ASPRO 2 Minister Cals kan tevreden zijn OimWlKe^BRlEF KRONIEK Tweede Kamer vraagt meer bijzondere hts-en Met STO R IX EST VERKOUDHEID NEDO-ME Enkele kan tie keningen ra aas 'Arjos over samenwerking met de rooms-katholieken Paus zou nog dit jaar drie nieuwe kardinalen benoemen Beroepingswerk Een woord voor vandaag; Kamer akkoord met regeling ivetenschappelijk onderwijs 2 THEOLOGIE EN SUBSIDIE ^U de kruitdamp enigszins is opgetrokken, heeft het zin, nog eens terug te komen op de discussie, die de Tweede Kamer vorige week over del subsidiëring van de theologische faculteiten van de bijzondere universiteiten! heeft gehouden. Zoals men weet, hebben de Kamerleden cn minister Cals een wapenstilstand j gesloten. De minister bereidt een wettelijke regeling voor en men kan dus verwachten, dat het debat, aanvankelijk binnenskamers, daarna weer in het openbaar, nog wordt voortgezet. Voor een goed begrip diene het volgende korte overzicht van de overheids^ bemoeiing met het hoger onderwijs. Vanouds betaalt de overheid alle kosten van de rijksuniversiteiten. Van de bijzondere universiteiten, zoals bijvoorbeeld de Vrije Universiteit te Amster dam en de R.K. Universiteit in Nijmegen, vergoedt zij 95 procent van dej kosten. De theologische faculteiten van deze bijzondere universiteiten vallen echter nog buiten deze regeling, aangezien de besturen van deze universiteiten overheidsbemoeiing met hun theologische opleidingen niet aanvaardbaar achtten. Aan de rijksuniversiteiten worden de predikanten van de Nederlands Her vormde Kerk opgeleid. Is niet juist de eerste openbare universiteit door Willem van Oranje aan Leiden geschonken om onze reformatorische kerken van predikanten te voorzien? De oude Hoger-Onderwijswet, die uit 1876 stamt, biedt bovendien enkele faciliteiten aan die kerkgenootschappen, die bij het tot stand komen van die wet in de universiteitssteden hun theologische opleiding hadden gevestigd. Deze kerkgenootschappen mogen voor hun opleidingen gebruik maken van de theologische faculteiten der openbare universiteiten en ook kerkelijke hoogleraren benoemen. De overheid draagt bij in de salariëring van deze hoogleraren: zij keert hun, ook nog heden ten dage, het bedrag uit, dat zij in 1876 ontvingen. Onder deze regeling vallen de Remonstrantse Broederschap, de Evangelisch-Luther se Kerk en de Algemene Doopsgezinde Sociëteit. Zij bezitten hoogleraren aan de Rijksuniversiteit te Leiden en de Gemeentelijke Universiteit te Am sterdam. De Remonstrantse Broederschap ontvangt hiervoor van de over heid 2400 per jaar, de Evangelisch-Lutherse Kerk 3000. Het valt te begrijpen, dat de overheid voor de opleidingen, die zij geheel of gedeeltelijk betaalt, enkele deugdelijkheidseisen stelt. Deze zijn vermeld in het Academisch Statuut, dat als algemene maatregel van bestuur door de minister van onderwijs wordt opgesteld en bij Koninklijk Besluit, dus buiten het parlement om, wordt vastgesteld. Nu had minister Cals aanvankelijk het voornemen, in het wetsontwerp tot regeling van het wetenschappelijk onderwijs een bepaling op te nemen, waardoor ook de theologische faculteiten van de V.U. en de R.K. Univer siteit subsidie zouden ontvangen. De bewindsman gaf toe, dat in deze facul teiten een stuk kerkelijke opleiding plaats heeft, waarmee de overheid zich misschien beter niet kan bemoeien, maar daarnaast beoefent men er de theo logische wetenschap, en om dit wetenschappelijke aspect te stimuleren zou overheidssubsidie juist zijn. Tijdens het vooroverleg kon echter met de betrokken universiteiten geen overeenstemming worden bereikt. De bezwaren kwamen niet van r.k. zijde. De eigenlijke r.k. priesteropleiding heeft plaats op de seminaries; de theo logische opleiding in Nijmegen is slechts bedoeld als een z.g. postdoctorale leergang, bestemd voor hen, die reeds priester zijn. Aan de V.U. ligt dat echter anders. De practijk wijst uit, dat zij, die hier theologie studeren, uiteindelijk een predikantsplaats in de Geref. Kerken gaan bekleden, en al staat men aan de V.U. In principe niet afwijzend tegen over heidssubsidie voor de theologische wetenschapsbeoefening, wèl is men prin cipieel ertegen, dat de overheid en dan nog wel in het gemakkelijk te wijzigen Academisch Statuut eventueel eisen gaat stellen ten aanzien van dc gereformeerde predikantenopleiding. Minister Cals achtte het daarom raadzaam, eerst te wachten op overeen stemming in universiteitskringen, alvorens een nadere regeling voor te stellen. Dit was echter niet naar de zin van het r.k. Tweede-Kamerlid magister Stok man. Deze wenste, dat de Kamer nu al een principiële uitspraak over de sub sidiëring zou doen. Van antirevolutionaire zijde rees hiertegen fel verzet, want aanneming van het amendement-Stokman zou betekenen, dat subsidiëring van de theologische faculteiten van de V.U. en de R.K. Universiteit weliswaar in de wet mogelijk werd gemaakt, maar dat in het Academisch Statuut, dus buiten het parle ment om, de nadere voorwaarden zouden worden geregeld. De a.r. fractie vond dit een te zwakke waarborg en haar leider, dr. Bruins Slot, diende dus een motie in, waarin de minister werd uitgenodigd, een wettelijke regeling m.b.t. de subsidiëring en de daaraan verbonden voor waarden te ontwerpen. De c.h. fractieleider, dr. Tilanus, kwam samen met de liberale pror. Oud met een motie, waarin de bewindsman werd gevraagd, een commissie in te stellen om zich nader over deze aangelegenheid te beraden. Bij dit overleg zou dan ook de positie van de theologische opleidingen van de remonstran ten, evangelisch-luthersen en doopsgezinden kunnen worden betrokken. Dit was namelijk de uitdrukkelijke wens van de liberalen. Het gaat niet aan, meenden zij, de theologische faculteiten van de V.U. en de R.K. Universiteit te subsidiëren, terwijl genoemde drie kerkgenootschappen jaarlijks slechts een paar duizend gulden ontvangen. De motie-Bruins Slot, die het verst ging. werd met grote meerderheid aan genomen, die van de heren Tilanus en Oud haalde de eindstreep niet. Minister Cals studeert nu verder op het subsldievraagstuk. De theologische faculteiten van de V.U. en de R.K. Universiteit zullen nog enige tijd op subsidie moeten wachten, hetgeen men overigens in Nijmegen meer be treurt dan in Amsterdam. Spreid ingsra pport aangevochten (Van onze parlementsredactie) „De titel van de nota duidt op toekomstige spreiding van het ho ger technisch onderwijs, maar als ik de inhoud lees, blijkt, dat er in de toekomst volgens de staatsse cretaris niets of bijna niest meer te spreiden zal zijn. Het ergste is nog, dat het confessionele onder wijs hierbij als sluitstuk dient. In hoofdlijnen heeft deze nota ons te leurgesteld." Dit zei gisteravond de heer C. van Nlerop (a.r.), toen de Tweede Ka mer de nota inzake de spreiding van de hogere technische scholen be handelde. In deze nota geeft staats secretaris Stubenrouch aan waar zijns inziens h.t.s.-en gevestigd be horen te zijn. Tot 1975, de termijn, die de nota bestrijkt, acht hj slechts één nieuwe h.t.s nodig, en wel in het Westen van het land. Is het wel zo. vervolgde de heer Van Nierop. dat de belangstelling voor een h.ts.-opleiding tot 1975 relatief niet zal Als een prognose zo moeilijk toenemen? Hl is, waarom wordt dan de S.E.R., immers een afdeling vakonderwijs heeft, niet gevraagd de toekomstige behoefte aan h.t.s.-ers na te gaan? Deze nota heeft een voorkeur voor grote scholen, want zij streeft naar een aan tal van 700 leerlingen per school. De a.r.-fractie acht op kleinere scholen een meer gezonde vorming mogelijk. „Wij willen geen schoolfabrieken." Te technisch Het grote manco in de nota is wel de technische redeneertrant, die wordt gevolgd. In de geest van de nota is geen plaats voor het confessionele onder wijs. De staatssecretaris meent, dat er hoogstens plaats is voor een confes sionele compromisschool voor alle gods dienstige richtingen, niet voor zelfstan- Advertentie 't helpt en RED BANC 't is lekker ROOSENDAAL SYMPTOOM Met een zekere voldoening heeft D c Volkskrant kennisgenomen van het bericht, dat de (anglicaanse) aartsbisschop van Canterbury binnenkort een bezoek zal brengen aan de paus. Het blad schrijft: „Voordat men zich nu overgeeft aan de allerstoutste verwachtingen, is liet raad zaam zich op enige feiten te bezinnen. Al lereerst moet worden vastgesteld, dat dc aartsbisschop van Canterbury geen abso luut hoofd is van de anglicanen, al beet het dan ook, dat zijn zetel teruggaat tol Sint Augustinus. Hij is slechts de eerste onder zijn (zeer talrijke) gelijken, zonder bindende zeggenschap, maar wel met een groot moreel gezag. In de totale angli caanse gemeenschap is de band soms los: ieder staat op zichzelf. De eenheid is dan ook meer structureel dan theologisch te noemen. Het volkomen leiderschap van de paus van Rome, wiens onfeilbaarheid als dogma werd afgekondigd toen Engeland drie eeuwen een eigen weg had ingesla gen. staat hier lijnrecht tegenover. De Engelse Kerk kent trouwens over het al gemeen een afkeer van alles wat dogma tisch is. Binnen de anglicaanse kerk be staan sterke atromingen van hoogkerkelijk tot zeer streng protestants en uiterst vrij zinnig. Al is het begrip voor Rome bij de eerste richting groeiend, de tweede wil er zekrj- niets van weten. Zó groot is de te genstelling in Engeland zelf, dat al enkele maanden fel wordt gestreden om de opvol ging van dr. Fisher: moet dc nieuwe aarts bisschop een „slappe figuur" zijn, een soort ornament, of een krachtige voorzitter, die zijn stempel op de kerk zal zetten? En als men tot het laatste besluit, welke richting moet hij dan zijn toegedaan? De huidige anglicaanse aartsbisschop naar het Vati- raan: een historisch feit, zoals het ponti ficaat van pans Johannea er al zoveel heeft opgeleverd. Vergeten we echter niet, dat dr. Fisher tevoren óók gaat praten met de patriarchen der oosters-orthodoxe kerken, die altijd aantrekkingskracht op het angli- funismr hebben uitgeoefend. Reed» de eerste Lambethconferentie in 1867 streef de naar een zekere eenheid met het Oos- len omdat heide er prat op gaan de leer van het oude christendom gaaf te hebben bowaard, tegenstelling tot de rooms-ka- De buitenlandse commissie van de Arjos, de jongerenorganisatie van de A.R.-partij belegt zaterdag 5 novem ber in Hotel Smits te Utrecht een bij eenkomst, tijdens welke gesproken zal worden over de samenwerking tus sen protestanten en rooms-katholieken in de politiek. Dr. W. P. Berghuis, voorzitter van het centraal comité van de A.R.-partij en ds. A. J. Kret, Nederlandse Hervormd predikant te Krimpen aan de IJssel zullen het on derwerp ieder vanuit eigen gezichts punt bespreken. Protestantse jonge leden van christelijke politieke partijen uit Neder land. Duitsland en Zwitserland houden op 11 en 12 november in het Duitse Rijn stadje Bad Godesberg hun vierde protes tantenconferentie. Drie sprekers, dr. Eu- gen Gerstenmaier, de president van de Westduitse Bondsdag, dr. A. Sauser, Zwitsers parlementslid en prof. G. Bril- lenburg Wurth, hoogleraar aan de theo logische hogeschool der gereformeerde kerken te Kampen, zullen het religieuze en praktische politieke aspect van de samenwerking tussen protestanten en rooms-katholieken belichten. Uit Neder land worden A.R.-. C.H.- en staatkundig gereformeerde jongeren verwacht. In doorgaans welingelichte kringen in het Vaticaan meent men te weten dat de paus voor het einde van dit jaar een vierde consistorie bijeen zal roepen. De paus zal op dit consistorie de na men van rog drie kardinalen bekendma ken. Dit zijn dan de drie die hf hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk op het consistorie van maart in petto heeft ge houden. Aangenomen wordt dat Ferret- to. assessor van het consistorie. Dante, secretaris van de congregatie van riten en prefect van de pauselijke ceremonie- en. en Callori di Vignale. major domus, tot kardinaal zullen worden benoemd. dige christelijke scholen. De h.t.s.-ers eenter zullen in hun beroep aan men sen leiding moeten geven. Daarom moet de persoonlijkheidsvorming op de h.t.s.- en erop gericht zijn de Bijbel in het centrum te stellen. Moet het christelijk technisch onder wijs opgeofferd worden aan de rentabi liteit van het neutrale? De overheid had zich integendeel moeten afvragen hoe de achterstand van bet confessionele hoger technisch onderwijs kan worden ingehaald. Aan Rotterdam is vroeger een prot.- cristelijke h.t.s. beloofd. Wat verzet zich tegen inlossing van deze belofte? In elk geval niet de ruimte. Deze nota vormt een te smalle basis voor het ne men van verantwoorde beleidsbeslissin gen en stelt de a.r.-fractie voor grote moeilijkheden, aldus de heer Van Nierop. Niet tevreden De heer B. Engelbertink (kath. bleek eveneens niet tevreden over het geringe aaantal bijzondere h.t.s.-en, dat in de nota nodig wordt geacht. Naast 18 neutrale bestaan er in ons land mo menteel vier r.k. h.t.s.-en. één chris telijke h.t.s. is in oprichting. Het is niet te veroordelen, dat gestreefd wordt naar grote efficiënte scholen, maar het is evenmin onaanvaardbaar, dat bijzon dere h.t.s.-en worden opgericht, die de door de staatssecretaris gestelde norm van 700 leerlingen niet halen. Een aan tal van 500 achtte de heer Engelbertink ook voldoende. „Voor mijn fractie is beslist niet te aanvaarden, dat tot 1975 slechts één nieuwe h.t.s. nodig zal zijn. Met name in Zuid-Limburg, maar ook in andere delen van het land is de stichting van r.k. h.t.s.-en nodig." Volgens KVP- standpunt moet overigens die ene toe gezegde school in Rijswijk komen en rookms-katholiek zijn. Ook de heer J. de Ruiter (c.h.) be nadrukte de noodzaak van meer protes tantse en rooms-kathoiieke bfjzondere h.t.s.-en, Rotterdam moet de plaats zijn voor de nog te stichten h.t.s. in het Westen van het land. Dit moet dan een protestants-christeiyke school zfjn, dus de heer De Ruiter. De Cvh.-afgevaardigde noemde een jroot aantal scholen, die, wat het leer- -ingenaantal betreft, de norm van de staatssecretaris niet halen. Wat moet er met deze scholen gebeuren? Moeten ze verdwijnen? Geen keus De ouders staan bij dit soort scholen niet vrij in de keus van de onderwijs- richting. die ze voor hun kinderen wen sen. Ik ben bij het lezen van deze nota van een koude kermis thuis gekomen. Juist van deze staatssecretaris had ik anders verwacht, zei mr. A. M. L H. Baeten (kath. v.). Juist omdat de afge studeerde h.t.s.-ers vrijwel allen in een technisch, van nature materialistisch arbeidsmilieu terecht komen, zijn con- fessionle h.t.s.-en nodig. Wellicht bevordert de oprichting van een h.t.s. nabij een industrialisatieter rein de industrialisatie. Mr. Baeten dacht in dit verband aan Zuid-Limburg. Bij de socialistische fractie vond dr. Stubenrouch eindelijk steun. Nota's als deze zijn erg nuttig, meende mevrouw D. Heroma Meilink (soc.), want door planning voorkomt men onnodige school stichting. Ook de opmerkingen over de confcssionle h.t.s.-en vinden bij de socialistische fractie grote weerklank, Lacune Deze spreekster wenste een nieuwe h.t.s. in Alkmaar. Een tweede nieuwe school zou dan een „samenwrkings- school op confessionele basis" moeten zijn, te vestigen in een van de grote steden in het Westen. De grootste lacune in de nota is het ontbreken van plan nen voor een tweede h.t.s. in Z.-Lim- burg, waar de industrialisatie en dus de behoefte aan h.t.s.-ers nog steeds toeneemt. Mevrouw lr. A. Kuiper-Struyk (lib.) tenslotte verweet de staatsecretaris, dat aan het optselen van de nota een te eenzijdig vooronderzoek heeft vooraf gegaan. Het uitgangspunt is meer ge richt op de bouwpolitiek dan op de behoeftevoorziening. 'De staatseecretarls wilde ita het aan horen van alle kritiek graag nader overleg plegen. HU vroeg daarom op een later tydstip te mogen antwoorden. Dat werd hem toegestaan. Gezien de over lading van de agenda zal het antwoord waarschUnlUk tot dc volgende week moeten wachten. Prof. dr. Kuhlmeyer opvolger van prof. J. Wisselink Vinmiddag heeft te Rotterdam dr. H. J. Kuhlmeyer met een oratie het ambt van hoogleraar aan de Neder- landsche Economische Hoogeschool aanvaard. Hij sprak over „Efficiëntie aan de frontlijn der bedrijfskolom". Daarbij schonk hij in het bijzonder aandacht aan de invoeld van de ge stelde nieuwe Europese markvormen. 'Evenals zijn voorganger prof. dr. J. Wisselink schonk hij daarbij hoofd zakelijk aandacht aan de textielindus trie. Volgens de spreker ligt het voor deel van de grotere markteenheden in Europa wat de handel betreft in de vorm van een relalief grotere omzet- toename, dus snellere omzetgroei, die ten deel valt aan die individuele of groepen van detail-en groothandels bedrijven, die hun kostenbesparing aan de consument ten goede doen komon. tholickcn. Dat rlie leer in bet Oosten en in Engeland nogal verschilt, maakt de bewe ring zwakker. Het verschil heeft trouwens bet gesprek tussen de twee belemmerd. Zeker is echter dat .en zo vurig verhoop te en alom afgesmeekte hereniging der verscheurde christenheid haar grootste kansen vindt bij orthodoxie en anglicanis- me. Juist dit maakt de reis van dr. Fisher als geestelijk voorman van een zich bij uit stek oecumenisch noemende kerk zo be langrijk. In deze .stap, ook al is die het gevolg van een persoonlijk initiatief, mo gen we een teer positieve poging zien tot tornadering Dat van de zijde van de ang-| licaanse kerk die in zekere zin tnssm j dr reformatie en de rooms-katholieken staat en staan wil de bereidheid is gr- toond de paus te bezoeken, is een »ymp-| toom van een gezindheid, waarvoor wel dankbaar moeten zijn. I Bescherm U tegen Als U zich maar even rillerig of onprettig voelt: 'AS PRO'5 -entfó&ittoeeb fitf Kleine oorzaken, grote gevolgen Een klein wondje kan de poort zijn waardoor ziektekiemen binnendringen. Dan ontstaat er Infectie en een min of meer ernstige ont steking Is het gevolg. Gebruik daarom bU elke verwonding de reeds door drie geslach ten geprezen Kloosterbalsem (Akker-Bal sem), de zuiverende en ontsmettende wond- balsem bij uitnemendheid. Ook U zult zeg gen: „Kloostorbalsem. geen goud zo goed.". NED. HERV. KERK Beroepen te Opheusden: J. Zwijnen- burg te Oldebroek; te Genemuiden: G. van Estrik te Nieuwland. Bedankt voor Zuilichem-Nieuwaal: J. C. Schuurman te Bleskensgraaf; voor Nieuw-Lekkerland: P. Westland te St. Annaland. GEREFORMEERDE KERKEN Tweetal te Schiedam, vac. E. J. Oom- kes: C. Goeman te Haarlem-Zuid en G. van Halsema te Fijnaart. van Halsema te Fijnaart Polen biedt studenten studiebeurzen De Poolse regering heeft voor de academische jaren 1960-1961 en 1961- 1962 een aantal beurzen ter beschikking gesteld van Nederlandse studenten, af- werkers voor verdere studie aan een universiteit of hogeschool in Polen. Er zijn beurzen van 6 a 10 maanden en beurzen van 1 a 2 maanden, de eersten zijn voornamelijk bestemd voor studen ten in chemie, bodemkunde, geschiede nis der architectuur, Slavische talen, fysische chemie, organische chemie, wiskunde en theoretische natuurkunde. De tweede categorie beurzen is be stemd voor wetenschappelijk werkers ter kennismaking met poolse collega,s en voor algemene gedachtenwisseling. Voorts zijn nog enkele beurzen van 4 maanden beschikbaar voor kunste naars, waarbij speciaal gedacht is aan pianisten, schilders en beeldhouwers. Advertentie Transparante kleorlak van Ceta-Bever De Franse kerken hebben zich uitgesproken over de oorlog in Algerije en gezegd: „Vrede mag niet langer een kwestie van prestige zijn, noch van onvoorwaardelijke overgave." Voor de verhouding van mensen onder elkaar is dat een ware uitspraak. Wie zichzelf wil handhaven kan niet in vrede leven met zijn medemensen. Maar wie onvoorwaardelijk voor de ander buigt, vindt ook geen vrede. Pas waar twee partijen elkaar aanvaarden is eensgezindheid mogelijk, anders wordt samenwerking al te gauw overheersing. Maar is het ook waar ten opzichte van God? Het eerste zeer zeker. Als wij ons als mens groot willen houden tegenover Hem zullen wij nooit vrede vinden, want dan proberen we naast God te staan en daar is geen plaats„Heere, wie is U gelijk?", vraagt de psalmist. Maar er is ook geen vrede mogelijk zonder onvoorwaardelijke overgave. Wie kan God ter verantwoording roepen? Het geloof is geen zaak van geven en nemen. Het is alleen een zaak van geven. God geeft alles. Zijn eniggeboren Zoon. De mens geeft alleszichzelf. Christus zegt: „Mijn vrede geef ik u, niet gelijker-wijs de wereld hem geeft." In de wereld is slechts vrede mogelijk door onderling overleg, bij God slechts door onvoorwaardelijke overgave. (Van onze parlementsredactie) T7"OORLOPIG kan minister Cals tevreden zijn. De Tweede Kamer ging gistermiddag akkoord met zijn wetsontwerp tot regeling van het wetenschappelijk onderwijs, onder het voorbehoud van een tweede lezing. Dit laatste betekent, dat de minister nu alle aanwijzingen, die tijdens het overleg met de Kamer in het wetsontwerp zijn gekomen in de wetstekst verwerkt, het geheel laat drukken en dan weer aan de Kamer overlegt voor een definitief oordeel. Zo'n tweede lezing bleek wel nodig, want het aantal amendementen, dat in behandeling is geweest, loopt in de tien tallen, en zelfs voor geroutineerde on- derwijsspecialisten werd het moeilijk, door de bomen het bos nog te zien. Gisteren zijn nog enkele belangrijke punten ter sprake gekomen. De meeste tijd werd besteed om tot een zo doel matige bescherming van wetenschappe lijke titels te komen. Er bestaan name lijk in binnen- en buitenland instellingen, die eventuele gegadigden meV betrekke lijk weinig moeite en tegen betaling van een bepaald bedrag aan een doc torstitel helpen, en minister Cals wil dit in zijn wetsontwerp tegengaan. In de Kamer vroegen dr. W. H. Ver- mooten (soc.) en dr. I. N. Th. Diepen horst (c.h.) zich af, of de beoogde ti- telbescherming enerzijds wel waterdicht was en anderzijds wel recht deed aan die instellingen, die wel geen universi teit zijn, maar toch het promotierecht bezitten, zoals de Johannes Calvijnstich- ting in Kampen en het Bergmanianum Lieve Peter, Het is, geloof ik, net zo'n dag als je beschreef, fijn grijs, met 's ochtends al direkt het geluid van mattekloppers en mussen, zo'n dag, die ruikt naar nagellak. Ken je de geur van magellak, ik denk haast van niet, 't ruikt heel zoet, overdone- zoet, zo ongeveer als die glazige rode zuurstokken, waaraan je zuigt tot ze een heel fijn puntje hebben. (Je mond kleeft, nog één keer in de draaimolen en dan naar huis, er danst een aapje aan een knoop van je jas, wat was je bang heel hoog in het grote rad, maar je keek wel ver weg en alle mensen waren zo klein; kleine auto's en je hield je erg stevig vast met je ogen stijf dicht als je naar beneden ging met zo\n raar gevoel in je buik, jammer dat we naar huis moeten). Ik heb het koud, m'n haar kleeft een beetje vochtig op m'n voorhoofd en toch regent 't niet, nog niet. 'k Voel me een beetje moe, van alles op school denk ik, toch waren er ook lieve dingen vandaag: „je hebt een leuke rok aan", een groet van een jongen op straat, die allang niet meer bij je in de klas zit, een draaiorgel onderweg. Bloemen, ik wou dat nu bloemen kon plukken als in de va kantie, zoveel dat je niet eens meer armen vol plukt, maar kiest, deze en die en deze, als in een wereldwijde bloemenwin kel. Vandaag een boeketje klaprozen, zijden luchtige klaprozen, ze hebben wijde rode rokken aan en vinden het niet erg om te verwelken. Gisteren zaj ik een vlinder sterven, vanochtend trok een zwerm beweeglijke stippen hoog boven de stad. Ik wist niet, dat er al eikels waren, het wordt tijd voor bont, naar viooltjes ruikend bont of met zo maar een geur, allemaal dode diertjes, ze hebbent er mij in genaaid. We drinken warme melk, anijs, ik houd niet van anijs. Het ■ndkt naar brave jongetjes, die jongetjes met zwarte zieltjes, die uit donkere wakken naar een algehele verzoening trekken, naar chlichc nieuwjaarswensen met veel goud en sneeuw. Jazz. Ook daar heb ik behoefte aan. Je hebt gelijk: het is erg tastbaar soms, het lukt me nooit goed om te zeggen waarom ik iets mooi vind of niet. Ik houd van 't ongecompliceerde, geen barok, geen thema, honderd keer verstopt en herkauwd, ik kan echt blij worden met iets mat ritme, stuwend is de term geloof ik, of iets weemoedigs, wat maakt dat je langer wakker ligt dan anders. Wonderlijk hoe vatbaar je 's avonds bent voor muziek. Een brief die je 's avonds schrijft is ook anders, dan die je 's ochtends schrijft, b.v. Het regent eindelijk, ergens speelt iemand piano, telkens de zelfde drie maten, ik krijg er hoofdpijn van, dat past echt bij vandaag. Vier uur. Er zal wel thee zijn, warme roodbruine thee in m'n eigen kopje. Ik houd van thee zetten, van alle geluiden, 't water uit de kraan in de ketel, het zingen als het kookt, de klank van de theepot op het aanrecht, knip zegt het theebusje, de lepeltjes rinkelen op de schoteltjes.... Ze hoeven me niet te roepen, ik hoor al die geluiden en herken ze als voetstappen. 't Gaat harder regenen, ik sluit m'n raam, 't waait ook, zie ik. 't Is weer om je klein te maken als een vogel in z'n nest en zachtjes te huilen tot je slaapt. Het was gisteravond laat, misschien maakt dat me ook wel een beetje triest. Fijn, dat jij m'n handschrift kunt lezen, iedereen maakt er denigrerende opmerkingen over, dat is naar, maar je went er aan te lachen om dingen, die je helemaal niet leuk vindt. M'n pootje is me zo dierbaar; als een gedicht van mij getypt of gedrukt is, lijkt het door een ander geschreven, een die toe vallig dezelfde naam heeft als ik. Zou jij ook zo graag een konijn op je kamer willen hebben, of zelfs maar een hamster? Het duurt niet zo erg lang meer voor ik jarig ben, misschien, als ik erg graag wil... Het is zo iets liefs zo'n warm lijfje in je hand, je voelt het hartje kloppen onder je vingers, en dan weet je ineens, dat je adem haalt, dat je leeft zonder er om gevraagd te hebben. Het is een gevoel alsof je de zon ziet schijnen na een nare film of het wakker worden na een droom als een kwal. Sybille de spin is er weer, ik hoop tenminste dat het dezelf de is als verleden jaar, ik moet m'n raam voorzichtig open en dicht doen, anders gaat het web stuk. Ze woont weer in een hoekje achter een puntje los behang. Verleden jaar was ze ineens weg, ik ben bang, dat m'n moeder toen dat hoekje heeft schoongemaakt. Als ik morgenochtend tijd heb. fiets ik even om, ik weet een wilde wingerd in zulke mooie kleuren, hier vlakbij! Ik geloof, dat ik weer veel te veel geschreven heb. Ik wacht op je brief, JE MARJA in Nijmegen. Het is onjuist, aldus dr. Diepenhorst, dat iedere instelling, die zich als wetenschappelijk onderwijsinsti tuut laat registreren, automatisch de bevoegdheid krijgt, doctoraten te verle nen. "JX/TINISTER Cals meende, dat volledige ■1V1 bescherming tegen zwendel is uit gesloten. Men is daarvoor te vinding rijk. Hij las voor uit een jaarverslag van de „Stichting voor Neo-religie", dat er trots gewag ven maakte, dat in het afgelopen jaar het vijfde bestaans jaar van de stichting niet minder dan 6 doctoraten in de psycho-orientologie waren verleend. De heer Diepenhorst diende een amen dement in, minister Cals pleegde tij dens de theepauze binnenskamers nog eens overleg met de commissie van voorbereiding en het resultaat was, dat voortaan voor Nederlanders alleen de doctorstitels, verkregen aan een Neder landse universiteit of hogeschool, en de doctoraten in de godgeleerdheid en wijs begeerte, verkregen aan andere door de minister erkende instellingen van we tenschappelijk onderwijs hiertoe be horen die kerkelijke instellingen, die reeds het promotierecht bezitten gel dig zijn. Iedereen, die uit anderen hoof de een doctorstitel wil voeren, dient eerst toestemming te vragen aan de minister van onderwijs. Op een vraag van dr. J. J. R. Schmal (c.h.) verzkerde de minister, dat het promotierecht van beide theologische ho gescholen te Kampen wordt erkend. „Kampen zal niet mei moeilijkheden te kampen hebben." 'np ZOU ME een eer zijn, tegen de J- vice-president (drs. Korthals) en de minister van economische zaken (drs. De Pous) „collega" te kunnen zeggen", bekende magister dr. J. G. Stokman (kath. v.), toen hij als voorzitter van de commissie van voorbereiding het voorstel van minister Cals om alle doc torandi voortaan „magister" te noe men, besprak. Maar, vervolgde hij, een titel moet men niet opdringen en in de kring van hen, die daarvoor in aanmer king komen, heeft men er bezwaar te gen. Dus moet „doctorandus" maar ge handhaafd blijven. Dr. Diepenhorst voelde meer voor de meesterstitel, te verlenen aan alle doc torandi. Hij had een amendement van deze strekking ingediend. Aan zijn zijde vond hij slechts een minister Cals, die voor de magister niet zo fel streed als de vorige week voor artikel 60, en de magisterstitel gaarne wilde inruilen voor die van „meester." „Nederland is nog niet rijp voor dit standpunt concludeerde de minister. Hij zag lijdzaam toe, hoe op voorstel van de commi-sie van voorbereiding de doctorandi de plaats kregen, die hij aan de magisters had toebedacht. Slechts dr. Diepenhorst steunde hem. Een klein debatje ontstond nog, toen dr. Kortenhorst zich begon af te vragen, of het wel juist is om achter, samentrekkingen als dr., mr. en (soc.) betwijfelde, of dit op een offi cieel voorschrift berust. Niemand in de Kamer scheen precies te weten, waar die punt vandaan komt, totdat minister Cals opperde, dat het mis schien in de Woordenlijst van de Ne derlandse Taal zo is geregeld, zodat deze punt de bescherming geniet van dc spellingswet van 1947. Bij de twee de lezing zal de minister hierover het verlossende woord spreken. Enkele meer technische amendemen ten werden zender grote tegenstand aan genomen. Bij de stemming-bij-zitten-en- opstaan over een amendement, dat de Algemene Rekenkamer het recht geeft, controle uit te oefenen op de financiën van de rijksuniversiteiten, verhief zich slechts mevrouw G. V. van Someren- Downer. Zij was tegen. Niemand was ertegen, dat aan de wetenschappelijke staven een rol bij het overleg over be stuursaangelegenheden op de universi teiten wordt toegekend. Voordat het wetsontwerp zonder hoof delijke stemming angenomen zou wor den, Kwam de communist Bakker zeg gen, dat hij uit principiële overwegin gen zijn steun niet kon geven. Universiteitskerk van Leipzig wordt afgebroken De Universiteitskerk te Leipzig ë'cn van de weinige cultuurmonumenten in deze Oostduitse stad die in dc oorlog onbeschadigd is gebleven zal worden afgebroken. De afbraakplannen van het stadsbestuur hebben zowel bij rooms- katholieken als protestanten grote onge rustheid veroorzaakt, aldus meldt het in Berlijn verschijnende rooms-katholieke weekblad „Petrusblatt" De evangeli sche en de rooms-katholieken gebruiken de kerk voor hun godsdienstoefeningen. Volgens het stadsbestuur staat het ge bouw. dat uit de viiftiende eeuw dateert de plannen voor de aanleg van het Karl-Marxplein in. de weg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 2