De wonderlijke beklaagde
(§aat
C
Enrico en het blonde meisje
u op re ió
ZATERDAG 2 JULI 1960
KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERHAAL - KORT VERH
ZONDAGSBLAD
VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JEUGD - VOOR DE JE
CARLA VEREN weende zich de ogen rood en verzuchtte, zoals zo vaak,
in conflict met het grootste mysterie van haar leven: „Ik begrijp het
niet, ik kan er niet meer bij Ben ik daarvoor in alle eerbaarheid bijna
zestig geworden, om dit nog mee te moeten maken."
Alle familie, vrienden en kennissen, die deze zo vaak herhaalde litanie
hadden moeten aanhoren en soms smartelijk bewogen door Carla's tranen
bij de ruïne van haar huwelijksgeluk, wisten evenmin een verklaring die
troosten kon.
TVE enige die die verklaring wel kon ge-
Lr ven was het mysterie zelf, namelijk
Eduard Veren, die zo ongeveer dertig jaar
geleden aan de hand van Carla naar stad
huis en kerk was gegaan om zich in de
echt te laten verbinden. Maar dat myste
rie zweeg in alle talen en raakte zelfs
niet bewogen onder de tranen van zijn
echtgenote en soms zelfs trof hij haar met
een blik van minachting en soms ook kwam
er een trek van sadistisch genoegen op
zijn gezicht.
Dit alles had vanzelfsprekend zijn diep
gaande oorzaken.
Nee. het was geen wonder, dat Carla
wanhopig raakte onder het niet begrijpend
scherven keren van haar eens zo volmaak
te huwelijk. Volmaakt althans naar de
begrippen en maatstaven van Carla Veren
geboren Nederlof, eerbare predikantsdoch
ter. die 30 jaar geleden in het huwelijk
trad met een leraarszoon, een jonge man
van onbesproken gedrag, met een goede
positie op een van de grote banken en
tot de catastrofe van vorig jaar was er
niets, maar ook niets aanwijsbaar of denk
baar. dat dit sterke bouwsel van geiuk
zou kunnen bedreigen.
HET manneke Veren was altijd zeer on
derworpen geweest en had zich altijd
bij Carla's beslissingen zonder op- of aan
merkingen neergelegd, want theoretisch en
wettelijk was Eduard met Carla getrouwd,
maar in werkelijkheid was dat precies an
dersom. Op een goede dag zei ze eenvou
dig: „Eduard, de 23ste februari gaan we
trouwen, dan heb je je periodieke verho
ging gehad en daar kunnen we van rond
komen"... en Eduard had slechts geknikt,
gekust wanneer zij dat wilde plus een be
stelde glimlach en voorts „ja" gezegd op
haar handkneepje waar de omstandighe
den dit wettelijk en kerkelijk noodzakelijk
maakten. Daartegenover stond een regel
matig cn correct verzorgd leven met glad
gestreken witte overhemden en hagelwitte
boorden annex geperste broeken op tijd.
Verdere aanvulling waren Eduard's studie,
boeken, legpuzzels en warme pantoffels.
Kinderen kwamen er niet maar daarover
is nooit hoorbaar gezucht en zo groeide
ongemerkt door de jaren de heerszucht
van Carla als een machtige eikeboom
over het leven van Eduard Veren, bank
bediende met ten slotte weinig promoties
maar toch wel met een dragelijke en aan
vaardbare verantwoordelijke positie. Zo
heeft hij ook op de Bank zijn 40-jarig ju
bileum gevierd. De sigaren die hij toen
kreeg mocht hij met twee per dag
zoek van vergaderingen etc. van welke
aard dan ook werd slechts toegestaan bij
nader overleg en onder dit alles was
Eduard Veren onkreukbaar trouw geble
ven, zonder verzet, en bracht elke maand
zijn bloemen en salariszakje mee.... totdat
opeens dat ene diepschokkende. onbegrij
pelijke plaatsgreep, dat zich als een bo
ze nachtmerrie over Carla's plotseling dof-
geslagen hoofd uitstortte.
HET kwam op een avond als duizend an
dere, waarop Eduard zijn puzzel legde
en Carla van haar boek over de rand van
haar leesbril keek en vroeg of Eduard
zijn koffie soms begeerde toen er plot
seling werd gebeld.
Carla keek op de van thuis geërfde, eer
biedwaardig tikkende pendule. „Vreemd",
zei ze. „om deze tijd?" en gebaarde ter
wijl zij opstond naar Eduard. dat hij kon
blijven zitten. Zij ging zelf naar de deur.
Even later was Carla terug in de huiska
mer met twee heren en zenuwachtig slik
kend stootte zij uit: „Twee heren van
de politie Eduard. Ze moeten je spreken.
Gaat u zitten", vervolgde ze en schoof in
derhaast twee stoelen bij.
Eduard bleek in het geheel niet verwon
derd of geagiteerd te zijn en zei niet meer
dan „Goedenavond heren, wat i
gende blikken van de een naar de ander
cn bepaald ontsteld geraakte zij. toen zij
hoorde, dat de laatste accountantsrappor
ten verdachte tekorten uitwezen op Edu-
ards incassoafdeling en dat de sporen van
die tekorten meer speciaal naar de heer
Veren leidden. De rechercheur die het
woord voerde, wachtte geen antwoord af
en vervolgde: „Als ik het goed heb bent
u reeds veertig jaar aan de bank en heeft
u een sublieme staat van dienst achter de
rug. betrouwbaar en eerlijk, zo vertelde
ons de directie. Er moet dus ergens een
fout schuilen en ik denk zo. meneer Ve
ren. dat u hiervoor natuurlijk een bevre
digende verklaring zult hebben."
Toen viel de slag hard en vernietigend.
Eduard stond op en er was niets van angst
of schrik aan hem te zien toen bij zei:
„Natuurlijk kan ik dat. Die tekorten zijn
er inderdaad en het heeft me verwonderd,
dat men niet eerder tot maatregelen is
overgegaan. Er is een tekort van totaal
12.600.75 als gevolg van fraude en de da
der staat hier voor u. Zal ik maar mee
gaan?"
Carla's ogen puilden uit en haar gezicht
werd blauw, haar ademhaling piepte als
een lekke blaasbalg en alsof ze dodelijk
getroffen was stootte ze de naam „Eduard"
uit en was verder buiten kennis.
HET WERD een akelige verwarde situa
tie. waarin alleen onverwacht de man
Eduard kalm bleef. De politiemannen ole-
ken ook zelf overdonderd en stonden de
eerste seconden sprakeloos. „Uw vrouw,
kijk zei de een.
..Ik zal een glas water halen en eau de
cologne, dat helpt en dan m'n jas aantrek
ken als u 't goed vindt."
Toen zei de ander: „Maar meneer Ve
ren, weet u wel goed wat u zegt, dit is
een zeer bezwarende bekentenis, u weet
toch dat
toch i
i morgen
We zitten weer midden in de tijd van
de vakanties. De reis naar Italië of Ap
pelscha is besproken, een nieuwe kof
fer gekocht, omdat de oude zo versle
ten was. een knippatroon besteld voor
een beeldig strandpakje enz. In onze fo
torubriek zouden wij niet achter willen
blijven met het geven van een aantal
waardevolle tips voor vakentiegangers,
of dit nu in binnen- of buitenland is.
Buitenland
Als u over de grens gaat. hebt u niet
voldoende aan uw paspoort of toeristen-
kaart. indien u de camera meeneemt (en
wie doet dat niet?)
U moet dan een identiteitsbewijs hebben,
waar uw camera en toebehoren ook ex
tra lenzen en belichtingsmeter dus, op ver
meld staan.
Het wordt u gratis verstrekt bij de
dienst voor invoerrechten en accijnzen in
uw woonplaats, maar u moet dan de spul
len meebrengen en de kwitanties of ande
re betalingsbewijzen. Zonder zo'n identi
teitskaart krijgt u beslist moeilijkheden.
Niet bij het uitgaan, maar bij het opnieuw
binnenkomen van ons land.
Films
Films kunt u in voldoende hoeveelheid
meenemen naar het buitenland. Met vol
doende bedoelen wij b.v. 5 stuks per per
soon. In het algemeen is de douane hier
zeer soepel mee. mits u
geen dozijnen meesleept.
Kleurenfilms in het bui
tenland gekocht, worden
niet gratis hier te lande
ontwikkeld, door de cen
trales. Dit in tegenstelling tot de kleuren
films. die u hier bij uw eigen fotohandelaar
koopt. Koop uw eigen vertrouwde merk!!
Wat mag en wat mag niet
Militaire objecten als vliegvelden (mili
taire dan», legerkampen, atoomcentrales,
raketbasis enz. laat u wijselijk voor wat
ze zijn. Het kan u veel narigheid opleve
ren. Dit geldt ook voor ons eigen land.
Hoe r
i ik het r
Uw camera in een paraattas om uw
hals, niet onderin een koffer, de aardigste
momenten komen onverwachts. Belichtings
meter aan een koord of ketting om uw
hals en in een borstzakje nooit in het
dashboardkastje van een auto.
Neemt u een wat uitvoeriger uitrusting
mee. dan is een z.g. Combitas ideaal al
les gaat er in en zit veilig en schokvrij
geborgen.
Aan strand, duinen of heide, camera in
de tas en een plasticzakje als extra be
scherming er om heen. Stuivend zand is
minder goed voor uw toestel.
Bergt u dadelijk weg
i het blikken busje en plak-
had hooglopende ruzie gehad met zijn col
lega's. Waarom wist hij niet meer. maar
ze hadden hem uitgemaakt voor een slap
pe vent, een dooie pier. een pantoffelheld
die thuis en nergens wat te zeggen had.
„Jij. jij durft niks." En toen was daar
opeens Carla zelf. die hem smadelijk in
zijn gezicht uitlachte: „Ach jochie, wat wou
je eigenlijk, wat zou je zijn zonder mij?
Zoet, braaf, gehoorzaam mannetje."
HIER was hij opeens wakker geschrokken
met een gevoel van onpasselijkheid.
Hij had opeens scherp zijn eigen zielige
figuur gezien en om het beter tot zich te
laten doordringen was hij opgestaan en
voor de spiegel gaan staan en hij zag een
zielepoot die niks durfde Toen opeens
rees er een wonderlijk verzetsgevoel in
hem, dat niet wou aflaten, hem bleef in
trigeren en dat een uitweg zocht in een
daad maar hoe. wat? Carla tegenspre
ken? Hij wist dat hij er de moed niet toe
had. Toen op een nacht stak opeens een
dolzinnig, vermetel plan de kop in hem op.
HTj werd er nerveus onder, maar de angst
in het begin gaf hem voldoende zelfbeheer
sing om er niets van te laten blijken. Het
bleef voortwoelen in zijn denken. Hij kon
hiermee voorlopig beginnen zonder dat
iemand het merkte, en als het ontdekt
werd was er geen sprake meer van een
terug, dan stond hij onontwijkbaar voor de
consequenties.. dan moest hij durven en
later zou hij dan als een man met een
eigen wil onder het gezag van Carla zich
zelf durven zijn en de rest kon hem niet
meer schelen. Toen op een kwade dag
was hij begonnen met zijn plan.. fraude,
opzettelijke fraude, om geen andere reden
dan de vrijheid. Maar er gebeurde niets
er gebeurde heel lang niets., het verduis
terde bedrag liep angstwekkend op.. Edu
ard werd geslingerd tussen vrees en hoop.
Hij kon nog steeds terug hij kon
Een weinig korzelig zei Eduard: „Ik
weet heel goed wat ik zeg, en wat moet
er nu gebeuren Een reutelende kreun
van Carla deed Eduard eerst herinneren
aan zijn plicht en daarna begon voor Car
la een niet door te komen tijd, want de
zaak kwam voor, de schande werd open
baar en wie men ook over deze zaak
sprak, men haalde de schouders op en
zei: „Ik snap er niets van. De rechter
begreep er uiteindelijk ook niets van en
verklaarde: ,.U bent de meest wonderlijke
beklaagde uit mijn loopbaan, Waarom heeft
u dit toch gedaan met zo'n staat van
dienst? U had kunnen weten dat dit moest
uitkomen." En Eduard? Hij knikte instem
mend met bijna een trek van voldoening
op zijn gezicht.
„Heeft u er dan helemaal geen spijt
van? Ik begrijp het echt niet goed. Kunt
u me niet zeggen waarom u dat geld no
dig had?"
,,Ik had en heb het niet nodig edelacht
bare", verklaarde Eduard. „Ik heb het al
lemaal bewaard en de bank kan het zo
terug krijgen." De verdediger wist met
deze grif bekennende cliënt evenmin raad,
en trots de smeekbeden van Carla Veren,
die zelfs haar laatste gespaarde geld er
tegen aan wilde gooien om het huis Veren
de schande van een gevangenisstraf te be
sparen, slaagde hij er niet in, door het
domme optreden van Eduard zelf, die sterk
de indruk gaf de straf te willen uitzitten,
de zaak te redden, ,,'t Spijt me mevrt
zei hij triest, „maar ik snap er niets
paar maanden voor de meest pijnlijke
verrassing van haar leven te staan bij de
terugkeer van de fraudeur in huis. Er was
kennelijk iets veranderd in hem. Er wa
ren krachten in hem ontwaakt die zij zelfs
nooit bij hem verondersteld had. Er ging
plotseling gezag van hem uit en hij han
delde naar zijn eigen goeddunken. Hij
overtrad haar in huis gestelde wetten met
een ironisch lachje, rookte zijn pijp. siga
retten en morste as. ging 's avonds de
deur uit zonder overleg, en keerde terug
zonder verklaring, ja soms in de nacht
en het deerde hem blijkbaar niet, dat hij
Carla met rood behuilde ogen vond.
Hij vond weer een redelijke baan in een
andere plaats en hoe hij dit voor elkaar
gekregen had wist niemand en zo ver
scheurde hij het laatste sprookje in Carla's
leven, die zich had voorgesteld Eduard in
liefde tegemoet te treden na zijn diepe val
en hem over zijn schaamte heen te hel-
Een. Niets van dat alles werd werkelijk-
eid. Eduard ging zelfbewust zijn eigen
gang.Maar een van zijn directeuren had
dit raadsel kunnen ontsluieren als die
niet beloofd had over de kwestie te zwijgen.
Die had hem geholpen aan zijn nieuwe
baan Waarom?
Eduard had hem zijn verhaal verteld,
een verhaal dat toch niemand geloofd zou
hebben, maar dat toch niettemin volkomen
waar was. Had hij kunnen zeggen, dat dit
alles het gevolg was van een droom? En
5 het zo.
JAAR hij hield vol totdat de grote slag
l kwam. waarop hij zich reeds lang had
voorbereid. Wat moest hij bekennen? „Och
edelachtbare, het was maar een droom"?
Had hïj dat zijn verdediger moeten ver
tellen? Dwaasheid. Elk effect was voor
hem verloren gegaan en meer dan ooit
was hij de belachelijke figuur geworden.
Nee, niemand zou dit ooit te weten ko
men. dan alleen zijn directeur, die hij no
dig had voor zijn nieuwe baan en die hem
beter begreep dan Eduard vermoedde. Hij
kende die dromen. Hij zuchtte eens diep bij
Eduards verhaal maar wist zijn gezicht
in bedwang te houden en dacht aan zijn
tirannieke gade thuis. Hij zei niet meer
dan: „Zo. zo. was het dat ik begrijp
het Goed, ik zal voor je bellen en durf
zelfs voor je eerlijkheid in te staan Veren,
tot kijk. maar los die kwesties liever een
voudiger op in het vervolg."
Of er ooit weer malversaties op die bank
hebben plaatsgevonden vertelt ons verhaal
MURR, DE KATER EN ZIJN VRIENDEN
58. „Hé, gelukkig kom ik nogal zacht
terecht. Waarom stuurde Leo me eigen
lijk deze kant uit?" Benjamin Konijn be
grijpt er weer helemaal niets van. Hij
heeft zelfs niet eens gezien, dat Leo zijn
stuurwiel heeft doorgezaagd. Hij is alleen
maar blijdat hij precies in die hooiberg
is terecht gekomen en nu ziet hij het dan
eindelijk. „Wat zou er met mijn stuur aan
de hand zijn", roept hij, „ik kan het he
lemaal los in mijn handen houden. Dat
zal wel niet goed zijn." Hij ziet een hoofd
achter de deur van het huisjewaar hij
juist voor staat.
59. „Ik zal daar maar eens netjes aan
kloppen," zegt hij bij zichzelf, „misschien
kan die meneer me wel helpen." „Wat is
er aan de hand", zegt even later de ge
pensioneerde zeekapitein Walrus. „Ik heb
een los stuur, meneer," „Dat zie ik. Ik
zal je helpen." Even daarna brengt me
neer Walrus een stuur van een schip en
hij zet dat vlug en vaardig op de plaats
van het doorgezaagde stuur. „Zo", bromt
hij goedig, „jongetje, nu kun je weer
verder rijden. Needat kost niets. Ga
maar gauw door„Dankuwel, nu zal
ik zéker de wedstrijd winnen, want nu
heb ik altijd nog dat losse stuur bij de
hand ook."
60. En voort snort de auto van Ben
jamin Konijn en weer haalt hij Leo, die
laffe jongen, in. Leo kijkt heel benauwd.
Hij had echt niet gedacht dat Benjamin
kans zou zien het stuur te laten repare
ren. Leo laat zijn auto wat harder rijden
en zegt bij zichzelf: „Hier .moet ik iets op
verzinnen. Hij mag de wedstrijd niet win
nen." Hij tuurt vooruit en daar ontdekt
hij een met kolen geladen auto. „Dat is
mijn redding", juicht hij, „als ik die stang
loswring, dan vallen alle kolen op de
weg en dan zal Benjamin er tegenaan
rijden. Vlug, vlugHoe zal Benjamin
op deze nieuwe laffe list van het leeuwtje
reageren?
(Vervolg)
opeens
Nu begon
schrikkelijk te huilen. Luid
krijsend rende ze weg,
naar een grote vierkante
tent in de derde rij.
Enrico schrok. Zó had hij
het niet bedoeld. Hij had
gemeend, dat het blonde
kind het heerlijk vond te
worden natgespoten. Bij de
ze hitte en zo dicht bij zee
liepen de meeste mensen
kletsnat rond. Zodra ze
droog en warm werden gin
gen ze onder de douches
staan of doken in het blau
we, blauwe water. Daar
voor kwamen ze hier: om
nat en warm en weer nat
en weer warm te worden.
Toch jammer, dat het kind
je zo van het water was
geschrokken. Enrico had
graag nog een poosje met
die blonde elf gespeeld.
Hij sloot de sproeier af
en greep de hark. Zorgvul
dig begon hij de grindpa
den bij te werken en op
eens kreeg hij een schok.
Daar liep het blonde meis
je. nog altijd snikkend met
een handdoek over de
schouders en naast haar
liep een mooie, blonde
vrouw, die heel boos keek.
Ze gingen naar het kan
toortje van Enrico's vader.
Oei. dat was lelijk! Die
moeder ging haar beklag
doen. Daar zou straks wat
zwaaien voor Enrico!
Mismoedig deed hij zijn
werk, haalde de vuilnis
mandjes bij de tenten weg
en leegde ze in de oude
kruiwagen. Hij zag zijn
moeder achter de toonbank
in de kampwinkel staan. Ze
lachte tegen de klanten.
Wanneer ze straks van va
der hoorde welke euvel
daad Enrico had begaan,
zou ze niet meer lachen.
Enrico!
Daar had je het al. De
jongen liet zijn kruiwagen
in de steek en slofte naar
het kantoortje. Hij zag zijn
vader achter de oude
schrijftafel zitten, de blon
de vrouw en het huilende
kind stonden er voor. En
rico durfde hen niet aan-
door
Tliea Beekman
Wat hoor ik? raasde
zijn vader. Heb jij dit
meisje natgespoten? Om te
plagen?
Een beetje, stamelde
Enrico. Niet om te pla
gen, we speelden maar
wat. Ik dacht dat ze het
leuk vond.
Vader en de vrouw spra
ken samen Duits, hoorde
Enrico. Hij was heel trots
op zijn vader, die behalve
zijn moedertaal ook nog
Frans en Duits kende. En
rico wilde wel, dat hij er
iets van kon verstaan. De
moeder van het meisje
scheen echter heel boos.
Opeens wendde zijn va
der zich weer tot Enrico.
Het is heel ondeugend
van je geweest om dat ar
me kind nat te spuiten,
bromde hij. Het meisje
is bang
hebt haar hevig aan het
schrikken gemaakt. Voor
straf ga jij de hele week
niet zwemmen. Vooruit,
schiet op, ga je moeder
maar helpen in de winkel.
Met gebogen hoofd verliet
Enrico het kantoortje, ter
wijl zijn vader verontschul
digingen maakte tegen de
blonde vrouw.
De hele verdere middag
werkte Enrico hard. Nadat
hij alle vuilnismandjes had
geleegd en de kruiwagen
had uitgeboend, ging hij
inplaats van te zwemmen,
zijn moeder in de kamp
winkel helpen. Hij sjouwde
met kisten sinaasappelen,
perziken en aardappelen,
met flessen wijn en flessen
melk. Hij zag de toeristen,
druipend van het zoute wa
ter onder de douches gaan,
hij zag mensen met lucht
bedden naar het strand
trekken, hij hoorde de vro
lijke kinderstemmen en in
zijn hart groeide een grote
bitterheid. Die akelige toe
risten, die dachten maar
dat zij het voor het zeggen
hadden! Had hij, Enrico,
ooit vakantie? En nu
mocht hij zelfs niet meer
Hij dacht weer aan het
blonde meisje, dat bang
was voor water. Waarom
waren haar ouders dan naar
de Rivièra gekomen? Daar
ging je toch heen juist om
van de zee en het heerlij
ke water te genieten! Wat
moest dat kindje dan doen
op een kampeerterrein
waar zelfs geen zand was
om mee te spelen?
(Volgende week verder)
Wat hebben jullie allemaal heerlijk genoten van het schoolreisje. Dat is
altijd een heel groot evenement. Vooral als het mooi weer is dan kunnen
jullie lekker in de speeltuin spelen of zwemmen. Ja, en dan komt straks nog
de grote vakantie, wat een feest! Hebben jullie goed je best gedaan op school?
Hoe wordt het rapport? Dat is nu wel erg belangrijk hè. Wat denken jullie,
gaan we allemaal over? Er zijn ook jongens en meisjes die wat groter zijn
en met september naar een andere school gaan. Enfin, jullie schrijven het
me maar gauw. De neven en nichten die hun geboortedatum nog niet hebben
geschreven, vergeten jullie niet het nu te doen?
De oplossing van de vorige puzzel is hop, pet, gul. De hoofdprijs krijgt
Nelleke Toet. Sjanie van Tilborg, Anja Verschoor en Cobie Vos krijgen
deze week de troostprijzen toegestuurd. Gefeliciteerd hoor meisjes!
Hiep-hiep-hoera. We hebben deze week maar één jarige in ons midden en
dat is Ad van Leeuwen. Hartelijk gefeliciteerd, hoor Ad!
ken dat met pleister dicht, op het pleis-
Smalfilm gaan eveneens in het blikje
waaruit ze kwamen en daarna in de kar
tonnen verpakking. Dadelijk na terugkomst
laten ontwikkelen is voor alle soorten
films het beste, daar anders de kwaliteit
teruglopen kan.
Voor wo op reis gaan
Als u regelmatig uw camera gebruikt,
weet u wel of het apparaat deugt. Is het
voor u een zomersport, dan doet u er goed
aan even een filmpje als proef vol te ma
ken en dit ter ontwikkeling aan uw han
delaar geven. U merkt dan tijdig eventue
le gebreken en u kunt dit laten herstel
len.
Reservelicht
Vroeger waren we afhankelijk van de
nukken van het weer. Was er wel of niet
genoeg licht om te fotograferen?
Nu nemen we een paar pakjes flitslam-
pjes mee en de flitser en er kan ons
niets meer gebeuren. Binnen in tent, ho
tel of jeugdherberg, overal zijn aardige va
kantiefoto's te maken. Buiten als het som
ber weer is. of onder zware bomen en in
donkere straten zijn we ook volkomen
vrij.
Het Is voldoende bekend, dat we voor
kleurendia's met blauwe lampjes moeten
flitsen.
Filters
Voor zwart-wit films gebruikt u bij zon
het gewone geelfilter (middelgeel) voor een
betere weergave van de tinten, wolken
en waterpartijen.
In het gebergte volstaan we beneden de
2000 meter eveneens met dit filter. Boven
2000 meter voldoet een Ultra Violetfilter
beter. Bij kleur nooit een geelfilter. Wel
een kleurloos U.V. filter. Voor het gewo
ne amateurgebruik is het U.V. filter in
practisch de meeste gevallen voldoende.
Andere hulpmiddelen
Een statief: voor filmers die rustige en
goede films naar huis willen meenemen
aanbevolen. Een z.g. eenbeenstatief voldoet
voor dit doel ook al goed en is minder
moeilijk mee te nemen. De driepoot is ove
rigens ook prettig voor hen die in kerken
of gebouwen interieuropnamen willen ma
ken. Ook een draadontspanner kan hier
goede diensten bewijzen.
Zonnekap: mag nooit ontbreken op een
toestel.
Denk hierom
Plak in uw camera een etiket met naam
cn adres, de kans dat het toestel bij ver
lies terugkomt is hierdoor groter.
U kunt uw toestel verzekeren, ook tij
delijk voor de duur van uw Vakantie.
Laat het echter nimmer onbeheerd aan
de knop van een stoel hangen of in een
trein-wagon. dat is vragen om diefstal.
Plomp
Uw zeilboot slaat om, uw camera zwemt.
Maar u hebt hem kunnen redden. Dan da
delijk de camera in zijn geheel in een blik
of sterke plasticzak met alcohol, olie of
petroleum. Zo brengt u het naar de foto
handelaar, die via de importeur ervoor
zorgt, dat uw toestel weer piekfijn in orde
komt.
Reparatie
Ga nooit zelf prutsen met een mes of
schroevendraaier. Het mechanisme ver
draagt alleen de handen van de fijnmeca
nicien die met een loupe en ragfijne in
strumenten de storing opheft. Altijd in
eerste instantie naar een fotohandelaar ook
in het buitenland.
Nu gaan
antwoorden.
Hoe is het er mee Willy
Schellevis? Heb je al een ritje
op de bromfiets gemaakt? Jul
lie hebben pappa en mamma
erg verwend hoor. Is jouw
ketting mooi geworden Gerda
Schellevis? Kan jij goed zwem
men? Een héél prettige dag
woensdag, Gerda! Dat is
een heel eind weg Zuid Ame
rika Leen Schellevis. Fijn dat
je nu weer beter bent en toch
nog met een schoolreisje mee
mag. Veel plezier hoor! Je
vorige brief was te la,at Mar-
jo Scholts. Schrijf je de vol
gende keer eens wat meer'
Jij hebt ook wel erg genoten
van het schoolreisje Hennie
Schiillcr. Heb je de kabouters
ook nog gezien? Dacht het
meisje dat ze in Parijs was?
Vond jij het zo griezelig in
het kabelbaantje. Piet Slappen-
del? Tante Jos heeft er ook in
gezeten, maar ik vind het wat
leuk. Moet jij ook wel eens
hooien? Hartelijk welkom
Lisette Snoeij. Waar woont
jouw oma? Heb je nog ge
zwommen in Hoek van Hol
land? Jij bent ook hartelijk
welkom Jaap Snijders. Fijn,
dat ik de volgende keer een
lange brief van je krijg.
Hebben jullie een prettige reis
gehad Corrie en Ineke Steenks?
Waar zijn jullie geweest?
Keesje van Steensel, jij deed
er helemaal geen briefje bij.
De volgende keer wel? Wan
neer gaan jullie met vakantie
Piet en Sjaak Stok? Hebben jul
lie al met hei dominospel ge
speeld? Fijn weer een brief
van je te krijgen Sjanl van Til-
Vier jongens
gaan heerlijk een
bad nemen, want
het is verschrik
kelijk warm.
Wie zou het best
kunnen duiken?
De trap waarop
ze lopen is ge
nummerd
de brieven be- borg. Heeft jouw vader veel ka
naries? Heb jij ook visjes?
Hoe is het toelatingsexamen
afgelopen. Dia Timmermans?
Hoe heet jouw zusje? Veel ple-
op 11 juli. hoor"
Wat
7. Nu
het
de bedoeling, dat
jullie de woorden
horizontaal, dat is
rechts, invullen.
Als jullie dal
gedaan hejoben
ontstaat er verti
caal een bloemen
naam, dus in de
vakjes 1 t.m. 7.
Dan zijn hier
nog de gegevens:
1. Eerste letter
van het alphabet.
2. Op dit mo-
3. Het kleinste
telwoord.
4. Hemel
lichaam.
5. Groot mu-
ziekinsrument.
de puzzelrit, knap hoor! Welk
boek zou jij graag willen heb
ben? Waar ben jij met het
schoolreisje naar toe geweest.
Annie Vos? Ga jij vaak zwem
men? Jij zal wel erg bruin
worden. Tante Jos vind
aardbeien ook erg lekker Co
bie Vos. Is dat een moeilijk
werk om ze te plukken? Wan
neer gaan jullie naar de Flo-
riade? Geweldig, dat Rika een
nieuwe fiets kreeg. Heerlijk
dat je nu weer thuis bent Ma
rianne Vos. Je bent erg ver
wend hoor! Heb je al op de
nieuwe fiets gereden? Grap
pig. dat die zeehonden zo
goed naar hun baasje luister
den. Heb je ook nog gezwom
men? Hartelijk welkom
Agaath de Vries. Geweldig dat
jij zo ver hebt gelopen. Ga jij
vaak zwemmen? Waarom
verzamel jij al die schelpjes
Ria van Vuuren? Wie is jouw
oom? Schrijf jij de volgen
de keer een lange brief Aart
van de Waal? Riet de Waard
jij ook? Hoe komt het, dat
de krant zo laat bezorgd wordt
Esdra van Wageningen? Nu
was je brief wel op tijd. Wat
hebben jullie in Arnhem be
zichtigd? Ja, het is erg
mooi in de Drunense duinen
Hettie Wassink. Waar was die
grote dierentuin' Kan jij goed
zwemmen? Nee Tante Jos is
nu niet in Ouddorp geweest
Annie Westhocve. Met de
Pinksterdagen ben ik er
geweest. Tante Jos is ook wel
eens meegeweest met een gar-
nalenvisser op de Noordzee.
Prachtig was dat. Kan jullie
meester zo goed de banden
plakken? Leuk, dat jullie
allemaal een prijs kregen.
Gerda van Wijk. Wanneer
krijg jij vakantie? Heerlijk,
dat jullie nu bijna met vakan
tie gaan Willy Zaalberg. De
omgeving van Apeldoorn is
erg mooi. Heb je al met het
spel gespeeld' Knap hoor, dat
jij de tweede prijs won.
Jij hebt ook al genoten in het
Ouwehands Dierenpark Kees
Zeedijk. Hadden jullie je
zwempak bij je? Hartelijk be
dankt voor het mooie land
schap wat je hebt gemaakt.
Fijn. dat jullie de eerste prijs
hadden op het concours Anne
ke de Zoete. Spaar jij postze
gels? Hoe is het dinsdag ge
weest in Oosterhout? Flok-
je Zwartbol, jouw vorige brief
was te laat. Jij bent hartelijk
welkom bij de neven en nich
ten. Zijn al je broers en zusjes
ouder dan jij?
De brievenbus is helemaal
leeg. Volgende week hoop ik
(ondanks de vakantie) dat hij
weer helemaal vol is. O ja
dat is waar ook. Ik heb hier
nog een brief van een meisje
of jongen dat vergeten is haar
naam op de brief en envelop
te schrijven. Zij of hij woont
c CnbnniAior CaPelle ad- UsseL Heel
o. ocriaaiaier. Oplossingen veel plezier vrijdag hoor! De
7. Rivier met letters A t.m. H zijn deze
beroemde water- week aan de beurt. Tot de vol-
val in Noord- d°g 5 juli worden gende week jongens en meis-
Amerika. ingezonden. TANTE JOS.
Bedankt" voor je prachtige
tekeningen Nellie Toet.
jouw moeder al beter?
hebben jullie op 31 mei een
grote tocht gemaakt. Hoe vond
jouw broer de Rotterdamse
havens? Jij hebt ook al zo'n
mooie tekening gemaakt Cla-
zientje Toet. Wat een boffert
ben jij met je nieuwe fiets.
Naar welke school ga jij met
corpsen. Jaap Tol? Hij mocht
heerlijk lang opblijven. Jij
bent hartelijk welkom bij de
neven en nichten Heleentje
Verhagen. Als je" op de brief
„aan tante Jos" schrijft, komt
hij altijd terecht. Heb jij nog
meer broertjes en zusjes?
Jammer, dat jij me helemaal
vergeten was Ria Vermaas.
Ben je al naar de dierentuin
geweest? Hoe was het giste
ren in Efteling? Jij bent erg
verwend hoor! Hoe is het
met de juffrouw Anja Ver
schoor? Bedankt voor het
mooie plaatje. Veel plezier
dinsdag, Anja! Jouw vorige
brief was te laat Thea Ver-
wey. Als je de brief op maan
dag verstuurt, is hij altijd op
tijd. Heb je je nieuwe jurk
al aangehad? Geweldig zo'n
grote strik. Hoe heet jij A.
Vinjé? Je schreef er verder
niets bij. Jullie hebben goed
je best gedaan met de wandel-
mars, Mieke Visser! En nog
een boekenbon gewonnen met
