CHRISTELIJK
Ds, Hartveld bezag kritisch
avondmaalsleer van Calvijn
Nieuwe lectoren aan dei
Vrije Universiteit
rJJ
Nieuwe studie
aan de V.U.
Europese universiteit
kan eind 1961 starten
Schippersonderwijs wordt
zeker niet „afgescheept"
ontharing
depilan
de cfrootóte
C/ave
Een woord voor vandaag
Kanttekening
HOE KNOBBELS
2
De directeuren der Vrije Uni-|rug- In werd dr. stahlie als leider
jrersiteit in Amsterdam hebben
tot lector in de faculteit der gB- kinderhygiëne door de Wereldgezond-
neeskunde benoemd dr. C. M. J. I -heidsraad voor een periode van twee
Velzeboer vnnr hot nnHprwiic in jaar ""«eenden naar Thailand. Na zijn
veizeooer, voor net onderwijs m terugkeer in Nederland in 1956 werd dr.
3e oogheelkunde, dr. F. van Faas- Stahlie benoemd tot wetenschappelijk
sen, voor het onderwijs in de ana- hoofdambtenaar in de faculteit der ge-
tomie en speciale embryologie, j FSSEtS*
ar. J. Janssens, voor het onder-1 kunde.
wijs in de gynaecologie en obste- T,n,lo„, „,bb„ dc d,d„
trie, en dr. T. D. Stahlie, voor het VrUc Universiteit in Amsterdam Ir- P.
onderwijs in de paediatrie. Penning te Eindhoven benoemd tot lec-
V -*'"5
geboren. Zij studeercfte medicijnen
de Universiteit van Amsterdam en werd
in 1947 benoemd tot assistente van prof.
dr. A. Hagedoorn aan de oogheelkundige
kliniek, waar zij haar opleiding tot oog
arts voltooide. Sinds 1956 vervult dr.
Velzeboer. die in 1957 promoveerde, een
leeropdracht in de oogheelkunde aan de
Vrije Universiteit.
Dr. Van Faassen werd ln 1921 te Har-
denberg geboren- Na aanvankelijk een
opleiding tot onderwijzer te hebben ge
volgd ving hjj in 1946 de studie in de
medicijnen aan de Rijksuniversiteit te
Leiden aan. In 1957 promoveerde hij aan
deze universiteit.
In 1953 werd hij benoemd tot assistent
aan het anatomisch laboratorium der
Vrije Universiteit. In 1955 volgde zijn
benoeming tot wetenschappelijk ambte
naar. in 1957 tot wetenschappelijk hoofd
ambtenaar, met een leeropdracht voor
de anatomie van het bewegingsapparaat.
Sinds 1953 is dr. Van Faassen als docent
voor de bewegingsanalyse verbonden
aan de Christelijke academie voor Li
chamelijke Opvoeding te Arnhem.
Dr. Janssens werd ln 1921 te Vries
geboren. Hij legde in 1948 aan de Rijks
universiteit te Groningen het artsexa
men af en promoveerde In 1956
te Groningen, tot doctor in de genees-
In 1955 volgde zijn benoeming tot
chef-de-clinique van prof. Ten Berge.
In 1956 aanvaardde dr. Janssens een
leeropdracht in de gynaecologie en ob-
stetrie aan de Vrije universiteit. Sinds
october 1950 neemt dr. Janssens boven
dien in verband met diens ziekte tijde
lijk de werkzaamheden van prof. Ten
Berge waar aan de Rijksuniversiteit te
Groningen.
Dr. Stahlie werd in 1914 te Maastricht
geboren. Hjj ontving zijn opleiding in de
geneeskunde aan de Rijksuniversiteit te
Leiden waar hij in 1948 het artsexamen
aflegde. In 1959 promoveerde hjj tot doc
tor in de geneeskunde aan de Vrije
Universiteit.
Dr Stahlie is van 1939 tot 1941 werk
zaam geweest als zendingsarts in het
ziekenhuis van de Salatigzending
Bodjonegoro op Ost-Java
In 1947 keerde hjj naar Nederland te-
Advertentie
Denk aan Uw lijn
volgei
ontdekte formule.
Doofje* v«n ISO »abl ft f. 1.1$
600 tabl. ft. t. 2.05.1000 tabl. ft f. 5.60
bij apothakers an drogiaten
N.V. H. TEN HERKEU HILVERSUM
de vaste stof.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepbaarstelling: Ds. J. J. Bosman.
Rredikant voor buitengewone werkzaam-
eden tsecre. jeugdwerk N.C.S.V.) stelt
zich beroepbaar. Zijn adres is P. van
Wieldrechtiaan 21 bis te Zeist.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te "s Gravenzande (vac. L,
J. Boeijinga): A. Corporaal te Edam; te
Zeist (vac. J. Gillebaard): J. van Leeu
wen te IJmuiden; te Ottoland; A. C. van
Beek te Woerden.
Aangenomen naar Heusden-Meeuwen:
B. Koekkoek, kand. te Zwijndrecht.
Bedankt voor Wons, Valthermond,
Kootwijkerbroek en voor 's Gravenmoer;
B. Koekkoek kand. te Zwijndrecht; voor
Berlikum: W. J. de Ruiter te Idsken-
Bijdstand pastoraat De kerkeraad van
Groningen-Zuid heeft ds. F. A de Boeft.
laatstelijk vrijgemaakt predikant
Ir. Penning is geboren in 1925. In 1949
legde hij aan de Technische Hogeschool
te Delft het examen natuurkundig in
genieur af.
Van 1949 tot 1950 was hij als mede
werker van de Stichting voor Funda
menteel Onderzoek der Materie en als
zodanig werkzaam bij prof. dr. M. J.
Druyvesteins aan de Technische Hoge
school te Delft; van 1950 tot 1951 mede
werker aan het pnysis department
van Purdue University te Lafayette in
de Verenigde Staten van 1951 tot heden
wetenschappelijk medewerker aan het
natuurkundig laboratorium van de n.v.
Philips te Eindhoven, waaraan hij naasi
zijn lectoraat verbonden zal blijven.
Hervormde zending
schrijft prijsvraag
zendingsverhaal uit
De publiciteitscommissie van de Raad
voor de Zending schrijft een prijsvraag
uit voor een zendingsverhaal voor kin
deren. Gevraagd wordt een verhaal voor
kinderen van 6—12 jaar, dat speelt in
Azië of Afrika. In het verhaal dient iets
van de betekenis van kerk of zending
voor de bevolking te blijken. De lengte
van het verhaal is minimaal 7000 woor
den en maximaal 10.000 woorden.
Inzendingen dienen uiterlijk op 1 de
cember 1960 aanwezig te zijn op het Zen
dingsbureau te Oegstgeest 'Adres Secre
taris voor de Publiciteit, Mevr. M. J. de
GeusSmelt. Zendingsbureau, Oegst
geest). De Publiciteitscommissie neemt
geen enkele verantwoordelijkheid
het niet ontvangen, verloren gaan of te
laat bezorgen van inzendingen. De inzen
dingen, die niet aan de voorwaarden vol
doen, worden terzijde gelegd.
De Publiciteitscommissie beoordeelt de
inzendingen. Zij kan 3 inzendingen be
kronen, waarvoor, boven het normale, bij
de Publiciteitscommissie gangbare hono
rarium als prijzen beschikbaar gesteld
worden, resp. 100.75,en 50.
De commissie behoudt zich het recht voor
ook niet-bekroonde verhalen uit de geven,
zulks in overleg met de auteurs, wanneer
zij daartoe termen aanwezig acht.
Deelnemers aan de prijsvraag accep
teren door het feit van hun deelname de
uitspraak van de commissie als bindend.
Er kan niet over gecorrespondeerd wor-
De inzending dient te geschieden in
enkelvoud, op aan één zijde beschreven
papier (liefst getypt!» en voorzien van
een motto, vergezeld van een gesloten
enveloppe, waarin naam en adres van de
inzender moeten zijn.
P. C. Elfferich voor
CEC naar Z.-Anierika
Teneinde de aldaar gevestigde Neder
landse nederzettingen te bezoeken en de
mogelijkheden tot uitbreiding daarvan
ter plaatse te onderzoeken, zal de heer
P. C. Elfferich, lid van de Eerste Kamer
der Staten-Generaal en wethouder
openbare werken en stadsontwikkeling
van de gemeente Delft in zijn hoedanig
heid van vice-voorzitter van de Christe
lijke Emigratie Centrale. 18 juli voor een
reis door Zuid-Amerika vertrekken.
In de periode van half juli tot half
september zal de heer Elfferich de Ne
derlandse groepen in Argentinië, evenals
de kolonies in Brazilië bezoeken.
Delfts predikant promoveerde cum laude
U hebt een onderzoekingstocht
ondernomen, die doet denken aan
het werk van een detective, aldus
prof. dr. G. C. Berkouwer in zijn
toespraak tot zijn zevenentwintig
ste promovendus, de Delftse ge
reformeerde predikant ds. G. P.
Hartvelt. Uw dissertatie draagt
een zelfstandig en rijk karakter,
hetgeen door de senaat is geho
noreerd (met het praedicaat
,cum laude").
Gerrit Pieter Hartvelt, geb. 4 novem
ber 1921 te Zevenbergen (N. Br.) stu
deerde na te Rotterdam het Marnix-
gymnasium te hebben bezocht theologie
aan de V.U. te Amsterdam. Op 9 fe
bruari 1947 deed hij intrede in zijn eer
ste gemeente Oosternijkerk (Fr.), van
waar hij in 1950 naar Bodegraven ver
trok, welke gemeente in 1953 met As
sen verwisseld werd. Sinds 7 januari
1959 dient ds. Hartvelt de kerk van
Delft.
Het proefschrift van dr. Hartveld
draagt als titel „Verum corpus". Een
studie over een centraal hoofdstuk uit Hs
avondmaalsleer van Calvijn" (uitg. W.
D. Meinema. Delft» en beslaat niet min
der dan 230 pagina's druk. Een indruk
wekkende lijst van geraadpleegde lite
ratuur (8 blz.!) legt^ reeds getuigenis
Avondmaalsleer
Na een inleidend hoofdstuk wordt
eerst het ..verum corpus" (het ware li
chaam) bij Luther behandeld waarna
uitvoerig nagegaan wordt hoe Calvijn
over het verum corpus" heeft gedacht.
In het slothoofdstuk geeft de auteur een
kritische terugblik.
In deze studie wordt dus de ontwik
keling van de avondmaalsleer van Cal
vijn nagegaan. In de uitbouw van deze
leer is er enerzijds een duidelijke af
wijzing van het standpunt van Zwingli
en zijn geestverwanten; anderzijds is
er een bepaalde openheid in de rich
ting van de Luthersen. Dit laatste
tracht hij aan te tonen door te wijzen
op de merkwaardige plaats die de uit
drukking ..substantia corporis" bij Cal
vijn inneemt.
Eenvoudig is dit alles zeker niet:
reeds Bullinger, Lasco en Utenhove
vroegen hem om verduidelijking. Wat
Calvijn tevens met Luther verbindt is
zijn visie op de „caro Christi vivifica"
Cne levendmakende vlees van Christus),
een thema dat Calvijn ontwikkelt in
nauwe aansluiting aan Cyrillus van Ale-
xandrië. Door de uitwerking van dit the
ma in de avondmaalsleer doet Calvijn
echter het ,,vere homo" (waarlijk mens)
zijn christologie niet ten volle tot
zijn recht komen.
In de avondmaalsleer van de Heldel-
bergse Catechismus worden deze
dachten van Calvijn niet overgenomen.
Dr. Hartvelt meent dan ook op dit punt
de avondmaalsleer van Calvijn te i
ten afwijzen „omdat wij niet vermogen
in te zien hoe déze opvatting aangaan
de de earo Christi vivifica geïntegreerd
kan worden in een schriftuurlijke
avondmaalsleer Wij kannen daar
bij volkomen serieus blijven nemen,
de caro Christi inderdaad vivifica
niet omdat daaruit het goddelijk
leve:
volbracht. En wij i
i dat de Schrift
Verzet van
Frankrijk
voorzitter van de Hoge Autoriteit, ver
klaarde, dat de Europese universiteit
een voorbeeld dient te worden voor de
vrije uitwisseling van studenten. De uni
versiteit zal op de duur niet alleen een
volledige universiteit moeten worden.
MÉ r" voorbeeld voor een zekere
de studieprogramma
vaderlanden".
doch ook
harmonisatie
der nationale universiteiten, welke
de volledig vrije uitwisseling van
SDOtcdï'ieMVhbbld®1 Sem™^>»PP^|cSiftn VanruUeri^laalrte het v™"
«HnMii? besluit nemen over de de Franse regering tegen de Europe:
sucnting van een Europese umversi-| universiteit, hetgeen volgens hem e«
teit, zodat deze in het najaar van gevolg is van de visie der Franse r
1961 haar poorten zal kunnen openen.gering op de Europese integratie, d
Het parlement stelde overigens, dat nie) verder gaat dan een „Europa der
de huidige voorstellen, waarover de mi- J--"
msterraden op 20 juli jl. nog geen over
eenstemming hebben kunnen bereiken,
onder meer door Frans verzet, slecht3
aanvaardbaar zijn als de universiteit
op de duur zal uitgroeien tot een volle
dige universiteit, die alle studievakken
omvat en waaraan ook studenten kun
nen studeren, die hun universitaire op
leiding nog niet elders hebben voltooid.
Naast toegepaste wetenschappen moet
dan ook aandacht aan zuiver weten
schappelijk onderzoek kunnen worden
besteed.
De Belgische christendemocraat Du-
vieusart heeft vóór de stemming ver
klaard, dat men een schakel dient te
scheppen tussen de Europese universi
teit en de Europese middelbare scholen
om Luxemburg en Brussel. Op het ogen
blik is het zo. dat een leerling van een (V.n
Europese school eerst aan een univer- r» onzer verslaggevers)
siteit van een der zes landen moet af- °P de ledenvergadering, op Woud-
studeren. voor hij aan de te stichten schoten, van de Nat. Chr. Onderwijs
Europese universiteit kan gaan stude- Vereniging (N.C.O.V.) die het chris-
Jeugdwerk
Terwijl de hoogleraar dr. G. Meule-
man en lector Van den Berg opponeer
den n.a.v. de inhoud van de dissertatie,
moest dr. Hartvelt twee zijner stellin
gen verdedigen tegen prof. er. H. var
Riessen (Delft) en prof. dr. R. Schip
pers (V.U
Stelling 18 luidt: Gezien de nieuwere
ontwikkelingen en opvattingen met be
trekking tot het jeugdwerk moet duide
lijk onderstreept worden dat het gere
formeerde jeugdwerk altijd wezenlijk
behoort te blijven vorming in kennis,
die allereerst zaak van het hart moet
zijn. maar niet minder ook zaak van
verstandelijk inzicht.
Prof. Van Riessen is het hier in prin
cipe volkomen mee eens, doch wanneer
wij moeten constateren, dat 67 pet. van
de jeugd geen deel neemt aan het veel
eisende jeugdwerk, komt de vraag of
we deze norm moeten laten vallen. Doch
dan ducht hij het gevaar, dat wij straks
een onmondig en passief kerkvolk zul
len hebben. Moet er gezocht worden
laar een ander type jeugdwerk, dat zich
anpast aan wat de jeugd vraagt?
Dr. Hartvelt sprak zijn grote be
zorgdheid uit over de genoemde 67%.
Wanneer de toevlucht wordt genomen
tot het z.g. open-jeugdwerk, vreest hij.
dat de eigenlijke doelstelling (vorming
tot bewust Gereformeerd leven) ver
loren gaat. Hij betwijfelt of de struc
tuur van het jeugdwerk oorzaak is van
de verminderde belangstelling. Het
jeugdprobleem is in wezen het pro
bleem van de ouders en de gezinnen!
De laatste stelling (19): „Het gebruik
in jazz-muziek in de eredienst is te
verwerpen" deed prof. Schippers vra
gen: hoe weet u dit? En wat zijn uw
argumenten? Er is een tijd geweest,
dat ook orgelmuziek in de kerkdienst
verwerpelijk werd geacht.
Dr. Hartvelt uitte zijn ernstige be
zwaren tegen de structuur van de jazz.
Hier overheerst het rythme; er zit iets
dat appelleert op bepaalde instincten
dat tendeert in de richting van de
extase. Prof. dr. G. van der Leeuw
merkte eens op. dat waar het rythme
overheerst het Woord sterft.
Van de stellingen noteren wij nog:
8. Men kan niet zeggen dat in de Zon
dagen 28 en 29 van de Heidelbergse Ca
techismus het typerende van de avond
maalsleer van Calvijn tot uitdrukking
9. In het apostolicum is de uitdruk-
kmS sanctorum communionem"
geen attributieve bepaling bij
unam sanctam ecclesiam".
15. Bij Je handhaving van haar be
lijdenis zal de kerk voortdurend moeten
waken tegen eenzijdige accentuering in
het belijden der kerk. Zij zal deze heb
ben tegen te gaan door toelichting op
dit belijden, of door hernieuwd belijden.
Dank aan regering
voor verbeteringen
BOND* VAN VRIJE EV. GEM.
Beroepen te Wormervecr; P. van Vliet
te Oldebroek.
ül HAMEAIS
Excellent voorhuiden handen
j Het is de Homomelis die Het'm doet
Men moet volgens Duvieusart streven
sar een soort Europese baccalaureaat-
studie (van drie jaar bijvoorbeeld» als
directe schakel tussen de Europese mid
delbare scholen en de universiteit. Daar
mee zou in de eerste plaats de omweg
via de nationale universiteiten worden
verkort en bovendien de beperking, dat'
alleen volledig afgestudeerden aan de
Europese universiteit worden toegela-i
ten, verzachten. De Belg Coppe, vici-
telijk schippersonderwijs behartigt,
heeft de voorzitter, mr. A. B. Roos-
jen te Amsterdam, zijn erkentelijk
heid uitgesproken aan het adres van
de regering, voor wat zij in het af
De directeuren der Vrije Ui
it in Amsterdam hebben
Helpman in verband met "de langdurige komstig het voorstel van het college
ziekte van ds. J M. Vlaming belast met van curatoren besloten een zelfstandi-
de herderlijkejor^in_^de ^ei^trumwijk. ge studierichting in de culturele an
thropologie in te stellen. Het doctoraal
examen in dit vak zal kunnen worden
i afgelegd in de verenigde faculteiten de economische wetenschappen,
der rechtsgeleerdheid, der letteren en In verband hiermede is prof. dr L
wijsbegeerte en der economische we- Onvlee. die sinds 1956 als buitenge-
tenschappen, terwijl dit examen ter woon hoogleraar dit vak heeft gedo
ceerd als onderdeel van de opleiding
in de politiek-sociale wetenschappen,
met ingang van 1 september 1960 be
noemd tot gewoon hoogleraar in de
culturele anthropologic.
(Advertentiën)
keuze van de doctorandus onder goed
keuring van de verenigde faculteiten
toegang zal geven tot de promotie het
zij in de rechtsgeleerdheid, hetzij in
de letteren en wijsbegeerte, hetzij in
Modern, snel en mild.
veilig en reukloos
zagen het gebeu-
drieën verhoeden.
Mees was te stijf
57
Dokter Mees. Letje en PaultN
ren, maar ze konden geen van
dat ze op de grond v el. Dok'c
en te rheumatisch. hij had tijd aodig
stoel op te staan. Letje lag macL.eloos op haar rust
bed en schreeuwde van schrik en Paultje, die eerst
niet begreep, wat er ging gel laren, krielde angstig
naast zijn moeder neer, tchudde haar onbeweeglijke
lichaam en riep haar jammerend Anne merkte
van dit alles niets. Dokter Mees probeerde haar op
te tillen, maar het gelukte hem niet. hij bezat er
de kracht niet meer toe. Hij liet Paultje wat kus
sens aangeven, die hij stevig om haar heen drukte
en stuurde het kind toen naar boven om een paar
dekens tc halen Op haar stoel schokte Letje zo he
vig, dat het weinig scheelde, of ze wns op de grond
terechtgekomen. De tranen liepen langs naar bleke
gezicht en ze kon zichzelf niet geno» c beheersen om
ze af te vegen.
Toen Paultje terug was met de oexens en Anne
warm toegedekt op de grond lag, tel de oude dok
ter, zo rustig, alsof er niets ernstigs gebeurd was
..Paultje. nu zal ik bij moeder blijven en haar voor
zichtig wakker maken, dan moet jij naar de dokter
gaan en hem vertellen, wat er aan de hand is."'
Paultje knikte, hij huilde niet meer, maar zijn lip
pen trilden en hij klappertandde.
„Neem de fiets," zei dokter Mees nog, toen hij
al bijna weg was.
Op de fiets van Anne. die hem veel te hoog was
en waar hij enkel op kon rijden, als hij op de trap
pers bleef staan, reed Paultje naar de dokter. Het
was niet zo heel ver en het was bijna zo licht bui
ten als overdag De hele middag hal het gesneeuwd
en nu vroor het. De maan leek van stralend, blank
metaal, de takken van boifaen en struiken glinster
den. alsof ze met edelstenen waren bezet, de witte
wegen, de hekken langs de tuinen, de blank be
sneeuwde dennen glinsterden, glinJterden in het zil
verblauwe licht, dat vredig, in een roerloze stilte
WILLI
STRUT
over de aarde, sebeen, een diamanten aarde. Aan
de donkerblauwe hemelkoepel straalden de sterren
onnatuurlijk fel; soms, vanuit de verte, klonk de
roep der vossen, de eerste paringsroep voor het
nieuwe leven, dat toch weer opbloeien zou; de «oer
stierf galmend weg in de betoverde ruimte.
De pittige, geurige winterlucht kalmeerde de jon
gen; onder de fietsbanden kraakte de sneeuw; hij
zag schuin voor zich uit zijn schaduw over de weg
glijden, het silhouet van een kleinen jongen met een
alpinomuts, waarvan het kleine staartje middenop
het hoofd recht overeind stond. Met alle kracht, die
in hem was, reed hij. Eerbiedig keek hij zo nu en
dan naar de sterren, die zijn tocht schenen te vol
gen, die aandachtig schenen toe te zien, of hij wel
snel genoeg vorderde. „Het gaat om je moeder,"
schenen zij te zeggen me; een warme, begrijpende
ernst. Wisten zij ook van zijn koelheid jegens haar.
hij hoopte van niet. En tussen de sterren stond de
maan, die zijn licht naar de aarde zond. Het was
Paultje. of ook de maan hem aanspoorde om zich
te haasten „Bedenk eens. hoe aardig ze altijd is,
ook nu jij zo lelijk tegen haar doet." zei de maan,
die tussen de sterren stond.
Paultje hijgde, het was niet gemakkelijk rijden op
de trappers staande, hij kon bijna niet meer en de
sneeuw was zo hard en hobbelig! Gelukkig was hij
er bijna. De weg voerde nu dwars over de dorpsenk,
die wel een bunder groot was. Eén wijde, witte vlak
te strekte zich rondom hem uit, de smalle weg was
niet meer te onderscheiden van het aangrenzende
bouwland, hij moest op de gis rijden. Hij richtte
zich naar het licht van de booglampen, die in de
verte, boven de straatweg, waren opgehangen; als
hij daar was, was hij ook bij de dokter. Koud woei
de Oostenwind over het vlakke land aan, zijn han
den waren bijna gevoelloos Maar binnenin, veilig
behoed door zijn jonge, sterke lichaam, klopte warm
en krachtig zijn hart Daar leefde onrust om moe
der. berouw over zijn onverschilligheid jegens haar
en tevens een trotse blijdschap, dat hij het was, die
hulp voor haar ging halen door koude en nacht. Het
kleine, afhankelijke kind groeide tot een helpend,
handelend mens.
De dokter schreef rust voor Hij onderzocht Anne
meerdere malen en zei ten slotte, „de enige manier
om absoluut beter te worden, is u te laten opere
ren. Maar wilt u daar liever niet toe overgaan, dan-
zult u voortaan heel rustig moeten leven en vóór
alles aan J1-^m
„Dan m
liefst hoe eer, hoe,
ik weer gezond en sterk zijn."
„Laten we het hopen," zei dokter Mees voc
tig, „dat heeft een mens niet in de hand."
Een auto bracht Anne naar het ziekenhuis
naastbij gelegen stad; niemand begeleidde haar,
want de oude dokter moest bij de twee kinderen
blijven, die onder de indruk van het afscheid, de
verdwijnende auto nastaarden. „O dokter," snikte
Letje, „als het maar goed gaat, ik ben zo bang.'
gelopen jaar in het belang van dit
onderwijs deed.
Verleden jaar had de heer Roosjen
drie wensen geuit. Twee daarvan zijn
inmiddels in vervulling gegaan. Het
maximum steunbedrag per week per
kind, dat scAiippersonaerwijs geniet, is
met twee gulden verhoogd.
Bovendien heeft men juist heden de
inkomensgrens, die steunverlening toe
staat, verhoogd, ook een goede verbe-
Nog niet ingewilligd is de wens inza
ke verhoging der subsidie aan interna
ten voor schipperskinderen. Hetgeen
voor de hand ligt, want het gaat hier
niet alleen om een aangelegenheid in
zake het schippersonderwijs; heel het
subsidiebeleid heeft ermee te maken.
Op grond hiervan meende de heer
Roosjen te kunnen verklaren, dat men
niet moet bagatelliseren wat de rege
ring voor het schippersonderwijs doet.
Helaas is dit gedaan door de Prot. C'.ir.
Schippersbond in zijn orgaan. Men
meende, dat de regering het schippers
onderwijs af en toe eens afscheepte met
een gulden. De heer Roosjen noemde
dit verwijt volkomen misplaatst.
Het afgelopen jaar overziende, consta
teerde de heer Roosjen met dankbaar
heid, dat de N.C.O.V. het onderwijs aan
meer dan veertienhonderd schipperskin
deren mogelijk mocht maken.
Omdat 1959 eer goed jaar voor de
schippers was. genoten veel meer kin
deren onderwijs aan de wal. Ook het
hgplaatsenonderwijs had voortgang; er
behoefden geen klassen te worden op
geheven, al daalt de belangstelling al
tijd wanneer de schippers door het
drukke jaar, korter aan de wal liggen.
ONVERMOEID
Men miste op deze vergadering de
secretaris, de heer H. Booy l'.zn. te
Alphen aan de Rijn, die om gezond
heidsredenen verstek moest laten gaan
Mr. Roosjen vond. dat door deze ab-
entie de glans van de bijeenkomst
lauwd was. Hij typeerde de heer Booy
ils een onvermoeid werker, die metter
daad dag en nacht in touw was voor
de N.C.O.V., reeds sedert 1922 Hij ver
richtte dit werk „zoals haast geen se
cretaris het ooit deed" en wel omdat
hij het van stonde aan als opdracht van
zijn goddelijke lastgever beschouwde.
In veel christelijke arbeid ontwaren
we lauwheid, gebrek aan besef van ver
antwoordelijkheid. aldus de heer Roos
jen, Van een christen mag echter
wacht worden, dat hij de zin var
leven zoekt in onvoorwaardelijke dienst
aan zijn hemelse Vader.
Dit betreft ook het christelijk schip
personderwijs. Als de daarin geschon
ken zegen nog tot ons spreekt, zullen
wij niet slordig zijn met het verrichten
taak, zei de heer Roosjen.
de penning-
Wie wat dieper doordenkt had eigenlijk die uitspraak van
Paulus niet verwacht. „Zo blijven dan deze drie", zegt Paulus,
geloofhoop en liefde. Maar de meeste van deze is de liefde-'"
Dat ze onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn willen we wel
aannemen maar dat de liefde gaat boven geloof en boven
hoopbijna voelen we het als strijdig met onze leerstellige
opvattingen.
Zonder twijfel hadden wij geloof de voorrang gegeven. Want
geloof is immers de voorwaarde tot zaligheid. Geloof is de
kracht waaruit wij leven en in het geloof kunnen wij onbe
kommerd sterven. In hoop op heerlijkheid. Want ook die hoop
slaan we eigenlijk hoger aan. Daar klemmen we ons aan vast
als het in deze wereld slecht gaat. Daarmee overwinnen we
onze persoonlijke moeilijkheden en ons persoonlijk verdriet
en daarmee overwinnen we de angst voor een weréldchaos.
Koesterend onze hoop kunnen we ons buiten het leven stellen,
ons terugtrekken- in ons isolement. Geloof en hoop daarin
kunnen we ons christenen betonen!
„Maar de meeste van deze is de liefde!", zegt Paulus, en
eigenlijk zegt hij niet anders dan wat Jezus gezegd heeft als
samenvatting van de tien geboden: God liefhebben en de
naaste liefhebben.
Christen zijn: geloof en hoop. Als christen leven: liefde. Het
laatste is meerder dan het eerste!
KINDERBIJSLAG (I)
2^0ALS wij reeds berichtten is op
korte termijn de memorie van
antwoord van de regering te ver
wachten bij het ontwerp voor een
Algemene Kinderbijslagwet, dat in
1957 door staatssecretaris van
Rhijn reeds bij de Tweede Kamer
werd ingediend.
Als oorzaken voor het feit, dat de
parlementaire gang van dit wets
ontwerp zo bijzonder traag is, mo
gen wel genoemd worden de vele
moeilijkheden welke dit wetsont
werp medebrengt, en de vele me
ningsverschillen, welke hiermee ge
paard gaan.
Naar wij vernamen zal de regering
in haar memorie van antwoord aan
de Tweede Kamer in grote lijnen
vasthouden aan het oorspronkelijke
wetsontwerp. De kinderbijslag zal
krachtens deze wet beginnen bij het
derde kind, zowel van loontrekken-
den als van zelfstandigen, en de
financiering zal geschieden via pre
mieheffing bij deze loontrekkenden
en zelfstandigen. De werknemers
zullen waarschijnlijk voor deze pre
mie een looncompensatie ontvan
gen. Deze premie zal zich bewegen
tussen de 2 en 3 procent.
Voorts is de gedachte, dat de werk
nemers krachtens de huidige rege
ling in de toekomst ook nog kin
derbijslag zullen ontvangen voor
het eerste en tweede kind.
Van de drie belanghebbende groe
pen (de werkgevers, de werkne
mers en de zelfstandigen) is er dus
KINDERBIJSLAG (II)
slechts één, waarvoor iets gaat ver
anderen, namelijk de zelfstandigen.
Voor de loontrekkenden zijn de wij
zigingen slechts van formele aard.
Financieel komt alles voor hen op
het zelfde neer. De werkgevers be
talen op het ogenblik weliswaar de
gehele premie voor de kinderbij
slag (5Vi pet.), en in de toekomst
blijven zij slechts de premie voor
de toeslag ten behoeve van de eer
ste en tweede kinderen van de
loontrekkenden betalen, maar in
werkelijkheid komt de zaak voor
hen materieel ook op hetzelfde
neer. Het restant van de premie
dat de werknemer zelf gaat beta
len, moet immers eerst door de
werkgever in het loon gecompen
seerd worden.
Anders is het echter met de zelf
standigen. Tot nog toe was het zo,
dat deze groep voor een lagere kin
derbijslag krachtens een noodwet
in aanmerking kwam, wanneer men
minder genoot dan een bepaald in
komen. Wordt het ingediende wets
ontwerp wet dan gaat dit verande
ren. Alle zelfstandigen zullen pre
mie moeten gaan betalen en alle
zelfstandigen met meer dan twee
kinderen zullen een kinderbijslag
gaan ontvangen gelijk aan die voor
de werknemers. Met name voor de
kleine zelfstandigen is dit een aan
merkelijke verbetering. Zij blijven
echter nog verstoken van kinder
bijslag voor het eerste en tweede
kind.
HEBBEN wij niet de illusie,
dat het ingediende wetsontwerp
voor een algemene kinderbijslagre
geling zonder slag of stoot door de
beide Kamers van onze volksverte
genwoordiging zal komen.
Van r.k. zijde heeft men in de loop
van de jaren al wel laten blijken,
dat men naar een kinderbijslagwet
zou willen voor alle kinderen, dus
niet vanaf het derde kind en dat
men eventueel wel een financiering
zou willen aanvaarden uit de alge
mene middelen. De laatste tijd
blijkt men in het socialistische po
litieke kamp ook wel die kant uit
te willen. We laten nu maar bui
ten beschouwing, in welke mate dit
standpunt beïnvloed wordt door de
huidige politieke constellatie in Ne
derland.
Er wordt al gedacht in de richting
van een compromis tussen genoemd
standpunt en de mening van de re
gering. Men zou namelijk de kin
derbijslag voor het eerste en twee
de kind ook voor de zelfstandigen
willen laten gelden. Men denkt hier
toe een mogelijkheid te zien door
de kinderbijslag voor de eerste en
tweede kinderen zowel van zelfstan
digen als van loontrekkenden te fi
nancieren uit algemene middelen.
De werkgeverspremie komt dan ge
heel te vervallen. Voor de kinder
bijslag vanaf het derde kind krijgt
iedere Nederlander dan nog een pre
mie van 2 a 3 pet. te betalen.
Ongetwijfeld schuilt in dit compro
mis het voordeel, dat loontrekken
den en zelfstandigen een gelijke be
handeling genieten. Wij vragen ons
af, of men op den duur toch niet
uit sociale en rechtvaardigheids-
overwegingen zal moeten besluiten
aan de zelfstandigen ook voor het
eerste en tweede kind kinderbijslag
mogelijk te maken.
Dit compromis betekent ook voor
de werkgevers, waar de roep om
verlichting van de belastingen de
laatste tijd nogal eens wordt ge
hoord, een verlichting, want zij
worden zonder meer vrijgesteld van
premiebetaling voor het eerste eo
tweede kind van de loontrekkenden
Vanzelfsprekend blijven ook aan dit
compromisvoorstel nadelen kle/en.
De moeilijke vraag, of er inder
daad voldoende algemene middelen
aanwezig zijn voor de financiering
van dit voorstel en of het wense
lijk is deze middelen hiervoor te ge
bruiken, laten we nu maar even
rusten. Er is echter ook nog de veel
gehoorde klacht over de onrecht
vaardigheid van dit wetsvoorstel,
omdat ook degenen, die zelf nooit
kinderen kunnen krijgen, premie
zullen moeten betalen. De werkne
mers zijn ook niet gelukkig met de
hun toegewezen gecompenseerde
gedeeltelijke premiebetaling, omdat
dit bijna in alle gevallen verhoging
van de loonbelasting betekent. Een
overcompensatie zou hier nodig zijn.
Met het oog op deze bezwaren
wordt de gedachte wel voorgestaan,
de hele zaak sterk te vereenvoudi
gen en ?IIe kinderbijslag vanaf het
eerste kind voor loontrekkenden en
zelfstandigen te financieren uit al
gemene middelen. Eventueel is men
IACHINE 41 MACH 41 MACH 41 41 41
bereid dit alles te financieren via
een premie voor iedereen, maar dan
een procentueel zeer lage premie,
waarbij geen inkomenslimiet geldt.
Men acht het juist, dat de grotere
inkomens ook meer betalen, omdat
het ten slotte bij de kinderbijslag
gaat om een herverdeling van het
nationaal inkomen. De premiebeta
ling door de werkgevers voor de
loontrekkenden, welke thans per
jaar ongeveer 450 miljoen be
draagt, komt dan te vervallen. De
procentueel lage premie zal voor de
loontrekkenden gemakkelijk op een
bevredigende wijze kunnen worden
gecompenseerd, de kleinere zelfstan
digen zouden van dit systeem het
meest profiteren en de ongehuwden
en de gezinnen zonder kinderen zou
nien in de inkomstenbelasting tege
moet kunnen komen. Voor de alge
mene middelen zou dit geen ernsti
ge aderlating betekenen.
Of met dit laatste voorstel het ver
lossende woord gesproken is, we
wagen het te betwijfelen, al zitten
er ongetwijfeld aantrekkelijke kan
ten aan.
Aan onze volksvertegenwoordiging
is de taak de steen der wijzen te
zoeken. Een verre van eenvoudi
ge en nog minder een benijdens
waardige taak.
Advertentie
De jaarverslagen r
meester, de heer W A. de Ridder te
Dokter Mees fronste het voorhoofd, hij rag. hoe I BTOJ-'kTegeE ^goedkeuring'dwHern-
^elf schattend lïerha^lde'* woorden voor zieh- dering. o'e la.tsfe had .„/dochter
"'.'mSSSSÜ-W™,,,. „en laten we nu tn
de dagen, dat we op elkaa: aangewezen zijn. zo; haar vader aan toe die op medisch ad-
opgewekt mogelijk zijn, dat heeft mevrouw vies rustiger moet' gaan leven waar-
Helste. door mon njet veeJ activiteite^ meer
(Wordt vervolgd) Ivan hem verwachten kan.
aan de grofe teen
te bestrijden.
i Knobbels of zwellingen aan
I de grote teen zijn een zeer
I pijnlijke en hinderlijke
kwaal. Gelukkig bestaat er
nu een product dat snel
verlichting brengt.
Het is de beroemde Dalet
Balsem. Dalet Balsem
heeft een drievoudige wer
king: 1) verjaagt de pijn;
2) heft de aandoening op;
3» vermindert de hinder
lijke opzwelling. Neem de
Proef met Dalet Balsem.
haar uitwerking is verrassend
apothekers en drogisten.
Aziatische humid
kerkliederen
De Oost-Aziatische Christelijke Confe
rentie zal een gezangenbundel uitgeven
met Aziatische liederen en melodieën.
Het werkcomité kwam tot dit besluit
tijdens een onlangs gehouden verga
dering in Hongkong. Het gezangenboek
zal in het bijzonder gebruikt worden
voor Internationale kerkelijke conferen
HER EN DER
Enkele .lagen geleden landde op Schip
hol dr. A. G. Honig, docent aan de
Theologische School In Makassar
Dr. Honig is in het bezit van een re
entry permit en hoopt na genoten ver-
Indoneslë terug te keren.
i lofr
