Zwerven door Ierland en toch... terug! De „Proms'' zijn weer op komst Hollywood heeft een filmmuseum nodig KWALI- en KWANTITEIT s w m m ZONDAGSBLAD ZATERDAG 2 JULI 1960 »tyd" hebben voor zichzelf en HET LEVEN voor de mede mens, voor stilte en zelfbezin ning, een wereld, waar ze brood winning en werk laten staan voor het contact met de buur man, de voorbijganger, de zwer ver, de gast! Je zoekt een maatschappij, waar men de organisatie in zijn macht heeft, waar men de mechanisatie kan overzien en waar men de snelheid van de tredmolen zelf weet te bepalen". Dit is het reis-ideaal van de Rotterdamse auteur Tobi Ritman, 36 jaar oud, en zwerver-schrijver op de manier van een zoeker, die toch niet vindt, waarnaar hij zoekt. IR-bouclé Van de hand van Tobt Ritman verscheen enige tijd. geleden het hoek „De Groene Vrouw", met als ondertitel: „Zwervend door lerlands groene dreven", een werk, dat in de Forum-boekerij van Ad. M. C. Stok een welver- zorgde uitgave heeft gekregen. Ritman heeft geen reis-beschrlj- /ing in de bekende en beproefde stijl Begeven. Hij is overgestoken ving in de bekende en beproefde stijl gegeven. Hij is overgestoken naar Ierland, omdat hij verwacht te op dit groene eiland zijn ho- ger-omschreven ideaal verwezen lijkt te zien. Omdat hij dacht bij de vrouwen, die hij daar ontmoet te, vergetelheid te vinden voor de „pijn". die in hem knaagde, een pijn, die werd veroorzaakt door zijn protest tegen de burger lijkheid, waaraan de auteur meende te moeten ontvluchten, en die hem had weerhouden van het bindende" huwelijk. Zijn notities zijn fragmentarisch. Hij ontmoet mensen, echte leven de mensen en dat is op zichzelf een grote verdienste van zijn boek. Ritman zoekt naar de waar heid, maar hij wil maar liever aan die ene Waarheid voorbij gaan en ook in dit opzicht is zijn boek dan eerlijk. Hij wil afrekenen met het bur gerlijk fatsoen, dat hem van kinds been af is bijgebracht. Hij wil van alles. Hij wil vooral zich zelf zijn. En dat is allemaal heel mooi voor de vakantie van een liftende jonge kampeerder, maar hoe verder deze persoonlijke no tities van deze Rotterdamse schrijver, die economie studeer de vorderen hoe, meer hij de toch al volwassen man ver strikt raakt in de eigen moeilijk heden. Hij zoekt naar een El Dorado, dat op deze wereld toch steeds weer achter de horizon verdwijnt, dat onbereikbaar ls, dat ook in Ierland, ondanks de rust en de vriendschap van de bewoners on vindbaar blijkt te zijn. Hij komt tot het besef (en dat is zeker een positieve kant van dit boek, waar tegen wij nogal wat bedenkingen hebben, vanwege de vaak te gro- Eer duurzamer dan goud Aan de 79-jarige Britse steen houwer William Topper werd on langs het ere-doctoraat van de Universiteit van Cambridge aan geboden als waardering voor de restauratiewerkzaamheden, die hij gedurende meer dan vijftig jaar aan de oude universiteitsge bouwen heeft verricht. Kay Bat- chelor, die voor het B.B.C.- nieuwsprogramma verslag uit bracht van de imposante gebeur tenis compleet met Latijnse redevoering in het Senate House van Cambridge University, stelde de heer Topper na afloop de vraag of hij niet liever een cheque had gekregen, in plaats van dit onaantastbare bewijs van waardering. Een ferm ,,Nee" was hierop het antwoord. ..Dit is historisch en onvergankelijk", zei hij. ..Mijn naam staat nu in ..Het Grote Boek" van de universiteit, maar een cheque... och, misschien was ik er toch maar mee naar de Newmarket-races gegaan en dan zou er ook niet veel overge bleven zijn..." te openhartigheid, waarmee som mige amoureuze .avonturen" wer den beschreven» dat de zoeker naar geluk vaak niet al te ver behoeft te reizen, om tot op ze kere hoogte dnt geluk te vinden. Als de vrouw, die hij beminde in Nederland hem nog wil hebben, dan zal hij terugkeren naar Neder land en naar haar. Naar het „bur gerlijke" van wat de Engelsen noemen „Holy Matrimony", het Ritman een rondreis door Ierland moeten maken, die hem interes- snnte mensen deed ontmoeten en die hem hier en daar boeiende fragmenten voor zijn boek ople verde. maar voor ons, heeft hij dat allemaal toch niet ers aanne melijk kunnen maken. Voor ons hoefde het zogezegd allemaal niet. Middeleeuws mechanisme in een duivenhok Een van dc opmerkelijkste eigen schappen van het oude duiven hok in Dunster in het graaf schap Somerset (Z.W.-Enge- landis wel, dat het inutcn- dige mechanisme na 800 jaar nog steeds perfect werkt. Niet lang geleden hebben experts het duivenhok met Röntgen stralen onderzocht om het ge heim op te lossen. Het 16 voet hoge hok, een rond stenen bouwwerk met een kegelvormig dak, werd in de 12e eeuw waarschijnlijk door monniken gebouwd. Duizend duiven vonden er een onderdak en tezamen met hun niet gering en snel groeiend kroost, voorzagen ze geduren de voorjaar en zomer in de behoefte aan vers vlees. Binnenin langs de ronde wand bevinden zich op gelijke af- sfand van elkaar 500 vierkante nestgaten, één voor ieder paar. 1 In' het midden van de vloer staat een grote tot aan het dak reikende essenhouten paal, waaraan twee armen beves- tigd zijn, waarop een ladder i steunt, die langs de wand ronddraait, zodat alle nestgaten I gemakkelijk bereikbaar zijn. i Hoe is het mogelijk dat dit me chanisme na al deze eeuwen I nog zo gemakkelijk en zonder i enig lawaai functioneert? Bij het Röntgen-onderzoek ont- I dekten de experts een ronde pen, die in de grond is beves tigd en tot een hoogte van ongeveer 18 centimeter in de paal doorloopt, waar hij in een kegelvormig stuk metaal past. 1 Bovenaan is eenzelfde pen be vestigd. De Röntgenstralen onthulden de eenvoud van het systeem, maar hoe het moge lijk is dat er geen spoortje van roest te ontdekken is want olie is er zeker nooit aan te pas gekomen is nog steeds een onopgelost raadsel. Het geheim van de jeugd is het steeds doorgaande groeipro ces, dat niets te maken heeft met omvang, maar bestaat uit een zich steeds vernieuwende vitaliteit. Dit komt heel goed naar voren in het komende pro gramma van de Henry Wood Promenade concerten kort weg de „proms" die door de B.B.C. worden verzorgd in de Royal Albert Hall te Londen van 23 juli tot 17 september. In het B.B.C.-programma zal aan deze „proms" weer uitvoerig aandacht worden besteed. Dit jaar is het 66ste seizoen van deze unieke traditie in de muziek wereld, waarmee de jonge Henry Wood in 1895 een begin maakte. Met veel enthousiasme heeft men het komende seizoen voorbereid en dit jaar kan als mijlpaal in de geschiedenis van de „Proms" wor den beschouwd door een grootser opzet en het streven om aan dc hoogste eisen te voldoen. Aan het principe is echter geen afbreuk gedaan. Men moet uiting geven aan alles wat in de orkestrale-mu- ziekvvereld vanaf de 18e eeuw tot de huidige dag als het meest waar devol geldt. Ontzaglijke variaties in programma-opbouw zijn moge lijk en er is een poging gedaan een grote plaats in te ruimen voor waarlijk grootse muziek zowel klassiek als modern in afgeronde en levendige program ma's. Met uitzondering van „De Schepping" van Haydn en een erogramma van muziek van Gil- ert en Sullivan, zal geen enkele avond aan één componist worden gewijd. Beethoven al niet alleen op de vrijdag ten gehore worden gebracht en ook de programma's van hedendaagse muziek zullen niet „afgebakend" worden. Tot de werken, die nog nooit op de „proms" werden uitgevoerd, behoren o.a. orkestrale variaties van Schoenberg; zes orkestrale werken van Webern; Strawinski's Symphonie in C, Symphonie in drie delen en Oedipus Rex; Mis- sa Solemnis van Beethoven; Re quiem van Berlioz en Mozart's Pianoconcert in C majeur, K.V. 503. De Duitse componist Stock- hauren vertegenwoordigt met zijn werk „Gesant der Jungelin- ge" de electronische muziek. Belangrijk is dat dit jaar meer jonge dirigenten hun medewer king zullen verlenen, zoals o.a. Colin Davis, Alexander Bibson en John Pritchard. Niet minder dan negen dirigenten van wlc zes voor het eerst tijdens de „proms" de dirigeerstok ter hand nemen zullen de taak van Sir Malcom Sargent, dé dirigent van de „proms". en Basil Cameron, die dit Jaar zijn 21ste „promseizoen" herdenkt en tevens 50 jaar als di rigent werkzaam is, verlichten. Het B.B.C.-Symphonie-orkest neemt 27 van de 49 concerten voor zijn rekening. Andere orkes ten, die hun medewerking verle nen, zijn het London Sympho ny Orchestra, het Royal Liverpool Philharmonic Orchestra en het orkest van het Royal Opera Hou se, Covent Garden, dat voor het eerst op de „proms" te beluiste ren is. Voor het eerst zullen door de B.B.C. gelden beschikbaar wor den gesteld, waardoor het moge lijk zal zijn aan twee of drie Brit se componisten opdrachten voor de „proms" te verstrekken. Doe meer met kaas Toen sportvissers uit een aan tal Engelse graafschappen in Huil een gewestelijk congres hielden, liepen de gemoederen warm bij een discussie over de vraag toelk-e kaassoort het beste aas is om mee te vissen. In Engeland zweren namelijk dui zenden hengelaars by „kaas-aas". Er was verschil van mening over de smaak. Sommige vissen zou den een duidelijke voorliefde hebben voor een pikante oude kaas. Hiermede zou men voor zichtig grote hoogbejaarde kar pers uit hun hoekjes kunnen lokken. Andere vissers hingen daarentegen verhalen op over de successendie zij behaald had den met mild smakende kaas. Het debat bleef onbeslist; ter- wille van de lieve vrede hebben de hengelaars maar geconclu deerd, dat het rivierwater in Noord-Engeland blijkbaar an ders is dan in het Zuiden van het land en dat daaruit het ver schil in voorliefde voor een be paalde kaassoort bij de vissen moet worden verklaard. Hoe wordt een speelfilm op genomen? Wie in de toekomst Hollywood bezoekt, kan waar schijnlijk een antwoord op die vraag krijgen, want er be staan serieuze plannen om daar een museum van de film industrie op te richten. Nadat de filmindustrie vijf tig jaar welig heeft getierd on der de Californische zon, zijn dc kopstukken tot de conclusie gekomen, dat er behoefte be staat aan een plek, waar haar geschiedenis en haar tra dities voor het nageslacht kun nen worden bewaard, en waar het grote publiek kennis kan maken met dc meer spectacu laire kant van het filmwerk. De autoriteiten van het district Los Angeles zijn het daarmee eens. en nu wordt er gewerkt aan plannen voor een museum, dat zal worden ingericht op een terrein van bijna twee hectare in Holly wood. De leiding van deze onderne ming heeft de energieke en voort varende heer Sol Lesser, een vete- raan-produktieleider. die met zijn zeventig jaar al drie keer af scheid heeft genomen, mqar tel kens weer is teruggekomen om nog even een film te maken ol voor een „nobele zaak" te strij den. Deze keer is die zaak dan het museum. „Wist u dat ettc Jaar vier en een half miljoen toeristen Zuid- Californië bezoeken?" zo luid de zijn vraag. „En weet u wat de meesten graag zouden willen? Zien hoe worden teleurgesteld." „Al vele jaren hebben we geen oog gehad voor een prachtige kans om de film te propageren. Als dat museum er komt. zullen we ze kunnen laten zien hoe een echte film wordt opgenomen. Daar zou de publieke belangstelling voor speellilms enorm van ople ven en door zo'n museum zou Hol lywood weer kunnen fungeren als wereldcentrum strie Iets waaraan we de laatste jaren veel te weinig aandacht hebben besteed". Lesser legde er de nadruk op dat dit museum geen bestofte ver- zameling van vergeelde herinne-1 ringen zal moeten worden. Het i wordt springlevend, het zou onder 1 andere met de volgende attributen worden uitgerust; 1. Een filmtoneel met een pu-1 blieke tribune die door glas is af- geschermd. Het ligt in de bedoe- I ling dat van elke speelfilm, die in Hollywood wordt gemaakt, en kele scènes op dit toneel worden opgenomen. 2. Een televisietoestel waar de voorstellingen in natura kunnen I worden bewonderd. 3. Een bibliotheek en een school voor hen. die zich op de film- t techniek willen toeleggen. „Daar mee kunnen we tegemoet komen aan de dringende behoefte, die er in het filmvak aan jong talent be staat". Beelden 4 Een tentoonstellingsruimte met beroemde rekwisieten en kos tuums, benevens een wassenbeel denverzameling. „Maar dan geen dooie boel. We zouden er bij voorbeeld wassen beelden kun nen opstellen die een beroemde scène uitbeelden, en dan daar naast een stuk film met die scè ne kunnen vertonen." 5. Een verzameling van alle belangrijke films die er ooit zijn gemaakt. „De enige andere grote verzamelingen zijn die van East man in Rochester (New York) on het Museum voor Moderne Kunst. We moeten er zelf ook één hebben." 6. Een bioscoopzaal waar seri euze belangstellenden filmpro gramma's zouden kunnen zien - zoals de geschiedenis van de klucht, van Mack Sennett tot heden. „We hebben twee jaar en vier miljoen dollar nodig om dat allemaal te maken. Het is een he le onderneming, maar we kunnen rekenen op het enthousiasme en dat we dit al veel. veel eerder hadden moeten doen", al- de "filmindu- dus Ass. Press. KRUISWOORDRAADSEL Horizontaal: 1. gebaar, 5. zuidvrucht, 8. herkauwend dier van het geslacht der hertachtigen. 12. brugje over een smal water, 13. vat met een hengsel. 14. drinkbeker, 16. gezamenlijk verteer, 19. broeikas. 21. kloof, 22. een der generaals van het Witte Le ger tegen Lenin. 24. uitgesmolten stukje vet, 25. voorvoegsel, 26. kan men op zitten. 27. dapper, 29. sluiskolk, 30. mandje, 31. eer, 33. snavel van een vogel. 35. legaat (gewestelijk), 37. schrijver op een kantoor, 39 glijvoertuig. 42. gehucht onder de Dr.gem. Ruinen. 44. tegenstelling van vroeger. 46. regelmaat, 47. zedig, 48. koopmansgoed. 49. nobele, 51. omgeslagen zoom, 53. gem. in Drente, 55. oponthoud door een of ander ongeval aan motor of raderwerk, 58. positieve elektrode, 60. gevangenis. 62. leeftijd (Fr), 63. nauw. 64. Myth.figuur, 66. opschik, 68. kneedhak. 70. slobkous iVlaams), 72. zuiver. 74. riviergod (Gr.Myth), 76. Limburgse klei, 77. kinderen van een Nederl.vader en een inlandse moeder, 79. toe gehaalde strik, 80. de griekse letter d, 81. nobele, 82. muze van het minnedicht. 83. Europeanen, 84. oude Nederl. zilvermunt van stuiver, 85, rolrond, hol voorwerp. Verticaal: 1. hagedisachtig dier (Ind.), 2. gevolg, menigte, 3 telwoord. 4. priem, 5. schermwapen, 6. landschap op de O.kust van Sumatra, 7. ontelbaar, 8. plaats in Duitsl. 9. oningewijde, IQ stad in Frankrijk. 11. vreemde taal, 15. interest, 17. afzonderlijk, 18. stuk bouwland, 20. dorp in Friesl. onder Westdongeradeel, 22. zoon van Jacob, 23. spitse bek van een vogel, 26. meisjesnaam, 28 broedplaats v. vogels, 30. onder, 32. stad op de N.kust v.Java, 34. kort, tamelijk breed zwaard (Ind.), 35. voedsel, 36. deel van een fiets, 37. neep, 38. sterke drank, 40. muze van het minne dicht, 41. dorp in N.Brab., 43. biersoort. 45. vogel, 50. zoon van Seth. 52. bevreesd. 54. gem. in N.Brab 56. bijb.figuur, 57. zuiver gewicht. 59. gem in België. 61. rivier (Spaans), 63. godin dageraad. 64. Griekse lierdichter riviertje --jg':;1- Sleeswijk 70. kapmes (Ind), 71. titel 73. ongaarne 75. werk vai munt, 80. bedekking van o Horizontaal; 1 Esther, 6.kan sel, 12. Boas, 14. Noor. 16. op, 18. Mn. 19. iep. 21. R.M.. 22. we. 23. genadig, 26. legeren. 29. geit, 30. Tegal, 32. reet, 33. en, 34. E.K., 36. las. 37. p.e. 38. k.o. 39. knap, 41. eens. 43. do, 44. legende, 45. af. 47. spin. 49. Enos. 52. e.a. 54. os. 55. wel. 57. Em, 58. o.l„ 59. slak. 61. ie- r.ig, 63. mede, 65 depêche, 67. Jroevig. 69. AM. 70. re. 71. rio, 73. dr. 74. Ne. 75. mens. 77. been, 79. mantel, 80. vernis. Verticaal: 2. Sb, 3. tomaten. 4. hand, 5. es, 7. An, 8. Norg, toonkunstenaar, 65. Grens- Holstein, 67. hoekbalkon, 69. vlaskam, an de vroegere vorsten van Rusland, Ibsen. 76. myth.figuur, 78. vreemde n gebouw. 9. Someren. 10. er, 11. logger. 13. de, 15. mentor, 17. peen, 19. Igel. 20. plas, 22. week, 24 Ni. .25. it. 27. el. 28 re, 31. Game ren 35. kalis, 37. Peene, 39. Kos. 40. pen. 41. Ede, 42. sas, 46. Mesdag. 48. pokeren. 50. Om meren. 51. Slegel, 53. Aicm, 55. weer. 56. lido. 58. Odin, 60. A.P. 61 L H. 62 gr. 64. e.v.. 66. cent. 68 Oder. 72. ik, 75. ma, 76. Se, 77. Be, 78. Ni. INZENDINGEN Inzendingen worden vóór donder dag a s. op ons bureau verwacht Oplossingen mogen uitsluitend op een briefkaart worden geschre ven. Ln de linkerbovenhoek ver melden; „Puzzeloplossing". Er zijn drie prijzen: een van 5,en twee van 2,50. mochien er zijn Evenals vorige week vond ik het bijzonder plezierig te merken, dat „Ruimte" ook in deze zomerse tijd nog in jullie volle belangstelling staat. Het bewijs daarvoor is het aantal enveloppen, dat binnenkwam, met ook dit keer weer be hoorlijk wat „houdbaars". Dat gaat dus mee of de map in, hoe dan ook, zoiets „doet me altijd deugd". Dat maakt daarnaast de keus wel eens moeilijk, omdat je dit zo graag zou meenemen en het andere eigenlijk ook niet wil laten liggen. Het werd wat het openingsverhaal betreft uiteindelijk Wim Rouw (u.l.o. en uit Nieuw-Lekkerland) van wie ik in alle gulheid gelijk nog maar een ander stukje mee zal nemen, temeer daar Wim zijn verhaal (gelukkig) aan de korte kant hield. Hier komt het: De wonderbare reis van Transparantus Hij ontwaakte met een luide geeuw en keek op zijn horloge. Het was half zeven. Nu voelde hij de honger en herinnerde zich niets eetbaars te hebben meegenomen. Vandaag moest hij dus voedsel vinden. Hij richtte zich op, duwde de boom takken (waar hij overdag ln sliep) wat opzij, zette af en vloog met kalme vleugelslag westwaarts, waar hij nog net de zon zag ondergaan. En daar hij zeer kunstzinnig was aange legd, genoot hij intens van het schouwspel. En zo vloog hij daar, er op «vertrouwend spoedig iets te eten te vinden, vooral daar hij wist volkomen onzichtbaar te zijn. Niet voor niets was zijn Transparantus (hoewel boze ton gen beweerden het spook één maal waargenomen te hebben. Maar dat was onzin. Misschien bedoelde men die januari-nacht, waarin het zo bitter vroor en hij om warm te blijven een beddelaken had moeten om- Nog steeds Vele jaren zijn nu verstreken en het is steeds nacht gebleven. De maan en sterren staan on beweeglijk aan een diepzwarte hemel. En nog steeds vliegt hij voort met de honger als een knagend dier in zijn ingewan den. Hij is moe en heeft last van zijn hart. Soms meent hij in de verte iets te zien bewe gen. Een vogel of zo? Er volgt dan een wilde jacht, die niets oplevert. Zijn vel is oud en rimpelig, door weer en wind gehavend. Zijn adem gaat flui tend door zijn luchtpijp. Zijn ogen puilen uit hun kassen en staren in het angstaanjagend donker. Een vleugel beweegt zich krakend op en neer. De ander rust op zijn hoofd. Soms opent hij de mond en probeert „help" te roepen, „redt mij". Maar geen geluid komt over zijn verweerde lippen. En zo vliegt hij daar. Nog steeds. Onzichtbaar. Ook gaat dus i Wim i De kamer De 2 houten vogels staren el kaar al sinds eeuwen aan. Met de stilte hurk ik in een hoek, een lege fles valt om. Niemand reageert, sinds eeu wen reageert hier niemand. De 2 vogels zijn nu iets naar rechts verschoven. Een verkleurd kalenderblad valt treurig naar beneden. Het wordt kouder en het gele kalenderblad huivert. Aan het plafond openen zich voorzichtig 2 oude grijze ogen. Nadat ze alles scherp opgeno men hebben sluiten ze zich weer. Het licht wordt doffer. Snel valt er iets langs het raam. Binnen enkele ogenblikken zal het avond zijn. WIM ROUW Suiker gezien „Suiker" van Hugo Claus op de t.v. gezien? Dick van Noort uit Baarn wél! Dit is zijn reactie: Liever geen suiker Ze willen ons laten geloven t dat de wereld een suikerbieten- fabriek is in Noord Frankrijk: vier betonnen muren, Voor de grapjes zorgt deze monotoon stampende machines, i rm. rr i /r jankende sirenes, week Elbert Kamphorst (Loos- naakte barakken duinen) met kribben auinenj. kerels die jenever drinken met suiker en zwetsen en vloeken, ontuchtige para's die zweren: „nooit meer gaan we naar dit godverlaten oord, ïl. willen we stom zwoegen als^die- maar die terug komen leder jaar weer, omdat ze uitgesloten zijn, uitgesloten. Ze willen ons laten geloven dat we gevangen zijn in een grauw, uitzichtloos oe- staan, maar geloof het niet de wereld is geen siukerbieten- de wereld is een speelwei met een lachende God erboven, ieder die doen wil de wil des Vaders mag dit geloven. DICK VAN NOORT De laatste t|jd zLJn we In de kranten en via het film- of t.v.-jour- naal geconfronteerd met de grote ellende, die een aardbeving teweeg brengt. Antoinette Winkelman (foto-laborante en uit Schiedam) zette haar gedachten hierover op papier. Van de twee inzendingen koos ik deze, de andere zal t.z.t. ook zeker meegaan. Tevens neem ik er een plaat by mee van Antoinette, welke foto ik, ondanks het feit, dat het hier om een Rotterdams beeld gaat, zeker een goede illustratie vond bij: De aarde beeft de aarde beeft, het puin bedekt de doden; de hitte siddert van een lijk dat al ontbindt; natuurlijk, er zijn van alle zijden helpers aangeboden, maar moeders roepen tevergeefs, en op een puinhoop schreit een kind; maar God, waarom? wat heeft dit toch voor zin? wij voelen ons ontgoocheld en ontsteld, excuseer ons Heer, U mag er op de aarde altijd in, maar niet zo onverwachts, er kan toch worden opgebeld? er volgt één bliksem schicht ...de lucht is overstroomd van Stemdan knielen alle bomen o God, sla de muren van ons hart niet in Hij sprak: „hoe zou Ik anders binnen moeten komen?" Zonsondergang zie de rode luchten van violette wolken een indigo hemelwagen snelt om de ijle koning te halen met zijn wolken als landen nu daalt het oog achter de tra- zout-zilte tranen nu koud en kil dan komen de boulevardogen veel meer ogen en meer kleuren maar blinde ogen HANS TRAPMAN Hans Kreuzen (Den Haag) heeft zich min of meer een vaste plaats in onze rubriek veroverd. Dit keer kom je van hem tegen: Mood Indigo I'm just a soul, who's bluer than blue can be van ver komen de woorden door een machteloze mist uit de dichtgewrongen keel van de nacht kille klanken bouwen een muur en vertwijfeld zoeken wij een uitgang of alleen maar een brug. We worden koud en langzaam krimpen wij tot onze oorspronkelijke vor- Onze naakte skeletten staan afgetekend tegen de helle achtergrond van vlammende ijsbergen en roodgloeiende sneeuwstormen, go 'long blues Always get that mood indigo, since my baby went away alleen geslingerd tussen de klippen de zelfverwerkelijking en de on vrijheid de eenzaamheid en de massa. Ons onvolledig heelal blijft zich onophoudelijk splitsen totdat wij onszelf slechts kun nen hervinden in de splinters van licht, licht in jouw ogen. jouw ogen I'm bluer than blue can be want jij bent de muur de ijsberg in vlammen wijkend licht gekromd heelal en alle ontmoeting valt machte als eerT vogel met verbrande vleugels. I could lay me down and die. HANS KREUZEN André Holtrust uit Oegstgeest krijgt wel eens wat terug... er gaat ook wel eens wat mee, zo- Vrij aan mensen kan ik me niet meer storen hondsdol maken ze je maar dan is het zo'n val of soms in de zevende hemel naar de aarde voel je wel de adem van de wind door de blaren van de bomen zie je wel de glimlach van het zonder dat je zelf met iets hoeft komen weet je wel dat Hij begint vrede in je hart te brengen weet je wel dat Hij het wint van de droefste dromen weet je wel dat hij je ként? Ga daarom met jezelf en niet met iets heel groots tot Hem, die mens werd ANDRé HOLTRUST Zegge en schrijve... twee in zendingen hoeven maar terug deze week, want zoals je al aan de kop hebt kunnen merken mag ik wat de kwaliteit betreft tevreden zijn. De twee „terug ontvangers" zijn S. H. uit Ha- zerswoude ('t zei me niet veel, geen „diepgang" zogezegd) en W. van den A. uit Den Haag. Vond het (mag ik even?) een Dan wil ik nog even tegen Ton van den Bos (Voorburg) zeggen, dat hij liet inderdaad aan liet juiste eind had. Hou ze nu maar alletwec.. En tegen Wim R., dat hij niét helemaal gelijk had. Moet je vandaag maar eens kijken, met name naar suiker en de inzending van Kreuzen. Overigens: jouw werk was goed. Nu ik toch tegen je aan het praten ben, schoolmeesterach tig uitgedrukt „ga je vooruit". 4. Uit een partij Nikolussi-NN, i. I Oplossingen en correspondentie aan de heer H. J. J. Slavekoorde, Goudrcinetstr. 125, Den Haag. Verrassende wendingen Indien wij niet reeds zovèr in het zomer seizoen zaten, zouden we het wellicht aan gedurfd hebben het onderstaande viertal opgaven de naam „Aprilgrappen" te ge ven, met alle risico daaraan verbonden, dat U die opgaven dan misschien minder serieus opgevat zoudt hebben, hetgeen toch óók weer niet de bedoeling is. We willen hiermede alleen dit zeggen, dat el ke stelling .een element van verrassing be vat, maar telkens op een andere manier. En ja, tenslotte mag ik U dan niet ver helen dat stelling no. 4 werkelijk op 1 april j.l. is gespeeld. De witspeler verzuim de zijn kans niet, toen zwart hem die bood, en tracteerde zijn tegenstander op een eerste-klas april-grap. 1. Uit een partij Mardle-Wade. 1960. w. A# 6 A ,/A/ p ff H Zwart speelde laatstelijk Kh8-g7 dacht daarmee voordeel te behalen W jebeurde er? Oplossingen Wit aan zet. Welk resultaat? 3. Uit een partin Heuacker-Röhrich, 1960 a b c d e f g h Zwart aan zet won- Hoe? S 31 Kl vW/m. |H k s* AflX mi f 9i m 1 us w m m Zwart aan zet speelde 1. Lf2 en het werd remise. Hoe? Hoe had zwart kunnen winnen? 1. Knack-Elm: 1Dxg3t 2. Kxg3 Lxe5t 3. Kh4 g5t 4. Dxg5 hxgöt 5. Kh5 L14! en 6. Pg7 mat is niet te pareren. 2. Tunnat-Kastel. Op 1. Dc7? volgde met onmiddellijke beslissing 2. Tb7ü Dxa5 3. Txd7!>. Na 2. Pb6 3. Txc7! gaf zwart zich gewonnen. 3. Crawford-Thacker. Op 1. Tadl? (de ver keerde toren volgde verrassend 1. Dh7ü 2. Lxh7 Texh7 en de matdreiging op hl beslist. In zijn wanhoop gaf wit nog een paar schaakjes: 3. Db8t Pxb8 4. Td8t Txh8 maar gaf het toen op. Indien wit met 1. Tfdl! begonnen was, had hij met 3. Kfl! veilig kunnen vluchten. 4. Marini-Spasski. Als Marini minder onder de indruk van de reputatie vnn zijn tegenstander was geweest zou hij zeker 1. Lxe5! gevonden en gespeeld hebben, waarop bijv. had kunnen volgen: 1. fxe5 2. Lc4" Dxc4 3. De6t Kf8 4. Txf7t pxf7 5. Txd8t Pxd8 6. Dxc4 en Spasski had het kunnen opgeven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 16