Boudewijn toonde
zijn verloofde
$Jie ene mnl..
Televisiebelasting in Engeland
brengt 150 miljoen op
Voor Ambonezen 2000
huizen in aanbouw
Man en jongen
verdronken
9
maandag 19 september 1960
Ciergnon had de primeur
(Van c
Ciergnon, zaterdag
speciale verslaggever)
(Van een onzer verslaggevers)
Van de drieduizend woningen, die de
regering voor de in Nederlandse kampen
verblijvende Ambonezen laat bouwen,
zijn er thans tweeduizend in aanibouw
of gereed. Verwacht wordt dat in 1962
de laatste woning zal worden opgele
verd. Dit vertelde zaterdagmiddag drs.
A. J. van Kaalte, commissaris van Am-
bonezenzorg, op de vijfde weekend-con
ferentie van de stichting Door de Eeuwen
Trouw in het conferentieoord Woudscho-
ten.
Volgend jaar, aldus drs. Van Raalte,
zal een derde deel van de bewoners van
deze kampen verhuizen naar de nieuwe
woningen, die op verzoek van de Ambo
nezen zélf zijn geconcentreerd in wij
ken bij verscheidene Nederlandse ge
meenten. De woningen zullen gestoffeerd
worden opgeleverd, wat het Rijk onge
veer duizend gulden per woning zal kos
ten. Voor het gehele bouwplan heeft de
regering, zoals bekend is, twintig miljoen
uitgetrokken. Het is de bedoeling dat in
elke wijk een kerk en een kleuterschool
zal worden gesticht.
Hoewel de Ambonezen voorlopig nog in
wijken zullen wonen, hoopt de regering,
zo zei drs. Van Raalte, dat er een tendens
zal groeien naar het individueel wonen,
temidden van de Nederlandse gemeen
schap. Deze wens past geheel in het
huidige regeringsbeleid dat erop gericht
is de staatsverzorging van de Ambonezen-
zorg om te buigen naar zelfzorg. In dit
verband zullen de Ambonezen met ingang
van 1 oktober o.m. ook de huurverhoging
van 1 april moeten gaan betalen. Zij
zullen hiervoor worden gecompenseerd
óf door de werkgevers óf door een aan
vulling op de steun door de overheid.
Voor wat het onderwijs betreft zal de
staatszorg voorlopig gehandhaafd wor
den. Soepeler dan bij de Nederlandse kin
deren zal de selectie worden uitgevoerd
onder hen. die na de lagere schooloplei
ding verder willen studeren. Men zal hier
bij, aldus drs. Van Raalte, rekening hou
den met de handicap, die de Ambonezen
bij de vooropleiding hebben gehad.
Naar aanleiding van een vraag waarom
Ambonezen in de woonoorden geen vrije
artsenkeuze hebben antwoordde spreker
dat dit een zaak is van het ziekenfonds.
Ket is begrijpelijk dat voor deze afge
legen streken één bepaalde arts wordt
aangesteld. Dat is ook het geval in de
kleinere Nederlandse gemeenten.
De tweede spreker op deze middagver
gadering, het Kamerlid J. H. Scheps,
legde er de nadruk op dat men de Ambo
nezen alle mogelijkheden zal moeten ge
ven om de eigen nationale kracht te be
waren en te concentreren. Nederland kan
Noodlijdend St.-Maarten
liielp Auguilla
De dertienhonderd merendeels arme
bewoners van Sint Maarten hebben ten
gevolge van de orkaan Donna een zuiver
particuliere schade geleden van bijna an
derhalf miljoen gulden. Zij hebben voor
al geld en technische bijstand nodig.
Voedsel, kleding en zelfs materialen
zijn daarentegen in voldoende mate aan
wezig, zodat de zwaar getroffen inwo
ners niet geaarzeld hebben een schip
vol kleding en voedsel naar het naburige
Anguilla te zenden.
De overige Nederlandse Antillen heb
ben reeds watermolens, bouwstoffen
technici naar St. Maarten gezonden,
leerlingen van de ambachtsschool op
Curasao Het voorstel om een procent
van het maandsalaris af te staan voo
Maarten vond ruime instemming en
len deden nog meer. Ook zendt
Bruynzeel-woningen.
De plantengroei herstelt zich
enigszins en de regens hebben het zout
van de opgezweepte golven weer
tendeels weggewassen.
Een ernstige tegenslag is dat het schip
Gloria, hetwelk de orkaan had doorstaan,
later door een hevige onweersbui op de
rotsen van Saba is terecht gekomen en
vernield, zodat de verbinding met Saba
en St. Eustatius zeer moeilijk is gewor-
den. Hulp is dringend nodig voordat
november het toeristenseizoen begint,
nooit genoeg voor de Zuid-Molukkers
doen, maar laat het zich daarbij vooral
voor ogen houden dat de Zuid-Molukkers
TAAT was daar zaterdag een belevenis in Ciergnon. In
het lieflijke Ardennen-plaatsje tussen Dinant en
Marche werd Dona Fabiola door koning Boudewijn aan
haar toekomstige onderdanen voorgesteld, na een wel
zeer vreemde ontmoeting met persfotografen en jour
nalisten. De plaats van handeling was het jachtslot van
de Sachsen-Coburgs, dat op 't laatst van de vorige eeuw
in opdracht van „Kongo'-koning Leopold II werd ge
bouwd. De gelukkigen waren met uitsluiting dan
van de krantenmensen leden van het in de omgeving
wonende huispersoneel, boswachters, houtvesters en ar
beiders, zomede hun vrouwen en kinderen.
De primeur van de ontmoeting hadden vooral de kin
deren. In schoolklasverband en gezien de vuile
knieën en de smoezelige .bloesjes blijkbaar onver
wacht, waren ze naar het kasteel gekomen, onder lei
ding van twee schoolmeesters, twee nonnen en de
dorpspastoor. Inderhaast hadden ze nog wat asters en
late gladiolen geplukt en tot kleurige boeketten met
zelfs nog een lintje geschikt Een van de zusters droeg
de jongste peuter op de arm, terwijl een gehandicapte
jongen, die door polio getroffen was, op een houten
wagentje met vier fietsbanden lag.
jagersgroen
Wat haastig heen en weer lopende
officials, wat gedempt klinkende laatste
orders en wat zenuwachtige gebaren
met armen en handen, en daar was het
koninklijk paar. Uit de oprijlaan met
de tinten van de herfst in de kruinen der
bomen zweefde een zwarte Cadillac aan.
die met knarsende banden op het grint
stilstond. Eruit stapte koning Boudewijn
in een jagersgroen colbertjasje, onmid
dellijk gevolgd door Dona Fabiola de
i y Aragon in een oranje-rode ja
pon met geplisseerde rok en een azuur
blauw vestje aan.
De kinderen hieven het „Vive le roi!"
aan, en ook achter hoge hekken, waar
de volwassenen zich bevonden, werd
luid gejuicht. De Spaanse freule hoorde
kreten, die ze, voor zichzelf althans, nog
nooit had gehoord, en die in België sinds
de tragische dood van koningin Astrid
zijn verstomd. „Vive la reine!" riep een
oude vrouw met overslaande stem, en
een ander, die dit kennelijk te overhaast
vond schreeuwde: „Vive la reine future!"
Een derde meende zelfs „Vive la dynas
tie!" te moeten roepen, een vierde „Vive
l'Espagne!" doch deze wóórden werden
door niemand overgenomen.
Dona Fabiola, rijzig en slank, en met
een kapsel, dat een rossige gloed leek
uit te stralen, begaf zich, gevolgd door
haar bruidegom, naar de kinderen, die
alles behalve verlegen waren. Hier was
een handje, dat ze drukte, daar
streek ze een meisje over de wang,ginds
wreef ze speels over de ragebol van een
jongenskopje. En toen ze zich bukte om
een klein, blond meisje een kus te ge
ven, kende het enthousiasme van de
mensen achter het hek geen grenzen
meer, want het gejuich en de kreten
bleven in de lucht.
Alleen hierdoor besloot de jonkvrouwe
iets te doen, waarvoor het protocol geen
voorzieningen getroffen had. Gevolgd
door koning Boudewijn, die steeds voor
de beminnelijkste glimlach had gezorgd,
liep ze, met de bosjes bloemen onder
de arm, naar het hek en begon hier links
en rechts handen uit te delen. Ook de
vorst deed er spoedig aan mee,
mannen en vrouwen, die dit nooit had
den kunnen dromen, kwamen plotseling
vis a vis met het gelukkige en stralend»
bruidspaar te staan
leien in een nevelachtige waas gehuld
waren. De natuur had haar eerste bla
deren reeds bleek en verschrompeld af
geworpen. Een colli, een prachtig lang
harig exemplaar, sprong verwoed tegen
de tralies van zijn loophok op en bleef
maar aanslaan.
Onder de balustrade van het bordes
ging toen de hoofddeur open en ietwat
schuchter daalde koning Boudewijn d"
trappen af, Dona Fabiola aan de arm
Er werd over en weer gebogen en ge
knikt, maar toen, mogen we wel zeg
gen, brak de hel los. Als een zwarte,
compacte batterij namen de fotografen
het paar onder vuur. Het was één mon-
stergrote blitzlamp, die men bij wijle
zag, één wit en verblindend licht, dat
de razend geworden groep leek uit te
spuwen.
Weg schreden de koninlijke mikpunten
eer door dezelfde deur. die ze uit wa-
.jn gekomen. Geen woord was er ge
wisseld, kon niet worden gewisseld ook.
daar de klikkende sluiters van de ca
mera's en de zoemende transportbanden
de filmtoestellen op fortissimo leken
te staan
Koning Boude
wijn met de aan
staande vorstin
der BelgenDona
Fabiola, zoals zij
zaterdag op het
kasteel Ciergnon
te zien waren. On
danks de drukte
was er toch nog
wel even tijd voor
een wandelingetje.
De fotografen hadden hun kastjes nog
maar net opnieuw geladen, of de vorst
en zijn verloofde schreden door een zij
uitgang voor de tweede maal naar bui
ten. Het ging nu langs een dikke haag
journalisten heen. van wie een enkele
het „Vive le roi!" aanhief, doch die voor
't overige op 't hart gebonden waren
niets te zeggen.
i van hen, een vrouw, kon het
echter niet laten. Nogal zenuwachtig
stapte ze op Dona Fabiola af en vroeg
haar de verlovingsring te mogen zien.
die koning Boudewijn haar vrijdagavond
In het palels Laeken aan de vinger
geschoven had. Met een vriendelijke
glimlach toonde de Spaanse freule haar
rechterhand, waaraan een platina ring
een grote, ovaalvormige smaragd
fonkelde.
De batterij fotografen kwam toen weer
In actie, alsof er nog"-geen enkel plaatje
gemaakt. Het geblits der lampen
bleef aanhouden, vooral toen koning
Leopold, tezamen met prinses Llliane en
de prinsesjes Marie Christine en Esme
ralda het voorplein betrad en zich naast
het bruidspaar opstelde. Kilometers film
werden aan dit tweede hoogtepunt be-
Zuid Molukkers b 1 ij v e n met een eigen
kuituur.
De heer H. A. Lunshof, hoofdredacteur
in Elseviers Weekblad was sprekend
/er 't Indonesië-beleid van de Nederland-
regering van mening dat het verlies
m Indonesië voor Nederland als gevolg
heeft gehad dat het thans economisch ge
zien een stukje West-Duitsland is gewor
den, een land, dat in de wereldpolitiek
van weinig betekenis meer is. Wat er
met Nieuw-Guinea zal gebeuren zal uit
eindelijk worden beslist door de twee
grote machten: Amerika en Rusland. Ons
doel moet dan ook zijn, aldus de heer
Lunshof, door een goed beleid ons een
positie in de V.S. te veroveren. Voorts
concludeerde spreker, dat Nieuw Guinea
zolang mogelijk moet worden gehouden
en dat Nederland zo spoedig mogelijk de
republiek der Zuid-Molukken én de In
donesische rebellenregering zal moeten
erkennen.
Aan de politie cn de reddingsbrigade
van Zandvoort werd gistermiddag ge-
meid, dat een man in eze om hulp had
geroepen. Toen men op de plek arriveer
de, was er van de drenkeling niets te be
speuren. Wel trof men de' kleren en de
bromfiets aan van de 36-jarlge magazijn
bediende T. F. Bulting uit Hillegom. Zijn
stoffelijk overschot is nog niet gevonden.
0 Bij het zwammen in de Waalhaven te
Rotterdam is gistermiddag de 13-jarige
H. Kaak verdronken. Bij het duiken van
een zelf gemaakte springplank was h'
bewusteloos geraakt. Een politieboot nam
de jpongen aan boord, waar men vergeefs
kunstmatige ademhaling toepaste.
0 Onder Grevenbicht in Limburg, is uit
de Maas het lijk opgehaald van de mili
tair P. van Dokkum, die verleden zondag
verdronk.
Begrafenis van
Hans Hermans
In de rJt. kerk van het rectoraat
Evertsoord (gemeente Sevenum) is zater
dag onder grote belangstelling een rouw
dienst gehouden voor de 11-jarige Hans
Hermans, die de zondagmiddag ervoor
werd vermoord en wièns stoffelijk over
schot woensdag in een asperge-akker
werd gevonden.
De kerk was te klein om alle belang
stellenden uit het ontginningsdorp Everts
oord en uit omliggende gemeenten te be
vatten. Ook de justitie en het gemeente
bestuur waren bij de droeve plechtigheid
vertegenwoordigd. Na de rouwdienst volg
de de begrafenis van het slachtoffertje,
ïn de plechtigheid gedToeg een man. die
uit Deurne afkomstig was, zich zodanig,
dat men daain aanleiding vond hem nader
aan de tand te voelen. Het bleek dat de
man in zijn familie een soortgelijke tra
gedie had meegemaakt, waaraan zijn
emotie bij de plechtigheid was toe te
schrijven.
Lagere heffing op
uitvoer van kaas
(Van een medewerker)
Met ingang van zaterdag 17 sept. i960
is de heffing op de uitvoer van kaas
naar West-Duitsland verlaagd tot 6 en
4 cent per kg voor volvette en 40 kaas.
Vorige week vond een verlaging plaats
tot resp. 19 en 8 cent. Deze verlagingen
zijn noodzakelijk geworden in verband
met de stijging van de kaasprijzien. De
heffingen immers hebben uitsluitend tot
loei de prijs in Duitsland tot een voor
1e producenten in Duitsland aanvaard
baar niveau op te trekken.
„Wat gewoon"
„Ik heb haar gefeliciteerd!" zei
vrouw triomfantelijk, toen het gedrang
wat minder geworden was en koning
Boudewijn met zijn verloofde naar zijn
wagen was teruggekeerd. „Wat charmant
is ze! Wat gewoon!"
Een andere vrouw, die door haar
schort de Indruk wekte zo uit de keuken
weggelopen te zijn, verklaarde nit
grond van haar hart: „Ze is een schat!"
„Heb Je haar ogen gezien?", bracht
een derde naar voren. „Groot en licht
bruin. Je zou niet zeggen, dat ze een
Spaanse is."
Aan deze ongedwongen en hartverwar
mende ontmoeting, eigenlijk zo maar
langs de weg, was een bijeenkomst met
enkele honderden journalisten en pers
fotografen voorafgegaan, die misschien
wel uniek in de wereld is. Op het voor
plein van het grijze kasteel, dat met
zijn plompe torens trots op een heuvel
staat, waren de krantenmensen door
nerveuze hofdignitarissen in lange rijeen
opgesteld, terwijl detectives de gazons
bewaakten. Eiken, beuken- en pijnbo
men reikten met hun lange stammen
naar de hemel, terwijl de bosrijke val-
lement achtte de zaak billijk en dus
ging het door en de eigenaars van tv-
apparaten betaalden bovenop een dik
kijkgeld ook de belasting.
Inmiddels ging het de bioscopen
slechter en slechter en de bond van
bioscoopexploitanten klopte bij de over
heid aan en deed zijn beklag. Men
voerde aan dat verlaging van de en
treeprijzen het bezoek wel zou stimu
leren en na veel wikken en wegen
werd het parlement een voorstel tot op
heffing van de vermakelijkheidsbelas
ting op bioskoopkaartjes voorgelegd.
Afschaffing van de belasting deed de
I prijzen behoorlijk dalen en het parle-
dat wel iniag hoe het ene theater
Sinds 1957 wordt in Engeland op
televisietoestellen een soort verma
kelijkheidsbelasting geheven, die de
staat het lieve bedrag van plm.
150 miljoen gulden 's jaars op
brengt.
En hoe moeilijk het is van zulk
een belasting ooit weer af te komen,
is dezer dagen in een parlements-
zitting duidelijk gebleken.
De belasting werd drie jaar geleden
ingesteld omdat de inkomsten i
Nogmaals
bioscopen duchtig terugliepen.
Televisie was de schuldige: zij hield
een groot deel van het bioscoopbezoek
thuis en dus meende de Britse over
heid dat het redelijk was indien die
televisietoestellen het gebrek aan vol
doende gelden uit de vermakelijkheids
belasting dan maar compenseerden.
Ergo werden de toestellen, i.e. de toe-
stelbezitters, belast met deze heffing.
Er ontstond wel protest, maar het par-
Nog een Avro-forUm
Behalve de reeds aangekondigde
AVRO-programma's met discussiegroe
pen die verschillende reeksen van on
derwerpen zullen behandelen, staat bij
deze omroepvereniging nog een radio
forum op stapel.
Gedacht wordt aan het samenbrengen
van bekende vertegenwoordigers van
politieke partijen, die echter geen po.
litieke, maar maatschappelijke proble
men welke het Nederlandse volk bezig
houden, gaan bespreken. De bedoeling
is, dat elk der gesprekspartners het on
derwerp dan naar eigen politieke in.
stelling beschouwt. Mr. G. B. J. Hil-
termann zou uitgenodigd worden om als
gespreksleider op te treden.
De plannen zijn echter nog vaag en
men weet ook nog niet, wanneer zulk
"en rubriek zal starten.
het andere moest worden gesloten,
nam het voorstel tot heil van de bios
coopexploitanten aan.
Een slim parlementslid kwam toen
met het voorstel, dan ook de verma
kelijkheidsbelasting op televisietoe.
stellen maar af te schaffen. Deze was
immers ingesteld om het verlies van
inkomsten uit de bioscoopbelasting te
Het Britse parlement keek op van
dit voorstel en sloeg aan het rekenen.
Afschaffing van de televisiebelasting
zou derving van 150 miljoen gulden
(15 miljoen pond) voor 's Rijks kas be
tekenen enwelke andere belasting
zou zulk een som dan moeten opbren-
Commentaar-
De bar pianist
Zo hebben we dan zaterdagavond do
pianist Cor Lemaire als acteur zien op
treden in de eenacter „De barpianist",
geschreven door Ted Allen en ver
taald en geregisseerd door Berend Bou
dewijn, die hiermee als tv-regisseui
niet onverdienstelijk debuteerde.
Debuut dus vóór en achter de ca
mera's en dat met vrij goed succes, ook
voor de VARA, die het experiment van
de „ongeschoolde acteur" waagde.
Nu bleef Cor Lemaire door als pianist
op te treden, dicht bij zijn stiel, het
geen de opgave wel iets gemakke
lijker maakte. Maar we mogen toch lof
hebben voor de wijze waarop hij zich
door deze voor hem geheel nieuwe ar
tistieke taak heensloeg.
Het spel op zichzelf, direct voor te-
levisie geschreven, was niet groots en
had een al lichtelijk versleten thema
met een alles-cgaliserend slot, zoals dat
past in een zaterdagavond-amusements.
programma. Als onderdeel daarvan kon
het geheel best mee.
Via de radio liet de VARA ons har
telijk meegenieten van „the last Prom";
het ging weer heerlijk enthousiast toe
in Albert Hall in Londen, alle traditio.
nele programmanummers plus de al
éven traditionele herhalingen werden
afgewerkt en de beminde en enorm
toegejuichte dirigent Sir Malcolm Sar
gent had weer een allergeestigste
speech aan het slot van het concert.
Bijzonder plezierig om mee aan te ho
ren, al was het ook van verre.
Met meer ceremonieel dan an
ders is zaterdagmiddag de zit
ting van de Staten-Generaal
door de minister van binnen
landse zaken gesloten. Mr. E.
H. Toxopeus arriveerde in de
traditionele gala-berlmer op
het Binnenhof,, waar hij een
erewacht der rijkspolitie in ce
remonieel tenue inspecteerde.
Na de inspectie werd de
nieuwe defileermars van de
rijkspolitie
steed, nieuwe kilometers, die bij de reeds
gebruikte kwamen.
Twee keer deed het vorstelijk gezel
schap een poging om de hoofdingang van
het jachtslot te bereiken. Twee keer
werd het dit belet door in dichte rijen
aandringende camera-mensen, die er
.aar niet genoeg van konden krijgen.
Op 't laatst werd het de zich zeer
lankmoedig tonende koning Boudewijn
toch net iets te gortig. Zijn glimlach ver
dween en ongewoon heftig gebaarde hij
naar dè heen en weer rennende hof-
lignitarissen, wie deze voorstelling ge
heel uit de hand gelopen was.
Dit teken werd door elke aanwe
zige goed begrepen. De rijen weken
en de vorst en zijn familieleden kon
den zich ongestoord in de besloten
heid van het kasteel terugtrekken.
„Bye Bye", zei de weer glimlachen
de Koning nog, toen hij in de hal met
de vele hertegeweien verdween. Hei
waren de enige, voor de pers ver
staanbare woorden, die hij tijdens de
.ontvangst, die een bezoeking voor hem
moet zijn geweest, uitte.
Arbeidstij dverkor tin g
in de schoenindustrie
Het bestuur van het Bedrijfschap voor
de Nederlandse schoenindustrie zal in
zijn vergadering van 21 oktober de kwes
tie van de arbeidstijdverkorting in de
schoenindustrie gaan behandelen.
niet zonder meer worden afgeschre
ven. Het parlement rekende, wikte
cn woog, bezon zich twee dagen en.
stemde het voorsteI af.
Dus zullen de Britten waarschijnlijk
tot in lengte van dagen televisiebelas,
ting moeten betalen, goedkopere bios
koopkaartjes ten spijt.
Galapreniière van
„My fair lady"
Als de befaamde musical „My fail
lady", op zaterdagavond 1 oktober a.s
in Rotterdam .zijn galapremière be
leeft, zal de VARA erby zijn met de
microfoon. Zij zal die avond hn het radio
programma "t Is allemaal show" delen
van de Nederlandse opvoering uitzen
den en in de pauze vraasgesprekjes
houden met enkele artisten. De VARA
hoopt dat zij ook de regisseur Lars
Schmidt en, indien zij aanwezig is, diens
echtgenote de beroemde filmactrice
Ingrid Bergmaan voor de microfoon zal
krijgen.
„Strange Interlude"
Het plan van VPRO en AVRO om
tezamen, op twee achtereenvolgende
avonden, het belangrijke toneelspel
..Strange Interlude" op de televisie te
brengen, schijnt maar niet tp mogen
Nadat het al eenmaal nodig was de
opvoering uit te stellen wegens gebrek
aan de juiste acteurs voor de zware
rolbezetting, blijkt nu dat de geplande
opvoering in februari ook hièt kan
doorgaan en wel om dezelfde reden.
Toch blijft de hoop, dat Het plan
eenmaal zal slagen, er wordt tenminste
voortdurend aan gewerkt
52
Vandaag ben ik dan naar mijn kamer op de
gracht met het uitzicht op de toren en het uur
werk dat ononderbroken de mens zijn tijd wijst,
teruggekeerd en ik heb mij laten controleren met
alles wat geweest is, met alles wat ik heb moe
ten leren om mens te zijn. Hoe anders had ik mij
dit alles gedacht en gedroomd.
Daarin sta ik, dat wist ik al lang, niet alleen
want de ouderen spreken van dezeL'de ervaring.
Maar wat maakt dat voor mij uit? Dit is mijn
leven.
Is dit eigenlijk niet de diepste tragedie, dat,
wat het leven had kunnen rechtvaardigen tot een
schuld werd tegenover je beminden, vrienden en
naasten en tot een berouw....?
Hier staan de dode koffers aan mijn voeten, die
een geschiedenis op zichzelf vormen, met de klei
ne blauwe waarin ik op een dag de revolver
vond. Daarnaast staat Samu's vioolkist geleund,
waarin ook de erfenis van Martha geborgen ligt.
Ze spreken een eigen, sombere taal. Ik wil er van
daag afscheid van nemen. Ik had aan het naspo-
ringsbureau beloofd, dat ik ze onder mijn beheer
zou houden, totdat ze een spoor naar een of an
dere verre verwant hadden gevonden
Het is vandaag al tien jaar geleden dat we Mar
tha uitdroegen.
Mevrouw Krol juffrouw noemde we haar al
tijd omdat zij dat wilde en waarom is me van
daag nog niet duidelijk de oude, goede ziel
was ontroostbaar. Ik hoor het haar nog zeggen:
,,'t Is of ik een kind van mezelf heb begraven
juffrouw De Jong, waarachtig, 't is eerlijk" en ze
veegde de tranen van haar rimpelig gezichtje.
Ik heb niet gehuild, maar er is om haar en
alles wat zich om haar figuurtje in huize Krol
heeft afgespeeld iets smartelijks overgebleven.
öoor heem. steqqeRös
wat mij soms in uren van eenzaamheid kan over
rompelen en wat zich niet in tranen kan ont
laden.
Ruim vier jaar na Martha's dood ging ook
Inge uit mijn leven en ik heb lang nodig gehad
daar overheen te komen. Zij heeft geloof ik de
goede weg genomen, die haar toen werd geopend,
tenminste, uit de brieven die ik nog wel eens van
haar ontvang kom je iets tegen, dat op geluk
lijkt en ik wil nog altijd geloven, dat zij te eer
lijk is om een andere waarheid achter haar woor
den te verbergen, tenminste voor mij. Zij is naar
het land van onbegrensde mogelijkheden overge
stoken met een Amerikaans officier.
Ik heb hem enkele malen ontmoet bij mijn
moeder, waar wij na Martha's dood waren inge
trokken. Tante vond het gelukkig best. „Hoe
ze en ze wist een sfeer te scheppen die zo goed
meer zielen hoe meer vreugd in mijn huis", zei
was, dat het behelpen wat we moesten doen, zo
zwaar niet woog. Misschien leefden we onder dr
druk van die dagen toch dichter bij elkaar dan
Ik heb hét altijd in Inge's man gewaardeerd,
dat hij nimmer wou praten over wat des oorlogs
was. Hij zei altijd: „Als we nog een paar jaar ge
lukkig willen zijn en leven, dan moeten we pro
beren te vergeten wat we gezien en doorleefd
hebben, anders hebben we geen mogelijkheden
meer. Wie niets geleerd heeft, zal het nooit leren
en wie wel iets geleerd heeft, zal zijn les niet
meer vergeten."
Maar toch heb ik tot vandaag het gevoel, dat
we niet kunnen vergeten, omdat de geschiedenis,
waarin we allen zijn betrokken niet ten einde is.
Er is geen aanwijsbaar rustpunt vanwaar je
opnieuw kon beginnen te leven.
Dit punt hadden we lang vooruit vermoed en
verwacht in de bevrijding maar we zijn er in een
roès en een vaart aan voorbijgeleefd, als trein
reizigers die hun doel voorbijreden voor zij er
erg in hadden. De spanningen braken en veel
lieve dingen, die we node hadden gemist keerden
in ons leven terug, maar achteraf gezien domi
neert die tijd niet als rust-, het keerpunt, waarop
alles zich verbeterde en vernieuwde en zich ge
louterd verhief. In feite wachten wewachten
en het waarop laat zich niet precies om
schrijven.
De lijn van diepe ernst en opgedrongen droeve
ervaringen heeft zich achter de uiterlijke ver
schijningen eenvoudig voortgezet en alle woorden
en beloften van de „groten" ten spijt, blijven alle
pogingen naar wereldverbetering maar schijn
bewegingen, want we vermoeden achter dit alles,
de ene grote tragedie, namelijk, dat we gefaald
hebben. Gefaald, omdat we wel weten, dat nooit
nog het sterkste wapen heeft beslist, maar wel
de gezindheid van het hart.
Dat dit geen verbeelding is wordt elke dag be
wezen door het feit. dat we blijven zoeken naar
een brok houdbaar geluk, naar iets positiefs in
het leven. Dat doe ik en dat doen de anderen
ook.
(Wordt vervolgd
Allemaal wat uit
de reclamepot
Om wat olie op de woelige golven
van het protest der Lander tegen het
tweede door de overheid geëxploiteerde
Westduitse televisieprogramma te gie
ten, heeft Bondskanselier Adenauer een
plan tot winstverdeJing gepubliceerd.
Hierbij zal iedereen wat krijgen uit
de pot van de netto-winst, welke de
commerciële televisie gaat maken. Om
te beginnen komt 2 pet ten goede aan
wetenschappelijke instituten voor re-
searchwerk en de overige 98 pet wor
den gelijkelijk verdeeld tussen dc
Bondsregering en de Lander.
Kijken we thuis
of gaan we uit?
De Fransman is er de persoon niet
naar om 's avonds veel thuis te zitten.
Hij eet veel buitenshuis (zelfs met het
gezin) en drinkt 's avonds graag ergens
een glaasje wijn. Dientengevolge bezit
Frankrijk een groot aantal televisie
toestellen, welke in cafe's, wijnhuizen,
restaurants of hotels staan en daar als
publieke vermakelijkheid dienst doen,
evenals dat in Italië het geval is.
Van de 1.7 miljoen toestellen welke
Frankrijk heeft geregistreerd staan cr
15.000 in dergelijke etablissementen.
Hierbij houdt Toulouse met 5.150 ont
vangers het record, gevolgd door Lyon
met 3.300.
In Parijs en zijn voorsteden, waar de
helft van de televisieonitvainigers uit
het gehele land zijn geconcentreerd.
p vrtndt men echter slechts 2AOO „publieke"
i tv-apparaten,
vanavond
0 Met een verzoekplatenprogramma
(serieuze muziek) tussen 750 en 850
uur opent het NCRV-programma voor
de avond. Daarna kunt u weer in of
uit de Muzeval geraken en om 9 uur
is er een klankbeeld over het werk
van het Ned. Bijbelgenootschap in
Cameroen. Om 11 uur begint een
Italiaanse uitvoering van de korte
opera „Rita" van Donizetti.
0 De VARA vraagt qm 855 uur aan
dacht voor een uitzending over het
menselijk prestatievermogen in de
sport, naar aanleiding van de Olym
pische Spelen. Om 9 uur begint dan
een concert van de Salzburger Fest-
spiele, waarin Dimitri Mitropoules de
Wiener Filharmoniker, het Weens
staatsoperaorkest en solisten dirigeert
in de Be symfonie van Mahler. Om
10.40 uur: hedendaagse jazzmuziek.
Programma voor morgen
DINSDAG 20 SEPTEMBER 1960
(50 Dagopening AVRO: 8
9.55 WaU'ul -j ïit'
s. avro:
n- vpko:
uJ^ioen-
u-20 Kegenngauiito: Udte voor tie I
oouw Na ir_»naal PROGRAMMA.
Nws en land- en
Gram ±13 55 Rep
6 La ten-Generaal ±13. ia rroonrt
tldd Koainggin Juliana in de K
te 6-Gravennage. AVRO: ±13.
ork 13.5a Beursoer 14 vO Kamei
orgel 14 40 Scnoolraddo 15 00 me
15 zo Gram 15.30 Boekbespr 15.4
18 00 Nws 18 15
■hanospei i8-30 Llehi
wCFom 0 W at_ lede ree
ig 8-OU Nws 8 15 Gram 8.50 V d
lo Schoolradio 10 00 V d kiou-
Uehlbaken, lezing 10-25 Gram
1 vrouw 11 30 Gram 11.50 Vol—
ooruu, lezing 1200 Middagkmk-
ruamoi12^^ nationaal pro
gramma. [2-30 Nws en iano- en tuln-
oouwmeded 12-45 Gram ±12 55 Rep v d
opening v d Staten-Generaal ±13.15 Troon
rede door HM Konutgin Juliana In
Bhfderzaal to 'e-Gravenhage kro:
ij 45 Gram 14.05 Schoolradio 14.35 v d
plattetandevrouwen 14 45 Waar u Mr. MU-
öurryjt .hoorspel 15.20 Gram 16.00 V d
Jeugd
Zeven Smarten te Voorhout
18.00 Zang 18 20 Re gering sultz: Natio
nale recJasser ln gedag ;960. Een Jubnarea-
Bi-S",„m± u«
recital 21 45 Kamermi
Algem Vergadering
New York 22-10 Gra
22 30 Nws 22 40 Grerr
2.00 Rep Opening
3 03 Gram 23.55—
Televlsleprogr. NTS: 12-50 Rop opening
rmbjoeneavmota St^te?.~<?en€raa1 21 10 De
prof dr J Zijlstra
21.25—22.55 Film.
