CHRIST
Onderwijs in Nederland
dreigt achter te raken
ie ene m
Bouw een wereld
van het hart
Een functionele
evangelisatie
4-voudige werking...
e*uo geneeskracht!
Chefarine ,4
Lutherse Kerken leden
klein verlies
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Kringen ook voor
ouderen
In de gereformeerde Kra-
lingse Kerkbode" heeft ds. H.
Vollenhoven een serie artikelen
geschreven over Functionele
Evangelisatie." Hij wil daarin
de gemeente laten zien dat
ieder lid ook een evangelist kan
en moet zijn. In zijn laatste ar
tikel vatte hij de verschillende
gedachten samen en schrijft:
team-work van alle chris
tenen, die in een bepaald mi
lieu samen met elkaar het li
chaam des Heren moeten repre
senteren; de gemeenschap der
heiligen moet een werkgemeen
schap zijn ten dienste van de
buitenkerkelijken
4) het intern beraad kan in dit
milieu bv. een kantoorafde
ling niet worden gemist; we
moeten komen tot celvorming
of de opbouw van een functio
nele kernkring.
DE VRAAG is thans, of we in
de wereld der volwassenen
ook hierin het voorbeeld van
„Jeugd en Evangelie" hebben te
volgen, dat we proberen te ko
men tot het vormen van contact
kringen. U weet het wellicht, dat
de ,ongeren van ,.J. en E." hun
buitenkerkelijke vrienden en ken
nissen ook in het eigen, christe
lijk milieu betrekken. Deze con
tact-kring waarin de kerkelijke
en buitenkerkelijke jonger, n zich
nader bij elkaar aansluiten,
wordt bij voorkeur gevormd uit
jonge mensen die elkaar reeds
leerden kennen in dezelfde werk
kring, buurtgemeenschap, onder
wijsinstelling of interessesfeer.
Het gesprek dat ze op neutraal
terrein reeds begonnen waren,
wordt dan bij één van allen thuis
voortgezet.
Moeten do volwassenen nu óók
tot kringvorming overgaan, een
vaste contactkring vormen van
buitenkerkelijken en kerkelijken
die elkaar in een bepaalde sec
tor van het leven al geregeld ont
moeten? Waar dit mogelijk is, is
het zeker aan te bevelen, maar
dan moet dit op een geheel on
gedwongen. bijna onopzettelijke
manieT kunnen geschieden.
D.w.z.: als sommige buitenkerke
lijken enige belangstelling voor
het Evangelie gaan tonen, kunnen
we hen wel wat nader betrekken
in onze eigen kring en bij ons
thuis nodigen.
trouweiijk contact hebben, niet
alleen met één gelovige uit zijn
omgeving, maar ook met zijn an
dere christennaasten. Men moet
onderling eigenlijk al een vrien
denkring vormen, voordat men
tot vaste kringvorming overgaat.
Ik heb de indruk, dat de jonge
ren van Jeugd en Evangelie op
dit punt wel eens wat te weinig
geduld hebben; dat zij te vlug
hun buitenkerkelijke kennissen in
de contact-kring willen betrekken.
Indien ze hierin te haastig zijn,
zal dit zich echter wreken: dan
krijgt de contact-kring een te ge
dwongen sfeer. En dan doen zich
allerlei problemen gelden, die
niet eens aan do orde behoeven
te komen: bv. or.tmoet men el
kaar op de contactkring nu al
dan niet op voet van gelijkheid.
Misschien kunnen we het zó
stellen: de „gelijkgerechtigd
heid" geldt in de neutrale sec
tor, waar men elkaar leert ken
nen, en in de vriendschap die
zich daaruit dient te ontwikke
len. Wanneer we ons in deze
vriendschappelijke omgang met
de ander als christenen gedra
gen, zullen die anderen heus niet
vreemd opkijken, als ze op de
contact-kring geen neutrale sfeer
meer aantreffen, maar een evan
gelisch „klimaat". Ze waren
daarop niet alleen voorbereid, ze
hebben dan niet iders verwacht;
en ze voelen hierin ook geen pro-
deze dingen met nog veel
meer geduld moeten aanpakken.
De practijk zal wel uitwijzen,
dat de functionele kringvorming
van „ouderen" veel moeilijker
verloopt dan die in de jongeren-
wereld. Het „groepsverband"
behoort meer thuis bij de jeugd.
De meeste volwassenen zijn ge
huwd. ze hebben hun eigen gezin
en voelen dus veel minder voor
een „vaste band" aan een be
paalde groep. Bovendien zijn de
ouderen heel wat minder elas
tisch. Ze hebben een meer uitge
sproken voorkeur voor bepaalde
figuren, een eigen smaak voor de
opbouw van een kennissen-kring,
kortom ze zullen zich wat stroe
ver aanpassen bij een functione
le, organisch-gegroeide kring-
We moeten dus niet te zeer te
leurgesteld kijken, wanneer we
niet zo vlug tot het vormen van
een contact-kring kunnen over
gaan. Het zou al mooi zijn, wan
neer enkele buitenkerkelijke col
lega's geregeld in een christelijke
vriendenkring zouden komen. Het
is zelfs niet zo ernstig, wanneer
ook dit voorlopig niet zou luk
ken. De doeltreffendheid van de
functionele evangelisatie onder
volwassenen mag ook geenszins
beoordeeld worden naar het al
dan niet slagen van de vorming
van zo'n contact-kring.
Waar men tot kringvorming
wil overgaan dient in ieder ge
val gelet te worden op deze drie
voorwaarden:
1. onze vertrouwensband met de
buitenkerkelijk- contacten
moet al geruime tijd solide
zijn, opdat deze niet meer kan
stukbreken, wanneer het expe
riment van een kringavond zou
tegenvallen;
2. de buitenkerkelijken die we
uitnodigen moeten elkaar ook
min of meer kennen en bij el
kaar passen;
3. de kring-avond mag niet al bij
voorbaat als een „vast-club-
verband" worden voorgesteld,
waar de verplichting zou gel
den, dat men er geregeld dient
te komen.
Ds. Vollenhoven beëindigt zijn
artikel dan onder meer met de
woorden: De functionele evan
gelisatie heeft een eigen opzet
en een andere structuur dan het
werk van de evangelisatie-com
missies. In beide acties gaat het
natuurlijk om evangelisatie als
taak van de kerk. Maar we be
ginnen aan verschillende kanten.
De evangelisatie-commissie ope
reert vanuit een kerkelijk orga
nisatie-centrum (het instituut)
en treedt van daaruit opnieuw
de wereld binnenIn de functio
nele evangelisatie beginnen we
(ieder voor zich en wij met el
kaar) op de plek, die we in de
gewone samenleving van deze
wereld hebben, om van daar uit
naar de kerk terug te werken.
We mogen hierin geen tegenstel
ling zien. Beide methoden zijn
juist en nodig. En halverwege
onze routes ontmoeten we el
kaar. In de functionele evangeli
satie moeten we de brug slaan
tussen vele buitenkerkelijken en
het werk van de evangelisatie
commissie.
-rv:r^
Natuurkunde-docenten bijeen
(Van een onzer medewerkers)
T TITVOERIG hebben de 150 do-
centen natuurkunde uit een
groot aantal landen, waaronder
Rusland, Polen, Hongarije en het
Midden-Oosten, tijdens hun inter
nationale conferentie in Parijs
gesproken over de mogelijkheden
van de film en televisie bij het
natuurkunde-onderwijs. Deze con
ferentie had ten doel nieuwe vor
men en mogelijkheden te vinden
om het onderwijs te verbeteren.
Ten aanzien van leraren heeft de con
ferentie enige conclusies geformuleerd,
die voor Nederlandse omstandigheden
als volgt weergegeven kunnen worden:
De natuurkunde behoort bij het
v.h.m.o. door fysici onderwezen te
worden, die een volledige universitai
re opleiding ln de natuurkunde gehad
hebben. Leraren moeten hun vakken
nis up to date houden. Dit is een extra
taak voor de natuurkundeleraar, die
als zodanig erkend moet worden (b.v.
door minder lesuren en geregeld stu
dieverlof).
i Door verbeteringen van salaris en
status kan in sommige opzichten het
leraarschap aantrekkelijker gemaakt
worden. Veel belangrijker zijn echter
betere werkcondities zoals ruime voor
ziening met toestellen en technische
hulp, steun voor het bijhouden van de
vakwetenschap, mogelijkheid voor het
zelf doen van onderzoek, hetzij ten be
hoeve van het natuurkundeonderwijs,
hetzij op een ander onderdeel van de
natuurkunde. Daardoor blijft de leraar
zich natuurkundige gevoelen.
4 middelen tezamen werken sneller,
krachtiger en langduriger.
In de hele wereld wordt tegen pijn en
griep meer en meer een combinatie van
middelen gebruikt. De 4 middelen van
Chefarine „4"- elk op zichzelf at beroemd
- helpen elkaar en werken daardoor bij
zonder weldadig. n
JtiHHEEESSiHifc
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag,
nant die wordt beschermd door het bestanddeel Chefaroi.
20 tabl. 10.80. Voordelige gezinsverpakking 100 labl. 13.60
Wereldstatistiek toont aan
Het totale aantal gedoopte le
den van de Lutherse Kerken in
de gehele wereld is het afgelopen
jaar enigszins achteruitgegaan
tot 71.101.780, zo blijkt uit de of
ficiële wereldstatistiek van de
Lutherse Wereld Federatie. Deze
achteruitgang is hoofdzakelijk
een gevolg van het ledenverlies
van de kerk in Saksen in de Sow-
jet Zone van Duitsland. Deze
kerk, die het vorige jaar op de
tweede plaats stond is dit jaar
op de vierde plaats gekomen.
Van <le Lutherse kerken zijn 64 aange
sloten bij de Lutherse Wereld Fede
ratie. die een totaal aantal leden van
49.699.680 had. De Federatie hoopte
dit jaar de 50 miljoen te overschrij
den. Door het verlies in Saksen heeft
zij echter ook zelf een achteruitgang
geboekt. Dat de Federatie toch nog
een winst van 64 leden kon boeken is
een gevolg van het feit, dat zich dit
jaar twee Afrikaanse en één Aziati
sche kerk bij haar aansloten.
Het grootste aantal Lutheranen vindt
men in Duitsland, waar in het geheel
36.827.257 lidmaten van de Lutherse
Kerk worden gevonden. Dit ls in feite
meer dan de helft van het totale aan
tal lutheranen in de gehele wereld.
De Verenigde Staten van Amerika ko
men op de tweede plaats met 8.054.417
Omdat de Lutherse Kerk in Duitsland
een verenigde kerk is waarbij zelf
standige „landeskirchen" zijn aange
sloten is de grootste zelfstandige kerk
ter wereld nog steeds de zeven mil
joen tellende kerk van Zweden, die
wordt gevolgd door de kerk van De
nemarken. bestaande uit 4.304.000 le
den en de Finse kerk met 4.234.244
leden.
vestigen en onderhouden van nauwe be
trekkingen met de leraren, door het ge
ven van bijzondere colleges en van ge
legenheid tot onderzoek.
Mogelijkheden
In hoeverre kan de leraar zijn on
derwijs verbeteren door filmen te ge
bruiken? Gesteld dat hij door de in
richting van zijn lokaal en de techni
sche hulp in staat is de filmen vlot
te vertonen. Dan kan een goede on-
derwijsfilm o.a. de volgende voordelen
bieden:
1 De meeste toestellen voor een ge-
wone demonstratieproef zijn te klein
voor grote klassen; de leerlingen ach
ter in het lokaal kunnen de proef niet
goed volgen. Ook kijken verschillende
leerlingen onder een verschillende
hoek naar het instrument, zodat de
uitlegging van een onderdeel voor de
ene leerling een andere betekenis heeft
dan voor de ander. Heeft men echter
een film van de proef (of een televisie
uitzending), dan ziet iedereen de proef
onder dezelfde hoek, de camera kan
in de positie geplaatst wurden waar
vandaan de toestellen het best gezien
worden. Door close-up-opnamen krij
gen allerlei onderdelen accent voor al
le leerlingen in dezelfde mate.
2 De film biedt de mogelijkheid van
versnelling of verlangzaming, zodat
de film het verloop van proeven kan
vertonen, die rechtstreeks bezwaarlijk
waargenomen kunnen worden. Zeer
duidelijk was dit bij de film van The
Physical Science Study Committee
over de gravitatiewet van Newton,
o Demonstraties van proeven die te
moeilijk of te gevaarlijk zijn voor
de klas, of op nieuwe gebieden van on
derzoek betrekking hebben.
A De gedachten van de leerling dwa-
len bij de film niet zo gemakkelijk
van de proef af als bij de proef in
de klas zelf. Dit ligt daaraan dat de
camera steeds direct op de handelen
de leraar of op het toestel gericht is
geweest vanaf een geschikte afstand.
Daardoor 'jijgt elke leerling individu
eel de indruk alsof de leraar en het
toestel dicht bij hem zijn en zich spe
ciaal tot hem richten.
Onder de vele filmen, die op de con
ferentie vertoond zijn, waren enkele
bijzonder goed. b.v. de film over de
lichtdruk, die de leerlingen helder de
werkwijze van de natuurkunde voor ogen
stelt.
Er waren ook enige korte films (5
10 minuten), die de leraar goed kan ge
bruiken om de door hem gegeven les te
recapituleren, b.v. de film over het dopp-
lereffect van de Amer. Association of
Physics Teachers.
Lang niet alle vertoonde films
ren echter voor schoolgebruik aan te
bevelen. Bij sommige was het moei
lijk vast te stellen aan welk soort
leerlingen de samenstellers gedacht
hadden, zo zeer waren onderwerpen
van verschillende graad van moeilijk
heid in één film ondergebracht.
Bij andere filmen belemmert het ge
sproken woord de verwerking van het vi
sueel vertoonde. Als een leerling een na-
tuurkundefilm ziet, moet hij deze ver
werken. Dit kost tijd. Immers het ver
toonde moet in zijn geest vastgelegd
Conclusie
De conferentie van natuurkun
de-docenten werd onder meer
bijgewoond door dr. R. L. Krans,
lector aan de Rijksuniversiteit
van Utrecht en voorzitter van
de vereniging van christelijke
natuur- en geneeskundigen. Dr.
Krans die tevens leraar is aan
het Christelijk Lyceum te Arn
hem kwam tot de volgende con
clusie:
Nederland mag ten aanzien
van zijn natuurkunde-onderwijs
niet zelfgenoegzaam zijn, om
dat het vroeger zoveel Nobel
prijswinnaars gehad heeft. Op
het ogenblik zijn wij eerder een
achtergebleven gebied, zoals
bijvoorbeeld een vergelijking
met Japan ons kan leren.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Kruiningen, J. H. J.
Hoffman te Kouderkerke.
Bedankt voor Thamen aan de Amstel,
J. H. J. Hoffman te Kouderkerke.
CHR. GEREF. KERKEN
Aangenomen naar St. Jans Klooster, A-
J Otter, kand. te Apeldoorn.
Bedankt voor Eemdijk, Haamstede-
Kerkwerve, Klundert, Sneek en Zwaag-
westeinde, kand. A. J. Otter.
Herdenking van
Jacob Cats
naris van Holland en Zeeland, dichter
n moralist, is overleden. De Maatschap-
iij der Nederlandse Letterkunde heeft
iet initiatief genomen dit feit te her
denken door een plechtige bijeenkomst
de inrichting van een tentoonstelling
het Cats-huis „Sorghvliet" in Den
„Ik zal 'et je bewijzen", zei hij met wat te wei
nig overtuiging. Op dat ogenblik hoorden we juf
frouw Krol in de gang en vlak daarop een klopje
op de deur. Op mijn „Ja", riep ze: „U hebt toch
niet vergeten het licht uit te doen? Het is al zo
laat."
„Nee, nee", antwoordde ik haastig: „Ik ben zo
klaar." Toen slofte ze mopperend op haar kleppe
rende muiltjes naar haar kamer en ik zegende haar.
De spanning was gebroken.
„Ik ga naar mijn kamer", zei Henk lusteloos.
..Maar doe het geruisloos" vermaande ik. „Het is
voor alles beter". En Henk verdween inderdaad
geruisloos.
Ik bleef in het donker op de rand van mijn bed
zitten. Er was geen twijfel in me: ik hield van
Henk trots zijn fouten en tekortkomingen en zijn
heftig bloed. Mijn hart verlangde naar hem, maar
ik begreep duidelijker dan ooit, dat ik me bewa
ren moest om het vuur levendig te houden en was
dat eigenlijk niet een te groot risico? Die nacht werd
het me ook duidelijk, dat jk niet het offer zou kun
nen brengen, wat zoveel vrouwen brachten, om Henk
aan te moedigen tot het ondergrondse verzet.
Het is eigenlijk een verschrikkelijke ontdekking,
dat je schone frazen over nationaal gevoel, recht
vaardigheid en wat dies meer zij. je in diepste we
zen worden ingegeven door je egoïsme, dat je je be
staan en alles wat daarmede verweven is wil be-
veiligen, meer dan dat van de anderen. Hoe hebben
die anderen toch hun offer gebracht? Was ik in we
zen toch jnaar een zielige burger?
Bitter als as was het antwoord, dat lk op die vra
gen heb gekregen, maar later, veel later. Ik heb die
nacht met strakke klare ogen doorgebracht in een
eerlijke strijd met mezelf en ik heb het geluid van
stampende soldatenlaarzen over de keien van de
stille gracht in het holst van de nacht gehoord en
ook gevoeld als slagen op mijn hart. Het geluid van
het speelwerk van de torenklok aan de overzijde be
nauwde meoelk kwartier, elk halfuurelk
uur
Waarom ben ik cr toch tot teruggekeerd Ik voel -
nu eerst goed...niets gaat voorbij, alles blijft, en het
wacht, wacht slechts op het ogenblik dat we er
weer open voor zijn.
Het is pijnlijk dit alles vast te leggen, om me dit
te realiseren, maar misschien is het pijn die nodig
is om t genezen, want ik zou dit alles niet hebben
K^..
öoor heRm. steqqeRöd.
verteld, als ik niet zeker wist hoe beslissend al
die dingen zijn geweest voor de geschiedenis in
Huize Krol. In ieder geval: zo was de verhouding
tussen Henk en mij in de dagen waarin Halzen zijn
masker begon af te leggen en brutaler werd in zijn
optreden. Ik wist, ik voelde, dat ons in hem grote
gevaren dreigden. Ik vreesde voor het lot van een
Samu. een Henk en ik was bang. dat hij mij op
een goede dag een slag voor zou zijn, want zijn
vergaande ijdelheid cn zijn stekend minderwaardig
heidscomplex zouden hem aanstonds dingen laten
doen waarvan hij in ogenblikken van bezinning
spijt zou hebben. Ik moest alles op alles zetten om
dit te voorkomen. Ik moest vriendschap voor hem
huichelen, ik moest hem aan mij zien te binden,
hem slaaf maken van de vrouw die ik in wezen
- niet was cn van de middelen waarover wij inzon
derheid beschikken gebruik maken, temeer daar ik
zijn zwakheid had gelezen in zijn ogen en wie kan
mij dit euvel duiden? Er was toen voor mij geen
Ik had het mannetje Halzen in al zijn zieligheid
door. Hij zou voorlopig nog ongevaarlijk blijven,
indien ik hem sterken kon in de waan, dat ik ont
zag voor hem had. dat hij macht over me had door
zijn vriendschappelijke waarschuwingen van; ,,'t Is
dat u juffrouw De Jong bent" en zo, een compli
ment, dat ik verheugd moest accepteren en met we
derdiensten zou mogen belonen, omdat hij de goe
de Halzen was. Ik had niet de indruk, dat hi.J ooit
succes had gehad, bij welke vrouw dan ook, daar
om zou hij de genoegens, die dit spel hem oplever
den tot de laatste druppel toe smakkend op zijn
tong willen proeven en dan o ik twijfelde cr niet
aan. dan zou hij als finale van zijn feest zich be
drinken aan zijn macht door de hongerige bezetter
een prooi in de muil te stoppen, Samu, Martha,
Henk Ik had die finale al in vele varianten doorleefd
nog voor er in de verte sprake was, maar het
stond van het begin al voor me vast: die finale
zou ik spelen, niet hij, hoeidan ook. Niemand weet
of hij in het uur van het gevaar een held of wel
een lafaard is, maar ik wist van mezelf, dat er een
ogenblik van afrekening zou komen, waarin de laf
aard een heldin zou zijn zonder het te willen.
De morgen na de eerste nacht, dat Samu en Henk
buiten het huis sliepen ontving ik van vader een
brief, dat de uitwerking van de plannen voor Samu
en Martha vertraagd waren, omdat er een belang
rijke schakel was uitgevallen. Ik begreep wat va
der bedoelde. Het was een barre tegenslag, want ik
had Samu en Martha al laten weten, dat zij met
twee dagen gereed moesten zijn om te vertrekken.
Ik zou een listig spelletje met Halzen moeten spe
len om hem voor te blijven, want wie kon zeggen
wanneer hem de gril zou overvallen.
Met een zwaar beoefende heersersblik la Mus
solini reikte hij mij 's morgens de post over. Hij
kwam na het conflict op de gang mijn kamer niet
binnen en keerde zich als een gekrenkte hoogheid
van mij af. Ik vermoedde, dat hij op wraak zon en
daarom vond ik het belangrijk om zijn aandacht
op mij te vestigen. Aan tafel deed hij zijn mond
nauwelijks open, zodat Inge bij het van tafel gaan
lachend in mijn oor zei: „Zijne hoogheid is zwaar
vertoornd. Hoe nu....?
„Kijk maar uit" zei ik.„Een roofdier dat honger
heeft is gevaarlijk."
„Kom nou", spotte Inge. „Ik ben niet bang voor
die kriel."
„Ik ook niet Inge, ma
cn Martha cn van Henk
kansen dan je denkt."
Inge haalde minachtend haar schouders op. „Hij
is een te grote kruidenier om een goede handlanger
voor de Duitsers te zijn, wat dacht je."
„Je vergist je" zei ik alleen maar. Het kostte me
teveel moeite om Inge uiteen te zetten hoe ik Hal
zen zag: de sluwaard. Maar met dit alles bereikte
ik mijn doel niet, hij scheen alle aandacht voor me
verloren te hebben en misschien was ik „de juf
frouw De Jong niet meer" voor hem waarvoor hij
bijzondere sympathie koesterde en daarom peinsde
ik of het wel geraden was om Samu en Henk te
laten terugkeren als aanstonds de schipper zou moe
ten varen.
Wordt vervolgd
worden, het moet aansluiten aan zijn
overige geestesinhoud. De verwerking
van de beelden betekent dus enige in
tellectuele arbeid, zijn aandacht is even
in beslag genomen. De verbale toelich
ting in de film dient om deze verwer
king te vergemakkelijken, daarom moet
zij gedurende dezelfde tijd als het beeld
op hetzelfde punt de aandacht richten.
In sommige filmen richt het begeleiden
de woord de aandacht op iets anders
dan het aanschouwde beeld; als onder-
wijsfilm is zij dan ongeschikt.
Advertentie
Textiel stoffen met
hetFELISOL-ellket
zijn kleurecht]
Let U dus voortaan
op FELISOL,
FELISOL
écht kleurecht
Wij zeggen het gemakkelijk en graag, dat alle mensen voor
God gelijk zijn en dat wij dankbaar zijn voor Gods onpartij
digheid ten opzichte van de mensen. Misschien, dat wij wat
minder vlot worden met deze uitspraak, als wij ons reali
seren, dat ook Gods oordeel onpartijdig is. Dat wil zeggen
dat God evenmin wat van de „nette" en de zogenaamd op
passende mensen moet hebben als van degenen, die zich voor
de buitenwereld aan allerlei minder fraaie ontsporingen te
buiten gaan. De apostel Paulus schrijft aan de Romeinen,
dat het oordeel Gods onpartijdig gaat over hen, die allerlei
kwaad uithalen. Maar vlak daarvóór heeft hij gezegd, dat
degene, die de ander veroordeelt, zich aan dezelfde bedrijven
schuldig maakt! En als wij dat zo lezen, dan kijken wij op
z'n minst enigszins anders aan tegen die uitspraak, dat voor
God iedereen gelijk is, want dan gaan we begrijpen, dat het
geen enkele zin heeft ons eigen paadje schoon te vegen door
een ander te veroordelen. Laten we eerlijk zijn: we schudden
zo graag het hoofd over de knoeierijen en de slechtheden van
een ander en de farizeeër gaat nooit dood in ons. Maar Paulus
maakt een einde aan elke gedachte, dat wij beter zijn dan
die ander. Onpartijdig gaat ook de fatsoenlijke mens onder
het oordeel misschien zelfs zwaarder dan de man, op wie
diezelfde mens alles aan te merken heeft.
PRINS BERNHARD-FONDS
JOURNALIST en literator Wies- kelijk geschop tegen reputaties.
J sing heeft zijn mémoires te boek Dit alles zouden we kunnen laten
iteld: „Bewegend portret", uitga
ve Moussault N.V. te Amsterdam.
Wiessing had ook wel iets om op te
rug te zien. Hij heeft het leven wel een democratisch bestel, en dit
ingedronken, en zijn persoon en werk geeft hem de mogelijkheid om te
hebben ertoe bijgedragen, dat hij schrijven zoals hij doet. Aan de
gesteld: „Bewegend portret", uitga- voor wat het is. Wiessing moge dan
zijn communistische sympathieën
hebben, hij leeft met ons in
tien- en nog
heeft ontmoet.
Wiessing maakt ook in deze mémoi
res geen geheim van de sympathie
tientallen mensen vrijheid daartoe zouden wij niet
gaarne getornd willen zien.
Waarover wij ons intussen hebben
verbaasd, is, dat voor de publicatie
en zelfs na „Hongarije" niet.
wordt gestreken.
blijdende ruimheid. Als blijk van
schreden zijn.
Veelal is het een maar al te gemak- tie heeft te verliezen.
Pater Pire tot Y.M.C.A.-jeugd
Pater George Pire, de nobel-
prijswinnaar voor de vrede in
1958, heeft gistermiddag en -avond
de Y.M.C.A.-wereldconferentie in
het marine-opleidingskamp in
Loosdrecht bezocht.
Tijdens een persconferentie
welke hij ter gelegenheid van dat
bezoek heeft gehouden, deelde
pater Pire onder meer mede, dat
het in zijn bedoeling ligt een
groep te formeren, die bestaat
uit jonge studenten, die onder
het motto „Mahatma Ghandi"
zich zullen moeten inzetten voor
de vrede.
Hij deelde verder mede van zins te
zijn vluchtelingenkampen te bezoeken
in Marokko, Algcrië, Tunesië, Syrië,
de Libanon, Jordanië en Pakistan.
Voorts heeft hij het plan, in november
van dit jaar zes Nobel-prijswinnaars
voor de vrede bijeen te roepen.
Pater Pire merkte op, van dit laat
ste plan veel te venvachten. Bij
gesprek, zo zeide hij, zijn er i
mogelijkheden om plannen te ontwer
pen dan dat met correspondentie het
geval is. Over het wereldvluchtelingen-
jaar zelde pater Pire, dat dit een suc
ces is geweest, hoewel nog lang niet
alle problemen zijn opgelost.
Voorts deed liü mededelingen over
het zevende Europadorp voor vluchte
lingen, dat in Mühlhausen, door Le
Corbusier gebouwd zal worden, „een
architect die beroemd en toch goed
is", aldus pater Pire. Hij zeide dat dit
dorp genoemd zal worden naar Exu-
pery, de vlieger en schrijver.
Jeugd
In zijn toespraak welke hij hield
voor de Y.M.C.A.-jongeren, zeide pater
Pire dat de jeugd vroegrijp, veeleisend
en zelfstandig is. Er bestaat kritiek
op de opvoeders van de jeugd, die vaak
te streng, maar ook vaak te toegefelijk
zijn. De jeugd is mede daardoor niet
voldoende gewapend tegen de eenzaam
heid en tegen een steeds onherberg
zamer wordende wereld.
Hij zei dat we het probleem van de
nozems niet te tragisch dienen te ne
men. Hij noemde de Y.M.C.A.-confe-
rentie er het bewijs voor, dat eenheid
onder de mensen mogelijk is.
Pater Pire riep de jongeren op, een
Kerk in conflict
met Fidel Castro
Het conflict tussen de Rooms Katho
lieke Kerk cn de Cubaanse dictator Fidel
Castro dreigt in een kritiek stadium te
komen. De aartsbisschop van Havanna
heeft namelijk gedr.eigd alle rooms-katho-
lieke kerken op Cuba te sluiten als Castro
geen godsdienstvrijheid garandeert. De
aartsbisschop heeft dit verklaard tijdens
een persoonlijk bezoek aan het presiden-'
tieel paleis. Hij dreigde de „kerk in de
stilte" af te kondigen als de veiligheid
van kerkgangers niet wordt gewaarborgd.
De verklaring scheen het gevolg te zijn
van het feit dat dinsdag een groep rooms-
katholicken slaags raakte met aanhan
gers van Fidel Castro. Het incident volgde
op de arrestatie van twee priesters om
onbekende redenen.
„wereld van het liart" te bouwen,
waar men als in een grote familie met
elkaar zou kunnen omgaan. Een eerste
voorwaarde daarvoor noemde hij de
bereidheid om daar met elkaar aan
te werken. Van groot belang achtte
hij ook de hoogachting voor de ander,
wat deze ook mag zijn en geloven. Hij
deelde voorts mede, dagelijks honder
den brieven te ontvangen van jonge
ren die hem bij de opbouw van een
nieuwe wereld willen helpen.
Tenslotte kondigde hij aan, de ope
ning in 1961 van een internationaal
jeugdcentrum „Mahatma Ghandi". In
dit centrum hoopt pater Pire realistisch
zowel als liefderijk het voorbeeld te
kunnen geven voor het opbouwen der
wereldvrede.
Ds. mr. J. G. de Jongh
overleden
Ten gevolge van ten ongeval is in de
ouderdom van 77 jaar overleden ds. mr.
J. G. de Jongh, emeritus predikant van
de Evangelische Lutherse Kerk. Deze
predikant was van 1924 tot 1948 tegelij
kertijd practiserend advocaat in Amers-
Ds De Jongh werd in 1883 in Haarlem
geboren. Hij studeerde aan de Gemeen
telijke Universiteit in Amsterdam en
legde in 1908 zijn kandidaatsexamen af.
Een jaar later werd hij proponent. Begin
1910 werd hij tot predikant bevestigd van
de Lutherse Gemeente van Zierikzee
Acht jaar later werd hij beroepen naar
Amersfoort, waar hij tot zijn emeritaat
de gemeente diende. In deze tijd ging hij
tevens rechten studeren en haalde in 1923
zijn doctoraal examen. Ds. mr. De Jongh
was bestuurslid van de reclasserings-
vereniging.
Elk land zal bij aankomst in het
Olympisch dorp de beschikking krijgen
over een wasmachine, een elektrisch
strijkijzer, een gasfornuis en een elek
trisch scheer apparaat.
De atleten die aan de roeiwedstrij-
den op het Lac Albano, dat 30 kilome-
-an Rome verwijderd ligt, deelne-
zullen '■•un maaltijden kunnen ge
bruiken in 'net restaurant van het insti
tuut Puis 12 op Gastelgandolfo. Ze kun
nen dan de hele dag trainen en hoeven
niet steeds 's middags naar het Olym
pisch dorp terug te keren.
Men kent in Rome de z.g. valletti,
jonge vrijwilligers, die door het Italiaan
se NOC in dienst genomen zijn om de
communiqués aan de journalisten te
brengen. Ze ondergaan op het ogenblik
een intensieve training. Deze wordt ge
leid door de hoofden van dienst, die er
van gebruik maken om particuliere be
richten te laten overbrengen. Zo kreeg
een van de valletti onlangs een ve
gelde spoedopdracht in handen, die
vlug mogelijk naar een ander dienst
hoofd gebracht moest worden. De vrij
williger rende er in looppas heen, kreeg
een antwoord mee en draafde weer te
rug. Hij heeft niet geweten wat er in
beide brieven stond. Gelukkig maar, het
waren slechts twee regels: in de eerste
„zeg hoe maak jij bet" en in de twee
de „dank je, uitstekend, jij ook?"
Immigranten in Canada
Onderzoek geeft
beeld van
leefwijze
Een onderzoek in Canada heeft een
beeld gegeven van de verschillen tus
sen Hongaarse, Italiaanse, Poolse,
Oekraïnse, Duitse en Nederlandse im
migranten.
Uit het onderzoek is o.m. gebleken,
dat de Nederlanders de grootste ge
zinnen hebben met een gemiddelde
van 4,3 personen per gezin. Wat het
genoten onderwijs betreft, behoren de
Nederlanders, samen met de Duitsers
en de Hongaren, tot de middengroep,
die ruim negen jaar op school heeft
doorgebracht.
De Nederlandse en de Hongaarse ge
zinnen slaan in het gebruik van de
Engelse taal het beste figuur. Zelfs
thuis wordt Engels gesproken. Het
blijkt ook dat onze oud-landgenoten
niet zozeer geporteerd zijn voor radio
programma's in het Nederlands.
Van alle immigranten hebben de Ne
derlanders ook de meeste auto's, nL
78 procent, waarvan de helft nieuwe.
Tenslotte is gebleken, dat de Neder
landers de meeste reizen naar hun
vaderland maken om familie en vrien
den te bezoeken, gevolgd door de Duit
sers en in veel mindere mate door de
Italianen. Het onderzoek heeft verder
ook veel aandacht aan de eetgewoon
ten besteed. Daarbij is gebleken, dat
de Hongaren vooral aan kippen, de Itali
anen lamsvlees en de Nederlanders
rundvlees de vookreur geven. Opmer
kelijk is dat de Italianen de groep
van de grootste bierdrinkers vormen.
Ontlenvijsbenoemingen
Benoemd bij het ulo aan de Christ.
Ulo te Vaasen: de heer J. van Dasier
te Aalten en mej. J. van Pon.meren te
Vaassen aan de Kon. Wilhelmina-ulo te
Harlingen: de heer H. Veenstra te Mid-
denmeer.
Benoemd tot hoofd van de Christ. La
gere School te Zevenhuizen Gr. A. v. d.
Veen te Groningen; van de School met
de Bijbel te Krommenie: J. C. van Riet
schoten te Veenendaal.
Benoemd tot onderwijzeres aan de
School met de Bijbel te Lisse: W. Riet
veld te Emmeloord N.O.P.; aan de Mr.
J. J. L. van Brugghen-school te Utrecht:
J. U. Wesseldijk te Amersfoort; aan de
Nassau-school te Almelo: J. Ysendoorn
te Apeldoorn; aan de Prinses Marijke-
school te Geldermalsen: K. de Jong te
Zeist; aan de Hildebrandt-school te Am-
sterdam-Z: J. Hoogland te Amsterdam:
aan de Geref. Lagere School te Delf
zijl: A. A. Zuidhof te Marum, Gr. aan
de School met de Bijbel te Nieuweroord:
H. A. Vos te Nijmegen; aan de Stich
ting Loo-Lazenoord-school te Ermelo: T
Grave te Nieuwe-Pekela; aan de Geref.
School te Sliedrccht: I. Maljers te Leid-
schendam en J. van Otterloo te Rotter
dam: aan de Willem van Oranjeschool
te Ede: A. W. van Hekezen te Rotter
dam; aan de ds. Joh. Bogerman-school
te Dordrecht: G. A. W. Dubbeldam te
Veen; aan de School met de Bijbel te
Spijkenisse: mevrouw E. J. v. d. Gies-
sen-Smit te Hoogvliet.
Benoemd tot onderwijzer aan de ds.
JcAi. Bogerman-school te Dordrecht: B.
Boot te 's-Gravenpolder; aan de mr. J.
J. L. van Brugghen-school te Utrecht:
J. Hopma te Axel; aan de Eerste Chr.
School te Rijsoord: N. de Ronde te Goes,
aan de Groen van Prinsterer-school te
Haarlem: Tj. Weber te Santpoort; aan
de dr. H. Bavinck-school te Dordrecht:
R. Stuurwold te Wezep; aan de school
met de Bijbel te Rhoon: A. Guis te Rot
terdam; aan de Christ. Lagere Landb.
en Tuinbouwschool te Marknesse: G. A.
Kersjes te Aalten; aan de School met
de Bijbel te Kraggenburg: A. J. de Bruin
te Amsterdam; aan de dr. H. Bouman-
school te Kampen: R. Folkerts te Mid-
wolda, Old.; aan de Prins Bernhard-
school te Haarlem: G. H. Bouwmeester
te IJmuiden; aan de Amstelveense Tech
nische school te Amstelveen: C. A. L.
Zeldenrust te Wageningen.
