Duitse expressionisme
Guillaume Serpenti
I
ORKESTWERK EN CANTATE
VAN BARTOK
eloo
V-iaagó gemeentemuseum
Meesterwerken van het
ZATERDAG 23 JULI 196(
ZONDAGSBLAD
(Van onze kunstredactie)
/"\VER het expressionisme
in de kunst heeft me
vrouw dr. M. Révész-
Alexander al meerdere ar
tikelen in ons Zondagsblad
geschreven. Ze heeft daar
bij duidelijk aangetoond, dat het expressionisme
niet aan een bepaalde tijd gebonden is. Het ex
pressionisme is de eeuwen door in de kunst tot
uiting gekomen en slechts een bepaalde stroming
in de 20ste eeuw heeft zich met nadruk .Expres
sionisme" genoemd. Die stroming heeft zich in
het bijzonder in Duitsland gemanifesteerd, waar
de betiteling van de stroming ook is uitgevonden
door Herwarth Walden, de uitgever van het
weekblad ,,Der Sturm" (1911). Als voorlopers
van die moderne expressionisten worden de
laatmiddeleeuwse Duitse meesters (o.a. Grüne-
wald) genoemd.
In die expressionistische stro- deze zelfs sterk leg-
de expressionisten
meer de nadruk op de
volgens hen karakteris
tiek is: tegen vervor
mingen zien ze hele
maal niet op. Schildert
ming waren er toch ook weer
twee werelden, twee gedachten. De
ene richting wilde alleen de na
druk leggen op de schilderkun
stige vorm en compositie, de an
der op het psychologische. Men dé"'"impress'ionistéén
zou kunnen zeggen dat het mo
derne expressionisme ontstaan is
.1, react* op het naturalisme ^'"heSSVln^bee^
van de 19e eeuw en ook op het den het gemeenschap-
impressionisme. Als eerste
derne vertegenwoordigers
die stroming kan men zien
cent van Gogh. Toulouse-Lau- dV laatste" de" fabriek
tree, James Ensor, Edvard een abstractie dus'"
Munch en Ferdinand Hodler. Willems
Hun werk stak direct af met
het bestaande. De manier van de
kleuraccenten, de monumentale
vorm en de soms haast carica-
turistische tekening verhoogden
het dramatische karakter. Deze
vijf schilders vormden
de voorhoede voor de
pressionistische stroming.
(kleurt impressie
wat hij ziet. de expres
sionist tracht
pelijke, het wezenlijk-
kenmerkende te abstra
heren. Zo schildert de
eerste „een" fabriek,
tot
kunstbegrippen.
dr. oudduitse houtsnede. In 1905 Twee figuren" van de Duitse ex-
richtte hij samen met Heckel en pressionist Karl Schmidt-Rottluff,
de mede-oprichters van de
Rond Kirchner
Schmidt-Rottluff „Die Brücke"
op. In 1911 verhuist hij naar Ber
lijn en tijdens de eerste wereld
oorlog zakt Kirchner geestelijk i
zijn eigenlijke vriend was Hec
kel. In 1919 werd hij leraar aan
de Academie in Breslau. waar
hij tot zijn dood in 1930 bleef.
Hij was de meester van de litho
grafie, waarin hij steeds maar
weer de zigeuner weergaf. In
zijn schilderijen komt het thema
van het paradijselijke meisje
voor. het haast bovennatuurlijke.
Hij is misschien de meest, poëti
sche.
En dan is er ten slotte Max
Pechstein, die op 31 december
1881 in Zwickau geboren werd en
eveneens studeerde aan de Aca
demie in Dresden. Hij bekom
merde zich minder om vormpro
blemen, maar had wel een hoge
gedachte over de kunst zelf.
„Kunst is geen Spielerei,
plicht ten aanzien van het volk;
zij is een openbare aangelegen
heid". Hij werkte in zeer sterke,
soms felle, maar altijd
tinten, styleerde soms,
vond steeds de uitdrukkings
kracht die nodig is om te boei-
door hun werken zien. En het is
goed eens die Duitse expressio
nisten door deze prachtige col
lectie te leren kennen. Tot 4 sep
tember is daartoe de gelegen
heid, daarna gaat de expositie
naar het Wallraf-Richartz Mu
seum te Keulen. Mag ik beslui
ten met een puur menselijke uit
spraak van Kirchner, die ik
liever onvertaald laat: „Es gibi
eine geistige Wache der Welt, es
KUNSTSCHILDER UIT MAASTRICHT
enigd<
heeft
mmm wat hij om zich ziet, of het ngische
een landschap of een fabriektrnstii
terrein of een spoorwegemplacfDgjoj,
ment is. Hij weet een compositie.
bouwen en hij weet zijf
sprekende kleuren te gebruikeir6511^
Illustreerde servies van de Koningin
TT'EN klein vrijstaand huis, door de bewoners ,,De bun-
ker" genoemd, is in Maastricht-Giel het centrum van
Met een haast driftige durf i
toch niet onbeheerst.
Het heeft alles een 1
L heeft
grote
- - „I Davos Vrienden Daardoor bead z,jn verteilt, sind Manner und Frauen dc Viaductweg 72 zal dat zelf ervaren. Hij wordt dan ont- Moerdijk eigenlijk niet kunm
eigenlijk toonstelling ingericht onder de ti- Tv,or nsvchische smarten werk- ook zlJn schilderijen, een m allen Standen und Rassen.
de echte ex- tel „Meesterwerken van het Duit- gg J*,,?- k constellatie gr°tere geestelijke extase. die Diese Menschen sahen und beo- vangen door een kleine, wat grijzende
S? Duiteland, waar hij als «n vooral ook in de kleur tot uiting bachteten dich lange bevor du
van de „entartete" kunstenaars k<""^- sie sahst. Vielleicht sitzen sie
werd beschouwd door Hitler. Schmidt RottluK, die op 1 b neben dir. Sie sind einsam
pleegt hij op 15 juni 1938 zelf- düc- 18?4 in «ottluff bij Chem- ,liwiniflwn nhnp
tel „Meesterwerken
se expressionisme". waarbij
omstreeks 1905 in Duitsland inzet Ernst Ludwig Kirchner (1880
twee sterke persoonlijkhe- Otto Mueller (1874—1930), Max moord Ondanks, voortdurende
den in die richting, nl. Nolde
Kirchner. In Wenen werkte Ko-
koschka al met zijn expressionis
tische psychologie. En na de eer
ste wereldoorlog werd de stro-
ming nog sterker. Het werd ge- uiterst belangrijk,
woon een mode-verschijnsel. Wie
dus op het ogenblik aan de ex
pressionisten denkt, denkt alleen
Karl
i, met een klein voortbrengen, omdat
dé kleur tot uiting bnchMen'iürh^nae bevor du puntbaardje en een bijzonder artistieke kop. In onvervalst e* 20 heel anders l!
Limburgs wordt men welkom geheten en met een rasechte
an alles klaar.
lalve
aedis
Pechstein (18811955:
Schmidt-Rottluff (geb. w C1
Erich Heckel (geb. 1883). Het ^ut^n^den
geboren werd. ging met und doch f*1® zusammen. Ohne LjmburgSe gastvrijheid staat er gelijk
Heckel mee naar Dresden om ar- Macht und Polizei beherrschen
4000 chitectuur te studeren. Geen van sie die Welt. Was sie _sind ist
de drie vrienden heeft die archi- gleich. Es hat alles Platz
Kirchner tectuurstudie voltooid. Misschien ihrem Reiche. Sie tragen manch-
deze richting zje{ zaj opmerken dat het hem
vooral
dus geen groot gezelschap, Wie hetwerk
groepering uit deze
Overigens is het expressionis-
niet iets alleen
g .„.v h'i de meest abstraherende mai Kronen, manchmal Huren
ging. Zijn genoemd kunnen worden. Hij ^leider, gjg helfen dir, wenn di
Kirchner in het middelpunt, de landschappen zijn maar betrek- z°cht bij alles naar degrond- arbeitest- £>u kannst ihnen nu,
sterkste persoonlijkheid _van de kelijk weinig fa aantal De men- en dutch Arbeit danken. Wenn du
bij eerste blik wellicht "K"" 'n,1,et w""
kunstenaarsgroep „Die Brücke".
liet alle bijvormen
n, oeïijke gestalt. in zijn yb«ohii- b§ht|^f%likD^"u?ht een"»!! sterben uiillst, erscheinen
D"'t" Ludwig op tadU^erTr S manchmal. Sei zu Ibnen,
boren en groeide in Chemnitz drukkingsmogelij Wieden ligt dan
do schilderkunst Die richting "EitirtojSnid^nSai
duikt in alle kunstuitingen
borge
i de muziek, de beeldhouw
kunst. de literatuur. Maar wat is aje 5iuuie wciu iiueai eeiiB U11.
eigenlijk dat expressionisme, derbroken door artistieke uitstap-
chitectenstudie naar de Techni
sche Hogeschool in Dresden (op
verlangen van zijn vader), doch gen
die studie werd nogal
u grote innerlijke dir selbst. Du kannst alles tun.
Hp mpnvliik? vitale enereie ver- spanning ontdekken, terwijl hij Es ist nichts verboten. Das
en die energie ontstaat coloristisch zijn beschouwer voor gröszte Geheimnis aber ist, dass
door" de psyche, door de ei- de gro^te„ Pr°blemen stelt. diese Menschen oft nicht
zult U vragen. Laat ik dat
klaren met een heel duidelijk
woord van dr. J. H. J. Willems:
„De expressionistische kunste
naar wil het diepste wezen, de
kern van zichzelf en de dingen
uitdrukken, waarbij alle toeval
lige uiterlijkheden ien juist deze
had het impressionisme gegeven)
worden weggelaten. Zonder de
kleur te verwaarlozen vaak is
persoonlijkheid.
Kirchner van de gestalte tot de ber 1874
psyche, van het uiterlijk tot het boren
innerlijk,
de het wezen. Daarbij
niet aan een zeker pessimisme,
aan de wetenschap dat de mees-
ret) te mensen in de gevangenissen
een van hun bestaan leven, in de ar-
u ie moede van hun maatschappelij-
,ou. ke ordening, die een samenleven
in moderne koude steden nodig
maakt en het natuurlijk licht
en de natuurlijke kleur van de
zon uitsluit terwille van de
grauwheid van de gemechaniseer
de wereld. En eigenlijk vond
Kirchner maar bij één mensen
type de verbondenheid met de
natuur terug, bij de boer.
Men moet het werk van Kirch
ner dan ook niet als een soort
realisme maar meer symbo
lisch zien. ook zijn landschappen.
Hij streefde naar het wezenlijk-
kenmerkende. In sterke beelden
de ritmen heeft Kirchner zijn
verbeelding neergelegd en met
een zeer primair kleurgevoel.
Otto Mueller werd op 16 okto- d dieser Wache ge.
- - Liebau (Süez.e, 6e. Dg
nach Gesetzen. Du richtest dich show
De hoofdbewoner van dat huis zichzelf gebleven, ook al is er
is Guillaume Serpenti. een beken- een bepaalde ontwikkeling bij
de kunstschilder, die juist vandaag hem te zien. Naast zijn vrije
een tentoonstelling van zijn wer- schilderkunst is Serpenti nog de
ken bij De Jong Berger in Maas- corateur bij de Kon. Sphinx Cé-
;ft geopend Guillaume ramique te Maastricht, waar hij
3 een bijzonder levendig o.m. het servies van H. M. de
Hij houdt van zijn kunst, Koningin illustreerde.
vaanZSnVh°mr van Dat zijn huis een artistiek cen-
wln -iipc wat n'rettip trum is, ligt echter niet alleen
SerpcntTzcll. Zijn. .ch,8e„„-
en bovendien een erg gelovig
De madonna-
gebonden aan allerlei c
venties. Serpenti is daar vrij
en zijn kunst is dat ook. Daarop
zal hij ook boven de Moerdi
moeten komen exposeren c
de nodige bekendheid te krijged
Hij verdient het en zijn werk zaeden
ker.
CORN. BASOSK£
Ontmoeting
dere leden van de vriendenkring,
lakte hij met K
door Bohemen,
der beste
de academie. In
afzonderlijk vertrek van het
huis, is haar eigen atelier, waar
'ze dag in dag uit te vinden is en
hartelust kan spe-
De anderen
*Heckel die
Technische Hogeschool in Dres
den architectuurstudent was en
daar Kirchner leerde kennen. In
Chemnitz, waar hij de middelba
re school bezocht, was hij reeds
bevriend geraakt met Schmidt
Rottluff. Hij was de grote man
van de litho's en houtsneden en
in dat grafische werk probeer
de hij de psychische spanningen
van zijn individuen weer te ge
ven. Heckél bedreef eigenlijk
hebben
'niet leerlingen
als show.
Guillaume Serpenti werd op 27
maart 1903 in St. Pieter (Maastricht)
geboren en doorliep de middelbare ten met het materiaal, dat haar
kunstnijverheidsschool in Maas- kunst nodig heeft En de oudste
tricht. waar hij werkte zoon van Serpenti is Peter Ser-
bij Jonas. Postmes, Vos penti, van wie jaren geleden
en Bellefroid. Bij die grammofoonplanten uitkwamen
mensen heeft hij een met het mannenkoor De Maas-
grondige opleiding ge- treechter Staar, waarbij Peter
had, die hem in s^aat Serpenti in Kerstliederen de jon
genssopraan zong. Nu is Peter een
heeft hij reeds zijl
»/iti uit Maastricht, v.lji.r. Pel
een enorm talentvolle pianis
enkele jaren heel tvat van zit
de kunstschilder en ontwerp
stelde zich op
de basis verder te ont- grotc "vent
wikkelen. Bij vele ten- eerste piano-diploma als leerling taties
toonstellingen, o.m. in van Jean Franssen. In weer een
Rotterdam (1946), Den ander kamer staat zijn grote
Bosch (1948). Einoho- vleugel, waar Peter dagelijks te
ven (1948., Dsn Haag X'n.d5" 15 PV.5 "P J°".S tïent
T4-n.L, /incnT dat de aandacht zal moeten hou-
(1949) en Utrecht <1950. den E„ een Jonget Joontje wd
werd zijn werk geroemd ook ai jn de mUziek verder. Heus.
om de kundigheid en het huis van Serpenti mag dan
de gedurfdheid. En ook een bunker genoemd worden, het
op groepstentoonstellin- is dan een bunker vol kunst en
gen in ons land en in daarom een heel prettige bunker,
het buitenland (België
en Frankrijk) haalde HymniSCh WefK
Iwi Sir6 rnt ^mCraffon" WAT het werk van Guillaume
penti er uit om afzon- \Y serpenti zelf betreft, kan men
derlijk te worden ge- eIgenIij^ moeuijk van een be
noemd. paalde stijl spreken. Dat is ook
RfiiHifsrÉMTon uiet nodig. De schilders worden
jiuuicicizc!) veei te vee( ingedeeld in vakjes
in allerlei ismen. Zoiets doet
de schilders heus niet altijd goed,
want ze krijgen een etiket opge-
rijk, Duitsland en Italië plakt en kunnen er niet meer on-
Het letterkundig en algemedal v;
cultureel maandblad „Ontmotezor
ting" (uitg. Bosch en Keuning li
Baarn) is voor de vacantie md
een dubbel nummer uitgekomen
waarin tal van goede gedichtd Beh
zijn opgenomen. Er staan vei
zen in van Nora Petit. Bergmd
Jarry Duclay. Luc Seller,
Kroekow en Lode Bisschop,
zonder leerzame artikelen schil'
ven C. Ouboter over „Iets
genrevorming in en om de lit(i
ratuur" en Ad den Besten
zijn „Poëtologisch commentaar"!1
het begin van een serie interprtf
taties van een hedendaags get
dicht. Dit keer is het „Het Beeld!,
van Paul Rodenko. Een vlot ko^
verhaal „Frangois en Frangoiss
is van D. v.d. Stoep. Verder z
er nog wat boekbesprekingen
genomen.
Veerman Sas Bi
Veerman Sas, door Marlnj^^
van Goeree, Uitgave N.V. djjeid
Arbeiderspers, Amsterdam. De
leerde hü der uit.
wat, overal liet hy de
kunst op zich inwerken.
Maar toch Is Serpenti
Men kan Serpenti zowel impres
sionist als expressionist noemen.
Maar dat is minder belangrijk.
Persoonlijk zie ik hem meer als haal vertellen, dat is zeker,
een volgeling van Kokoschka. hij mist het vermogen zijn
Zijn werk heeft zicht ontwikkeld manfiguren psychologisch
le spelen in zijn geboortestrf
het gebied van de grote riviei
Wij hadden nog niet de gelegd
heid een eerdere pennevruclj
van deze streekromanschrijver t(
lezen. Van Goeree kan een
VIA NAAiD
IN PL AAI
fïE componist Bela Bartok werd
op 25 maart 1881 te Na-
gyszentmiklós (Hongarije) ge
boren en debuteerde reeds in
1891 in het openbaar als pianist.
terwijl hij op dezelfde leeftijd kleine klavierstukken schreef. Hij "ia11 in
ontwikkelde zich spoedig tot een beroemd klaviervirtuoos, onder-
werk het ludieke
_J eerste plaats in-
will componerend inder" mcloed: can Brahms. Later tcarden Wag- Vieeï
ner, Strauss en Liszt van veel betekenis voor hem. In 1905 begon pUur-muzikale uiting van een ge-
hij zich, geholpen door zijn vriend en kunstbroeder Zoltan Kodaly, niaal mens, wiens gehele wezen
te wijden aan de bestudering der echte liongaarse volksmuziek, doortrild was met een heüig mu-
Deze studie is van veel belang geweest voor zijn verdere muzikale ziekvuur.
"-i"? °ck "a°r AT,in". ™.°kt°b°r VOX heeft dit werk op de plaat
1940 bleef hy »n zijn composities de Hongaar, die het ritme van uitgebracht in een vertolking
de Hongaarse volksziel nimmer verloochende. door de Bamberger Symphoniker
o.l.v. Heinrich Hollreiser. (30 cm.
plaat PL 10480). Het
natuur niet als een verstild dich
ter, niet als een heel teer lyri
cus, maar als een meer epische
dichter. Zijn werk is niet een on
derdompeling in de pure schoon
heid van de natuur, maar een
zeer nadrukkelijk accent op de
nemend gemusiceerd en opname- krachtige puurheid en de sterke
technisch is de plaat ook goed. beweging in de natuur. En hij
De achterzijde van de plaat heeft daarbij helemaal niet alle
brengt ook een werk van Bartok zichtbare lijntjes en vlekjes no
en wel zijn „Cantate Profana" dig. om tot die weergave te ko-
voor dubbel gemengd koor. te- men. Integendeel, Serpenti ab-
nor- en baritonsolo en orkest en straheert heel sterk, hij laat weg
voltooid in Boedapest op 8 sep- wat te veel aandacht van het ge-
tember 1930. Het is eigelijk het heel kan afleiden, wat de tota-
enige grote vocale werk van Bar- liteit van het geheel kan storen,
tok, waarvan de tekst is samen- en dan borstelt hij in brede stre-
gesteld uit door Bartok vertaalde ken die natuurbeweging op het
Roemeense volksliederen. De doek.
eerste uitvoering had plaats op Het werk van Serpenti onderga
25 i
i 1934 i
IHet werk i H
ÏTonden. Deze Can- 'k vooral hymnisch.
maakt hij
In Amerika is de strijd
bestaan hem wel zeer zws
vallen en in armoede is hij ge- instrumenten,
storven. Dit feit, hoe betreurens- Het le deel (Andante non trop-
waardig ook, zie ik geheel in het po allegno vivace) is van een
voordeel van Bartok. Het Ameri- zeldzame ernst en een heldere op-
kaanse muziekleven eiste een an-r~" B M j
dere instelling dan die van Bar
tok. Andera componisten als Kre-
nek en Hindemith hebben zich in
Amerika omgeschakeld, zijn ver-
Amerikaanst. Hindemith is inmid
dels daarvan weer teruggekomen.
Maar toen ik een aantal jaren ge
leden eens aan Hindemith naar
Bartok vroeg, kreeg ik als
woord: „Ach. deze
niet aanpassen"
tate heeft als ondertitel: de tover-
herten. Het is een legende var
een oude vader die negen zonen
alleen maar leer-
worden alleen in hun doen en li Ve:
ten beschreven, zonder dat de iflerg
zer veel wijzer wordt over hiiven
innerlijke drijfveren. II
vrouw rond en mollig
mededeling in bijkans elk hoofifv
stuk wordt herhaald, is niet
doende om haar op te roepen v
het geestesoog van de lezer. i
Typische streekuitdrukkingij
zoals „het is deemstig boven d
rivier" zullen ook niet voor iedd
zonder meer begrijpelijk zijn.
Overigens is „Veerman Sas
bepaald geen slecht geschrevi
boek. De auteur heeft een gelul
kige hand gehad in zijn schc
van de narigheden tussen het Pr
testantse en Rooms-Katholiei
deel van de bevolking van ee
kleine stad, die wordt losg
Scheurd van oude bindingen.
uitvoering die voldoende span- de jagen en door de bossen c
bouw. Er wordt hier al direct
een zeer persoonlijk geluid ge
hoord, waarbij vooral het koper
sterk naar voren treedt. Het 2e
deel (allegro scherzandobevat
ondertitel „Ginoco delle Co-
pie" (spel der parem en geeft
de instrumenten gelegenheid
paarsgewijze en met sterke con-
trasten op te treden, met zeer
i kon zich interessante contrapuntische ef-
Hindemith kon fecten en verrassende harmonie-
dat toen wel en heeft er materieel en. Er ligt een lichte ironie over
voordeel bij gehad. Niet artistiek, dit deel. versterkt door de mar-
Daarom is hij weer teruggekeerd, kant geritmeerde thematiek.
Bartok kende geen concessies. Het 3e deel is minder concer-
geen reclame, geen oppervlakkig- tant dan het tweede; een bijna be-
heid. Hij kende alleen maar mu- klemmende beschouwing, breed
I ziekmaken zoals hij dat zelf wil- melodisch en met verfijnde chro-
-■ ,1, Lnri VDr nnff vaaI doet verwachten Dat de. matiek. Na een kort „Intermez-
h. j'p.etaecï on£r d- tlkl c.rol. Vo, niet d« „mod.ra. SI» 2^?,"™°" monevS't'ï vXÏ
HitfooMiar. <l« "rilheid" «aftorn, door h« le- rZadl.ioJ <on«S. w.irin Darden van Hon-
TT°^ Mn ^Den^Iaai Wz) ven echt real,stisch te vertellen ter „.gedachtenis van mevrouw gaarse danswijzen in steeds wis-
«Lt'uJi'n heel kn«D verhaal ae- 18 bl) haar met ZO erg overtu'8end Nataüe Koussevitzky. is het Con- selende tempi voorbereiden op het
«-Alden^at in de wereld van het en tevens een waarschuwing het cert voor Orkest, dat met recht laatsie deel. komt de Finale
Vinden in de wereld van de vol- boekje niet zo maar zonder het ge- de naam Concerto draagt. Het (Presto), de triomf van de Hon-
wassene speelt Wat de compositie lezen te hebben cadeau te geven, door vele componisten verwaar- gaarse muziekcultuur, tweemaal
betreft een uitstekend stuk werk Aan kinderen zeker niet. Het ge- loosde concerterende element is tot een zeldzame climax opge-
«n een debuut det op dit gebied hele verhaal is wat uitzichtloos. door Bartok in ere hersteld. Er is voerd. Dit is de echte Bartok, de
realiseren. Er bestaan al heel
wat opnamen van dit werk, maar v>
ik geloof niet dat dit de slecht- ders lieveling) zegt hem dat
Integendeel, hier wordt i
Het roofdier
altijd herten zullen blijven. Het
werk is onderverdeeld in drie de
len, nl. le. de negen zonen, 2e.
ontmoeting met de vader. 3e. zo
was de sage. Deel I en deel III
zijn voor koor en orkest, deel II
is voornamelijk recitatief-aria
met koor- en orkestcommentaar.
Het is een aangrijpend werk ge
worden. aangrijpend om de grote
menselijkheid die er uit spreekt.
Geen wonder dat het Bartok's
lievelingswerk was. Heinrich
Hollreiser brengt ook deze Can
tata Profana op een uitnemende
wijze tot klinken, daarbij bijge
staan door het Weens Symfonie
orkest, het Wien r Kammerchor,
de tenor Murray Dickie en de
bariton Edmond Hurshell. Deze
uitvoering stel ik nog boven die
van het Concert voor Orkest. Het
is een bijzonder sterke weergave
geworden, die ook opnametech-
nisch aan de redelijke eisen vol
doet. CORN. BASOSKI
je maakte mij los van mijn echo
en leerde mij vliegen
ik woon nu geen droom ver
meer bij je vandaan
wanneer ik ontwaak
zal ik in een wijd land staan
en mijn stem zal de muziek ontdekken
die ik vroeger tevergeefs zocht
mijn oren zullen luisteren ontmoeten
waar ik vroeger een muur vond
mijn ogen zullen zien vinden
wanneer ik ontioaak
tot op een naam ben ik je genaderd
nu mijn spiegel kapot is
tot op een illusie van schoonheid
nu ik je liefheb
PIET BOEKESTIJN
JPR
|tii
(mei
(besj
'raoi