CHRISTEL
KONING -
RICHARD
Tuchtkwestie prof. Smits
weer op dood spoor?
Kerken van Australië en
Nw-Zeeland willen fusie
VGLO-seliolen bedreigd
door personeelsgebrek
Wat kunt u doen
Een woord voor vandaag
N.C.ReisV. behandelt
vrijetijdsbesteding
Velen verliezen spoor door
materiële welvaart
f
Tiveede ivaarschutving
van prof. dr. Van Itterson
LJ
Weer is prof. dr. G. P. van
Itterzon in,zijn vragenrubriek tn
Hervormd Weekblad, „De Gere
formeerde Kerk" ingegaan op
de tuchtkwestie betreffende prof.
Smits. Hij knoopt aan bij een
artikel van ds. Landsman in
„Hervormd Nederland" en waar
schuwt de kerk dat zij toch niet
opnieuw zich voor het forum van
de wereld belachelijk moet
makèn door een doodlopende
weg in te slaan. In verband met
de lengte van zijn artikel publi
ceren wij gedeelten er uit in
twee stukken.
De
WAT TOCH is het geval?
vorige week meenden wij, ge
huld als we waren in de nevelen
van het genoemde persbericht, dat
de generale commissie voor het
opzicht met haar verklaring van
niet-bevoegd te zijn de zaak vol
gens Ord. 13 naar het breed mo-
deramen van de Generale Syno
de had verschoven. Een buiten
staander kon werkelijk niets an
ders denken. Nu blijkt het uit wat
ds. Landsman ons heeft onthuld,
dat dit niet het geval is geweest
en dat de generale commissie als
haar oordeel heeft uitgesproken,
dat de zaak moet worden behan
deld als een geval van leertucht
volgens de procedure van het 4e
hoofdstuk van Ord. 11. De zaak
zou dus volgens deze commissie
niet thuis horen bij het breed mo-
deramen der Generale Synode,
maar bij de provinciale kerkver
gadering van Zuid-Holland in
haar geheel (niet bij de provinci
ale commissie voor het opzicht).
Ds. Landsman schreef zelfs, dat
de generale commissie zulks
.heeft uitgemaakt"!
Tegen deze zienswijze meen ik,
in het belang der zaak en van
de gehele kerk zelf, met de mees
te klem te moeten opkomen. De
generale commissie voor het op
zicht heeft geen recht wetten en
bepalingen te maken. Zij mag die
alleen hanteren en uitvoeren. Dat
klachten tegen de belijdenis van
een emeritus-predikant of tegen
iemand, die emeritaatsrechten
heeft verkregen, op dezelfde
manier dienen te worden behan
deld als golden ze de dienst des
Woords en de catechese van een
dienstdoend predikant, kan de ge
nerale commissie wel beweren,
maar het staat nergens in de wet
Men zou kunnen zeggen, dat het
er in had moeten staan en dat
het bij de kerkelijke wetgeving is
vergeten. Maar het staat er be
paald niet.
In de vragenbus van 12 novem
ber 1959 heb ik de kerkelijke
rechtspraak gewaarschuwd tegen
een procesvoering, die tot mis
lukken was gedoemd. De recht
spraak sloeg de vriendelijke waar
schuwing in de wind (reeds vóór
het verschijnen van de vragenbus
kon men het nodige weten) met
het gevolg, dat kerk en wereld er
nu kennis van hebben genomen,
dat twee instanties zich met de
zaak hebben bemoeid, die, naar
het oordeel der generale commis
sie, onbevoegd waren. De wagen
liep vast in het zand.
TN DEZE VRAGENBUS moge ik
een tweede waarschuwing doen
horen. Niet minder dringend dan
de eerste. Want het zou een ramp
zijn, als de kerkelijke procesvoe
ring nu een tweede weg opging,
die na enige tijd eveneens hope
loos onbegaanbaar zou blijken te
zijn. Het is mijn vaste overtui
ging, dat wij, als wij de weg van
hoofdstuk 4 van Ord. 11 opgaan,
wij vroeg of laat het bord zullen
vinden: Doodlopende weg. In elk
geval staat er zoveel prikkeldraad
dat er geen doorkomen aan is.
Want "hoe staan de zaken?
Hoofdstuk 4 van Ord. 11, dat de
artikelen 14-18 omvat, regelt het
opzicht over de dienst des Woords
en de catechese. Daarbij is ge
dacht aan de dienstdoende predi
kant, die niet om de eerste de
beste onbenullige kwestie voor
het front kan worden geroepen,
maar die werkelijk alleen moet
worden aangesproken, als hij de
fundamenten der kerk aantast.
De dienstdoende predikant. Dat
is de man met een ambt, me*
een gezin, een levenspositie in de
kerk. Om deze dienstdoende
predikant tegen willekeur en bro
deloosheid te beveiligen werden
zeer vele zekeringen aangebracht,
voor en aleer hij eventueel, als
alles voor hem fout liep van zijn
ambt moest worden ontheven. Art.
17 bepaalde zelfs hoe het moest
gaan, als hij op straat kwam te
staan. Hoe met zijn traktement,
zijn pensioen, zijn eventuele pen
sioenpremies.
Met geen enkel woord maakt
hoofdstuk 4 (zo zullen we het nu
maar kortheidshalve noemen) er
melding van, dat dit hoofdstuk
ook van toepassing zou kunnen
zijn, mutatis mutandis (d.i. na
veranderd te hebben wat veran
derd moest worden, dus: met de
nodige wijzigingen) op een pre
dikant, die eervol van zijn ambt
ontheven, is, al heeft hij daarna
ook als kerkelijke gunst de be
voegdheden als vart een emeritus
predikant ontvangen. Want zo
zonder meer is het zonneklaar,
dat de artikelen 15-17 van Ord.
11 gewagen van een dienstdoend
predikant en niemand anders. Dus,
toegepast op het geval van prof.
Smits, niet op prof. Smits. Want
prof. Smits is geen dienaar des
Woords meer. Hij is immers of
ficieel „eervol van zijn ambt ont
heven". Ontheven! Geen ambts
drager dus. En, voor zover mij
bekend, is prof. Smits toch ach
teraf niet weer werkzaam gewor
den ,,in enigerlei bediening of
functie" ,,in de dienst des Woords
en van de catechese" (Ord. 11,
art. 14, lid 3). Als nu prof.
Smits geen ambt, bediening of
functie meer heeft, hoe kan men
hem dan in goeden gemoede la
ten vallen onder de bepalingen
van hoofdstuk 4? Laat ik met de
lezers de artikelen 15-17 eens
vluchtig doorzien.
Art. 15, lid 1. „Een provincia
le kerkvergadering of haar breed
moderamen, redenen hebbende
te
dat
naar des Woords bij de verrich
ting van de aan zijn ambt ver
bonden werkzaamheden zo predikt
en leert, dat hij de fundamen
ten der kerk aantast, draagt aan
visitatoren-provinciaal op, een on
derzoek daarnaar in te stellen."
NEEM er goede nota van: „Die
naar des Woords." Dat is prof.
Smits niet meer, ook niet, als hij
nu en dan op zondag ergens een
kerkdienst leiden mag. Ook al
mag hij dan (op zijn wijze) het
Woord bedienen, een dienaar des
Woords in de zin der kerkorde
is hij niet meer. Hij is hoogle
raar geworden. Hij heeft niet, zo
als elke dienaar des Woords, toe
gang tot vergaderingen van ker
keraden en classes. Hij kan nooit
als predikant naar de synode,
classicaal, worden afgevaardigd.
Ik lees verder: „zijn ambt". Maar
dat heeft hij nu juist niet Hij
heeft dus ook geen „werkzaamhe
den", die aan zijn ambt verbon
den zijn, waarin hij fundamen
ten-aantastend zou kunnen predi
ken en leren.
Eerlijk gezegd, zie ik er prol
Smits op aan (ik ben nooit zijn
advocaat geweest en ben het ook
nu niet), dat hij. al spoedig zal
wijzen op het kerkelijk prikkel
draad en het bordje: doodlopende
weg. Als prof. Smits, blijkens het
gepubliceerde provinciale besluit
heeft geweigerd voor de provin
ciale commissie voor het opzicht
te verschijnen, kon hij ook wel
eens weigerend antwoorden op
een oproep der provinciale kerk
vergadering. Zo'n oproep, die vol
gens de uitspraak in hoger be
roep blijkens de kanttekeningen
van ds. Landsman op hoofdstuk
4 zou moeten worden gegrond,
zou kortweg beantwoord kunnen
worden met de mededeling: Ik
ben geen dienaar des Woords,
heb geen ambt en val dus niet
onder Ord. 11, art. 15, lid 1.
In onze weergave van morgen
van het artikel van prof. dr. Itter-
zon zet hij uiteen waarom hij
vreest dat de voorgestelde weg
doodloopt.
mt Mj
II Hl
-
Onderwijsbenoemingen
Benoemd tot onderwijzeres: aan de
Gr. van Prinsterer-school te Aalten: G.
S. Nijman te#Bennekom; aan de Chr.
B.L.O.-school te Assen: A. v. d. Werf
te Heerenveen en J. W. Vos te Hooge-
veen; aan de Chr. School t€ Almelo: M.
A. Dekker te Nijmegen en G. Hoi-
tink te Dinxperlo; aan de Chr. Nat.
School te Eindhoven: A. H. Postma te
Kruiningen; aap de Ds. J. C. Sikkel-
school te Den Haag: mevr. M. Hoek-
stra-Bogaards te Rijswijk: aan de Dr.
C. C. v. Koetsveld-school te Den Haag
W. Wouters te Waalwijk: aan de School
met de Bijbel te Kruiningen: K. W.
Schouls te Goes; aan de Chr. Nat.
School te Oosterwolde: A. F. Hetebrij
te Vollenhove; aan de Oranje-Nassau-
school te Muiderberg: H. Kamsteeg te
Boskoop.
Benoemd tot onderwijzer: aan de Chr.
School te Almelo: J. Vossenbeld te
Schaarsbergen; aan de Chr. School te
Uddel: H. C. Greven te Steenwijk; aan
de Kingma-school te Amersfoort: J. van
Overbeek te Eefde; aan de Tweede
Herv. Chr. School te Werkendam: M.
v. d. Maas te Wolfaartsdijk, Zld; aan
de School met de Bijbel te Bolnes: M.
de Bruyn te Rotterdam; aan de CVO-
school te Rossendaal: J. J. Klaassen te
Enkhuizen en J. Klaaysen te Breda;
aan de School met de Bijbel te Oud-
Alblas: W. Vermeer te Beesd; aan de
Ds. van Dijk-scholen te Doetinchem: P.
v. d. Maden te Amersfoort; aan de
Chr. School te Druten: J. G. Smid te
Groningen; aan de Chr. School te West-
zaan: J. Brons te Harderwijk; aan de
Da Costa-school te Alphen a.d. Rijn: P.
Koopmans te 's Gravenhage;
Synode van Geelong
Emigrantenkerk
zoekt eigen
zendingsveld
IN het Australische stadje Gee-
loné ziin de Refnrmpd
Churches, de Gereformeerde
Kerken van Australië, bijeen ge
weest voor hun synode. Onder
meer hebben zij besloten om sa
men met de Gereformeerde Ker
ken van Nieuw-Zeeland een sy
node te vormen. Dit betekent dat
de betrekkelijk kleine Gerefor
meerde Kerken uit hun isolement
zullen worden gehaald. Het be
sluit werd met grote eenstemmig
heid genomen.
Rijpingsschool voor minder begaafden
(Van een onzer verslaggevers)
Te Utrecht heeft de groep onder
wijzers, werkzaam bij het voortge
zet gewoon lager onderwijs en
aangesloten bij de Prot. Chr. On
derwijzersvereniging, haar jaarver
gadering gehouden, geleid door de
voorzitter, de heer M. Vlasblom te
Monster. De belangstelling hier
voor was zeer groot.
De heer Vlasblom noemde het
V.G.L.O. een onmisbare schakel in
de keten van het onderwijsbestel in
Nederland. Deze gedachte is nog
geen gemeengoed. Velen buiten het
V.G.L.O. vragen zich af wat men
met dit restschooltje aan moet. Maar
de drie V.G.L.O.-groepsbesturen, die
juist enkele dagen eerder vergaderd
hadden, waren tot een geheel ande
re mening gekomen.
Minder communisten
in Latijns-Amerika
ongeveer 500.000 werd geschat, bedraagt
nu 210.000 tot 230.000, aldus heeft een
Amerikaanse particuliere organisatie te
Washington bekendgemaakt. Zij voegde
hier echter aan toe, dat er geen reden
voor zelfgenoegzaamheid is, aangezien
de Sowjetunie jaarlijks 100 miljoen dol
lar besteedt voor communistische acti
viteit in de Latijns Amerikaanse landen.
als volgt weergeven:
1. De V.G.L.O.-school is ingesteld op
het eenvoudig beroepsgericht onderwijs
in de administratief-economische sec
tor. Daartoe zal deze school uitgebouwd
dienen te worden tot een driejarige- of
vierjarige opleiding.
2. De V.G.L.O-school fungeert als
rijpingsschool voor leerlingen, die gees
telijk nog niet rijp zijn voor andere
scholen voor voortgezet onderwijs.
De V.G.L.O.-school biedt doorstro
mingsmogelijkheden voor andere
men van onderwijs. Daarom zal het
eerste leerjaar als brugjaar moéten die-
Enthousiasme nodig
Dc uitwerking van dit „program", zal
hoge eisen* stellen aan het personeel
van de V.G.L.O.-scholen. Maar de heer
Vlasblom toonde zich niet pessimistisch.
Zij, die indertijd als V.G.L.O.-plonlers
werkzaam zijn geweest, zullen zich
graag onder de zwaardere taak stellen.
Wel is het personeelstekort een grote
zorg. Mede door dit tekort komen ver
schillende leerkrachten naar de
V.G.L.O.-school, die om allerlei rede-
maar niet om het V.G.L.O. te die
nen, naar dit schooltype overstappen.
tegen griep i
Weinig en ook eigenlijk heel veel Het
belangrijkste is, verstandig en gezond
leven, overmatige vermoeidheid vermij
den en zorgen voor vitaminenrijke
voeding. Hiermede verhoogt u uw weer
stand en stimuleert u de natuurlijke
afweerkrachten, die uw lichaam tegen
infecties bezit. Volgens alle tot dusver
verkregen gegevens draagt de griep een
onschuldig karakter en kan deze in de
regel met huismiddelen worden be
handeld.
Het huismiddel bij uitnemendheid tegen
griep is „Aspirin", het wereldbefaamde
Bayer-product. „Aspirin" bevordert de
transpiratie, doet de koórts dalen en
stilt de pijn in hoofd en ledematen. U
doet er verstandig aan, te zorgen, dat
u thans „Aspirin" in huis hebt, zodat u
het bij de eerste symptomen van griep
in uw gezin direct bij de hand hebt
Kwaliteit en betrouwbaarheid worden u
gegarandeerd door het bekende Bayer-
kruis op de verpakkingen en op de
tabletten. („Aspirin" en „Bayer": gedepo
neerde handelsmerken.)
De heer Vlasblom betreurde het,
dat de aanwas van leerkrachten
het V.G.L.O. onvoldoende is.
laaiend enthousiasme uit de beginja
ren van het V.G.L.O. Wordt te zeei
gemist. En dat komt heel ongelegen
want terwijl r_
kampte met
leerkrachten.
De toekomst
bestaan tot oprichting
enige jaren geleden
en tekort aan leerlin-
met de schaarste
»n het V.G.L.O. hangt
s van personeel. Juist
het noorden, plannen
Zeer hoopte de heer Vlasblom, dat
de mentaliteit van vroeger zou terug
keren en dat vele onderwijzer
derwijzeressen zouden streven
verkrijgen van de acten, nodig
V.G.L.O.
Dat honderden lagere scholen dispen
satie hebben aangevraagd van de ver
plichting om een - zevende en achtste
leerjaar in te stellen, achtte de heer
Vlasblom onjuist.
Hijhoopte dat de minister zuinig
zijn met het verlenen van dispensatie
maar dat aan de andere kant de stich
tingsmogelijkheden voor deze leerjaren
zouden worden.
VGLO als oase
a. J. Menges, psycholoog, sprak
over de mogelijkheden van het V.G.L.O
Hij ontpopte zich als eer
stander van dit schooltype, hetgeen de
aanwezigen bekend was, daar dr. Men
ges meerjnalen op V.G.L.O.-conferenties
van het Chr. Paedagogisch Studiecen
trum gesproken heeft.
De geestdrift van dr. Menges
daarom zo groot omdat hij deze school
ziet als een oase voor de leerlingen.
Hier geen instampen van kennis tot el
ke prijs, geen gejaag n;
geen aankweken van minderwaardig
heidscomplexen bij de leerlingen, die
iet zo goed mee kunnen.
Velen die de andere scholen verlaten,
zijn niet klaar voor de maatschappij.
Dat geldt zowel voor kinderen, die de
lagere school verlaten als voor studen
ten, die van de universiteit afkomen.
Dat is eenvoudig het gevolg
stellen van eisen voor de
Maar dit leidt onherroepelijk tot
geïsoleerde positie van de school in
derland. Er is te weinig aansluiting op
het maatschappelijk leven. Hoe vaak
sou men, volgens dr. Menges, de roep
..gediplomeerden gevraagd" niet willen
vervangen door „mensen gevraagd",
daar velen die intellectueel wel op peil
staan grote moeite hebben om zich als
mens in de maatschappelijke samenle
ving in te passen en in een nieuwe
functie verantwoordelijkheid te dragen.
De V.G.L.O.-school ls een oase, om
dat zij de kennis niet ten koste van al
les moet verbreden. Zij kan aan de ver
dieping van die kennis arbeiden en te
gelijkertijd practlsch werkzaam zijn.
Zo is zij als een oase, of tassen de la
gere school en een school voor voort
gezet onderwas, of tussen de school
het leven.
Op grond daarvan pleitte dr. Menges
voor het handhaven van de V.G.L.O.-
school als afzonderlijk type. Zij mag
geen verlengstuk worden van een be
staand schoolsysteem. Haar verdienste
zit in het gaan van een geheel eigen
Toen ze even later in een andere tent waren aan
gekomen en alle voorzorgen getroffen waren om een
ontsnapping onmogelijk tê maken, zei de Baron:
Het is Richard's wil dat u sterft in volle waardig
heid. Uw hoofd zal van uw lichaam worden geschei
den door het zwaard van de beul, doch uw lijk zal
niet worden verminkt.
Daarvoor dank ik hem, fluisterde Sir Kenneth
onderdanig, want zo zal mijn familie over deze
schande niets vernemen. O, mijn vader!
Het is tevens Richard's wil, vervolgde de
Vaux, dat u een onderhoud wordt toegestaan met
een geestelijke. Ik heb reeds een Karmeliet ontboden
met verzoek u op de grote reis voor te bereiden.
Hij wacht buiten tot u in de goede stemming bent
om hem te ontvangen.
Laat hem binnen, antwoordde Sir Kenneth, en
nogmaals dank ik Richard voor de goedheid. Nooit
was een ogenblik zo geschikt om met een geeste
lijke te spreken, want het komt mij voor of ik van
binnen al heb opgehouden te leven.
Lang wordt u echter geen tijd gegund, hernam
de Baron blozend, want de Koning geeft u opdracht
u zonder verwijl voor de dood klaar te maken.
De wil van God en de wil van de Koning moe
ten geschieden, sprak de ridder geduldig. Ik be
twist de rechtvaardigheid van het vonnis niet en ik
vraag geen uitstel.
Thomas de Vaux keerde zich om en wilde zich
verwijderen, bleef dan opeens aarzelend staan, keek
de gevangene ontroerd aan en zei op vriendschap
pelijke toon:
Sir Kenneth, u bent jong en u hebt nog een
vader, net als mijn zoon Ralph, die, zo hoop ik, eens
uw leeftijd zal bereiken. Als vader hoop ik dat zija
jeugd even belovend wordt als de uwe, op deze
laatste nacht na. Kan ik nog iets voor u zeggen of
Niets, klonk het treurige antwoord, ik heb mijn
post verlaten en de banier die ik moest bewaken
SIB WALTER SCOTT
is verdwenen. Zodra de beul klaar is mag mijn
hoofd vallen.
Moge God zich over u ontfermen, ging de
Vaux voort Ik wil er mijn paard voor geven als
ik zelf die wacht had betrokken. Ik ben een man
van weinig geleerdheid maar u houdt een geheim
schuil, dat kan ik zelfs begrijpen, al vermoed ik dan
niet wat het zijn kan. Spreek niet van lafheid!
Nooit vocht een lafaard zoals ik u heb zien vech
ten. List alleen was in staat u van uw post te lok
ken. Werd ergens een jonkvrouw mishandeld zo
dat u te hulp snelde of was er een andere die u
met een glimlach misleidde? Een krijgslist? Neen,
bloos niet als ik van een jonkvrouw spreek, want
die kunnen ons allemaal misleiden, zoals trouwens
met leder van ons gebeurd is. Kom, wees verstan
dig en vertel mij wat er gebeurde. Richard kan
barmhartig zijn en zijn toorn blijft niet duren. Hebt
gij iets te zeggen?
Dankbaar keek Sir Kenneth de rondborstige
krijgsman aan, doch schudde het hoofd.
De Vaux had nu alles gedaan wat hij kon be
denken, boog het hoofd en verliet de tent, de schou
ders ophalend en inwendig grommend om het lot
dat soms wreedaardig kan zijn.
Onderweg zei hij halfluid tot zich zelf: Word ik
een zwakkeling dat de dood van een Schot mij kan
treffen? Een Schot! In Cumberland beschouw ik ze
als onze ergste vijanden, doch we zijn in Palestina
en daar zijn wij broeders!
Dc kamerheren, die voor Richard's tent de wacht
hielden, verzetten zich ofschoon eerbiedig er
scheiden tegen het binnentreden van Koningin Be-
rengaria, die haar opwachting maakte. Binnen
hoorde ze trouwens Richard zelf roepen dat hij niet
gestoord wenste te worden.
U ziet, wendde de koningin zich tot Lady
Edith, die bleek en bevend naast haar stond en die
haar eigenlijk tot deze komst had gedwongen, de
koning wil ons niet ontvangen. Ik wist het en ik
kan niets meer doen.
Terzelfdertijd hoorden ze Richard binnen opnieuw
dc stem verheffen en zeggen: Ga en doe uw werk,
kerel, want daarvoor heb ik u aangenomen. Ik zal
u tien Byzantijnen betalen als u er hem met één
slag afhelpt. Kom me straks vertellen hoe hij ge
storven is. Let op alles, zie of hij bleek wordt en
speur naar de geringste beweging van zijn ooglid.
Hij zou de eerste zijn om voor de slag van
mijn zwaard niet terug te trekken, antwoordde een
ruwe stem, die moeite scheen te doen om de woor
den met enige eerbied te laten klinken, ik ken mijn
de:
i fluister-
Als uwe majesteit zich geen weg baant, zal
ik het doen, voor u of voor mij. Kamerheer, de ko
ningin vraagt koning Richard te zien, een echtgeno
te wenst haar gemaal te 6preken.
Edele dame, antwoordde de hofdienaar, tot
mijn spijt mag ik u geen toegang verschaffen. Zij
ne majesteit houdt zich bezig met zaken over leven
Ook wij wensen hem over zaken van leven en
dood te spreken, hernam Edith gejaagd. Terwijl ze
dit zei. duwde ze de kamerheer onzacht terzijde en
nam met de andere hand de zoom van het gordijn
dat de ingang afsloot. Onvervaard stapte ze vervol
gens de tent in, op de voet gevolgd door de konin
gin, die beefde van schrik over het hele lichaam.
Wordt vervolgd
Voorts besloot de kerk om met twee
Australische zusterkerken een Federa
le Raad van Reformed Churches
vormen. Deze nieuwe raad zal mir
meer een onderdeel of een aftakking
vormen van de Gereformeerde Oecume
nische Synode. ïn deze raad zullen de
Gereformeerde Kerken samenwerken
met de Free Presbyterian en de Re
formed Presbyterian Church.
De kleine maar groeiende emigran
tenkerk heeft getoond veel belangstel-
l:ng te hebben voor het uitdragen var
de boodschap van het evangelie aan bui
tenkerkelijken. Reeds vorig jaar begon
nen enkele plaatselijke gemeenten zend
tijd te kopen bij. de commerciële zen
ders van Australië. Wekelijks werd het
programma van de Christian Reformed
Churches in Amerika het „Back tot
God Hour" uitgezonden.
Op het ogenblik zijn er reeds we
kelijkse uitzendingen over dertien
verschillende zenders die een groot
aantal luisteraars bereiken. De ge
meenten zorgen zelf voor de nazorg
van de mensen die op het program
ma schrijven.
De synode van Geelong heeft m
besloten om dit werk officieel over te
nemen en onder ie brengen bij de
Binnenlandse Zending. Jaarlijks
brachten de kerken reeds een bedrag
van ruim 40.000 gulden bijeen voor
dit doel en dat bedrag zal bijeen blij
ven komen. De Amerikaanse kerken
voegen aan dit bedrag nog eens
zelfde bedrag toe, zodat de gemeen
ten reeds voor 80.000 zendtijd kunnen
kopen. De veelal kleine gemeenten
die ook nog een predikant onderhou
den moetenhebben hiermede een
reuzetaak op hun schouders genomen.
Zending
Maar de kerken hebben niet alleen
hun verantwoordelijkheid gevoeld
zending in eigen land, maar ook voor
;nding buiten de grenzen. In samen-
ring met de kerken van Nieuw-Zee
land zullen ze gaan zoeken naar
eigen zendingsveld. Doordat een jong
zendeling die werkt op Nieuw-Guinea
naar de laatste kerken is overgekomen
moet er op vrij korte termijn een
slissing genomen "worden.
Op een verzoek om aansluiting te
ken bij de Internationale Raad
Christelijke Kerken, de ICCC besloot de
synode met algemene stemmen niet
te gaan. Er was door een commissie
uitvoerig rapport uitgebracht over
activiteiten van de ICCC. Met algemene
stemmen sprak men uit dat men in deze
oecumenische beweging verschillende
kenmerken miste die onmisbaar zijn
voor een wérkelijk-oecumenische bewe
ging,, terwijl sommige leiders opereren
op een wijze die de zaak van Christus
meer kwaad dan goed doet. Althans
volgens de leden van de synode
Geelong.
In een persoonlijk gesprek met
prof. K. Runia zei de afgevaardigde
van de Nederlandse Gereformeerde
Kerken ds. K. JKremer over de
node, volgens een verslag in het
„Gereformeerd Weekblad": Als ik
van één ding overtuigd ben gewor
den, dan is het wel dit, dat jullie
geen rechtstreekse voortzetting zijn
van de Gereformeerde Kerken in Ne
derland. Jullie ontwikkeling is vol
komen zelfstandig en nieuw."
Lucas heeft de gegevens voor zijn evangelie van „horen
zeggen", van oog- en oorgetuigen. Misschien wekt de lezing
van zijn boek daarom wel eens het gevoel, dat hij van de
hak op de tak springt", dat hij zonder veel lijn de gebeurte
nissen, gesprekken, gelijkenissen achter elkaar heeft gezet.
Het is niet zo en het kan ook niet zo zijn in een door Gods
Geest geïnspireerd evangelie. Vorige week hebben we twee
gelijkenissen gelezen: die van de onrechtvaardige rentmeester
en die van de rijke man en de arme Lazarus. Onmiddellijk
daarop volgt in hoofdstuk 17 Jezus' gesprek met Zijn discipe
len, dat begint met deze woorden: „Het is onmogelijk, dat er
geen verleidingen komen, maar wee hem door wie zij komen....!"
En tien regels verder komt dan ineens de vraag der apostelen:
„Geef ons meer geloof...."
Van de hak op de tak? In die gelijkenissen ging het over ons
leven als christenen: over de zucht naar geld, over sociale
misstanden, over sleur dan gaat het over de oorzaken van
het dikwijls zo weinig christelijke leven van christenen, hier
genoemd „de verleidingen" en dan gaat het over ons zo
heel geringe geloof.
Is het moeilijk daartussen het verband te zoeken?
Agenda werd in
sneltreinvaart
afgewerkt
Afgevaardigden van vele afde
lingen, alsmede reisleiders had
den zaterdag de reis naar Haar
lem ondernomen om aanwezig te
zijn bij de algemene jaarvergade
ring van de Ned. Chr. Keisver
eniging. Deze werd der traditie
getrouw geopend met een rede
van voorzitter dr. A. van Deursen
uit Groningen, die dit keer sprak
over de vrijetijdsbesteding.
Onze Ned. Chr. Reisvereniging, aldus
dr. Van Deursen, heeft de roeping de
medemens in zinvolle vrijetijdsbeste
ding bij te staan, vooral nu velen te
genwoordig met de tijdsbesteding op
verkeerd spoor zijn geraakt. Heel
mensen zitten in de praktijk van
leven met het probleem van de
tijd omhoog. In veel opzichten zijn wij
in plaats van heer over, slaaf van on-
i tijd.
Wij hebben het zo druk, omdat wij
bijna bang zijn voor onvervulde tijd.
die met vrije tijd geen
Velen zijn VAJ„
raad weten. Voor niet weinigen is datl
zelfs zo met de vakantie. Zij verlangen
eerst naar, doch als het zover is, dan
voelen zij er zich maar matig gelukkig
mee. Want hoe moeten zij die tijd vul
len? Het gevolg is, dat velen ook in
hun vakdntie als een razende van het
het ander hollen om toch voor
in plaats van te rusten, voort
durend in jachtende beweging te zijn.
Hier wreekt zich de losmaking van
het leven van zijn diepste geestelijke
wortel in God, in Christus. Dat heeft
God, de Schepper óok van de tijd an
ders bedoeld. Hij wilde, dat de tijd bo-
zichzelf zou uitwijzen naar de
eeuwigheid en zo alleen wordt het zo,
de vraag naar de vrijetijdsbe
steding de vraag schuilt naar de beste
ding van ons leven.
De N.C. Reis V. heeft nu de taak
jor een zinvolle vrije tijdsbesteding te
zorgen, van vakantie te laten genieten
door goed reizen, waarbij men zich
door de Bijbel laat leiden. Er zijn men
sen, die met deze gedachte, enige
moeite hadden, mensen, die alles ln en
achter de Bijbel hebben gezocht, be
halve een aansporing om te genieten.
Het klimaat van de vakantie verschilt,
zeggen zij, van dat van de Bijbel,
omdat dit een ernstig boek ls. Je wrijft
je ogen uit, aldus dr. Van Denrsen,
wanneer je uitgerekend ln die ernstige
Bijbel een oproep tot genieten tegen
komt.
Het is echt-menselijk en blijmoedig-
Christelijk van de natuur te genieten.-
Te zien de schoonheid van Gods schep
ping en, zoals de doelstelling van de
N.C. Reis V. ook luidt, de blik te ver
ruimen, waarbij niet alleen allerlei in
drukken passief worden ondergaan,
maar waarbij veeleer sprake is van een
actief gaan tot de dingen en daarmede
in relatie treden. Wat moet de N.C.R.V.,
wat moeten de leiders de vakantiegan
gers voorhouden? Het moet een goed,
een waarheid, een schoonheid zijn, die
doorgevoerd kan en moet worden op een
uiteindelijke vervulling in GodT De
N.C. Reis V. komt onder deze vraag
niet uit, wil haar bestaan niet overbo
dig wezen; zij moet een positief goed
voor haar leden en reisgroepen nastre
ven, aldus spreker.
Het jaarverslag van secretaris C. H.
Sonneveld leverde nauwelijks enige kri
tiek op, maar het kon dan ook ln op
timistische toon zijn gesteld. Wel werd
gevraagd naar meer gezlnsreizen,
waarbij dan ook kinderen meegenomen
kunnen worden. Hieraan zal aandacht
worden besteed, zo werd toegezegd, door
die gelegenheid vooral in de eigen te
huizen in Oostenrijk te vergroten. Ook,
zal getracht worden een catalogus voor
de 1500 boekwerken uit de bibliotheek
uit te geven, hoewel dit moeilijk is,
doordat het aantal werken steeds wij
zigt en groter wordt.
Ook penningmeester J. M. C. B. van
Dijk had het met zijn financieel ver
slag niet moeilijk. Hij deelde mede, dat
diverse zaken, onder meer Ons Reis-
blad, thans worden bezien, teneinde
nog meer kostenverlagend te kunnen
werken.
.En voor de rest gingen vele interne
aangelegenheden snel en vlot onder de
hamer door, nadat bij de bestuursver
kiezing de heren A. Hoevers uit Den
Helder en prof. dr. B. Meulenbeld uit
Delft met overgrote, meerderheid van
stemmen wéren herkozen. Het volgend
jaar zal in Utrecht worden vergaderd.
Advertentie
Bisschoppelijke brief
Oud-Katholieke kerk
In alle Oud-katholieke kerken is
zondag 28 febr. de bisschoppelijke
brief gelezen in verband met de deze
week aanbrekende vastentijd. De bis
schoppen constateren daarin dat
deze tijd velen niet alleen buiten, nw,
ook binnen de kerk het spoor van hun
bestemming uit het oog dreigen te
verliezen of reeds verloren hebben.
Hoewel dit verschijnsel niet nieuw
is, openbaart zioh nu op verontrustende
wijze, dat de mens van de tweede helft
van de twintigste eeuw de zin en het
doel van het leven daar gaat zoeken
waar zU beslist niet te vinden zijn nl.
in de materiële Welvaart, die op niet
veel meer gebaseerd is dan op betrek
kelijke nauwkeurigheid eiï volmaakt
heid van wetenschap en techniek.
Door stabilisatie der machtsverhoudin
gen, door de grote werkgelegenheid de
'e verleningen en het moderne
werk hebben begrippen als welvaart en
vrijheid een inhoud gekregen, die de
stoutste fantasieën overtreft, maar tege
lijkertijd dragen zij in zich een kiem,
die nieuwe tegenstellingen sehept en oude
verscherpt. De mens van vandaag gaat
meer en meer leven in het besef, dat hij
kan gaan en staan waar hy wil en kan
doen en laten wat h)j wil en zélf de maat-
Oecumenische Raad
van Kerken
Op de te Utrecht gehouden maande
lijkse vergadering van de Oecumenische
Raad van Kerken in Nederland waren
als gasten aanwezig ds. J. Rumainum,
Dracses van de Evangelisch christeiyke
kerk in Nieuw-Guinea en ds. Humberto
Capo algemeen secretaris van de syno
de der Spaanse evangelische kerk. Bei
de gasten hebben over de kerken in hun
land verteld
De raad heeft met instemming kennis
momen van de plannen tot financie-
Tirng ,Xan het nieuwe gebouw van de
Wereldraad van Kerken te Genève, dat
negen miljoen gulden zal kosten. Er is
een Nederlands comité gevormd, om van
ons land uit 200.000 voor dit doel in te
zamelen. Ook in andere landen zijn co-
mite's werkzaam, uit Amerika is reeds
grote steun toegezegd.
De oecumenische raad besloot voorts
tot het bijeenroepen van alle predikan
ten van Nederlandse gemeenten in het
buitenland.
staf van alle dingen is. In het diepst
zyn gedachten en bij het toenemen der
jaren ervaart hy wel dat deze maatstaf
verkeerd is, maar het kost hem byna
onoverkomelyke inspanningen en moeite
zich naar deze ervaring te corrigeren
zich te bekeren.
Naar aanleiding van de tekst: Christus
heeft voor u geleden en heeft u i
voorbeeld nagelaten, opdat gyhem
zyn voetstappen zoudt volgen (1 Petrus
2:21) wyzen de bisschoppen er op dat
het lijden met het leven gegeven is er
dat we onze persoonlijke verantwoorde-
lykheid voor het leed der wereld niet
mogen ontvluchten. Velen leven in deze
mentaliteit: de wereld en het leven zon
der lijden en leed zijn er voor mij.
Na de verkondiging van de heilsbeteke
nis van Christus' lyden eindigen de bis
schoppen hun vastenbrief met een op
roep tot een bezinning op het wezeniyke
doel van het leven en tot het volgen 1
Ohristns, wiens voetstappen in kerk
sacrament gevonden worden. In het by-
zonder richten zU zich hierby tot de ge
zinnen en de jeugd.
Ds. Uidam bevestigd
in Sydney
(Van onze correspondent in Australië)
Ds. C. Uidam die inderty'd de aandacht
op zich vestigde, doordat hij, terwijl hij
agent van politie te Amsterdam was. kans
zag de predikantsstudie te volbrengen,
waarna hy predikant werd by de Nederl.
Herv. gemeente van Stevensweert-Maas-
bracht, werd zondag 21 februari beves
tigd tot predikant by de Nederlandse ge
meente in de Presbyterian Church te
Sydney in Australië.
Bevestiger was de plaatseiyke predi
kant, ds. C Bregman, die tot tekst had
gekozen Joh 12 vs. 5.
Voor zyn intrede had ds. Uidam de
tekst uit Rom. 15 vs. 32. Het kerkgebouw
van de Welsh Church waar de dienst
werd gehouden, was geheel gevuld.
De genoemde gemeente heeft dezer da
gen een kerkgebouw voor zichzelf aange
kocht in Ultimo, een voorstad van Syd
ney. zulks in verband met de sterke uit
breiding der gemeente.
Ds. H. A. Leenmans
overleden
Zaterdagavond is te Utrecht overle
den ds. H. A. Leenmans, emeritus-pre
dikant van de Nederlands Hervormde
Kerk.
WOL
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Driebergen: J. van Dyk te
Garderen. Beroepen te Driebergen (derde
predikantenplaats): F Offeringa te Kat--
wijk aan Zee.
Aangenomen naar Scherpenisse: P. Al-
bias, candidaat te Utrecht, die bedankte
oor Herkingen.
Aangenomen het beroep van de gene
rale synode als Zendingspredikant van de
Evangelisch Christelijke Kerk op Nieuw-
Guinea: H. J. Teutscher, predikant voor
buitengewone werkzaamheden te Rotter-
Bedankt voor Bodegraven: ds. L. Blok
te Capelle aan den IJssel.
Toegelaten tot de evangeliebediening:
H Faber te Schoonoord; L. A. Nagtegaal
te Utrecht en W. J. J. van der Waal te
Soestdyk.
Beroepbaarstelling: B. C, de Gelder,
candidaat te Amsterdam.
BAPTISTEN GEMEENTEN
Aangenomen naar -Sneek: J. van Dam
te Haarlem.
Dodemansbroodjes, oorspronkelijke Ne"
derlandse detectiveroman, door Pim
Hofdorp. Uitgave N.V, W. van Hoeve.
-Gravenhage.
Nagels in Ning-Tsjo, rechter Tie's
laatste drie strafzaken, een detectivero-
gebaseerd op originele oude Chi-
gegevens, door Robert van Gulik.
Uitgave N.V. W. van Hoeve, 's-Graven-
hage.
Jacqueline krijgt een lesje, door Pat
Smythe. Vertaling W. E. de Vries. Te
keningen J. E. McConnell. Uitgave V.
Kramers, 's-Gravenhage.
De verstoorde krokodil, door Hans
Bauman. Vertaling Harriet Laurey,
Prenten Ulrik Schramm. Uitgave Ne
derlands Boekhuis, Tilburg.
Zwaluwmeisje, door Hans Baumann.
Vertaling Harriet Laurey. Prenten UI-
rik Schramm. Uitgave Nederlands Boek
huis Tilburg.
Ds. Leenmans, die 72 jaar is gewor
den, werd in 1887 geboren. Hij stu
deerde aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht en legde in 1914 zyn candi-
daatsexamen af.
27 september 1914 deed ds. Leen
mans zijn intrede in de gemeente van
Schoonebeek. In 1916 verwisselde hy
van gemeente en ging naar Oudemir-
dum. Van 1920 tot 1924 stond ds. Leen
mans in Bodegraven.
In 1924 vertrok hij naar Delft. Ver
volgens diende ds. Leenmans de ge
meenten van Ede (1935-1946), IJssel-
muiden (1946-1948), Houten (1948-
1949) en Bleskensgraaf (1949-1952).
1 mei ging ds. Leenmans met eme
ritaat. Hy vestigde zich toen in Utrecht.
