CHRISTELIJK
LIJK
VELPON
KONING -
RICHARD
Vanuit de eredienst
naar vergaderingen
Vrouwen komen bijeen
om te bidden
Ook kinderen
worden niet
vergeten
BUISMAN l
Benoeming opperrabbijn
in politieke sfeer
SUCROSA
Een robot voor de klas
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Ziekte niet voornaamste
factor bij ziekteverzuim
2
Pas op voor de
clubjesgeest
Ds. L. G. Chr. Grabandt heeft
in het „Evangelisch-Luthers
Weekblad aandacht gewijd aan
de verhouding tussen de ere
dienst en de andere gemeente
lijke activiteiten:
dagse eredienst allerlei activitei
ten van de gemeente in de week
zijn. Jongeren en ouderen, man
nen en vrouwen komen dan sa
men in verschillende verenigin
gen. clubs en kringen. Daarbij
mogen wij de koren niet verge
ten. Vanwege die vanzelfspre
kendheid lijkt de vraag overbo
dig: waarom maken wij ons nu
druk in de week om al die groe
pen bij elkaar te brengen, bij el
kaar te houden en het ledental te
vermeerderen? Er wordt veel
werk verzet om de verschillende
groepen aan de gang te krijgen,
om ze aan de gang te houden,
om steeds weer nieuwe ideeën uit
te denken en om leden erbij te
De ervaring in de praktijk van
de gemeente is, dat veel van dit
soort werk slechts zijdelings met
de kerk en de gemeente als zo
danig te maken heeft. We zien ve
len op de verenigingen, kransen,
clubs en kringen komen, die met
geen stok, maar ook met geen en
kel goed voorbeeld ertoe te be
wegen zijn de eredienst bij te wo
nen. Vergoe:lijkend wordt dan op
gemerkt. dat men lid is van een
..christelijke" club, kring of ver
eniging, waar ,,op de gebruikelij
ke wijze" wordt geopend en ge
sloten. Men hoort er dus in elk
geval een „goed" woord.
Maar dat is nu juist het benau
wende. Is het dan geen teken aan
de wand, dat de reglementen van
verschillende bestaande groepen
uitdrukkelijk bepalen, dat in elk
geval de bestuursleden belijdende
leden van de kerk moeten zijn?
Maar wat zegt dat nog over het
bijwonen van de eredienst? De
geestelijke band met de kerk, als
plaats, waar Woord en Sacrament
worden bediend, is soms nauwe
lijks te vinden. Men gedraagt
zich ..neutraal" ta.v. de kerk
als plaats van de eredienst. Deze
„neutraliteit" wordt niet goed ge
maakt door het feit, dat vele
vrouwen- resp. damesverenigingen
veel tijd opofferen voor bazars,
of breien op bestelling e.d., waar
van de netto-opbrengst ten goede
komt aan de kerk, of voor een
bepaald kerkelijk doel wordt af
gestaan.
HET IS noodzakelijk, dat 1
en vrouwen, jongeren e
ren bijeenkomen; dat er een
koor is; dat er wordt gewerkt on
der 65-jarigen en ouderen. Maar
dan blijft de vraag: waarom dat
alles? We moeten weer gaan
zien, dat het centrum voor het
leven van de gemeente in haar
geheel gelegen is in de eredienst.
Naar de eredienst moeten we toe
groeien. In de eredienst worden
we aangespreken door God en
mogen we antwoorden in gebed
en lofgezang. In de eredienst leer
ik. wie ik ben voor God; leer ik.
wat genade is in Jezus Christus:
ledr ik ook, dat ik een opdracht
heb in de wereld nl. getuige te
zijn van Gods ontferming in
Christus. Komend zo uit de ere
dienst, gaan wij de wereld weer
in naar de plaats, die wij in de
maatschappij innemen. Die plaats
stelt ons voor bepaalde vragen.
De reactie op die vragen is voor
ouderen en jongeren, voor man
nen en vrouwen soms geheel ver
schillend. Daarom is het nodig
om samen te komen en die vra
gen te bespreken.
Nu neme men het niet zo. als
of het gaat om alleen praat-clubs.
Ook een „ouderwetse" naaikrans,
waar tijdens het haken, breien
of borduren een goed boek gele
zen wordt, heeft recht van be
staan. Maar alleen, gezien in het
licht van de gemeenschap, die in
de eredienst wordt gevormd tot
de gemeente van Christus. Het
dichtst bij het genoemde uitgangs
punt staan de catechisaties, de
gespreks- en bijbelkringen. Staan
deze niet in nauwe relatie tot dc
eredienst, dan schieten ze hun doel
voorbij en in hun opzet tekort. De
catechisatie wil immers voorbe
reiden tot een volwaardig deelne
men aan de eredienst. We hopen
toch, dat verscheidene catechi
santen eens tot lid van de kerk
zullen worden bevestigd. De bij
belkring staat toch zeker in
dienst van het samenkomen van
de gemeente, daar de bijbel het
boek van de gemeente is. Ook de
gesprekskringen. over welke on
derwerpen ze mogen handelen,
geschieden alleen in de juiste
toon, als op de achtergrond, ten
minste bij de leider, de eredienst
staat.
'TWEE praktische gevolgen van dit
A uitgangspunt zijn:
1» De activiteiten komen in de
ruimte te staan. De fout van me
nige vereniging of club is de ge
slotenheid. Zelf merkt men het
niet, maar de buitenstaander des
te meer. De hokjes- en clubjes
geest. die er vaak heerst veroor
zaken mede de bloedarmoede,
waaraan menige club lijdt. En
die geest waait zelfs door tot in
de eredienst, waar leden van het
zelfde clubje „gezellig" bij elkaar
zitten.
de eredienst
bron voor al onze gemeentear-
beid. Bovendien komt er dan een
nieuwe kijk op de mens. Nu is
vaak de enige zorg, hoe groot
kan onze club wel worden. De
psychologie heeft allang aange
toond. dat het voor echte com
municatie voldoende is een groep
bijeen te brengen van ten hoog
ste 20 personen. Om versnippe
ring te voorkomen belegge men
meerdere gemeenteavonden.
2) Het stelsel van verplicht lid
maatschap en de contributiehef
fing moeten verdwijnen. Men zor-
ge voor een goede kern, voor en
kele personen, die de nodige en
zakelijke organisatie ter hand ne
men. voor een goed programma.
Men heffe geen contributie, maar
vrage aan een ieder, die geko
men is een bijdrage in de kosten.
Men stelle desnoods een mini
mum vast. In het algemeen wil
men niet gedwongen worden. In
de praktijk zal blijken, dat dit
vertrouwen op prijs wordt ge
steld.
evangeli-
deze gang
in een betere
sche gewetensvorming. Men moet
niet naar een club gaan vanuit
het argument: ik ben nu eenmaal
lid en dus moet ik er wel heen
gaan. Men behoort te gaan uit
verantwoordelijkheid voor de an
deren. Men komt immers vanuit
de zelfde eredienst?
Het is van belang, dat er een
trouwe kern is. Maar deze kern
mag zich dan wel heel goed be
wust zijn van het gevaar, dat
haar bedreigt: nl. het gevaar van
het verlies van de ruimtewerking
van de eredienst.
In deze regels is een poging ge
daan een weg te wijzen in de ge
varen, die ons gemeenteleven niet
alleen bedreigen, maar reeds voor
een deel hebben verlamd.
Wellicht vindt u het wat al te
idealistisch gesteld. Van belang is
echter, dat onze gedachten over
een en ander eens wat op dreef
komen.
Gebedsdag in 144 landen
Prof. H. Bremekamp
P- J
Prof. dr. H. Bremekamp. oud-hoogle
raar in de zuivere en de toegepaste wis
kunde en de mechanica aan de Techni
sche Hogeschool in Delft, wordt maan
dag 7 maart tachtig jaar.
Hendrik Bremekamp werd te Dor
drecht geboren en studeerde aan de
Rijksuniversiteit te Leiden, waar hij in
1905 promoveerde. Nadat hij enige jaren
leraar op middelbare scholen was ge
weest, werd hij op 26 november 1919
hoogleraar aan de T.H. Hij aanvaard
de zijn ambt met een rede over „De
praktische en de kritische richting in de
wiskunde". In 1950 werd hem wegens
het bereiken van de leeftijdsgrens ont
slag verleend. Van de hand van Prof.
Bremekamp verschenen verscheidene
publikaties.
TAE eerste vrijdag van de lij
densweken is jaarlijks door
de christenvrouwen terzijde ge
zet voor een gebedsdag. Dan ko
men miljoenen vrouwen in 144
landen ter wereld samen om
schuld te belijden, de Almachtige
te danken en te bidden om de
komst van Zijn rijk. Ook morgen
zullen de vrouwen van de wereld
weer voor een gebed bijeenko
men. Voor de korte dienst is een
liturgie ontworpen door Canadese
vrouwen.
De vrouwen-wereldgebedsdag vond
zijn ontstaan in 1887 toen een aantal
vrouwen in de Verenigde Staten de
eerste vrijdag van de lijdensweken
gebed opzij zetten. Zij wilden in
bijzonder bidden voor de inwendige
ding. Maar reeds op die eerste dag
drongen velen, die naar het zendings-
veld wilden gaan, er op aan om ook
de uitwendige zending niet te vergeten.
In Nederland is de wereldgebedsdag
te danken aan het initiatief van me
vrouw Van Boetzelaer van Dubbeldam
van der Hoop van Slochteren. Zij
leerde dit werk' kennen in Jeruzalem
in 1928 en organiseerde het volgend
jaar in Nederland de eerste gebeds
dag. Tijdens de bezettingsjaren moest
het internationale contact verbroken
worden, maar na 1946 werd de orga
nisatie van de gebedsdagen weer
hervat.
De hoofdorganisatie van deze dag be
rust bij een comité in New York. Ie
der jaar wordt een nieuwe liturgie sa
mengesteld. Een dame of een aantal
dames uit een bepaald land wordt
daartoe uitgenodigd. Ieder jaar wordt
een ander land aangewezen.
Het aantal deelnemers neemt iedere
dag toe. In 1958 werd de dag officieel
gehouden in 144 landen. In Nederland
kwamen op die dag 115.000 vrouwen
bijeen tegen gemiddeld 5000 voor de
laatste wereldoorlog. In Den Haag wor
den alleen al 50 diensten belegd en in
Rotterdam in 20 kerken en gebouwen
gebedssamenkomsten gehouden.
Kinderdienst
Reeds enige jaren worden tevens kin
derdiensten beleed. Voor de kinderen is
een speclaie liturgie ontworpen. De
eerste kinderdiensten werden in een
'paar grote steden als proef belegd.
'Men wilde op deze manier zoveel mo
gelijk kinderen inschakelen in de leef-
*"1 van negen tot dertien jaar. Ook de-
kinderen wordt gevraagd ln hun ei
gen diensten te bidden voor het zen
dingswerk In de verschillende landen.
heeft dit jaar 15.000
liturgieën voor kinderen laten drukken,
omdat er vorig jaar reeds meer dan
10.000 nodig waren. Het aantal kinde
ren dat meedoet is echter belangrijk
groter want in vele gevallen wordt de
'dag georganiseerd in een christelijke
school en dan vraagt vaak alleen de
onderwijzer een liturgie aan en ver-
Werkt die dan met zijn klas.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Huizen NH: (vac. 1
Gerssem: G. H. van Kooten te Gene-
muiden.
GEREFORMEERDE KERKEN
Benoemd door de kerkeraad v
Bergen op Zoom voor de arbeid onder
de militairen te Ossendrecht: ds. Ph.
Stoffels te Rilland-Bath. maar niet voor
de pastorale arbeid onder de te Hooger-
heide woonachtig zijnde gemeenteleden.
(Verb. ber.).
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Sneek: G. J. Buys te
Papendrecht; voor Urk en voor Wer
kendam: J. Venema te Zwijndrecht.
UNIE VAN BAPT. GEM.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Advertentie
ifj»v#(
KOFFIE
hoe ook gezet.\l
altijd heter met
als 't poederkoffie is)
Nieuw godsdienstconflict in Israël
Voor de slanke lijnl
De huidige schaarste beeldscherm in het kast-
m onderwijzend per- je ter grootte van een
de briefkaart, een tekening
het of diagram.
Als de kwestie is uit-
soneel heeft
knappe technici
denken gezet. Waarom
zou men de meester niet
vervangen door een ro
bot? Volgens het chris
telijk onderwijsblad
„Onze vacatures" zijn
de eerste electronische
leraren er reeds. Ze on
derwijzen de jeugd op
een college
New York.
Het gaat zo. Elke stu-
steeds allervriendelijkst
„We doen het nog eens
over. Wil je nu mis
schien met dubbele aan
dacht luisteren?" Naar
verluidt zijn de resulta-
gelegd zegt de stem.
„Als je nu denkt dat je ten vier maal zo goed
de stof begrepen hebt als met een leraar van
druk dan de knop voor vlees en bloed,
het proefwerk in en be
antwoord de eerste Natuurlijk kon Rus-
vraag." land niet achterblijven
De leerling steekt een Daar is een robot ge-
de staat stift in één van de vier construeerd voor het I bijni
antwoordgaatjes. Is het taalonderwijs. H\j con-1
fout dan zegt de stem: troleert de fouten, legt
Tegenstellingen
tussen „kerk"
en staat
(Van een onzer medewerkers)
Nog steeds heeft men in Israël
geen methode kunnen vinden tot
een vreedzaam met of naast el
kaar leven van de staat Israël
als moderne, democratisch gere
geerde republiek en de Joodse
godsdienstige leiders met hun
traditionele en eeuwenoude op
vattingen en instellingen. Poogt
de Israëlische regering steeds
weer de invloed van de Joodse
religie in het nationale leven in
te perken, de religieuze Joden in
Israël doen juist het omgekeerde.
Zij wensen de grondwet van Israël
aan te passen aan de Joodse godsdien
stige codex. Zij wijzen er daarbij op,
dat het Joodse volk Israël met geen
staat ter wereld is te vergelijken. Is
raël dient geen land te zijn waar in
meerderheid Joden wonen, maar een
volwaardige Joodse staat waar gere
geerd en geleefd wordt volgens de Jood
se geboden. Die geboden dienen bindend
te zijn in de Joodse staat, althans
voor de Joden, en moeten niet, zoals
elders vrijwillig kunnen worden nage
leefd.
Het gevolg is dat nauwelijks het Mie
geschilpunt ls beslecht of het volgende
dient zich weer aan. Thans is zelfs niets
minder dan de verkiezing van een nieu
we opperrabbijn van Israël in het ge
ding. Hoewel naar de letter beschouwd
deze functionaris alleen het geestelijk
hoofd Is van de Joden In Israël, is hU
in feite geworden tot de hoogste gees
telijke autoriteit van dc Joden in de
wereld.
Uit tal van landen leggen opperrab-
hem problemen voor. Hij wordt
dent eeft voor zich op ,Jk ben bang dat je alles uit en weet pre- -
zijn collegebank een nog niet alles hebt cies te vertellen hoe het
kastje. Daarin zit een begrepen. We zullen met de vorderingen
stemband. De leerling de zaak dus nog eens staat. Alleen heeft het
Advertentie
begint uit te ieggen. Af de leerling
en toe verschijnt op een dan zegt de leraar nog zo slecht
Iets gebroken?
van Ceta-Bever
65
Goede man. antwoordde Richard weifelend,
mijn wapens getuigen dat ik de kerk eerbiedig.
Maak mij het geheim bekend en ik zal handelen
naar mijn geweten mij voorschrijft. Hoe kan ik
echter beslissen als ik niet weet waar het om gaat?
Mylord, hernam de geestelijke, terwijl hij
zich de kap van het hoofd nam en zijn mantel
opensloeg, zodat men een ruige geitenpels kreeg te
zien. twintig jaar heb ik in Engaddi vertoefd en er
mijn lichaam gefolterd om er te boeten voor een
zeer grote misdaad. Denkt u dat ik, die in de we
reld niets meer te verwachten heb. een leugen zou
gebruiken om nu ook nog mijn ziel in gevaar te
brengen? Geloof mij dus op mijn woord, want het
verbreken van het biechtgeheim zou in mijn oq?a-
lig leven nog een misdaad te meer zijn.
Wat? vroeg Richard, u bent de kluizenaar
van Engaddi, waarover zoveel wordt gesproken? U
bent dus de man tot wie men die ontrouwe ridder
heeft gezonden om lafhartige voorstellen door te
geven aan Sultan Saladin met wie wij de vrede niet
wensen? U hebt meegespeeld in een plan dat werd
gesmeed terwijl ik hier op het ziekbed lag? Voor
waar. uw ridder zal nu nog sneller sterven, al was
het maar omdat u het waagt vóór hem te spre
ken!
Moge God u genadig zijn. riep de kluizenaar
met grote aandoening, u staat op het punt onheil
aan te richten waarover u later bittere spijt zult
gevoelen Maar ik verzeker u. spijt komt te laat!
Weg! schreeuwde Richard, bijna buiten zich-
dêed en mijn eer is nog
u, want ik zweer bij Sint Joris
Zweer niet! riep nu de stem van een man die
eveneens in de tent was verschenen.
Ha. daar is de geleerde Hakim, zei Richard
verrast, komt ook hij om onze edelmoedigheid ep
de proet te stel'en?
Ik kom om een gewichtig gesprek met u te
SIR WALTER SCOTT
Laat mij u eerst mijn vrouw voorstellen, weer
de Richard af, opdat zij de man zou kennen die mij
voor haar heeft bewaard.
Het is mij verboden, zei de geneesheer, de
ogen zedig sluitend, een ongesluierde schone te
aanschouwen vooral niet deze.
Verwijder u dan, Berengaria. -zei Richard, en
u ook. Edith, laat ons alleen. Neen, houd met uw
smeekbeden op en waag het niet er op terug te ko
men voor het middag is. Ga, zeg ik u!
De vrouwen maakten een buiging en trokken zich
haastig terug, bang voor de woede die op het punt
stond weer uit te breken, zoals bleek uit de fonke
lende blik die de koning hun toewierp.
Onderweg hield Edith zich recht. Zonder één
zucht, zonder één spoor van verdriet deed zij in de
tent van de koningin haar werk, terwijl deze, minder
sterk van karakter, zich op het rustbed liet neerval
len om er zich over te geven aan een hysterische
huilbui.
andere die Calista heette. Zij
dat over zijn lot is beslist en zij huilt er geen traan
om, net of het een vreemde betrof.
U vergist zich, antwoordde haar m
vriendin, want zij maakt deel uit van het trotse huis
van Plantagenet en nooit zal zij uiterlijk laten blij
ken wat in haar hart orhgaat. Zo zijn ook de
nen van dat huis. Zelf mogen ze doodbloeden e
zullen ze de schrammen van minder gekwetste mak
kers verbinden. Zo is ook Lady Edith, die meer
lijdt dan de koningin en haar toch probeert steun
te geven. Florisse. wij hebben haar met
lig grapje een zeer groot onrecht gedaan en graag
schonk ik al mijn juwelen om de gevolgen er\
ongedaan te maken.
HOOFDSTUK XVII
De kluizenaar volgde noodgedwongen de dames
Richard's tent, maar op de drempel keerde hij zich
nog eens om, stak waarschuwend en dreigend de
hand op en besloot: Wee hem, die de raad der kerk
in de wind slaat en liever naar de raad van onge
lovigen luistert! Geduld, trotse koning, wij zien el-
Goed. trotse priester, antwoordde Richard, in
uw geitenpels schijnt u zich hoger te voelen dan
vorsten in purper!
De kluizenaar verliet de tent en Richard wendde
zich tot de Arabier: Zijn in het Oosten de derwis
jen even vrijmoedig tegen hun vorsten, Hakim
vroeg hij.
Een derwisj, antwoordde de geneesheer, moet
of een wijze of een gek zijn, er is geen andere mo
gelijkheid voor hem. Als hij wijs is weet hij dat hij
zich in tegenwoordigheid van vorsten bescheiden
moet gedragen en als hij gek is kan men hem voor
zijn daden niet verantwoordelijk stellen.
Als u het mij vraagt, hernam Richard, nemen
onze monniken vooral die laatste houding aan.
Maar nu. waarmee kan ik u van dienst zijn, ge
leerde dokter?
Grote Koning, antwoordde de Hakim, naar Oos
terse mode een buiging makend, ik wil u er op wij
zen dat u aan grote machten uw leven te danken
hebt..
En nu wilt u een ander in ruil, niet? viel
Richard hem in de rede. Wordt vervolgd
erkend, maar niet vereerd, als de wijs
te en meest bevoegde tot het nemer
van beslissingen en het geven van advie-
Opperrabijnen
Boven de plaatselijke opperrabbijnen
staan in Israël twee landelijke opper
rabbijnen: de een is opperrabbijn vai
de Sefardische Joden, die overwegend
afkomstig zijn uit Spanje, Italië, de Le
vant en de Oriënt, de andere is opper
rabbijn van de Askenazische, de wes
terse Joden. Samen vormen zij het op
perrabbinaat voor Israël, dat eenmaal
in de vijf jaar wordt gekozen door
college van zeventig mannen. De
„leken" van dit kiescollege worden be
noemd door de gemeenteraden, de 42
rabbijnen door het Israëlische ministe
rie van godsdienstzaken.
Deze verkiezingen hadden in februari
weer plaats moeten vinden. De thans
aftredende Sefardische opperrabbijn
Israël, dr. Jitschak Nissim zal bijna
ker voor een volgende ambtsperiode
worden herkozen er zijn geen tegen
kandidaten gesteld.
Het zal echter niet zo eenvoudig zijn
om een opvolger te vinden voor zijn
Askenazische collega die in september
is overleden. Als opvolger van dr. I.
Herzog zijn drie kandidaten gesteld. De
Nationaal Godsdienstige Partij stelde
kandidaat de ruim zeventigjarige opper
rabbijn van de Askenazische Joden
Tel Avlv, Iser Untermann en de
kende Joodse geleerde rabbijn Josef So-
leveltchik, die als Amerikaans staats
burger in Boston werkzaam is.
Uit andere kringen is kandidaat ge
steld de opperrabbijn van het Israëli
sche leger, de nog jonge Salomo Go-
ren. Deze wordt in rabbinale kringen
in Israël echter beschouwd als een
enfant terrible, doch onder de jeugd
heeft hij een grote aanhang. Hij is
meer prakticus dan geleerde. De kans
dat hij zal worden benoemd door het
kiescollege moet echter gering wor
den geacht. De Israëlische regering
zou zijn benoeming echter graag zien.
Pressie
Opperrabbijn Mosje Toledano. die zit
ting heeft In de raad van opperrabbij-
in Israël, heeft zich echter In zijn
functie van minister van godsdienstza
ken herhaaldelijk tegen deze raad ge
keerd. Thans doet hij pogingen om de
sympathisant van de Israëlische rege
ring op de zetel van Israëls opperrab-
jn te plaatsen.
Toen duidelijk werd dat de kans van
Salomo Goren gering geacht moest
worden verklaarde de minister niet te
zullen gedogen dat in Israël een opper
rabbijn wordt benoemd die een andere
dan de Israëlische nationaliteit bezit.
Hij achtte dat misplaatst omdat deze
opperrabbijn zich nimmer volkomen zou
kunnen vereenzelvigen met Israëlische
problemen en immer het oog gericht
ou houden op het land waarvan h
taatsburger is.
Hij verzocht daarom de ópper-
rabbinale raad van Israël een bepa
ling aan te nemen, waardoor ae
verkiezing van een buitenlander geen
doorgang kon vinden. De opperrab-
binale raad dacht er echter niet
aan kandidaat Soleveitchik te laten
vallen.
Ook tegen de benoeming van de be
jaarde opperrabbijn van Tel Aviv
de minister stelling. Hij zei het absurd
te achten dat tot opperrabbijn var
raël iemand wordt gekozen voor
vijfjarige periode die de zeventigjarige
leeftijd is gepasseerd, hoewel in Israël
rabbijnen op hun 75ste verjaardag met
emeritaat gaan. Ook hiervoor wenste
de minister een bepaling opdat dit niet
zou kunnen geschieden.
Afwijzend
Dan zou alleen opperrabbijn Goren
overblijven, zoals de Israëlische rege
ring wenst. De raad van opperrabbijnen
in Israël reageerde echter scherp af
wijzend op de voorstellen van haar
delid en minister. Zij zei nimmer te
len gedogen dat invloed op de benoe
ming wordt uitgeoefend. Ongeacht leef
tijd en nationaliteit zal de geschikste
kandidaat worden gekozen, want de
Joodse godsdienst staat boven leeftijd
en boven nationaliteit.
Ook de suggestie van minister Tole
dano werd verworpen hem de voorzit-
Het is niet toevallig, dat Lucas onmiddellijk achter de gelij
kenis van de Farizeeër en de tollenaar beschrijft hoe moeders
met hun kleine kinderen tot Jezus komen „opdat Hij ze zou
aanraken". Niet om het (dikwijls al te sentimenteel vertelde)
gebeuren zelf, maar om de conclusie die Jezus eraan verbindt:
„Wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt als een kind, zal het
voorzeker niet binnengaan."
De wereld van het kind is anders dan de wereld van de
volwassene: in die kinderwereld bestaan nog vaststaande
gegevens, waaraan niet getornd kan worden. „Vader kan alles
en weet alles" is in menig kinderleven een wet van Meden en
Perzen pas later dringt in die kindergedachten door, dat
vader ook maar een mens is! Ook: een kind weet heel goed,
dat ondeugend-zijn en straf bij elkaar horen. Het néémt die
straf en is blij met de vergiffenis die daarop volgt.
Die tollenaar was als een kind:, heel scherp zag hij wat hij
had misdaan en onomstotelijk stond voor hem vast, dat God,
de hemelse Vader, hem hiervan zou kunnen verlossen. En dat
God het ook wilde doen en zo keerde hij blij als een kind
naar huis terug. Terwijl die Farizeeër misschien ook blij was
maar blij als een groot mens! Dat is precies het verschil!
COMMUNISTISCHE METHODEN
TN Amsterdam heeft dr. Buskes
le contacten gehad met
nisten. Er waren discussieavonden,
waarop gesproken werd over het
christelijk geloof. De leiding van de
Communistische partij heeft echter
een verbod uitgevaardigd tegen het
bijwonen van dergelijke avonden
door partijleden. Men was blijkbaar
van oordeel, dat hier „gevaar" dreig
de.
Welke strijdmethoden de commu
nisten er op na houden, blijkt uit
het volgende verhaal.
In „De Waarheid" waren artikelen
over dr. Buskes verschenen onder de
opschriften „Ds. Buskes liegt" en
„Ds. Janus Buskes".
Dr. Buskes, verontwaardigd over
deze beschuldiging, sprak erover met
een vooraanstaand en invloedrijk Am.
sterdams communist: „Jullie mo
gen me gerust fel bestrijden,
maar jullie weten heel goed,
dat er geen sprake van lie
gen is, maar uitsluitend van ver
schil in waardering van de feiten".
De man, een intellectueel, reageer
de: „Waar maak je je eigenlijk druk
over, niemand van ons gelooft na
tuurlijk dat je liegt, maar zo moeten
we wel schrijven, om je invloed op
de Amsterdamse arbeiders te bre
ken. Dat woord liegen heeft niets met
onze persoonlijke waardering van je
te maken, het is uitsluitend een nood
zakelijk woord in de klassenstrijd, de
arbeiders moeten in jou de klasse
vijand zien en je bent nu eenmaal
gevaarlijker voor ons dan Koos Vor-
rink".
Ziedaar nu een staaltje van de com
munistische methoden. In de klassen
strijd wordt alles geoorloofd geacht,
ook leugen, verdachtmaking en be
drog. Het doel heiligt de middelen.
Vroeger is ook van socialistische zijde
wel eens in die geest gesproken. Nu
echter het echte Marxisme door wei
nigen meer wordt aanvaard, is men
in de kringen van de Partij van de
Arbeid wat afkerig geworden van
dergelijke strijdmiddelen. De goede
trouw van de tegenstander wordt,
ook bij felle bestrijding, minder in
twijfel getrokken dan voorheen. Een
reden tot verheuging. Het peil van
de politieke discussie wordt erdoor
verhoogd.
Maar bij de communisten, ook bij de
machthebbers in Rusland, blijft de
leer gehuldigd van het doel dat de
middelen heiligt.
Deze leer doet ons weinig vertrou
wen stellen in communistische ver
zekeringen over vreedzame coëxis
tentie. Zij veroorzaakt ook, dat wij
„de derde weg", die dr. Buskes ken
nelijk wil bewandeld zien, niet wil
len gaan.
De Russische dictator kan vriendelij
ke woorden spreken. Maar de daden
harmoniëren daarmede niet. Geen der
met de hulp van de bondgenoten ver
overde gebieden wordt van het
dwangjuk bevrijd. En in Azië en
Afrika wordt stelselmatig gepoogd
om de positie van het Westen te on
dermijnen.
Verantwoordelijkheidsbesef is zoek
(Van onze correspondent)
,,Geef de mens een waardig
levensdoel en breng hem weer
verantwoordelijkheidsbesef bij
Dat was het dringende advies
van de heer A. F. J. Gentis, me
disch adviseur van de Bedrijfs
vereniging Textiel te Enschede.
Door de innerlijke leegte neemt
de mens een fatalistische houding
aan; deze houding èn de finan
ciële zekerheid van de sociale
verzekeringen nemen de rem
mende factoren bij de geneigd
heid tot ziekteverzuim weg.
Met sprekende voorbeelden en sta
tistische cijfers toonde dokter Gentis
dat niet de ziekte, maar de sociaal
psychologische factoren het toenemen
de ziekte-verzuim beïnvloeden. De
artsen staan machteloos hiertegenover,
omdat zij niet te doen hebben met
simulanten en bovendien kunnen zij
de neiging tot het verzuim niet be-
invloeden omdat de ziekte niet de
overwegende factor is.
Met klem waarschuwde dokter Gentis
tegen het fatalisme en het collectivis
me. dat steeds meer de overhand gaat
krijgen. Hij waarschuwde zijn toehoor
ders in de toespraak over de achter
gronden van <iet ziekte-verzuim, welke
rede hij hield op uitnodiging van de
Stichting Textielvak (fabrikanten, per-
soneelchefs, leraren aan textielscholen,
akbondsmensen) dat slechts het op-
»ieuw aankweken van het verantwoor-
Restauratie Lutherse
Kerk te Delft
De Lutherse kerk aan de Oude Delft
te Delft, een historisch gebouw dat vroe
ger de St. Joriskapel heette, wordt ge
restaureerd. Het ministerie van O.. K. en
W. heeft zijn goedkeuring aan de plan
nen gehecht en een subsidie van 50 pro
cent in de kosten toegezegd. De pro
vincie en de gemeente Delft zullen resp.
lo en 10 procent bijdragen, zodat 25 pro
cent of 30.000,ten laste komt van de
kerkelijke gemeente. Daar het Rijk pas
over vier jaar het subsidiebedrag zal
uitkeren zal de Lutherse gemeente
vorm van voorfinanciering moeten
den door het sluiten van een lening.
van het kiescollege te laten benoe-
n en deze tweemaal het stemrecht
verschaffen. De raad verklaarde In
dien het haar moeilijk werd gemaakt
nieuwe opperrabbijn voor Israël tc
:en, zij zou wachten tot met minis-
Toledano deze is ruim tachtig
geen rekening meer behoeft te worden
gehouden.
Voorlopig heeft de Israëlische rege
ring goedgevonden dat de opperrabbina-
le raad van Israël in haar huidige in
complete samenstelling nog vijf maan
den aanblijft. In die tijd hoopt men een
compromis te hebben gevonden, zoals
die evenzovele malen zijn gehanteerd
bij vorige meningsverschillen tussen Is
raëlische regeringen en de Joodse gods
dienstige leiders in Israël.
delijkheidsbesef hierin verandering kan
brengen.
Hiermee moet men al bij de jeugd
beginnen en wel op tweeërlei wijze: op
de scholen en door het goede voorbeeld
van de ouderen.
Dokter Gentis was zelfs bang dat
onze democratie in gevaar komt, om
dat wij wel voor betere levenscondi
ties hebben gezorgd, maar niet voor
geestelijke bewustwording. Vooral de
jeugd belijdt en verkrijgt passief de
sociale zekerheden.
Retraites van de
Ned. Herv. Kerk
Ook dit jaar worden door de Raad
voor de Herderlijke Zorg van de Ned.
Herv. Kerk weer een groot aantal re
traites gehouden. De eerstkomende vindt
plaats in het Eykmanhuis te Driebergen
van 13 april. De leiding zal berusten
bij ds. A. F. L. van Dijk en ds. J. v.d.
Wiel
De Duinoordgemeente van Den Haag
organiseert op 23 en 24 april een retrai
te onder leiding van ds J. Kwint en ds.
A. M. Nertier. Diezelfde gemeente gaat
op 29 april en 1 mei naar het Eykman
huis. In het Limburgse Valkenburg
wordt van 1316 mei een retraite ge
houden. op het conferentieoord de
„Hoorneboeg" van 79 juni, op „Den
Alerdinck" bij Zwolle van 2526 juni,
in het Eykmanhuis op 1 en 2 oktober
en een speciale retraite voor Amster
dammers in het Eykmanhuis van 28 tot
30 oktober.
Ger. Zendingsbond
zoekt ook nieuw
zendingsveld
Na de officiële hervormde zending
in Oegstgeest, en de zending van de
gereformeerden, de vrije-evangelischen,
baptisten en christelijke-gereformeer-
den heeft ook het hoofdbestuur van de
Gereformeerde Zendingsbond in de
Ned. Herv. Kerk besloten om uit te
zien naar een nieuw zendingsveld. Tot
nu toe werkte deze Bond vooral op
Celebes.
Volgens een bericht in het „Gerefor
meerd Weekblad" heeft het hoofdbe
stuur zich laten voorlichten over de
mogelijkheden en moeilijkheden van een
nieuw zendingsterrein in Zuid-Afrika.
In de eerste helft van deze maand
vertrekt ds. A. Meyers en de direc
teur ds. J. de Lange daarheen om
besprekingen te voeren en zich op de
hoogte te stellen met de feitelijke
situatie.
In hoeverre er mogelijkheden zijn in
dit land is nog niet duidelijk. In de af
gelopen weken zijn in bepaalde bladen
berichten verschenen als zou de Zuid-
Afrikaanse regering van plan zijn het
aantal buitenlandse zendelingen te be
perken, omdat zij over het algemeen
niet de juiste (bedoeld is de Zuidafri-
kaanse natuurlijk) visie kunnen opbren
gen tegenover het rassenvraagstuk
Naar verluidt zouden in de toekomst al
leen die zendelingen van buitenlandse
organisaties een verblijft; vergunning
krijgen die de plaats innemen van twee
zendelingen die het werk neerleggen.
