DiüEl 7Zhcvi Minestrone soep öe veRloRen weReLö Avonturen van Spekkie en Blekkie Anders! Verrukkelijk! MEUWE LEIDSCHF COURANT met Italiaanse tomaten enNederlandse smaak Mmm... Minestrone... verrukkelijk in Italië... nu nog lekkerder in Nederland: Minestrone soep van Knorr! Volkomen aangepast aan al uw wensen: met veel tomaten, allerlei groenten, milde kruiden en nog méér! Voedzame soep vol vitaminen! Haal een zakje, proef en... wéér heeft Knorr uw gezin aangenaam verrast. Sudd dooi Cosmoada Voedingsmiddelen N.V., Loosdxecht, la licentie ca ondet Knort A.G, Thayc£ca-Zwiueilind, die het xcccpc ondci exclusiviteit heeft ofgestiuo. Zeg maar gerust dat je zo van een kaasschotel houdt. Vind je dat raar? Integendeel. Wist je dat je daardoor meehelpt om die dagelijkse eetpuzzel voor je vrouw op te lossen Zij blij Jij blij. Wat wil je nog meer Tóch meer Vooruit dan maar Kaas is gezond, weldadig lekker en goedkoper dan elk ander lievelingsgerecht van je. En bovendien: 65. In een bijzonder sombere stemming keerden de commissaris, inspecteur Ham- zwaaier en Spekkie en Blekkie naar Pippel- drechit terug, niet 1 in 'de bestelwagen van bakker Babbelaar, want die was. weer naar huis teruggekeerd, omdat het hem te laat werd, doch in een van de auto's van do motorenfabriek. „Morgenochtend tien uur beleg ik opnieuw een krijgsraad op mijn bureau jongens", sprak de commissaris. „Ik hoop dat jullie aanwezig kunnen zijn." „Op ons kunt u altijd rekenen, commis saris", verzekerde Spekkie hem. „En ik be loof u dat ik weer een paar goede ideetjes zal uitbroeden." Doch zelfs deze belofte scheen niet in staat om de commissaris wat vrolijker te stemmen. „Wat we ook bedenken, ik ben bang dat die spinnekoppen ons toah weer te slim af zullen zijn", gromde hij. „Ik vrees dat ik vanavond geen hap door mijn keel zal kun nen krijgen. En mijn vrouw had nog wel gezegd dat ze vandaag snert met kluif zou maken. Ik wed dat als ik me laat wegen, blijken zal dat ik minstens tien pond ben afgevallen de laatste paar dagen." En de commissaris streek met een zorgelijk gezicht over zijn buik. Tante Fru was natuurlijk geweldig be nieuwd om te horen hoe Blekkie het die dag had gemaakt. Toen ze vernam dat de ijzervreters zich al aan dé rand van de stad bevonden sloeg ze haar handen vol schrik „En ik heb nog wel pas een nieuwe stof zuiger. Blek! Stel je voor dat die lelijke spinnekoppen vandiaag of morgen hier de deur binnenstappen en de boel bij ons gaan opeten. Ik bedoel natuurlijk: alles wat aan ijzer in huis te vinden is." Blekkie keek zijn tante glimlachend aanX „Daar hoeft u zich echt niet bezorgd overj^ te maken, tante", zei hij vrolijk. „Zolangh, .die groene wezens hun maal nog met h©leL motoren kunnen doen. zuilen ze heus nietjj op een stofzuiger afkomen. Ze zijn trouwenst nog in geen enkele woning binnengedirotn- gen", ging hij verder. „En als ze zo blijven^ doorgroeien zullen ze daar vandaag of mor-jj, gen ook niet meer toe in staat zijn. Dan zul-n ien ze zo groot zijn dat ze door geen enkele., deur meer lammen." Hij zweeg eensklaps en staarde nadenkend voor zich uit. Dan streek hij langzaam knik kend over zijn kin „Dat zou misschien nog niet zo'n gel plannetje wezen", hoorde tante Fm hem mompelen. 69. Challenger had zich woedend naar de apenkoning gekeerd. Met wildegebaren smeekte hij om het leven van zijn makker te redden. De aapmens duwde hem ruw opzij en schudde zijn hoofd. Dit was de laatste beweging die hij ooit zou ma ken. Lord Johns buks knalde en dp koning zonk ineen als een verwarde rode, spartelende massa. „Schiet in de menigte. Schiet, m'n jongen, schiet!" riep Lord John. D® van nature zachtaardige journalist schoot het ene magazijn na het an dere leeg en met de vier buksen richtten zij een grote slachting aan. De twee wachters die Summerlee I vasthielden gingen tegen de grond en hij zwaaide als een dronken man rond in zijn verbazing, niet in staat te begrijpen, dat hij een vrij man De dichte menigte aapmensen ren de in verwarring rond, zich afvra gend waar die dodelijke storm van daan kwam of wat hij te betekenen had. Ze renden in een plotselinge impuls als een huilende menigte naar de bomen om dekking te zoeken, dp grond achter zich bezaaid latend met hun verslagen makkers. De gevangenen stonden op dit ogenblik alleen in het midden van de open plek. Challenger's vlugge brein had de situatie opgenomen. Hij greep de verdwaasde Summerlee bij zijn arm en samen renden ze naar Ned en Lord John. Twee van hun bewakers ren den achter hen aan, maar vielen onder de kogels van Lord John. die enkele seconden daarna de beide ge leerden een geweer in de hand duwde. Maar Summerlee was aan het einde I van zijn krachten. Hij kon nauwelijks voortstrompelen. De aapmensen wa ren reeds van hun paniek bekomen en kwamen door het kreupelhout en dreigden de terugtocht van de vier mannen af te snijden. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1960 | | pagina 6