Even voorstellen: óuikerkart 'Ruimte voor ons.... Wijhebbenmaar Kapoen is 'n bloedzuigei 1 Blues for Saint Nicholas We komen er wel overheen GELUCHT SINDS enkele weken ben ik in de wolken. De goede nijver- werkende stad Rotterdam ligt zwaar ademend aan mijn voe ten. De damp uit haar ontelba re ten hemel ^stoken neusga ten kringelt langs mijn vierde verdieping en verdwijnt in het blauw. In verloren ogenblikken zie ik zo het leven beneden, waar de mensen zich haastig reppen naar hun voor mij onbekende doelen, schichtig tussen het verkeer door gaand op hun hoede en vol ener gie- Hun werklust die zelfs van deze hoogte te aanschouwen is herin nert mij aan mijn plicht hierbo ven Een kwart draai behoef ik slechts te maken om oog in oog te staan met een onafzienbare Al bijna zeventien en dik vierentwintig „Mijnheer Kapoen, ik ben al bijna zeventien Is dat te jong of is er kans... misschien...." Een paar vragen als deze (in het kader van de pagina van vandaag „berijmd", red.) kregen we deze week binnen. Maar ook: „Ik ben iets over de 24. bestaat er niettemin ge legenheid enz. De heer Kapoen en Pierre Noir hebben hun hand over hun suikerzoete hart gehaald en zeggen op beide vragen: ,,ja". Dus als je nog geen zeventien bent en de 24 al gepasseerd kun je, zo je wilt komen. Maar dan s v p. (zeer beleefd, doch zéér dringend verzocht) niet al te zeventien-min en niet al te vier-en-twintig-plus. Want „Ruimte voor ons" blijft ook op de 25e november „Ruimte voor óns", als je begrijpt wat we bedoelen. Daarom nog een bon: Naam Adres Leeftijd (Eer briefkaart is trouwens ook goed). Hoe laat begint het Sorry, dat zijn we vorige week vergeten. Daarom vandaag: hét begint om half acht (en beslist niet later) vlakte, die mij vol leedvermaak toegrijnst. Zij schaamt zich niet voor haar naaktheid. Zij is een dreigend dier, gereed tot oen sprong die mij moet overweldigen en een eind zal maken aan het nauw be gonnen enthousiasme om die naaktheid te bedekken. Op kritieke ogenblikken draai ik mij dan weer even om en put inspiratie en werklust uit de bron die Rotterdam heet. Maar langzamerhand begint er tekening in de woestijn te komen: Aan de bovenranden ontsprui ten kleurige bloemmotieven, lo pen donkergetinte katten en zwemmen vissen in hun kristal heldere waterverf. De wanden tooien zich met lachende dames en heren, zij zingen uit de zeer volle borst en wanneer de dorst dèar is schuiven zij eensgezind aan de kleine, daartoe geschilder de tafeltjes en drinken hun veel kleurige drankjes met duidelijk zichtbaar genot. Hier en daar na enkele mi nuten gaans steken sculpturen en plastieken hun gipsen en ijze ren kopjes op en kijken al het feest sedoe met een kulturele argwaan aan Zij dromen van de serene museum ruimten en wach ten de loop der gebeurtenissen ge laten af. Welnu, de gebeurtenissen heb ben een zeer snel verloop. De ta fels en stoelen, de kabels van het licht, het podium. De piamo voor de band zij alle zijn de voorbo den van een groots evenement. Tot de historische datum zwoe gen de minuscule werkers in de wolken, de ruimte die voor de feestgangers wordt ingericht. Men moet echter niet denken dat de belangstellenden hun ge duld moeten bewaren tot het lang verwachte avondje er is: zij kunnen te allen tijde met hun welgemeende raadgevingen ons bijstaan. Men volgt slechts een spoor van zweetdruppeltjes, die zul len leiden naar de werkers van het zeer bijzondere uur. Zij zullen met open en met verf en lijm besmeurde armen ontvangen worden. BERT DEN BRABER I hate to see. that steamer go away I hate to see. that steamer go away I'm walking down the river Just a'walking down the quay. There goes my dollies love Yes. my dollies love goes there I I'm crying days and nights 'cause he just forgot my share. Please, holy man. holy man we want you back next year yes holy man. we want you back next year. This year it was so rotten You're no longer my dear, no, no. (Vertaling- Verdikkeme, daar gaat die vent weer weg wel verdraaid, daar gaat die 'vent weer weg Ik ren al dagen Img? de kaai Ik heb ook altijd pech. I IDaar gaan myn kinderdromen Oh ja. mijn kinderdroom gaat daar Zal h\j nog wederkomen Komt 'te pas volgend jaar. Oh, sinterklas ie kom volgend jaar terug IJa, sinterklasie kom voigend jaar terug IDit jaar was het weer balen Kom den over de brug.) I LEO FAASSE HANS KREUZEN XvXv:-::::::::::-: (in werkvergadering bijeen) FR WAS EENS een brug> ww die geopend moest wor- u&mS ^en- was n'et gemakke- twmI wane bru9 had twee J99 kanten en aan beide kanten JMB woonden burgemeesters, dik- I gebuikt. hooggehoed en v'"' ,r mn -zwart-geparapluuddie dat graag zouden willen doen. Toen kwam er natuurlijk ruzie. Om daar een eind aan te maken besloot menenfin zie zelf maar. DIJ GORINCHEM is ook een brug en alles wees erop, dat de geschiedenis zich hier zou herhalen. Zelfs kregen we twee kolommen „eneinde deze vermakelijke historie breder te verhalen. Maar helaas (of liever: gelukkig), door het ingrijpen van hooggeplaatsten onder wie zelfs de minister, werd de geschiedenis bijgelegd. Wie het nu zal doen, weten we niet, maar geopend wordt er. Weg dik-gebuikte. hooggehoede en zwart geparaplude bur gervaders, weg knipwedstrijden. Ook geen twee kolommen. Alleen deze geschiedenis van Quichotte. J. H./B. C. 25 nov. en- veracht de feestelijk heden ter ere van de 5 dec. Sin terklaas en zijn onbeduidende Sin- teklasina. Ik groet u allen, IK groet uw lieden recht hartelijk, maar indien gij gerangschikt zijt in de fi catagorie tegenstanders (degenen die niet It j I geloven in het bestaan van de experimen- Y\ Vi |mj/ tele sinterklaas, ook wel S. Kapoen ge- V XI Al/ noemd) moogt gij slechts een groet van geringe omvang de uwe noemen. (Men V'/r moet niet menen dat het uitspreken ener groet te vergelijken is met het onwillekeu rig verspreiden van pepernoten). Zoals ge uit het bovenstaande begrepen zult hebben, ben ik volkomen op de hoogte van de langzaam tanende belangstelling voor mijn persoon in het algemeen en charitatieve handelingen in het bijzonder. Het is niet moeilijk de oorzaak van deze afschu welijke toestand te bepalen. zegt Pierre Noir moet ik zelfs Pierre Noir heten U moet maar eens komen kij ken. Kan u zien dat ik nog geJ woon ben, ondanks die rege ring. En als u komt: kijk ui voor die ouwe Kapoen, dat'i een bloedzuiger. PIERRE NOIR] HET gebeurt niet zeer vaak, dat een Zwarte Piet de ge legenheid krijgt in een te goe der trouw bekend staand dag blad zijn visie te geven over be roepskwesties. Het aanbod van de voor u liggende courant heb ik dan ook met beide han den aangegrepen. De schuld moet gezocht worden bij de echte 5 dec. Sinterklaas, die door zijn verachtelijke prak tijken vele argeloze 25 november vierders weet te bewegen, zich openlijk onder zijn staf te scha ren. Velen van u zullen mij nu ge heel te goeder trouw vragen, waarom verstrekt u dan óók geen dure geschenken, zoals de 5 dec. Sinterklaas elk jaar placht te doen. Dit vrienden is nu juist het kardinale (ik zou haast het bijv. nw. bisschoppelijke willen bezi gen) punt waar mijn feest mee staat of valt Het is volkomen te begrijpen dat gij u niet interesseert voor de financiële' achtergronden van het geschenkenbedrijf van de echte Sinterklaas en van mij. Maar wanneer ik u vertel, dat de z.g. echte Sinterklaas zich slechts weet te handhaven met behulp van rijkssubsidies en exorbitant hoge geldschenkingcn van het Dr. de Stut Steunfonds ter behartiging van Openbare Vermakelijkheden en Bestendiging der Folkloristi sche gebruiken, plaats vindende op het grondgebied behorende tot het Koninkrijk der Nederlanden, dan zult ge met mij eens zijn dat hier een gezonde konkurrentie- strijd ver te zoeken is. Om verschillende redenen ben ik tegen het aannemen van geld middelen om op die manier duur dere cadeaus op 5 dec. te kunnen verstrekken. De hoofdreden is dat ik tegen elke prijs wil verhinderen dat mijn verjaardagsfeest een materialistische inslag gaat ver tonen. Dit is juist iets dat de ei genschap of het kenmerk ge noemd mag worden van het feest, georganiseerd door de 5 dec.-Grijsaard (een rake type ring zoals deze voorkomt op blz. 345 in het boek „Geschiedenis der Hollandse Herfstfeesten", geschre ven door de vermaarde Tsjechi sche leestenbouwer E. T. Ënend Rinken*. Het is onbegrijpelijk dat de massa zich met zo n door zichtige truc laat beetnemen. Beste feestvierders, is er tegen woordig dan geen respekt meer voor de liefdevolle milddadigheid, mogelijk gemaakt door de alles opofferende arbeid mijner hori gen en mijn knecht Pierre Noir. Geloof me wanneer ik zeg dat zij niets meer vragen dan een gebro ken spekulaaspop of een verbran- dertje. Dit is gulheid, vrienden, wat de beunhaas van 5 dec. hier onder verstaat heeft slechts tot doel mijn gezag en status te on dermijnen. Wanneer dit gebeurt (hetgeen niet wenselijk is» zal de handel drijvende middenstand de vrouw van de 5 dec. Sinterklaas (offici eel Sinteklasina genoemd) in staat stellen mijn plaats in te ne men en zult ge gebukt gaan on der een dynastie van schijnbaar liefdadige gevers, maar ge zult deze schenkingen zelf per aan slagbiljet moeten financieren. Wees dus verstandig en houdt al leen mijn feest in ere. Dit wordt, zoals iedereen weet, gehouden op Kom aan dan (dit is een specifie ke vakterm). Ik schets u eerst de maatschappelijke positie van ons gilde door de eeuwen heen; daarover kan ik kort zijn. -#• Die was slecht, is slecht en verslechtert snel. Ons beroep is uiterst menslievend met een licht klerikaal luchtje en de verdiensten zijn dientengevolge „matig" te noemen. ■#- Een C.A.O. hebben we nooit gekend, we zijn doorlopend slachtoffer van willekeur, want we mogen niet staken! Daar kijkt u van op. he. maar wij staan in oveiheidsdienst. Ja. ja de regering kan nog wel een paar geheimen bewaren! Ik zal u eens wat vertellen: de betalingsbalans staat en valt met onze beroepsaktivitei- ten. Maar we zijn gewone jon gens gebleven en daarin schuilt onze grootste verdienste. We delen gewoon nog maar koeken en garden uit, we ko men overal (klassestrijd kennen we niet), we werken in de stad en op het platteland, voor jong en oud, voor groot en klein, u hoeft niet eens te bellen, we komen toch wel. ■K. 'k Heb volgende week nog een klusje: een nozemfeestje bij een dagblad in Rotterdam. Daar „Ritssluiting, toe, altijd als ik eindelijk eens wat leuks heb, dan moet die ritssluiting weer blijven steken. Ach zie je wel gebeurd! Wat nu, wat moet ik aan? Om half zeven komt Piet, oh kwart over zes al. Dat blauwe pakje dan maar? Nee te burgerlijk. Die roze jurk met die witte kraag? Nee.hè, veel te een tonig. En Piet vindt mijn nieuwe blouse niet mooi. Wat nu, ik. kan toch niet in mijn schaats- trui? Hè wacht, in mam d'r kast hangt misschien nog wat leuks. Au, zeg kun je niet uitkij ken, je moet niet denken, dat je je zus onder de voet kunt lopen." „Toet, toe, ik moet ook naar het feest van die krant. Zeg, heb jij mijn stropdas gezien?" „Stropdas, goeie, ik heb wel ivat anders te doen, daar heb ik geen tijd voor. Ik kan slecht in mijn petticoat gaan, vertel me liever hoe ik zo gauw aan wat leuks kom om aan te trekken". „Nou jij hebt een kast vol, en mijn enige fatsoenlijke das je is nergens te vinden." „Sta niet te treuzelen, de bel, daar heb je Piet natuur lijk al. Ga maar even met hem naar je stropdas zoeken." „Piet, wat weet Piet nou van mijn stropdas, hé, waar ben je nou. Oh, hallo Piet. Ze is op zoek naar iets om aan te trekken." „Wa*! En ze heeft pas die leuke jurk.' „Ik meen uit haar achter- deurse gekreun te hebben be grepen, dat de rits het heeft [cóürtcr begeven! Ach jurk, mijn strop das. Heb jij toevallig nog een stropdas?" „Hè, broertje, hier vind ik een stropdas, is die het soms? Een grijze met een paar blau we strepen, in pa z'n collec tie". „Ja. en waar.hc. wat heb jij nou aan. PIET!!! „Nou, gewoon, de jurk van toen Conny trouwde. Ik was helemaal vergeten, dat die in mam d'r kast hing." „Maar dat is toch veel te chic, Piet zeg wat sta niet zo in vervoering te staren!" „Te chique welnee joh, niets is mooi genoeg voor zo'n feest." HENNY SIEBEL Origineel met twee lapjes Een origineel jurkje, ontwon pen door Magda Stemerdink (vai de mode-afdeling der Rotterdam! se Academie). Je hebt er twet stoffen voor nodig: een effen lapj je en een gedessineerde stof, 7.0 als bijvoorbeeld dit streepje. BP langr(jk is natuurlijk wel dat dl kleuren harmoniëren. De klepjes op het lijfje en o| de effen strook aan de onderkarl van de rok, kun je er los opzei ten. De driekwart mouw wordl laag ingezet. De ceintuur is cffe' in een tint, die je ook in de rol terugvindt. -I*********** BILLY HOLLIDAY - „THE LADY al in de dertiger jaren het hoekje omgegaan; wat we nu ho ren is meestal de laatste stuip trekking van een roemruchte tijd idenk hierbij aan de Dixie) of iets wat zeer oppervlakkig met de jazz te maken heeft, de zgn. Moderne Jazz. Niet dat we dat betreuren moeten, o. nee. elke tijd heeft zijn eigen uitdrukkings mogelijkheid, maar alles wat nieuw is is ontstaan door inspi ratie èn traditie. Ik heb hier twee platen: een op Fontana en een op Top Rank. Ik vind die van Top Rank het belangrijkst omdat daar Stran ge Fruit èn Fine and Mellow op voorkomen. Ook het onvergete lijke On The Sunny Side Of The Street vinden we hier onverge lijkelijk uitgevoerd. Ik moet wel waarschuwen, dat het echte dis- cofiele uitgaven zijn. de geluids kwaliteit is niet zoals we ge wend zijn. He bereft hier een serie 78 toeren platen van rede lijke kwaliteit, voor die dagen, die door de fabrikanten op een langspeler verzameld zijn. Interessant is. dat we op deze Diaten de namen zullen vinden van vele musici, die nu in de Mo derne Jazz bekend en geliefd zijn geworden zoals Teddy Wilson, Roy Eldridge, Lester Young. Buck Clayton. Artie Shaw en Cosy Cole. Kijk dus uit naar de ze opnamen, je vindt ér het voor- ieeld, dat je weinig meer zult aantreffen: een jazz-zangeres, die niet zingt om geld te verdie nen maar het moet. Een die zeen compromissen kende ten overstaan van haar principes om een ware jazz te geven. Daarom s Billy Holiday niet de popu lairste geworden, maar wel een der belangrijkste! DISCOFIEL DISCOFIEL P\E heer Th. J. A. Minck te Dordrecht heeft ons een brief geschreven (zie: „Ruimte voor ons" van 12 november j.l.). Onze vreugde kende geen grenzen toen bleek dat onze pagina in Dordrecht toch nog gelezen wordt. Helaas, na lezing van 's heren Mincks pennevrucht, moesten wij toch weer tot de conclusie komen dat het schrijven van een normale brief bijzonder moeilijk Wij laten een enkel voorbeeld volgen: ..Volgens mij en volgens het merendeel uwer lezers is het zo, dat in „Ruimte voor ons" alle zgn. intellectuelen de kans krijgen hun zwoele, waanzinnige geest te luch ten door het schrijven van tegen elke vorm van normaliteit indrui sende „gedichten"." Dit zinnetje is karakteristiek voor de wijze, waarop de heer Minck meent zijn gevoelens te moeten luchten. Oppervlakkig ge zien lijkt deze regel slechts een onderdeel van een slecht gestelde scheldbrief. Bezien wij dit geval echter nader, dan blijkt zij boven dien onjuist te zijn: punt a. Wij nemen aan. dat u het niet eens bent met onze pa gina, mijnheer Minck. De kreet „het merendeel uwer lezers" is echter volkomen uit de lucht gegrepen. In de eerste plaats, als u spreekt van een meren deel impliceert (begrijpt u dit woord?) u te weten hoe groot het werkelijk aantal is, dit we ten wij niet eens; ten derde bent u de lijst met handtekeningen vergeten. Mijnheer Minck. Dat is erg jammer, want het maakt altijd veel meer indruk. punt b. Alle zgn. intellectuelen krijgen geenszins de kans te schrijven, Heer Minck. Uw brief 1» ets uitzondering. punt c. Onze geesten zijn niet zwoel en slechts ternauwernood waanzinnig Ik hoop. dat u in middels zelf het betreurens waardige van dergelijke scheld woorden hebt ingezien. Men doet zulks niet meer, Mijnheer Minck. punt d. De redactie stelt het bij zonder op prijs, indien u ons een normaal gedicht toezendt. Wij waren nl. de mening toege daan, dat dit nog geschreven moet worden. Wat de rest van uw schrijven betreft; Och, Mijnheer Minck, moest dat woordje „christelijk" er weer per sé bij. Ik dacht dat wij deze mentaliteit reeds lang niet meer kenden U kennelijk wel. Wat het bebaarde en besnorde betreft. Ik ben de enige, die wat dat betreft uit de toon wil vallen (een gevolg van mijn minder waardigheidscomplex). Overigens zullen uw ouders u toch wel ge leerd hebben niet te spotten met eens anders lichaamsgebreken. Uw kunstkring-ervaringen heb ben ons zeer geamuseerd. Jammer dat u nooit bij een kunstenaar bent geweest. Onze conclusie zal u duidelijk zijn. Mijnheer Minck. Ik zou zeggen, probeert u het nog eens, misschien nemen we u wel eens serieus. HANS KREUKEN. ZATERDAG 19 NOVEMBER 196dj

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 24