ROXASECT
^jie ene Mhb..
De mens wordt geleefd
Prof. dr. J. N. Bakhuizen
veertig jaar predikant
Eerste Kamer aanvaardt
noodvoorziening Vlo
Raad van kerken wil
Graham niet puur
2
Het gevoel dat de dmgen
niet meer kloppen
In het blad „Belijden en Be
leven", heeft de journalist A. C.
de Gooyer geschreven over:
,Jïet gevoel dat de dingen niet
meer kloppen."
DIT opschrift is niet van mijzelf,
De zenuwarts J. J. C. Marlet
beeft het gebruikt in De Tijd. Hij
ontleende het weer aan Romano
Guardini, die in zijn boek ,,De
moderne mens en het probleem
van de macht", na een ontleding
van de bescherming, welke om de
mens van heden is opgebouwd,
zegt. dat hij het gevoel heeft, dat
de dingen niet meer kloppen.
Deze inleiding eist een verduide
lijking. Het artikel van de ge
noemde arts behandelt het thema,
dat in een tijdperk van perfecte
zorg voor het lichaam en voor de
ziel, een zorg welke met en door
de modernste hulpmiddelen tot
stand komt, bijna geen gelegen
heid meer bestaat het vermogen,
dat de levende mens bezit om zich
te vernieuwen, te aktiveren. Met
andere woorden, op het terrein
van zijn lichamelijke en geestelij
ke gezondheid word* de mens van
dit tijdsgewricht geleefd.
„De MENS wordt veronacht
zaamd. glipt door de mazen van
het rationele net en belandt niet
zelden in de ..Steun" bij de psy
chiater of bij de kwakzalver".
Aangezien dit lezenswaardig ar
tikel (Tijd van 28 anril) hoofdza
kelijk medische problemen behan
delt, neem ik er afscheid van. V
bruggetje wil ik op mijn eig<
Via
chapiter komen.
Dat bruggetje is een ontmoe
ting. welke ik had met een arts,
die in een industrie werkzaam is.
Ik sprak tegenover hem mijn ver
wondering uit over zijn verlaten
van patiënten, doktershuis, prak
tijk in het algemeen etc. om een
verbintenis aan te gaan met een
n.v., waar hij nu achter een bu
reau zit, dat hem vaste kantoor
uren waarborgt, een vrije zater
dagmiddag en een vrije zondag en
waaraan hij technisch-commer-
cieel werk doet. De arts vertelde
mij, dat hij het niet meer had
aangekund. Hij verdiende in zijn
praktijk wel drie tot vijf maal
zoveel als nu. Maar hij had nooit
tijd voor zijn gezin gehad, noch
voor zichzelf. Er was altijd wat:
de meesten van zijn patiënten za
gen in hem meer een zorgdrager
(die betaald werd!) voor hun ge
zondheid dan een huisarts. Elk
voorjaar was hij overspannen. Door
zijn zorg voor de mensen voelde
hij zichzelf geen mens meer. Hij
had een gevoel gekregen dat er
iets niet meer klopte. Van zijn
idealen welke hij als jonge arts
had gekoesterd waren er niet veel
meer over.
"MU is dit geen algemeen voor-
beeld, zoals mijn jammer
klacht, welke nu volgt óók niet
voor elke gemeente en voor elke
kerkeraad geldt. Maar ik wil hem
laten horen, omdat ik gemerkt
heb, dat ik niet de enige ben. die
hem aanhef. Indien ge de klacht
van de arts als een geval wilt op
vatten noem mij dan ook maar een
..geval". Misschien is mijn ken
nis, de arts. er een van hen, van
wie dokter Marlet schrijft: „de
arts is niet meegegroeid met de
veranderde maatschappij, hij hup
pelt met een gevoel van onbeha
gen achteraan, benut de beschik
bare mogelijkheden om zijn pa-
tienten te sussen, terwijl hij het
hiermee m zijn hart niet eens
jsMisschien geldt dat ook
voor mij.
Als ik nu zo over de brug ben,
dan wil ik nog eens herinneren
aan net opschrift voor dit opstel.
En nog eenmaal de zenuwarts ci
teren: „de nobele tendens bestaat
om de mensen want ze kunnen
er niets aan doen in de wat
ten te leggen, maar daarvoor zijn
er te weinig helpende handen
terwijl de beschikbare veelheid
van helpers en helpsters nu reeds
de zelfverantwoordelijkheid van
het individu doet tanen. De
mens leeft in ettelijke opzichten
op een hoge standaard (welvaarts
peil) maar het mankeert hem
pan gezond religieus levensbesef."
Zo nu en dan krijg ik hetzelfde
gevoel als hierboven uitgedrukt,
wanneer ik, met anderen, arbeid
verricht in dienst der kerk Wat
hebben wij een rijk bezit aan et
telijke verworvenheden.
Y/AN de Generale Synode tot aan
een moderne kerkelijke kin
dercrèche loopt een Jacobsladder
waar onze organisaties juichend
op- en neerklimmen. Wij doen bij
na aan alles mee wat maar van
deze tijd is. Nog wel niet aan de
wereldraad, doch wel aan het in
ternationale cucumenische werk
der zending. Wij leven bijna boven
onze stand, ook wat betreft onze
kerkelijke souvereiniteit (in de
eigen kring). Jongeren zowel als
ouderen worden in de watten ge
legd met jeugdhuizen en verzor
gingshuizen, met kampen en oor
den. met opleidingsinstituten en
scholen cn universiteit en inrich
tingen voor gehandicapten en ach
tergeblevenen.
En niettegenstaande deze heer
lijkheden. waarvoor ik dankbaar
ben cn wij allen God moeten dan
ken, heb ik soms het gevoel, dat
de dingen niet meer kloppen. Dat
door al onze zorg, de uwe en de
bescheiden mijne, de mens ons ont
glipt. Uit de mond van een hoog
leraar in de theologie mocht ik
nog niet lang geleden optekenen,
dat de studie in de theologie aan
de V.U. zich maar bitter weinig
met de mens bezig houdt.
Wat mijzelf betreft, in dat deel
van het kerkelijk leven waarin ik
mag werken, krijg ik de indruk,
dat menige broeder en zuster
door de mazen van het organisa-
tienet glipt en onze steun verliest
of „in de steun komt" bij een
meer hartelijke geloofsgemeen
schap.
te teleurgesteld ben in dat werk
voor de kerk. De organisatie van
kerkeraad en wijkraad, van blok
en scribaat, actuariaat en kaart
systeem et cetera et cetera, is zo
perfekt, dat de kerk handen en
harten tekort komt om haar leden
op te zoeken en bij te staan. Mis
schien heb ik mijn idealen te hoog
gesteld, misschien heb ik minder
zakelijkheid en meer brandende
harten verwacht en aan de ande
re kant ook minder onzakelijkheid
en meer „wil ik het goede voor u
zoeken". Ik neem direkt op mij
dat het aan mij ligt wanneer ik
mij soms erger aan de wijze van
beroepen en benoemen, al staat
dat in de K.O., waarin ik overi
gens te weinig Evangelie vind.
Doordat velen wien een ambtelij
ke mantel om de schouders wordt
geworpen die laten afglijden ko
men er beste broeders in de kerk-
regering, die meer kommissie van
beheer spelen dan dat zij tirannie
en heerschappij weren of boet-
vaardigen in de schoot der kerk
ontvangen. En dit geldt mutatis
mutandis ook voor andere amb
ten en funkties in ons kerkelijk
leven. Dat leven is zo geperfek-
tioneerd, dat onze voorzieningen
de Voorzienigheid bijna doen ver
geten. Zijn wij wel allemaal mee
gegroeid?
De mens ontvliedt vaak onze
aandacht en het is niet eens altijd
zijn schuld. Hoe spoedig berusten
wij in een onttrekking aan de ge
meenschap van onze kerk, hoe
vaak trekken wij niet één lijn in
tuchtzaken, hoe vele malen lóten
wij een broeder, een zuster onder
censuur. Want de mens zien wij
niet meer. Predikanten zijn men
sen, ouderlingen en diakenen zijn
mensen, leden van de gemeente
Geen nummers, geen cijfers al
worden zij dan mot een fluwelen
potlood opgeteld. Soms huppel ik
dan mee. sus een broeder, sus een
zuster, ofschoon ik het niet met de
voorschriften nopens het sussen
eens ben. Tot ik het sussen het sus
sen laat en met de veranderde
maatschappij gelijke tred houd.
Misschien op het gevaar af een
populaire ouderling te worden,
„van wie je nog eens wat mag".
Maar dan klopt er waarschijnlijk
ook weer iets niet.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Oude- en Nieuwe-Nie-
donj (toez.): A. D. H- Huysman te
Ruinerwold.
Aangenomen naar Almelo, als gees
telijk verzorger van het Prinses Irene-
ziekenhuis: E. Durkstra te Koudekerke-
't Zand.
GEREFORMEERDE KERKEN
D. Pas-
Aangenomen naar Ottoland: A. C.
van Beek jr. kand. te Woerden; naar
Westeremden: J. Zijp, kand. te Delt.
Bedankt voor Eernewoude, Koog a.d.
Zaan, Kootwijkerbroek, Paesens en
voor Woudsend: A. C. van Beek jr.
kand. te Woerden: voor Tzum en voor
Valthermond: J. Zijp, kand. te Delft;
voor 's-Hertogenbosch, 2de pred. pi-:
C- L. Ruben, luchtmachtpredikant te
Eindhoven; voor Siddeburen: H- Wil-
lems te Augustinusga-Surhuizum.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Bedankt voor Aalst, Almelo-Enter.
Amsterdam-Noord, Apeldoorn, Elspeet,
Nunspeet, Oosterland. Poortugaal,
Scheveningen, St. Annaland, Tricht
Het Leger des Heils heeft besloten
een nieuw internationaal hoofdkwartier
te bouwen in Londen. Het zal de plaats
innemen van het vroegere hoofdkwar
tier dat in de oorlogsdagen werd ver
woest. De plannen om met de bouw te
beginnen zijn in een vergevorderd sta
dium. Het nieuwe gebouw zal worden
opgetrokken aan de Queen Victoria
Street.
OP maandag 8 augustus zal
het veertig jaar geleden
zijn, dat prof. dr. J. N. Bakhui
zen van den Brink, hoogleraar
aan de Rijksuniversiteit te Lei
den, het predikambt aanvaardde
in de hervormde gemeente van
Nieuw-Dordrecht. Vier jaar la
ter, in 1924, verwisselde hij deze
gemeente voor die van Winters
wijk. In 1929 werd prof. Bakhui
zen van den Brink predikant in
Rotterdam-Kralingen, welke ge
meente hij diende tot 1934, toen
hem i.v.m. zijn benoeming tot
hoogleraar aan de Rijksuniversi
teit te Leiden eervol emeritaat
werd verleend.
Prof. Bakhuizen van den Brink werd
in Leiden de opvolger van prof. dr.
A. Eekhof, die in 1933 op 49-jarige
leeftijd overleed. Hij ging onderwijs
geven in de kerk- en dogmengesch.
denis en in de geschiedenis van h
gereformeerd protestantisme.
In de sleutelstad heeft de jubilaris zich
doen kennen als de volijverige en
eminente voorzitter van het diacones-
senhuis. Ook heeft hij bekendheid
door zijn radiocolleges via
de N.C.R.V., in de etherleergang, die
iedere maandagmorgen van 10.15 tot
11.00 uur worden uitgezonden.
De hoogleraar is in de kringen va
liturgische beweging ook geen onbe
kende persoonlijkheid. Regelmatig
gaat prof. Bakhuizen van den Brink
nog voor in kerkdiensten, zowel i
sleutelstad, als buiten de plaatselijke
gemeente. In de Haagse Kloosterkerk
is de jubilaris evenmin onbekend.
Behalve in hervormde diensten gaat
prof. Bakhuizen van den Brink ook
wel eens voor in de Eglise Wallone
aan de Breestraat, evenals in de kerk
van de Doopsgezinde Gemeente i
Pieterskerkstraat te Leiden.
Verleden jaar juni heeft hij onder gro
te belangstelling zijn zilveren ambts
jubileum, als Leids hoogleraar her
dacht. Ongetwijfeld zal het prof. Bak
huizen van den Brink niet aan be
langstelling ontbreken op zijn jubi
leumdag en zullen velen zij het op so
bere wijze uiting willen geven van
hun gevoelens van dank jegens deze
„Verbi Divini Minister".
Chili is aangewezen als het eerste
noodgebied waarheen diaconale hulp
van de synode der Gereformeerde
Kerken gezonden zal worden. De depu-
taten voor het Algemeen Diaconaal Bu
reau van de Gereformeerde Kerken in
Nederland hebben Chili aangewezen in
overleg met de bestaande hulporganisa
ties in dat land. De deputaten zullen
zich binnenkort tot de diaconieën wen
den met een verzoek om giften.
(Van onze parlementsredactie)
De Eerste Kamer heeft zich
gistermiddag zonder hoofdelijke
stemming verenigd met het wets
ontwerp tot voorziening in de be
hoefte aan onderwijzers en vak
onderwijzers bij het u.l.o. Dit ont
werp maakt het o.m. mogelijk
om in uitzonderlijke gevallen
vakonderwijzers aan te stellen,
die in het geheel geen lager-
onderwijsbevoegdheden bezitten,
maar op andere gronden geschikt
kunnen worden geacht om onder
wijs te geven in een van de
vreemde talen, wiskunde of han
delskennis.
Verder schept het ontwerp dc moge
lijkheid om u.l.o.-onderwijzers, die niet
in het bezit zijn van de l.o.-akten
vreemde talen, wiskunde en handelsken
nis, met het onderwijs in deze vakken
te belasten, mits de betrokkene daar
voor capabel kan worden geacht cn
mits hij de akte van bekwaamheid als
volledig bevoegd onderwijzer bezit.
Tegen deze laatste bepaling, die
aanpassing betekent aan de bestaande
situatie, bestond in de Eerste Kamer
geen bezwaar. Wel echter tegen de aan
stelling van volkomen onbevoegde vak
onderwijzers. De K.V.P.-er Derksen
noemde het een zeer moeilijk te ver
teren zaak en bij vreesde, dat het toe
laten van deze categorie nietbevoegden
tot het u.Lo. de studie voor de l.o.-akten
zal afremmen. Voorts wees hij op 'net
volkomen gemis aan pedagogische scho
ling bij de vakonderwijzers. Overigens
had de heer Derksen geen behoefte te
gen het wetsontwerp te stemmen.
INSECTEN-VERDELGER
De heer J. W. van Hulst (c.h)
merkte op, dat met dit wetsontwerp
afstand wordt gedaan van de bevoegd
heden, die in de L.O.-wet zijn ver
ankerd. Daarmee wordt een geheel
nieuwe, vreemde situatie geschapen.
De aanstelling van onbevoegde vak
onderwijzers noemde spreker een
„harde zaak". Hij vond ook. dat het
zwaartepunt bij de beoordeling van
iemands geschiktheid om als vakon
derwijzer te kunnen optreden moet
worden verlegd van de minister
o.k. en w. naar de schoolbesturen.
Met dit laatste was minister Cals
(o.k. en w.) het bepaald niet
want, zo zei hij, het is de rijksoverheid,
die waken moet over de deugdelijkheid
van het onderwijs. De bewindsman
ook met bereid te voldoen aan het
zoek van de heer Hulst om het artikel
betreffende de aanstelling van nietbe-
voegde vakonderwijzers te herzien er
dus het wetsontwerp terug te nemen
Daardoor zouden de belangen van hel
u.l.o. worden geschaad. De minister leg
de er nog eens de nadruk op, dat dit
ontwerp een noodkarakter heeft en
slechts tijdelijke maatregelen bevat, die
met opzet buiten de L.O.-wet zijn ge
laten. Laatstgenoemde wet blijft derhal
ve zoals ze is.
De minister sprak overigens de hoop
Het blijkt steeds weer, als wij in de Bijbel lezen, dat wij
afstand moeten doen van de gedachte, dat Jezus de zachtheid
zelve is. Dat misverstand is hardnekkig. Maar wie Hem alleen
wenst te zien als de prediker van de liefde en niet van het
oordeel, die begaat een ernstige vergissing. Leest u alleen
maar wat Hij tot Zijn jongeren zegt, die ruzie hebben gemaakt
over de vraag wie van hen wel de eerste is in het Koninkrijk
der hemelen. Jezus zet dan een kind tussen hen in en dan
zegt Hij ook dit: „Ieder, die één van deze kleinen, die in Mij
geloven, tot zonde verleidt, het zou beter voor hem zijn, dat
een molensteen om zijn hals was gehangen en hij verzwolgen
was in de diepte der zee!" Harde woorden en volkomen
duidelijk. U en ik hebben een enorme verantwoordelijkheid
tegenover kinderen. Niet alleen, dat ze goed gevoed en netjes
gekleed door het leven gaan, maar vooral wat betreft het in
verleiding brengen. Of wij dat dan doen? Waarschijnlijk meer
dan we denken! Door ons verkeerde voorbeeld en ons ge
roddel, doordat wij hen niet vóórleven en onze eigen weg
gaan. Zou, ook in deze tijd, niet vaak door ons negéren van
Jezus en Zijn woorden, een kind, dat Hem liefheeft, op zijn
kinderlijke manier, heel ver afdwalen, doordat wij het met
ons geloof en ons christelijk leven maar op een akkoordje
hebben gegooid? Laten wij toch beseffen, dat dit huivering
wekkende woord van die molensteen blijft staan en zijn klem
en actualiteit behoudt!
DE RUS EN DE CHINEES
Advertentie
U kunt niet
speculeren
als het er om gaat een
horloge te kopen.
Volg uitsluitend het koop
advies van de vakman...
uw eigen horlogerl Dan
zit u „safe als de bank"!
PRISMA
het goede Anker-horloge
Inter Church Aid
niet slechts
bij rampen
Protestanten uit 30 landen hebben
dinsdag uiting gegeven aan de wens de
problemen van de behoeftige gebieden
grondig aan te pakken en niet eerst
dan een begin met de hulpverlening te
maken als zich rampen voorgedaan
hebben.
Het verlangen tot deze nieuwe wijze
van aanpakken werd na een week van
overleg, waaraan deelgenomen werd
door 140 zendelingen, sociale werkers
en andere deskundigen van de Wereld-
uit, dat het artikel over de vakonder- raad van Kerken, bekendgemaakt,
wijzers ln het komend cursusjaar niet De goedgekeurde voorstellen gaan
zal worden toegepast. Hij deelde tenslot- thans naar de bestuursraad van de af-
te mee, dat honelijk nog deze maard deling Interkerkelijke hulp- en Dienst
een bevredigender regeling voor dej verlening aan Vluchtelingen,die^van 6
vatting van de Marxistische leer van machthebbers laten verschrikken. In
elkaar verschillen, is in dc laatste geen gevai mag men zich bereid to-
maanden duidelijk openbaar gewor- nen tot geVaarlijke concessies,
den. Chroesjtsjef acht vooralsnog co- pe jjavo-defensie moet sterk blijven,
existentie, het naast elkaar bestaan
van communistische en niet-commu-
nistische staten, mogelijk. Op den
EEN MOEDIG BESLUIT
Evangelisatiecampagne in Manchester
Meerderheid van
predikanten voor
de campagne
TOEN de Amerikaanse evange
list Billy Graham in de lente
van dit jaar plotseling bezweek
voor de sterke Britse aandrang
en beloofde weer eens een grote
campagne in Groot-Britannië te
komen houden, begonnen de
moeilijkheden pas goed. Graham
zegde een campagne toe in Man
chester. In plaats van dat de
Een angst om Samu kroop in me op. In vond
niet de moed naar bed te gaan, omdat ik voelde
dat de slaap toch niet zou komen. Ik stond aan
het venster en ik kneep mijn nagels in mijn hand
holten, een krampachtigheid die door de pijn plot
seling tot mijn bewustzijn doordrong. Buiten was
het stil geworden. De nacht stond als een schreien
de vrouw in rouwgewaad aan het graf van de we
reld. In de verte noorde ik het zachte gezoem van
vliegtuigen en ergens heel ver weg werd er ge
schoten. Nee, wc hebben geen toekomst meer. nu
niet en later niet. De wereld is voorgoed verloren...
wij allen zijn reddeloos....
Ik kon de moed niet opbrengen naar Samu's ka
mer te gaan om te zien wat er werkelijk gebeurd
was. Ik liet mij zakken in mijn stoel en een diepe
vermoeidheid legde zich over mijn denken en al
mijn leden voelden zwaar. De torenklok klepelde
elk half- en heel uur de boodschap: ik ga door....
tot aan de volheid van de tijd. ik ga door! Toen
rees er. als zo vaak. een verzet in mij. Het was
alles maar een benauwde droom. Aanstonds zou ik
ontwaken en mijn ogen uitwrijven en een verruk
kelijke dag zou aan mijn venster staan en ik zou
opstaan, vrolijk, zingend, juist als vroeger. Er wa
ren geen bedreigingen. Nee ik zou mij jong voelen
en sterk en ik zou een toekomst hebben
Ik werd gewekt door een kreet Ik wist niet zo
gauw vanwaar die kwam. Het eerstvolgende ge
luid dat ik duidelijk herkende was het klepperende
muiltje van mijn hospita op de trap, dat haastig
naar boven ging.
Mijn droom was uiteengespat als vuurwerk en
met een sprong was ik bij de deur, opende die
en vroeg: „Is er iets juffrouw Krol? Ik dacht
dat...."
Juffrouw Krol stond op de volgende trap half
naar mij toegekeerd terwijl haar ene hand de
zwaar afhangende voorpanden van haar peignoir
voetvrij hielden en de andere hand haar keel om
sloot. „Oh juffrouw Netty", zei ze terwijl zij zich
op een trede van de trap liet zakken, „meneer De
Leviik geloofoh
Verder kwam ze niet. Ik hield mij aan de deur
post uit een duizeling staande, doch het volgende
ogenblik stormde ik juffrouw Krol voorbij en vond
Samu's kamer open. Op het bed tegen de muur
r o m n
ÖOOR h£Rm. steqqeRöi
zag ik Samu liggen, bleek cn roerloos. Ik liep op
hem toe en legde mijn hand op zijn voorhoofd en
op datzelfde ogenblik wist ik dat Samu niet dood
was. Aandachtig bleef ik naar hem kijken. Zijn
gezicht stond zacht en vriendelijk cn was het har
de van dc avond te voren kwijt.
Intussen was juffrouw Krol achter mij dc kamer
binnengekomen. Haar snelle ademgang piepte
astmatisch in haar borst. „Leeft hij nog?oh
en dat in mijn huis? Nog nooit heb ik zo iets meege
maaktin mijn huis."
Ik wilde vragen of dit belangrijk was maar ik
slikte die vraag weg en vroeg: „Komt de dokter?"
„Hij komt direct" zei ze en met haar beide han
den op dc borst bleef ze besluiteloos heen cn weer
lopen, klagend over de ramp die Samu in haar huis
gebracht had. Ik gaf geen antwoord. Op de tafel
ontdekte ik een brief aan Martha geadresseerd.
Ik hoefde de enveloppe niet open te maken om te
weten wat daarin gesloten was. „Waarom zou ik
jouw lot aan het mijne verbinden. Zie de werke
lijkheid: we hebben geen toekomst meer. jij niet
cn ik niet. We zijn reddeloos. Ik verkies geen sma
delijke dood. Al mijn werk is vergeefs geweest.
De wereld biedt ons geen plaats meer." Dat moest
het zijn. Veronal had de rest gedaan. Ik nam de
brief van tafel en schoof hem tussen de boeken
op de ombouw van Samu's bed. Op dat ogenblik
ging dc bel. „De dokter", zei juffrouw Krol en
haastig klepperde zij de trappen af.
Ik heb Samu daarna nog tweemaal ontmoet
Voor 't laatst op die ene avond, toen ik de weg
naar de vrijheid voor hem gebaand had....Maar
de mens wikt. God beschikt! Op dit alles zal mijn
hart wel nooit een bevredigend antwoord ont-
Deze dag Is een wonderlijke, met een ervaring die
me volkomen verrast Het leek zo eenvoudig naar
hier terug te keren en opnieuw te beginnen daar
waar de draad was afgebroken. Maar ik zit als
een dromer in mijn stoel, tussen mijn stom be
rustende koffers en dc vioolkist van Samu. De ka
mer staat vol zon, juist als op de dag toen Ik haar
leeg achterliet. Het is of het leven hier wachtend
heeft stilgestaan totdat ik weer zou keren. En ik ben
weergekeerd doch het schenkt me geen gevoel
van vreugde en geen illusie. Ik ben me bewust, dat
wie zich verliest in herinnering een tekort aan le
vensmarge heeft. Mischien maakt dit wel de trage
die uit van velen, die zich dat niet gerealiseerd
hebben.
Ik zie me weer gaan in mijn schotse rokje, waar
ik altijd zo uitermate trots op was, m'n witte sok
jes in mijn bruine schoenen, vroeg in de morgen
door de bossen waarin het in mijn verbeelding eeu
wig zomer was en naar hars rook naast mijn
grote sterke vader, de houtvester, die ik altijd Gul-
0k liver noemde, omdat hij alles kon en dezelfde brede
bedaarde passen maakte. Onder het lopen keek hij
zo nu en dan naar beneden en glimlachte tegen me.
Soms bleef hij plotseling stilstaan en dan wees hij
me op bijzonderheden: een paddestoel die ik nog
niet kende, een nestje van een appelvink in een
houtmijt.
Op zulke ogenblikken moest ik hem altijd aanke
ken, want dan straalde er een tederheid uit zijn
ogen, die je verraste omdat je die niet bij zijn
postuur en echt manlijke gebaren verwachtte. Soms
ontdekte je het ook als hij naar Moeder of naar
mij keek. Vader had het leven lief.
Eens dat we op een heuvelrug uitrustten zei hij
plotseling: „Tja meiske alles eigendom van
de rijke jonkheer. Alles zijn domein Nonsens
natuurlijk. Alles is domein van Onze Goede Vader.
Hij speelt hier elke dag en doet hier wonderen,
maar je moet er oog voor hebben, cn daarom eer
bied voor al wat Hij heeft gemaakt, mens, dier en
natuur."
Nooit heb ik daarom begrepen hoe hij tegelijk
een zo verwoed jager kon zijn. Op vaste tijden
trok hij er op uit, de beenkappen om, het dubbel
loopsgeweer over zijn schouder.
Wordt vervolgd
plaatselijke raad van kerken
deze kans met beide handen aan
greep, kwam hij met allerlei be
zwaren. De raad wilde Graham
wel hebben, maar niet puur.
Namens de Raad van Kerken schreef
kanunnik Eric Saxon naar Graham:
„Mijn raad vertegenwoordigt de ver
schillende denominaties in Manchester
en samenbundeling van alle ker-
theologische inzichten in deze
stad." Hij legde er de nadruk op dat
een aantal leden bezwaar hadden tegen
een campagne met Graham alleen als
spreker en vroeg of Graham andere
sprekers naast zich wilde ontvangen op
het podium, sprekers die de theologi
sche inzichten vertegenwoordigden van
de verschillende groepen waaruit de
raad van Manchester was opgemaakt.
Eisen
Graham schreef de Britten hoe hij
zijn andere campagnes organiseert en
ontving een tweede brief, waarin de se
cretaris van de raad de officiële steun
aanbood van de gehele raad en dus var
alle kerken in de stad, in plaats var
de individuele steun van de predikan
ten van verschillende richtingen. De
raad had echter een eis. Graham moest
de campagne samen houden met beken
de Engelse sprekers uit de verschillende
kerken die theologisch anders dachten
dan de Amerikaanse evangelist.
Als namen werden genoemd Tre
vor Huddleston, die bekend werd door
zijn strijd tegen de apartheid in Zuid-
Afrika, dr. George MacLeod van de
Schotse Iona gemeenschap, dr. Do
nald Soper en de anglicaanse bisschop
van Middleton. Al deze vier spre
kers staan theologisch gesproken links
van Graham. MacLeod is bovendien
een uitgesproken pacifist die
uiterste best heeft gedaan om de
komst van Graham naar Schotland
1955 te verhinderen.
Enquele
Ondertussen hielden een groep v
christen-zakenmensen een enquête onder
de geestelijke leiders van de stad. Hier
uit bleek dat 850 van de duizend onder
vraagden voorstanders waren van een
campagne van Billy Graham zonder
de „hulp" van mensen die niet in de
evangelisatiemethode van Graham ge
loven.
De raad bleef echter de eis stellen dat
Graham zijn katheder zou delen met
de vier genoemde predikanten. Het ge
volg was dat Jerry Beavan het aanbod
van de raad om de campagne geheel
te organiseren afwees.
Het ziet er echter naar uit dat de
campagne toch zal worden gehouden.
Als data zijn voorlopig gesteld 21
mei tot 11 juni 1961. De samenkom-
TTET wordt al duidelijker, dat de Rus duur zal het wel tot een conflict moe-
Chroesjtsjef en dc Chinees Mao ten komen. Maar vooralsnog mag het
existentie. En al is zijn optreden in vast aan de these van Lenin, dat een
vredelievende woorden, al wil hij verloochening van de Marxistische
blijkbaar gaan tot aan de „rand van leer, uitgelegd door Lenin om voor
een oorlog", wij houden het ervoor, co-existentie het pleit te voeren,
dat hij inderdaad thans nog geen oor- De Chinese leider vindt ongetwijfeld
log wil. ook in Rusland wel invloedrijke per-
worden door een oorlog met de mo- houden. Hij heeft er daarom behoef-
derne wapens gevoerd. Bovendien te aan te verzekeren, dat ook hij
kan hij geen staat maken op de on- onwrikbaar vasthoudt aan het
voorwaardelijke trouw van de bevol- Marxisme-Leninisme, maar hij wil
king der satellietstaten. Communis- zich niet haasten. Hij wil het oog niet
tisch China zou stellig hulp willen sluiten voor de sedert Lenin veran-
bieden. Maar het schijnt ons twijfel- derde omstandigheden,
achtig of een verzwakt Rusland en jjjj wil door zijn houding thans ener-
een sterk China, dat niet op een paar zjj,js de Westerse kracht verzwakken
miljoen soldaten behoeft te zien, voor en an<jerzijds de linkse doctrinairen
de Russische leider een aanlokkelijk
perspectief is. Hij
het „gele gevaar".
Dat de twee machtige leiders in op-
zijn land de wind uit de zeilen ne-
niet blind voor meni
Moge het Westen moedig stand hou
den en zich niet door de Russische
TVTU de gouverneur van New York, met Rockefeller beslist niet het geval
Nelson Rockefeller, definitief was.
heeft besloten, zich niet te laten voor
dragen als kandidaat voor het presi- feller vooral, omdat hij er
dentschap vap de Verenigde Staten, is, de Republikeinse partij
Eervol is het terugtreden van Rocke-
geslaagd
i de kan-
lijkt de baan geheel vrij te zijn voor didaat die haar bij de presidentsver-
mogelijkheid, dat Nixon niet het ver- hem verkondigde opvattingen over
eiste aantal stemmen zal behalen en de buitenlandse politiek en in min-
dat de conventie alsnog een beroep dere mate ook over de binnenlandse
op Rockefeller doet, de kandidatuur problemen, waarvoor de Verenigde
van de Republikeinse partij te aan
vaarden. Maar het is erg onwaar
schijnlijk, dat dit inderdaad zal ge
beuren.
Staten zich geplaatst zien, bijna vol
ledig in het verkiezingsprogramma op
te nemen.
Het grootste bezwaar, dat Rocke-
steeds vrijwel zeker geweest, feller tegen de kandidatuur van
dat Nixon op de conventie een ruime Nixon had, was het feit, dat hij zich
meerderheid zou behalen om de kan- niet had uitgelaten over de politieke
didatuur van zijn partij in de wacht koers, welke hij tijdens de verkie-
te kunnen slepen. Dat was dan ook zingscampagne tegenover het Ame-
de reden, waarom Rockefeller steeds rikaanse kiezerspubliek zou willen
heeft geweigerd, zich als mede-kan-
didaat te laten voordragen.
Kort geleden heeft de New Yorkse standig
i doen, ernstig reke-
gen, wciKe nem op een perscomeren- -m-
tie werden gesteld, nog geantwoord, zaterdag jl. aan de New Yorkse gou-
er geen bezwaar tegen te zullen
ken, als dc conventie hem tot kan
didaat voor het presidentschap zou
benoemen, maar ook toen liet hij we
ten, niet te zullen streven naar de
kandidatuur cn niet te zullen toe-
verneur en vandaar de felle strijd,
die hij met de conservatieve vleugel
van zijn partij heeft gevoerd om de
denkbeelden van Rockefeller in het
partijprogram te verwerken.
Zo is er voor Rockefeller winst uit
staan, dat zijn kandidatuur officieel verlies. Het feit, dat het partijpro-
aan de conventie zou worden voorge- gramma in vrijwel alle opzichten be
legd. langrijk tegemoet komt aan zijn in-
Uit de mededelingen, die Rockefeller zichten, hee/t het hem gemakkelij-
gisteren tegenover verschillende de- ker gemaakt, de onverbijdelijk lij-
legatieleiders heeft gedaan, zou men kende overwinning van de Nixon-
kunnen opmaken, dat er in wezen groep op de nationale conventie in
niets is veranderd in de houding van Chicago te aanvaarden. Rockefeller
de gouverneur. Hetgeen niet weg- heeft een moedig besluit genomen,
neemt, dat zij tevens de indrukwek- toen hij zich voornam, het niet op een
ken, dat hij zich definitie/ heeft neer- wedloop met Nixon te laten aanko-
gelegd bij het feit, dat de meerder- men. Hiermee zal hij ongetwijfeld
heid van de gedelegeerden op de de sympathie van nog meer Amcrika-
conventic in Chicago een duidelijke nen hebben gewonnen.
voorkeur voor Nixon heeft.
Als er van een nederlaag voor Rocke
feller moet worden gesproken, dan
Rockefeller heeft er nooit twijfel
over laten bestaan, dat hij NLxon
weinig kans geeft, als overwinnaar
is het wel een zeer eervolle geweest, uit de strijd om het presidentschap
Nixon bevond zich in de afgelopen tevoorschijn te kunnen treden. Hij
heeft gedaan wat hij kon om zijn
partij er van te weerhouden, het ri-
president in de gelegenheid werd ge- sico van een nederlaag te lopen. En
steld, een werkzaam aandeel te heb- als Nixon inderdaad de groter ver
ben in de uitvoering van de Ameri- liezer van november is, dan staat het
kaanse binnen- en buitenlandse poli- als een paal boven water, dat Rocke-
tiek. Maar van doorslaggevende be- feller de man is, die geroepen zal
tekenis was, dat Nixon zich gesteund worden de Republikeinse partij lei-
wist door het partij-apparaat, wat ding te geven.
sten zullen worden gehouden in het
grote voetbalstadion van de stad.
Toen de organisator Jerry Beavan de
stad vorige maand bezocht, kwamen
r dan 600 predikanten naar de
vergadering om de voorlopi e plan
nen te bespreken. Het ziet er dus
naar uit dat de raad van Kerken niet
zal meedoen, maar de overgrote meer
derheid van de predikanten de cam
pagne zal steunen.
Toch uitgenodigd
De Anglicaanse geestelijken die geor
ganiseerd zijn in de Evangelische Ge
meenschap van Anglicaanse Geestelij
ken hebben nu officieel Graham uitge
nodigd voor een campagne. Ook reeds
vele predikanten van andere kerken
hebben zich officieel achter de campag
ne geplaatst.
Oe raad van kerken doet echter nog al
tijd alsof cr maar weinig steun voor
de campagne is en de grotere kerken
zich nog niet officieel hebben uitge
sproken. In september zal de volgende
officiële vergadering worden gehouden.
Voor die tijd kan de raad alsnog haar
eisen inslikken. Doet zij dat niet dan
ziet het er naar uit dat de campagne
buiten de raad om gehouden zal wor-
(Advertentie)
neem ook
Aspirin
mee op vakantie
je kunt nooit weten 1
