CHRISTF.UJ Nw-Guinea vol opgaven voor kerk en zending Zonder genade is God niet te kennen Een woord voor vandaag Kanttekening Evenwicht tussen morele en intellectuele training VICTOR IA-WATER xjie ene mnb.. Kerken van Timor weren het communisme 2 Dringend appel op nieuwe krachten In het Zendingsblad, de uit gave van de Raad voor de Zen ding van de Nederlandse Her vormde Kerk, klaagt dr. G. P. H. Locher, dat de bereidheid onder de hervormde theologen om naar Nieuw-Guinea te gaan gering is. Er is in Oegstgeest maar een zendingspredikant voor Nieuw-Guinea in opleiding. Dr. Locher schrijft onder de ti tel ,£en land vol problemen": Tijdens een voetbalwedstrijd te Hollandia, legde een papoe- se toeschouwer enthousiast zijn hand op de schouder van een vriend naast hem. Maar op de plaats van die vriend was een meisje komen staan. Prompt eiste haar vader een boete van 60. Wie een meis je aanraakt, heeft immers slechte bedoelingen met haar. En volgens de oude adat moet zoiets gestraft worden. In dat zelfde Hollandia zijn onlangs papoese jonge man nen en vrouwen begonnen met het nemen van lessen in mo derne dansen. ,,Wat moeten we doen?" vroegen enkele zen dingsonderwijzers mij. „Kunnen we hun niet beter leren, hoe je op een gezellige en nette manier danst, dan er slechts afwijzend tegenover staan?" Wie in Nieuw-Guinea rondreist gelijk ik van februari tot juni jl. mocht doen, komt haar tel kens tegen. Enerzijds legt de van de vaderen overgeleverde wijze van leven, denken, gelo ven en handelen nog beslag op de mensen, ook op de christe nen. Dat is op zich zelf niets verwonderlijks. De traditie is nu eenmaal een respectabele macht in het leven der men sen. Anderzijds begeert men echter de opbouw van een mo derne maatschappij. Maar die kan alleen tot stand komen, wanneer in vele opzichten met het oude radicaal gebroken wordt. Deze tegenstelling be paalt het bestaan van de zich snel vormende nieuwe klasse van Papoeas, die straks de lei ding van hun land in eigen hand gaan nemen. Het verle den, waaruit zij komen, en de toekomst, die zij begeren, bren gen te zamen een gespleten heid in hun leven, die onver mijdelijk, maar daarom niet minder zorgwekkend is. "LIET heeft mij tijdens deze reis opnieuw getroffen, welk een vermogen de oude re ligie heeft om zich desnoods onder nieuwe christelijke vor men te handhaven. Dan krijgt de boodschap van het Evangelie haar plaats binnen het oude kader van denken en geloven en wordt daarmede van haar kracht beroofd. Want dan is zij gevangen ge nomen en machteloos gemaakt. En er blijft maar één troost over, nl. dat het Woord Gods dan hier dan daar uit deze ge vangenis uitbreekt, zodat nieuw leven in Christus opbloeit. Maar welk een ongemeen gro te opgave ligt hier voor de Evangelisch Christelijke Kerk, in deze strijd met de oude re ligie! Want wat moet van de oude traditie losgelaten wor den? En wat kan blijven be staan, ook in een moderne maatschappij? En hoe breng je de gemeente weg uit de oude kluisters van een we reld, waarin de bovenmenselij ke machten vereerd en ge diend worden ter wille van eigen geluk, naar de vrijheid van het geloof in Hem, Die ons eerder lief had dan wij Hem. Alsof deze opgave nog niet groot genoeg was, staat de kerk tevens voor het probleem van onze moderne wereld met zijn techniek, zijn saecularisa- tie, zijn rijkdommen. Vol van verwachting treden talloze Pa poeas hem tegemoet. „Vooruit gang" is een geladen woord. Als het verlangen er naar sa menvloeit met het verlangen naar zelfstandigheid, ontstaat er een krachtige stroom. Zal zij aanzwellen tot een bandjir, die alles meesleurt, wat in haar weg komt? Een nieuwe maat schappij wordt geboren in Nieuw-Guinea, maar als elke geboorte met barensweeën. Naar welke normen zal deze nieuwe maatschappij gebouwd worden? Welke boodschap heeft de kerk daarover te brengen? En wat moet zij tot haar le den zeggen, nu de Papoeas als leden van deze maatschap pij een nieuwe politieke ver antwoordelijkheid krijgen? TV/"IJ hebben zendingspredikan ten nodig, theologen uit de kerk die ons het Evangelie bracht, om al de vragen die de oude religie en de moderne wereld ons stellen, te doorden ken en te beantwoorden. Ver scheidene malen werd dat tot mij gezegd, met klem op het hart gebonden, dat de her- zal geven. Wat moest ik ant woorden, terwijl ik door de er varing der laatste jaren wist, dat de bereidheid onder de her vormde theologen om naar Nieuw-Guinea te gaan gering is. De politieke labiliteit van dit land schrikt hen af. Alsof dat een reden mag zijn om de zendingsopdracht naast zich neer te leggen! Er is in Oegst geest maar één zendingspredi kant in opleiding voor Nieuw- Guinea, zei ds. Rumainum bij zijn terugkeer in Hollandia. En hij weet meer dan iemand an ders, dat zijn kerk er straks verscheidenen nodig zal heb- Men zegt in Nieuw-Guinea wel eens: de hervormde kerk drijft in Nieuw-Guinea zending met gouvernementsgeld en ge reformeerde zendingsarbeiders- Dan denkt men aan het onder wijs. Nu is die uitspraak wel niet juist. De scholen ontvan gen wel gelijk hier in Ne derland honderd procent sub sidie. Maar de kosten van het schoolbeheer moeten wij ge deeltelijk zelf betalen. Dit jaar wordt dat voor ons een bedrag van niet ver onder de honderd duizend gulden. Maar wat de arbeiders betreft, wordt het de laatste tijd steeds meer waar. Wij zenden voor het grootste deel gereformeerde onderwij- zers(-essen) uit. Natuurlijk zijn wij dankbaar voor hun be reidheid om te gaan. Maar waarom melden zich zo weinig hervormde onderwijzers (-es sen) aan voor dit prachtig stuk werk? dingswerk, van de vreugden en de zorgen er van. Laat ik het nu hierbij laten. Wij moeten in de komende tijd nog vele nieu we krachten uitzenden, juist ook mannen en vrouwen met enige jaren van ervaring voor de klas hier. Ik doe een drin gend appel op de hervormde on derwijzers om zich te melden. Een land vol van opgaven en problemen is Nieuw-Guinea voor de kerk en de zending, en ook voor het gouvernement. Als je er rondreist, kom je er opnieuw van onder de indruk. Maar bij mij versterkte het vooral de overtuiging, dat de jonge kerk hier voor een zeer zware taak staat. Zij hoopt en verwacht daarbij de volle me dewerking van haar zusterkerk in Nederland. Zijn wij bereid tot het offer, het offer van on ze gave en wellicht ook het of fer van een stuk van ons le ven, opdat zij deze hulp ont vangen? rooms-katholieken: j Beroe pingswei k Nieuwe theologie van Afwijking van bet scholastieke denkpatroon verslaggevers) ■y"OOR een vrij groot gehoor, waar onder zich veel hoogleraren be vonden, heeft prof. dr. G. E. Meu- leman, hoogleraar aan de Vrije Uni versiteit, die enkele jaren in Frank rijk heeft gewerkt, gisteren voor het congres van de CSB een zeer belang wekkend en belangrijk referaat ge houden over de anthropologic in de „théologie nouvelle". De „théologie nouvelle" is een vrij jonge stroming in de rooms-katholieke theologie, die in Frankrijk tot ontwikke ling is gebracht en meer en meer buiten Frankrijk aanhang vindt. In deze nieuwe r.k. theologie gaat en, zoals prof. Meuleman uitvoerig uiteenzette, dogmatisch-religieus geheel nieuwe wegen op. Men heeft daar weer ontdekt, dat de scholastiek niet het een en het al is en heeft veel meer aandacht voor de oude kerkvaders, waarbij het denken veel minder onder invloed van Aristoteles stond. Mede hierdoor en door het oecu menisch contact, dat in deze e veel sterker is dan vroeger, heeft men in deze kringen een veel gro tere belangstelling voor het lezen Advertentie de bestudering van de Bijbel. Om dat men tegelijkertijd ook midden in het moderne leven wil staan heeft men ook zeer veel aandacht voor de vraagstukken van zending en ontkerstening: de priester-arbei ders in Frankrijk zijn vrijwel alle maal uit deze kring afkomstig. Niet zonder genade De anthropologie, zo vervolgde prof. Meuleman van de „théologie nouvel le" wijkt wel zeer duidelijk af van het oude scholastieke denkpatroon van de traditionele rooms-katholieke theologie. Terwijl in 1910 de Paus van alle pries ters de eed vroeg als teken van instem ming met de leer, dat mens door zijn natuurlijke verstand God kan bewijzen uit de effecten van zijn daden en de geloofwaardigheid van de Openbaring langs redelijke weg althans enigerma te aangenomen kan worden gemaakt, stellen de r.k. Franse theologen van dit ogenblik dat God niet te kennen is zon der de genade. Het ..natuurlijk godsverlangen", dat door de oude rooms-katholieke theologie als een zelfstandig men selijk verlangen beschouwd werd, ziet de „théologie nouvelle" als een door God gegeven verlangen dat wordt aanvaard of wordt verwor pen door de mens. De mens is van nature niet in staat tot goede wer- Doordat men op een wijze met het schema genade werkt heeft men oog voor de betekenis va hart als het centrum t lijk bestaan. Er is hier geheel andere van natuur en ook veel meer n het menselijk an het mense- 1 heel anders spreken over de „natuurlijke NED. HERV. KERK Beroepen te Finsterwolde (vacature L. J. Huisman): C. D. van Goeverden te Mijnsheerenland. CHRIST. GEREF. KERKEN Tweetal te Leiden: T. Brienen te Mus sel en dr. W. H. Velema te Eindhoven. Beroepen te Zaamslag: D. Slagboom te "s-Gravenzande. Bedankt voor Maassluis: G. Blom te Meerkerk; voor Wormerveer: P. N. Rib- bers te Nieuweroord. Edam, A. Johannes t te Rotterdam en P. Weesp. De natuurlijke mens leeft in verzet te gen (niet enkel: niet in overeenstem ming met) zijn bestemming. De erfzon de wordt zo ook veel dieper gezien dan in de scholastieke theologie. Toch is er nog een duidelijk ver schil met de reformatorische ziens wijze. Het gaat hier niet om óf zon de óf genade want de genade wordt veel meer gezien als een staat, die men kan (terug)verdienen. In de discussie verduidelijkte prof. Meuleman dit nog met de opmerking, dat in de „théologie nouvelle" wel af scheid genomen wordt van de ontwikke ling in en na het Vaticaans concilie (1870) maar niet van het bekende con cilie van Trente. De mens houdt nog steeds een zekere zelfstandigheid en kan nog altijd een bepaalde mate van me de-werking bij het verkrijgen van het heil verlenen. Discussie waard Prof. Meulemen achtte deze „théolo gie nouvelle" die de laatste jaren in Roomse kringen met iets minder arg waan wordt bezien, volop studie en ge sprek waard. Zolang het dogma van de onfeilbaarheid van de Paus niet wordt prijsgegeven is de discussie in begin sel eigenlijk zonder uitzicht; dit prijs geven is echter, menselijk gesproken, een onmogelijke mogelijkheid. Hoor hoe Abram pleit als God hem te kennen heeft gegeven, dat Hij Sodom en Gomorra zal verwoesten. „Zult Gij dan de rechtvaardige met de goddeloze verdelgen?", zo vraagt hij. ,^Iisschien zullen er vijftig rechtvaardigen in de stad zijn zult Gij haar dan verdelgen en aan de plaats geen vergif fenis schenken ter wille van de vijftig rechtvaardigen die in haar zijn? Het zij verre van u aldus te handelen, de recht vaardige te doden met de goddeloze, zodat de rechtvaardige zou zijn gelijk de goddeloze. Verre zij het van u zou de Rechter der ganse aarde geen recht doen?" Dit is Gods antwoord: „Indien Ik te Sodom vijftig rechtvaar digen in de stad vind, zal Ik de gehele stad vergiffenis schen ken om hunnentwil!" Zondags wordt in menig kerkgebouw gebeden voor het behoud van de vrede. En menigeen worstelt in zijn persoonlijk gebed met God als de verschrikkingen van deze wereld hem te zeer beangstigen. Gelukkig dat dit gebeurt, want doet de kerk, doet die enkeling niet hetzelfde als Abram? De rechtvaardige Rechter zal nooit de rechtvaardige op één lijn stellen met de goddeloze! Zijn er dan rechtvaardigen? „Wij dan zegt Paulus gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede met God. Door onze Here Jezus Christus!" MIDDENSTAND PROFITEERT OOK De Anglicaanse kanunnik John Col lins, voorzitter van de bond voor chris telijke actie te Londen heeft medege deeld. dat deze bond 100 pond sterling naar Zuid-Afrika heeft overgemaakt ter betaling van de boete, die is opgelegd aan hoofdman Albert Luthuli, de 61- jarige voorzitter van het verboden Afri kaanse Nationale Congres. Hij kreeg j deze boete wegens het verbranden van j zijn persoonsbewija. Toogdag te Nijverdal „In dienst van de Kerk bespreekt publicaties van prof. Smits De hervormde mannenvereniging „1.. Dienst van de Kerk" zal op 1 October in Nijverdal een provinciale toogdag hou den ouder het motto „Wat dunkt U de Christus". Dit onderwerp zal hierbij worden be sproken in verband met de publikaties van prof dr. P. Smits o.a. in het hoofd orgaan van ce Ver. van vrijzinnig pro testanten (Kerk en Wereld), waarin de Paulinische belijdenis van het verzoe nend lijden van Christus wordt afgewe- Op de toogdag zal over het onderwerp gerefereerd door de vrijzinnig protestant se predikant N. S. Rosbergen uit Deven ter. de hervormde predikant van c.e gereformeerde modaliteit ds. G. Bies- broek uit IJselmuiden en de hervormd predikant ds. J. Woldt uit Kampen. Onderwijscongres in Genève Programma's van middelbare scholen overladen DEZE zomer hebben vooraanstaan den op onderwijsgebied in Genève uitvoerig gesproken over onderwijs problemen en speciaal aandacht be steed aan het voortgezet en middel baar onderwijs er. aan het geestelijk gehandicapte kind. Allereerst werd men geconfronteerd met de cijfers van de snel groeien de schoolbevolking. Uitgaande van het cijfer 100 van het voorgaande jaar bedroeg de gemiddelde school bevolking in de gehele wereld in he jaar 1958—195 voor de lagere scholen 106, voor het voortgezet en middel baar onderwijs 112, voor het tech nisch onderwijs 110 en voor het ho ger onderwijs 111. Wanneer de groei in dit tempo voortgaat, zullen de onderwijsbegro- gen in de meeste landen binnen tien jaar verdubbeld moeten worden. Dit geldt vooral voor het voortgezet en middelbaar onderwijs. In 1900 gingen in de Verenigde Staten 16 miljoen kin deren naar de lagere scholen en werd het voortgezet onderwijs door 700.000 leerlingen bezocht. Nu telt het lager derwijs 32 miljoen leerlingen en voortgezet onderwijs niet minder dan 9.240 000, dat is dus 13 keer zoveel. Naar schatting 50 miljoen leerlingen in de wereld volgen het middelbaar on derwijs. Deze scholen leiden niet alleen toekomstige wetenschapsmensen, inge- OPWEKKEND GEZOND DE NEDERLANDSE TAFELDRANK 38 at verwonderd aan. want hij ,.ieen ik. want je bent strijd- r Nederland gaat niet onder zolang er op de ze manier tranen worden geschreid. De weg naar de bevrijding is er een van bloed en tranen Hij zweeg een ogebhk en staarde in gedachten voor zich uit Toen vervolgde hij: „Wij moeten alleen be reid zijn en In staat die beide op te brengen en dat is een diep ernstige zaak Maar jij zult kunnen. Je draagt je deel in het leed ons volk. Jij draagt dat zo. een anderv— m^n"manier. Zo moet Je het om het te dragen en het wordt ons wel door men sen aangedaan, maar niets gebeurt bij geval, n-r staat toch een levende God achter. Maar jij zult weerbaar blijven, daar ben ik van overtuigd. Op dat ogenblik drong de betekenis van zijn woor den niet tot mij door. Hij kon zulke dingen zeggen zo, dat het Je wat deed. zijn rustige warme stem. zijn genegenheid die je er uit toesprak, zijn aange boren overwicht. het deed me vrijer ademhalen toen ik weer op straat liep. Maar toen elk bericht van Henk uitbleef ger werd de situatie met de dag ernsti- ons allemaal, ontzonk me de moed Maar ook telkens werkte ik dat ik de peeudo liefdesbrief van Jos ontving. Het was een knap stuk werk op zichzelf al had ik lange tijd nodig om te lezen wat er eigenlijk bedoeld werd en wat Jos wenste dat ik begrijpen zou Ik sprak er met nie mand over. Ik was verbitterd genoeg om met fana tisme de goede Samu en Martha onder de handen van de bezetter' weg te grissen Ik besloot om de zaak zelf te organiseren en er niemand in te moeien. Wij hebben in die dagen wel moeten leren, diep en smartelijk moeten leren, dat de mens wikt. maar God beschikt Hier werden de schaduwen over mijn leven nog dieper dan zij al waren en geheel geweken zijn ze nooit. Ik zeg niet: ik heb moeten leren maar met opzet: wij Dat inzicht heeft de ervaring mii opgedrongen, want ons va derland leed en daaronder leden wjj. allemaal. Ne derland zijn wij. de helde- en de lafaards, de oap- percu cn die in stilte offer» brachten en leden. Nie- öoor henm. steqG£Rö& mand ontkwam geheel aan de trappende laars van de vijand. Daarom zal ik mij ook niet beklagen, waarom het hier gaat is, dat met dit alles het ge laat van de wereld veranderd is en dat dit conse quenties heeft waaraan wij niet ontkomen. Zo kwam de middag waarop Samu en Martha plotseling voor mij stonden als ontredderde men sen. Zij vervulden mijn kamer opeens met een stuk tastbare ellende Bij de eerste oogopslag had ik reeds gezien hoe Martha's schoonheid was aan gerand Haar donkere ogen stonden diep in hun kassen. Zij hadden kennelijk dingen gezien, die zij "aagdl verwerken konden. Haar mond stond als felrode streep, die aan een wond deed denken, in haar bleek gezichtje. „Op de vlucht?" zei ik en elk commentaar was hier overbodig. Martha was op de voorrand van een stoelzitting cstreken. alsof zij er elk ogenblik van ver- :ou kunnen worden en haar handen speelden rust een gedachteloos spel met het hengsel van haar handtas. Wat mij echter onmiddellijk aan haar ergerde waren de vele sieraden die zij droeg. De diaman ten oorbellen, de kostbare ring aan haar slanke vinger, het gouden polshorloge en armband schit terden je tegen en voor ik er eigenlijk op bedacht was liet ik uit mijn mond vallen: ..Wel Martha, het eerste wat je doen moest is al die kostbaarheden op een plek dragen waar de bezetter ze zo maar niet voor het grijpen heeft. Zo ben je een kost bare prooi voor hen." Martha kleurde en licht geschokt borg ze de ju welen in haar tas en het vreemde hierin was, dat dit gebaar mij als zeer smartelijk aandeed, alsof dit voor haar een beslissende afrekening was met het leven en het geluk. Ik verweet mij mijn on bezonnenheid. Zij wist blijkbaar niet eens, dat zij deze dingen droeg. Op jacht naar veiligheid was niets zo kostbaar als het leven zelf, waarbij je de aandacht voor sieraden wel verliest tenzij de ze dat leven zouden kunnen redden redden?, misschien Zo had haar vader het gezegd toen hij haar de juwelen gaf, verklaarde Samu, die even als ik, Martha's pijnlijke reactie had waargeno- „Ze doen meer dan geld. Ik hoop niet dat ie ze nodig zult hebben, maar als het soms nodig mocht zijn. koop er dan je leven mee, soms lukt dat Ik heb het bij ervaring." Die toespraak haar vader was reëel en indrukwekkend genoeg en ik deed er beschaamd het zwijgen toe. „Maar je hebt gelijk. Ze kan ze beter opbergen vóór de hongerige wolf er om komt", voegde Samu er aan toe met een schrijnende ironie. Samu was voor zijn doen wonderlijk rustig. Wat hen ook gepasseerd mocht zijn, het was voor hem blijkbaar geen ontstellende gebeurtenis geworden. Hij leefde al lang zonder enige toekomstverwach ting en elke dag die hij verder leefde zag hij als uitstel van executie. Dit is een nuchterheid die de mens in een situatie brengt waarin hij misschien aan geestelijke diepte wint. maar waaraan hij li chamelijk stuk moet gaan. Hij zat dan ook ever later weer in de stoel, waarin ik nu overpeins, zo als ik hem meer had gezien en voor mijn besef aanvaardbaarder, vermoeid en met een kleur op zijn gezicht alsof hij ziek was. Het gelige vel strak over de uitstekende konen gespannen. De handen wat te weerloos om de leuningkoppen van de stoel. Het verhaal van deze jonge mensen is in die dagen al vele malen verteld, maar het is altijd weer aangrijpend wanneer het uit eigen ervaring aan je hart wordt gelegd. (Wordt vervolgd) nieurs, advocaten, politici etc. op vooral ook die jonge mensen, di waardige plaats in de maatschappij wil len bekleden. Het middelbaar onderwijs is niet n bedoeld voor een bepaalde elite, rr voor de grote massa. HEKORIËNTATIE Dit betekent, dat het middelbaar derwijs zich moet heroriënteren. Uit de antwoorden op een onderzoek van de Unesco en het Internationale Bureau 'or Opvoeding blijkt, dat in 35 landen lar nieuwe vormen wordt gezocht. Internationaal beschouwd zijn de problemen juist enorm. Omdat de systemen van ondenvijs in de lan den zo verschillend zijn. In Frankrijk bijvoorbeeld kent het middelbaar onderwijs twee curcussen, verdeeld in tien secties. Zweden, Rus land en andere landen daarentegen ken- cursus en een uniform eind- In Engeland verschillen de leerplannen en examens van streek tot stree ken zelfs van stad tot stad. Evenwel, onverschillig welk land, overal is hetzelfde streven waar neembaar: middelbaar onderwijs voor alle kinderen en een leerpro gramma, dat hen voorbereidt op hun rol van burgers in een moder ne maatschappij. Verder bleek echter op het congres in Genéve, dat ook in elk land de leerprogramma's overladen zijn. Bepaald verontrustend was, dat ge middeld een kwart van het lesroos ter in beslag wordt'genomen door de vakken, die op de vorming van het karakter betrekking hebben en dat drie kwart van de tijd wordt gebruikt voor de zuivere intellectuele training. Aan het slot van het congres werd dan ook een resolutie aangenomen, waarin werd uitgesproken, dat een evenwicht tussen een opvoeding in het menszijn en een opvoeding in de i tenschap absoluut noodzakelijk is. De morele training, zei een Britse deelnemer aan het congres, is juist hierom zo noodzakelijk, omdat de in vloed van het gezin op de opgroeien de jeugd steeds minder wordt. Een onderzoek van het Internationale Bureau voor Opvoeding heeft uitgewe- dat vier procent van de kinderen in de wereld geestelijk gehandicapt zijn. was de algemene mening, de meeste van de kinderen zijn potentieel goed op te voeden en te onderwijzen. Immers, het kind dat kan liren lezen, kan een volwaardig lid van de m schappij worden. Een speciaal onderwijs is echter dig. De moeilijkheid is echter deze kin deren tijdig te ontdekken, zodat zij geen last worden voor de maatschappij en de gezinnen i de OUDE KUNST-EN ANTIEKBEURS in het museum HET PRINSENHOF - DELFT 24 aug. t/m 14 sept. 1960 TNE middenstand profiteert ontegen- len; in de warenhuizen liep de geld- zeggelijk van de hogere lonen, omzet 13% omhoog, die in de afgelopen twaalf maanden Bij de uitgesproken duurzame con- naar de werknemers zijn gevloeid, sumptiegoederen spelen naast de Dat bleek deze week zonneklaar uit hogere inkomens ook de krediet- de nieuwste cijfers van het Econo- verlening en de afbetaling een rot misch Instituut voor de Middenstand De particuliere geldschietbanken b.v. over de geldomzetten in het eerste gaven in het eerste kwartaal 10% halfjaar van middenstandswinkels in en in het tweede kwartaal zelf 15% zeventien branches. meer krediet dan in de overeenkom- In vergelijking met het eerste half- stige periode van 1959. Van de per jaar van 1959 kon de geldomzet na- sooniijke leningen van de grote ban- melijk als volgt stijgen: ken zijn jammer genoeg geen cijfers bekend. slagers 1% In de grootwinkelbedrijven was de sigarenwinkels 2% verkoop op afbetaling in het eerste kruideniers 3% kwartaal iets lager dan een jaar er drogisterijen 4% voor, maar dit was een stap terug melk- en zuivelw5% om in het tweede kwartaal beter te kapperszaken 7% kunnen springen; toen werd de af- schoenrep. bedr7% betalingsomzet nl. 48% hoger dan in bakkersw7% hetzelfde kwartaal van 1959. Bij de textielzaken 8% overige detailhandelszaken was de slijterijen8% afbetalingsomzet in het eerste kwar- boekwinkels 9% taal 4'/.%, maar in het tweede kwar- kantoorbockh9% taal 11% hoger dan in de overeen- meubelzaken 9% komstige periode van vorig jaar. banketbakkers 9% In de cijfers van de totale consumptie det. in huish. art. 9% in Nederland vinden wij de ontwik- det. in goud, zilver, keling terug als wij de posten split- uurwerken enz10% sen. Er werd in de eerste vijf maan kruid. (zelfb.) 10% den van dit jaar (latere cijfers zijn aardapp., gr., fr. w. 13% op het ogenblik van schrijven nog niet bekend) 6% meer uitgegeven De cijfers slaan louter op de om- dan een jaar geleden. Bij splitsing zetten. Dat wil dus zeggen, dat prijs- blijkt dan,.dat wij voor voedings- en verhogingen de ontvangsten hebben genotmiddelen Wz% meer uitgaven, helpen opvoeren. Dit was namelijk voor duurzame gebruiksgoederen het geval in de aardappel-, groenten- 8»/2% en voor overige goederen en en fruitzaken, in de melk- en zui- diensten 7% (hieronder vallen ook velwinkels en in de schoenreparatie- huren, belastingen, verzekeringen bedrijven. De hogere ontvangsten van enz.). de kappers zijn mede aan de tariefs- Dit betekent overigens niet, dat wij verhoging te danken. er in dezelfde mate wijzer van zijn Niet elke winkel is overigens zo ge- geworden. Verschillende prijzen zijn lukkig geweest, zijn omzet met het namelijk gestegen, vooral bij de sec- genoemde percentage te zien stijgen; t<>r voedings- cn genotmiddelen, om de cijfers zijn gemiddelden. Zo had dan nog maar te zwijgen over de b.v. bij de kruideniers, die aan de huren. Meten wij de consumptie dan enqu te van het Economisch Insti- ook in hoeveelheden waardoor dc tuut voor de Middenstand meedoen, invloed van de prijsstijging wordt 62% een hogere omzet dan 3%, maar uitgeschakeld dan hebben wij ge- 38% had een lagere omzet. Ook in zamenlijk 1'4% meer voedings- en de andere branches liggen de omzet- genotmiddelen opgesoupeerd, hebben ten dus boven of onder het genoemde wij 4 '4 meer „overige goederen en gemiddelde. diensten" gehad, terwijl het zwaar- Ook al hebben prijsverhogingen aan tepunt op de groep duurzame ge- de hogere omzetten in enkele geval- bruiksgoederen bleef vallen met een len meegewerkt, de gestegen lonen stijging van 8%. en daarnaast de hogere inkomens van Hiermee wordt nog eens de oude de niet-loontrekkenden hebben toch regel bevestigd: bij een stijgende de doorslag gegeven. De gestegen welvaart gaan wij niet in de eerste welvaart is derhalve ook aan de deur plaats meer eten en drinken (hoog- van de middenstander niet voorbij stens van betere kwaliteit), maar wij gegaan, al moeten wij ons uiteraard gaan wel meer uitgeven voor dingen wel realiseren, dat de netto inkom- die het leven aangenamer, gemakke- sten niet in dezelfde mate zijn opge- lijker en luxer maken, lopen als de bruto ontvangsten: ook Er bestaan hierover geen up to date voor de middenstander zijn de be- cijfers. Maar een kleine aanwijzing drijfskosten gestegen. vinden wij toch wel in de pas bekend Het ziet er wel naar uit, dat de lijn gemaakte cijfers over de financie- in de maanden juli en augustus is ring van de afbetaling door de finan- doorgetrokken. Dit zouden wij al- cieringsmaatschappijen. In 1959 ga thans opmaken uit de cijfers van ven zij 329 miljoen aan kredieten de geldomzetten in de grootwinkel- (in 1958 257 miljoen), waarvan bedrijven en warenhuizen in de pe- 12% voor aankoop van televisietoe- riode van 27 juni t/m 13 aug. De stellen (in 1958 9,7%), 5,7% voor aan- grootwinkelbedrijven verkochten in schaffing van bromfietsen (in 1958 deze periode 15% meer textiel en 5,1%) en 1.7% voor de aankoop van 1914% meer huishoudelijke artike- koelkasten (in 1958 1,2%). Ontslag voor predikanten en kerkeraadsleden op Timor heeft besloten, dat pre dikanten, die de communistische leer stellingen aanvaarden, worden ontsla gen. Kerkeraadsleden, die communist zijn, krijgen een jaar de tijd om uit dc communistische partij te treden. Doen zij dit niet, dan volgt ontslag. Wat de communistische gemeente leden betreft, besloot de synode op TE mor, dat zij onder een bijzondere pas torale leiding worden geplaatst. Ook sprak de synode nog uit, dat predikan ten in het algemeen geen actieve le den van een politieke partij kunnen Een ander besluit was samen met de kerken op Soemba het zendings werk op Flores te beginnen. Verder zullen de diensten van het woord en de sacramenten van de kerk op Soemba volledig worden aanvaard, zal de éne kerk de attes taties van de leden van de andere kerk aanvaarden en kunnen de pre-' dikanten van de ene kerk voorgaan in de kerkdiensten en de sacremen- ten bedienen in de andere kerk. Bij de opening van de synode hield de voorzitter, dr Abineno een rede, waarin hy een terugblik wierp op de ontwikkeling van de laatste vier jaar in de Timorese Kerk. De jaren 1955 en 1956 waren moeilijk vooral in fi nancieel opzicht. Bovendien deed zich een schisma in de kerk voor. Daarna kwam er een opleving. De gemeenten brachten de salarissen van de predi kanten weer bijeen en zelfs besloot men de zendng weer ter hand te ne- In 1959 werd met buitenlandse hulp een grote evangelisatiecampagne ge houden en werden ook de eerste of ficiële contacten opgenomen met de kerken op Soemba, ontstaan uit het zendingswerk van de Gereformeerde Kerken in Nederland. Advertentie PuisKes- Pukkels DERMASEPT-ZEEP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 2