DE MAN, DIE ZICHZELF OVERWON
C
'Tc- T:
v'irajr
Angstig avontuur van
„schipper" Kees
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1960
KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERH
ZONDAGSBLAD
VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JE
1\|R. WILLIAM BARRICK zei driftig: „U moe't me
J-'-L goed begrijpen, ik zit hier om geld te verdienen en
niet om geld weg te geven. Dat uw verloofde een bedrijf
wil beginnen is zijn zaak, maar laat hij rnjj niet lastig
vallen met een verzoek om als financier op te treden.
Flinke mensen hebben anderen niet nodig." Suzy-Lizzy
Black zei een tijdlang niets. Zij liet alle verwijten en
hatelijkheden over zich heen gaan. Maar toen mr. Wil
liam Barrick was uitgesproken en van haar een ant
woord verwachtte, ontlaadde zich al haar woede en min
achting in die twee woorden: Lelijke vrek. En ze typeer
de hem juist, want mr. William Barrick was een vrek.
Dat zeiden al zijn familieleden en het gehele personeel.
Doch op de avond na het gesprek met zijn secretaresse
Suzy-Lizzy Black veranderde hij als een blad aan een
boom. Door een samenloop van omstandigheden werd
zijn harde hart zacht. Hij werd vertelde Suzy-Lizzy
later
OP Weg naar huis liet het gesprek William Barrick niet los. Wat hem het
meest hinderde waren de woorden: lelijke vrek. Hij wond zich daar
over zo op, dat hij ongemerkt meer gas gaf en zijn auto met een snelheid
van ver over de honderd kilometer over de weg ging.
Hij pijnigde zich' de hersens met de vraag hoe hij haar dat antwoord
betaald kon zetten. Ontslaan, dacht hij in een eerste opwelling. Ontslaan,
en in haar getuigschrift alleen maar vermelden, dat ze twee jaar bij de
firma in dienst is geweest. Maar op hetzelfde ogenblik bedacht hij, dat hij
dan ook zichzelf een strop bezorgde. Want Suzy-Lizzy was voor hem en het
bedrijf onmisbaar. Ze had, werd hem ineens duidelijk, zich volkomen on
misbaar gemaakt. Ze was zijn agenda, zijn adviseuse, zijn beschermster
tegen opdringerige zakenlieden, die hem beslist moesten en wilden spreken,
ze deelde zijn dagen in en ze zorgde er voor, dat hij op tijd kon lunchen.
Lelijke vrek, herhaalde hij smalend. Hij
dacht: waar haalt iemand de moed van
daan om dit te durven zeggen. Ja, straf
fen zou hij haar, en behoorlijk ook, zo,
dat ze zich het-haar leven lang zou blij
ven herinneren. Feitelijk, dacht hij, was
Suzy-Lizzy de enige van heel het perso
neel, die hem durfde te weerstaan. Ze had
niets van het onderdanige, dat zelfs zijn
twee procuratiehouders kenmerkte. Ze zei
hem alles. In het begin had hij zich daar
over wel geërgerd. Toen ze hem de eerste
keer verweet, dat hij zich te veel liet be
ïnvloeden door zijn slecht ochtendhumeur,
was hij in woede uitgebarsten, maar Suzy-
Lizzy had de storm kalm over het hoofd
laten gaan. Op den duur was hij aan haar
opmerkingen gewend geraakt en deed hij
maar net of hij ze niet hoorde. Hij hield
er echter wel rekening mee, al zou hij
dit voor geen geld ter wereld willen be
kennen.
HIJ BETRAPTE zich er op, dat hij in
zichzelf zat te praten. Hij hoorde zich
zeggen: Veel heb ik van haar al geno
men, maar di^ is het laatste. Dit gaat wel
alle perken te buiten.
Hij voelde het bloed naar het hoofd stij
gen. Lelijke vrek. Hij, een vrek. Een man,
die zijn personeel goed betaalde, althans
beter betaalde dan zijn concurrenten. Na
tuurlijk, er moest voor gewerkt worden,
maar wie werkte werd beloond.
Een vrek. Waarom? Omdat ik, dacht hij,
niet bereid ben me bezig te houden met
£articuliere akkefietjes. Maar daar ben
ook niet voor. Ik ben er alleen om geld
te verdienen en daarvoor heb ik mensen
nodig, die ik voor hun arbeid betaal. Wat
ze met hun salaris doen is hun zaak. Ik
schrijf ze niet voor hoe ze het moeten be
steden. Dat maken ze zelf maar uit. Dat
doe ik ook. Als ze het verkeerd uitgeven,
moeten ze daarvan zelf de gevolgen maar
dragen. Ik zou ook niet naar iemand toe
'kunnen gaan om geld als ik mijn salaris
slecht had beheerd.
Jaja, dacht hij, dat zou makkelijk zijn.
Als er iets mis is: jongens, ga maar naar
de ouwe Barrick, die heeft centen genoeg.
Niets daarvan. Ja zeker, de ouwe Barrick
heeft centen genoeg, maar niet om in het
water te smijtén. Als die jongen van Suzy-
Lizzy zo dolgraag hoger-op wil in het le
ven, moet hij er maar voor gaan werken.
Dat zou meneer wel liggen. Geld in een
zaak stoppen, waarvan niet vast staat dat
ze levensvatbaarheid heeft. Die jongen kan
van alles beweren, maar wie zegt, dat hij
gelijk heeft? En die Suzy-Lizzy maar voor
hem praten. Als Brugman.
"DIJNA WAS hij zijn huis voorbij gereden.
-D Op het laatste ogenblik zag hij dat
hij de oprijlaan was genaderd. Hij gooide
wild het stuur om en knarsend kwam de
auto voor de garage tot stilstand.
Tegelijk dat hij het bordes opliep, werd
de deur geopend. Dat had hij zo ingesteld.
Hij hield er niet van in zijn zakken naar
de huissleutel te zoeken. Daarom had hij
afgesproken, dat hij eenmaal zou claxone
ren en op dat sein moest het meisje de
deur opendoen.
Hfj groette haar nors en kort. Toen hij
de kamer binnentrad hoorde hij zijn vrouw
tegen zijn zoon zeggen: Daar is je vader,
vraag het hem maar. Hij fronste de
wenkbrauwen. Zijn er moeilijkheden?,
vroeg hij. Zijn zoon haalde de schouders
op. Moeilijkheden, moeilijkheden, begon
hij. nee, dat is het woord niet. Ik heb al
leen even honderd gulden nodig, we heb
ben een fuif in Leiden en ik zit op het
ogenblik een beetje krap in de slappe was.
Dan maar geen fuif, probeerde hij luch
tigjes te zeggen, maar de woorden kwamen
hem-vlijmscherp over de lippen. En toen
zijn zoon wilde tegensputteren barstte hij
los: Als jij feest wilt vieren betaal je dat
maar zelf. Waarvan?, vroeg de jongen
brutaal. Waarvan? Waarvan? herhaalde
hij driftig.
Wel, van je maandelijkse toelage.
Zijn zoon keek hem aan. Die toelage,
zeihij, is ternauwernood toereikend om
van te leven, laat staan om van feest te
vieren. Het is bij u altijd mondjesmaat.
Is het nou zo erg om me honderd gulden
te geven? Daar gaat de zaak toch niet
van op de fles! Altijd moet ik achterblij
ven, altijd ben ik de longen, die niet mee
kan doen. En niemand begrijpt het. Ieder
een zegt: dat is nu die jongen met die
schatrijke vader, en niemand weet, dat
die schatrijke vader een....
Zijn moeder trachtte nog tussenbeide te
komen en riep bevelend: houd je mond
verder. Maar het woord was er al uit.
William Barrick hoorde duidelijk:... le
lijke vrek.
Hij werd merkwaardig kalm. Zo, zei hij,
is dat je mening over je vader. Ik ben
blij, dat ik het weet, en ik zal daar in
de toekomst rekening mee houden,
jongeh, zag hij, raakte er niet va:
de indruk, en dat maakte hem in
weer razend. Het herinnerde hem aan
gesprek met Suzy-Lizzy. Iedereen wil
me plukken, schreeuwde hij schor, er
ik het toe zou laten, zou ik de beste
van de wereld zijn, maar nu ben ik
Door
Archibald A.
Adams
kantoor van de oude Mullock, waar hij
opviel door zijn ijver en wiens dochter
hij trouwde. Na het huwelijk was het
met hem steeds crescendo gegaan. Hij
was, als schoonzoon van de directeur, an
deren bij promoties gepasseerd, terwijl er
onder die anderen waren, die meer geschikt
voor de functie waren geweest. Toen zijn
schoonvader was gestorven, was hij on
beperkt heer en meester van het bedrijf
geworden. Hij had geen zwagers en geen
schoonzusters, er waren dus geen mededin
gers naar de directeurspost. In de loop der
jaren had hij het bedrijf weten te moder
niseren en te vergroten maar als hij
eerlijk was tegenover zich zelf moest hij
erkennen, dat hij in feite nooit naar zijn
nieuwe functie was toegegroeid. Hij was,
naar instelling, altijd de jongste bediende
gebleven.
TTIJ SCHROK OP uit zijn gepeins, toen
EL hij een hand op zijn schouder voelde.
De jongeman stond achter hem en over
handigde hem een gouden vulpotlood. Ik
vermoed, zei hij opgewekt, dat dit uw
eigendom is. Dank u zeer, antwoordde Wil
liam Barrick onthutst, dank u zeer. Na
tuurlijk uit mijn zak gevallen. Dat denk
ik ook, zei de jongeman, en maakte aan
stalten om door te lopen.
De volgende seconde werd beslissend
voor William Barricks verder leven. Hij
hield de jongeman bij de arm vast en zei:
Drink een kopje koffie met me mee. La
ter zou hij zich afvragen, waarom hij hem
dat aanbod had gedaan en dan weten, dat
hij in de jongeman een gelijkenis bespeur
de met zijn zoon.
De eerste minuten zaten ze elkaar aan
te kijken zonder te weten wat te zeggen.
Toen begon William Barrick te vertellen.
Hij zei: Het heeft geen zin me aan u voor
te stellen. Straks gaan we uiteen en zien
we elkander nooit weer. Ik zal u een pro
bleem voorleggen. Mijn zoon studeert in
Leiden en krijgt van mij een maandelijk
se toelage, die naar mijn mening ruim ge
noeg is om van te leven en pret te ma
ken. Nu vroeg hij me vanavond om hon
derd gulden voor een fuif. Ik heb die hon
derd gulden geweigerd, en mijn zoon was
daarover zeer' boos. Wat had u in mijn
plaats gedaan? Had u die honderd gulden
gegeven of niet?.
De jongeman lachte. Een moeilijk pro
bleem, zei hij. In de eerste plaats dit:
kunt u die honderd gulden missen? Wil
liam Barrick knikte bevestigend. Is uw
zoon iemand, die het geld verbrast? Wil
liam Barrick knikte ontkennend. Nou, zei
de jongeman, dan had ik het geld gege
ven. Voor honderd gulden zou ik geen...
G^E SPRAKEN tot laat in de avond. Wil-
liam Barrick legde in een paar uur
zijn hele leven bloot. Hij sprak over
zijn afkomst, zijn opgang bij "het bedrijf,
van zijn schoonvader, zijn kinderen, zijn
angst voor tegenslagen en voor het ver
lies van het geld, dat hard werkend bij
een was gebracht. En de jongeman toon
de zich een geduldig luisteraar. Hij vroeg
niets, en hij zei niets. Iiij luisterde maar.
Hij vroeg niet naar de naam van het be
drijf, noch naar de aard. Hij begon eerst
te spreken, toen William Barrick hem
daartoe uitnodigde. Maar toen zei hij ook
zijn mening kort en krachtig. Hij zei: U
bent een vrek, niet meer en niet minder
dan een vrek. U heeft geld en u zou an
deren gelukkig kunnen maken, maar u
weigert dat, en omdat u dat weigert voelt
u zich niet alleen ongelukkig, maar bent
u het ook.
William Barrick kromp ineen. Hij wilde
interrumperen, maar de jongeman legde
hem het zwijgen op. Houd u eens even
mond, zei hij. U bent nu lang genoeg
is het mijn
het woord geweest,
beurt. Het geld, dat u heeft is u feitelijk in
de schoot geworpen. U heeft kansen gehad,
die een ander niet krijgt. In plaats dat u
zich daarover verheugt en anderen in uw
voordeel wilt laten delen, gaat u boven op
de kist met goud zitten. Zelfs uw zoon
weigert u een briefje van honderd. Of u
daardoor zijn achting verliest kan u niets
schelen. Maar als die zoon vandaag of
morgen uit balorigheid ophoudt met stu
deren en met een wilde kop er van door
gaat, bent u veel meer kwijt dan honderd
gulden. Help die zoop van-u voor een keer.
Zeg hem desnoods, dat hij niet te veel
moet fuiven, maar gun hem dat extra
pretje.
Hij zei: Ik wou dat ik een vader had
als u bent, tenminste, voegde hij er haas
tig aan toe, wat de financiën betreft. Mijn
vader is niet zo hard voor mij als u voor
uw zoon bent. Als mijn vader geld bezat,
zou hij mij tenminste helpen een bedrijf
te beginnen, dat veel toekomstmogelijkhe
den heeft. Maar ik moet mijn kansen la
ten gaan. Tja, ging hij verder, mijn ver
loofde zou het wel eens proberen bij haar
baas. Ze zou wel eens proberen een lening
te sluiten met volledige controle. Maar het
lukte niet. Hij zei, dat hij er was om geld
te verdienen, maar niet om geld uit te ge
ven. Zo zou u ook redeneren. U zou ook...
liet hij er op volgen, ik bewonder i
lijkheid en uw openhartigheid. Alleen, uw
redenering is niet juist. U zegt wat u zou
doen als u dit of als u dat. Maar u heeft
niet dit en u heeft niet dat. Maar goed,
ik zal u helpen. Hoeveel heeft u nodig om
te starten?
De jongeman staarde hem verbaasd aan.
U wilt mij helpen en u kent me niet eens.
William Barrick herhaalde zijn vraag:
Hoeveel heeft u nodig? De jongeman ant-
woordde zonder nadenken: vijfentwintig
duizend gulden, af te lossen binnen vijf
Goed, zei William Barrick. Komt u
morgen naar mijn kantoor dan zullen we
het contract opmaken. Ik verwacht u om
elf uur.
Bedankt meneer, stotterde de jongeman,
maar wie bent u, bij wie moet ik zijn?
William Barrick stond langzaam op. Hij
zei: Ik ben die lelijke vrek, ik ben Wil-
Ham Barrick. En de groeten aan Suzy-
MURR, DE KATER EN ZIJN VRIENDEN
»iuas&
«srsv
19. „Kijk nou eens", zegt Leo, „we zijn
ïl geland". „Ja, ik zie het", antwoordt
Murr, „daar staat zelfs al een manne
tje gereed om ons vriendelijk te ontvan
gen. Das toch wel heel netjes." Kater
Murr heeft niet gezien, dat hij de fles
met het scheepje juist in het gezicht van
de man heeft geslingerd en hij heeft nog
minder gezien, dat die man niet zo heel
drinken ze naar hartelust van het frisse,
zoete bronwater, dat via een klein wa
tervalletje naar beneden gutst. „We zul
len nu eens op zoek gaan naar Egel,
Zwijntje en Benjamin Konijn."
20. Ze wandelen over het strand en al
heel gauw vinden ze een mooie schelp.
„Daar kun je de zee in horen ruisen,
joh", zegt Murr en om beurten houden
ze de prachtige schelp bij hun oor. „Het
lijkt de grote oceaan zelf wel", zegt Leo
verbaasd, „ik hoor iets kraken ook, wat
zou dat kunnen zijn?" Hij duwt de schelp
nog wat vaster tegen zijn oor en even
daarna geeft hij een schrille schreeuw.
„De zee leeft", roept hij, „hij bijt in
mijn oor." En jawel, in de schelp heeft
een grote kreeft gezeten en die knijpt in
Leo's oor met zijn scherpe scharen.
21. Als ook dat avontuur weer achter Murr, „we 'lenen dat bootje even om ren het ding te pakken." Goed zo,
de rug is, trekken ze verder. Ze komen naar de jongens te gaan zoeken. Het is Murr, heel goed, even vasthouden, zo,
terecht bij een riviertje en in de verte alleen jammer, dat die kano zo ver uit dan loop ik over je rug naar de boot.
zien ze een kano liggen. „Kom Leo", zegt de kant ligt. Wacht even, ik zal probe- Heel goed gedaan jongen.
hoort men de mo-
tuicu van de kotters al den-
Kan-- deren. Ze varen de haven
Danbegint hij zacht- uit. Felle koplampen schij-
't water. Voorop
staan mannen met goed ge
oefende zeemansogen en
zoeken de zee af naar een
bootje. Ze varen natuur
lijk voor de wind, die kant schateren de
moet het bootje uitgevaren het lachen.
jes te huilen!
Hij voelt zich zo eenz;
en hulpeloos nu
De donkerte komt als
grimmige vijand over 't
ter aansluipen
Hij ziet in de verte uci ziin
vuurtorenlicht. Boven hem J
aan de hemel, beginnen de
sterren te verschijnen. Kees
kijkt ernaar.... Zal daar
zijn hulp vandaan komen?..
Opeens flitst hem een
brokstuk van een lied, dat
ze pas op schooi geleerd
hebben door z'n gedachten:
Groter dan de Helper is de
nood toch niet"
In het dorp is intussen
alles in rep en roer geraakt.
Overal staan groep'
mensen, jonge en oude,
praten over die jongen
Van Veen-
Die is zoek en z'n ouders de aangegeven richting.,
zijn beiden naar 't zieken- „Ja hoor, daar ligt
bootje liggen.
Een gewiekste knaap van
een jaar of twintig springt
over, schudt Kees hardhan
dig wakker en even later
staat de dodelijk versufte
en verschrikte jongen op 't
veilige dek van een kotter.
Na de gebroken spanning
Vol spanning gaat het in
„Och, och," zegt een ou
de vrouw, je beleeft tegens- ,,Zou-i
woordig wat met die kin- knechts,
ders, ze staan nergens meer hij niet.
voor!" Ais ze dit gezegd Kees?
heeft, loopt ze handenwrin- gen
bootje te dobberen. Maar
ze zien geen jongen!..
zegt één der 0
,r verder komt resoluut uit bed
gend haar kleine huisje verdriet
weer in. slaap gevallen!...
Hij merkt niet
die arme jon-
't laatst van
eenzaamheid in
i Dam heeft, toen
redding vlakbij
De mannen op een van
Van schaamte durft hij
niemand aankijken.
Hij realiseert zich nu in
welke omstandigheden hij
verkeert!
Korte tijd daarna wordt
hij gezond en wel thuis ge-
Vader is ook juist weer
thuisgekomen uit het zie
kenhuis!
Hij is verschrikkelijk
boos op Kees.
Hij moet direkt naar bed!
„Ik kan je niet vertrou
wen," zegt vader ,,En je
geeft niets om je ouders.
Uit m'n ogen!".
Dat waren vreselijke
woorden voor Kees. Hij kon
er niet van slapen
Toen hij vader naar bo-
hoorde gaan, stapte hij
ïut uit bed en ging
naar hem toe
Het kwam weer goed tus
sen die tweeÉn vader
zei ook nog, dat 't met moe
der gelukkig meeviel.
poosje was Kees
aangeko-
in dromenland
Dag
nichten.
romer toch in de steek, vinden jullie
lie neven en nichten weer op school,
-inden. Netjes in de bank zitten en
ontvangen. Al-
Wat laat het mooie
niet? Maandag zijn, op een enkele
wat jullie natuurlijk allemaal prettig
Hef zijn voor de juffrouw of meester
Van verschillende neven en nichten heb ik mooie kaarti
lemaal héél hartelijk bedankt!
Dan zijn er altijd nog neven en nichten, die hun geboortedatum niet
hebben opgegeven. Vergeten jullie niet, het nu te doen?
De oplossing van dc vorige week is: fluit, warm, druif, aster, zuil, thuis,
boog, speer, krat, been. De hoofdprijs krijgt Ria A'ermaas. De troostprijzen
gaan naar Jannie v. d. Spek, Jaap Tol en Piet v. d. Vlist.
EINDE
TOEN HIJ DE voordeur met een slag
achter zich had dichtgeslagen en naar
zijn auto liep, klonken de woorden lelij
ke vrek hem nog in de oren. Een ontzet
tende moeheid viel op hem. Hij voelde
zich lusteloos. Het was net alsof alle
kracht uit hem was weggevloeid.
Hij startte zijn auto en doelloos bleef
hij een uur lang rondrijden, zonder te we
ten wat hij wilde. Hij stopte eerst toen
hij een restaurant passeerde en zijn maag
begon te knagen. Het was stil in het res
taurant. De obers hingen verveeld rond.
Slechts een van hen bediende een jonge
man, de enige klant.
William Barrick gaf zijn jas af en zijn
hoed, en nam aan een tafeltje plaats. Hij
bestelde zonder te weten wat hij bestelde.
Het was hem ook om het even. Het
kwam er niet meer op aan. Hij dacht: ik
heb afgedaan, en hij meende het. Maar
toen hij had gegeten begon hij de wereld
weer met andere ogen te zien. en zijn
humeur sloeg om naar de andere kant. Hij
begon zichzelf te beklagen. Zich voor te
houden, dat hij het moeilijker had dan
een ander, dat niemand hem begreep en
dat de wereld ondankbaar is.
Hij liet zijn leven aan zich voorbijgaan.
Zag zich weer als jongste bediende op het
onder Dagelijks komen er me
ineens op bezoek bij vakfotografen
in het met beduimelde en vaak on
scherpe boxfotootjes en het
vriendelijke verzoek „Kunt u
er niet een mooi portretje van
maken? Het Is de enige foto die
we van hem (of haar) hebben."
Misschien verbaast het u dit
te moeten vernemen, maar
dergelijke wensen kunnen door
de beste vakfotograaf ter we
reld nog niet vervuld worden.
Zorg daarom dat u nooit hoeft
te spreken van „het is de eni
ge foto die we hebben" en ga
onverwijld aan de slag: aan
verwanten op de kiek te zetten.
Het is bovendien een leuk kar
wei. dat u beslist zal fascine
ren, wanneer u de eerste ge
slaagde opnamen in de hand
Moeilijk?
Ja. wanneer u meteen de ho
geschool der portretfotografie
wilt binnentreden
Favoriet
Maar simpele, ongedwongen
portretjes kan iedereen maken
en vaak zijn. het déze portret
jes, die favoriet blijken te zijn,
omdat ze zo „natuurlijk aan
doen, Schaf u daarom geen du
re en ingewikkelde lampenuit
rusting aan, ga u niet verdie
pen in ingewikkelde be- en ver-
WEES UW EIGEN HOFFOTOGRAAF...!
lil!Him
lichtingformules.
wel gebruik va:-
mooiste en volmaakste°fotostu-
dio die er bestaat de vriie
natuur. U hoeft daarbij niet te
wachten op zonnig zomerweer
want ook en zelfs beter!
kunt u aan de slag onder een
enigszins bedekte hemel of
wanneer er forse cumuluswol
ken voorbijtrekken, die af en
toe de zon aan het gezicht ont
trekken. Vooral wanneer u vrou
wen of meisjes wilt fotografe
ren is een bedekte hemel te pre-
zonder harde schaduwen
ook zonder felle lichten, die elk
oneffenheidje van de huid mee
dogenloos naar voren brengen.
Met de box
Zelfs met een simpele box
kunt u al portretfoto's maken,
mits de box voorzien is van
een „portretlensje", waardoor
u dichterbij kunt komen dan
2% meter. Gebruik een fijnkor
relige film, een film van 17 of
21 Din wanneer u in zon-
lioht werkt een geelfilter.
Zet de camera op iets stevigs.
Een statief als u het heeft, of
anders op een muurtje, een
kist. het stuur van uw scooter
of wat u verder aan stevigs
ontdekt. Laat het alachtoffer
niet recht in de zon kijken,
want dan gaat het met de ogen
knipperen en zure gezichten
trekken. Neem de
zij of schuin opzij.
Ga zo dichtbij uw model als
de camera het u toelaat, maar
kom ook weer niet dichterbij
dan 1 meter. Zelden zal mer
iemand tegenkomen bij wie ei
een ficus, een rhododendron-
struik of iets dergelijks uit het
hoofd groeit. Laat dit daarom
ook op de foto niet gebeuren.
Houd de achtergrond dus rus
tig, zonder schemerlampen (bin-
nenshuis\ wasteilen (op de
rijkste attributen
cesvolle portretfotograaf .zijn? O
niet wat u dacht! De prijs
de camera speelt geen rol
en zak vol toebehoren
ook niet zo belangrijk.
Uw mond
Het
allerbelangrijkste, het
onmisbare zijn uw mond en uw
goede humeur (het laatste voor
al als u kinderen protretteert).
Uw mond, gek hè?
Maar kent u dan niet de kiek-
jesmakende Pa, die zwetend en
zwoegend de volgende dialoog
-jfijf stapje naar
afvuurt?: „Nee,
ja. JBL.
- hoofd even wat schuiner,
je kijkt of ik met stenen ga
gooien. En lach nou toch es ef-
fe. Kijk niet zo star en stom.
Met jou is ook niks te begin
nen! Klaar? Nou effe stil staan.
Néé, rund, nou moet je je hoofd
niet precies bewegen als ik wil
afdrukken. Ja/ even lachen
hè-hè, klaar is kees."
foto, integendeel. Uw slachtof
fer wordt onwillig. Bedenk van
tevoren wat voor soort portret
het moet worden. Een geestig?
Probeer dan op het juiste mo
ment iets leuks te zeggen. Ro
mantisch? U moet al van heel
goeden huize komen wilt u op
het juiste moment iets roman
tisch kunnen zeggen, maar
vraag uw fotomodel eens om
aan een sappige verse biefstuk
te denken Het effect is het-
Negatief
Tot slot nog dit: iedereen,
ook de meest doorgewinterde
vakfotograaf, is benieuwd naar
gemaakte foto. Maar wan-
- u het eerste afdrukje in
de hand houdt, stop dan het ne
gatief niet in een schoenendoos
bij de rest. Minstens 90 van de
100 amateurnegatit
i te
dik 2
l de
gerafdrukken
diep de krassen er in.
Uw fotohandelaar verkoopt
heel handige boekjes met pre
cies zoveel vetvrij papieren en
velopjes, als u filmnegatieven
heeft: 36 voor kleinbeeld, 12
voor 6 x 6 cn 8 voor 6x9.
Die dingen kosten twee dubbel-
"es, maar ze zijn goud waard.
Wanneer u uw negatieven
larin opbergt, kunt u over 25
ar nog zeggen: „wacht eens,
ik heb nog een plaatje van
Jantje toen die 1 V% was.
Ik zal het toch eens laten
vergroten
De slagzin is niet voor niets:
kiek nu voor later.
Lang zal die leven
Martien Brand, Henk Hospes,
Dineke Koen, Jozina Naaijen,
Rietje Nuijt en Lida van Vliet
heel hartelijk gefeliciteerd
van de neven en nichten.
Nu gaan we de brieven be
antwoorden.
Jullie hebben wel genoten
met dat reisje Gerda Schelle-
vis. Hebben jullie de grotten in
Valkenburg ook nog bekeken?
Hoe is het met je voet?
Wat heb ik een mooie kaart
van jou gekregen Leen Schel-
levis. Hartelijk bedankt hoor!
Heb je ook in die kabelbaan
gezeten? En hebben jullie de
IJzeren man nog bezocht in
's-Hertogenbosch? Lekker
koffie met gebak, vind je niet
Willy Schellevls? Dat is zeker
wel leuk zo'n optocht? Heb
ben jullie de St. Jan nog be
zichtigd? Heb jij veel boe
ken Marianne Spaans? Wie
had jullie huisje versierd? Jij
bent wel erg verwend hoor!
Welke namen hebben de
poesjes Jannie v. d. Spek?
Hoe komt het dat ze een
beetje bang zijn? Draag je de
ketting vaak? Henk Spies,
krijg ik de volgende keer een
lange brief van jou? Wat
een boffert ben jij met je nieu
we horloge Corrle Steenks,
Was de Kiekeboe leuk?
Heb jij ook meegedaan met
de optocht Ineke Steenks?
Hoe vind je het op de Mulo?
Je hebt toch nog wel tijd om
te schrijven? Plet en Sjaak
Stok, wanneer moeten jullie
weer naar school? Zijn jullie
nog met vakantie geweest?
Ik heb de kaart uit Stroe ont
vangen Truusje Stout. Harte
lijk dank! Wacht je nu niet
meer zo lang met schrijven?
Wat griezelig om op zo'n var
ken te zitten. Hartelijk wel
kom Joke Sybesma bij de ne
ven en nichten. Natuurlijk
mag jij ook een nichtje wor
den. Wat jammer van dat
musje. Erg lief van je, dat je
het nu hebt begraven. Een
leuke naam vind ik Pasja
Ook jij bent hartelijk wel
kom Klaske Sybesma. Gaan
jullie ook wel eens naar Fries
land? Jij hebt de postbode
leuk uitgetekend. Mogen jullie
alle dieren op z'n beurt ver
zorgen? Waar heb jij gelo
geerd Willy Tamerus? Is de
meester erg streng? Wat
heb jij wel heerlijk genoten
van de vakantie Ingrid Thier
ry. Wonen opa en oma ook
in Den Haag? Zijn er veel
bungalows in Vlierden?
Hartelijk welkom Adrle van
Tienhoven. Dat is heel wat,
zeven p arkieten! Natuurlijk
leest tante Jos alle brieven,
want anders kan ik ze toch
niet beantwoorden? Heb jij
een leuke verjaardag gehad
Clazicna Toet? Jammer dat
het nog steeds geen strand
weer is. Jij hebt dus wel ge
noten van de film Nellie Toet.
Heb jij veel vriendinnetjes?
Was het leuk in Breskens
Jaap Tol. Mocht jij ook naar
het vuurwerk kijken? Hoe
gaat het op school? Marian
ne Tuit, doe jij er de vol
gende keer een briefje bij?
Ellie Tuit dankt de neven en
nichten hartelijk, die haar een
kaart hebben gestuurd. Harte
lijk gegroet van alle neven en
nichten, Ellie! We zullen ho
pen, dat je weer gauw naar
huis mag komen. Is oma
nog geweest Rla v. d. Velde?
Ben je nu helemaal beter?
Leuk, dat jullie door de bur
gemeester werden geïnstal
leerd, Rla Vermaas. Dat was
natuurlijk erg gewichtig! Moet
je iedere dag verkeersbriga-
dier zijn? Heb jij nog meer
broertjes en zusjes Dirk Ver-
maat? Hoe heten de boe
ken die je hebt gekregen,
Thea VerwelJ? Heb jij je pet
ticoat al aangehad? Jij bent
wel erg verwend hoor!
Jammer, dat
het deze zomer
niet veel weer
is geweest voor
het strand, maar
op deze plaat is
het prachtig zo
merweer. Op de
voorgrond liggen
allerlei voorwer
pen, groot en
klein, zwaar en
licht. Nu komt
onverwacht de
vloed en alles
moet blijven lig
gen. Welke voor
werpen zullen
gaan drijven,
denken jullie?
Zenden jullie de
oplossing voor
dinsdag 6 septem-
Wat heb jij de papegaai mooi
getekend, Trudi Verwoerd.
Leuk, dat jij hoorn gaat bla
zen. Veel plezier ermee hoor!
Jij hebt heel mooi ge
tekend Rla Vis. Schrijf je de
volgende keer wat meer?
Wanneer heb je je arm ge
broken. Gretha van Vliet?
Gaat het nu wat beter? De
brief heb je knap geschreven
met je linkerhand. Gewel
dig, dat jullie bij oma moch
ten logeren Piet v. d. Vlist.
Hoe oud is Martin geworden?
Dat is ver weg naar den Hel
der, vind je niet? Wat is
jouw moeder leuk verwend
Marian Vos. Heeft jullie poes
geen naam? Kan Dikkie al een
beetje lopen? Wat wil jij
later worden, Cobie Vos? Wil
je Nellie nog hartelijk van
mij feliciteren? Sterkte maan
dag hoor! Ja, het is daar
wel leuk in het Mastbos,
Rietje Vos. Hoe heet jouw
broertje? Is z'n oog nu wat
beter? Hebben jullie heer
lijk gesnoept van de bramen,
Ria van Vuuren? Heeft mam
ma er bramensap van ge
maakt? Is Annie ouder dan
jij? Krijg ik de volgende
keer een lange brief van jou,
Jan van Waardhuizen?
Moeten jullie ver lopen naar
school Esdra van Wapenin
gen? Vindt jouw broer het
leuk op school? Wat heb
jij een mooie tekening ge
stuurd A. van Wensen. Harte
lijk bedankt. Hoe is jouw
voornaam. Hartelijk welkom
Ilse de Wit. Hoe heet jouw
zusje? Wanneer komt jouw
pappa thuis? Hartelijk dank
voor het mooie rijmpje Jan
nie van Wubben. Heb jij wel
eens poppenkast gezien?
Gerard Wubben wil jij het
damspel terug sturen? Ik kan
of het nog aan te
ïn zo niet, dan krijg
i- 'eder geval wat anders
toegestuurd. Wat een bof
fert dat jij de vlieger voor je
rapport hebt gekregen, Wim-
mic van Wijk. Hebben jullie
de tent dikwijls „gebouwd"?
Is Sylvia weer beter, Aag-
je van Wijk? Heb jij zwemles?
Heb jij woénsdag een leuke
dag gehad, Jannie van Wijk?
Veel plezier vandaag met jé
vriendinnen,hoor! Wat zal
jij knap worden, Willy Zaal
berg. Waar zijn jullie met va
kantie geweest? Theo Zand
bergen krijg ik de volgende
keer een lange brief? Op
Snw,' s'h»ol.ea Jij Kees Zee-
dijk? Heb je de apen nog
zien eten in de diergaarde?
Jullie hebben dus maandag
feest gehad, Flokjc
Zwartbol. Vond je het leuk in
de diergaarde?
mrit!..1"!!. h'"
meisjes, die graag een cor
respondentie vriendin willen
h„ z,Jn c<>b,e v°».
Hogeisndstrs.t 31, Glessen
(13 jaar) en Thea van Es G
jaar?°Straa* 93' Dc" Haa*' (1*
Volgende week zijn de let
ters A l.m. H aan de beurl.
Zorgen jullie er voor dat de
brievenbus weer helemaal vol-
komt? Heel veel groetjes van
tante Jos.
