Toekomstige taak van
Europa: Dienstbetoon
Kritiek op instelling
van staatscommissie
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Theologische faculteiten
gaan leraren opleiden
cle c/rootóte
c/ave
€hefarine 4
„Die ene avond"
Herziening rechtsvorm onderneming
I ACTUELE. SOCIALE
VRAAGSTUKKEN
Ook al zou men van mening
zijn, dat zich binnen het kader
van het ondernemingsrecht
minder gewenst geachte om
standigheden voordoen, dan be
hoeft daarvan nog niet de con-
sekwentie te zijn, dat op die
grond dit recht gewijzigd zou
moeten worden.
Wellicht zou het namelijk
mogelijk zijn binnen het kader
van het geldende recht, even
tueel op indirecte wijze, de ge
wenste voorzieningen te treffen.
Hiernaast kan het ook zo zijn,
dat tekortkomingen van het
recht in de praktijk reeds op
andere wijze zijn of worden
ondervangen.
Deze kritische opmerking
wordt geplaatst in een artikel
in De Nederlandse Industrie,
orgaan van het Centraal-Soci-
aal Werkgeversverbond, naar
aanleiding van de rede van
minister Beerman bij de instal
latie van de staatscommissie,
die een onderzoek moet instel
len naar de vraag, of de
rechtsvorm van de onderne
ming herziening behoeft.
Naar de mening van het
C.S.W.V.-orgaan heeft de minis
ter ook te weinig de juridisch
principieel verschillende begrip
pen vennootschap en onderne
ming uit elkaar gehouden. Zo
heeft de minister gezegd, dat de
problemen, die samenhangen
met de medezeggenschap van de
werknemers in de onderneming,
de structuur van de vennootschap
raken. Het wordt echter zeer de
vraag geacht, of een oplossing
voor dit probleem, zo die al ge
wenst mocht zijn, wel binnen het
kader van het vennootschaps
recht kan worden gevonden. Er
wordt nog aan toegevoegd dat de
minister overigens zelf reeds
heeft opgemerkt, dat het vraag
stuk van de medezeggenschap
der werknemers reeds in een
wettelijk kader is neergelegd
(p.b.o., ondernemingsraden). Men
kan zich alleen nog bezinnen op
de vraag, of een rechtsgrond kan
worden gevonden voor een nog
verdergaande vorm van medezeg
genschap.
VERANTWOORDING
Een andere kritische opmer
king geldt, wat dc minister ge
zegd heeft over de publieke ver
antwoording van de naamloze
vennootschappen. De minister
vindt deze zaak zo urgent, dat
gesuggereerd ls hierover een in-
tcrünrapport uit te brengen.
De vier werkgeversverbonden
hebben echter al een commissie
Jaarverslaggcvlng Ingesteld. Er
wordt in het C.S.W.V.-orgaan op
gewezen dat het uit te brengen
rapport van deze commissie wel
licht zal tonen, dat op de inzich
ten van het bedrijfsleven ver
trouwd kan worden en dat op dit
gebied geen taak voor de wetge
ver is weggelegd.
Ook de vragen, die de minister
heeft opgeworpen over de machts
verdeling tussen de organen der
vennootschappen, hebben com
mentaar uitgelokt. Gewezen wordt
op de grote verscheidenheid op
Let gebied van de machtsverde
ling tussen de organen in de ver-
-chfllende naamloze vennoot
schappen. Een wettelijk ingrijpen
op dit gebied zou onvermijdelijk
tct ernstige verstoring aanleiding
kunnen geven. Deze machtsver
houdingen hebben zich meestal
op praktische gronden ontwik
keld en zijn door de feitelijke om
standigheden noodzakelijk ge
maakt. Het gaat hier om een
terrein, waarop de grootste om
zichtigheid geboden is.
Er wordt twijfel over uitge
sproken, of het wel nodig was,
dat er een staatscommissie voor
deze aangelegenheid werd inge
steld, maar nu de commissie een
maal is ingesteld, wil genoemd
werkgeversverbond niet alleen
kritiek leveren op de minister
van justitie. Er is ook voldoe
ning over de rustige bewoordin
gen. waarin de minister het pro-
WAARDERING
Een lichtpunt acht men. dat de
minister de mogelijkheid open
laat, dat de commissie tot de
mening zal komen, dat
geen doorslaggevende behoefte
bestaat.
Waardering bestaat er ook
voor, dat de minister uitdrukke
lijk aan de commissie de onder
nemingsgewijze produktie als
uitgangspunt heeft gesteld.
Eventueel voor te stellen wijzi
gingen mogen dus niet de aan
vaarding van een ander stelsel
van economische organisatie in
houden. Zij mogen evenmin tot
strekking hebben op den duur
zulk een fundamentele verande
ring te bevorderen. Bij de werk
zaamheden van de staatscom
missie kan geen plaats zijn voor
een gedachtengang, die in al of
niet verkapte vorm een uitvloei
sel is van Marxistische theorieën.
Hoewel de laatste jaren van
linkse zijde het Marxisme offi
cieel over boord ts gegooid, zo
schrijft het orgaan van het C.S.
W.V., zijn wij er niet geheel
gerust op, dat de daaraan ten
grondslag liggende gedachten-
wereld ook ten volle verdwe
nen is.
Toe te juichen acht men het
ook, dat de minister de staats
commissie met het oog op het
vraagstuk van de medezeggen
schap, er uitdrukkelijk op heeft
gewezen, dat in dit opzicht on
derscheid moet worden gemaakt
tussen de werknemers zelf cn
hun vakbeweging. Dit onder
scheid wordt maar al te vaak
verdoezeld, aldus het artikel in
het orgaan De Nederlandse In
dustrie van het C.S.W.V.
STAGNATIE BOUW?
De Christelijke Bouwvakpa
troon, orgaan van de Nederland
se Christelijke Aannemers- en
Bouwvakpatroonsbond heeft een
uitvoerig artikel gewijd aan de
produktie-capaciteit van onze
steenfabrieken. De vraag wordt
gesteld, of er in de toekomst
wel voldoende baksteen zal zijn
voor onze wonlngproduktie.
Voor het eerst sinds enige tijd,
zo schrijft het orgaan, kan men
weer vernemen, dat het met de
aanvoer van baksteen niet zo
best is gesteld. Er bestaat
slechts keus uit een beperkt as
sortiment, de leveringstermijnen
worden langer en sommige prij
zen vertonen een tendens tot stij
gen. Terecht kan de vraag ge
steld worden, of de steenproduk-
tie dit jaar een knelpunt zal
gaan vormen in de bouwnijver
heid. De totale produktie zal in
overeenstemming kunnen zijn
met het totale aanbod. Indien
vanaf juni 1960 maandelijks 140
miljoen stenen worden afgele
verd. Zouden de producenten aan
deze vraag niet kunnen voldoen
dan wordt vrij zeker een stagna
tie in de bouwproduktie ver-
AZIAAT TOT JEUGD IN LAUSANNE
Nationalisme
niet slechts
een last
De openingsrede van dr. Vis
ser 't Hoofd blijft de jonge men
sen die naar Lausanne zijn ge
komen voor de oecumenische
jeugdconferentie, bezighouden.
Hij heeft hen opgeroepen om
geen afgedankte generatie te
zijn, maar om de kerk vaart en
ons continent visie te schenken.
De Indiase spreker Thomas heeft
als Aziaat zijn visie gegeven. De
toekomstige taak van Europa, zo
zei hij, is er een van dienstbe
toon.
Reeds enige dagen zijn de 1800 deel
nemers bezig door middel van bijbel
studie, inleidingen, visuele voorlichting
en onderlinge discussies te bekijken
hoe deze oproep in de praktijk kan
worden verwezenlijkt.
De eerste dagen stonden in het the
ma van ,,De Europese kerken in
huidige wereldsituatie." Deze week zal
worden gesproken over ..De taak van
de kerken in een veranderde Europese
situatie" en .Vernieuwing, eenheid en
getuigenis van de plaatselijke kerk."
(Van een onzer medewerkers)
Opening
Woensdagmiddag, 13 juli, waren om 4
uur ongeveer 2000 mensen de grote ka
thedraal van Lausanne binnengestroomd.
Dit kerkgebouw, dat ln het jaar 1275
werd ingewijd cn sinds 1536 gebruikt
wordt voor de protestantse eredienst,
was reeds meerdere malen de plaats
van oecumenische bijeenkomsten; aim
1927 werd de bekende conferentie
Geloof cn Kerkorde er geopend. Deze
keer was de kathedraal verlicht door
de schijnwerpers van de Zwitserse te-
levisle-dienst (de opname werd tegelijk
overgenomen door Eurovisie), wat een
bijzonder effect gaf aan de Gothische
bogen, het ronde koor en de zeldzaam
mooie gebrandschilderde ramen.
De liturgische opening van de as
blee werd ingezet met een processie
van de hoofden van de nationale dele
gaties. Niemand, die de dienst meemaak
te, zal het beeld hiervan kunnen verge
ten. Door de delegatie-leiders werden
grote witte borden meegedragen, waar
op de naam van hun land geschreven
stond. Onder de reeks van 27 namen
vielen die van de Sowjetunie, Hongarije,
Joegoslavië en Polen bijzonder op.
In de liturgie gingen o.a. voor: Mi
chel Wagner, de secretaris van d_
semblee de Metropoliet, Timiadus, ver
tegenwoordiger van het Patriarchaat
van Constantinopel, en Johnson, presi-
Weinig minder dan n nonder
io vele duizenden
'n ander mens werden
met Krniekon Salti.
Zo'n bloedzuiverende kuur met Kruschen
kan ook U van Uw Rheumatiek bevrij
den. Dat doen de beroemde vijf mine
rale zouten voor U als U trouw
Onzuiverheden in het bloed worden
iedere morgen die kleine dosis neemt
daaruit losgemaakt en afgevoerd langs
natuurlijke weg. En daarmee raakt ge
dan vanzelf van de pijnen af, die U nu
het leven vergallen.
De prediking werd gehouden door
Ds. Walter Lt&hi uit Bern, die sprak
over de tekst „Gij zijt het licht der
wereld" (Matheus 5 116). Deze
Bernse predikant vergeleek de jonge
christenen met de fakkelrenners, die
van een Olympiade de wereld ingezon
den worden. Alleen, zij moeten niet
verwachten met applaus binnenge
haald te worden; zij moeten juist
voorbereid zijn op afwijzing en soms
vervolging. Onder alle omstandighe
den moeten zij echter vasthouden, dat
zij dragers zijn van werkelijk licht en
dat ze dit licht, het evangelie van
Christus niet door bangigheid en val
se veiligheidszucht onder de koren
maat mogen stellen. „Wees met moed
wat gij zijt door Christus: het Licht
der wereld."
Kennismaking
Nadat tussendoor de kennismaking in
de discussiegroepen had plaatsgevon
den, kwamen alle deelnemers bijeen in
het Palais de Beaulieu. De openings
zitting stond onder leiding van de voor
zitter van de assemblee, canon E. Pa-
tey, een humoristische Engelsman. Hij
gaf allereerst aan de president van
Zwitserland, Max Petitpierre, gelegen
heid zich tot de jongeren te richten.
Zijn toespraak werd hartelijk ontvan
gen. In naam van de Zwitserse kerken
werden de aanwezigen welkom geheten
door Henri d'Espine uit Genève.
Toen vervolgens de namen werden
genoemd van de verschillende landen,
die delegaties hadden gezonden en de-
in de vergadering opstonden, gaf
n een groot applaus weg bij het
voorstellen van de afgevaardigden
de Russisch-Orthodoxe Kerk.
Rooms-Katholieke Kerk had waa
ers gezonden.
Het hoofdbestanddeel van de avond
was tenslotte de toespraak van dr.
Visser 't Hooft. Hij tekende de bete
kenis, die de jongere mensen altijd
hadden gehad in de oecumenische
beweging en stelde de assemblee
Lausanne in de lijn van vroegere
jeugdconferenties als die van Amster
dam (1939), Oslo en Travancore
(1952). Op alle velden van de oe
cumenische beweging zijn het jonge
ren geweest, die de zaak verder brach
ten. In onze tijd moet de jeugd uit
de kerken de erfenis van de oecume
nische beweging opnemen, voortzet
ten en, waar nodig, omzetten. Zij moet
dat doen in het geloof, dat Christus
het Licht der wereld is, hoe die we
reld ook opgedeeld is.
V erantwoordelijklieid
Donderdagmorgen werd het eerste
thema door twee sprekers Ingeleid: dr.
Nissiotis (associate-director van het
Oecum. Inst. te Bossey) behandelde
de gevolgen van de verdeeldheid der
kerk; mr. Thomas uit India ging op
een scherpe wijze in op de verhoudin
gen, die de laatste jaren tussen Euro
pa en de andere werelddelen zijn ge
groeid, en op de taak, die Europa
daarin heeft te vervullen.
Thomas merkte daarbij op: „Europa
heeft in de wereldaangelegenheden
historische zending te vervullen, een
zending, die wat macht betreft
nederiger zal zijn, maar die als dienst
betoon aan de mensheid niet geringer
in betekenis zal zijn". Hij suggereer
de in dit verband, dat de Europese
kerken er bij hun regeringen op zonden
aandringen, dat 15 pet. van het natio
nale inkomen in onderontwikkelde ge
bieden geïnvesteerd wordt.
Het ontwakende nationalisme in de
Aziatische en Afrikaanse landen moet
\zo zei Thomas niet maar alleen
als een kwaad en als een last gezien
worden, maar als een weg van deze
landen om tot zichzelf te komen
eigen bijdrage in het volkeren-
leven te leveren. De steun, die Euro
pa daarbij kan bieden, inde vorm
economische en sociale bijstand,
moet doordrongen zijn van een wer
kelijke zorg om de mensen. Hier voor
al zag Thomas de roeping van Euro
pa liggen en in het bijzonder van de
kerken. Europa moet zijn geestelijke
roeping herontdekken in het licht van
het Evangelie, dat laat zien wat de
bestemming is van de enkele mens en
van de samenleving.
Levendige discussies
- nu toe zijn de discussiegroepen
drie maal bij elkaar geweest om dat
gene, wat in de genoemde lezingen ge
boden werd, te bespreken. De groepen
tellen gemiddeld 23 deelnemers. Hoe
wel bij de samenstelling ervan met de
talen rekening gehouden moest worden,
zijn ze meestal zeer gedifferentieerd
wat land en denominatie betreft. Bij-
bij elke groep zijn enkele Afrika-
en Aziaten ingedeeld, wat de dis
cussie over het eerste thema tot een
zeer reële zaak maakt
We mogen wel zegen, dat de assem
blee in Lausanne niet alleen betekenis
heeft als ontmoetingsplaats en gelegen
heid om in eenheid verder te komen,
ook als trainingsplaats van chris
tenjongeren met het oog op hun con
crete verwerking van de problemen
van deze tijd.
Gedurende het weekend reisden alle
discussiegroepen als „ambassadeurs
van de oecumene" en om zelf uit de
contacten ervaring op te doen naar
allerlei steden en dorpen in Zwitser
land, waar zij werden ontvangen door
de plaatselijke gemeenten.
Conclusies
Het is in de discussiegroepen vaak
heet toegegaan. De jongeren deden
elkander onder en waren ze-
Als u kinderen hebt, dan weet u. dat het soms doodvermoeiend
is ze te laten doen wat u wilt. Er zijn dan momenten, waarop
u tot uzelf zegt: nu stop ik ei mee, nu moeten ze zelf maar
weten wat ze doen en de gevolgen ervan maar dragen
Zoudt u het vreemd vinden, als God er ten opzichte van ons,
grote, verstandige mensen, net zo over denkt? En als u
leest hoe het volk Israël God voor de voeten heeft gelopen,
vindt u dan toch eigenlijk niet, dat dit een heel ander geval is
en weinig of niets met uzelf te maken heeft? In Jeremia
zeven wordt verteld wat God heeft gedaan om dat volk Israël
bij Zich te houden; iedere dag, vroeg en laat, waren profeten
bezig de Joden op te roepen tot het dienen van hun Heer,
„maar zij hoorden niet, noch neigden hun oorEn dan is
dit Gods conclusie: „Dit is het volk, dat niet hoort naar de
stem van de Here, zijn God, en dat geen tuchtiging aanneemt;
de oprechtheid is verdwenen en teloor gegaan uit hun mond".
Zover is het gekomen en God giet Zijn grimmige toorn uit
over mens en dier, over de bomen op het veld en de oogst
op de akkers. Sombere woorden alleen? U moet vergeten, dat
wij met als ons praten over „God is liefde" en u hebt gelijk
als u dat zegt gevaar lopen te vergeten, dat God niet alles
door de vingers ziet en dat een beroep op Zijn liefde nooit
een vrijbrief is om maar onze eigen gang te gaan het
aangekondigde oordeel over Israël heeft zich voltrokken.
DE AGRARISCHE BEVOLKING
In Lausanne wordt niet namens
de jeugd van Europa gesproken,
het is de jeugd zelf die studeert
en spreekt.
Beroepingswerk
NED. HEBT. KERK
Beroepen te Altforst c.a.: M. Jansen,
kand. to Nieuwenhaagen, Limburg.
Aangenomen het beroep van de gene
rale synode als predikant voor buiten
gewone werkzaamheden (arbeid ten be
hoeve van de Prot. Evangelische Kerk in
België met standplaats Gerardsbergen):
J. de Jong, kand. te Utrecht: het beroep
van de generale synode als predikant voor
buitengewone werkzaamheden (arbeid
ten behoeve van de Morgenlandzending
en als docent aan do theologische afde
ling van de Universiteit van Beiroet): E.
M. Top, kand. te Wemeldinge.
Bedankt voor St Pancras: G. van Noor-
dennen te Berkel en Rodenrijs; voor
Haarlem: F. H. J. Bik te Heelsum.
Beroepbaarstelling de heer A. Sleders.
kand., Utenbroekstraat 27, 's-Gravenhage
is beroepbaar.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Zuidland (tweede
beroep): A. G. Baayen te Zuid-Beijer-
GEREF. KERKEN (VRIJGEMAAKT)
Aangenomen naar Ottowa, Ont, Cana
dian Reformed Church: H. Krabbendam,
kand. te Philadelphia.
nietv
ker niet vrij van werkelijkheidszin.
Toch zijn zij over het eerste onder
werp „De Europese Kerken in de hui
dige wereld" tot een aantal conclu
sies gekomen:
Men was algemeen van oordeel dat
de verschillen tussen de kerken over
wonnen moeten worden, als de kerk
haar opdracht voor vandaag juist wil
verstaan. Vooral op het terrein van de
zending is eensgezindheid nodig. De
conferentie sprak als haar mening uit
dat het de taak van Europa is om de
jonge volkeren van Azië en Afrika
technische en economische steun te
verlenen, zonder die te verbinden
politieke eisen.
Tot de kerken van Europa ging de
oproep uit om daadwerkelijk zich er
voor ip te zetten dat de vakmensen
die naar deze onderontwikkelde ge
bieden gezonden worden ook werke
lijk christenen zijn, die zonder zich er
op voor te staan hun christelijk ge
loof uitdragen.
grafie van de Landbouwhogeschool zelfstandigen als van de medewer-
te Wageningen 1959.
kende zoons en arbeiders. Dit is ook
Ondanks de groei van onze totale het geval in ruil- en herverkave-
bevolking neemt de mannelijke be- lingsgebieden, als bijvoorbeeld de
den zlmeer een industrieel land. te zuigkracht uit. Zelfs tot op verre
In 1859, dus een eeuw geleden, was afstand van de industriële centra.
zaam. Omstreeks de eeuwwisseling ningen, waar door verschillende
bedroeg dit percentage nog 33, in factoren, vooral door de mechani-
sinds het einde van de tweede we- derd. Aangezien deze arbeiders wo-
reldoorlog is de daling bijzonder nen in gemeenten, die in haar na-
sterk geweest, ook absoluut. Be- bijheid geen industriële bedrijven
droeg in 1899 het aantal in de agra- kennen, heerst hier meermalen een
rische sector werkzame personen omvangrijke werkloosheid. Nodig
nog 491.000, in 1956 was dit gedaald is óf migratie, vertrek naar ande
tot 435.000. re plaatsen, of nieuwe industriële
Met een percentage van 14 zijn wij vestiging in de nabijheid,
gaan behoren tot de Europese lan- Lijferink dringt aan op een nader
den, waar de relatieve omvang der onderzoek over de vraag, of het
agrarische beroepsbevolking het net van de industrialisatlekernen
laagst is. Alleen in Engeland en niet te wijd is. Tegen dat onder-
België is de relatieve omvang van zoek is geen bezwaar. Maar
dit bevolkingsdeel nog geringer.
Met cijfers toegelicht. Iaat Lijferink
zien, hoe de ontwikkeling is ge-
zal hierbij niet uit het oog kunnen
verliezen, dat de ligging van een
aantal gemeenten ook voor industri-
de drie groepen waaruit de agrari- bijzonder gunstige ligging, gezien
sche beroepsbevolking is opgebouwd de verkeersmogelijkheden, hier en
zelfstandigen, meewerkende daar wel te overwinnen,
zoons, arbeiders zich in een be- De sterke toeneming der industriële
trekkelijk snel tempo hebben gewlj- voor een belangrijk deel stedelijke,
zl&d. bevolking en daartegenover de aan-
Uitbreiding van industrie en stad zienlijke vermindering van het agra-
gaat gepaard met een relatieve of rische volksdeel stellen ook de
zelfs absolute afneming van de in de kerken voor vele problemen,
landbouw werkzame bevolking. Hoe kan de voorheen agrarische
de tuinbouw. Hieruit is te verkla- vangen? Hoe kan haar integratie
drijfshoofden. In Gelderland is in den om elders, in de meer stedelijke
de periode 1947-'56 het aantal me- en industriële milieus, compensatie
dewerkende zoons zelfs afgenomen te vinden.
met 40 pet., het aantal arbeiders Maar dit alles in de kracht van
met 54 pet. Maar Gelderland maakt Hem, die heel de wereldontwikke-
een uitzondering. Het gemiddelde ling heenleidt naar de glorieuze
Uitbreiding in Leiden en Groningen
73
Hij zucht en gaat het huis binnen. Boven op zijn
kamertje hangen de wanden vol platen. Illustraties
uit weekbladen cn ansichtkaarten naast keurig om
lijste prenten. De laden van het ouderwetse bureau,
dat dokter Mees hem heeft afgestaan voor zijn
kostbare schatten, trekt hij een voor een open. Aan
alles wat daar wordt bewaard, zijn herinneringen
verbonden. Paultje zucht opnieuw. Meenemen gaat
niet, hij kan een keus doen en de rest hier laten.
Dit denkbeeld grijpt hij gretig aan. Ja. hij zal veel
hier laten, dan is het, of hij alleen maar voor t
kamer uit. „Moeder!'
Als hij haar gevonden heeft, vraagt hij: „Laat u
mijn kamer precies zoals hij is, moeder? Dat is
veel leuker voor me. als ik in de vacanties hier
Anne belooft het. Ze belooft vrijwel alles, wat hij
vraagt Deze laatste weken zijn zo ongewoon, zo won
derlijk, ze doet haar dagtaak werktuigelijk, haar ge
dachten zijn bij de jongen, die weggaat. Ze telt de
dagen af, nog drie en twintig, nog twee en twintig.
Straks zal ze alleen achterblijven met dokter Mees
en Letje. Haar taak in het leven ls dan enkel nog.
de oude man en het langzaam achteruit gaande
meisje te verzorgen tot het einde. En dan Er
gens zal Mare zijn en een vreemde verpleegster zal
hem alle diensten bewijzen, die zijzelf aan Letje
en dokter Mees bewijst. Ergens zal een kind le-
n, dat zij niet verder zal opvoeden
trein zijn om hem af te halen. Ze hebben weinig
samen gereisd en onder gewone omstandigheden zou
den ze zeker beiden van de reis hebben genoten.
Nu echter moeten ze allebei voortdurend denken aan
het naderende afscheid.
Waarom rijdt die trein zo snel, waarom stopt hij
WILLY
STRUT
het
landschap, d"at aan hun ogen voorbijgaat. Ze zijn
beiden bevreesd, dat ze zich straks bij het afscheid,
niet zullen kunnen beheersen.
Daar dondert de trein al over de IJselbrug heen;
de rivier is heel breed, het water heeft de uiter
waarden overstroomd. Paultje ziet de IJsel nauwe
lijks. „Deventer" beeft hij op een wachthuisje ge
lezen. Deventer
De trein naar Zwolle ls al binnen;het overstappen
bree'xt de spanning wat. Weldra zit Paultje in een
hoekje van een coupé, zijn ogen zoeken hulp en
kracht bij Anne en ze vinden die hulp en die kracht.
„Je schrijft me gauw, hè Paultje, en je weet, als
het je te zwaar valt, dan kom je terug. In elk ge
val kom je met de Kerstvacantie, dat is over een
maand." Rustig klinkt haar stem, haar gezicht is
liefdevol; ze glimlacht, en knikt hem bemoedigend
toe.
niet aan alle kleine stations, die zij passerentranen bedwingen, al kost het moeite. Nog een ogen
blik, dan zet de trein zich in beweging. Roerloos zit
Paultje en staart Anne strak aan. Nog even, en ze
zijn elkander voorbij gegleden. Eerst langzaam, dan
al sneller en sneller glijdt wagon na wagon langs
Anne heen. Ze turnt de trein na. Ze heeft Paultje
gevraagd niet naar haar te zwaaien, omdat ze bang
is, dat het coupédeurtje open zal gaan. Ze staat ex
nog, als de trein al lang verdwenen is.
Dan keert ze zich langzaam om. Er is een won
dere. heilige ernst in haar. Ze had gemeend, dat
ze het afscheid niet zou kunnen dragen, maar toen
ze volkomen aan het einde van haar krachten was,
stroomde nieuwe moed in haar binnen.
„Heb je zo dapper gestreden, mijn kind? Hier
ben ik, om je te steunen."
Anne heeft hem herkend. Het is God, die tot haar
gekomen is, de God, aan wiens bestaan zij heeft ge
twijfeld. Nu dwaalt haar ziel niet langer eenzaam
door het heelal, maar ligt veilig verankerd. Haar
eigen krachten zijn opgebruikt, maar de kracht, die
haar nu doorstroomt, heeft ze van God ontvangen.
Ze begrijpt het niet.
Een oneindige goedheid en een diepe vrede om-
koesteren haar
„Wie mijn wil doet, ook als hij daarvoor zijn eigen
geluk moet opgeven, die schenk ik mijn troost
mijn vrede."
Anne loopt heen en weer over het tochtige per
ron; de stationschef is bezig de borden, waarop
vertrekuur en richting der treinen wordt aangege
ven, te verwisselen. Richting Amersfoort 11.35. Dal
is haar trein, de trein, die haar terug zal brengen
naar Letje en dokter Mees, haar deel op aarde
Ze trekt haar mantelkraag wat hoger om haar
hals heen; boven het zachte, zwarte bont is haar
mond rein en wijs, en haar ogen hebben een diepere
glans verworven.
"P|E rijksuniversiteiten van Lei
den en Groningen hebben be
sloten hun theologische facultei
ten een uitbreiding te doen on
dergaan door studenten gelegen
heid te bieden zich te bekwamen
voor het onderwijs in de gods
dienstige vakken bij het v.h.m.o.
Aan beide universiteiten zal een
speciaal doctoraal examen wor
den ingesteld ten behoeve van
aanstaande docenten.
De leergang is ingesteld, zo wordt
medegedeeld, omdat in steeds toene
mende mate behoefte wordt gevoeld
aan speciaal op dit terrein opgeleide
leraren. Kennelijk heeft deze maatregel
tevens ten doel om de daling van het
aantal theologische studenten tegen te
gaan omdat het voortbestaan van deze
faculteiten zelfs in gevaar werd
bracht en er reeds stemmen in bepaalde
kringen zijn opgegaan om deze facul
teiten maar op te heffen.
In Leiden kan de kandidaat thans met
advies en onder goedkeuring van de fa
culteit een hoofdvak en twee bijvakken
(Advertentie)
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
Bij pijn, griep ol „Underig- gevoel xorgl tea anke!
uWel dd 0 weer mal plezier C» *erk kunt dean
20 labl. i. 0.80. Voordelige geziniverpakklng 100 UMtt.3.60
kiezen. Een bijvak kan behoren tot de
vakken van een andere faculteit dan die
an de godgeleerdheid.
In Groningen zal het doctoraal exa
men voor leraren als hoofdvak de ge
schiedenis van het christendom omvat
ten, waarbij de studie in het bijzonder
zal zijn gericht op de cultuur-historische
kant. Bij de bijvakken waar uitleg van
het Nieuwe Testament of van het Oude
Testament enerzijds en wijsbegeerte
van de godsdienst of godsdiensthistorie
anderzijds voorgeschreven zijn, zal de
aandacht in het bijzonder gericht wor
den op de hedendaagse wijsgerige niet-
christelijke godsdienstige stromingen.
Bovendien zal de toekomstige leraar
evenals bij de andere lerarenopleidin
gen het geval is een pedagogische di
dactische vorming genoten moeten heb
ben.
De nieuwe leergang wordt niet alleen
voor aanstaande leraren bij het v.h.m.o.,
maar tevens voor docenten aan kweek
scholen, sociale academies en ander
soortige instellingen van het voortgezet
onderwijs dienstig geacht.
Ons niemve feuilleton
Morgen begint ons nieuwe feuilleton „Die ene avond" door de auteur
Herm. Steggerda. Het thema van dit verhaal heeft zijn ontstaan te danken
aan de gebeurtenissen ln Nederland tijdens de tweede wereldoorlog, waar
aan niemand, ln geestelijke zin gesproken, schadeloos is voorbijgegaan.
Wat men toen gedaan, gedacht en gehoopt heeft onder de druk van een
genadeloze bezetter, heeft onmiskenbaar een spoor in ons nagelaten en dit
is het criterium van deze geschiedenis. Deze speelt vandaag, maar ls uiteraard
doorweven van het verleden. Een meisje van bulten keert door omstandig
heden terug naar de stad en de kamer waarin zij gedurende de oorlogsjaren
heeft gewoond en het verhaal begint op het ogenblik, dat zij op deze kamer
nog tussen baar onuitgepakte koffers zit.maar daar stormen de herin
neringen op haar af en ziet zij weer allen, die met haar onder dit dak lief
en leed, geloof en hoop, ups and downs gedeeldi hebben cn ln die her
innering culmineert „die ene avond". Hoe diep die avond het spoor in haar
leven getrokken heeft blijkt uit haar reactie nL zU durft het niet meer aan
ln deze omgeving te wonen cn te werkenen gaat op de vlucht voor het
verleden. Is zij zo niet ergens een levend exempel voor velen, en heeft het
geen diepe zin om daarom haar ervaringen met spanning tc volgen? Uw
geboeide aandacht is
i de schrijver het antwoord.
