Overbevolkt Ceylon
dringt olifanten weg
Gouda in foto's
Somber in augustus
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1960
rentuin bedelden UCT ICWCM
met sierlijk ge- nCI LCVCN
bogen slurven
om alles wat het publiek maar
aan eetbaars (of ook wel: nau
welijks eetbaars) had meege
bracht. Met grote, goedige kop
pen knikten ze tevreden over
hun grote populariteit en ze verorberden zonder met de ogen te
knipperen alles wat de kijkers hun voorhielden. Kaakjes, pinda's,
hele appels, stukken papier van die ene man, die zijn kinderen
wilde amuseren ten koste van de olifanten en nog veel meer. En
de goedige giganten klosten verder maar wat door het mulle zand
van hun ruimte in de dierentuin. Goedig, inderdaad, deze dieren
behoren tot de grootste trekpleisters van iedere „Zoo". Anders is
dat in de landen, waar zij geboren en getogen worden. Daar kun
nen die schijnbaar zo rustige reuzen nogal eens wat last veroor
zaken. Zoals op het eiland Ceylon.
Het witle liart van Nieuw-Guinea
Het witte hart van Nieuw-Gui- schrijvers zeggen trouwens zelf
nea, door dr. L. D. Brongers-
ma en G. F. Venema. Uitgave
Scheltens en Giltay, Amsterdam.
Dit is dan de beschrijving 1
voord, dat het nog. ja
ren zal vergen voordat de bijeen
gebrachte verzamelingen en ge
gevens zullen zijn bewerkt. In
het tijdschrift „Nova Guinea" zal
de tocht der Nederlandse expedi- daarover uitvoeriger worden ge-
de technische schreven artikelen heeft gevolgd,
werk geworden, zal, wanneer hij dit boek ter
uitstekende indruk geeft hand neemt, opnieuw meeleven
velerlei soms met de lotgevallen en de tegen-
slagen, die deze expeditie beslist
belevenissen Kpsnaarri ziin trebleven. En
Op het overbevolkte eiland Ceylon wordt de rimboe steeds ver
der teruggedrongen door de mens, die ieder jaar meer terrein ont
gint en voor de „inheemse", in het wild levende olifanten een
voortdurend kleiner wordend woongebied overlaat. Een dorp op schreven
NoordwestCeylon moest onlangs geheel worden geëvacueerd, om- zen begoi
dat olifanten de van bamboe gebouwde huizen omverliepen. De moeilijk kunnen wegleggen. Over bestaarT" Het* boek'
de vele
r verrassende
doorgedrongen op plaatsen
nimmer tevoren een blanke
voet had gezet. Het
Hl die
wetenschap zijn ^e expeditie nog
zal
zonder enige twijfel onder de
druk komen, niet alleen van de
vi0t ge- wederwaardigheden van de expe-
ppnmaal met le- ditie- maar ook van de Primitieve
eenmaal met ie toestanden en verhoudingen, die
zal het boek in deej vap het koninkrijk nog
dieren konden in hun eigen omgeving niet meer
natuurlijk voedsel komen en
in het dorp af.
voldoende de wetenschappelijke resultaten
kwamen zij op de graanvoorraden wordt zeer weinig gezegd. Dat voortreffelijke foto's
ook niet de opzet ervan. De kaartjes.
De olifanten van Ceylon ver
laten de laatste tijd maar al
te vaak het oerwoud, om in
de aangrenzende gebieden op
zoek te gaan naar voedsel. En
bij die zoektochten vernielen
die kudden vaak 'net werk van
een heel jaar in één nacht on
der hun logge poten.
Wat men ook doet, de olifan
ten laten zich niet afschrikken.
Ze maken onder stroom gezet-
Duitse Kaffee mit Kuchen in gevaar
(Van onze correspondent in Bonn)
Een slag dreigt de Westduitsers
te treffen: hun zondagse „Kaffee
mit Kuchen" is in gevaar, althans
wat de „Kuchen", het gebak, be
te afrasteringen onschadelijk treft. Tekort aan personeel
door er natte takken tegenaan dat, mét overwerk, toch al 60 uren
in de week maakt terwijl elders
in de bondsrepubliekeinse in
dustrie de 40-urige werkweek al
begint te dagen zal waarschijn
lijk de „Konditoreien" dwingen
's zondags gesloten te blijven.
Dan is het voor Heinz en Fritz uit,
op zondagmiddag zo tegen
door moeder-de-vrouw naar
de naastbyzynde „Konditorei"
worden gestuurd om „Kuchen"
(gebak) zonder maar meestal
mét „Sahne", of „Platzchen"
(koekjes) te halen, die dan tijdens
te werpen. Ze schoppen
lende autobanden achteloos op
zij en ze laten zich zittend in
de „anti-olifanten-grachten"
glijden, om er zich, met hun
slurf om een boomstam ge
slagen, aan de andere kant
weer uit te hijsen.
De Ceylonese landmacht op dat
de vroegere marinebasis Trin- viert
comali. aan de Noordkust, de
heeft geklaagd over de wilde
olifanten, die de parades in de
war sturen. De militairen heb-
oen de Regeringsdienst voor
Natuurbescherming laten we
ien, dat de olifanten moeten het theeuurtje waarop j
worden gevangen en wegge- evenwel in Duitsland koffie
bracht. Als dit niet gebeurt, veert en zich in het gelid
zal i
Dat vangen is in die omge
ving nu in volle gang. De vang-
expedities staan onder leiding
van majoor Aubrey Weisman,
directeur van de dierentuin in
Colombo en zijn helpers zijn
leden van de stam der Panni-
kans. wier voorouders, van
Arabische afkomst, volgens de
c verlc ver.ng al olifanten vin
gen voor de keizers van het
oude Rome, da: handelsbe
trekkingen onderhield met dit
eiland In de Indische Oceaan.
De Pennikans houden er
twee methodes op na om oli
fanten te vangen. ïs het ter
rein niet te dicht begroeid, dan
besluipen ze de olifant van
achteren en werpen hem een
strik om één van de achterpo
ten. Het losse eind
strop, een koord van 75 '■epen
gedroogde buffelhuid
de
laten neerschieten, grote tafel in de eetkamer groe-
jfi pert worden geserveerd.
„Konditoreien" in de meeste
gevallen een combinatie van een
café en een gebakjeswinkel zijn
in de bondsrepubliek uitgezonderd
van de winkelsluitingswet, die
Locli Ness
monster
bleef soek
Een paar weken geleden
ertelden wij u in deze ru
de briek, dat officiële Britse we-
ïhapsmensen aan de
het Schotse Loch
wordt
boom gewonden Ness op zoek
gegaan
i met behulp van voetzoekers
en geschreeuw houdt
rest van dc kudde op een ai-
Valkuilen
De andere methode wordt in
de dichte rimboe gebruikt. Op
een wildpad, dat naar een
drinkplaats leidt, wordt
kuil gegraven met
snede die twee keer
voorpoot en een diepte_
het beroemde monster,
dc Peter Baker, de leider van
af_ deze expeditie, heeft ver
klaard, dat zijn groep heel
wat belangrijke gegevens kon
verzamelen.
De expeditie was uitgerust
met foto-apparatuur en met
instrumenten voor het opvan-
gen van echo's van geluiden
door- onder water. De dertig man
groot van Baker's groep hebben ech-
oïifanten- ter geen enkele foto kunnen
het beroemde mon-
gat heen en het vrije uiteinde ondier te hebben gezien. Eén
van het koord wordt met een mnner, een zekere Dennis
zwaar voorwerp eraan over Tucker, verklaarde met grote
een boomtak gehangen. Ten stelligheid, dat het duidelijk
slotte wordt de kuil zo toege- een plesiosaurus was, een af
dekt, dat er niets meer te zien stammeling van een reusach-
is en dwars over het pad. vlak tig voorhistorisch monster,
voor het gat, wordt een zware half zoogdier. half hagedis,
tak gelegd. dat in de schemering van de
De olifant tilt zijn voorpoot geschiedenis in de moerassen
■■■ÉBgHBÉjHHH]van de wereld moet hebben
rondgemodderd.
Baker is voorzichtiger. Hij
stapt precies in
r de tak
In beide gevallen begint dc
i woedende olifant valt de expeditie, die het feno-
berust hij in zijn lot
gaat hij op transport naar een
nieuw woongebied in de wilder
nis of naar een dierentuin.
Het vangen van olifanten is
een kostbaar karwei en de re
gering van Ceylon doet haar
wil ik geld bijeenbren
gen voor onderwater-televisie
camera's. Ik ben vastbesloten
dat monster op te sporen."
Dat moet dan volgend jaar
gebeuren.
best de gevangen dieren te Colombo. De markt is niet
verkopen. De prijs is op het
ogenblik ongeveer 3500 per oorlo;
strekkende meter olifant, fran
co aan boord in de haven van
willig als vlak
toen de dierentuinen
levende have moesten aan
vullen.
:r- De Goudse Glazen zijn over
i de charme ven de oude beeldengroepen en zijn fraaie
stad, naar de intimiteit
nauwe straatjes en naar de
indrukwekkende en monu
mentale bouwwerken,
geleden tot stand gelegd.
zijn gekomen. Dit heimwee Het aantrekkelijke
naar het verleden is er mis- boek ligt echter vooral hier-
schien oorzaak van, dat de
mens van deze tijd behoef- ven,
te heeft aan boeken en plaat
werken, waarin hij dat ver
leden terugvindt.
trouwzaal, de Waag het
leent er zich alles zo uitste
kend voor om op het gevoe
lige papier te worden vast-
i het
lier
dat het gehele Goudse le-
oals dit reilt en zeilt,
is uitgebeeld. Ook de
kaaskoper, de veehandelaar,
zijn dagelijks
zijn reeds verschenen. En bekeken, weet wat Gouda v
nu heeft de N.V. Uitgeverij Dank zij de duidelijke tekst
W. van Hoeve te 's-Graven- van drs. Jan Schouten en de
zien. Gouda heeft i
voorschrijft dat van zaterdag
middag 14.00 (behalve op de eer
ste zaterdag van de maand, wan
neer ze tot 18.30 uur open mogen
blijven) de winkels potdicht moe
ten blijven tot maandagmorgen.
Aangezien zichzelf-respecterende
„Konditoreien" ook een aantal an
dere levensmiddelen (zoals brood,
poederkoffie, poederthee, cacao,
chocolade, blikken melk en voor
wie de „baas" goed kent ook nog
wel een pakje boter) voeren, had
de burger altijd nog de gelegen
heid om onverwachts optredende
tekorten aan te vullen In hoofd
zaak echter verkopen de „Kondi
toreien" het gebak, de koekies,
de bonbons en de slagroom, die
tot het ritueel van de Duitse
„Kaffee met Kuchen" behoren.
Door betaling van hoge over-
werk-lonen konden de „Kondito
reien" tot dusverre zaterdag- en
zondagmiddagen open blijven, on
danks de wettelijk voor deze be
drijfstak voorgeschreven 45-urige
werkweek. Nu begint evenwel de
vakbond aan te dringen op een
echte verwerkelijking van de 45-
urige werkweek. Een dergelijke
maximale werktijd zou de „Kon
ditoreien" zelf ook welkom zijn,
is evenwel niet praktisch Uit\ oer
baar. Zij konden alleen open blij
ven dank zij de overuren van het
bakkende en bedienende perso
neel. Als er nu werkelijk 45 uren
in de week moet worden gewerkt
en overwerk zou worden verho-
den, zou de lacune alleen kunnen
worden opgevuld door de aanwer
ving van nieuw personeel. En dat
is er niet, ook niet wanneer er
nog zoveel Italianen, Spanjaarden
en de laatste tijd zelfs Grieken
worden geïmporteerd. Als dus
de vakbond op zijn eis blijft staan
is de enige uitweg, dat op zater
dag en zondag de „Konditoreien"
gesloten blijven. En dan zit West-
Duitsland zonder „Kuchen' en
„Platzehen".
De meningen onder het bak
kend en bedienend personeel zijn
verdeeld. De meerderheid echter
is blij met de extra-verdienste van
minstens 15 overuren per week
plus (voor zover het de serveuses
betreft) de tien procent fooi, die
in Westduitsland „inclusief" wordt
berekend.
KRUISWOORDRAADSEL
Horizontaal: 1. ruiterkruid, moerasplant; 6. sluiskolk, 8. bij
stand, hulp; 13. zeemacht, 14. grassteppe in Hongarije, 15. mo
torschip (afk.), 17. deel van een boom. 18. sociéteit iafk), 20.
broeibak, 21. oude lengtemaat, 22 aarden- of metalen vaat
werk, 24. dorp in N. Brab., 26. biersoort, 27. aanloop, 28. gees
ten der doden bij de Romeinen. 30. stap, 31. deel van de mond,
32. inwendig deel van een vis, 33 meertje, 35. ik (Lat)., 36.
gem. in N. Brab., 38. zilt vocht, 40. stad op midden Java, 42.
eetgerei, 44. vogel, 47. vracht, 48. afgelegen, 49. ongevulde, 50.
verhoogde inspanning bij een wedstrijd (Eng), ,52. badplaats in
Z, Tirol aan de Etsch. 54. rivier in Frankrijk, 56. duivel, 58.
bedelaar, 60. meisjesnaam, 62. wiel, 64. opschik, 65. lichaams
deel. 67. koraalrif, 68. Egyptische dodengod, 71. meisjesnaam, 72.
geestrijke drank, 74. krijgsmacht, 76. keurig, 77. van het teken
af te herhalen (afk. in de muziek), 78. puntig voorwerp, 80. be
drog (bargoens), 81. gem. in Gelderl., 83. nummer (afk.), 84. aan
leg, 85. vroeger, 87. kosteloos, 88. achting, 89. stroom in Voor-
Indië, komt uit de Himalaya.
lans, 8. scheepsvloer, 9. zijtak Donau, 10. gravure, 11. voorzet
sel. 12. stad in Spanje, 16. degelijk, 19. kledingstuk, 21. treur
dicht, 23. uiteinde van een as, 24. houtworm, 25. mist, 26. vlak
temaat, 28. afval van vlas, 29. achterdeel van de hals, 32. hals-
riem voor paarden, 34. godin der wrekende gerechtigheid, 36.
deel van een sleutel, 37. drukte, 38. Maleise Staat op de W. kust
van Malakka. 39. schrijfkosten. 40. stapel. 41. vogellijm, 43. voor
zetsel. 45. koor van zangers, 46. water in Z.H., 51. koninkrijk m
KI. Azië aan de Zwarte zee. 52 patroon, 53. tegengestelde van.
zenith. 55. schrikgodinnen (Germ.Myth), 57. laagste adellijke
titel in Midden Java, 59. katachtig roofdier, 60. lief, 61. optel
ling. 63. bevlieging die vele mensen meesleept, 65. bijrivier v.
d. Rhone. 66. onderbed. 69. interest. 70. specerij, 73, landschap
op de O- kust van Sumatra, 75, zijtak Po, 78, term bij het
schaakspel, 79 landtong, 81,
scheikundig element (afk.), 8l
OPLOSSING VAN DE
VORIGE PUZZEL
Horizontaal: 1. Aken, 4. akant
8. lade, 12. ark, 13. enorm, 14.
Hedel, 15. ra, 16. Indra, 17. bas
18. na, 19. Dan, 21. ges, 22. pul.
24. kus, 26. logos. 28. bed., 31.
lev, 33. '•en, 34. gesel. 36. E.K.,
28. mia, 40. iedere, 41. Kos, 43.
Orleans, 44. men, 45. ketjoe, 47
neb, 49. N.T., 50. oraal, 51. weg,
53. lol, 55. San, 56. Weenen, 58
tin, 61 pen, 62. ion, 64. sek, 66.
om, 68. dol. 39. osram, 70. ga.
71. Bogor, 73. kreet, 74. sen, 75.
eten, 76. Maarn, 77. tint.
Verticaal: 1. aard, 2. kraak,
3, E.K., 4. Andcl, 5. Korsör, 6.
ara. 7. N.M., 8. les, 9. A.D., 10.
den, 11. elan, 13. eng, 14. hal,
17. bus. 20. nul. 22. pon, 23. de
sem, 25. Sem, 27. genegen, 28.
bed, 29. deren, 30. gekko, 32.
viool, 34. gesel, 35. lente, 37.
koers, 39. are, 40. Inn. 42. staal,
46. Jan, 48. bot, 51. wen, 52.
geiser, 54. lis, 56. wel, 57. I'jren
59. negen. 60. robe, 61. por, 63.
nat, 65. Kant, 67. mot, 68. Don,
69. ora, 72. ge, 73. ka, 74. si.
INZENDINGEN
Inzendingen worden vóór don
derdag a.s. op ons bureau ver
wacht. Oplossingen mogen uit
sluitend op een briefkaart wor
den geschreven. In de linker
bovenhoek vermelden: „Puzzel-
oplossing" Er zijn drie prijzen:
een van 5,— en twee van ƒ2,50.
Kom, laat ons somber zyn, want 't regent. Al uren lang. De melkboer vindt
het zo zielig voor de mensen, die nu in een huisje zitten" en de bakker legt de
materiële voordelen uit van een „petrolie-kaclieltje" boven verwarmingselementen,
waarvoor Philips reclame maakt. Ach ja.Laten we de tristesse dan ook maar
in onze rubriek goeiendag zeggen met een wat somber getint verhaal en dito ge
dichten. Alleen Theo van Roon zorgt voor een kleine glimlach, maar voor de
restEén ding: 't zou kunnen zyn. dat het er allemaal heel anders uitziet als
„Ruimte" verschynt. omdat zoals jullie weten deze hoek van de krant vry
vroeg in de week wordt gemaakt. Maar op dit moment laten
gedachte voor wat deze is en zetten we ons ne
't moest!) verhaal te lezen van Rob Schippers
zogezegde diepere bedoeling haal je er zelf maai
deze optimistische
(wat bekort, sorry, maar
(16, lyceum en uit Voorburg). De
uit als je kennis heb gemaakt met:
Misja - de havik - en ik
Het regende. Misja kromde
zijn rug en keek ernaar, liep
dan door. Zijn bril glom in het
licht van de lantaarns als de
ogen van een kat. In zijn hele
houding was hij trouwens een
kat, een roofvogel, een havik:
kromme neus en twee diep-
weggezonken, dicht bij elkaar
staande schele ogen. Z'n snor
droop, hij likte erlangs met
zijn tong. „Vervloekte zoon van
een sandalenmaker", kraste hij
„waarom kies je zo'n avond
uit voor je dood, begiet je tuin,
mij niet". De sandalen sopten
onder zijn voeten, Misja schud
de er de druppels uit en schold.
Hard.
Dan draaide hij zich om en
lipp een poortje in. Zolen knerp
ten gemeen en de muren weer
kaatsten het geluid zachtjes.
Op de weg gierde een dyna
mo nader, een lichtbaan voor
zich uit stuwend, die plotseling
verzwakte en met remmenge-
knars uitdoofde. Voetstappen
klonken en de fiets werd tegen
een muur gegooid. De schijn
bare eigenaar stampte en
maakte een deur open, die
zich even later met een smak
sloot. Misja huiverde, heradem
de en knisperde behoedzaam.
Een schutting doemde op, hij
klom erover. Een ziekë plant
kreunde, maar hield stand.
Toen kon ik Misja niet meer
keek. Twee dof
bronzen klokken vormden een
parapluie voor enkele spinnen
en andere beesten. Beneden in
de kerk rammelde een deur en
klonk een droge klik. Een licht
ging aan en gaf de plantjes
buiten mooi-zwarte schaduwen.
De koster deed een deur voor
zich open, draaide de schake
laar om en liep de zaal bin
nen. Lagen daar nu wéér pa
piertjes in de hoek? Hij ging
er heen en raapte ze op, liep
door naar de gang. „Vreemd",
mompelde hij, „wat hol klonk
die ene voetstap". Hij stom
melde terug en bonsde met
zijn voet op de naar hij dacht
holle plek. Het klonk dof en de
grond werd nat. „Weer extra
De koster liep terug naar de
gang en even later maakte hij
het berghok open. Een lading
stoelen dreunde naar beneden,
maar werd vakkundig door
hem opgevangen. Na elkaar
werden ze de zaal ingesleept
en daar gerangschikt. Dan
pakte hij een dweil en ging
naar de natte hoek toe om die
droog te maken. „En toch
klinkt die voetstap hol, zouden
er nu al verzakkingen zijn?"
Hij stampte nogmaals. Ja, hier
was het, hol.... inderdaad al
stampend werd de grootte van
de „verzakking" gepeild, waar
door de koster een ontdekking
deed: zij liep als een onder
aardse gang dwars door de
zaal. „Zou er een waterbuis
gesprongen zijn?" De koster
stampte verder, tot hij, bij de
stoel der voorzitter gekomen,
tot stoppen werd genoopt: gif
groene vlammen, gepaard met
oranje en blauw, spoten door
de zaal. Ruiten sprongen teza
men met de koster.
Achter de schutting fladder
de de havik op. Hij keek naar
de radiumwijzers van z'n hor
loge: acht uur. Een korte,
scherpe klik doortrilde de duis
ternis. De havik vouwde z'n
vleugels en wachtte geduldig.
Daar klonk waar hij op ge-
Cees van Dop (kweek uit Rot
terdam) is er ook, omdat ver-
schillende gedichten van hem
eveneens pasten in „Ruimte"
van vandaag. Je zult dit met
me eens zijn als je leest:
Achter mijn
netvlies
staande
zag ik dat het
van de zon
tijdelijk
veranderd was
in lijkkleurige schaduwen
beneden
het golfkarton -
van de
bovenste verdieping
met aan het
„wordt vervolgd"
Een kille trappelzak
voor rusteloze gelukzoekers
Een rubbergordijn
met zuignappenmotief
geschoven voor beslagen ruiten
CEES VAN DOP
wacht had. Een zware dreun
verscheurde bijna z'n trom
melvliezen. Hij klapwiekte de
schutting over, het poortje uit
en werd opgenomen in de men
senstroom, die zich naar de
plaats van de ontploffing spoed
de. Hier aangekomen drong hij
zich naar voren, maar zag
geen dode voorzitter en kerke-
raadsleden, slechts het hol
starende hoofd van één per
soon: de koster. Misja begon
te wankelen en zich terugtrek
kend stamelde hij „de koster
uhhdeed het! de koster.
Hij keek weer op zijn horlo
ge; het wees tien minuten over
acht. „Het begon toch acht
uurer. geen kerkeraad
geen mens niemand...."
Een jongetje blèrde aan de
hand van zijn vader: „Is dat
nou die havik uit dat Verkade-
album'7" Misja hoorde het niet
meer. Weg stormde hij! Naar
de grote weg, waar de stads
klok haar wijzers op een acht
en een drie had geplaatst. Hij
keek ernaar en vergeleek met
z'n horloge. Het liep gelijk!
Toen was Misja verdwenen. In
hun nachtzang opgeschrikte
kikkers plonsden van hun le
lieblad. Enkele modderbellen,
grote en kleine, stegen op. Ik
hoorde en ik begreep.
De man in de centrale greep
een potlood en schreef: „Al
weer een klacht over die klok
aan de grote weg". Ze moesten
dat ding slopen, dacht hij en
schreef verder: maak
de stadsklok aldaar. Deze liep
hedenavond(datum)
een half uur voor. Derde sto
ring deze week!
En ik begreep waarom.
ROB SCHIPPERS
De eenzame
We blijven konsekwent:
dus geen grapjes deze
week! Wél een mannetje,
een triest mannetje uiter
aard, van Nic. Kluiters
(uit Delft)
De in de aanhef beloofde klei
ne glimlach van Theo van Roon
(20, onderwijzer en uit Rotter-
Miniatuur
Een bloem die drijft in de goot
zendt een stil licht uit
naar de ogen van vermoeide
mensen
Dit is het onverwachte geluk,
het kleine geschenk,
het onmisbare wonder.
THEO VAN ROON
Van Daan van der Waals (16,
lyceum en uit Rijswijk) koos ik
een „grens-geval" wat de toets
van de rubriek van vandaag be
treft met
Hartelijke deelneming
Gisteravond zond ik u
deze brief
wanneer gij hem openmaakt
blijf kalm
in deze brief condoleer
ik u
met het verlies van uw kost
baar verstand
er is een bom op gevallen
maar daarom niet getreurd
mijn vriend
zit nu niet bij de pakken
ik heb hier een kom troost
want, meen ik,
uw hart is het centrum van
uw bloedsomloop
gebruik het nu als uw ver
stand
want harten zijn bomvrij
en ten onrechte zegt men wel
dat harten kunnen breken
DAAN VAN DER WAALS
zullen we eveneens maar opne
men. L. Kats (uit Sommelsdijk)
schreef het.
Verlaten
dwaalt hij
langs de oevers
van het leven
zoekend
naar bronnen
van begrip en liefde
betreden zijn voeten
het stroomgebied
der ongenaakbaarheid
tastend
hunkeren zijn handen
naar de omarming
van een glimlach
huiverend voor
de schrille tonen
der haat
die de winden
over de branding
toevoeren
zijn roep verloren
ZOMER 1960
'n Plaat van Antoinette Winkelman uit Schiedam), die je
(alweer!) tegenkomt, omdat zij een van de weinige ruimte
mensen is, die iets met de camera kan doen. Fotograferen
schijnt althans zo moet ik helaas wat deze rubriek be
treft concluderen -r— moeilijker dan het lijkt
Ook al een min of meer toe
passelijke kop, vond ik. Kees
Visser (22, kantoor en Rotter
dam) zette hem boven:
Zorgen
De wazige schemering
houdt reeds de dreiging in
van de lange nacht
die onverbiddelijk komt.
Dan tel ik weer de uren
een... twee... drie
een eentonige, martelënde ca-
waarvan het einde zoek lijkt
Pas in de beginnende morgén
bevrijdt zich mijn geest
en de eerste zonnestralen
doden dc tijd
KEES VISSER
Wim Rouw (16, u.l.o. en uit
Nieuw-Lekkerland) is wel zeer
to the point vandaag als hij
schrijft:
Regenmorgen
half zeven braakt vuil.
water uit de lucht slaat
alle vogels weg
breekt de deur van mijn hart
open en sijpelt traag
naar binnen
EN AL EVEN KIL
VOELT AAN
doorwaakte nacht
in het nachtelijk aquarium
cirkelronden tot
half zeven mij aan
mijn haar
rillend op de oever trekt.
WIM RO.UW
eindeloze duisternis
Na geruime tijd ook weer
eens wat van Arie de Kraay (18.
kantoor en Rotterdam), name
lijk:
HET BEGIN EN HET EINDE
LENTE:
ontluikend uit
het verleden
dat ook
van leven
dat toch
weer zal
eindigen
DOOD:
van een leven
dat toch geen
einde is
de alpha
en de oméga
het begin en
het einde
ARIE DE KRAAY
't Is vervelend, maar een groot
deel van de inzendingen moet te
rug! Je zult onderdehand wel we
ten, dat ik dat nooit zo prettig
vind, maar liet moet nu eenmaal
tocli gebeuren. Zo kan ik bijv»
beeld de tekeningen van Henk H.
uit Leiden niet gebruiken omdat
ze ronduit sleclit waren. Wim H.
uit Gouda gaf een niet onaardige
impressie,
tikkeltje kwasi. Vandaar dat ook
li ij zijn vers terugkrijgt. Evenals
trouwens J. K. uit Rotterdam, die
het zich veel te moeilijk beeft ge-
Mar
of
ook liet schieten? „Met bloedend
hart", Leo H. (Rotterdam) gaat
jouw sprookje terug. Jam
Want je schrijft zeker niet slecht.
Maar, 't was het nog i
het zul wel aan mij liggen, doch
vooral de pointe ontging me vol
komen. Houd me aanbevolen voor
eens een ander stuk. Mejuffrouw
C. M. van den H. (Rotterdam) is
wel gevoelig in haar werk. Haar
gedichten zijn evenwel ritmisch
verward. Als je wil
nog het beste vond„Mont Blanc",
dat niettemin de bekende toets dei
bekende kritiek al evenmin kon
doorstaan. A. G. uit Nieuw-Lekker
land ten slotte zal over een poosje
één van z'n ingezonden verzen ge
plaatst zien De rest krijgt hij te
rug, als dat er in heeft gestaan.
Correspondentie betreffende deze rubriek
aan de heer W. Jurg, Vrederustlaan 176
Den Haag.
Vervolg vakantieproblematiek
In onze serie vakantieproblematiek brengt
onze vaste medewerker Arie v. d. Stoep
een tweetal pikante vraagstukken. Com
mentaar behoeven deze opgaven feitelijk
niet. Ze zijn zoals we de laatste tijd van
Arie gewend zijn: technisch gaaf met
enkele verrassende momenten.
No. 594 Arie v. d. Stoep, Poortugaal
No. 595 idem
zondere hoogtepunten, maar is niettemin
door haar eenvoudige en soepele afwik
keling zeker voor minder geroutineerde
spelers uiterst leerzaam.
Vanuit de openingsstand spelen we dan:
1. 32—28
2. 37—32
3. 34—30
4. 41—37
5. 40x20
6. 44—40
7. 40—34
8. 34—30
9. 50—44
10. 31—27
11. 4641
12. 36—31
13. 41—36
14 44—40
15. 49—44
20—24
14—20
20—25
25x34
15x24
18—23
12—18
7—12
16—21
21—26
10—15
5—10
10—14
14—20
20—25?
Voordeel in de opening
Wit wint nu een schijf door
16. 47—41 25x34
17 40x20 15x24
18 17—22 18x27
19. 32x21 23x32
20. 37x28 21—26
21. 16x20
Als inleidingszet kan ook gespeeld wor
den (na 2025?) 2722! (25x34 gedw.),
40x20 (15x24 gedw. anders volgt 2218
en 37—31 enz.) en vervolgens 47-41 met
dezelfde afwikkeling als hierboven.
