Bauogra
Grote bewondering voor
moed van pioniers
Luistert u ook naar
Radio Veronica
heeft ook
Vakbeweging
nu nog een
taak
Dr. W. F. Golterman verlaat
de Oecumenische Raad
Een woord voor vandaag
Noorse kerk tegen dansen
op middelbare school
de grootóte
gave
Kanttekening
Het nieuwtje zal er
spoedig af zijn
De Christelijk-Historische
Nederlander" heeft aandacht
geschonken aan Radio Veronica
onder de kop: ,JLuistert u mee,
naar Radio Veronica op de vrije
zee?" Het blad schrijft:
De kinderen „ontdekten" ra
dio Veronica op de radio thuis.
Dat was natuurlijk zó interes
sant dat moeder en vader ook
wel mee moesten luisteren. Het
programma bestaat uit moder
ne muziek, afgewisseld met kor
te reclame-verhaaltjes, zoals
ook wel bekend van radio Lu
xemburg. Hoewel de laatste
méér kunst of liever kitsch
door de reclame heen zlecht.
Daar heeft Veronica nog niet
voldoende geld voor, maar dat
komt misschien nog wel.
We moeten zeggen, de aan
kondiging doet het goed: U
luistert naar radio Veronica op
de vrije zeeVooral die
„vrije zee" spreekt tot het
Nederlandse hart. En daarbij
denk je dan aan vrije handel,
vrije reclame, vrije radio, vrije
economie, het vrije woord..
Wat zal dat woord gaan in
houden? Zal de naam Veronica,
de inhoud dekken. U weet mis
schien dat volgens de roomse le
gende de vrome vrouw Veroni
ca aan Christus op de lijdens
weg haar doek reikte, zodat de
Heer zich het hoofd kon afdro
gen. Jezus moet daarop die
doek teruggegeven hebbic en
toen verscheen daarop een af
druk van Zijn gelaat. Men ver
moedt dat de naam Veronica
Vera ikon waar beeld be
tekent.
En werkelijk we geloven dat
deze radio een waar beeld van
de moderne mens en de moder
ne wereld zal geven in al zijn
naakte armoede en onrust. Het
beginsel zal zijn: het commer
cialisme, er zal gekeken wor
den naar wie het meeste betaalt
en naar wat de nassa wil. Dat
is erg gevaarlijk voor een mas
sa-medium. Nu zijn er óók on
der de grote zakenlieden hoog
staande figuren, die dat alles
zullen al re mm en.
We zien nog geen grote onhei
len en hebben een zekere waar
dering voor de vindingrijkheid
en het doorzettingsvermogen
van de Veronica-mensen. Mis
schien verhuren ze straks ook
wel zendtijd aan b.v. de sterk
groeiende Pinkstergroepen, die
voor de gewone radio (behalve
bij Osborn) niet aan de beort
kwamen. In het buitenland wer
ken deze groepen veel met com
merciële zenders. En omdat de
ze groepen een wat minder an
ti-kerkelijk accent hebben in de
laatste jaren valt het allemaal
misschien nog wel mee met on
ze (roomse-commerciële?) Ve
ronica.
zijn eenzijdigheid
loosheid ons weer duidelijk de
waarde doen zien van het ra-
diobestel dat we hebben. Na
tuurlijk is dat niet volmaakt.
Maar de samenwerking daarbij
en daarin van overheid, parti
culier initiatief, kerk, politieke
partij, vakbond enz. geeft toch
een zekere waarborg dat de in
houd van onze volkscultuur, van
ons volksleven uitgedragen kan
worden. En dat is een waarde
volle zaak, zoals we uit de be
zettingstijd weten.
Veronica zal misschien de ra
dio-verenigingen aansporen hun
beste beentje voor te zetten en
zo onverwacht nog een positie
ve bijdrage leveren. En als het
nieuwtje van Veronica af is zal
niemand zich mogelijk meer
druk maken om dezü vorm van
vrije publiciteit.
Het lijkt verstandig dat ook
de regering de zaak eerst eens
zonder stoorzenders aanziet en
dat de mensen van Veronica
met wijze zelfbeperking en
voorzichtigheid .e werk gaan,
want in wezen hebben ze, even
als b.v. een krant, een maat
schappelijke functie en verant
woordelijkheid. Het verschil is
vooral dat Veronica buiten het
Nederlandse rechtsgebied ligt.
De anonieme schrijver besluit
dan met:
Zoals de christenen een
wereldse krant, die de komst
van het Koninkrijk Gods tegen
staat, zullen passeren, zo zullen
zij ook een dergelijke radio af
wijzen met zijn reclame. Men
moet het gezin als het hart van
de maatschappij, rein bewaren
en houden.
van Eiber gen bij N.C.B.-jubileum:
bond telt en tientallen gasten kwamen vanmiddag in het Con
certgebouw te Haarlem bijeen om de opening bij te wonen van de
driedaagse algemene vergadering van de Nederlandse, Christe
lijke Bond van Werknemers in de Hout- en Bouwnijverheid. De ver
gadering had een plechtiger en feestelijker karakter dan andere
jaren, omdat de bond thans tevens zijn zestigjarig bestaan viert,
's Morgens had reeds een wijdingsbijeenkomst plaats in de Grote
of Sint-Bavokerk te Haarlem, waarin ds. H. S. J. Kalf, Ned. Herv.
predikant te Bennebroek, voorging.
De middagbijeenkomst werd
opend met een rede van de voorzitter,
de heer J. van Eibergen. Hij gaf in
grote lijnen een beeld van de ge
schiedenis van ie bond. Hij sprak zijn
grote bewondering uit voor de man
nen, die in het prille begin van de
bondsactiviteiten niettegenstaande ge
ringe ledentallen en zeer krappe geld
middelen hebben doorgezet. „Men
heeft in 1908 volgehouden met 304 le
den en dit tegen veel verguizing in.
Wie zich dat goed indenkt kan niet
anders dan bewondering hebben voor
het geloof en de moed van deze pio
niers". aldus de heer Van Eibergen.
Uit deze tijd dateert ook het in het
•Polen geven brieven
van de paus terug
Een brief van paus Joannes aan kar
dinaal Wiszynski die onlangs door de
Poolse douane in beslag was genomen,
is naar verluidt door de Poolse autori
teiten met verontschuldigingen voor het
in beslag nemen aan de Poolse kerke
lijke autoriteiten overhandigd.
De brief werd met een aantal kerkboe
ken in beslag genomen toen de Poolse
douane in het begin van de maand te
Zebrzydowice de bagage controleerde
van bisschop Kazmierz Kowalski van
Chelmno, die een bezoek aan Rome had
gebracht. De brief zou deze week op
een bijeenkomst van de gemengde com
missie voor kerkelijke aangelegenheden
in Warschau, die het incident besprak,
zijn teruggegeven.
Fic. H. van Andel
(AMVJ) secretaris
van de jeugdraad
Op de vrijdag te Utrecht ge
houden maandelijkse vergade
ring van de Oecumenische Raad
van Kerken in Nederland heeft
de secretaris, dr. W. F. Golter
man, die benoemd is tot lector
aan de theologische faculteit van
Amsterdam, meegedeeld dat hij
per 1 september ontheven wenst
te worden van zijn functie van
studiesecretaris van de Raad.
De Oecumenische Raad heeft besloten in
mei '61 een bijzondere conferentie te
beleggen over het thema dat op de
assemblee van de Wereldraad van Ker
ken in New Delhi (einde '61) behan
deld wordt In verband hiermee zullen
de kerkeraden opgewekt worden hun
aandacht te schenken aan het materiaal
ter voorbereiding van deze vergadering
die de Raad van groot belang acht Het
hoofdthema van de algemene vergade
ring te New Delhi is „Jezus Christus,
het Licht der Wereld".
Ter vergadering van de Oecumenische
Raad was voor het eerst als zodanig
aanwezig de nieuwe directeur van het
IK.O.R., J. W. de Haan. Het bijwonen
van de vergaderingen van de Oecume
nische Raad door de IKOR-directeur
als adviserend lid drukt de band uit
die tussen deze organen bestaat
De Oecumenische Raad besloot goed te
keuren, dat vicaris H. van Andel leider
van het AMVJ middelbare-scholieren-
werk te Blaricum door de Oecumeni
sche Jeugdraad benoemd wordt tot
secretaris van deze raad in de vacature
ds A. H. van den Heuvel.
Ds. A. Dronkers uit Utrecht die als gast
aanwezig was, heeft mededelingen ge
daan over „interfilm", een Europese
organisatie die mede onder stimulans
van de Nederlandse oecumenische stich
ting Filmcentrum in '55 werd geconsti
tueerd en sindsdien de filmbemoeienis
sen van de verschillende protestantse
kerken overkoepelt.
Op de onlangs in Hamburg gehouden
vergadering van interfilm is gebleken,
aldus ds. Dronkers, hoe moeilijk Chris
telijke beoordeling van film is. De film
„Het Woord" van Dreyer bijvoorbeeld
is in Nederland en Frankrijk aanvaard,
maar werd m Duitsland niet gewaar
deerd. In Engeland werd de film zelfs
verboden-
C.h. journalisten
bespraken hun
opdracht
De werkgroep van chr.-hist. jour
nalisten heeft zaterdagmiddag in
Utrecht een eerste bijeenkomst ge
houden, waar over de doelstellingen
van gedachten werd gewisseld.
De werkgroep stelt zich voor dit te
doen in nauw overleg met het dagelijks
bestuur van de CHU en na te gaan
welke methoden kunnen worden ge
bruikt om de christelijk-historische
staatkundige gedachten door middel
van pers en andere publiciteitsmidde-
len te propageren; adviezen te geven
;r pers- en publiciteitsvraagstukken
liet kader van de Chr. Hist. Unie,
het onderling contact tussen C.H.-
journalisten te bevorderen.
De vergadering ging akkoord met het
voorlopige bestuur, dat bestaat uit de
heren B. Buddingh uit Rijswijk, voor
zitter, D. F. Houwaart uit Amersfoort,
secretaris, H. L. V. v. d. Molen uit Den
Haag. P. A. Bouwmeester uit Middel
burg en A. J. van Duist uit Hilversum,
leden.
Mr. H. K. J. Beernink. voorzitter en'
mr. J. van Gelder, secretaris van de
CHU woonden deze eerste samenkomst
leven roepen van allerlei fondsen, zoals
de werklozen- en ziekenpot. Deze fond
sen, bedoeld als onderling hulpbetoon
zijn de grondleggers geweest voor de
wettige maatregelen, die wij heden ten
dage kennen. Ware deze stootkracht er
niet geweest, dan zou het nog te bezien
zijn, of we thans zouden kunnen bogen
op de huidige sociale wetgeving. Hier is
opnieuw bewezen, dat de werknemers
zelf.het zijn en het zelf moeten zijn, die
de bouwstof in zaken als deze aandra
gen. Een opmerking als: het komt zon
der mijn medewerking ook wel in orde,
is dan ook in wezen vals en getuigend
van een groot wanbegrip.
Nog bestaansreden?
Op de vraag of de vakbeweging in de
ze tijd met haar vele sociale verworven
heden nog wel een reden van bestaan
heeft, zoals sommigen stellen, antwoord
de de heer Van Eibergen met een zeer
stellig: ja. Er moet nog veel gebeuren
alvorens iedereen volwaardig deelhebber
genoemd kan worden in de opbrengst
van aller arbeid. Spreker noemde in dit
verband de invaliden en gehandicapten,
de zogenaamde vergeten groepen en de
laagst bezoldigden. Het is overigens nog
niet zo heel lang geleden, dat wij tegen
over een deel van de werkgevers in de
strijdhouding stonden, aldus de heer
Van Eibergen. ,,De oude Adam leeft nog
en bij welk deel hij het meest springle
vend is, is daarbij helemaal niet inter-
ressant. Hebben wij soms te veel ge
loofd in de schone idee van de samen
werking? en in het: 't is alles anders
geworden? Het is heel goed mogelijk,
maar los daarvan: een christenmens
heeft te weten, dat hij leeft in een ge
broken wereld en dat al het goede al
tijd betrekkelijk is en blijft".
Het toekomstig -program van de vak
beweging Verder afwerkend noemde de
heer Van Eibergen ook de loonpolitiek.
De bedrijfsgenoten zullen de verant
woordelijkheid, die zij in dit opzicht als
van nature hebben, ook inderdaad te
dragen moeten krijgen. Het bedrijfseige
ne zal volledig tot gelding moeten ko-
Opbergloods
Er zal minder gewerkt moeten wor
den met het gemiddelde rendement
van de ondernemingen en met de ge
middelde lonen van de arbeiders. Er
zal meer plaats moeten komen voor
individuele beoordelingen. De mens
Als de wereld gaat langs de rand van de afgrond, die oorlog
heet (en hoe vaak ic dat niet gebeurd de laatste jaren?), dan
kan het zo goedkoop klinken, wanneer wordt gezegd, dat toch
God de wereld regeert en dat wij daarom gerust kunnen zijn. j
Is dat het antwoord op de menselijke angsten en spanningen,
waarmee de loop van het wereldgebeuren wordt gevolgd? En
degeen, die het zegt, krijgt dan de als verwijt bedoelde vraag
te horen: Is dat alles wat u te zeggen hebt? Het kan ook zijn,
dat er wordt verzocht om een antwoord op de vraag, of het zo g
stoer beleden geloof aan die Godsregering niet de functie ver4
vult van een rookgordijn, waarachter men al die angsten en
spanningen wil verbergenMisschien is het goed op deze
wijze, steeds weer, rekenschap te moeten geven van de werke-\
lijke inhoud van die o zo gemakkelijk neergeschreven en uit-j
gesproken belijdenis, dat God de wereld regeert. Zeker, het
staat zeer duidelijk in de Bijbel: „God regeert over de volken"
leest u bijv. in Psalm 47. Maar die objectieve mededeling krijgtj
pas inhoud, wanneer èn voor de wereld èn voor het leven van
de individuele mens zij méér wordt dan een feitelijke constaj
tering, namelijk een persoonlijke belijdenis, die rust geeft voor
eigen hart en rust uitstraalt voor de ander, die beangst is. En
het kan, dit belijden, als u gelooft, dat Christus ten hemel w
gevaren en daar de wereld in Zijn hand houdt!
MEDELEVEN MET DE PRINS
J. VAN EIJBERGEN
zelf zal meer centraal gesteld dienen
te worden.
Spreker vroeg aandacht voor de
achterlopers in de eigen kring en voor
de achterblijvers in het algemeen.
Tegen een wachtkamer had spreker
geen bezwaar, maar wel tegen opberg-
loodsen.
Bij de pensioenfondsen zijn de uitke
ringen nog te statisch en de trekkers van
inval}diteitsrenten worden nog te veel
vergeten. Ook vroeg de heer Van Eiber
gen in welke mate de fondsen vooi
bouwbedrijf goed functionneren, o
een goede vakopleiding bestaat,
stemd op de zich wijzigende structuur
van de bedrijfstakken, of er voldoende
aandacht is voor voorlichting en scho
ling in het algemeen en voor de ontwik
keling in internationaal verband.
Te ontkennen dat de vakbeweging in
deze tijd nog een taak heeft, zou gelijk
staan met het onmondig verklaren van
de arbeider, hem ongewapend in de nog
altijd zware strijd zetten.
Korter werken
De heer Van Eibergen erkende, dat
schrijnender tekortkomingen zijn dan de
verkorting van de werkweek tot 45 uur.
Nu deze zaak ~chter op gang gebracht
is, kan er niet meer remmend gewerkt
worden. Het is nu een stukje reëel be
leid, er van uit te gaan, dat de 45-urige
werkweek er zeer spoedig moet komen.
Hier geduld te hebben, zal grote scha
de betekenen voor de bouwnijverheid.
Reeds thans overtreft de vraag naar ar
beidskrachten l?et aanbod. Een grotere
zuigkracht van andere bedrijfstakken,
die wel korter werken, zal een funeste
invloed hebben. Voor de bouw war
beter hier koploper te zijn.
Tenslotte verklaarde de hèer Van
Eibergen, dat degenen, die thans een
bestaansreden voor de christelijke vak
beweging ontkennen, nog nooit begre
pen hebben, wat het wezen van de
christelijke vakbeweging is. Deze
vakbeweging zal de mens hebben te
beinvloeden, in de zin, zoals de bijbel
dat bedoelt. Zij strijdt voor nü
maatschappij-vormen, waarbij niet de
vraag naar welvaart overheerst, maar
de vraag: hoe komt God, ook door en
in ons dagelijks handelen, aan Zijn
Het Noorse protestantse-christe-
lijke dagblad „Dagen" stelde dezer
dagen zijn kolommen open voor
kerkelijke kringen om protest aan
te tekenen tegen het dansen op de
middelbare scholen. Volgens een
29
BeEufvuY"nl"«°mtaetopa°l.=ar ma» en Bjn
vst»rniicïa Ze keek naar de wandelende men-
W die ovei^ he? ond^gesfoven plankier^ liepen, of
i van de tafeltjes bij
Vinaeis w «KO'
f aicb als kind. enig met* tus«n_,«r toners
mY, de euialen een' weg tuaaen hun etevige lijfjea
door had moeten banen om ook .ets van de
derschatten te kunnen zien die daar voor ne s j
pen lagen Vanaf haar zilplaats kon ze de grote
schelpen, de voorwerpjes van Pa"1™?"- 1
kleurde emmertjes en bailen. de 8choppen en
gummi beesten duidelijk onderscheiden Maar de
glans, die dit alles eens zo begeerlijk had gemaaB
was verdwenen, als een vluchtige morgennevel
bij het doorbreken van de zon k__t
Betty was even oud als haar man. maar haar
haar grijsde sterk en zij leek over het
der dan zij was Dit lag ten dele aan levens
houding Bijna twintig laar geleden was wj haa>
huwelijk met een vurig enthousiasme begonnen
Zij zouden een eenheid vormen, zoals de wereld
vóór hen nog niet had aanschouwd: temidden var
alle verongelukte, verknoeide geschonden huwe
lijken zou het hunne als een ideaal omhoogrijzen
Zij zouden elkander steunen en verheffen, de fou
ten van de zouden door de liefde en de krach'
van de andei wi-rden opgeheven
Maar door de jaren heen warer haar idealen ma'
geworden, het leven had ze onder de voet gelopen
en voor hen in de plaats de nuchtere werkelijkheid
gesteld Nu wist ze, dat tallozen op dezelfde wijze
als zij hun huwelijk waren begonnen, vastbesloten
het tot iets heerlijks te maken Aanvankelijk was
Henri van even goede wil geweest als zij. Na wat
jaren echter begon hij iets te missen Hij had be
hoefte aan een mens. die hij vereren kon. naar wie
hij kon verlangen, met wier beeld hij zijn dromen
kon vullen Eerst was Betty die mens geweest,
maar toen zij bij hem loorde. 'oen zij hetzelfde le
ven leefde als hij en hij haar kende in al haar ge
woontes en al haar gedachten, toen weken verering
WILLY
STRIJT
en verlangen, en zijn dromen wachtten op iets
nieuws, dat boeien zou door duizenden, nog niet
doorgronde geheimen. Jong als hij was, streed hij
tegen deze neiging; hij hield zich voor, dat hij toch
van Betty hield, dat hij haar niet anders zou wen-
sen, dan zij was Hij zag zichzelf als een slappeling
en ook vreesde hij. da' hij op die manier zijn lever
en dat van Betty zou bederven
Henri bleef zichzelf meester, tot er op zekere dag
een levendig, mooi. aantrekkelijk en coquet jong
meisje in zijn kennissenkring verscheen. Toen ech
ter werd hij hopeloos verliefd en alle redelijkheid,
alle overwegingen werd het zwijgen opgelegd De
verliefdheid ging na enige tijd weer voorbij; ook
dit nieuwe, onbekende boeiende wezen werd bekend
en verloor de luister van het onbekende. Er volgde
een periode van verzoening met Betty een opleving
van hun eerste geluk
Maar toen een tweede en een derde vrouw zijn
heftige gevoelens deden ontvlammen, verloor Betty
de moed. zij verwierf een nuchtere kijk op zijn
aard en de perioden van geluk herhaalden zich
niet. In verliefdheden kon Henri zich van keer op
keer hernieuwen en als een kind geloofde hij dan
steeds weer in de eeuwigdurendheid van zijn lief
de. Zijn gevoel voor Betty was gebaseerd op hun
jarenlang samenzijn en had als zodanig een zekere
waarde. Liefhebben kon hij niet.
Zo althans was Betty het gaan inzien en hoewel
zij hem nooit haar mening had gezegd, was Van
't Hof. naarmate hij ouder werd, tot hetzelfde
zicht gekomen Zelfs zijn geloof in de hechtheid
een nieuwe hartstocht verloor hij op den duur Hij
verachtte zichzelf niet, want hij zag. dat velen van
zijn medemensen waren als hij, maar wel veracht
te hij het lot, dat de mensen had geschapen als
anderlijke, trouweloze wezens, onbekwaam tot enig
groot, volkomen en eeuwigdurend gevoeL
Betty verwelkomde Anne hartelijk. Henri had
met grote waardering over haar gesproken en de
blonde, nog meisjesachtige Anne. met haar rustig,
open gezicht, was Betty dadelijk sympathiek. Anne
van haar kant kon nauwelijks haar verrassing ver
bergen. Zij vroeg zich af. hoe het mogelijk was, dat
een man met een vrouw, die er zo mooi, lief en ver
standig uitzag, niet zielsgelukkig was.
Het gesprek vlotte vanzelf; ze spraken over de
jee en de vreugde van het baden, over een paar
nieuwe boeken, die Anne in haar vacantie toevallig
had gelezen en die Betty ook kende, over een nieuw
schilderij van Van 't Hof, dat volgens zijn vrouw
buitengewoon geslaagd was, over kantoorarbeid voor
Van 't Hof zelf was stil en liet het gesprek aan
de beide vrouwen over. Hij zag, hoe Anne opleefde,
hoe haar gezicht levendiger werd dan hij het ken
de: haar stem klonk geanimeerd en als zij luisterde
naar wat Betty vertelde, deed zij dit met gretige
belangstelling Sedert jaren had zij normaal con
tact met mensen van haar eigen niveau ontbeerd,
het verwonderde Van 't Hof. dat zij zich zo gemak
kelijk aanpaste.
„Komt u ons eens opzoeken," inviteerde Betty,
toen zij voor Anne's pension stonden, waarheen ze
haar hadden teruggebracht.
Anne sloeg het voorstel af. „Het spijt me," zei
ze oprecht, „ik kan 's avonds niet weg om mijn
zoontje."
„Maar komt u dan zaterdag- of zondagmiddags
eens," bedacht Betty, „dan brengt u hem mee
kunt immers altijd met mijn man afspreken."
(Wordt vervolgd)
kc
■\7AN het bericht, dat onze Prins moge hoog in rang zijn of nederigen
door ziekte overvallen is, zal van positie. Een hoge plaats in te ne- ae
overal met gevoelens van hartelijk men betekent geen garantie voor
leedwezen zijn kennis genomen. vrijstelling van wat ieder als mens
Onder geheel ons volk neemt prins gebeuren kan. De ziekte, onze prinsex
Bernhard een plaats van betekenis Bernhard thans overkomen, is daar
in. Zijn vriendelijke persoonlijkheid, van een aanwijzing,
zijn nimmer aflatende werkzaam- Het is de oprechte wens van geheel va
heid, hebben hem aller liefde ver- ons volk, dat hij, onder de bekwame
zekerd. Lang reeds moest men zich zorg van toegewijde artsen, spoedig Te
met enige bezorgdheid afvragen, of geheel moge herstellen. En mogen r<
hij, in zijn arbeiden voor de goede de pogingen daartoe door ons aller
naam van ons land, tot ver over onze gebed worden ondersteund en gedra-
landsgrenzen, niet teveel vergde van gen. P
zijn energie en krachten. In dat gebed zullen wij zeker ook wil-j
Maar niet slechts over de grenzen len betrekken onze geëerbiedigde v.
van ons land was hij werkzaam. Voor Vorstin, wier taak in deze dagen
onze Koningin, in de nauwgezette zwaar is en die de helpende nabij- K-
wijze waarop onze Landsvrouwe haar heid van haar man voorshands zal
hoge ambt weet te bekleden, is hij moeten missen. Bij de zorgen die Zij
Immer tot een nauwelijks vervang- reeds heeft zal zich integendeel nog
bare steun. Zelden zal in de geschie- de zorg voor zijn herstel voegen.
denis der vorstenhuizen iemand zo- Van ons aller sympathie voor zijn cq
zeer als onze Prins inhoud hebben persoon en arbeid mocht de Prins
weten te geven aan de plaats die hij zich reeds overtuigd weten. Die ge-
inneemt. negenheid zal nu nog worden ver-^_
Echter, een mens is een mens, h|j diept. ao
IN BELGIË TE GAST
■yANDAAG en in de komende dagen zonder meer mag aanduiden als een
gaan in ons buurland België de oprechte vriendschap. «e
vlaggen uit, om het bezoek van onze tiaar zijn de ervaringen van een ge-
Koningin en onze Kroonprinses, meenschappelijk geleden oorlog enD(
Dat prins Bernhard dit bezoek niet bezetting, die de waarde van een^
kan meemaken, betekent een teleur- lotsverbondenheid hebben verkre-
stelling. Men had hem in België gen. Daar is verder het besef, dat in
gaarne gezien. Echter, dat hij op zo een wereld als die van vandaag,w
uitnemende wijze kon worden „ver- waarin de groten een beslissend
vangen", strekt tot vreugde. woord schijnen te spreken, het nietge
Heeft in de loop der jaren onze Prins dan in het belang der kleineren kan,
zich allerwegen doen kennen als een zijn, zo zij onderling toenadering
voortreffelijk „ambassadeur" voor zoeken.
ons land, onze Kroonprinses heeft op In het verleden zijn er aangelegen-
haar beurt geen moeite om als „am- heden geweest, die tussen België en&
bassadrice" aller genegenheid te Nederland scheiding hebben ge
winnen. bracht. In onze tijd echter hebben"
Het bezoek zelf van de leden van zij plaats moeten maken voor aan-
ons Koninklijk Huis aan België is gelegenheden, die opriepen tot een
een reden tot vreugde. België en heid en tot een gemeenschappelijke^
Nederland het zijn niet slechts aanpak.
landen met een gemeenschappelijke Van de wederzijdse genegenheid en
grens. Een grens heeft in de regel sympathie zal het bezoek aan en de^.
de funktie van te scheiden en af te ontvangst van België van onzej
grenzen. Maar een grens kan óók Koningin en onze Kroonprinses de
verbinden. En zo is het hier Tussen bewijzen leveren. In de blijdschap^'
België en Nederland, twee buurlan- die wordt gewekt delen wij vol-""
den, is allengs gegroeid wat men gaarne.
DE LAUWERSZEE GAAT DICHT
nieuw lesrooster moeten de leer
lingen zowel de „ouderwetse als
moderne dansen" leren in een
cursus die bekend staat als rit
miek
„Het is onmogelijk", schreef de krant,
„dat onze onderwijsautoriteiten niet
op de hoogte zijn van het feit dat
vele kerkelijke Noorse kringen de
parendans afwijzen. Vooral
moderne dansen leiden maar al te
vaak tot excessen. Vele Noorse
ouders willen helemaal niet dat hun
kinderen dansen leren".
De krant tekende protest aan tegen
het feit dat de scholen de danslessen
verplicht stelden. ,Dit is ei
schrijding van de rechten
ouders," meende het blad.
„Het gevolg van deze nieuwe opzet in
de scholen is dat er grote tegen
stellingen in de verschillende plaat
selijke gemeenschappen ontstaan
dat vele minderheidsgroepen v
een gewetensconflict komen
staan."
Het blad dringt er op aan dat deze
nieuwe cursus geschrapt wordt van
het lesrooster.
Beroprtin psivprk
NED. HERV. KERK
Beroepen door de provinciale kerk
vergadering van Zuid-Holland voor
Naaldwijk: G. G. J. Goverts. voorg Herv.
Evangelisatie aldaar; te Assen (toez.): J.
H. H. Jansen te Poortugaal; te Rotterdam-
Delfshaven (vac. J. J. Hietkamp): J. W.
Schippers te Deventer
Benoemd tot vic. te Utrecht: A. J. Bins-
bergen, theol drs.; tot vic. te Voorburg
voor het jeugdwerk: B. J. Bannink, kand.
te Driebergen
GEREFORMEERDE KERKEN
Bedankt voor Eindhoven (vac. A. J.
Fanoyr J M. Bloemkolk te Ede; voor
Zwijndrecht: W Griffioen te Nijkerk.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Eemdijk: B. Bijleveld te
Noordeloos.
Bedankt voor De Krim: A. W. Drechs-
ler te Vlissingen.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Bedankt voor Aagtckerke en voor Rijs-
sen: K de Grier te 's-Gravenhage.
BOND VAN VRIJE EV. GEM.
Bedankt voor Wormerveer: A. J. Buur
man te 's-Gravenhage.
DOOPSGEZ. BROEDERSCHAP
Benoemd tot bijstand in het pastoraat
te Amersfoort: mej da G. E. Treffers as.
em. pred. te Akrum.
van ons land voldoening hebben ge- een beslissend besluit te hebben ge
geven. Daar in het bijzonder was nomen. De Lauwerszee gaat dicht,
men de aanwezigheid van deze bin- Voorshands zal met indijking worden
nenzee allengs gaan gevoelen als een volstaan. De inpoldering kan latei
bedreiging voor de veiligheid. volgen. Dit komt ons voor, een ver-""
Het betrof hier een ernstige zaak, standig voornemen te zijn. Ons land
en daarom moest wel 'tegen de borst en volk staan reeds in andere sec-
stuiten de wijze waarop een aantal toren van het regeerbeleid voor hoge
socialistische opposanten zich voor kosten. Onze defensie, ons onderwijs:
hun propagandistische werkzaam- voor een behoorlijke voorziening
heid van deze zaak poogden meester vergen zij miljarden. Dit noopt tol
te maken. enige ingetogenheid in andere, min-
Alsof niet alle voorgaande kabinet- der urgente sectoren,
ten, ook onder socialistische leiding, Maar voor de veiligheid dient ge-°a'
deze zaak gelaten hadden voor wat waakt. Welnu, aan de eis van veilig-K
zij was. En alsof men van het thans heid wordt beslissend voldaan door^
zittende kabinet zou moeten ver- dit besluit tot indijking. De inpolde-b
wachten, dat het geen oog en oor zou ring zelf kan later volgen. Reeds defc
hebben voor de gevarenkanten, die indijking garandeert trouwens, dat'e
naar het inmiddels genoemde oor- uitstel hier niets heeft van afstel. K,
deel deze Noordnederlandse binnen- In het noorden van ons land zal overt"
zee heeft. dit regeringsbesluit voldoening heer-^
De opposanten met hun voorbarige sen. Het is een voldoening, waaarinta
kritiek hebben ongelijk gekregen: overig Nederland gaarne deelt.
AAN KRANT ZIT MEER VAST
JV /JOEILIJK kan men beweren, dat werpen zelf onrecht wordt aange-£
met de radiouitzending van gis- daan. R
teravond, onder auspiciën van het Zo ook dit onderwerp van de chris-fe
Ikor, over de vraag „welke krant telijke krant. Het onderwerp zelf is;"
moèt het wezen?" zin en betekenis te belangrijk dan dat het met enkele,*;
van de christelijke krant behoorlijk bovendien onsamenhangende opmer-r
uit de doeken zijn gekomen.
Voor zulk een onderwerp leeiit zich
kingen als gisteren werden gemaakt, c
vorden „afgedaan". Er zit aanTI
een uitzending van deze opzet ook een christelijke krant gelukkig, b
nauwelijks. Er worden wat ..kreten''
geslaakt, er worden te hooi en te gras
wat opmerkingen gemaakt, maar
men is totaal afhankelijk van wat
enkele willekeurige briefschrijvers
te berde brengen.
Dit moet zich bij het ene onderwerp
meer wreken dan bij het andere; bij
het onderwerp van „de krant" heeft
het zich wel afdoende gewroken.
Een radiorubriek als deze is aardig
en boeiend, maar. de man die erach
ter staat ten spijt, haar waarde is be
zouden we bijna zeggen nog heel^
wat meer vast dan gisteren via dee
microfoon tot de luisteraar doordrong.g
Bij deze enkele opmerking laten we*
het nu maar Onze lezers, zelf im-*
mers lezers van een christelijke r
krant, weten wel wat we bedoelen.8
En mocht het Ikor er prijs op stellen,
dan willen we daarvan voor de mi
crofoon van het Ikor ook wel een
uiteenzetting geven. r
Eigenlijk vragen we ons, na de uit- a
zending van gisteravond, af, of 1
trekkelijk. En het gevaar is niet daartoe niet een beetje het recht v
denkbeeldig dat zif. onder de schijn
van essentiële onderwerpen te be
handelen. aan de essentie van die on
hebben. Dat het woord van gister-
avond een laatste woord kan zijn, zal e
men immers in de geest der christe-
