KONINGIN ASTRID In Kongo verliezen VN- tegenstanders terrein De van uitvaart Loemoemha is niet dom maar overspannen „De zwere rouw waarin het Belgische vorstenhuis en het naburige bevriende Bel gische volk opnieuw gedompeld werden vervult Mij met innige deelneming". Maar het is niet België alleen, dat rouwt. Vorstelijk eenvoudigwarm te spreidend verre om zich heen, won koningin Astrid ook vele harten in den vreemde. Zeker niet hel minst in Nederland". Jlir JV RAUWELIJKS was de Koning op vrijdagmorgen 30 septem ber 1935 met het stoffelijk over schot van koningin Astrid te Brussel weergekeerd, of ook de naaste Belgische en Scandina vische familieleden begaven zich naar Brussel om de Koning bij te staan in zijn rouw en de uit vaart mede te maken. Het aller ergste was, dat de kinderen nog geheel onwetend waren van ai'es wat was geschied. De argeloos spelende kinderen ver toefden op kasteel Stuyvenberg en het plan bestond dat Leopold ze die vrijdagmiddag de dood van hun moe der zou meedelen, maar hij verzocht ten slotte aan één der hofdames, gra vin Roy de Blicque, zelf moeder van drie kinderen, de mededeling te Prinses Joséphine Charlotte kreeg juist les, prins Boudewijn fietste, toen ze werden binnengeroepen. De hofda me vertelde ze dat hun moeder ver trokken was op een lange, lange reis. waarvan zij nooit meer zou terugke ren. Joséphine Charlotte begreep het direct en barstte in tranen uit. In Italië stelde een kamerheer op donderdagmiddag 4 uur de Belgische ■koningin-moeder Elisabeth en haar dochter kroonprinses Marie-José van het noodlottig nieuws op de hoogte. Zij vertrokken direct naar Brussel, waar zij zaterdagmorgen om half tien te Laeken door koning Leopold en prins Karei van België ontvangen werden, welke laatste in Schotland met vacantie vertoefde, en eveneens ijlings naar Brussel was teruggekeerd. Nóg aangrijpender was op zondag morgen de aankomst van prins Karei en prinses Ingeborg van Zweden, de ouders van koningin Astrid. Direct na aankomst vertoefden zij lange tijd, al leen met Leopold, bij het stoffelijk overschot van Astrid in de rouwkapel: drie vorsten, zonder enig protocol, al leen gelaten met hun droefheid. Overweldigend was de deelneming in Zweden met het koninklijk ouder paar. Nog vóór de begrafenis van As trid richtten de ouders in de Zweedse volk, Die vrijdagmiddag had Paul van Zeeland het voltallige corps diploma tique in rouwreceptie ontvangen. Het Brusselse hof kondigde een rouwtijd af van een half jaar, het Ne- >dse, Engelse en Japanse hof van weken, het Bulgaarse hof van „Diep getroffen door de ontelba re blijken van sympathie van tal van Zweedse organisaties en parti culieren, die hun deelneming heb ben betuigd in onze smart, wegens de" de dood van onze teer beminde As trid, wensen wij hierbij aan allen onze hartelijke dank uit te spreken. Onze dochter was zeer gehecht ge bleven aan haar vaderland en aan haar ouderlijk huis. Wij, haar ouders, danken allen ir. Zweden, die haar zoveel liefde hebben be toond en haar met zoveel belang stelling hebben gevolgd tijdens haar verantwoordelijke zending in het buitenland. Wij wensten dat allen dent Paul zouden beseffen hoe dierbaar deze sympathie ons is geweest in deze zo treurige dagen." En inmiddels stroomden de Scandi- UITVAART Nadat Palle gasten ten paleize aangekomen, werd de droeve stoet ge formeerd, klokken van de St. Romboutskerk, onder lei- ook wij met diepe eerbied en grote ding van kanunnik Van Nuffel, werd c\e sympathie terugdenken", kist binnengedragen. Op 4 september werd in de kathe- De Koning nam plaats tussen zijn draal van Batavia een mis van requi- broer en Italiaanse zwager; dicht bij em opgedragen, Delianen brach- hem zijn dochtertje, stil rondkijkend, ten geld bijeen voor een krans bij de in het wit gekleed. uitvaart van Astrid, die door een oud- De mis van requiem werd opgedra- Deliaan, in Brussel woonachtig, bij de gen door kardinaal Van Roey, geassis- bloemen werd gevoegd, teerd door de Belgische bisschoppen, Qp 1 september werd in de Kloos- in de met rouwluister versierde kathe- terkerk aan de Lange Voorhout een draal, vol diplomatieke en militaire rouwconeert gegeven door ,,Die Haghe- autoriteiten. sanghers" onder leiding van Jos Vran- Na een uur verliet de stoet de kerk, ken jr> dat door diver terwijl het koor ,,In Paradiso" en ,,0 werd bijgewoond. |j£j Op de dag van de uitvaart vond in - ui rooms-katholieke kerk van de H. de geneiae heel Europa kon de kerkdienst door Antonius en Lodewijk aan de Prin- de radio horen, en het verslag van de cessegracht (Boschkantkerk) i uitvaart vernemen. Haag om 11 uur 's morgens een re quiemmis plaats, door het gehele ka- (Van onze speciale verslaggever) T EOPOLDVILLE. De fontein op de binnenplaats van het zeven verdiepingen tellende, uiterst luxueuze Memlino-hotel in het centrum van Leopoldville spuit zijn wate? omhoog en de vogels kwetteren in de volière, die de snackbar van de binnenplaats scheidt. Op de metalen Franse stoeltjes zitten gasten van alle huidskleuren en nationaliteiten bijeen en drinken de dranken uit aller heren landen. Het lijkt allemaal bijzonder vreedzaam en mon dain, maar dit is schijn. In Leopoldville (Leo zegt men hier ge makshalve) is een omwenteling aan de gang, die het stadsbeeld nog maar weinig heeft beïnvloed als men de telkens weer op duikende letters UNO even buiten beschouwing laat maar die daarom niet minder wezenlijk is. De Kongolezen zijn onafhankelijk geworden en hun regeerders de wereld heeft het gemerkt willen het weten. Zij zijn echter niet in staat het apparaat, dat de Belgen hier hebben geschapen, in het goede spoor te houden en zij zijn in hun huidige gemoedstoestand ook maar weinig geneigd van harte gaarne de hulp te aanvaarden, die de wereldorganisatie hun biedt. Zij willen hulp op hun voorwaarden en dat zijn in de eerste plaats politieke voorwaarden, waarvan de liquidatie van het bewind van Tsjombe wel de voornaamste is. De ministers, die het kabinet van premier Loemoemba vormen, zijn in meerderheid van iedere kennis van hun ambtsgebied gespeend. Zij regeren zonder inzicht, met verklaringen zonder inhoud, met maatregelen zonder samenhang. valt terug te brengen op het feit, dat de minister van de ter "van justitie schrijver op «u a-.- vokatenkantoor was en deze voor beelden kan men bij tientallen aanha len kan men geen normaal bestuur meer verwachten. Een telefoontje de premier is voldoende om c' dienst op het aan de overkant grijze Kongorivier gelegen Bra: de veer de stop te zetten, waardoor vele ongemakken ondervind, t kleur van een das, een in het Neder lands gevoerd gesprek kan voldoende zijn voor een arrestatie op de ver denking een Belgische parachutist te Dit laatste overkwam vorige week ..og twee jonge Nederlandse employé's van een handelsfirma. Zij werden mee- men, maar door tussenkomst van officier van het Ghanese leger na paar uren weer losgelaten. De ste arrestanten moeten de nacht op een politiebureau of in een kampe ment doorbrengen; als dan is vastge steld, dat zij geen parachutisten zijn, is de kous af en kunnen zij vies en vermoeid weer naar huis gaan. Er Is geen vastomlijnd en afgeba kend gezag. De afdelingen van de For ce Publique, nu dus het nationale Kon golese leger, opereren op eigen hout je. Men komt mensen tegen, die drie maal moeilijkheden hebben gehad, en mensen die nog nooit door de Force Publique zijn gekontroleerd. Een Ame rikaanse diplomaat is per vergissing opgebracht, leden van de Uno-strijd- macht en het Uno-apparaat, maar ook Belgische prokureur-generaal var Kongo, van wie de Belgen overigens geen goed woord kunnen horen. Een groot deel van de vergissingen plechtigheden plaats 1 ALLEEN DE LEDIGE PLAATS gasten. Er ging een gerucht, dat ook de kranten kwam, dat de ouders v koningin Astrid in België zouden blij- Via de Treurenberg .IPS! de Konink- onder het luiden van de üjke Straat vervolgde de stoet de vier St. Jacob op Coudenberg, kilometer lange weg naar Laeken: de binet-Colijn bijgewoond, alsmede de donderdagmorgen 5 septembei - -• -"-O- ..-overtegenwoordigers van de Koningin, nn jwjfij§ nr - - de kerk waar koningin Astrid zo vaak Koning thans geheel alleen achter de de gezanten van België, Zweden, En- de dienst had bijgewoond, werd de kist lijkwagen; eerst enige meters achter geland, Italië, Amerika. Frankrijk,'Por- het paleis uitge- hem volgden de familieleden. Ondanks tugal, Griekenland, China, Japan nblazers het sig- ziin Diinliike verwondingen liep Leo- Brazilië. Ook waren aanwe/ie Ho door zestien offi dragen, terwijl de hoornblazers naai ,,te velde" gaven. Naast de lijkwagen namen als slip zijn pijnlijke verwondingen liep Leo- Brazilië. Ook pold die dag vijf kilometer, om zijn naafcspresident mr. de laatste eer te bewijzen. Vos van Steenwijk, pendragers plaats de minister-presi- Langs de weg overal publiek, Zeeland, de Kamerpre- ident Poncelet, de Senaatspresident Lippens, de ministers van binnenland se zaken en justitie, alsmede twee ge neraals. Achter de lijkwagen, in generaals- Van Kannebeek en De Geer, de oudstrijders en schoolkinderen. president van de Raad van State, jhr. In Laeken vond de bijzetting plaats mr. F. Beelaerts van Blokland de aast de kist van koning Albert. De militaire gouverneur van de Residen- i... Röell, de burgemeester lieten ook prins Karei en prinses In geborg de rouwende Belgische hoofd- De Koning bleef alleen met zijn kin- In Laeken richtte men in een park een zeer fraai standbeeld op voor de heengegane Koningin, en daar, rus tend op een bank tegenove V* Blokland.''de nument, kan aanwezig de Se- V. L. baron de de oud-ministers navische vorsten naar Brussel, terwijl uniform, koning Leopold, lijkbleek, op schied minister van justitie maakte de acte van bijzetting op. Kanonschoten kondigden dat de bijzetting was het Engelse koningshuis genwoordigd door de hertog de latere koning George VI. DÉFILÉ De Koning stond toe dat ook het Belgische volk zijn vrouw een laatste groet kon brengen. Kist en katafalk hadden plaats ge maakt voor een praalbed, waarop men de jonge vorstin kon zien liggen, het hoofd omzwachteld, alleen aan de linkerzijde zichtbaar, een donkere net voorhoofd, .ondom hel b„rt"ema"dse de rechterwang en het voorhoofd nog York, de pleisters, de rechterarm in een zwarte draagband, kaarsrecht, maar moe en gebroken. Even achter hem de hoge gestalte van zijn schoonvader prins Karei van Zweden, voorts zijn broer Karei, en zijn Zweeds en Ita liaanse zwagers, Karei en Umberto. En dan de overige vorsten: kroonprins Nederl Gustaaf van Zweden, kroonprins Olav ian(i ten Noorwegen, prins _Bertil van Zwe- huizen; MEDELEVEN IN NEDERLAND geduld werd vertegenwoordigd door de i hoofd viooltjes gestrooid. Stil brand den de kaarsen; naast het praalbed onbeweeglijke officieren, die de wacht hielden. De mensen moesten 1l oefenen, eer ze in het Paleis werden toegelaten, want de file wachtenden was soms 2 2t4 kilometer lang: sommigen moesten vijf uur wachten, eer ze het paleis konden betreden. Vier dagen duurde het défilé. Men schat dal 400.000 mensen een laatste groet brachten, steeds afgewisseld door ko u ninklijke familieleden en deputaties die ^e Belgische*"ka den, prins Axel Engelse hertog van Bulgarije, en nog zoveel mee den van Europese vorstenhuizen. Daarachter volgden de missies der ha; nlandse vorsten;als één der eer- zoc. de vertegenwoordigers van konin- hof gin Wilhelmina: haar opperhofmaar schalk jhr. Van Boreel van Olden- aller en jhr. mr. C. Dedel. Frankrijk volgden van Den Haag, mr. S. J. R. de Mon- chy, de oud-president van het Inter nationale Gerechtshof dr. B. C. J. Lo- der, en de oud-gezant te Brussel, jhr. mr. O. F. A. M. van Nispen venaer. Louis van Tulder trad solist bij de uitvoering van de "Heili ge Requiemmis van Perosi. Ook in het buitenland vonden over al diensten plaats. Op donderdag 5 september droeg zeer meelevend paus Pius XI een Requiemmis op. andere konings- In Berlijn celebreerde de nuntius mgr. Orsenigo in de bekende St. Hedwich- aanschi ouderen en jongeren nog dagelijks 'toe ven bij haar hoge gestalte, om haar te gedenken, die niet vergeten kan worden. Want ook het gelukkige huwe lijk des Konings met de door hem tot prinses van Réthy .verheven vrouw kan aan de ledig gebleven plaats geen TuiderTrad op als vervulling geven. Denemarken^ de Nederland zó diep gevoeld als bij de kathedraal Unter den Linden een ie- York, prins Cyril dood van koningin Astrid. quiemmis, die onder meer werd bij- Nog die zelfde zomer was zij in Den gewoond door minister Van Blomberg aan en de Nederlandse gezant Haag geweest, na een bezoek haar kinderen in Noordwijk: ze be nefit de bioscoop, bezag het Binnen- ïof en gebruikte de maaltijd aan het Indisch restaurant aan het Dey- nootplein te Scheveningen. Overal volgden onze journalisten haar auto. Bij hotel Vieux Doelen steeg de ha Soms vraagt men zich af of de geschiedenis van de Belgische dynas tie gedurende de afgelopen vijfen twintig jaren een andere, een betere zou zijn geweest, wanneer zij niet was heengegaan. Het Is een vraag die evenmin valt achteruit te dringen, als ooit beantwoord kan worden. Maa,r hoe het zij, haar plaats is ledig gebleven, tot op vandaag toe, want er is een liefde, ook in het hart des volks, die sterker is slechts weinig leden van de Force Pu blique het Frans beheersen e minder Belgen en buitenlanders opoldsville zich in de hier geldende omgangstaal, het Lingala, kunnen uit-, drukken. Nederlands Die tegenstand tegen het Nederlands is een merkwaardige zaak. Men kan er ook in Leo allerlei verklaringen voor horen, maar er zal wel een sa menstel van oorzaken zijn. Het lage re Belgische kader bestond hier voor namelijk uit Vlamingen. Dat gold voor ondernemingen, maar ook voor politie en leger. Zij waren de mensen, die het meest met de bevolking in aanraking kwamen, en zij scholden en sloegen daarbij nog wel eens. De Walen, over wegend in administratieve posities, hadden niet zo'n intensief kontakt met de Kongolesen en gingen voor beschaaf de Europeanen door. men, dat zij Belgen zouden zijn. Maar als men een brief voor Nederland op het postkantoor aanbiedt, dan kan het gebeuren, dat de ambtenaar achter het loket vertrouwelijk zegt: ,,Voor Neder land, mijnheer? Hij zal er gauw zijn In de stad weet echter iedereen te vertellen, dat de post bij zakken vol wordt weggegooid, dat er niets het land uitgaat, dat er censuur op de brieven wordt uitgeoefend en dat men bij het postkantoor de grootste kans loopt door de Force Publique te wor den opgepakt. Minister99 Leopoldsville is van de wereld afge sloten, zo zeggen de Belgen, die men hier spreekt. De waarheid ervan is moeilijk na te gaan. De pontdienst op Brazzaville is gestaakt nadat op de pont twee Belgen met revolvers in hun koffers warén gearresteerd en dat kan iedereen voor zichzelf konstateren. Sommige vliegtuigen landen in Braz zaville, in elk geval wanneer er in Leo weer moeilijkheden dreigen en dan is het een hele onderneming om gedaan te krijgen, dat een vliegtuigje van de Uno de passagiers naar de andere kant mag brengen. Vorige week is zo'n toestemming voor de eerste maal verleend; tekenend voor de chao^ in het regeringsappa raat was wel, dat de minister van bui tenlandse zaken niemand op zijn de partement kon vinden, die in staat was een bewijs van toestemming te tikken. Tenslotte schoof zijne excellentie zelf achter de machine. die In eigen persoon de Belgische bassadeur de verbreking der diploma tieke betrekkingen ging aankondigen. Hij stapte in de lift van het ambassa de gebouw, liep op de vierde verdie ping rond, alsmaar bonzend op geslo ten deuren, en trof tenslotte een ver dieping lager een onthutste attaché aan. Deze man kreeg met een lange speech de officiële brief overhandigd. Onder zulke omstandigheden kan en zich voorstellen, dat het officiële euws uit Kongo over regeringsverkla ringen en wat dies meer zij met enige ve moet worden gelezen. Overspannen .rcue moet men hier nu tegenover staan? Met verontwaardiging en ver achting, zoals praktisch alle Belgen doen? Met vergevingsgezindheid en be grip, waartoe niemand hier in allé vol strektheid in staat is? Hammarskjoeld volgt de enige lijn, die in de gegeven omstandigheden mogelijk is: van dag tot dag, van geval tot geval voortgaan, Dan is er de kwestie van de achter, docht. Karei Jonckheere spreekt in eer zijn boeken over Kongo over ,,eer intens waakzame begeerte om niet de dupe te zijn" en die argwaan voelt vaak in het kontakt met inheem- Wanneer twee Vlamingen met el kaar Vlaams spraken, kreeg de Kongo lees het gevoel, dat hij met opzet werd buitengesloten. In de derde plaats was het'1 Vlaams vroeger mede een officië le taal; voor allerlei ambtelijke po sities was kennis" van het Vlaams ver- De Kongolezen, die hiervoor in aanmerking kwamen, en wie het Frans al genoeg hoofdbrekens bezorgde, ont wikkelden een extra tegenstand tegen het Vlaams, dat direkt bij de vrijwor ding in de afschaffing ervan als officië le taal resulteerde. Nog zijn praktisch alle straatnamen i andere officiële borden tweetalig, maar hier en daar ziet men al de Ne derlandse versie doorgekrast. Neder landse leden van het apparaat der Ver gde Naties is al verzocht ook onder- krans kwamen leggen baar. Op maandagmiddag 5 uur leg de de Nederlandse gezant te Brussel jhr. mr. A. W. L. Tjarda van Star ckenborgh Stachouwer. namens konin gin Wilhelmina een krans bij het doodsbed van de ook in Nederland gc- MHümUHP liefde Koningin. Op zaterdagmorgen klonkerf 33 "kanonschoten, van 10 tot 11 uur brachten Belgische Kamerleden, Senatoren, leden van de Rekenkamer, leden van de Brusselse gemeenteraden en hoogleraren een of ficieel bezoek aan de rouwkapel. Evenmin als bij de dood van ko ningin Marie-Hcnriëtte. de echtge note van koning Leopold II, in sep tember 1902, kwam het parlement in speciale rouwzitting bijeen, maar op de lijkd vrijdagavond 8 uur herdacht minister president Paul van Zeeland de heen gegane vorstin voor de radio, waarbij hij onder meer opmerkte: binnenlandse zaken en justi- begeleidende burgemeester van Noord- Paganon en Bérard^ Vervolgens wijk uit de auto, en zei tot de jour- nalisten: ,,De Koningin zou het zo bui tengewoon prettig vinden als zij nog even, ongestoord, zonder escorte, een kijkje in de stad kon nemen. Het is een vriendelijk verzoek en geen ver bod." Onmiddellijk werd aan deze wens door de journalisten gehoor ge- Bij haar dood nam de Amsterdam se Beurs 1 minuut stilte in acht. De parades voor de Koninginnedag op 31 augustus werden afgelast en alle feestvreugde verliep dat jaar gedemp- voltaülig corps diplomatique, met aan het hoofd de pauselijke ge zant mgr. Micara, waarbij zich ook gevoegd had jhr. Tjarda; dan de le den van het Belgische kabinet; op de communisten na alle leden van de Belgische Kamer en Senaat, gene raals, hoge rechters, oudstrijdersdele- Langs de weg een geweldige men senmenigte. die reeds vanaf de vori ge avond 12 uur op straat had ge- Bij het vertrek van het paleis 1 ST. G0EDELE uwenoude kathedraal St. Mi- Goedele, 1 'an Astrid huwelijk^ WÊÊÊgÊÊM koning Albert gehouden, arriveerden tegen 11 uur de rouwelijke familieleden: koningin kleine prinses Joséphine ter da Burgemeester Van de I Noordwijk verklaarde aan ..Noordwijk is .wellicht de derlandse gemeente, die k; len hoe groot het verlies i.. zuidelijke naburen.omdat Noordwijk het jj®* Belgische koningshuis jiader staat j ■■K-I de Belgi- Elisabeth, trid en koning Leopold sche^ koningskinderen Groot ook de ontroering i „De Koningin had zich mèt de Ingeborg en de andere Belgische Koning geheel gegeven aan Haar Scandinavische familieleden, tweede vaderland. De schoonste hulde, welke wij Haar nagedachte nis kunnen brengen, is Haar voor beeld te volgen, evenals Zij, dit land te dienen, het land dut Zij liefhad dat Zij eer aandeed en dat a Leopold: „Diep ontroerd door het plot- seling verscheiden van Hare Majesteit Even voor elf uur klonken elf ka- koningin Astrid, betuig ik Uwe Ma- lonschoten, en aan het paardgetrap- jesteit mede namens de ingezetenen pel en het knarsen van de wielen, van Nederlands Indië eerbiedig mijn vernam de stampvolle kerk, dat de oprechte en hartelijke deelneming. langekomen. Tijdens het z i van het „Sub Ventte" in gregori- stijl, door het beroemde koor Uwe Majesteit houde Zich overtuigd van ons medeleven met Uw Huis Volk bij de rouw over Haar, aan 1 in de hoop dat zich langzamerhand een status quo zal aftekenen, waarin de Verenigde Naties rustig en in overeen stemming met de opvattingen van de meer gematigde leiders kunnen werken Niet alle Kongolese politici wensen dit en zij zullen voortgaan het werk van de volkerenorganisatie te bemoeilijken. 'Zij verliezen echter langzaam maar zeker de onvoorwaardelijke steun, die zij eerst uit sommige andere Afrikaanse hoofdsteden genoten. Nu is Loemoemba niet dom. Ieder een (zelfs de Belgen) is het er over eens, dat hij een bijzonder slimme po- litikus is, en dat hij een van de wei nige Kongolese leiders ls, die inder daad een internationale allure kun nen krijgen, wanneer er nog wat aan de man wordt geschaafd. Maar Loe moemba ls overspannen en door het dolle heen. Als premier zit hij voor een ingewikkeld schakelbord en af en toe haalt hij vertwijfeld een handle over. Dan gaat er weer wat scheef en dan moeten de Verenigde Naties in het geweer komen om al te erge brokken te voorkomen. Vanavond viel de eerste regen op Leopoldsville. Er gaat mis- rking van uit. schien een kalmerende i Zware straf voor joy-riders Zeven jongens van achttien en ne gentien jaar uit Haarlem, die in mei betrokken waren geweest bij diefstal van auto's in Haarlem, Zandvoort, Zaandam, Amsterdam en IJmuiden, waarna zij plezierritjes maakten en de auto's al of niet beschadigd achterlie ten zijn gistermorgen door de recht bank wegens autodiefstal veroordeeld. De achttienjarige leerling verwarmings monteur D. W. die in de meeste ge vallen het eerst in de auto stapte en achter het stuur plaats nam werd ver oordeeld tot een gevangenisstraf van acht maanden waarvan drie maanden voorwaardelijk. De negentienjarige magazijnbedien de L. van A tegen wie anderhalf jaar jeugdgevangenisstraf was geeist, werd veroordeeld tot zeven maanden met af trek waarvan drie voorwaardelijk. De achttienjarige magazijnbediende M. J. B. en de even oude leerling verwar mingsmonteur A. T. van O. kregen straffen van respectievelijk acht en vijf maanden met aftrek van voorarrest, waarvan drie en twee maanden voor waardelijk. De achttienjarige A. G. van den B. en de achttienjarige keukenknecht C. van D. die aan enkele tochten hadden deelgenomen werden veroordeeld res pectievelijk tot vier en vijf maanden met aftrek waarvan twee maanden voorwaardelijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 22