CHRISTFllJ
3
Nederland profiteert niet
van nieuwste materiaal
ie ene am
anl..
Geref. en Hervormd
in één kerkgebouw
Schotse Kerk wil einde
maken aan Gretna Green
Een woord voor vandaag
Herderlijk schrijven
over herdoop
Kanttekening
2
V er an l woordelijkheid van
kerkeraden
Naar aanleiding van een ar
tikel over het stichten van een
kerkgebouw, zowel voor Her
vormde als voor Gereformeer
de kerkdiensten geeft de heer
F. Hinlopen, eindredacteur van
Administratie en beheer", het
contactorgaan van de commis
sies van administratie en be
heer der Gereformeerde kerken
in Nederland, een verhandeling
over gezamenlijke kerkbouw".
De heer Hinlopen schrijft:
Hoewel ik verschillende bezwa
ren. welke de heer C. H. van den
Berg in het maartnummer van
ons orgaan in zijn artikel „Inter
kerkelijke Kerkgebouwen" naar
voren brengt, ten volle onder
schrijf, meen ik dat niet onder alle
omstandigheden afwijzend behoeft
te worden gestaan tegenover de
gezamenlijke kerkbouw.
Inderdaad ben ik het er mee
eens. dat men bij gezamenlijke
kerkbouw zich langdurig verbindt
en het lang niet zeker is, dat de
huidige goede harmonie tussen de
kerkgenootschappen over kortere
of langere tijd nog bestaat. Deze
onzekerheid zal wel altijd blijven
bestaan. Uit ons kerkelijk leven
zijn ook verschillende voorbeelden
aan te wijzen, dat zelfs binnen de
eigen kerkelijke kring een verwij
dering kwam, die het kerkelijk le
ven in verschillende gemeenten
ontwrichtte. Ook andere kerkelijke
bezwaren, die zich kunnen voor
doen, wil ik niet onderschatten. Ik
ben echter van oordeel, dat hier
in de eerste plaats een grote ver
antwoordelijkheid ligt op de kerke-
raad. Hij moet uitmaken of een
gezamenlijk gebruik van een kerk-
Sebouw de groei en ineens meer
e aangroei van de wereldbevol
king kan bijhouden, laat staan in
halen! Waarom vraagt niemand
naar een bidstond voor Amster
dam. waar 90 pet. van de bevol
king kerkelijk niet meer meeleeft,
zodat deze stad wel tot evangeli-
satienoodgebied no. 1 verklaard
mocht worden? Maar onze kerken
zitten potdicht? 1
Men zal tegenwerpen: maar de
Commissie van Beheer kan toch
moeilijk voorstellen, het kerkge
bouw open te zetten voor doorde
weekse bidstonden. Hier ligt een
taak voor de kerkeraad en hier is
een roeping voor de gemeente, die
haar geweldige gebedstaak in de
ze tijd moet leren zien. U hebt ge
lijk! Maar een Commissie van Be
heer kan bij haar werk met deze
nood wel rekening houden en zij
kan belemmeringen wegnemen. Ik
denk hier natuurlijk aan de open
stelling van onze kerken m de
week voor persoonlijk gebed. In
onze Prot. buurlanden Engeland
en West-Duitsland is deze openstel
ling steeds meer gebruikelijk ge
worden. Men beseft, dat „binnen
kamers" in onze tijd schaars zijn
geworden vanwege de overbevol
king en de woningnood. Er moet
gelegenheid voor de mensen zijn,
om m de week stilletjes een kerk
binnen te lopen en lalleen te zijn
met God. U weet, dat wij verle
den zomer hier in Amsterdam een
proef hebben genomen met de
openstelling van de Keizersgracht-
kerk elke werkdag van 10 tot 4
uur Ondanks de pessimistische
berichten van pers cn radio moet
ik zeggen, dat deze proef mij is
meegevallen, wat de belangstelling
betreft. Gezien de situatie van het
Nederlandse kerkelijke leven en
het novum van deze openstelling,
viel het op. dat cr steeds weer
bidders kwamen. Maar deze proef
viel mij tegen, wat het kerkge
bouw betreft. De lokalen onder de
kerk, waarin zich allerlei activi
teiten afspelen, maakten het ge
bruik van de kerk als bedehuis in
de week moeilijk, zo niet onmo
gelijk. Men had met een dergelij
ke situatie nu eenmaal bij de
bouw en inrichting niet gerekend!
Dat wij in onze moderne, luidruch
tige en onrustige samenleving tot
algemene openstelling van de ker
ken ook in Nederland moeten ko
men (vooral in de steden), staat
m i- wel vast. Men ziet maar
even over de grenzen! Maar hier
ligt een roeping voor de Commis
sies van Beheer, om een open oog
te hebben voor deze nood in de
mogederne tijd bij de mening en
tot verwijdering van elkander aan
leiding kan geven.
Meestal is het echter zo. dat
2 kerkgenootschappen genoodzaakt
zijn in 2 nieuwe wijken een kerk
gebouw te stichten en dan over
leg plegen met elkaar, opdat het
ene kerkgenootschap in de ene
wijk cn de andere in de andere
wijk een kerkgebouw sticht. Het
kerkgenootschap dat bouwt is
dan eigenaar van het gebouw.
Uiteraard zullen de bouwkosten
voor elk hoger zijn bij medege
bruik dan het andere, omdat het
aantal bijgebouwen omvangrijker
Interessant is het een voorbeeld
te geven van de wijze waarop de
kerkbouw in samenwerking met
de Ned. Hervormde Kerk te Eind
hoven tot stand is gekomen.
De situatie is zo, dat de Ned.
Hervormde Kerk zich genoodzaakt
ziet in korte tijd 3 kerken te stich
ten in verschillende wijken, terwijl
de Gereformeerde Kerk voor het
zelfde probleem staat ten aanzien
van 2 kerken. De samenwerking
welke tot stand is gekomen tussen
beide kerkgenootschappen is als
volgt.
In de wijk Gestel sticht de Ned.
Herv. Kerk een kerkgebouw met
bijgebouwen. In deze wijk wonen
aanzienlijk meer Hervormden dan
Gereformeerden. De Ned. Herv.
Kerk is dus eigenaar van het ge
bouwencomplex, doch de Gerefor
meerden krijgen het mede-
bruik. De aanvangstijden van de
diensten zullen nader worden ge
regeld door de kerkeraad.
Ten behoeve van het wijkwerk
als catechisaties, verenigings
werk, spreekuren predikanten,
gemeente-avonden enz. wordt
voor elk extra ruimte gecreëerd,
zodanig, dat elk der kerkgenoot
schappen hiervan te allen tijde
gebruik van kan maken.
In de wijk Woensel wordt door
de Gereformeerde Kerk een ge
bouw gesticht, waarvan de Ned.
Herv. Kerk het medegebruik
krijgt.
Voor beide objecten is een ge
meenschappelijke bouwcommissie
benoemd, zodat met eikaars wen
sen rekening kan worden gehou-
Wat de financiële zijde betreft,
zal voor het gebruik van de kerk
ruimte door beide kerkgenoot
schappen een huurvergoeding wor
den vastgesteld. Deze zal omvat
ten de vergoeding voor gas, elec-
triciteit, water, verwarming, on
derhoud, schoonhouden en een
aandeel in de salariskosten van de
hoofdkoster.
De heer Hinlopen besluit zijn
uiteenzetting met de woorden:
Om de vijf jaar zal deze huur
vergoeding worden vastgesteld.
Voor de extra ruimten welke
ten behoeve van de andere
kerkgemeenschap zijn gecre-
eerd zal in de daarvoor ge
maakte extra kosten een afzon
derlijke vergoeding worden bij
gedragen.
Natuurkunde-docenten in Parijs bijeen
F
(Van een onzer medewerker) s
Parfjs werd begin deze
maand een internationale
conferentie gehouden waar men
sen die natuurkunde onderwij
zen bijeen waren om naar nieu
we en betere methoden te zoe
ken. De conferentie was georga
niseerd door de Union Internatio
nale de Physique Pure et Appli-
quée op verzoek van de UNESCO
en de Organisatie voor Europese
Economische Samenwerking
(OEES). Tot leden van de Ne
derlandse delegatie behoorden
onder meer dr. W. H. Capel, in
specteur v.h.m.o., als vertegen
woordiger van minister Cals,
prof. Michels van de Gemeente
lijke Univèrsiteit van Amster
dam, en dr. R. L. Krans, leraar
aan het Christelijk Lyceum te
Arnhem.
Het bureau voor de OEEC acht wel
vaart nauw afhankelijk van het onder
wijs; op de middelbare scholen moet
het onderwijs zich sterker baseren op
de moderne natuurwetenschappelijke
ontwikkelingen. Voor de wiskunde en de
scheikunde zijn de afsluitende rapporten
al vrijwel klaar. De veel moeilijker lig
gende problemen van het natuurkunde
onderwijs waren het onderwerp
conferentie, die van 28 juli4 augustus
in het Unesco House te Parijs
houden.
Rapporten
Vele oriënterende rapporten waren
te voren aan alle gedelegeerden toege
stuurd. Prof. Zacharias (Harvard)
gaf op de conferentie verslag van het
werk van the Physical Science Study
Committee. Dit is een werkgroep
vooraanstaande Amerikaanse physici
en natuurkundedocenten, die zich
tensief heeft bezig gehouden met
het onderwijs in de natuurkunde ten
behoeve van de algemene, met-spe-
cialistische vorming.
De miljoenen dollars voor dit onder-
Huwelijksoord eindelijk in de ban
De Kerk van Schotland heeft
besloten een onderzoek te wijden
aan het Schotse dorpje Gretna
Green, vermaard oord voor trouw
lustigen die geen ouderlijke toe
stemming kunnen krijgen om in
het huwelijk te treden.
Deze kleine gemeente nabij de
Schots-Britse grens trekt jaarlijks vele
honderden jongelui, die snel en zonder
ambtelijke complicaties willen trou
wen. Dit jaar komen er alleen uit
Duitsland al 250 paartjes om zich te
laten trouwen, verder komen er velen
uit Engeland en Wales en ook een
flink aantal uit Nederland die gebruik
wensen te maken van de simpele hu
welijksvoorschriften waarbij ieder bo
ven de zestien jaar zich in de echt kan
begeven.
De spreekwoordelijk geworden smid
die jongelui in de echt verbond, sluit
thans geen huwelijk meer, wel is door
zijn toedoen in de Engelse taal de
uitdrukking Over the Anvil (boven
het aambeeld) geïntroduceerd voor
huwelijk van jongelui die van huts
zjjn weggelopen om zich aan het gezag
van de ouders te onttrekken.
De kerk van Schotland heeft een
speciale commissie ingesteld die een
onderzoek zal instellen of er behoefte
bestaat aan een wetswijziging die de
snelle huwelijkssluiting onmogelijk
Onder de huidige regeling is voor
buitenlanders slechts een verblijf van
vijftien dagen in Schotland voldoende
om te kunnen trouwen, sommige jonge
mensen die over weinig geld beschik
ken komen zelfs met een tent om de
vijftien dagen „uit te zitten".
De Schotten zelf maken zich niet bij
zonder druk over hun huwelijksvoor
schriften en het wordt dan ook onwaar
schijnlijk geacht dat de wetgeving op
korte termijn zal worden gewijzigd.
Beroepingsiverk
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Middelburg (vac.
dr. H. van der Linde): A. P. Nauta
te St. Johannesga.
Bedankt voor Genemuiden: P. de
Jong te Kootwijkerbroek: voor Jut-
rijp-Hommerts: A. P. Nauta te St. Jo
hannesga; voor het beroep van de ge
nerale synode tot predikant voor Oos
telijk Flevoland: J. Mhurling te Heer-
de.
GEREFORMEERDE KERKEN
Bedankt voor Hoorn: C. J. Tissink
te Giessen-Rijswijk.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Den Helder: J. P. Geels
te Haarlem-Centrum.
REAL BROEDERSCHAP
Beroepen te Doesburg: mevr. E. W.
H. Lamans Trip-Kleinstarrink, propo-
nente te Velp.
zoek zijn verschaft door de National
Science Foundation, de Ford Founda
tion en de Sloan Foundation. Een leer
plan. een schoolboek en een gids voor
praktisch werk zijn opgesteld, nadat
men met voorlopige edities op enige
honderden scholen de proef had geno-
Een grote groep fysici werkt mee aan
de ontwikkeling van eenvoudige toestel
len, die rechtstreeks gericht zijn op het
inzicht in en de verwerking van fysische
concepties. 26 stellen, waarmee de leer
lingen meer dan 50 proeven kunnen
doen, zijn in de cursus 1959-1960 voor
kostprijs ter beschikking van de scholen
geweest; het aantal stellen neemt nog
voortdurend toe. Vooral ohder de toe-i
stellen voor mechanica en voor elektro
nica zijn er prachtvondsten.
Het is jammer dat het Nederlandse
onderwijs niet van deze ontwikkelingen
kan profiteren; de invoerrechten en de
transportkosten maken de op zichzelf
zeer goedkope toestellen te duur. Ook
beantwoordt de vaste inrichting van de
natuurkundelokalen in Nederland zo
weinig aan de mogelijkheden en aan de
eisen van de tegenwoordige tijd, dat wij
de moderniseringen van het buitenland
aan ons moeten laten voorbijgaan.
Uit de veelheid der onderwerpen, die
op de conferentie ter sprake gekomen
zijn, noemen wij:
a) de plaats en betekenis van de na
tuurkunde voor het algemeen vormend
onderwijs;
b) leerstof en methode voor het na
tuurkundeonderwijs aan 15-18-jarigen;
ndedocenf
de natuurkunde.
Voor allen
Grote aandacht kreeg het rapport
van een internationale werkgroep,
waartoe o.a. prof. Michels (Amster
dam) behoorde. De natuurkunde is
een wezenlijk bestanddeel van onze
cultuur. Zij behoort daarom aan alle
leerlingen onderwezen te worden en
niet alleen aan B-leerlingen. De na
tuurkunde heeft nieuwe denkwijzen ge
bracht, nieuwe criteria van geloof
waardigheid en voor aanvaarding van
evidentie. Wijsbegeerte, theologie,
staatkunde en economie zijn alle min
of meer door de natuurkunde be
ïnvloed.
Natuurkunde is niet een verzameling
van „feiten", die van buiten geleerd
kunnen worden. Zij is een van de groot
ste scheppingen van de menselijke
geest. Ter verkrijging van inzicht in de
werkwijze en betekenis van deze gees
tesschepping behoort voor de vorming
van alle leerlingen de fysica een even
belangrijke plaats- in het onderwijs te
krijgen als b.v. geschiedenis en letter-
In de eerste plaats terwille van de
geestelijke, culturele waarde moet de
natuurkunde onderwezen worden; pas
in de tweede plaats komt haar betekenis
als voorbereiding voor verdere studie in
zuivere of toegepaste natuurwetenschap.
Een onderwijs waarin de natuurkun
de geen of een te kleine plaats in
neemt onthoudt aan de kinderen de
evenwichtige ontwikkeling, die past bij
de tijd, waarin zij leven.
JNieuwe leerstof
De gebruikelijke leerstof voor de jonge
leerlingen is echter volkomen onge
schikt om hen de grote culturele bete
kenis en het vitale belang van de na
tuurkunde in de moderne wereld te
doen beleven. Het traditionele natuur
kundeonderwijs is niet gebaseerd op de
nieuws- en leergierigheid van kinderen
over de wereld waarin zij leven
evenmin op hun vertrouwdheid
sommige voortbrengselen van toegepas
te wetenschap zoals elektrische appara
ten, motoren, televisie.
Een eis voor het natuurkundeonder
wijs in de eerste ronde is dat het de
belangstelling van de kinderen stimu
leert. Het behoort de leerlingen een
kijkje op de moderne natuurkunde te
geven en zich niet te verliezen in
logisch zo goed mogelijke ontwikkeling
van de „oude" natuurkunde, uitgaande
van een paar „eenvoudige" principes.
Voor de oudere leerlingen, die
zich niet in de natuurwetenschappe
lijke richting willen specialiseren,
overeenkomende met onze A-leerlin
gen waren verscheidene voorstel
len voor de leerstof aangeboden ter
verwezenlijking van bovengenoemd
doel.
Zo rapporteerde dc Japanse gedele
geerde Miduno met voldoening over
ervaringen met ,,A"-leerlingen in
voor Nederlandse opvattingen z1
programma van concepties en
maatschappelijke aspecten der natuur
kunde. In dit programma komen onder
werpen voor als absolute ruimte, eigen
tijd, onnauwkeurigheidsprincipe, statisti
sche natuurwetten, cybernetica. De les
tijd per week bedroeg 100 minuten gedu
rende één jaar.
Benoemd tot onderwijzer aan de Groen
van Prinsterer-school te Alphen
Rijn: L. G. Valkenburg te Dinteloord;
aan de School met de Bijbel te Castri-
cum: J. D. F. Havinga te Zeist: aan de
Willem de Zwijger-school te Kampen:
I. J. Streekstra te Dokkum; aan de.
Christ. Technische School te Elburg:
Rietberg te Almelo: aan de Christ. Nat.
School te Nijkerk: A. Derksen te Bame-
Waarin u een ander oordeelt, veroordeelt u uzelf. Want u,
die oordeelt, bedrijft dezelfde dingen." Dat is een uitspraak,
die we beslist niet nemen! Op die manier zou je nooit meer
iets tegen en van een ander mogen zeggen. Want die ander
zou dan onmiddellijk tegen u kunnen zeggen, dat tt eerst
maar eens naar uzelf moet kijken voordat 11 de mond open
doet. En dat gaat toch eigenlijk veel te ver! U kent misschien
het verhaal van die oude dame, die tegen de op bezoek zijnde
predikant, na eerst haar buren in schrille kleuren beklad te
hebben, verzuchtte, dat we allemaal toch zo slecht zijn.
Waarop de dominee zei, dat ook zij geen uitzondering vormde.
De oude dame keek de predikant scherp aan en vroeg: „Maar
wat vertellen ze dan van mij?" Zij raakte daarmee onbewust
de kern van de zaak: in abstracto willen wij wel toegeven,
dat het niet zo best met ons is gesteld, maar o wee wanneer
wij heel concreet te horen krijgen, dat wij geen haar beter
zijn dan anderen, over wie wij het hoofd schudden. Misschien
breekt het bij ons niet zo naar buiten, misschien zijn wij veel
geslepener, misschien kunnen wij onze slechtheid heel aardig
camoufleren, misschien kunnen wij het beste alleen maar
zeggen, dat wij voor dat in het oog lopende kwaad worden
bewaard. Als wij dat echt beseffen, dan zullen wij niet de
ander oordelen. En als wij het toch doen, dan gaan wij naast
die ander staan, solidair in schuld, wetend, dat in het diepst
van de zaak ons oordeel een zelfveroordeling is.
Gemengde gevoelens in Hillegom
De kerkeraad van de Hervormde
Gemeente te Hillegom heeft on
langs aan alle gedoopte leden van
haar kerk een herderlijk schrijven
gericht. In dit schrijven, dat zijn
oorzaak vond in vele gevallen van
herdoop en een grote verontrus
ting, wordt de broeders en zusters
gewezen op de navolgende punten:
In deze tijd doen allerlei groe
pen en stromingen de oproep ho
ren tot de herdoop door onder
dompeling in overdekte zwemba
den. Over deze zaak is in sommi-
i het beste uitzicht
vaart het bospad afdalen, tot waar het een scnerpe
bocht maakte. k»,i« »n iv w,s:
Dat „en toch" hield me lang bezig en lk wist
niet wat ik daarvan denken moest. Moe(en ver
drietig stapte ik later het huis binnen. Wat Henk
bedoeld had. begreep ik eerst veel later „rnrht
De eerste weken na de vacantie opde gracht,
waren moeilijke. Ik voelde dat Henk mij opzettehjk
ontweek. Hij was afgemeten vriendelijk en correct
cn dat maakte hem voor mij onuitstaanbaar.
Toch bracht de oorlog hier een klemt zeSenln«>'
want de gebeurtenissen volgden eikaar *o snel op en
waren telkens zo overrompelend, dat ieder in huis
behoefte gevoelde zijn hart er over te luchten, zijn
mening uit te wisselen en soms warJfn *r. *"£ida
ten op de gracht of op het plein rond de kerk aan
de overzijde, waarop mijnKot hMtp l,ltz
8 wamt
^zonder erg" gewoonte geworden, zodat
juffrouw Krol op een dag opmerkte: „uw kamer
lijkt de conversatiezaal
had gelijk, lk denk
tC\Vat mij tevens plezier deed. was. dat Henk zich
weer met kracht op zijn studie had gewonjen en
avond aan avond ploeterde. Dat ging wekenlang
goed, totdat hij op een dag vernam, dat voorlopig
van een examen niets kon komen. Er werden te veel
aanvaardbare redenen voor genoemd om niet te be
grijpen. dat de bezetter geen enkele sympathie kon
opbrengen voor studenten Engels. Dit feit bezorgde
Henk een verlammende reactie.
Ik herinner mij nog de avond waarop hij ai vrij
laat op mijn kamerdeur klopte en zich even la
ter als een vermoeide in mijn stoel liet vallen en
zei: „Ik schei er mee uit. al dat geblok leidt tot
niets. Het heeft geen zin. Ik ga bij de ondergrond
se werken, 't kan me niks meer schelen of ze me
kapot schieten, als ik er teminste ook maar een
paar op mijn naam heb staande pestkoppen."
b o m a n
öoor neRm. steqqeRös.
Ik keek hem wat verbaasd aan. Het leek me de
taal van de puber, die met zijn spanningen geen
raad weet en ik dacht terug aan het eind van onze
wandeling op het landgoed, „als jij de eerste bent
die ze me ontnemen, dan ben ik hun fanatiekste
vijand." En nu nog deze inbreuk op zijn leven. Ik
begreep opeens dat de realiteit van de Duitse over
winning langzaam tot ieders leven begon door te
dringen en ik zuchtte. Maar ik was er nog niet aan
toe me zomaar over te geven. Ik zei: „Wel, dat
klinkt dapper, maar het is niet dapper."
Eerst nu keek Henk aandachtig naar
Hl
liever ontdekte hij mij. Hij was hier eenvoudig bin
nengestapt om zomaar zijn hart te luchten tegen
een levend wezen, dat hem wilde aanhoren. Hij zag
me gekleed in mijn peignoir en zag de kam nog
in mijn hand. Daardoor ging zijn vraag: „Hoezo?",
opeens over in een: „O, pardon zeg. wilde je juist
gaan slapen? Stom dat ik daaraan niet eens heb
gedacht."
„Blijf zitten", zei ik. „dat komt op een kwartier
tje niet aan. Er zijn soms belangrijker dingen
aan de orde dan slapen. Ik bedoelde, dat ik je ster
ker zou vinden, wanneer je je stug zou verzetten en
koppig zou doorwerken. Dat examen komt wel
zorg liever, dat je er voor klaar bent, air de kan
sen weer komen."
Henk was toch uit zijn stoel opgestaan en stond
er nu achter. Misschien heb je gelijk", zuchtte hij,
„maar ik kan die dingen zo moeilijk verdragen,
weet je."
„Ja. dat wist ik, Henk. Ik vermoed, dat je te
weinig tegenslagen in je leven hebt gehad. Je hebt
niet geleerd er rekening mee te houden en nog min
der om ze te overwinnen. Jij gaat de weg van de
minste v;eerstand. Bij de ondergrondse werken zie
je nu als een ideaal, maar daarachter zit een per
soonlijk belang. Dat zit er natuurlijk altijd wel ach
ter, maar dit alleen is natuurlijk nooit sterk genoeg
o:n de misschien grote offers te moeten brengen.
Je nationaal gevoel, de toekomst van hen die na
ons komen, het onrecht ons als volk in zijn geheel
aangedaan zijn motieven. Je bent in mijn ogen te
snel enthousiast voor iets en ik vrees dikwijls, dat
het vlammen zijn die snel uitdoven."
Opeens waren Henk's ogen groot op mij gericht
en terwijl hij van achter de stoel kwam, zei hij:
..Ik weet wat je bedoelt, maar dat geldt niet ten
opzichte van mijn gevoelens voor jou."
..Ik had het alleen maarover je studie Henk",
lachte ik. „Je bent er heus te gauw van afgeleid,"
Ongeduldig onderbrak hij mij en zei: „Maar ik
had het over jou en over ons. ik heb het wel goed
gevoeld die middag. Jij gelooft niet in me, dat is
alles."
„Natuurlijk geloof ik in je. maar alleen een beet
je anders dan jij je voorstelt."
Henk was bij me voor ik er op berekend was er
nam mij krachtig, bijna wat te wild in zijn armen,
zodat ik een pijnkreet niet onderdrukken kon. Ik
zag weer de sterk zinnelijke blik in zijn ogen.
..Ik kan het niet alleen", zei hij. „Ik heb je
digik, ik kan niet buiten je. Je bent altijd
in mijn gedachten, waarom ontv/ijk je me?"
„Ik ontwijk je helemaal niet waarom zou
Ik help je waar ik kan, maar jij wilt dat niet be
grijpen. Wat jij verlangt, wil ik niet. Ik
Hij maakte me het verder spreken onmogelijk
door een kus. Mijn verweer scheen hem te prikke
len en dat maakte mij een ogenblik besluiteloos.
..Bewijs, dat je in me gelooft", dwong hij.
..Niet zoals jij wilt", zei ik.
Hij probeerde zich waarlijk te beheersen en d
deed me goed.
„Als ik dat van je verlang, dan zul je me dat niet
weigeren. Je bent een kleine kat."
„Natuurlijk weiger ik. Niet ik behoef te bewijzen
dat ik je liefheb, maa. jij door je een man te to
nen in je werk en je wilsbeheersine. Wat jij wil,
is de weg van de minste weerstand."
De greep van zijn handen om mijn schouders
verslapte. Hij had zichbaar moeite om zijn teleur
stelling te verwerken, maar hij overwon.
Wordt vervolgd
ge kringen en in enkele gezinnen
verwarring en onenigheid ont
staan. Daarom wil de kerkeraad
zich hierover tot u allen richten
in deze bijzondere brief.
Wij menen, dat over de herdoop
niet mag worden gedacht als over
een onschuldig persoonlijk-gods
dienstig inzicht, dat weinig con
sequenties met zich meebrengt.
Integendeel, hier is het wezen van
de kerk en het wezen van de doop
in het geding. Immers zij, die tot
de herdoop komen, zijn geen ge
lovigen, die er de voorkeur aan
geven als volwassenen gedoopt te
worden, en die daarom met hun
doop gewacht hebben, tot ze tot
persoonlijk geloof gekomen zijn.
Maar het zijn mensen aan wie de
doop in Gods Naam reeds be
diend is. Door de herdoop ech
ter verklaren zij dat eens van
God gegeven teken ongeldig en
stellen in de plaats daarvan een
tweede teken." In de herderlijke
brief wordt vervolgens gesteld,
dat hiermee de gemeenschap met
de Kerk van Christus wordt ver
broken; dat door de praktijk van
de herdoop aan de vastheid van
Gods genadeverbond met ons te
kort gedaan wordt; en ten der
de dat het groot verlangen
naar het vervuld-worden met de
Heilige Geest, dat leeft in de krin
gen van hen die de herdoop voor
staan, de Kerk iets heeft te zeg
gen. De herderlijke brief besluit
dan aldus:
„Dat verlangen moet immers in
de gemeente van Christus aanwe
zig zijn. De doop kan ons hierin
tot grote steun en aansporing zijn.
Want in de doop is ons de Heilige
Geest toegezegd. God staat tot on
ze hulp gereed Wij mogen in ons
volhardend gebed een beroep
doen op deze belofte. Dan zal het
door de kracht van de Geest ook
inderdaad tot nieuw leven, tot we
dergeboorte. komen.
Echter niet om ons zelf geluk
kiger te voelen. Geluk is geen
doel in zichzelf. Maar om onze
plaats als een levend lidmaat in
de gemeente in te nemen, in
dienst aan de anderen in gebed
en voorbede in hartelijke deel
name aan de eredienst en aan
het Heilig Avondmaa1
De vice-president van de Wereldbank,
Iliff, voert in New Delhi besprekingen,
die ten doel hebben de impasse tussen
India en Pakistan over het gebruik van
het water van de Indus te verbreken.
Volgens Iliff is een compromis in het
twaalf jaar oude geschil in zicht.
RUSLAND EN CHINA
'pHANS is bekend geworden, dat
het op een in juli te Peking ge
houden communistische vakvereni
gingscongres zeer gespannen heeft
tussen Chinese en Russische gedele
geerden.
Aan de kant der Russen stonden
India en de delegaties uit een aan
tal Europese landen. Daarentegen
vonden de Chinezen steun bij vele
Aziatische communisten.
Het grote strijdpunt was de door
Chroesjtsjef gepropageerde coëxis
tentie.
De Chinese leider Tsjoe-En-Lai be
streed op buitengewoon felle wijze
de Russische premier. Hij bleek van
oordeel, dat een nieuwe wereldoor
log niet alleen onvermijdelijk is,
maar zelfs, van communistisch
standpunt gezien, wenselijk ge
noemd kan worden.
De Chinese premier, bijgevallen door
landgenoten, betoogde, dat de „ka
pitalistische" wereld een nieuwe
grote wereldoorlog niet zou over
leven. Zij zou van binnen uit ineen
storten. De verwoestingen, die de
Westerse mogendheden in de com
munistische landen zouden aanrich
ten, noemde hij niet onherstelbaar.
De Europese communisten kregen
op het congres de indruk, dat elk
ogenblik in Azië een groot conflict
zou kunnen uitbreken, wanneer men
de Chinezen hun gang liet gaan.
Maar de Russen wilden hun niet
de vrije hand geven. Zij hielden
tegen, dat een resolutie werd aan
genomen, waarin de Chinezen vrij
heid kregen om elke conflictssituatie
in Azië uit te buiten voor oorlogsb
doeleinden. Een oorlog in Azië zou
de inleiding kunnen worden voor
een algemene wereldoorlog.
Het is wel nodig, dat de Westerse
mogendheden ernstig aandacht
schenken aan wat zich in China ont
wikkelt.
Zullen de Russen werkelijk in staat
zijn om China tegen te houden?
China, dat zelf minder te verliezen
heeft dan Rusland en dat over mil
joenen mensen beschikt?
In de oorlog met Japan bleek des
tijds China militair niet sterk. Maar
er is in de latere jaren veel ver
anderd.
Mocht het tot een conflict komen,
dan zal Ruslland toch wel heel moei
lijk China in de steek kunnen laten,
ook gelet op de in beide landen
heersende ideologieën.
Gelukkig dat wij het weten mogen:
de Heer regeert!
Maar zij de christenheid voorbereid
op de grote worsteling, die ten slotte
met het heidendom moet gevoerd
worden.
Ook bovenal geestelijk voorbereid.
NEDERLANDSE OPLOSSING
J)E MEDEDELING van de staats
secretaris voor de landmacht,
dat er (opnieuw) een Dienst van de
kwartiermeester-generaal (DKG) is
ingesteld, geeft blijk van een goede
aanpak.
Na de laatste wereldoorlog, toen het
leger vanuit Engeland werd voor
zien van materieel, werd er een
DKG gevormd. Toen echter na de
oprichting van de NAVO in 1943
werd overgegaan op Amerikaans
materieel en organisatie, verdween
deze dienst.
Daarna werd echter al te zeer het
Amerikaanse organisatiepatroon ge
volgd, mogelijk wel geschikt voor
een groot land met wereldwijde ver
plichtingen, doch niet voor een klein
Met name kwamen er bij de oprich
ting van het basiscommando teveel
technici achter een bureau te zitten,
in plaats van in de werkplaatsen
te blijven.
Thans wordt de specialistische ken
nis van het Directoraat Materieel
Landwacht het basiscommando en
de materieel-inspecteurs (genie, ver
bindingsdienst, technische dienst en
intendance) gebundeld.
Dit laatste is wel nodig, gezien de
grote en veelsoortige hoeveelheden
waar het om gaat. Bovendien komt
weer meer personeel beschikbaar
voor de werkplaatsen, die mede door
de grote vraag naar technici en spe
cialisten vaak onderbezet zijn.
Uit het voorgaande blijkt, dat dc
oplossing van staatssecretaris Cal-
meyer gebaseerd is op Nederlandse
omstandigheden. Wij hopen, dat ook
bij andere problemen rondom onze
defensie goede oplossingen worden
gevonden, waarbij rekening wordt
gehouden met eigen aard en om
standigheden.
In een democratische land hoort
zulks bij een goede defensie.
Dr. Hoens benoemd
tot hoogleraar
D. J. Hoens is benoemd tot ge-
.«w.i hoogleraar in de faculteit der god
geleerdheid aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht voor het geven van onderwijs
in de levende buitenchristelijke gods
diensten.
Dr. Hoens is op 11 augustus 1920 in
Oldenzaal geboren. In 1938 begon hij
zijn universitaire studie in Utrecht. Na
zijn doctoraal examen (cum laude als
alle voorgaande examens) werd hij as
sistent voor de godsdienstgeschiedenis
na zijn promotie (ook cum laude)
1951 wetenschappelijk ambtenaar en
wetenschappelijk hoofdambtenaar. Zijn
proefschrift handelde over Santi, a
Contribution to Ancient Indian Religious
Terminology". Hij verwierf daarmee de
Mallinkrodt-prijs. die eens in de tien
jaar wordt uitgereikt voor de beste
theologische dissertatie.
Dr. Hoens is medewerker aan een
groot internationaal werk. dat het ge
hele terrein van de godsdienstgeschie
denis zal behandelen. Van zijn hand ver
schenen vele artikelen. De Wereldraad
Kerken stelde hem in 1958/1959
staat, een studiereis naar India te
maken, gedurende welke hij materiaal
verzamelde onder andere in Europa
praktisch niet verkrijgbare geschriften
nnim? wa"b'i hij tal van wetenschap
pelijke contacten legde met vooraan
staande Indiërs.
Naast zijn theolog -he studie be
kwaamde hij zich in een reeks Oud-
bisch8 talen' vooral Sanskriet en Ara-
Zebrapad leidt
naar de kerk
Een pastoor van een rooms-katholieke
kerk op het eiland Capri vraagt zich
al weken lang af hoc hij het ver
keersprobleem op de treden die naar
dc kerk leiden kan oniossen. Hij had
niet in dc eerste n'ootc last van te
veel mensen die de kerk kwamen be
zoeken, maar van dc vakantiegangers
die de stoeptreden opzochten om even
uit te rusten, en zo de toegang tot de
kerk versperden.
Hij heeft het reeds genrobcerd met wa
ter. Drie maal op een dag liet hij de
stoeptreden nat maken. Het werkte
echter niet. Dc vakantiegangers von-
Onderwijs-
benoemingen
Benoemd by het ulo: aan de Christ.
Ulo te Schoonhoven: de heer J. J. de
Visser te Scheveningen; aan de Calvijn-
ulo te Hardinxveld Giessendam: de heer
W. 't Hart te Ouderkerk a. d. IJssel; aan
de Christ. Ulo te Dalfsen: de heer L. Pot
te Emmastad, Curagao: aan de Hervorm
de Ulo te Baarn: mej. H. W. Lans te
Oldenbroek.
Benoemd tot hoofd van de Christ. Nat.
School te Krimpen a. d. Lek: H. Idzinga
te Krimpen a. d. Lek; van de Christ. Nat.
School te Vrouwenpolder: C. Joziasse te
Vrouwenpolder; aan de School met de
Bijbel te Warffum: H. Talstra; te Heme-
lum, Ff.; aan de Herv. School te 's Heer
Hendrikskinderen: W. P. den Toom te
Maassluis.
Benoemd tot onderwijzeres aan de
Christ. Nat. School te Amersfoort: C. Vos
te Nykerkerveen; aan de Prinses Mar
griet-school te Diemen. J. F. Velders te
Amsterdam; aan de Mr. A. J. van Beeck
Calkoen-school te Utrecht: E. Hamoen te
Eindhoven; aan de Herv. School te
Utrecht-Tuindorp: W. Dijkxhoorn tc
Utrecht; aan de Christ. Nat. School te
Nieuwleuscn: A. Bralts te Maartensdijk;
aan de Wilhelmina-school te Meppel:
J. G. Vreriks te Bellen; aan de School
met de Bijbel te Leersum: van Doorn te
Hoogvliet; aan de Van Loon-school te
Amsterdam-Zuid M. P. GoedJah-Kruisifix
te Rotterdam en M. C. van der Meyden-
Verwey te Amsterdam: aan de Hervorm
de School te Genemuiden: J. van Langen
te Kampen; aan de Christ. Nat. School
te Klundert: L. Voogt te Maasland; aan
de Comenius-school te Den Haag: C.
Tramper te Den Haag; aan de School met
de Bijbel te 's-Gravenzande: D. Pauli tc
Den Haag; aan de Nassau-v.g.l.o. te
Rotterdam: J. van Dam te Haarlem en
E. C. de Vries te Rotterdam: aan dc
School met de Bijbel te Bant: J. Coe-
hoorn te Lemmer; aan de Oranje-school
te Zwolle: A. Schmal te Enschede; aan
de Christ. Nat. School te Grootegast:
G. A. Hoekstra te Stadskanaal.
vochtige stenen juist
den die koele,
wel lekker.
Nu heeft dc priester contact gezocht met
dc burgemeester en midden op de bre
de stoeptreden beeft de politie van het
eiland een zebrapad laten schilderen.
Buiten de strepen mogen de slente
raars zitten, maar bet m'dden mag
slechts gebruikt worden voor dc kerk
gangers. En nu maar weer afwachten
of het werkt.
