Rommers krijgskas op Corsica?
Halitran
H'
"WTERZIEfl wet CORSICA
van kijken stond me
niet aan en ik hield
hem voortdurend in de
gaten onder het openen
van de flessen.
Toen gebeurde het.
Nadat hij daar een uur
had gezeten en aldoor
pastis had gedronken,
stond hij ineens op. Ik
"oelde dat er iets ging gebeuren.
Er gebeurde trouwens ook iets. Hij
ET IS TUSSEN vier en wenkte me en vroeg me wat. Ik weet
hall viif in de namiddan'liet meer Precies wat- maar het kwam
naij vijj in ae namiaaag. gr Qp neer) dat hy zich stQm verveel_
net einde van het heilig, ^e. kon daar aan doen? Nie-
sacrale uur op heel Cor- mand lette ook op hem en dat zat
sica. Niet vanwege een feestdag hem natuurlijk ook dwars, want hij
en evenmin vanwege een der vele w^en^aïr'fedfreS
processies, vanwege de siesta, het veel te druk met dat feest.
Kom een Corsicaan aan alles wat Toen wees hij naar de andere kant
hem dierbaar is tussen z'n geld en
z'n levenmaar kom niét aan z'n
siësta.
Langzaam keert het leven, sinds
ANTHONY
VAN KAMPEN
de bardaarwaar toen
al dat portret hing van die groep
Corsicanen. Het waren autoriteiten,
wetsgetrouwe mensen. Hij stond op
schreeuwde: ,,de wetde
een uur of twee gestold, verstild wet-De mensen op dat portret
- v., niets wat hij meer
glanzen en te schitteren in het haatte dan de wet.
namiddaglicht. Twee vissers zijn Ik ontkurkte juist een fles cham-
bezig hun netten gereed te maken pagn? ^et, aBemaal tegelijk ge-
j 7 j -. beurde. Hij trok z n pistool en schoot
om er de komende nacht mee uit dal aohterJ alkaar ^eg op dat por.
te varen. Een Engelse toeriste tret. Aan de bar zaten wat Hollan-
tript, in ultra-korte shorts en op ders die het niet begrepen en dach-
cmwaarschynW hoge naaldhak-
ken, voorbij. Ik zit op het terrasje wachtte dat hij het andere pistool
bij „Chez Frangois" en Pasqua- nu op m'n gasten zou gaan leeg-
lina, de dochter van Frangois, schieten. Maar dat deed hij niet.
kiikt haar ironisch na Wat denkt Hi^ stond op en ging er vandoor-
KijKi naar ironisch na. waz aeiiKi Hgt mooiste was dat niemand van
Pasquahna eigenlijk op dat ogen- de feestvierders er iets van had ge-
blik? Dat Engelse, Franse en merkt. Er knalden namelijk zoveel
Hollandse vrouwen zich alles champagneflessen, dat de knallen
sicaanse meisjes niets? Of vindt ik bekijk hét en tel een aantal
ze het alleen maar belachelijk? ronde kogelgaten er in. De sinistere,
Waarschijnlijk denkt ze het laat- autotieke handtekening
dré Spada,
Tijdens ons gesprek is 'n Corsi-
De sfeer is slaperig. Niemand caan binnengekomen. Hij heeft het
praat, omdat het nog te warm 1 J 1 *'"~u 1
Hier en daar worden in de stokoude,
door de -tijd aahgevreten muren mi
niatuurraampjes geopend. Oude wijf
jes steken hun bruine, getaande
hoofden naar buiten. Een
laatste deel van het verhaal
aangehoord en knikt. Hij kende het.
„Het klopt", zegt hij. „Spada was
een gangster, meer niet. Hij was
een schande voor alle goede, res
pectabele maquisards. Een eerlijk
komt als 't ware tot leven. Eén maquisani P^de maarjén moord.
raam is omkranst met geraniums. *T jj
Als een jonge Corsicaanse zich er
uit buigt, doet ze denken aan een
levende Jan Sluyters. Een prachti
ge, boeiende pastel.
Later sloffen ze voorbij: Caesar,
Nicolaï, Casanova, Luciani
Nooit om geld, nooit om roof. Al
leen om kwesties van liefde of eer.
Het waren dus behoorlijke mensen.
Spada was een eerloze moordenaar."
Dezelfde Corsicaan vertelt me dan
vervolgens het verhaal van de laat-
Cécé! ste overval op de bus van He Rous-
En Nicoli, Colomba en Restituda. Al- se naar Bastia, een jaar o£ twintig
le Corsicaanse vrouwen en meisjes geleden. Er was toen van maqui-
hebben namen die aan een wijn- sards al geen sprake meer en leder-
kaart in een restaurant doen den- een reisde dus zonder de minste
ken. Mooie namen en de draagsters z°rS d?°r he» binnenland. Zo ook de
zijn, omdat ze nog jong zijn, óók passagiers, voornamelijk toeristen,
mooi. Ze lijken d^t vooral in het in die T,
wazige, dromerige uur aan het ein- Maar halverwege lie Rousse en
de der siësta Bastia, op een eenzaam stuk van
Ik heb dorst (wanneer niet op dit de d?°r he' gebergte,, gebeur-
dorgtige eiland?) en besluit bij Tao df hej- Bij een bocht, waarin de be-
een glas wijn te gaan drinken. De stuurder zwaar moest afremmen,
weg naar Tao is lang en steil en st°hd midden op de weg een ma-
stoffig. Als ik zijn etablissement bo- «uiMrd. Iedereen herkende hem di-
ven op de Citadel heb bereikt, heeft rect aan z n uitmonstering: cordu-
m'n dorst een extreme graad be- 'W shi.rtj Patro-
reiht nengordeb pisto-
Het is stil bij Tao. Aan de bar len. Een der pisto-
hangen twee Fransen. Ze zijn die tfn ,was °P ,üe
morgen met hun jacht aangekomen borst van de be
en bekijken een zeekaart van de stuurder gericht.
Middellandse Zee. In een hoek van De maquisard
het met schemering 'gevulde café zit- kwam op de bus
ten twee Engelsen: kennelijk van toe en gelastte ie-
het ballet. Zij knap, mager en met dereen uit te stap-
haar dat eerder wit dan blond is. P.en- Vervolgens
Hij een soort Krisnamurti-figuur, eiste hy dat al
met haar zo lang dat het op zijn het geld horloges, ringen en verdere
schouders valt. Hij doet denken aan sieraden door een der passagiers yer-
porselein. Ze drinken allebei pastis, zameld werden en op een hoop gelegd.
Tao staart voor zich uit. Hij is Wie iets niet afgaf zou ter plaatse
veranderd, sinds ik hem de laatste worden neergeknald,
maal, enkele jaren geleden, zag. Ik De schrik en verbijstering der
herinner me een half dozijn feesten toeristen waren onbeschrijflijk, voor
in „Chez Tao": feesten van een cos- a?. van hen die toevallig veel geld
mopolitisch gezelschap met Tao als hij zich hadden, foen er een aan-
extravagant en romantisch middel- zienlijke hoeveelheid bankbiljetten en
punt, Tao, die jaren geleden hier sieraden bijeen was, stopte de ban-
aanspoelde, samen met prins Joe- diet de buit in een koffertje en zei
soepoff, moordenaar van Rasputin, hij de chauffeur door te rijden Nie-
Tao Kirifoff was zijn jongste adju- mand had enig letsel opgelopen,
dant. Er wordt beweerd (en Tao maar iedereen was volledig uitge-
ontkent dat niet) dat Thao de laatste scb"d-
kogel op de monnik afvuurde. De Men kan zich de stemming in de
vlucht van beide Wit-Russen voerde hus voorstellen, die zo snel mogelijk
hen naar Calvi. En daar kocht Joe- ?aar Bastia 5eed- D"el: aldaar het
soepoff het etablissement boven op bureau van de gendarmerie. Toen
de Citadel, dat hij later, toen hij de inzittenden er uit sprongen, sprong
zelf naar Hollywood vertrok, aan «r achter een van de muren van da
Tao cadeau gaf. Het werd de meest gendarmerie nog iemand te voor-
bezochte, meest exclusieve club van schijn De maquisard Vriendelijk
de hele Middellandse Zee. en tlache"d' Hy kwam het koffertje
Tao schuift me een glas witte wijn met kostbaarheden weer aanbieden,
on rii-iniz-t voif nnir door, nprrinH Hij had alleen maar een grap wil-
drinkt zelf ook. Geen pernod. Hij had alleen maar een grap
geen eau de vie, zoals vroeger. Tao 'J?*™
drinkt orange juice. En dat is oon r""T'
nogal verbijsterend schouwspel.
Hij mag dan veranderd zijn, wat deze"show
leen maar een show geweest.
De gendarmes .hadden geen enkele
waardering voor de opvoering van
de Corsicaan (die
schijnlijk, te veel gedronken had)
verdween achter slot en grendel. Dat
was de laatste overval op Corsica.
verburgerlijkt, hij mag dan Russi-
sche geschiedenis studeren, naar
hij me vertelde, hij is in elk geval
de man gebleven die van een goed
verhaal houdt en graag praat. Ik
vertel hem mijn ervaringen in San
Antonino, mijn Nacht op de Kale
Berg. Hij luistert en lacht. En hij
verbaast zich erover dat ik twijfel
aan het bestaan van spoken en gees
ten. Natuurlijk bestaan diezegt
Tao. Ze zijn voor hem minstens zo
reëel als de flessen wodka en Marti
ni achter hem tegen de muur.
Ik vraag hem of hij Spada ge
kend heeft. Tao heft z'n beide han
den ten hemel en zegt: „Hij was
vaak hier, maar niet op mijn ver
zoek. Ik mocht hem niet. Hij was WclfcliaillI ilct Bl0t chtcija«n.. „aai-
een ruziemaker, hij deugde niet. schijnlijk het meest sterke, meest
Spada(hij drinkt zijn halve glas vreemde verhaal, dat me daar ooit
E CORSICAAN die me dit
verhaal vertelt, schijnt
goed op de hoogte te zijn
van de nogal wilde, ruwe
geschiedenis van zijn
eiland. We praten door en
ineens herinner ik me een geschie
denis, die me een jaar of wat gele
den op Corsica werd verteld, maar
het slot ontbrak. Waar-
leeg en zucht heel diep) wat ik d
hier binnen. Helemaal compleet met
patronengordel en pistolen. Ik zag
direct dat hij uit z'n humeur was.
ter ore kwam. Om met Conan Doyle
Als Spada kwaad was, moest je strajt voor zich uit Dan vraagt hij
hem scherp in de gaten houden. t"k"'
Hij was overal toe iy staat. Wel, het aan
was druk in de zaak, er waren wel °a",
zestig, zeventig bezoekers. Allemaal boo,rt' zonder
buitenlanders bijna. Ook een gezel- H"r
schap Nederlanders. Iedereen was
zonder me aan te kijken, wat ik
dan wel van weet. Ik vertel hem
verhaal, dat hij aan-
me eenmaal te onder
breken. Hier volgt het in 't kort.
Vier jaar geleden reisde ik met
in een feeststemming en er werd een vriend, Manus Vroom (leider
champagne als water gedronken, van het Nederlandse bungalowpark
Met z'n vieren stonden we hier ach- op Calvi en in '58 verdronken) door
ter de bar om iedereen te bedienen. Corsica om gegevens voor een boek
En aldoor zat Spada daar maar op te verzamelen. We spraken met on-
die hoge kruk. Hij zei niet veel, hij telbare mensen in het binnenland en
keek alleen maar. Maar zijn manier tijdens een van die gesprekken viel
voor de eerste maal die naam:
„Rommel". De man in de berghut
beweerde namelijk, dat er ergens
aan de kust, niet zo ver van Bastia,
een enorme schat in zee verborgen
moest liggen. De complete krijgskas
van veldmaarschalk Rommel. Veel
meer bijzonderheden wist hij niet,
maar hij kon ons wel een tip geven
voor iemand die er wel van af-
Via drie andere pérsonen bleek
dat we iemand moesten hebben in
Bastia. Iemand, die er min of meer
bij betrokken was geweest. Een za
kenman en een journalist. Beiden
Corsicanen. Op een bepaalde avond
werd telefonisch een afspraak met
hen in Bastia gemaakt.
yiA CAP CORSE reden we in de
avond naar Bastia. De zon ging
onder en al die tijd was links van
ons een betoverende zee, waaruit
heel in de verte twee vage molsho
pen opwelden: Elba en Capraya.
Het was donker toen we Bastia be
reikten. Over de drukke Boulevard
Paoli, warm en stoffig, reden we
naar de Vieux Port. Het was niet
eenvoudig de plaats van de af
spraak, een klein kroegje vlak bij
het water, te vinden. Maar we von
den het. De twee Corsicanen zaten
al op ons te wachten. De een bleek
een belangrijke functie te vervullen
in de fabr1" van Mattei (vervaardi
gers van roemde apéritief „Cap
Corse") di. der was journalist van
een plaatselijk dagblad. De zaken
man dronk whisky soda, de journa
list pastis. Wij namen wijn om het
stof weg te spoelen en hompen gei
tekaas, zo sterk van geur dat je er
tegen aan kon leunen.
De journalist vertelde. Het was al
lemaal begonnen omstreeks '42, toen
de kansen voor Rommels Afrika-ar-
mee keerden. De slagen bij El-Ala-
mein en El-Agadir luidden definitief
zijn einde, in. Hij moest vluchten.
Niet lang daarna verliet een klein
schip de Italiaanse haven La Spezia.
Behalve de bemanning bevonden
zich daarop twee Duitse soldaten.
De naam van de ene is bekend: Pe
ter Flag. De naam van de andere
is onbekend. Het waren zeer ervaren
kikvorsmannen, die hun duik-uitrus-
ting bij zich hadden. Het schip
koerste naar Corsica, dat toen door
Duitsers en Italianen bezet was en
liep de haven van Bastia binnen. Op
de steiger stond een gesloten Duitse
auto te wachten, die' de twee kik
vorsmannen direct meenam en naar
het (door Duitsers bezette) klooster
St.-Frangois bracht. Ze werden door
Duitse officieren ontvangen, die hun
vroegen of ze toevallig op de hoogte
waren van een plaats aan de rotsen-
kust van Corsica, waar men iets zou
kunnen verbergen. Ze waren echter
onbekend op het eiland en gaven
derhalve een ontkennend antwoord.
Hoe Spada z'n revolver
op „de Wet" leegschoot
Vervolgens werd hun gevraagd, of
ze dan in staat waren op 80 meter
diepte te duiken en op die diepte te
werken. Dat was inderdaad moge
lijk, zeiden ze. omdat ze over nieu
we apparatuur op duikgebied be
schikten, die zojuist was uitgevon
den en tal van mogelijkheden bood.
Nadat ze iets gegeten hadden,
werden beide mannen naar een ver
trek gebracht waar enkele personen
(ook Duitsers) bezig waren vier gro
te ijzeren kisten te sluiten. Nog
maals werd de Duitsers gevraagd of
ze werkelijk zo diep onder water
konden werken. Opnieuw bevestig
den ze de vraag.
Een paar uur later, tegen midder
nacht, werden de twee mannen ge
blinddoekt aan boord van een mo
torboot gebracht. Ze hoorden dat
een Duitse bemanning aan dek was.
Ze kregen een plaats onder in het
scheepje. Het was hun verboden aan
dek te komen.
Het schip voer op topsnelheid weg.
Hoe het voer, welke koers het voor
lag, of men ver in zee was of dicht
onder de kust bleefde twee op
gesloten mannen hadden er geen
idee van. Ze wisten maar één ding:
dat de reis vijf uur duurde.
Toen de motor eindelijk gestopt
werd, werden ze naar boven ge
bracht. Het begon te dagen over
zee. Ze lagen vlak bij de rotsen.
Somber en grimmig verrezen ze uit
het donkerblauwe water.
Op die plaats moet het toen ge
beurd zijn. Daar doken beide kik
vorsmannen in het water om een
plek te zoeken, een grot, een nis,
een spelonk, die geschikt geacht
werd voor het verbergen der vier
meegenomen ijzeren kisten. Het was
een werk dat uren duurde, werk, uit
gevoerd op grote diepte. Zo diep, dat
het in volkomen duisternis gebeurd
moet zijn. De mannen beschikten
echter,, over elektrische lantaarns.
Ergens in de rotsenkust verdwenen
de vier kisten. Naar men zegt: 80
meter diep.
Het scheepje voer niet naar Bastia
terug, maar ging rechtstreeks door
naar La Spezia. Wisten Peter Flag
en zijn vriend op dat moment reeds,
dat hetgeen ze daar diep in zee ver
borgen hadden de krijgskas van
veldmaarschalk Rommel was?
Diens oorlogskas, aangevuld met de
geroofde buit uit talrijke Noordafri-
kaanse steden. De waarde? Hij va
rieert naar men zegt tussen 30 mil
jard en 10 miljard Franse franken.
In ieder geval een fortuin.
Dit is de eerste fase van deze fa
buleuze affaire. De volgende doet
denken aan een detective-story van
Edgar Wallace of Peter Cheney.
In '46 zit een Brits officier in bur
ger van de geallieerde Intelligence
Er knalden zoveel chapagnekurkendat niemand in Tao's nachtclub Spada9s revolverschoten hoorde
Service lekker te zonnen op een Pa
rijs' terrasje, als hij plotseling ach
ter zich een naam hoort noemen,
die hem op hetzelfde moment klaar
wakker maakt. Een naam, die hem
voor in z'n hoofd zit. Een naam, die
bij de hele I.S. bekend is: Peter
Flag. Hij roept de gargon, pakt z'n
krant van de grond en kijkt tegelijk
achter zich. Er zitten twee Duitsers
met elkaar te praten. Dat is niets
bijzonders. Er zijn Duitse krijgsge
vangenen genoeg in Parijs op dat
ogenblik. Hij hei-kent ze niet, want
niemand weet hoe Peter Flag eruit
ziet. Is de ene het?
De officier verlaat rustig het café
en loopt de eerste de beste publieke
telefooncel bin
nen. Hy belt. Bin
nen een half uur
zijn beide mannen
onder arrest.
Bij het kruis
verhoor blijkt een
van de twee in
derdaad Peter
Flag te zijn. Hij
blijkt niet onwil
lig zijn ervarin
gen na aankomst in La Spezia te
vertellen. Iedereen die met het ver
bergen van de schat te maken heeft
gehad, was volgens Flag vermoord.
Zeker is, dat dit gebeurde met de
officieren, die zich aan boord van het
schip bevonden dat hem en zijn
vriend naar La Spezia bracht.
Tijdens een verhoor van de officie
ren door hoge Duitse autoriteiten in
La Spezia werd namelijk ontdekt,
dat de eersten een gefingeerd ver
haal opdisten en valse tekeningen
van de plaats, waar zich de vier kis
ten bevonden, inleverden. Waren ze
van plan na de oorlog zelf achter de
buit aan te gaan? Ze kregen de kans
niet. Ze werden ter plaatse neerge
schoten. Hun graven zijn later in La
Spezia gevonden. Ook van de andere
bemanningsleden van het schip werd
nooit meer iets vernomen. Evenmin
als van de vriend van Peter Flag.
Alleen Flag bleef leven. Hij moest
leven, omdat h ij de enige was die
precies de plaats wist waar zich
Rommels oorlogskas bevond. Hij zou
eenmaal opnieuw daar moeten dui
ken om hem aan de oppervlakte te
brengen. Als Duitsland de oorlog
had gewonnen.
Hoe het Peter
Flag in de laatste
jaren van de oor-
log en de eerste
van de vrede was
vergaan, is niet
bekend. Wel was
hij na zijn aan
houding in Parijs
door de Intel-
ligence Service
naar Bastia ge
bracht. De geallieerden vroegen hem
of hij in staat zou zyn de plaats van
de vier kisten terug te vinden. Flag
zei dat hij dacht van wel. Er werd
contact opgenomen met een bergings
bedrijf in Bastia dat ervaring bezat
inzake het lichten van schepen en
andere voorwerpen. De directie vond
het echter een nogal dubieuze, vage
zaak en aarzelde. Pas toen dé
Franse regering bereid bleek er een
miljoen frank in te steken, toonde
de firma zich bereid het object te
aanvaarden.
De zaak marcheerde echter niet
naar wens. Er ontstonden al gauw
moeilijkheden tussen de maatschap
pij en Flag. Daar kwam nog bij, dat
het „milieu", zeg de onderwereld, al
spoedig lucht van de affaire kreeg
en Flag begon te bewerken. Men be
loofde hem, als hij de kisten boven
bracht, een aanzienlijk deel van de
opbrengst. Flag schijnt toen met een
der mannen van het „milieu", een
Fransman getrouwd met een Duitse
vrouw, in 't geheim een overeen
komst te zijn aangegaan. Aan deze
nieuwe relatie onthulde hij echter,
dat de kans de kisten op te duiken
nihil geacht moest, worden, tenzij hij
de beschikking kreeg over de duik-
apparatuur waarmee hij indertijd
naar beneden was gegaan. Dat was
een Duitse vinding, uitermate prak
tisch, waarmee men zonder zuurstof-
flessen of geperste lucht (en met
een „ballon" op de borst) naar be
neden kon gaan. Een dergelijke ap
paratuur was niet in Frankrijk te
krijgen. Flag wist echter precies
CORSICAAN bij Tao
schenkt zich als ik uitge
praat ben, een nieuwe pas
tis in en zegt dan: „Zo is
het ongeveer. Maar van
mij kunt u niets nieuws
s 1 was te vinden: horen. Misschien weten
ergens in de oostzone van Duitsland.
Er werd toen hoog spel gespeeld.
Flag zou naar Oost-Duitsland reizen
in gezelschap van iemand, van wie
niet bekend is of dit een geallieerde
functionaris
vrienden hebt.
Probeer het in elk geval. Met een
auto bent u er zo."
Twee dagen later ben ik dan weei
Bastia. Wéér de Boulevard Paoli.
dan wel een der Weer de Oude Haven. Weer hetzelf-
Oostenrijk aankwamen en daar op Vroom ontbreekt. We eten, drinken
een nacht in Wenen in een hotel en praten. Het is of ik nooit wegge-
overnachtten. Die morgen wachtte weest ben. Maar iets nieuws kom ik
de relatie lang aan het ontbijt op ditmaal niet te weten. Nee.... de
zijn reisgenoot. Maar Flag daagde schat is nooit gevonden, voorzover
niet meer op. Hij was als lucht ver- bekend, hoewel er vaak wordt gedo-
dwenen en werd niet meer gezien. ken aan de kust. Ik vraag of het
Hij is sindsdien nooit meer gezien, dan niet mogelijk is dat de kisten
Waarom vluchtte Peter Flag die in het geheim gelicht zijn. De twee
nacht uit het hotel? Heeft hij alle in- Corsicanen lachen geringschattend,
stanties die met hem samenwerkten „Nee", zegt de journalist, „als wij,
alleen maar bedrogen? Speelde hij Corsicanen, er geen kans toe zien,
een listig bedacht spel om later, ja- hoe zouden dan buitenlanders daar-
ren later, zelf eenmaal naar de rot- toe in staat zijn? Niemand kent de
senkust van Corsica terug te gaan kust beter dan wij. Als die kisten
en daar de schat op te duiken? daar zijn, dan moeten ze nc
Men bezit thans zijn identiteits- haald worden. Als we eers
kaart en foto. Meer niet. Zal het ge- Flaë maar konden vinden...,
noeg zijn? De toekomst moet het
(misschien) leren.
Er is nog een ding bekend gewor
den. De kisten werden indertijd var
Noord-Afrika per vliegtuig naar Ita-
Het wordt een lang en laat ge
sprek in Bastia's Vieux Port. Het
hele verhaal, dat de stof, de ingre
diënten, voor een complete myste-
-story bevat, wordt opnieuw van
lië overgevlogen. Het landde echter alle kanten besproken en belicht. De
in zee, dicht bij Bastia, omdat de pi- ogen der Corsicanen schitteren. Ik
loot op de hoogte werd gesteld van heb het onmiskenbare gevoel, dat
i geallieerde vliegtui-
jaar tot jaar in Bastia op het
gen. Dat was de reden dat de zaak vinkentouw zitten en dat er een
IT VERHAAL is bekend den.
bij alle avonturiers van de
Middellandse Zee en by ter Flag'
velen in de rest van de En om die vier
Daar draait allqg om: waar is Pe-
al legendari-
wereld. Enkele jaren ge- sche kisten, die ergens in de onder
leden kruiste een groot, zeese spelonken van de kust van
jacht rondom Corsica; Corsica wachten op de man die hen
van de vermaarde Britse zal lichten. Nu staan ze daar, alleen
Wacht
een
80 meter diep in zee,
onmetelijk fortuin?
lang, zij 't tevergeefs, naar de schat
van Rommel-Flag zocht. Commander
Pears van het jacht „Romany Maid"
zocht eveneens. Zonder succes. Dat
zich niet
i het minst voor
interesseren. Ver
scholen in de
duisternis waar
geen zonlicht
doordringt. Doel
van duizend dro
men en tien
duizend fantasie-
en van een le
ger schatten ja
gers, wier nachten onrustig zijn bij
de gedachte dat ergens een enorm
fortuin op hen ligt te wachten.
Bastia verlaten, doet het
hun handen met geld.
velen. Het kostte water van de Middellandse Zee
bladtin denken. Een zilveren
Heeft dat zoeken zin? Het valt te Met daaronder, ergens, het goud
betwijfelen. Plaatste Peter Flag her- van maarschalk Rommel, dat hij
kenningstekens bij de nis of het spe- verloor, toen hij al het andere al
lonk waarin hij de kisten verborg? lang verloren had.
En is bekend op welke hoogte hij ze
verborg? Tien meter dieper of lager
betekent dat men jaren, nee eeuwen
zou kunnen zoeken in dat eindeloze
rotsen-labyrint. Maar misschien is
de gouddorst van bepaalde mensen
sterker dan hun gevoel voor reali
teit. Ten slotte wordt er vandaag
de dag ook nog naar de schat van
captain Kid gezocht.
En dan de meest klemmende vraag
van alle: wéét Peter Flag (waar hij
zich dan ook verborgen houdt) waar
zich precies de plaats bevindt?,Vra
gen, die het vervolg behelzen van
dit fantastische verhaal.
Wiskunde moet worden
gemoderniseerd
Een groep deskundigen uit een aan
tal landen van de O.E.E.S. (Organisa
tie voor Europese en Economische Sa
menwerking) en de V.S. is op een con
ferentie te Zagreb (Z. Slavië) tot de
conclusie gekomen, dat het wiskunde
onderwijs moet worden gemoderniseerd.
Niet alleen de methode en de inhoud
van de algebra- en meetkundeboekjes,
doch ook de onderlinge samenhang tus
sen de verschillende onderwerpen dient
beter te worden, om deze vakken voor
de leerling aantrekkelijker te maken.
De conferentie was georganiseerd
door het bureau van de O.E.E.S. als on
derdeel van een program voor het sti
muleren van samenwerking tussen
O.E.E.S.-landen bij de opleiding van
deskundigen, ingenieurs en technici,
waaraan de moderne wetenschap meer
behoefte heeft.
Advertentie
Kies voor het
zelfde geld
Zwaardemaker jam
I^ISI imsi
Neemt vaker
Zwaardema ker
De voorbereidingen voor hPt „Chris
telijk songfestival Hymniade" zijn nu
zover gevorderd, dat deze maand drie
voorselectieavonden kunnen worden ge
houden en wel op 8 oktober in Rotter
dam. op 15 oktober in Haarlem en op
22 oktober in Assen.
In totaal zijn 180 liederen en melo
dieën binnengekomen en 73 zangers en
zangeressen uit het hele land hebben
zich opgegeven. De jury zal acht liede
ren uitkiezen, die elk tweemaal zullen
worden gezongen.
Men heeft het voornemen om van de
beste prestaties een gramofoonplaat te
vervaardigen.
Advertentie
Neem elke dag Uw
2 Halitran capsules
Gemakkelijk In te nemen I Halitran, het natuur
lijke concentraat uit de levers van heilbot en
andere edelvlssengeeft meer weerstand tegen
griep, bronchitis en andere ziekten. Voor kleine
kinderen zijn er druppels (3 per dag). Halitran
voor de gezondheid van het hele gezin I
«0 xzeveel vitaminen als gewent levertraan
