L
Winkelsluiting op
zaterdagmiddag
Een uitdaging aan
de kerken
Meer rechtszekerheid voor vrijheid
van hijzonder onderwijs gewenst
VU-studenten vroegen geen
steun aan Caritaspool
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Jaar gekenmerkt door
een rustige groei
de greotóte
gave
2
Universitaire diensten
in Utrecht
Het juli-nummer van SS.R.
,£.ibertas ex Veritate" ts een
voortreffelijke uitgave. We la
ten hieronder uit dit nummer de
Kerkelijke Kroniek volgen, dat
handelt over de universitaire
kapeldiensten in Utrecht.
Het staat in het kerkelijk Je
ruzalem gekleed aX te geven op
de verdeeldheid der kerken.
Maar het is een geraffineerde
zaak geworden, want ondanks
alle vrome woorden, die aan
deze kwestie worden gewijd,
verandert er niets aan de fei
telijke situatie. De NCSV heeft
de oecumene in een voorjaars
conferentie aan de orde gesteld.
Zij heeft ds. Groenenberg (Her
vormd), ds. Nienhuis (Remon
strant) en dr. Van Minnen (Ge
reformeerd) uitgenodigd om nu
eens uiteen te zetten, hoe het
Avondmaal in hun kerken func
tioneerde en wat een gemeen
schappelijke avondmaalsviering
in de weg staat. De genoemde
predikanten hebben zich uitste
kend van hun opdracht gekwe
ten door de officiële papieren
der resp. kerken te laten zien.
De volgende dag hebben de con
ferentiegangers zelf zich uitge
sproken over de geschillen van
de vorige dag. De getoonde ver
schillen waren voor de meesten
niet wezenlijk en daarom van
geen belang. Toen gebeurde,
wat nog nooit in Nederland ge
beurd was: Men besloot eens
gezind tot een avondmaalsvie
ring als besluit van de confe
rentie. Slechts enkelen hebben
in solidariteit met hun eigen
kerk nog niet willen deel
nemen. Zo bleek het mogelijk,
dat deze 140 mensen zonder het
op alle punten met elkaar eens
te zijn, toch één waren in het
belijden van het geloof in de
éne Heer. Dit gebeuren hebben
de conferentiegangers ervaren
als Stichting van de gemeen
schap van Christus.
Kritische stemmen hebben
gevraagd: Was het wel een
avondmaal? Waren er wel ge
ordende ambtsdragers aanwe
zig? etc. Maar zij hadden het
brood gebroken en de wijn ver
goten ter nagedachtenis van Je
zus Christus.
Terug van de conferentie
vroeg men zich af: hoe nu ver
der? Hoe moet deze geschonken
ervaring van de gemeenschap
in Christus concreet gemaakt
worden in Utrecht?
„Men constateerde dat juist
binnen het bijzonder karakter
van de universitaire samenle
ving de mogelijkheden hiertoe
zeer groot zijn en dat juist
daarom daar de mogelijkheden
tot een oecumenische proefpol-
der moeten worden benut als
een voorhoededaad voor het
kerkelijk leven in de maat
schappij" (Sol Iustitiae, 6 mei
1960, C. C. G. Quarles van Uf-
ford). Als voorlopig middel
heeft men besloten tot het hou
den van Universitaire Kapel
diensten iedere woensdag om
half zes. Vier studenten verzor
gen de liturgie: de één spreekt
votum en groet uit, de tweede
doet de voorbede, de derde
preekt etc. Deze diensten zijn
er voor iedereen. Het opvallen
de is dat er in deze tijd van ver-
enigingsmalaise zoveel mensen
komen. De grote opkomst laat
zien, dat dit aanslaat. Des te
merkwaardiger als je bedenkt
dat er geen enkele hechte orga
nisatorische vorm is. De navel
streng met de NCSV is doorge
sneden.
TWAT willen deze UKD'ers?
Zij willen zich niet stellen
naast de vijf kerken, die een
studentenpastoraat voeren aan
de Utrechtse Universiteit, als
zesde denominatie. Zij beseffen
dat langdurige coëxistentie van
de kerken en deze groep onge
zond is. Men kan niet altijd een
dubbel lidmaatschap van de
Una Sancta hebben. Immers le
den der Hervormde, Gerefor
meerde, Lutherse etc. kerken
bezoeken deze diensten en staan
erachter. Omdat deze bewe
ging zelf niet los wil staan van
de kerken, is voor hen de
vraag: Hoe kunnen wij inhaken
bij de bestaande kerken? Hoe
kan dit experiment een begin
van een oecumenische acade
miegemeente zijn? De vraag
van deze groep aan de bestaan
de kerken is dus: Wilt u ook
inhaken? Erkent u de moeilijk
heid en de noodsituatie aan de
universiteit van de gescheiden
kerken. Kunt u het werk van
deze groep eventueel zien als
verlengstuk van het werk in
eigen kerk? Zo verstaan is deze
manifestatie een uitdaging aan
de bestaande kerken! Zullen zij
zich voornaam afzijdig houden,
bezig met oecumenische tittel
en jota, door slechts te zeggen
dat verdeeldheid zo slecht is?
WAT in Utrecht gebeurt is
niet af te doen met: het is
slechts een incident. Ook in an
dere universiteitssteden in West-
Europa schijnt iets dergelijks te
gebeuren. Het is een roerige tijd
van lekeninitiatieven! Een half
jaar geleden heeft de NCSV een
brochure uitgegeven, waarin het
vergeten ambt nl. dat van
de leek eveneens uitermate
werd beklemtoond. Daar was
de aangegeven lijn: weg uit de
massale vrijblijvendheid naar
de concentratie van kleine groe
pen, die gestalte moesten ge
ven aan het Evangelie in het
dagelijkse leven.
Ook dit werd aangekondigd
als een oecumenisch experi
ment. (Men zie de brochure:
Studentenhuisgemeente.) In de
ze kleine groepen konden inder
daad de leken die met ernst
Christen wilden zijn dat was
een voorwaarde een eigen
bijdrage leveren. Het gebeuren
in Utrecht is iets anders. De
ene gemeenschappelijke noemer
van beide experimenten is de
onkerkelijkheid. Ging het in de
studentenhuisgemeente om een
eigen bijdrage van de leek, hier
is meer sprake van imita
tie van het bijzondere ambt.
Dat er technische fouten ge
maakt worden, is zou men bijna
zeggen vanzelfsprekend. Men
zal meer aandacht moeten
besteden aan de preken, die
soms onder de maat zijn of
naar lezingen tenderen, men zal
meer aandacht moeten besteden
aan de zwakke stemmen die de
grote kathedraal niet kunnen
bespreken, enz. Maar zuiver fe
nomenologisch zou je de vraag
kunnen stellen: is dit experi
ment wel geslaagd, omdat in
wezen de leek hier het bijzon
dere ambt naspeelt? Ondanks
alle dappere besluiten stileert
men de kerkdienst volstrekt
traditioneel. De liturgie is een
samenvatting uit het dienst
boek van de Ned. Herv. Kerk.
De vraag is dus afgezien van
de moeilijke kwesties hierboven
aangeduid of men zo wel
verder mag gaan in september
of oktober.
Zal men om de mensen te
boeien een en ander niet wat
frisser moeten aanpakken? Zou
het niet een goede remedie zijn
om deze kerkdiensten een apos-
tolaire uitbreiding te geven
een Ichthusactie in eigen stijl!
Dan is men verlost van nar
cisme en vangt men twee vlie
gen in een klap.
Hoe deze beweging zich zal
ontwikkelen is onduidelijk wij
zijn met dit verslag er te vroeg
bij dat zij onze aandacht
verdient is wel duidelijk.
Commissie Centrum staatkundige vorming:
Meningsverschillen vooral over
de zakelijke uitvoering
UET principiële recht van de bestu
ren van de bijzondere scholen tot
„regeling" van het onderwijs aan hun
scholen moet ook in de wettelijke re
geling van het toezicht erkenning
vinden. In de lijn van het streven naar
grotere vrijheid \^n de inrichting van
het onderwijs moet in de wet tot re
geling van het voortgezet onderwijs
een plaats worden ingeruimd voor ge
meentelijke inspecteurs bij het ge
meentelijke onderwijs en voor eigen
inspecteurs bij het bijzonder onder
wijs.
Dit is één conclusie van een door
het bestuur van het Centrum voor
Staatkundige vorming ingestelde
commissie. Deze commissie heeft een
rapport uitgebracht over „enkele
belangrijke vragen, welke het ont-
Geconstateerd wordt, dat in de mam
moetwet verschillende doelstellingen te
gelijk worden nagestreefd: een samen
hangend geheel van onderwijsvoorzie
ningen. het verlenen van een grotere
vrijheid van de inrichting van het onder
wijs, een nieuwe wetgeving op het
vJi.m.0. en het doortrekken van volle
dige financiële gelijkstelling.
De vele verschillen va» mening,
constateert de commissie, betreffen niet
zozeer de doelstellingen zelf, maar meer
de zakelijke uitvoering van deze doel
stellingen.
Het is niet waar. zo meent de commis
sie, dat het gestelde in artikel 6 van het
ontwerp in strijd zou zijn met de Grond
wet. De regeling van de vrijheid van de
Inrichting van het onderwijs vertoont
ontegenzeggelijk een grote gelijkenis
Beroepingswerk
GEREF. KERKEN
Beroepen te Eefde-Gorssel: H. A. Star-
renburg te Kantens; te Lekkerkerk: C.
J. Tissink te Giessen-Rijswijk; te Nieuw-
Loosdrecht: A. Corporaal te Edam; te
Bakkeveen: F. de Jong -aldaar, die dit
beroep aannam.
Tweetal te Zeist fvak. J. Gillebaard):
J. van Leeuwen te IJmuiden en R. Siert-
sema te Aalten.
Aangenomen naar Bowness-Montgome-
ry (Alberta-Canada)Chr. Ref. Church
C. Padmos te Geesteren en Gelselaar;
naar ZwiJndrecht-Groote Lindt: P. L
Smilde te Nieuwleusen; naar Donker
broek: J. Eleveld te Hijum-Finkum.
Bedankt voor Ulrum: D. Passchier te
Oosterveen.
NED. HERVORMDE KERK
Bedankt voor Schoonhoven: H. N.
Hensbergen te Renkum.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Aangenomen naar Capelle ctfin de I
sel: J. Rijneveld te Bunschoten.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Toronto (Canada) (Free
Chr. Ref. Church): J. W. van der Gron
den te Enschede-Oost; te Werkendam:
W. F. Laman te Hamilton, Ontario.
Bedankt voor Haamstede-Kerkwerve:
J. van Doorn te Tholen.
BAPTISTEN GEMEENTEN
Beroepen te Stavoren: K. Corporaal,
kand. te Den Haag.
Aangenomen naar Delfzijl: H. P. Boer
te Sittard.
Verkeerde berichtgeving
TAE Economische Faculteitsvereniging aan de Vrije Universiteit verzoekt ons
mee te delen, dat zij bij de Caritaspool nooit een verzoek heeft ingediend
om financiële steun en dat zij nimmer van deze organisatie een bedrag
heeft ontvangen.
Het Rotterdams Parool had namelijk gemeld, dat „één van de studen
tenverenigingen van de Economische Faculteit van de V.U." voor het or
ganiseren van een conferentie de Caritaspool om 450 had verzocht Het
blad schreef in dit bericht „Om misverstanden te voorkomen schreef de
praeses er bij: „Principieel heb ik geen enkel bezwaar tegen een sporttoto"
Hij kreeg zijn zin.
De Economische Faculteitsvereniging heeft ernstig protest aangetekend
tegen deze berichtgeving. De praeses heeft nimmer een brief geschreven,
waarin zou voorkomen: .Principieel heb ik geen enl
sporttoto".
Een verzoek van het bestuur van de faculteitsver
te plaatsen was tot nu toe door het blad niet ingewilligd.
met de wettelijke vrijheid van het bij
zonder onderwijs volgens de bestaande
middelbaar onderwijswet
Maar, zo stelt de commissie, hier
uit mag absoluut niet de conclusie
worden getrokken, dat het ontwerp
aan het bijzonder onderwijs een vol
doende rechtszekerheid biedt ten
aanzien van de vrijheid van dit on
derwijs.
In dit verband moet in het bijzon
der de aandacht worden gevestigd op
de vele delegaties van bevoegdheden,
die worden voorgesteld.
De commissie spreekt de wens uit, dat
aan de besturen der gemeentelijke en
der bijzondere scholen de volledige
vrijheid wordt gelaten om ten hoogste
een bij de wet gesteld aantal lessen te
bestemmen voor het onderwijs in andere
onverplichte vakken dan die welke in
het ontwerp worden genoemd, uiteraard
onder voorwaarde dat deze lessen geheel
volgens het systeem van het ontwerp
voor bekostiging uit 's rijks kas in aan
merking komen.
De commissie is overigens van oordeel,
dat aan besturen der gemeentelijke en
der bijzondere scholen de vrijheid moet
worden gelaten voor eigen rekening les
sen te doen geven in niet in de wet ge
noemde onverplichte vakken in alle ge
vallen waarin de minister de vereiste toe
stemming weigerde.
Naar de mening van de commissie
gaat de minister bij zijn overigens
door de commissie zeer gewaardeerd
streven om aan het onderwijs een gro
tere vrijheid van de inrichting te ver
lenen in één opzicht veel te ver. Met
een lessentabel schrapt hij ook een
leerplan uit de wetgeving. Toch is een
leerplan met name voor de v.w.o.-
scholen van het grootste belang, niet
alleen krachtens de aard van het on
derwijs aan die scholen, dat toch een
zeer specifiek doel heeft, doch ook
omdat het juist die scholen zijn, die
thans misschien wel het meest lijden
onder overlading.
De stichting
Ernstige bezwaren heeft de commissie
tegen de door de minister voorgestelde
planprocedure inzoverre in het ontwerp
geen enkele aanwijzing wordt aangetrof
fen inzake de wijze waarop de minister
de hem verleende bevoegdheden zal ge
bruiken. Het ontwerp biedt geen rechts
zekerheid ten aanzien van scholen, die niet
vallen onder getalsnormen van artikel 63, «jjmej
respectievelijk vallen onder getalsnormen Roermond
van artikel 101 en waarvan gezegd moet' Maastricht.
reële behoef-
'.g.Lo.
worden, dat ze wel aan
te beantwoorden.
De stichting van scholen
en u.I.o. wordt thans beheerst door ob
jectieve normen, die in de lager onder
wijswet 1920 z(jn vastgelegd. Tegen het
prüsgeven van dit stelsel van objectieve
normen voor de scholen voor v.g.l.o. er
u.I.o. kunnen, aldus de commissie, ernsti
ge bezwaren worden aangevoerd.
In het licht van het geheel van het ont
werp acht de commissie deze bezwaren
evenwel niet onoverkomelijk. Als
door het ontwerp gebrachte verbetering
ziet zij daarbij het feit, dat voor de
stichting en de bekostiging van bijzon
dere scholen voor elk der soorten van
voortgezet onderwijs geheel dezelfde nor
men zullen gelden als ten aanzien van
openbare scholen. Het is in de eerste
plaats op grond van de wenselijkheid van
een gelijke wetgeving op dit stuk voor
alle scholen van voortgezet onderwijs, dat
de commissie meende het stelsel van de
planprocedure ook voor het v.g.l.o. en
het u.Lo. dit is voor het zelfstandige
l.a.v.o. en het m.a.v.o. volgens het ont
werp te kunnen aanvaarden.
De commissie kan zich in het alge
meen met de door de minister voor
gestelde opbouw van het algemeen vor
mend voortgezet onderwijs wel vereni
gen. Zij wenst echter het volgende tot
uitdrukking te brengen:
1. Inzake het 1 a 2-jarig l.a.v.o. met
eventuele bovenbouw en het 3 a
4-jarig m-a.v.o. volge de minister
bij de uitvoering van de wet nauw
keurig de vrije ontwikkelingen die
deze vormen van onderwijs in de
praktijk reeds hebben genomen en
verder zullen nemen.
2. Wat het atheneum betreft, het latijn
als verplicht vak worde in het ont
werp geschrapt.
3. Wat betreft de h.a.v.o.-school, die
een nieuwe vorm van onderwijs is
en waaromtrent de meningen zeer
verdeeld zijn zowel ten aanzien
van noodzakelijkheid of wenselijk
heid van het scheppen van deze
nieuwe vorm van onderwijs als ten
aanzien van de inrichting van dit
onderwijs ga de minister bij de
uitvoering van de wet met de groot
ste omzichtigheid te werk-
Beroepsonderwijs
In de voorgestelde planprocedure
vindt de commissie zeker niet
doende grondslag voor een goede ont
wikkeling van het confessionele be
roepsonderwijs. In artikel 63 worden
voor de meeste scholen voor beroeps
onderwijs geen leerlingenaantallen ge
noemd- Daarmee ontbreekt voor deze
scholen in het ontwerp een basis
„in elk geval" in het plan te worden
opgenomen.
De commissie bestond uit dr.
Jansen te Amsterdam, mr. C. Serden
te Nijmegen, dr. J. Nuckelmans te
C. Schelfhout te
„Wat mag wél en wat mag niet?" het is een van die strijd-j
vragen waarmee christenen helaas veel te veel bezig zijn. Èen\
strijdvraag ook die er nogal eens oorzaak van is dat men de
kerk bespot en de rug toekeert!
Het antwoord dat Paulus geeft aan de gemeente te Corinthe
(waar de vraag naar wat je wel en wat je niet mag eten eeni
brandende kwestiewas), is in deze strijd altijd een van de
argumenten geweest. gilles is geoorloofd", zegt Paulus, „maarl
niet alles is nuttig" En alsof hij zelf voelt dat hiermee nog niet\
alles gezegd is, geeft hij aan dat woordje nuttig nog een uit
breiding: „AZZes is geoorloofd, maar niet alles bouwt op. Nie
mand zoeke het zijne maar wat des anderen is."
Ook hier dus weer: Paulus brengt die hele strijdvraag terug
tot het heel simpele. De mens die Jezus wil dienen heeft geen
tijd en geen lust in dat negatieve gepraat. Uit een hart vol
liefde zal hij geven. Zichzelf geven in de dienst des Heren en
alles doen en alles nalaten wat de naaste tot Christus kan bren
gen. Als de naaste in zijn geloof geschokt zou worden als ik
iets doe, iets nalaat, iets eet, iets drink of wat dan ook
waarom zou ik dat dan doen of nalaten? Daar hoeft niet eens
over gepraat te worden!
DE VIJFDAAGSE WERKWEEK
£)E VIJFDAAGSE werkweek zal
voorlopig slechts door eeu be
perkt aantal bedrijven ingevoerd
kunnen worden.
Er zit wel het een en ander aan
een geheel vrije zaterdag de zon
dagsrust zal bevorderen. Velen in
onze kring verwachten dit. Dc mo
gelijkheid bestaat dan immers om
concerten, sportactiviteiten i
Bondsvergadering Vrije Evangelische Gemeenten
(Van een onzer redacteuren)
„Wij zijn een gezegend volk", zei
de voorzitter van de Bond van Vrije
Evangelische Gemeenten, ds. D. W.
Veldkamp van Hilversum gisteravond
in zijn openingswoord op de jaar
lijkse bondsvergadering, die op de
Ernst Sillem-hoeve te Lage Vuur-
sche werd gehouden. Dit citaat vat
eigenlijk de geschiedenis samen van
de Bond in het afgelopen jaar. Het
werd gekenmerkt door een rustige
groei, er werden drie nieuwe kerk
gebouwen in gebruik genomen, twee
nieuwe gemeenten geïnstitueerd en
een nieuwe zendingstaak aanvaard in
Zuidwest-Afrika.
In zijn openingswoord memo
reerde ds. Veldkamp in het bij
zonder het feit dat ouderling C.
Duvekot Lzn. van Goes, die sa
men met ds. Veldkamp opnieuw
tot voorzitter van deze bonds
vergadering werd gekozen, voor
het laatst de vergaderingen zal
leiden. Hij dankte deze 70-jarige
christen-zakenman voor het vele
werk dat hij in de afgelopen 17
jaar voor de Bond heeft verricht.
de uitvoeri-
I ge wijzigingen die in het wat verouder
de Theologische
53
Letje stoorde zijn overpeinzingen niet; ze was met
haar gedachten nog bij haar moeder. Een lange,
slanke vrouw zag ze voor zich. met een rozig over-
bloosd, regelmatig gezicht, dat beheerst werd door
de grote, donkere ogen. Zwaar, zwart haar had die
moeder, dat altijd zorgvuldig gekapt was en met
enkele kostbare spelden was gesierd; als glinste
rende waterdruppels fonkelden de stenen tussen het
golvende zwart, dat laag in de hals in een dikke
wrong werd samengehouden. Mama's handen wa
ren blank met enkele prachtige ringen cn keurig
verzorgde, glanzende vingernagels. Ook de japon
nen. die mamn droeg, had ze bewonderd en het
dure parfum, dat voor haar tot een deel van mama
was geworden, kon ze zich zo levendig in herinne
ring brengen, dat ze meende de geur te ruiken. Zulk
een moeder als zij had bijna geen enkel kind. Hoe
trots was ze als klein meisje geweest op haar be
zit. hoe had de afglans van mama's heerlijkheid het
misdeelde meisje getroost over 'haar eigen tekor
ten. Een enkel vluchtig, vriendelijk woord van ma
ma had haar dagenlang blij gestemd en voor niets
was ze ooit zo dankbaar geweest als voor de ge
schenken, dio mama voor haar meebracht.
Maar mevrouw Oldenburg was egoïst, ijdel en
oppervlakkig: ze was niet opgewassen geweest te
gen de zware laak, die haar deel waS geworden. Ze
had gehoopt en gerekend op een mooi. innemend
dochtertje, dat haar waardig zou zijn. waarmee ze
zou kunnen pronken en dat ze als een pop zou kun
nen tooien met telkens andere, dure kleren.
Dit kind maakte haar beschaamd voor de mensen,
die haar achter haar rug beklaagden; ze kon nau
welijks geloven, wat ze toch absoluut zeker wist,
dat Letje werkelijk haar eigen kind was. Liefde kon
ze Letje niet geven, nauwelijks medelijden. Letje'a
ziekte irriteerde haar en aan haar misvormde be
nen raakte ze nooit gewend.
WILLY
STRIJT
Toen ze van haar man was gescheiden, had ze
geen aanspraak gemaakt op Letje; ze had haar
achtergelaten, zoals ze de meubels en het tafelzil
ver achterliet. Deze wrede daad had Letje's ogen
met geweld geopend voor iets, waarvoor ze zich
blind had gehouden. Een diepe, hartstochtelijke ver
bittering verdrong haar kinderliefde; ze zag haar
moeder eensklaps zoals ze was: harteloos, levend
van het ene vermaak naar het andere, onverschillig
voor het wel en wee van de mensen, die bij haar
hoorden. Door haar ziekte was Letje van jongsaf
wat angstig en schuw geweest voor vreemden; ze
voelde altijd dadelijk hun nieuwsgierigheid, hun me
delijden of hun tegenzin. De slag. die haar moeder
haar toebracht, ontnam haar ook het laatste rest
je vertrouwen in de mensen; vreemden konden niet
beter zijn dan haar eigen moeder; als die niet om
haar kon geven, kon niemand het Haar vader cn
Jim, die twee aanbad ze, maar nu gingen die sa
men naar Amerika en ze moesten haar achterlaten
onder de hoede van vreemden. Maar Anne was niet
lang een vreemde voor Letje gebleven, het meisje
begreep niet, boe het mogelijk was, dat ze zo gauw
van déze vreemde was gaan houden; ze voelde, dat
een hechte band hen bond, al kon ze voor die ver
bondenheid geen verklaring vinden, al wist ze niet.
dat het de band was van het vergeefse, onverdiende
leed.
Toen Anne binnenkwam, lag Letje als gewoonlijk
in halfzittende houding op haar ruststoel; Paultje
stond voor de tuindeuren cn tuurde nog steeds naar
buiten.
„Zo kinderen," zei Anne argeloos, „ik kom bij
jullie zitten, het is zondag".
Letje keek blij op. Anne's opgewektheid en haar
nooit verflauwende aandacht, het geduld, waarmee
ze haar iedere dag opnieuw verzorgde, had Letje's
mening, dat alle mensen egoïst
dokter Mees, die haar gedachten scheen te kennen,
althans, dat moest wel zo zijn, want hij gaf haar
soms. zonder dat ze er met hem over sprak, ant
woord op de vragen, die er in haar opkwamen.
„Fijn," zei ze nu, en ze knikte vriendelijk tegen
Anne, „wat gaat u doen, handwerken?"
„Precies. Ik ga een trui breien voor Paultje, een
rode trui met korte mouwen, die zal aardig staan
bij zijn grijze broek.
„Paultje kom eens hier, ik wou je even meten."
Hij liep langzaam naar haar toe. en terwijl ze
hem de maat nam, bekeek hij aandachtig haar ge
zicht. Het was zo dichtbij, dat hij de kleine, don
zige haartjes op haar wangen kon onderscheiden
cn baar wimpers zou hebben kunnen tellen. Ze was
zijn moeder cn ze was altijd aardig, alleen waar
om was vader niet bij hen, dat moest haar schuld
zijn Zijn mondhoeken trokken omlaag, hij wend
de zijn hoofd af en tuurde naar buiten, waar de re
gen nog steeds zachtruisend op het voorjaarsgroen
viel.
(Wordt vervolgd)
School die te Utrecht is gevestigd,
moesten worden aangebracht. De rec
tor, ds. J. v. d. Werfhorst deelde mede
dat dit jaar geen nieuwe studenten zul
len worden aangenomen. Dat zal pas
in 1961 opnieuw geschieden.
Vijf studenten kregen het recht
een maal per maand in de gemeenten
voor te gaan, namelijk de heren J. Y.
Pijlman, B. Sijl, P. E. van Staveren,
P. C. Tönjes en P. J. van Hooijdonk.
In de besprekingen kwam sterk naar
voren dat deze school wel van en voor
de Vrije Evangelische Gemeenten is,
maar dat het doel ruimer moet worden
gezien dan om alleen voorgangers voor
de plaatselijke gemeenten op te leiden.
De opleiding duurt vijf jaar en staat
open voor jonge mensen die ouder zijn
dan 18 jaar.
Uit het jaarverslag van de secretaris
van het comité (moderamen) van de
bond, ds. P. van Vliet van Oldebroek,
bleek dat nieuwe gemeenten werden ge-
institueerd in Zwijndrecht en Den Hel
der terwijl op zondag 3 juli a.s. de ge
meente van Beverwijk zal worden ge
ïnstitueerd.
Er werden drie nieuwe kerkgebouwen
en een jeugdgebouw in gebrnik geno
men. Dordrecht hoopt binnenkort een
tweede kerkgebouw te stichten en ook
in andere gemeenten zijn reeds bouw
plannen in een vergevorderd stadium.
Er zijn nu 42 gemeenten oficieel bij de
Bond aangesloten met ongever 8.000
belijdende lidmaten.
Conferentie Nederlandse
Baptisten-vrouwen
De Nederlandse Baptisten Vrouwen
Beweging „Zusterhulp" houdt 30 juni
in Arnhem haar jaarlijkse nationale con
ferentie. De conferentie, die om 10.30
uur in de Westerkerk in Arnhem be
gint, staat onder leiding van mevro
H. Tijman-Schröder uit Stadskanaal.
In de ochtendbijeenkomst zal de bur
gemeester van Beerta, de heer E. de
Haan, spreken over het onderwerp „Is
mijn kind een nozem?". In de middag
vergadering zal de leidser van de tele
fonische interkerkelijke telefoondienst
Den Haag, mevrouw Van Luijk, 1
woord voeren over „S.O.S.: zielen
nood".
Organisatie van
orgelhouwers
Tijdens het tweede Internationale cc„
gres van orgelbouwers dat deze maand
in Straatsburg is gehouden, is de In
ternational Society of Organbuilders op
gericht. De organisatie stelt zich ten
doel door onderling contact de techni
sche en artistieke voortgang in de in
ternationale orgelbouw te bevorderen.
Tot voorzitter van het dagelijks be
stuur werd gekozen de Nederlander D.
A Flentrop te Zaandam, tot vice-voor-
zitter Walter Holtkamp (Cleveland USA),
tot secretaris-penningmeester Jean
Walch van Kuhn (Zuerich). Ere-voorzit-
ter werd Henry Willis (Londen), die in
1957 het eerste orgelbouwersconfres te
Amsterdam heeft voorgezeten.
vast. Produktievermindering mag makelijkheden op zaterdag te orga-
daarvan niet het gevolg zijn. Wel niseren. De zondag kan dan vrijblij-l
kan in bepaalde gevallen de vijf- ven voor het kerkelijk leven en het1
daagse werkweek tot kostenbespa- gezinsleven. Althans voor degenen,
ring leiden, tot vermindering van de die niet bij ploegendiensten op de
uitgaven voor gas, electriciteit, en- zondagen zijn betrokken. i
zovoort. Maar wat zullen overigens Prof. Oldendorff kan, blijkens zijn,
de gevolgen zijn? Welke economi- rapport, deze verwachting niet dc-
sche en sociale aspecten vragen de len. Zij is, meent hij, niet reëel,
aandacht? Zij zou dat wel zijn, indien een gro-
Gaat de invoering met verkorting te meerderheid van de Nederlandse
van de werktijd gepaard, dan ver- bevolking ten aanzien van de zon-
wachten velen de inschakeling van dagsrust en de zondagsheiliging de-1
meer gehuwde vrouwen in het ar- zelfde opvatting huldigde. Maar dat
beidsproces en tevens meer ploegen- is niet het geval. De in protestants-
arbeid. Zonder ernstige schaduwzij- christelijke kring ten aanzien van
den zijn deze gevolgen stellig niet. de zondag levende overtuiging^
Volgens prof. dr. A. Oldendorff, die wordt door de meerderheid van ons
met prof. dr. P. Kuin een rapport volk niet gedeeld,
over het vraagstuk uitbracht aan de De hoogleraar verwacht dan ook,
Nederlandse Maatschappij voor Nij- dat de zaterdag gebezigd zal wor- r
verheid en Handel, zal waarschijn- den voor allerlei bijwerk, voor het i
lijk de „tweede baan" een grotere verlenen van hulp aan de vrouw,1
rol gaan spelen. Vele arbeiders zul- voor liefhebberijen, maar dat op de
len in hun vrije tijd bijverdienste zondag de sportwedstrijden en ver-1
zoeken. Indien het die kant zou uil- makelijkheden de duizenden zullen b
gaan, zouden vele ethische en socia- blijven trekken.
Ie voordelen van de arbeidstijdver- Het zou wel zeer te betreuren zijn,
korting weer verloren gaan. De indien prof. Oldendorff gelijk kreeg,
vraag dringt zich dan ook op, of Het zou betekenen, dat er onder het11
hiertegen geen maatregelen zijn te niet-orthodoxe volksdeel, onder
nemen. rooms-katholieken en andere groe-
De bedrijfsarbeid van de gehuwde pen, een tekort aan sociaal gevoel^
vrouw, ook al moeten daaraan zou zijn op te merken,
slechts enkele uren per dag worden Men heeft ons meermalen verze-n
besteed, zal, vrezen wij, toch af- kerd, dat velen slechts node thans
break doen aan het gezinsleven, de zondag inschakelen voor hun :i
Vooral wanneer vrouwen met kin- „ontspanning". Zij zouden gaarne
deren in ondernemingen moeten anders willen en de verplaatsing'1
gaan werken. van allerlei festiviteiten naar
Ook hier behoort de vraag gesteld, zaterdag met blijdschap begroeten,
of dit gevolg niet af te wenden is. Zou men nu waarlijk zo weinig soci-
Bij voortgaande stijging van de aal gevoel hebben, dat men aan het
produktiviteit moet dit mogelijk personeel van de sportvelden, aan
zijn. Waarschijnlijk zal men dan de de politie, aan de personen die bij
verkorting van de arbeidstijd in een het verkeer hun diensten bewijzen,
zeer geleidelijk proces moeten ver- de zondagsrust zou blijven onthou-
wezenlijken. Ook met de uitzetting den? Wij kunnen het vooralsnog niet
der behoeften zal men vooreerst aannemen. Men weet ook heel goed,
voorzichtig moeten zijn. Allengs zal dat men arbeid op de zondag niet
door de produktiviteitsvermeerde- kan compenseren door vrije uren in u
ring, als gevolg van de voortgaande de week. De zondagsrust is steeds bi
technische ontwikkeling, aan nieu- voor het gezin van meer betekenis
wc behoeften tegemoet gekomen dan vrije uren op andere dagen,
kunnen worden. Moge men zich over de hier aan-
Een hoogst belangrijke vraag is, of gevoerde vragen ernstig bezinnen.
Prodeha voorstander van:
Door koopa vond
op vrijdag
(Van onze sociaal-economische
redactie)
„De winkelstand kan zich niet
distancieren van de algemene
neiging naar verkorting van de
werktijd." Aldus de mening van
de voorzitter van Prodeha, de
christelijke bond van detaillisten
in huishoudelijke artikelen, speel
goederen en gereedschappen, de
heer J. F. Mulder uit Amers
foort.
De heer Mulder bleek gisteren op dc
algemene vergadering van de bond in
Utrecht voorstander van een vrije za
terdagmiddag voor de winkelstand. Hij
wilde als compensatie voor de winkel
sluiting op die middag een koopavond
op vrijdag invoeren, doch zo, dat ook
deze sector van het bedrijfsleven tot
een 45-urige werkweek kan komen.
Ter vergadering bleek dat Prodeha
niet bepaald gelukkig is met het advies
1 de SER-commissie Thurlings, die
zoals gemeld de staatssecretaris
economische zaken onder meer
heeft aanbevolen eenvoudige huishoude
lijke gebruiksvoorwerpen toe te voegen
aan het assortiment van de kruide-
niersbedrijven. „Dankbare artikelen om
mee te marchanderen", zo noemde
bondssecretaris W. P. Hollebrands uit
Rijswijk deze gebruiksvoorwerpen. Zijns
inziens leidt het advies tot versnippe-
CADEAUSTELSEL
Onderwerp van gesprek op de verga
dering van Prodeha is voorts het ca
deaustelsel geweest. Evenals dat reeds
vorige week tijdens de jaarvergadering
van de textieldetaillisten gebeurde, werd r
ook hier een nieuwe actie tegen het ca
deaustelsel aangekondigd, nu het over-
leg tussen de textiel- en huishoudelijke
branche enerzijds en de kruideniers-
branche anderzijds niet tot beperking
van het geven van cadeaus heeft geleld, j
Overigens zag de heer Hollebrands
ook hier moeilijkheden rijzen als het
SER-advies wordt opgevolgd. De krui
denier krijgt dan immers gelegenheid
WARENHUIZEN
Voorzitter Mulder gewaagde in zijl
openingswoord van een bevredigende
omzetstijging in de huishoudelijke bran
che van 3 procent. Hij waarschuwde
voor de grote aanval, die eerst nu door
enkele grote binnen- cn buitenlandse
warenhuizen op de klant wordt ingezel
en verwachtte tientallen nieuwe vesti
gingen van grootwinkelbedrijven in de
steden en enkele honderden op het plat»
teland. Doch mits de ondernemer waak
zaam, vakbekwaam en daadkrachtig i:
blijft er ook voor de middenstand plaat:
ldus de heer Mulder.
De vergadering besprak voorts plan»
en voor een gezamenlijke reclame-a:
tie van fabrikanten, grossiers en detail
listen in speelgoed en aardewerk, koos
nieuwe bestuursleden en luisterde naai
anrt uiteenzetting van de adjunct-direc»
'eur Yfhet Alg. Waarborgfonds
de Middenstand, die sprak over de fi
nanciering van nieuwe vestigingen.
ring van het huishoudelijke assortiment
over andere branches, terwijl hij boven
dien meende dat er wel eens een prijs-
bedervende concurrentie door zou kun
nen ontstaan. Want de kruidenier is im- Ook dit jaar weer zal de Sprekers»
mers, gezien de veelheid van artikelen hoek" op vrijdagavonden in "de maan-
die hij verkoopt, gewend aan lagere den juli cn augustus in het verlichte
winstmarges en zal dus ook gauw ge- Walkartpark te Zeist functioneren De
zullen
aanvangen om
