BLAD-SINT DEELT VANDAAG
DE PRIJZEN
UIT...
Blad
Op
&.ij, da
Ho.o£dptyówin.n.a>iaSóe,H,
IN DE BRIEVEN
Brief aan de heer Scholten
Doe het maar", zei haar man
Je Hoofdprijs ging naar ouderling We s|aon
3-e andahe winnaheóóek TIP-PARADE
HOE GROOT
HEMD VAN
IS HET
GOD?
1 De jury aan hei woord
Dit zou U kunnen doen, als
Zó zou t kunnen bij „opvoeding".
één keer over
(^Wriótine^
En zo bij „de werkende vrouw"
SATERDAG 3 DECEMBER 1960
if
Mevrouw M. Scholten-Smitskomp (ruim twintig jaar „zo maar" een
huisvrouw
Mevrouw L. J. van der Schrier-Lagendijk (de 28-jarige moeder van drie
blonde en blauw-ogige hummelsen
Mevrouw G. J. van den Bosch-Brethouwer (vóór haar huwelijk onge
veer zeventien jaar „werkende vrouw"
zij wonnen de drie hoofdprijzen in onze wedstrijd op Blad-Zij".
Wat
tegenkwamen
NU ALLE brieven zijn gele
zen, de beslissing is geval
len en de prijzen uitgedeeld,
willen wij niet nalaten u even
een paar dingen te vertellen,
die de jury bij het bekijken
van al die inzendingen hebben
gefrappeerd. Dingen ook,
waarom we hebben gelachen
en eerlijk gezegd: soms ook
geschaterd. Want, zoudt u
geen plezier hebben als u in
antwoord op de vraag over die
mijnheer met die .vervelende
knie" las: ,,Hard op het bel
letje drukken en roepen
conducteur, conducteur, er is
hier een mijnheer onwel ge
worden"? Of: ,,ik zou hem
toch een venijnige prik met
m'n parapluie op z'n ekster
ogen geven, dat hij van schrik
en pijn van dc bank op
sprong"? En wat zegt u als
een van de inzendsters het
zich ongelukkig voelende meisje
op de fabriek gepünigd laat
afvragen: „zou mijn adem soms
rieken?", waarna de schrijfster
haar de bemoediging geeft
„kind. daar is heus wel wat
aan te doen
Zo zouden wij nog meer
voorbeelden kunnen geven.
Ook echter voorbeelden van
echt aardige opmerkingen, die
we tegen kwamen. Zoals ..ik
ben al 78 jaar en ik kan eer
lijk gezegd niet zo goed meer
schrijven. Daarom heeft m'n
man het maar gedaan. Die is
tachtig, maar hem gaat het
nog goed af. Ik heb wel zelf
alle antwoorden gegeven". Een
beetje medelijden hadden we
met de mevrouw, die bijna
niet weet hoe zij de maand
december heelhuids moet door
komen. Al haar acht kinderen
zijn....in diezelfde maand ja
rig. bovendien is ze zelf ook
in december geboren, terwijl
haar man eveneens (ja, u
raadt het al) in december ja
rig is. En bleef het daar nog
maar bij. Twee van haar kin
deren zijn verloofd met resp.
een meisje en een jongen, die
....inderdaad, terwijl nummer
drie zich binnenkort gaat ver
loven met een meisje, dat
ja, heus: ook in december ja
rig. Geen wonder dat zij zich
heeft ingespannen om een prijs
te winnen.
Meegeleefd hebben we ook
met de lezeres, die 's avonds
bijna niet in slaap kon komen,
omdat haar allerlei antwoor
den door het hoofd sctioten.
's Morgens was zij het groot
ste gedeelte ervan (helaas)
vergeten. Het is haar zelfs
overkomen, dat ze om vier uur
wakker werd en ineens de
oplossing van een voor haar
moeilijke vraag duidelijk voor
zich zag. We hebben wel wat
op ons geweten!
En dan waren er natuur
lijk vele trouwe abonné's, die
ons blad al vele en vele jaren
lezen. Een van- haar schreef:
„Deze week zei m'n man nog:
je hoeft als je de krant leest
niet eens een weekblad te heb
ben. Zó uitgebreid en gezellig
Is het zondagsblad...." Bedankt
voor het compliment, we zul
len het direkt doorgeven aan
hen, die het zondagsblad sa
menstellen.... Een beetje trots
waren we op de uit het bui
tenland komende brieven. We
ontvingen zelfs post uit Zwe
den, er kwam een brief uit
Duitsland en ook België was
o.m. vertegenwoordigd.
rifONDER dat de jury er ook maar enig vermoeden van had, omdat geen van
de juryleden deze priiswinnaressen persoonlijk kende, zijn de drie maal
vijftig gulden dus terecht gekomen bij deelneemsters, die eigenlijk representatief
genoemd kunnen worden voor de etappes, waarin zij hun prijzen wisten te ver
overen. Want mevrouw Scholten kwam met huishoud-allerlei het aardigst voor de
iag, mevrouw Van der Schrier gaf in één woord gezegd énige antwoorden op de
opvoedingsvragen, terwijl mevrouw Van den Bosch een bijzonder goede visie had
op de problemen, voorgelegd in de ronde werkende vrouw. En dat wilden wij u
toch eerst even vertellen. De namen van andere gelukkigen, die voor een geld- of
troostprijs in aanraking komen, vindt u natuurlijk ook op deze feestelijke pagina,
waarop we nét voor de vijfde december een gulle Sint kunnen spelen.
We hebben ons overigens deze week al een beetje als Sinterklaas gevoeld, toen
we, gewapend met drie enveloppes, de hoofdprijswinnaressen zijn gaan opzoeken
om haar het nieuws te vertellen. Graag willen wij ook op deze zaterdag met haar
kennis laten maken. We zullen hierbij de drie rondes maar op de voet gaan volgen
en eerst uw aandacht vragen vóór een:
't Liefst zouden we het stukje over me
vrouw Scholten beginnen met een soort
brief, gericht aan haar echtgenoot. Zo
van: „Geachte heer Scholten. Van harte
hopen wij. dat u, nu u deze 3e december
samen met uw gezin thuis aan de Laan
van Meerdervoort Sinterklaas viert, een
bijzonder gezellige avond zult hebben. En
dat deze pagina, die u als surprise in
de zak vindt, een leuke verrassing voor
u is. Weet u uw vrouw heeft name
lijk meegedaan aan een wedstrijd en bo
vendien nog een eerste prijs gewonnen
ook! Zonder dat u het wist, heeft zij het
geld al dagen in huis...."
Ja, dat zouden we in zo'n brief zetten.
U moet namelijk weten, dat het Haagse
gezin Scholten (vader, moeder, twee zo
nen van resp. 21 en 16 en twee dochters
van 19 en 171 héél vaak aan alle moge
lijke wedstrijden meedoet. Dat gebeurt
dan met vereende krachten en vooral als
er ee;n slagzin moet worden gemaakt, pie
kert iedereen dagen lang op dé zin, die
het zonder twijfel doen moet. Als moe
der dan met een naar haar gevoel prima
slagzin voor de dag komt, klinkt het in
koor: „Hoe kom je daar nou bij, niks
an". Overigens: verre reizen naar vreem-
MEVROVW VAN DER SCHRIER
moeder zal zelf de verhaaltjes vertellen
de oorden, televisietoestellen ei
auto's zijn er in het gezin Scholten nog
nooit gewonnen Alleen een speldje van
de K.L.M. en een kookboek...
Maar: nu ligt de zaak anders. Het werd
een eerste prijs, terwijl mevrouw Schol
ten helemaal in haai eentje aan deze
wedstrijd heeft deelgenomen. Niemand
wist er wat van, alleen dochter Marjan
was (een beetje) in het complot. Me
vrouw Scholten is er niet wat men noemt
uitgebreid voor gaan zitten. Op een
maandagmorgen (ze had net een uurtje
over) heeft ze papier en pen j epakt om
voor de vuist weg haar antwoorden te
geven. Laat het nu raak zijn! We hoe
ven niet te zeggen, dat zij zich ten aan
zien van de „goede-slagzinnen-makende"
en „dat-zullen-wij-wel-eens-even bekij
kende" man en kinderen volkomen ge
rehabiliteerd voelt. Maar de grootste ver
rassing beleeft dit gezin vanavond, als
vader bij de pakjes déze pagina vindt.
Zouden hij, de twee in Amsterdam stu
derende kinderen én de twee nog thuis
zijnde en op het gym gaande anderen
van het viertal in de toekomst niet moe
der het maar helemaal alleen laten doen?
Voor de hoofdprijswinnares in de etappe „opvoeding" moesten we naar
Lcimuiden, waar aan de Lijsterbeslaan 5 mevrouw Van der Schrier ons ontving
in een zonnige kamer met veel bloeiende cyclamen in de vensterbank en een wat
verschrikte jongste zoon Edwin één jaar in de box. „Heb ik écht die prijs
gewonnen? Wat ontzettend leuk", zo reageerde deze nog jeugdige moeder, waarbij
ze. eventjes overrompeld, met de kraaltjes van haarfranje ketting speelde (die
overigens uitstekend bij haar japonnetje maat 36 harmonieerde).
school, o m. in Poeldijk. De juffrouw La
gendijk van toen en de mevrouw Schrier
van nu voelt ongetwijfeld intuïtief aan
hoe ze met de jeugd in het algemeen en
natuurlijk met haar eigen jongens moet
omspringen, want de jury vond haar in
zending zó uitstekend, dat haar brief al
gauw als „heel goed" apart werd gehouden
99
Vooral voor haar man vond ze het
een reuze verrassing, omdat die haar
eigenlijk met een „Toe. joh, doe mee, ik
vind dat jij zo leuk schrijft" had aange
moedigd. Mevrouw Van der Schrier kijkt
nu eenmaal een beetje verlegen en wat
bescheiden tegen zulke zaken aan. Maar
toen ze eenmaal dacht „ik doe het" heeft
ze zich dan ook volkomen in de verschil
lende situaties ingeleefd en vooral bij de
opvoedingsvragen zich steeds voorge
steld wat ze tegen haar kinderen zou zeg
gen. ook al zijn die nog maar vier-en-een-
half en twee-en-een-half jaar oud, terwijl,
zoals u weet, de hekkesluiter Edwin nog
niet eens kan praten. Nu heeft mevrouw
Van der Schrier een vrij grote ervaring
met kinderen, want voor haar huwelijk
was ze onderwijzeres op een lagere
Wat deze prijswinnares die tussen
haakjes lezen, schilderen en tekenen als
liefhebberijen heeft met de enveloppe
mét inhoud gaat doen? Na vijf decem
ber zullen Erica. Arnoud en Edwin thuis
van veel poppenkastvoorstellingen kun
nen genieten, omdat Sint hen een mooie
kast en de poppen heeft gegeven Moeder
gaat er zelf de verhaaltjes bij vertellen....
MEVROUW VAN DEN BOSCH
ik werd direkt zó enthousiast
Tenslotte nemen wij u mee naar een woonark, verscholen liggend
aan een stil haventje in Wassenaar. „Zenith" staat er op de schuit
en je moet langs een smal pad om er te komen. Maar binnen vergeet
je, dat je even moest zoeken en dat het weggetje door de regen wat
modderig was. 't Is er bijzonder gezellig. Grote leren fauteuils staan
uitnodigend klaar en de gastvrouw, mevrouw Van den Bosch, verwent
ons direct met een kop soep. We zijn, zo horen we pas later, by
een ouderling op bezoek.
Geen sigaren-rokende mijnheer Al pratend ontdek je, dat dat er
of zo maar bij een vrouwelijke ook wel een beetje inzit. Natuur-
ouderling, want mevrouw Van den Jtfh. mevrouw Van den Bosch is
Bosch werd enige tijd geleden els huisvrouw en met haar driejarig
zodanig in haar Wassenaarse zoontje Jente ook moeder, doch
wijkgemeente gekozen. Maar, het chapiter werkende vrouw
daarover willen wij u graag later 1S haar met vreemd. Zeven jaar
eens iets vertellen. Vandaag gaat was ze verbonden aan de gemeen-
het om onze wedstrijd en als u tesecretane in Aalten en daarna
mevrouw ruim tien jaar werkzaam bij de
wilt weten, waarom
Van den Bosch heeft meegedaan,
zegt ze „Omdat ik de vragen zo
enig vond. Gewone dingen, die je
elke dag om je heen ziet en die je
zelf ook kunnen overkomen. Ik
werd direkt zó enthousiast, dat
ik me er uitvoerig op heb bezon
nen en zoals u wel gezien zult
hebben uitgebreid ben gaan
schrijven". Drie maal heeft zij
meegedaan aan de wedstrijd,
maar 't werd „werkende vrouw".
Vereniging van Ned. Gemeenten
in Den Haag. Die vereniging „het
brandpunt van alle plaatsen in ons
land", zegt mevrouw Van den
Bosch er zelf van, bood haar de
gelegenheid met alle mogelijke
facetten van het leven in stad of
dorp kennis te maken. Ze vond
het er „heerlijk werken". Dat
juist zij zegevierend uit de laat
ste ronde van onze wedstrijd te
voorschijn is gekomen, is vooral
voor de jury toch wel een leuke
gedachte. De enveloppe, die bij
het afscheid nemen met de belof
te „over dat ouderlingschap ko
men we nog wel eens praten" als
een witte vlek op de glanzend ge
wreven kloostertafel achterbleef,
is dan ook écht verdiend.
Op deze pagina kunt u kennis maken met de drie hoofdprijs-
winnaressen. Maar.... er zijn meer geldprijzen te verdelen. En
wel drie tweede prijzen van elk 25, die zijn veroverd door:
van u en
vóór u
Even iets over:
pvEZE vraag, gesteld in de etappe „opvoeding" heeft ver-
U schillende pennen in beweging gebracht, zodat wij er
op deze feestelijke pagina even in een apart berichtje op
willen ingaan. Inmiddels heeft Christine hier al enkele
brieven over gekregen, die zij in haar „Open Brief" onder
de loep heeft genomen. De jury nu is het volkomen met
dc zienswijze van Christine eens.
In de eerste plaats moet u weten, dat ook deze vraag ..uit
het leven was gegrepen", zoals alle vragen in deze opvoe
dingsronde. In een goed christelijk gezin heeft een van de kin
deren een tijdje geleden deze vraag namelijk gesteld. En.
is het immers niet zo. dat zulke vragen eigenlijk alleen maar
in een christelijk gezin, waarvan de kinderen mét de Bijbel
opgroeien, naar voren kunnen komen? Juist omdat ónze, dus
ook uw krant, een protestants-christelijke krant is, hebben wij
in het bijzonder aan situaties als deze niet voorbij willen
gaan. Dit heeft dit mag u van ons aannemen niets met
oneerbiedig zijn te maken. Integendeel, deze vraag werd in
eerbied gesteld, in ontzag voor Hem. die hoog in de hemel
woont. Wij hebben die vraag dan ook in deze geest aan u wil
len voorleggen De jury heeft daarom gemeend, dat antwoord
het beste te vinden, dat ingaat op de verering van het kind
voor Hem, van wie vader en moeder altijd vertellen.
mevrouw A. Meerman-Droog,
Leeuwenbekstraat 20a, Rotterdam
(huishoud-allerlei)
mevrouw N. van Aken-Huisman,
Korte Dreef 15, Rotterdam (opvoe
ding)
mevrouw P. Berkelaar-Schotel,
IV. van Oranjelaan 29, Zwijndrecht
(werkende vrouw)
De drie derde prijzen, elk 10
groot, gaan naar:
mevrouw C. C. Siegcrs-Harten-
dorf. Utrechtsestraat 45, IJssel-
stcln (huishoud-allerlei)
mevrouw W. l'lthol-Rossum,
Gocverncurlaan 81, Den Haag (op
voeding)
mevrouw I. J. G. van der Sip-
Bleichrodt, Emmastraat II, Lei
derdorp (werkende vrouw)
U weet, dat er voor iedere ron
de ook nog tien troostprijzen wor
den uitgereikt in de vorm van ons
boek „Tip-Parade". De gelukkigen
die dit bock als Sinterklaas-surpri
se ontvangen, zijn:
ETAPPE HUISHOUD
ALLERLEI:
mevrouw B. Voogt, Emma
straat 30, Dordrecht
mevrouw A. G. van der Lin-
den-Pieneman, Albert Verwey-
straat 30, Noordwijk aan Zee
mevrouw J. Schipper-den Ou
den, Lijsterbeslaan 38, Rotter
dam
mejuffrouw H. de Jeu. Meeu
wenstraat 65, Scheveningen
mevrouw H. Westdijk-van den
Burgh, Emmastraat 51, Rozen
burg
mejuffrouw B. de Jong, Sana
torium „Zonnegloren", Soest
mevrouw A. van Roon, Chr. de
Wetstraat 45b, Rotterdam
mevrouw A. Kerssen-Hooger-
tverf, Prof. Henkestraat 18,
Delft
mevrouw H. Spek-van Zetten,
Onwaardsedijk 24, Dirksland
mevrouw N. Stout-de Lange,
Donkersloot 12, Alblasserdam
ETAPPE OPVOEDING:
mejuffrouw H. Oudijk, Oude-
dijk 165a, Rotterdam
mevrouw W. de Fockert-Kal-
denberg, A 115, Herwijnen
mejuffrouw F. Woudsma, Gen.
Bcrenschotlaan 141, Rijswijk
(ZH)
mevrouw M. van Pelt-van
Daalen, Buitenkade 6, Nieuwen-
dijk (N.Br.)
mevrouw A. 1V/. Braunstahl-
Hakkenbroek, Bildzigt 14, De
Bilt
mejuffrouw M. J. Vegt, Coper-
nicusstraat 21. Den Haag
mevrouw Van den Graaff,
Alexanderstraat 4. Bolnes
mevrouw H. Nutbeij-Plugge,
Puttensestraat 23, Scheveningen
^HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMllllllllllllliiiHtMiiiiitHiiiiiMiiiMimilmimnii|
i \Y/~E MOGEN wel zeggen, dat de meeste deelneemsters aan onze wedstrijd bijzonder be- h
W nieuwd waren naar de antwoorden van de andere briefschrijfsters én natuurlijk naar j|
de mening van de jury over al die grotere en kleinere probleempjes. Zoals al eerder
gezegd: bij een wedstrijd als deze geldt zeker niet, dat voor iedere vraag slechts eén ant-
woord het juiste is. Voor verschillende situaties is meer dan een oplossing te geven en
uiteraard heeft de jury daar terdege rekening mee gehouden. Als u dus nu de antwoorden
gaat lezen, moet u deze zien als een gemiddelde oplossing, gekozen en samengesteld uit die
verschillende mogelijkheden.
We zullen de drie etappes maar op de voet
gaan volgen en beginnen dus met „Huishoud-al
lerlei". Volledigheidshalve laten we vóór iedere
vraag nog even heel in 't kort de destijds gege
ven situatie volgen.
1 SOPWATER is via uitlaatpijpjes op uw bal-
I connet je op de schone ramen van uw bene
den-buurvrouw terecht gekomen.
't Beste is eerst even het wegstromende water
een halt toe te roepen en dan, gewapend met
spons en zeem gauw naar beneden te gaan. U
stelt zich even voor, maakt uw verontschuldigin
gen voor deze „overlast" en vraagt of uw buur
vrouw het goed vindt, dat u even de ramen over-
zeemt. Zegt zij „nee", dan niet te veel aandrin
gen. Uw bedoeling was in ieder geval goed.
2 UW gast draagt suède schoenen, terwijl u
tijdens een t.v.-uitzending Iets onaardjgs over
suède schoenen voor heren er uit hebt geflapt.
U kunt hier, als het licht is aangestoken, ze
ker even op terug te komen. Men behoeft immers
door bepaalde opmerkingen de zaak niet erger
te maken, dan die al is als die opmerkingen
maar goed zijn. U zoudt b.v kunnen zeggen:
„Verhip, ik zie nu pas, dat u ook suède schoe
nen draagt! U zult daarstraks wel gedacht heb
ben. Sorry hoor, maar ik ben ook zo'n flapuit.
Misschien kan ik het een beetje goed maken,
als ik u eerlijk beken, dat u deze schoenen wer
kelijk goed staan." Of zoiets. Weet u van uzelf,
dat u met zo sterk bent in het maken van goede
opmerkingen, dan kunt u beter niets zeggen en
een extra lekkere kop koffie inschenken.
3 KINDEREN hebben voor postbode gespeeld
on brieven uit uw verlovingstijd in de huurt
In brievenbussen gestopt.
De kinderen niet straffen, u kunt beter de
hand in eigen boezem steken, want eerlijk: bent
u niet een beetje nonchalant met die brieven
omgesprongen? De kinderen ook niet weer voor
postbode laten spelen, want er zullen misschien
heel wat buurtgenoten zijn, die niet eens weten
hoe u heette toen u nog niet getrouwd was (Dat
was een trucje bij deze vraag, welk addertje on
der het gras de meeste lezeressen niet hebben
ontdekt Verder de zaak als een grap opvat
ten. Tegen de brief-terugbrengende buurman b.v.
zeggen „heerlijk om weer even jong te zijn
en verder maar afwachten, wie er nog meer de
brieven komt terug brengen. Ook dan een „jeug
dige glimlach" tevoorschijn toveren.
A PLOTSELING komt er een goede vriendin
van u opdagen, terwijl u druk met uw ka
mers bezig bent.
Gauw de ergste boel opruimen, koffie zetten
en uw vriendin uitnodigen voor de lunch. Als u
zeker weet de komende tijd beslist géén gele
genheid meer te hebben de kamers te doen, dan
zeggen „sorry, ik moet nog even door met m'n
werk, ga lekker zitten, hier, heb je dit bock
al gelezen?" (als 't een goede èn leuke vrien
din is steekt ze trouwens vast een handje uit».
Weet je: ik heb de komende weck of zo nog
wél tijd om me verder met die kamers bezig
te houden: dan gezelligheid voor „plicht" laten
gaan.
r OP vrijdag staan er ineens gasten op dc
stoep. U hebt nog een rijksdaalder om even
tueel aan hen te besteden.
Dc jury die soms (heel) lang over ver
schillende vragen heeft gesproken en geruime
tijd aan het wikken en wegen is geweest
was hier echter unaniem van oordcel, dat het
besteden van die rijksdaalder, zowel als het
in de portemonnee houden ervan, goed zijn.
Frappant was, dat heel wat inzendsters prak
tisch eenzelfde menu samenstelden, dat er overi
gens aantrekkelijk uitzag.
Wil men die riks uitgeven, dan kan men daar
verschillende kanten mee uit. Men kan er ex
tra vlees voor kopen, plus wat gehakt voor
de soep. een gedeelte van het geld ook beste
den voor iets lekkers bij de koffie 's avonds,
terwijl de jury het kopen van een klein flesje
wijn aan tafel ook een bijzonder gezellige mo
gelijkheid vond. Wegens gebrek aan ruimte
gaan we geen compleet menu doorgeven. Wél
is het misschien goed als u weet, dat de jury
vooral heeft gelet op dc tijd. die er in het klaar
maken van de maaltijd zou gaan zitten. Zij
vond een al te ingewikkeld menu niet juist, om
dat de huis- en gastvrouw dan veel te lang in
de keuken zou moeten staan. Aardig vond zij
het idee bij aankomst van de gasten een „aan
geklede" beschuit bij koffie of thee te serve
ren, iets wat in vele brieven stond.
6DE dochter van uw vriendin wandelt In een
laan (tijdens schooltijd) nogal „Innig" met
een vriendje.
Niet naar uw vriendin gaan om dit te ver
tellen. U bent toch ook wel eens „in love" ge
weest? Als men het meisje eens ziet, uitnodigen
voor een kopje thee, een beetje „moederlijk"
tegemoet komen en attent maken op het
schoolverzuim. Niet dreigen „ik zal het wel eens
aan je moeder vertellen, als je zoiets nog eens
uithaalt". Wél haar een zekere verantwoorde
lijkheid opleggen, zó, dat zij voelt iets onspor
tiefs te hebben uitgehaald. Beslist aardig tegen
haar zijn.
n DE „aanminnige" meneer in de bus.
Al is deze mijnheer dan geen „heer", u moet
zich niet op hetzelfde niveau plaatsen door
hardop de „heer" op z'n nummer te zetten. De
man even aankijken, koel uiteraard, been terug
trekken, eventueel een tasje zetten tussen
uw been en het zijne en verder de „heer" als
lucht behandelen. Heus een goede remedie.
11
trfrCrtz-CrtrCrtrCrtrtrtrirtr-trtrir-CriT-Cr-trirtri
Bijna héél onze vrouwenpagi
na is vandaag gewijd aan een
al weken lang „verbeid" mo
ment: de uitslag van onze wed
strijd. Daar er zoveel over die
wedstrijd te vertellen is, wil
u even vertellen, dat zij deze
week haar ruimte (bij hoge uit
zondering) wil afstaan, terwijl u
Uw kinderen roepen „klein meneertje, klein
meneertje".
De kinderen niet een standje geven, waar
het „meneertje" bij staat. Dan accentueert u de
zaak maar. Hooguit zeggen: „Wat een kleine
kinderen zijn jullie nog. Geef mijnheer De Vries
eens netjes een handje. Mijnheer De Vries, dit
is Marietje en dit is Jaapje. En nu. jongens, in
gerukt mars. Mag ik u even voorgaan, mijnheer
De Vries?"
O Hoe groot Ls het hemd van God?
Als uw zoontje u dit vraagt (zie ook het
stukje hierover op deze pagina» u er niet van
afmaken. Het antwoord zou kunnen zijn: „zo
groot als het hemd van pappa omdat voor
kleine jochies pappa vaak hét ideaal is Wilt u
dat hemd geen gestalte geven, dan zou u kunnen
zeggen „Waar God woont is het nooit erg koud
of heel warm. dus waarschijnlijk heeft God geen
hemd nodig Een ander antwoord kan zijn: „zo
groot als die mooie, blauwe lucht boven je" of
„wel tien keer zo groot als die enorme brand
weerauto. die je laatst zag" iom zo op aanspre
kende manier Zijn grootheid uit te drukken».
Dc haar naamgenootje voortrekkende oma.
•A Iedereen was het er wel over eens. dat deze
oma héél dom deed met dit voortrekken. Daar
de jury. vooral bij de opvoedingsvragen graag
een standpunt wilde innemen, dat zo veel mogelijk
perspectief bood en dat ruimte openliet voor het
herstellen van verbroken verhoudingen, voelt zij
het meeste voor een antwoord als dit:
Basje niet al te hard op de vingers tikken,
hij zei wel iets dat minder fraai klonk, maar dat
op dit moment voor hem volkomen waar was.
Daarnaast in volle familiekring ook niet tegen
oma uitvaren met een „ziet u nou wel, dat komt
ervan". Basje bijv. afleiden door hem met koek-'
jes te laten rondgaan en tegen hem zeggen: „Dat
waren grote woorden Basje. maar binnenkort
vind jij oma vast en zeker een „hardstikke lieve
oma" als zij voor jou ook eens iets moois mee
brengt. Wie weet wat JU voor jouw verjaardag
wel van haar krijgt" Eventueel een paar dagen
vóór Basjes verjaardag oma nog even hieraan
herinneren.
A Een nichtje van het platteland komt een paar
T" dagen b(j u logeren. U verandert de kamer
van uw dochtertje en wordt door haar „een
huichelaarster" genoemd.
„Hé, dat klinkt nou niet aardig" zou u kun
nen zeggen. „Weet je. ik heb alleen maar een
goede gastvrouw willen zijn. Ons nichtje is
misschien een beetje gespannen door dat examen
en daarom heb ik een sfeer willen scheppen,
waarin zij zich thuis voelt. Maar: uiteindelijk is
het jouw kamertje, dus als jij vindt dat je zo een
goede gastvrouw kunt zijn.... Wat denk je.
zullen we die kamer dan maar niet zo laten?"
Theo koopt „utiekum" een pistool van de
gulden, die hU aan een cadeautje voor z'n
jarige vriendje moest besteden.
Theo niet wat men noemt „zijn jasje uit
vegen". Kleine jochies kunnen soms zo héél. héél
hevig naar iets verlangen Toch konsckwent
blijven: u hebt nee gezegd tegen dat klapper
pistool én tegen Theo. dus moet het nee blijven.
Het ding ook niet aan zyn vriendje laten geven:
als vader en moeder het niet goed vinden, dat
Theo een klapperpistool heeft, vinden het ook
niet goed, dat het pistool aan dat vriendje wordt
gegeven. U zou deze voor Theo ongetwijfeld
bittere pil wat kunnen vergulden door hem voor
die 35 cent iets anders te laten uitkiezen, dat hij
dus zelf mag houden.
6 Uw zoontje snoept uit de koekjestrommel
(opa doet het ook)
Opa's hoeven niet altijd om een koekje te
vragen, zónen wel! Jij kunt toch niet alles doen.
wat opa ook doet! Dan kun je ook wel een pijp
gaan opsteken, toe nou En opa zou wel een
lollie kunnen gaan kopen Laat ik het dus
nooit meer zien. je krijgt al drie koekjes per dag
en dat is toch genoeg hè opa.. Daarbij kunt
u opa aankijken (een beetje betekenisvol), dan
zal ook hij die wenk wel begrijpen.
7 „Is die foto van omoe uit de hemel komen
vallen?"
„Nee hoor, natuurlijk niet Die foto van omoe
hadden we nog. En omdat ze nu in de hemel is
en wij haar nu niet meer kunnen zien. zetten
we maar een mooie foto op de schoorsteenmantel.
Is zij toch nog een beetje bij ons, hè?"
ook niet tegenkomt. Volgende
week hopen wij door véél Ups mec
te nemen, dc hierdoor ontstane
„schade" een beetje In te halen
iriricttitirtrtrtctrtctrtficüü-üirb-trtiirü-li
mevrouw Haasnoot-van Eg-
mond, Moleneind 42, Rijnsburg
mevrouw A. Visser-de Jong,
Stadhoudersweg 9d, Rotterdam
ETAPPE WERKENDE
VROUW:
mevrouw G. Kiel-van Ek, Van
Heemstraiveg 18. Wassenaar
mevrouw B. Vis-van der Mik,
Nieuwstraat 30, Alphen aan de
Rijn
mevr. G. N. Dixhoorn-Reyn-
der, Binckhorststraat 23a, Den
Haag
mevrouw S. D. Buth-Caron,
Kortewegje 19, Sommelsdijk
mevrouw Nieuwland, Steyn-
laan 173, Den Haag
mevrouw G. Kamminga-van
der Meer, Wm. Buytewech-
strdat 200, Rotterdam
mevrouw E. J. Doomeweerd-
Hoek, Stuivezand K 39 I, Olde-
broek
mevrouw M. H. den Ouden,
Markelostraat 77, Den Haag
mevrouw J. Dronkert-Troost,
Wolphaertsbocht 277c, Rotterdam
mevrouw A. van den Dool-
Timmer, Bragastraat 44, Den
Haag
IEen „springerig joch" trekt in de zaak, waar
u als winkeljuffrouw werkzaam bent een
stellage om.
De jury is unaniem vóór het begrip: de klant
is koning. Reageert de moeder van het jnch op
de ingedeukte blikken en de kapot gevallen fles
sen sla-olie met een „wat een geluk, dat wij een
w.a.-verzekering" hebben, dan dit met een vrien
delijke glimlach accepteren. Als de schade na
verloop van tijd is betaald, nog even bedanken.
Is de klant niet w.a.-vérzekerd: er dan beslist
geen drama van maken. Als mevrouw dit zelf
aanbiedt haar de gedeukte blikken tegen in
koopsprijs laten meenemen, maar. zegt ze daar
niets over. dan gaat de winkeljuffrouw er ook
niet verder op door. Het kind. als het erg ge
schrokken is, niet él 'e boos aankijken, een
volgende keer, als het weer meekomt, even naar
hem lachen met een: „wij weten het samen wel"
Dan zal hij zich beter beheersen. Door zo op te
treden heeft u een klant behouden
O 'n Jongen in uw klas neemt steeds Iets weg.
De moeder laten „uitfoeteren", dus rustig
naar haar luisteren als ze met klem en vertoon
van woorden zegt, dat héar jongen het dit keer
niet heeft gedaan. Dan eens rustig met haar
praten en zeker niet zeggen, dat hij wél die
spulletjes heeft weggenomen. De zaak nog een
keertje afwachten en gebeurt het dan weer de
moeder voorstellen eens met haar zoon naar een
medisch opvoedkundig bureau te gaan. Er moet
toch een oorzaak voor dat wegnemen zijn. Pro
beren het vertrouwen van de bewuste jongen zo
veel mogelijk te winnen.
3 De „Jonge" verpleegster, die haar 25-jarig
jubileum liever niet wil vieren.
Als de jury die verpleegster was. ging zij
even met de directrice praten om haar Ie ver
tellen het ontzettend te vinden als feestvarken
te moeten fungeren, Dat ie haar goede bedoe
lingen zeker op prijs stelt, moet wel worden
gezegd, terwijl je eveneens vertelt, dat je altijd
met plezier in dit ziekenhuis hebt gewerkt en
nog werkt. Je zou haar kunnen vragen of je
deze dag in familiekring mocht doorbrengen,
waarbij je haar uitnodigt die dag een kopje thee
te komen drinken. Ben je intern, dan kun je
b.v. 's avonds bij je ouders, een broer of zuster,
of een vriendin een gezelligheidje houden. Die
weten toch wel hoe oud je bent.
A U bent niet sterk In Frans en moet een Franse
brief schrijven.
In ieder geval naar je chef toestappen en
zeggen, dat je het er denkelijk niet zo goed zal
afbrengen met die Franse brief. Hem vragen of
hij het goed vindt, dat je zélf even naar de
secretaresse van de grote baas toegaat om haar
te vragen die brief te schrijven (dus niet de baas
dit zaakje laten opknappen). Als de secretaresse
dan nog de zaak gaat rondbazuinen, zal de baas
jou daar niet op aankijken, alleen die secreta
resse. Je wél voornemen heel gauw iets aan je
Frans te gaan doen
r Je collega-vriendin, ook kraamverzorgster,
komt aandragen met een taart, die zt) uit het
„kraamhuls" heeft meegenomen.
Nee, in ieder geval niet meehappen in dat
lekkers. Maar óók niet die vriendin direkt met
boze woorden te lijf gaan en haar vergelijken
met een dievegge ook al heeft ze niet eerlijk
gehandeld. Je zou kunnen zeggen: „Joh, neem die
taart morgen weer mee terug, ik weet zeker, dat
hij jou ook niet lekker smaakt. Weet je wat. dan
trakteer ik morgen op iets, waarvan je nu al kunt
watertanden, dat verzeker ik je!"
S Het jonge meisje, dat zich niet thuis voelt
temidden van haar roddelende collega's op
de fabriek.
Dc iury vindt, dat dit meisje niet direkt een
andere baan moet zoeken, je moet de moed niet
zn gauw opgeven. Om nu aan die groep meisjes
te vragen „wat hebben jullie tegen nze" is ook
niet verstandig, want dan hebben die meisjes het
grootste plezier om je vraag en ben je nog ver
der van huis Proberen de meisjes ergens te ra
ken op een gevoelig punt en is dat vaak niet
een zakje frites, een kroket of een flesje lim?
Niet trachten ze er mee te lijmen of om te
kopen, gewoon een keer moedoen en plotseling
zeggen: ..ik trakteer". Daarna zou je aan één
van die collega's kunnen vragen, „toe zeg me nu
mns eerlijk, is er wat of verbeeld ik me dat
alleen maar 'k Heb er nogal last van" Mis
schien wordt dat ene meisje zo wat milder ge
stemd en zal zij de anderen een beetje kunnen
afremmen.
•7 Ecu gehuwde werkende vrouw wordt ge-
vraagri extra werk te doen. terwijl *e die
middag met haar man de stad In zou gaan.
Met je man meegaan. Altijd! Hem niet eens
ipbellen om overleg met hem te plegen Wél
aan de chef voorstellen of het goed is, dat je
s avonds het werk afmaakt. Als de aankoop is
geslaagd en het bankstel dus gekocht, tijdens het
kopje thee daarna je man zeker even vertellen,
wat er is gepasseerd, dan zal hij ongetwijfeld
weten, dat hij vóór het werk op dat reisbureau
gaat. omdat je immers het bewijs hebt geleverd,
dat je „samen" belangrijker vindt, dan „reis
bureau"? Misschien gaat hij dan die baan nog
leuk vinden
