MAPRO
Geleerden vragen actie
geboorteregeling aan VN
Meningen van anderen
GEDENKSTEEN VOOR
OLIVIER VAN INOORT
Spreek over pedagogische
verwaarlozing niet te vlug
Ds. De Ridderi
promoveerde
cum laude
Enkele kanttekeningen
Een woord voor vandaag
Rheumasa
ULTR
Prins spreekt
over Tolten
Jeruzalem: record
aantal studenten
STAOTERK-POLIS
van de „UTRECHT" A
GROTE VERANDERINGEN
JN ZIJN „Vrijmaking van den Arbeid", in 1903 verschenen, schreef ds. J. C.
Sikkel:
„Arbeiders", dit is niet meer de erenaam der mensen, een iegelijk in zijn
goddelijke roeping, maar de naam der onere, die de grote, de verreweg over*
grote legerschare aanwijst dergenen, die geen recht hebben in de arbeids-i
gemeenschap, in het bedrijf. Zij zijn slechts gehuurde werkkrachten, gehuurd
bij de week, bij het uur, en van welke de arbeidsonderneming zich dan ook
bij de week, bij het uur, zij het onder geringe afrekening, ontslaan kan. Zelf
standig in een bedrijf optreden kunnen ook de beste werklieden niet meer;
en hoe bekwaam ze ook zijn in hun vak, een zedelijk recht in een vak van
bedrijven, een zedelijk recht in een bedrijf, waarin ze als vakmannen werken
en dat zij door hun werk doen bioeien, wordt voor hen niet erkend.
„Een overgrote schare van welbewuste mannen, die het leven der twintigste
eeuw, dat om vrijheid en recht en gemeenschap roept, meeleven, staat als
uitgestotenen, wat het recht in de arbeidsgemeenschap aangaat, op de markt,
voor wie hen wil huren. Zij hebben geen recht en deel in de arbeid, geen
recht en deel als vakmannen. Zij zijn geen producenten; geen timmerlieden
of smeden of scheepsbouwers of landbouwers meer: zij zijn slechts egaal
„arbeiders"; „de arbeiders'die door de arbeid worden gehuurd en ontslagen
naar welgevallen, zonder enig eigen recht in de arbeid, waaraan zij zich kun
nen vastklemmen, en waarover ze rechtspraak kunnen vragen en vinden".
Ds. Sikkel had een eigen stijl, een eigen terminologie. Hij heeft in het begin
van deze eeuw denkbeelden verkondigd die op utopieën geleken, maar die
allengs, zij het in andere vorm, voor een groot deel zijn verwezenlijkt.
Niet altijd konden wij met ziin adviezen instemming betuigen. Maar zijn
tekening van de positie der „arbeiders" in het gegeven citaat was stellig in
hoofdzaak juist.
Hoe anders ziet het heden er uit!
Er is door de vakbeweging veel bereikt. En via de wetgeving is er in de
positie der loontrekkenden eveneens een grote verandering gekomen. Men
denke aan de wet op het arbeidscontract, aao de regeling van het ontslag
recht, aan de bedrijfsorganisatie cn de ondernemingsraden, aan de omvang
rijke verzekeringswetgeving, aan de versterkte figuur van het collectief con
tract, aan de bedrijfspensioenen etc.
Wij zijn er nog niet. De onderneming is nog niet ten volle een gemeenschap.
Maar de ontwikkeling gaat in de goede richting.
De verhouding tussen de organisaties van werkgevers en arbeiders is veel
beter geworden dan zij voor de tweede wereldoorlog was.
Het levenspeil is gestegen, dank zij niet het minst de technische ontwikke
ling. Ook is er betrekkelijk weinig werkloosheid. Naar het schijnt neemt door
verschillende factoren het crisisgeva^r af, al kunnen er nog wel korte reces
sieperioden komen. Een voorzichtig financieel en economisch beleid verdient
daarom aanbeveling.
Wie in de maatschappij rondziet, bemerkt overal de gevolgen van de wel
vaartsvermeerdering. In de meubilering der woningen, in de toeneming
van het bezit van boeken. Vooral is verblijdend, dat ook de kinderen der
lager-gesitueerden in toenemende mate na de lagere school voortgezet onder
wijs volgen.
Ds. Sikkel wees op het feit, dat men niet meer sprak van timmerman of smid.
maar slechts egaal van „arbeiders" Ook daarin is verandering gekomen. Men
voelt zich weer wever, metselaar, metaalbewerker, enz. Ook de dikwijls zo
willekeurige onderscheiding tussen arbeiders en beambten schijnt bestemd
voor de verdwijning.
De conclusie kan wel zijn, dat wij grote reden tot dankbaarheid hebben. En
dat wij thans zeer in het bijzonder de dure plicht hebben om van onze rijk
dom wat af te staan voor de mensen in de minder ontwikkelde gebieden.
God roept ons daartoe.
Zullen wij aan die roep gehoor geven?
Christ, buitengeicoon onderivijs
De Vereniging voor Christelijk
Buitengewoon Onderwijs (organisatie
van besturen) en de Unie Christelijk
Buitengewoon Onderwijs (organisatie
van onderwijzers en artsen, werk
zaam bij het C.B.O.) hebben van
daag in Utrecht een gecombineer
de najaarsvergadering gehouden.
Ds. Th. A. Vos, voorzitter van de
vereniging C.B.O., zei in zijn ope
ningswoord onder meer, dat de in
gewikkeldheid van de maatschappij
het voor de geremde kinderen steeds
moeilijker maakt, zich aan te Passen.
Dit stelt, volgens hem, zware eisen
aan de opvoeders van deze kinderen.
De heer J. W. N. de Lange hield ver
volgens een lezing over pedagogische
verwaarlozing. Hij meent, dat de term
pedagogische verwaarlozing sterk be
grensd moet worden, omdat zij te pas
en te onpas wordt gebruikt. Wanneer
men niet precies weet wat de oorza
ken. zijn van een bepaald afwijkend ge
drag, zo zei hij, spreekt men maar van
pedagogische verwaarlozing.
Volgens hem is van pedagogische
verwaarlozing alleen dan sprake, wan
neer de opvoeders, de opvoeding waar
toe zij verplicht en in staat zijn, ver
onachtzamen.
Oorzaken
Voor een maximum opvoedingsresul
taat acht de heer De Lange het van
groot belang, dat men alle oorzaken van
afwijkend gedrag kent. Een verkeerd ge
bruik van de term pedagogische ver
waarlozing brengt, volgens hem, het
§evaar met zich mee, dat het een goe-
e diagnose en daardoor ook
wijze van hulpverlening i
Advertentie
- 0««TODl Z4MI
GORDIJNSPIRAAL
met de originclo onderdelen
juiste
de weg staat.
van afwijkend gedrag een afzonderlij
ke benaming willen zien. De term pe
dagogische verwaarlozing camoufleert,
naar zijn oordeel, in sommige gevallen
dat er nog meer factoren zijn die het
afwijkend gedrag veroorzaken en werkt
daardoor een ongegrond optimisme in de
hand.
Een opvoedingsinrichting is allerminst
de plaats, waar de gevolgen van peda
gogische verwaarlozing puur kunnen
worden bestuurd, aldus de heer De Lan
ge. Hij voegde hieraan toe, dat men de
ze gevolgen wel kan vinden in de ge
zinnen. waar de welvaart de mens heeft
doen vergeten, dat men bij brood en spe
len alleen niet kan leven. Deze gezin
nen komen, volgens hem, in alle la
gen van de bevolking voor.
m
B eroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Leiden: J. D. M. v. d. Berg
te Rotterdam-Vreewijk.
NED. PROT. BOND
Benoemd tot voorganger van de afde
ling Maarssen-Breukelen en Weesp; ds. D.
T. Rutgers, emeritus hervormd predikant
en leraar o.m. te Leeuwarden, die deze
benoeming heeft aangenomen.
De Internationale Federatie van
Christelijke Fabrieks- en Traqsportar-
beidersbonden, die gisteren en van
daag in conferentie over Europese pro
blemen bijeen is geweest in Amsterdam,
heeft een resolutie aangenomen, waarin
er bij de regeringen, parlementen, en
de organen van de Europese instellin
gen op wordt aangedrongen maatrege
len te nemen die zullen bevorderen dat
de zondagsrust behouden blijft, respec
tievelijk hersteld wordt.
In de resolutie wordt voorts opgemerkt
dat de federatie met grote bezorgdheid
kennis neemt van de toenemende uit
breiding van zondagsarbeid op grond
van technische en economische motie
ven. De federatie doet een beroep op
de aangesloten vakbonden en alle
werknemers om de inhoud van de re
solutie over de glijdende werkweek,
aangenomen door het I.C.V. op zijn
congres van 25 tot 28 juni 1958. in Ve-
vey, tot richtsnoer te nemen van el
hun handelen. De internationale federa
tie zal bevorderen dat door passende
plannen en voorstellen in de onder
haar werkgebied vallende sectoren aan
de verwerkelijking van deze wensen ge
werkt zal worden.
AUTOWRAKKEN
De laatste tyd ia het euvel van He uit
Duitsland ingevoerde „autowrakken" in
het middelpunt van de belangstelling ge
plaatst. In weien is itf een facet van het
veelomvattende vraagstuk van de bescher
ming van de consument, die koopt, maar
dikwijls niet kan weten wat hij koopt, zo
betoogt Het Vaderland. Het blad ver
volgt: „De reden dat Hese (auto)kwestie
meer dan gewone aandacht verdient, is
dat het ondeugdelijke produkt op de weg
groot gevaar voor de gebruiker en voor
anderen oplevert. We zouden erop willen
wjjien dat men vooral niet moet denken,
dat de beschadigde auto's alleen maar van
over de grens komen. Ook op onze wegen
worden jaarlijks duizenden auto's zwaar
beschadigd en een groot contingent daar-
v an wordt weer opgeknapt. Men kan dus
feitelijk alleen maar zeggen, dat de im
port het probleem vergroot. Wij wijzen
hierop, omdat men niet moet toegeven aan
dc gedachte, dot het gevaar gekeerd is,
wanneer men doeltreffende controle aan
de grena zou uitoefenen. De deskundigen
die daar worden geplaatst kunnen niet hun
aandacht besteden aan de auto's, die bin
nen de grenzen zyn beschadigd en weer
in roulatie worden gebracht en de vraag,
die we in dit verband stellen, luidt: zijn
er wel genoeg deskundigen om dit dubbele
werk te verrichten? Ten tweede moeten
we bedenken, dut controle aan de grenzen
op zichzelf geen goede remedie tegen het
euvel is. Er is tu*sen het produkt auto en
dc meeste andere goederen dit verschil,
dat het eerste weer in goede staat gebracht
kan worden als het beschadigd is. Ener
zijds blijkt hieruit, dut controle aan de
grens eigenlijk niet eens al te scherp be
hoeft te zijn, ja we willen nog een stap
verder gaan door erop te wijzen, dat he
werkelijk een teveel aan staatsbemoeiing
zou zyn, wanneer de douane aan de grens
tot een sterke schifting zou komen en alles
wat maar enigszins beschadigd zou zijn,
niet zou doorlaten. Het addertje onder het
gros is namelijk, dat men onder het mom
van de bescherming van de consument en
dc verkeersveiligheid de handel in tweede
hands auto's min of meer oneerlijke con
currentie aandoet door deze handel te hin
deren in zijn voorraadvorming
Noch in de invoer, noch in de binnen
landse handel zit naar ons gevoel het grote
euvel. Het draaipunt in deze kwestie ligt
in de werkplaatsen, waar beschadigde au
to's weer rijvaardig worden gemaakt. We
liswaar gaan handel (in- en verkoop) en
de merendeels ambachtelijke werkzaam
heden goeddeels samen, ze zijn in hetzelf
de bedrijf geconcentreerd, maar voor de
oplossing san een probleem dient men
daarin torh een scherpe scheiding te bren
gen. Onze conclusie is dan ook, dat de
aandacht geconcentreerd moet worden op
de werkplaatsen Het is teveel verlangd
dit aan de consument over te laten. De
consument beschikt niet over de vereiste
sakkennis en de gereedschappen om een
doeltreffende controle uit te oefenen. De
overheid heeft hierbij een onmisbare taak.
ten aanzien van de opleiding van perso
neel en bedrijfsleiding, de inrichting van
de werkplaatsen en vooral de aflevering
van de produkten. Uiteraard bedoelen we
hiermee niet, dat iedere garage voorzien
moet worden van een of meer ambtenaren
die iedere reparatie controleren Het is
vooral te doen om doeltreffende voor
schriften en om het scheppen van een
gunstig klimaat. De praktische uitvoering
van de maatregelen dient te berusten bij
het bedrijfsleven zelf. met als noodzakelijk
complement de verkeersbonden, waarvan
verlangd moet worden, dat de behartiging
nn het consumentenbelang op de eerste
plaats komt."
DOCTORANDA IS DOCTORANDUS
Prof. dr. Herman Ridderbos
heeft in zijn „Gereformeerd
Weekblad" aandacht geschonken
aan de nieuwe titel „doctoran
dus".
DIJ DE BEHANDELING in de
*-> Tweede Kamer van de wet op
het wetenschappelijk onderwijs, is
het tot een officiële invoering van
een nieuwe wetenschappelijke titel
gekomen: die van doctorandus. Tot
nu toe was het voeren van deze ti
tel een privé-ijdeAieid van mensen
die (pas) hun doctoraal-examen
hadden afgelegd. Doctorandus is
immers helemaal geen serieus
woord. Het „woord" doctorandus is
niet anders dan een soort van uit
was of puist aan het woord doctor.
Zoals men ten slotte overal wel -an-
dus achter kan plakken. Erger
wordt het geval echter, wanneer
men zich afvraagt, wat doctoran
dus serieus genomen (stel dat dit
kont zou moeten betekenen. Men
komt dan tot de vertaling: hij die
(eigenlijk) doctor zou (of had)
moeten worden.
Thans is deze „titel" door de
vroede vaderen in Den Haag echter
geheel uit de scherts-hoek wegge
haald en als bloedig-ernstige titel
geijkt. Ja, zij is krachtens de wet
op het wetenschappelijk onderwijs
tot een wetenschappelijke titel ge
worden (gelukkig ondanks minister
Cals). Voortaan is het dus een we
tenschappelijk geijkte zaak zich uit
te geven voor iets wat men wel zou
willen worden, doch helaas nog niet
fantasie eens de vrije loop en u
ziet hier ongekende mogelijkheden
in het verschiet voor het voeren (of
althans voorbereiden» van nieuwe
titulatuur. Immers u behoeft a»
slechts op te geven, wat u wel
zoudt willen worden, doch helaas,
om welke reden dan ook, nog niet
zijt; b> achter deze door u begeer
de kwaliteit slechts de uitgang -an-
dus te zetten en klaar bent u. Is u
..gewoon" op de secretarie en koes
tert u de wens nog eens minister te
worden, wordt u als zodanig nog
niet opgemerkt, zet voortaan op uw
naamkaartje eenvoudig: minister-
andus. Is u drogist, maar verkoopt
u toch al heel wat verpakte medi
cijnen, dan is apoüiekerandus mis
schien iets voor u. Ik moet mij be
dwingen verder tc gaan. Slechts dit
énewaarom de man die thans nog
vóór zijn doctoraal-examen zit en
nog kaal-weg kandidaat heet. ook
niet reeds in deze andus-achtige ti
tulatuur betrokken? Hij streeft er
naar doctorandus te worden. Wel
nu. dan is hij ook niet slechts als
kandidaat, maar toch zeker veel
eer als doctorandus aan te spreken
en aan te schrijven?
OM ALLES nog wat speelser te
maken, heeft men bovendien
bedacht de naam doctorandus zowel
voor vrouwen als voor mannen te
gebruiken. Weliswaar zou men. het
Latijn aanhoudende, bij vrouwen
van doctoranda moeten spreken.
Doch, niet waar, wanneer men een
dode taal eenmaal tot nieuw leven
brengt, moet men dan zijn fanta
sie laten breidelen, door die ouder
wetse geslachten nog steeds uit
elkaar te willen houden? Geknoei
met geslachten! hoorde ik daar
mijn ouderwetse leraar zeggen?
Maar, mijn waarde, wat wilt u,
als reeds de hele rechterzijde in de
kamer, celibatairen en tegenstan
ders van gemengd zwemmen in
cluis, hun zegen aah deze voor
uw besef nog tegennatuurlijke
vermenging hebben gegeven? Maar
dan nu ook niet verder geaarzeld!
Waarom moet die ouderwetse
school-juf eeuwig en altijd „juf"
blijven en mag ze van nu aan niet
gewoon „meester" heten? Waartoe
die onzinnige geslachtelijke dis
criminaties. die misschien en nu
bevrijd ik mij geheel! op
geld deden in de tijd van Jaco
bus van Beieren, maar toch niet
meer in die van Koningin Julianus
en minister Margus Klompé?
Waarohi zou onze huisnaaier, die
oude vrijer, ook al gebeurde er
een wonder, het nooit verder dan
tot directrice van een ziekenhuis
kunnen brengen en nooit tot direc
teur? En dan oma en opa! Beiden
slepen sinds eeuwen behalve de last
van de ouderdom ook nog die vrese
lijke a achter zich aan. alsof 't Pa
poea's waren. Zelfs een autobus
heet niet autoba! Waarom oma dus
niet ferm gebombardeerd tot opa en
beiden tot opus (meervoud opi of
opera's), ter onderscheiding van
de toekomstige grootvaders, waar
voor men de titel operandus wel
zal moeten reserveren)?
NOGMAALS, ik moet mij bedwin
gen. Doch, in trouwe, waarom
alles zo angstig uit elkaar gehou
den. wanneer het, gezien van het
standpunt van het „wetenschappe
lijk" onderwijs, zo geruisloos ge
slachtsloos kan worden in de we
reld?
Misschien, misschien, dat de vroe
ger voor ouderwets doorgaande Eer
ste Kamer nog een spaak in het
wiel steekt. Doch neen. sinds deze
heeft blijk gegeven nog méér voor
het rad van avontuur te gevoelen
dan de Tweede, is ook van deze
zijde geen gevaar te duchten.
Vaarwel dus oude Latijnse gram
matica! Bergen waren (tijdens de
discussies) in barensnood. Er is.
neen géén belachelijk klein muisje!,
er is een doctorandus geboren!
Van het manlijk of vrouwelijk ge
slacht? Met zulke beuzelarijen
houdt men zich in onze Tweede
ikraam->kamer gelukkig niet meer
op. Wij hebben thans een overkoe
pelend „orgaan".
Zou u daar bezwaar tegen willen
maken? U zou slechts de indruk
kunnen wekken een purist te willen
worden, pardon: een purandus te
zijn.
Een internationale groep ge
leerden, schrijvers en politieke lei
ders, waaronder 33 Nobelprijswin
naars, heeft gisteren aan de V.N.
verzocht, de leiding te nemen bij
het tot stand brengen van een we
reldomvattende politiek van ge
boorteregeling.
De Britse bioloog en schrijver,
sir Julian Huxley en Canfield,
voorzitter van de Planned Parent
hood Federation of America, heb
ben een aan de secretaris-generaal
jvan de V.N. Dag Hammarskjoeld,
gerichte „verklaring van overtui
ging betreffende overbevolking"
i overhandigd aan diens assistent,
[Andrew W. Cordier.
De initiatiefnemers hebben
gedeeld, dat de verklaring ook is toe
gezonden aan de verkozen maar nog niet
in functie getreden nieuwe Amerikaanse
president John F. Kennedy en de staats
hoofden van alle bij de V.N. aangesloten
landen, met inbegrip van president
Eisenhower. De ondertekenaars zijn bur
gers van 16 landen, allen geleerden,
schrijvers, deskundigen op het gebied
van de volksgezondheid, onderwijs
krachten en politieke leiders.
In de verklaring wordt gesteld, dat de
wereld, indien geen gunstig evenwicht
tussen bevolkingen en hulpbronnen tot
stand wordt gebracht, staat voor een
„somber tijdvak van menselijke ellende,
hongersnood, gebrek aan onderwijs en
onrust", dat zou kunnen leiden tot oor
logen „om het bezit van de slinkende
middelen vooi het levensonderhoud."
In de verklaring wordt verder gezegd,
dat deskundigen van de V.N. de huidige
wereldbevolking schatten op drie mil
jard mensen en verwachten, dat zij tegen
het einde van deze eeuw zal zijn toe
genomen tot meer dan zes miljard.
„Wij zijn van mening'', vervolgt de
verklaring, „dat doeltreffende en vrij
willige toepassing van medische gezonde
en individueel aanvaardbare geboorte
regeling op ruime schdal een essentiële
factor is voor elk plan van de mens om
de levensstandaard in de wereld omhoog
te brengen en de internationale vrede
zowel als de stabiliteit in maatschappij
en gezin te verzekeren.
De ondertekenaars van de verklaring
zijn afkomstig "uit Australië, Engeland,
Canada, Denemarken, Finland, Frank
rijk, Duitsland, Ghana. IJsland, Indië.
Jaoan, Noorwegen, Pakistan, Zweden.
Zwitserland er. de V.S.
Advertentie
De nobelprijswinnaars onder hen zijn
onder meer Philips Noel Baker, lord
Boyd Orr, Bertrand Russell, Edward C.
Kendall uit de V.S., Max Born en Otto
Hahn, Duitsland en Per Lagerkwist,
Zweden.
Onder de overige ondertekenaars be
vindt zich behalve de Engelsman sir Ju
lian Huxley de Fransman Andres Mau-
rois.
A duertentte
Is Jezus Christus tegen sparen? Deze indruk krijgen wij m«j
schien door die zin: „Verzamelt u geen schatten op de aarde
in de bergrede. Tegenwoordig zijn er ook wel mensen tegeij
sparen. Geld moet rollen, zeggen ze. Maar achter die zin staat,
het verlangen om zoveel mogelijk van het leven te genietenj
Hoe meer er gekocht wordt, hoe meer er geproduceerd kar.
worden; bij hogere produktie worden de prijzen lager en kat|
de mens dus meer kopen. Daarom niet sparen, maar het gelè
uitgeven. Maar dat is de gedachte van Christus helemaal nietj
Maar sparen kun ook genotzucht zijn. Lang geleden werd
beroemde massa-evangelist Finney voor zijn bekering
gevraagd, wat hij wilde worden: Advocaat. En dan? Ga
veel geld verdienen. En dan? Ga ik me terugtrekken en doet
waar ik zin ik heb. Finney wilde sparen, maar om dan latei-
te kunnen genieten. L
De man liet Finney echter niet met rust en vroeg weer: Er,
dan? Ga ik dood, was het antwoordEn dan? Die laatste twee'
woorden hebben de jonge student nooit meer met rust gelaten]
tot hij erkende dat er achter dit leven een ander leven sfaatj
Daarom zegt Christus: „Verzamelt u schatten in de Jiemel.j i
Hij zegt: Denk aan de toekomst. Wij komen zo vaak niet ver[*
der dan de zorg voor de oude dag, Christus echter bedoelt
zorg voor de jongste dag.
In Schoonhoven
Het illuster dispuut DORS van
de studentenvereniging SSR uit
Utrecht heeft gister het gemeente
bestuur van Schoonhoven een ge
denksteen aangeboden ter gelegen
heid van het zesde lustrum van
het dispuut. Het gezelschap werd
om zeven uur aan de grens der
gemeente opgewacht door een der
plaatselijke muziekkorpsen, waar
na de senaat plaatsnam in een open
chassis van een oude brandweer
wagen en de circa dertig studen
ten, allen in rok en met baret,
zich bij fakkellicht naar het stad
huis begaven.
In een der bogen van de stenen brug
die over de haven ligt was een gedenk
steen aangebracht van blauw hardsteen
temidden van een bloemversiering en
gedekt door een gordijn. De praeses van
het instituut, de heer B.E. Rijnsburger
sprak een welkom tot de gasten en ver
telde dat het dispuut meent dat Olivier
van Noort een man van grote allure is
geweest omdat hij als eerste Nederlan
der de reis om de wereld heeft gemaakt.
Omdat de man zo weinig bekend is
en Nederland een zeevarend volk is,
meende het dispuut hem door een ge
denksteen hulde te moeten brengen. Hij
modern
toiletpapier
Het nieuwe geneesmiddel
Israëlische hulp aan
Duits onderwijs
Het Internationale Instituut voor
Schoolboeken, dat gevestigd is in het
Westdullse Brunswick, heeft Israëlische
onderwijsdeskundigen verzocht om mee
te werken aan de herziening en de uit
breiding var> de leerstof voor de scho
lieren van West-Duitsland.
De voornaamste taak van het Insti
tuut ls het verbeteren van het onder
wijs van de Duitse scholen, teneinde de
kirderen meer begrip te geven voor
democratie cn de fatale werking van
het nationaal-socialisme.
Prins Bernhard heeft zich bereid ver
klaard de actie Toltén die de N.R.U.
en de N.T.S. voeren ten bate van de
getroffenen in Chili, met een kort woord
bij het Nederlandse volk aan te beve
len. De uitzending geschiedt over de
zenders Hilversum I en II en gelijktij
dig in het programma van de Neder
landse Televisiestichting zondagavond
om 8 uur.
Tijdens het bezoek, dat smaldeel V
in de afgelopen dagen heeft gebracht
aan Valparaiso in Chili, is reeds een
bedrag van ruim 4400 overgedragen
ter leniging van de nood der slachtof
fers in het Chileens dorp Toltén.
Dit bedrag was geheel vrijwillig door
de opvarenden van het smaldeel en de
tanker Mijdrecht bijeen gebracht.
Voor het nieuwe studiejaar van de
Hebreeuwse universiteit te Jeruzalem
heeft een record aantal studenten zich
in laten schrijven.
In 1951 studeerden er nog maar 2000
aan deze universiteit. Sindsdien is het
aantal steeds toegenomen, zodat nu
7200 studenten., waarvan 1600 eerste
jaars, dc colleges volgen.
Lieve Marja.
Dit „lieve" moet eigenlijk rood worden gedrukt, het is echt
lief van je wat je z*gt over de winter en het voorjaar en het
heeft geholpen, al kan ik vanuit mijn raam geen berken zien,
alleen soms grote zwarte vogels. Misschien gaat het wel gauw
sneeuwen, het is nog te vroeg, eigenlijk, maar de vogels lijken
dan veel zwarter.
Dat is ook mijn „tijdperk.'', weet je: de winter, zwarte vogels
in kale, besneeuwde borien, Breughel, Vlaanderen in de middel-
eeuwen. Want in de midócleenioen zou ik willen leven, iedereen
zou ik willen zijn behalve een ridder, die voor mij altijd iets
geforceerds heeft, ietr onechts. Dus geen ridder maar iemand die
in een kleine stad wcont, een stadje dat betere tijden heeft ge
kend en dat r.u langzaam maar zeker steeds armer wordt, trots
op de grandeur van lie betere tijden, en dat er eigenlijk niet
eens meer op hoopt da* ha weev beter zal gaan. Ik houd veel
van Brugge, ik wou dat ik het gekend had eeuwen voordat er
toeristen begonnen heen ic gaanvijftiende eeuw, het Zwin
verzandt, de grote koopmanshuizen komen leeg te staaneen
voor een, gras groeit tussen de straatstenen. In 1960 kun je dit
zo simpel zeggen, maar hoe voelde je je in de winter van het
jaar 1484? (Je stond can het Minnewater, het sneeuwde, je keek
hoe de witte vlokken verdwenen in het donkere water, het
sneeuwde en je voelde je opeens zo eenzaam, helemaal alleen
in de witte stille sla.i, ei zat een kraai in een kale boom). Me
lancholiek, niet omd>it. het Zwin verzandde, natuurlijk niet, maar
er moet een heel speci le sfeer geweest zijn in Brugge in de
winter van het jaar veertienhonderd vier en tachtig, dat weet
ik zeker. Een sfeer van berusting en achteruitgang, het leven
begon steeds langzamer te lopen, het stond al bijna stil, het
zand in de zandlopers leek kleverig te worden, het was winter en
het sneeuwde, de witte vlokken vielen in het zwarte Minne-
of zou je het, schuldbewust, toch doen?
water en je keek ernaar (begrijp je het ongeveer?). Zie je, dat
zou ik willen zijn: een bruggenaar in de winter, in de tweede
helft van de vijftiende e*.uw. Romantisch? Ja natuurlijk, nu wel,
maar toen was het eenvoudig de werkelijkheid, hard cn alleen
maar nuchter, ondanks de sneeuw over het Minnewater.
Het is koud vandaag het regent en waait, de kinderen die
overal bellen om hun k'nderpostzegels te verkopen maken zo'n
zielige indruK dat niemend durft te weigeren. Er rijdt een bijna
lege bus voorbij, in de richting van de natte stad. Ik eet een kei
hard appeltje terwijl ik naar dit alles kijk. Zouden appels het
eigenlijk prettig vinden, geplukt en opgegeten te worden, of
willen ze liever in de regen aan de takken blijven hangen? Dat
zullen we nooit te weten komen denk ik. Zou jij geen appels
meer willen eten als je wist dat ze het zelf niet prettig vonden,
In de nieuwste bundel van Gerrit Kouwenaar („De stem op
de derde etcge"), d;e iic gisteren gelezen heb, staat ook het
volgende:
„Maar ik die sneeuw hóór scheppen
weet dat zelfs de herfst
voor een ge licht niet toereikend is".
Waf ik ze<f letterlijk ook zo voelik wil heel sterk dat het
winter wordt, winter een eerlijk jaargetijde, eerlijker dan de
poëtische herfst met zijn vals licht. Het duurt zo lang, lieve
MarjaH Verder was het „motto" in die bundel opvallend, echt
existentialistisch-in-cn notedop: ..What are you?" anders
asked. ,.I don 't know" the voice admitted. ..I am a person. I am
I. I am trapped." „So are we all", anders said. Triest,
vind je niet' Vanaf vandaag ben ik aan 't proberen „School
idyllen" van iemand ie lenen, om je later te kunnen vertellen
hoe ik het vond. Ben nieuwsgierig!
Dag, je PETER
is in Utrecht geboren en in Schoonhovec
overleden. Vandaar de band die dt
Utrechtse studenten aan Schoonhovesy
bindt. kj
De steen is niet in het stadhuis
plaatst doch op de brug. als symboo.;
dat deze man op de brug van zijn schijL
heeft gestaan. Met het Io Vivat betuigp
den de studenten hun instemming. F
Burgemeester Aten trok het blauwt"
gordijn weg, dat de steen bedekte, waarJ
na de grootste klok uit het carillon vaödi
het stadhuis, die uit een der kanonnen!
gegoten is, die Olivier van Noort op zijnju
reis had meegevoerd en ook die naanaii
draagt, zich deed horen. Het torentj^
dat nu in floodlight staat is momentee!
in restauratie, zodat het carillon niei
kon worden bespeeld. ff:
De burgemeester aanvaardde deze ge^e
denksteen gaarne en dankte het dispuui
voor dit geschenk. Het voorbeeld vanjfi
Olivier van Noort moge voor de student,
ten een aansporing zijn om zich door te-,
leurstelling niet te laten ontmoedigen^
De steen vermeldt: „in Honori NortiS..
DORS 1960."
In de bijeenkomst die hierna volgde
werden vele goede woorden gesproken»,
over de medewerking van het gemeen-f
bestuur. Vandaag zouden de studentenL
in samenwerking met de SchoonhovenseP
winkeliersvereniging 500 kinderen eenj1
Sint .Nicolaasfeest aanbieden.
Er ging gisteren een klaterend ap- L
plaus op in de statige aula van de Ge
meentelijke Universiteit te Amsterdam j
toen bekend gemaakt werd dat ds. C.
A. de Ridder, hervormde predikant te ji
Gennep het predicant cum laude had a
verkregen voor de bijzondere weten- I
schappelijke
proefschrift
losser es?"
verdiensten van zijn P
over „Maria Medever- 11
I
Voor de nieuwe doctor, die door zijn j
doofheid zeer gehandicapt is en voor <3
zijn vrouw, die herstellende is van een I
zeer ernstige ziekte en in een ligstoel 1
de plechtigheid bijwoonde, was dit een jt
grote voldoening.
Onder de opponenten waren twee I
rooms-katholieke hoogleraren waar-
van er een, prof. H. Frehen, gewaagde
van een serene objectiviteit. Ook de P
lutherse hoogleraar, prof. dr. W. Mön-
nich en de promotor prof. dr. C. G. van
Niftrik schaarden zich onder de oppo- N
nenten: de laatste gewaagde van de
grote deskundigheid van dr. De Ridder j
die zijn cum laude ten volle heeft ver
diend.
Advertentiën
Van uw A.O.W. of
A.W.W. alleen kunt u
^^k cr niet komen. Zorg er
daarom voor iets extra's
achter dc hand te heb-
k AKW /&r\ ben cn neem als pood
s' Hk zakelijke aanvulling een
De noodzakelijke aanvulling op
r\ A.O.W. en A.W.W. N
WIE HU LEEFT, DIE HU ZORGT 1 Mr POLIS
Vraagt inlichtingen: N.V. Levensverzekering Maatschappij „UTRECHT" Leidicnig 2, Uirechi
