HRISTFLIJ
Wereldraad van Kerken
krijgt nieuw gebouw
KONING-
RICMD
Hulppredikers in de
Gereformeerde kerken
Mej. ds. J. H. Stegeman
in Den Haag bevestigd
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Dagboek van mevr. Colijn
Kadervorming CNV krijgt
andere methode
Joden verontrust over
Russische perscampagne
2
MAANDAG 1 FEBRUARI 1960
Ds. J. Thomas over
zijn nieuwe taak
In de Hilversumse Kerkbode
vertelt ds. J. Thomas iets over
zijn nieuwe arbeid. Zoals bekend
heeft de synode hem beroepen
om de naopleiding van de theo-
gische studenten op te bouwen.
gedrongen iets meer van dit werk
te vertellen. Het is te begrijpen
dat velen zich daarvan nog geen
duidelijke voorstelling hebben ge
vormd. Want voor een groot deel
gaat het hier om een nieuwe taak,
tenminste wat ons eigen kerke
lijk leven betreft. Verschillende
Allerlei gegevens en mogelijkhe
den moeten nog al doende gepro
beerd en in vorm gezet worden.
Daarom moet ik dan ook heel so
ber zijn met mijn inlichtingen.
Maar wat ik zonder op de
dingen vooruit te lopen zeg
gen kèn, wil ik nu dan ook graag
ter verduidelijking even aan u
doorgeven.
De bewuste benoeming tot pre
dikant in algemene dienst beoogt
de z.g.n. aanvullende opleiding
B". Dat klinkt erg zakelijk. En
doet meteen de vraag rijzen:
waar komt ineens die B van
daan? Er gaat dan ook aan deze
B-opleiding /oor de kandidaten
in de theologie een A-opleiding
voor de 3e en 4e jaars studenten
vooraf. Deze éérste meer direkt
op de praktijk gerichte vorming
omvat naast een aantal preek
besprekingen een reeks oriënte
rende voordrachten te houden
door deskundigen op allerlei ge
bied. Aan de Hogeschool in Kam
pen zijn enkele hoogleraren al
enige jaren geleden met dit
praktisch gerichte kollegewerk be
gonnen. Terwijl ds. S. J. Popma
ongeveer anderhalf jaar geleden
aan de Vrije Universiteit met de
ze zaak een aanvang heeft ge
maakt. Het ligt nu in de bedoe
ling dat in het najaar zijn taak
door mij wordt overgenomen. En
dat ik tegelijkertijd bij het ge
noemde vormingswerk in Kam
pen betrokken word.
Hoewel dus deze A-opleiding in
zekere zin een akademisch ka
rakter draagt kan ze toch dienen
om de studenten in de theologie
zo gauw mogelijk met allerlei
vragen van de toekomstige ambts
praktijk in aanraking te bren
gen. Waarbij het dunkt me
aan mogelijkheden om hen ook
pastoraal" te helpen niet zal
ontbreken.
Het 2e gedeelte van de prak
tische vorming (de B-opleiding
dus) valt na het kandidaatsexa
men. Met ingang van een be
paald tijdstip zullen de kandida
ten in de theologie niet eerder
beroepbaar worden gesteld dan
nadat ze een zeker aantal maan
den in de „stage" zijn geweest.
Deze stage zou mén natuurlijk
een hulppredikerschap kunnen
noemen. Maar met dien verstan
de, dat, in overleg met de plaat
selijke kerkeraad, de leiding en
de opdracht uitgaan var. een be
paald predikant die bereid en
in staat is deze zorg op zich te
nemen.
Men verwacht dat deze B-op
leiding met stagetijd een goede
aansluiting geven zal bij de aan
vankelijke kennismaking met de
praktijk uit de A-tijd. En dat zo
doende een goede overgang naar
het werk in een eigen gemeente
of in speciale arbeid kan worden
verkregen.
Het zal duidelijk zijn dat de
B-opleiding geheel een kerkelij
ke aangelegenheid is. Waarom
dan ook de Synodale benoeming
alleen deze B-zaak vermeldt. Het
ingeschakeld worden bij de A-
opleiding is dus daarbij veron
dersteld.
Verder spreekt het vanzelf dat
juist ook in de B-opleiding het
zwaartepunt van mijn toekomstig
werk zal komen te liggen Opzet
en organisatie, met de pastorale
zorg daarmee samenhangend, ko
men straks voor mijn rekening.
Waarbij nog bij lange niet te
zeggen valt wat dit alles met
zich zal brengen. Het is wat
B betreft voor onze kerken
een onbekend terrein dat we
gaan betreden. Sommige andere
kerken zijn ons hierin ver voor
uit. Het Hervormd Seminarium
in Driebergen is daarvan wel een
heel sterk sprekend bewijs. En
het is hoog tijd dat de Gerefor
meerde Kerken aan de reeds be
gonnen praktische vorming van de
aanstaande predikanten de nodige
uitbreiding gaan geven. We zul
len daarbij een dankbaar gebruik
mogen maken van de ervaring
die andere Kerken reeds gedu
rende vele jaren met deze arbeid
hebben opgedaan. Maar verder
zullen we wellicht moeizaam
onze eigen weg moeten vin-
Dat het daarbij gaat om een
zeer véél omvattend werk staat
bij alles wat nog onzeker is, van
te voren wel vast.
Maar ook dat het gaat om een
werk, waarvan zo voel ik het
aan een sterke aantrekkings
kracht uitgaat.
Het is wel om er tegen op te
Maar het is ook om er naar
uit te zien.
Hierbij zou ik het voorlopig
maar willen laten.
Als ik er mettertijd door erva
ring wat meer van wéét zal ik er
ook graag nog eens wat meer
over schrijven.
In de toekomst hopen we nog
verder op dit nieuwe werk in te
gaan. Ds. Thomas wil echter
graag eerst wat aarzelende
schreden zetten voor hij verder
vertelt over zijn werk. Zijn ge
meenteleden wilde hij echter niet
geheel onkundig laten en wij
hebben van zijn artikel dankbaar
gebruik gemaakt.
Aantal stafleden verveelvoudigd
Nederland zal
bijdrage aan
plan verlenen
J^E Wereldraad van Kerken gaat
te Genève een nieuw hoofd
kwartier bouwen, waarvan de
ten twee en een half miljoen dollar
bedragen. Men verwacht dat de
bouw in de loop van dit jaar zal
worden aangevangen.
Volgens de plannen zal een ge
bouw van drie verdiepingen ver
rijzen te Grand-Saconex, een voor
stad van Genève. De nieuwe plaats
zal het hoofdkwartier van de We
reldraad dicht bij het centrum van
de stad en eveneens dicht bij het
Geestelijke verzorging gerepatrieerden
IN de Grote Kerk te Den Haag is
gistermorgen mej. ds. J. H. Ste
geman bevestigd tot Hervormd predi
kant voor buitengewone werkzaamhe
den: de geestelijke verzorging van in
de provincie Zuid-Holland in contract-
pensions gehuisveste gerepatrieerden.
De secretaris van de C.I.O.-commis-
sie, ds. M. D. Gijsman te Den Haag,
trad op als bevestiger. Zeer groot was
de belangstelling voor deze dienst.
Ds. Gijsman baseerde zijn bevesti
gingspredikatie op het tekstgedeelte:
„Hij leidde hem tot Jezus" (Joh. 1 vers
43a) wat wordt gezegd van Andreas die
zijn broeder Simon tot Christus leidt.
De predikant herinnerde eraan, dat
mej. ds. Stegeman in 1937 bij de Pro
testantse Kerk in Indonesië werd beves
tigd in Surabaja. Zij was toen de eer:
ste vrouw die in het v.m. Ned. Indië
in de volle ambtsbediening werd ge
steld. Ditmaal is zij niet de eerste
vrouwelijke predikant in de Hervormde
kerk, maar de derde vrouw (de eerste
was da. I. C. Jansen te Oosthuizen, N.
Holland en de tweede dr. J. C. Schreu-
der te Amsterdam, die de geestelijke
verzorging heeft van bejaarden in Am-
Ds. Gijsman zag in de tekst vier ele
menten, die als richtinggevend voor het
pastoraat moeten worden beschouwd. In
de eerste plaats moet de dienaar van
Christus Hem zelf gevonden hebben,
daarna moet hij met geestdrift anderen
tot Christus brengen. Vervolgens dient
hij Christus tot die anderen te brengen
en ten laatste en dat achtte de pre
dikant het belangrijkste moet de die
naar Christus met die anderen alleen
laten, met andere woorden: de pastores
hebben te bedenken dat hun opdracht
niet verder strekt dat tot Christus te
leiden en iets van Hem te laten zien.
Zij mogen niet doen wat Christus zelf.
doet.
Hij wees er ook op, dat het pastoraat
nimmer kan worden vervangen door het
maatschappelijk werk. Het pastoraat, de
zielszorg, blijft een eigensoortige groot-
Ontroering
Met ontroering sta ik bier op deze
kansel, aldns da. Stegeman vervolgens
in haar intreepredikatie, waarvoor zij
het eerste artikel van de Geloofsbelij
denis als uitgangspunt nam. Ontroering,
omdat ik het gevoel heb, dat ik na al
lerlei en vele moeilijkheden weer het
pad heb gevonden, dat voor mij be-
De griep heeft ook in België terrein
gewonnen. In Luik liggen naar schat
ting 18.000 mensen te bed met griep. De
Belgische minister van gezondheid,
Mayers, heeft verklaard, dat de epidemie
geen ernstig karakter heeft.
Het „Ik geloof In God de Vader....
zag zij als iets groots en iets teers.
Iets groots: dat God ons wil gebruiken
bij Zijn herscheppend werk. Iets teers:
dat ik in uw midden amen mag zeg
gen op deze belijdenis. Het weten dat
God Zijn gemeente over heel de wereld
heeft, bevrijdt ons ervan dat wij onze
pastorale taak als te zwaar zouden voe
len, zo zeide zij ondermeer.
'n klasse apart
Palais des Nations (U.N.O.) en
andere internationale organisaties
brengen.
dat het snel uitbreidend program
ma van het Oecumenisch Bureau hei
al sinds lang nodig had gemaakt om
meer ruimte te hebben voor bespre
kingen alsmede bureau-lokaliteiten
voor het groeiende aantal stafleden.
Hij zei, dat de huidige staf van 150 per
sonen ongeveer het dubbele
tien jaar geleden en dat er nog meer
stafleden bij zullen komen na de Der
de Assemblee, die eind 1961 gehouden
zal worden te New-Delhi, India. Gedu
rende deze tien jaar, aldus dr. Vis
ser 't Hooft, is het algemeen budget
van de Wereldraad van 250.000 dollar
jaarlijks, opgelopen tot 505.000 dollar
in 1959 en de huidige plannen wijzen
op een verdere toename na de Derde
Assemblee.
Eveneens in het nieuwe gebouw zullen
worden- gehuisvest de bureaus van de
Lutherse Wereldfederatie, de Presby
teriaanse Wereldbond en andere licha
men die met de Wereldraad van Ker
ken betrekkingen onderhouden en die
tezamen staven hebben van ongeveer
honderd man personeel.
In het nieuwe gebouw zal een centraal
gelegen kapel zijn, die vijfhonderd
mensen zal kunnen herbergen.
Het ontwerp van het gebouw van het
nieuwe hoofdkwartier laat de mogelijk
heid open om later nog twee nieuwe
vleugels met bureaulokaliteiten aan te
bouwen. De architekten zijn Otto Senn
uit Basel en Henri Lesemann uit Ge
nève. Wijlen Otto Bartning, een pro
minent Duits architect uit Darmstadt,
heeft eveneens aan de plannen ge-
Steun
Op de vrijdag te Utrecht gehouden
maandelijkse vergadering van J"
Oecumenische Raad van Kerken
Nederland heeft de commissie voor
ternationale zaken van de raad
studie-document van de Wereldraad
van Kerken te Genève ter tafel ge
bracht, getiteld „De christenen en de
voorkoming van oorlog in de eeuw
van het atoom."
Aan de Commissie voor Internationale
Zaken zal gevraagd worden een sa
menvattende studie over dit onderwerp
samen te stellen, welke als leidraad
zal kunnen dienen bij de bestudering
van het atoomvraagstuk in de kerken,
it een verslag van de bijeenkomst van
het comité voor het nieuwe gebouw
van de Wereldraad van Kerken, te
Genève bleek, dat het comité plannen
voorbereidt ter bereiking van een bij
drage voor dit doel uit de Nederland-
Deze vergadering werd geleid door de
voorzitter, prof. dr. W. F. Dankbaar.
Uitwisseling
De Oecumenische Jeugdraad in Neder
land heeft de mogelijkheid om een
aantal Nederlandse jongeren uit te
wisselen met jonge Amerikanen. Deze
jongeren, die tussen de 16 en 19 jaar
oud moeten zijn en eindexamen heb-
Ds. A. H. v. d. Heuvel
naar Genève
De Wereldraad van Kerken heeft
ds. A. H. van den Heuvel, secre
taris van de Oecumenische Jeugd
raad in Nederland te Utrecht aan
gezocht om een benoeming als se
cretaris van het Jeugd-departe-
ment van de Wereldraad van Ker
ken te willen aanvaarden.
ben gedaan van een middelbare school
of ulo worden opgenomen in Ameri
kaanse gezinnen zullen een jaar
Highschool bezoeken. De jonge Ame
rikanen nemen in Nederland de plaats
van de Nederlanders in.
De bedoeling van deze uitwisseling is
om .eikaars kerkelijk leven en omge
ving te leren kennen en is een waar
devolle bijdrage tot vernieuwing van
de kerken, vorming van jonge leiders
en de bevordering van vriendschap
tussen de volkeren.
De kosten van deze uitwisseling bedra
gen 410, hetgeen mogelijk wordt ge
maakt door steun van de Amerikaan
se kerken. Een beperkte groep Ne
derlanders kan worden uitgezonden
naar Amerika. Men betaalt dan 1310
(wat neerkomt op 410 plus onder
houd van een jongere voor één jaar).
Beroepingswerk
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Medicine Hat, Alberta,
Canada (Christian Reformed Church):
J. H. Binnema te Lemmer.
Aangenomen naar Barendrecht voor
te stichten derde pred. plaats: P.
Joose te Andel N.B.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Rotterdam-Charlois: W,
van 't Spijker te Drogeham.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Tweetal te Benthuizen: M. Blok te
Rijssen en A. Elshout te Utrecht.
Leviticus en de geslachtsregisters zijn de bijbelgedeelten die
het minst gelezen worden. En toch maken ze deel uit van de
geschreven Openbaring van God. Zij zijn meer dan een
opsomming van allerlei namen.
Hebt u bijv. de twee geslachtsregisters in Genesis wel eens
met elkaar vergeleken? Ze staan opgetekend in Genesis 5 en
Genesis 11. Boven het eerste hoofdstuk zouden we kunnen
zetten: „De doodsklokken luiden". Boven het tweede: „Bevol
kingsexplosie"
Als een refrein eindigt ieder vers van het geslachtsregister
van Genesis 5 met de woorden „en hij stierf'. Ieder sterfgeval
plaatst de wereld weer voor de realiteit van de zonde. God
had beloofd, dat uit Seth de man geboren zou worden, die
de slang zou vermorzelen, maar steeds weer wachtte de wereld
tevergeefs. Steeds weer stond de wereld aan het sterfbed van
de hoop.
Maar iedere waarschuwing trok minder aandacht dan de
vorige, want in hoofdstuk zes zien we, dat de aandacht van
de wereld zich niet richt op de sterfgevallen, m.aar op de
„dochters van de mensen die schoon waren".
Nog altijd komt de dood als een waarschuwing aan de leven
den. Horen wij zijn roepstem? De dood is overwonnen door
Christus, maar dat geldt slechts voor wie Christus toebehoort.
NASSER EN ISRAËL
ipR is na de golf van antisemitisme, In dit licht bezien krijgen de inci-
die een groot deel van de wereld denten, die in de afgelopen dagen
heeft overspoeld, reden om aan te aan de grens van Israël en Syrië heb-
nemen, dat de Arabische landen on- ben plaatsgevonden, meer dan ge-
der leiding van Nasser, het de jonge wone betekenis. Syrië maakt deel uit
staat Israël erg lastig zullen gaan van de Verenigde Arabische repu-
maken. bliek van Nasser en is in wezen in-
In de afgelopen weken heeft de pre- gelijfd bij Egypte,
sident van de Egyptisch-Syrische De acties van Nassers troepen in
Verenigde Arabische republiek aUes het Syrisch-Egyptische grensgebied
gedaan wat in zijn vermogen lag om hebb*n ten doel, vergeldingsmaatre
de zieltogende Arabische Liga nieuw »e,en
leven in te blazen.
Nasser streeft er nog steeds naar,
van tijd tot tijd het geval is geweest.
een eind te maken
punt vliedende kracht, welke uitgaat s«eien
van zijn tegenvoeter in Irak, premier Nass]
Kassem. Om dit doel te bereiken, zal
Als Nasser niettemin zijn plannen
RC UJU itgtmuc, gaan.
u een oud beproefd middel: het s(jhe gtaten hebben zonder uitzon_
creeren van een noodtoestand aan dering gezW0ren, dat de staat Israël
de grenzen van Israël. van de baart moet worden geveegd.
De animo voor de bijeenkomst van Wellicht gaat men zich realiseren,
de Arabische Liga is niet bijster da^ steeds moeilijker zal worden,
groot. De landen, die Nasser er graag dit te doen De goif van anti-semitis-
bij wil hebben, zoals Irak en Tunesië, me js overal unaniem veroordeeld en
hebben nog niets van zich laten ho- uit de reactie er op, ook in de Ver
ren. En dus is voor de president enigde Naties, kan worden opge-
van de V.A.R. de verleiding groot, maakt, dat men Israël niet alleen
naar een wapen te grijpen, dat in het zal laten staan, als zijn bestaan op het
verleden zijn doeltreffendheid al spel staat. Ook Nasser zal daar reke-
eens heeft bewezen. ning mee moeten houden.
zijn een- van dit dagboek heeft
zaamheid eindelijk ge- geleid, en onder welke
zeischap mocht houden, omstandigheden
Naar wij vernemen haar
zal binnen twee maan
den het reeds hier en «-
daar aangekondigde bleef ze van tijd tot tijd werd geschreven.
Dagboek van mevrouw opschrijven wat zij bei-
Colijn verschijnen, dat den doormaakten. Ze
bewerkt en ingeleid beschreef ten slotte zijn weergegeven
wordt door drs. G. Pu- dood, zijn begrafenis, en kunnen inlichten over
chinger. vooral haar leed gedu- dr. Colijns laatste levens-
rende de vele maanden jaren. Daarom vormt dit
Dit dagboek was oor- eenzaam {n Duits- boekwerk een historische
spronkelijk uitsluitend land achterbleef, bijna bron van betekenis,
voor de kinderen en uerstofcen van ane con. Toch grijpt .bóven dit
kleinkinderen Colyn be- famiUt en
--njmemmrenn» vHendm in het Vaier.
Drs. Puchinger heeft
door middel
stemd,
Colijn wilde doen we
ten, wat haar en haar
echtgenoot sinds de ge-
alles uit het geloofsge
tuigenis, want én uit de
brieven van dr. Colijn
én het gehele dagboek
anno- van mevrouw Colijn
blijkt hoezeer beiden be-
vangenneming door de titles xweel mogelijk ge-
Duitsers in 1941
overkomen, voor het uiwi/e». i/u« ui.
val geen van beiden de die"''hij gedurende"zijn moeilijke jaren van ver-
hnlhnnsrhjin overleven eenzaming.
Deze uitgave, die door
de Uitgever J. H. Kok
ballingschap overlever, balUngschap schreef,
waardoor ook dr. Colijn
In een sober maar be- aan het woord komt,
wogen relaas vertelt terwijl het dagboek is te Kampen tegen een
mevrouw Colijn, hoe aangevuld met diverse zeer billijke prijs ter be-
haar man
gen genomen en werd
weggevoerd, eerst naar
Valkenburg, later naar
Berlijn en Ilmenau
heel wordt voorafgegaan de aandacht trekken en
door een inleiding v
i hij de situatie uiteen- zijn voor i
blijvende waarde
Thüringen. Ook toen zij zet die tot het schrijven
kennis r
38
De zieke glimlachte voldaan, doch kon niet lan
ger aan de bedwelmende inwerking van het genees
middel weerstand bieden en zonk weg in een diepe
Sl3_!Pü bent een beter ziekenbezoeker dan ik, Sir
Thomas, zei de prelaat, want soms is een gerust
stellend verzinsel beter dan een onaangename
waarheid.
Hoezo? vroeg de Vaux, plotseling driftig, meent
u dat ik mij laat verleiden tot leugens, zelfs als ik
daar iemand troost mee kan brengen?
Waarom zegt u dan dat zijn meester zo dade
lijk bij hem zal komen? schudde de prelaat het
hoofd. Zijn meester is toch de ridder van de Lui
paard en
En die is teruggekeerd, onderbrak de Vaux ge
prikkeld. Nauwelijks enkele uren geleden heb ik
hem gesproken en hij is het die de geneesheer heeft
meegebracht.
Waarom hebt u mij dat niet eerder gezegd?
riep de bisschop vol angst.
Maar dat heb ik gezegd, antwooMde de Vaux,
nu nog meer gebelgd. Wat heeft dat trouwens te
betekenen? Wat heeft de ridder van de Luipaard met
de bekwaamheid van deze geneesheer of met de ge
zondheid van de koning te maken?
Veel, Sir Thomas, zei de bisschop, zich de han
den wringend, heel veel! Hij stampte met de voet
vol ongeduld op de grond en keek verward om zich
heen. Waar is de ridder dan zo eensklaps naartoe?
Dit kan tot een noodlottig misverstand leiden.
Sir Thomas haalde de schouders op en begreep
niet wat hij van die onverklaarbare verwarring
moest denken. Min of meer zenuwachtig antwoord
de hij: Misschien weet de sla*' het die bij de zieke
de wacht houdt. Wij kunnen bet hem vragen.
De knaap werd geroepen er met onsamenhan
gende zinnen te verstaan dat een officier zijn
SIR WALTER SCOTT
ter had ontboden
komen, enige ogenblikken voor zij in de hut waren
binnengekomen. De angst van de bisschop werd bij
die woorden nog groter en zelfs de Vaux, die anders
in het geheel geen scherp opmerker was, meende
daaruit te moeten opmaken dat inderdaad een niet
te onderschatten gevaar hen bedreigde. Niettemin
vond hij het ogenblik niet gunstig om vragen te stel
len en dus haalde hij brommend de schouders op
en voerde de Arabische geneesheer met zich mee
naar de tent waar Richard hem wachtte.
HOOFDSTUK IX
Zoals uit de mededeling van de slaaf bleek, was
Sir Kenneth dus door een officier naar de tent van
Richard geroepen, zonder dat zelfs de Vaux daar iets
was van te weten gekomen. Dit laatste was echter
uitsluitend een gevolg van het feit dat de koning
zich eens te meer had laten leiden door een van die
plotseling opkomende vlagen van ongeduld, zodat hij
opeens geen ogenblik langer had kunnen (of willen)
wachten om van de ridder van de Slapende Luipaard
persoonlijk te vernemen waarom deze uit de leger
plaats was afwezig geweest en wat zich in de hut
van de kluizenaar had afgespeeld. Bovendien wilde
hij uit zijn mond een zo volledig mogelijke beschrij
ving horen in verband met de ontmoeting met de be
tent van de koning te roemde geneesheer. Kortom, net feit dat hij Sir Ken
neth bij zich had ontboden had niets te maken met
een vooraf uitgestippeld plan, doch was slechts een
gevolg van de typische opvliegendheid en ongedurig
heid van zijn karakter, die hem, zoals meer gebeur
de, dingen deden ondernemen zonder dat hij daar.
lang had over nagedacht. Enige ogenblikken te vo
ren had hij er zelf niet eens aan gedacht.
De Schotse ridder verscheen dus in de tent van
de koning en gedroeg zich daarbij met de rustige
waardigheid van de man die het gewend is op zul
ke audiënties ontvangen te worden. De Engelse ko
ning kende zijn bezoeker nauwelijks, zelfs niet van
aanzien, ofschoon deze laatste steunend op zijn
waardigheid en aangelokt door de aanwezigheid van
de geliefde van zijn hart nooit een gelegenheid
had laten voorbijgaan om aan het hof te verschij
nen, telkens wanneer de vorst feesten had ingericht,
toegankelijk voor al wie de waardigheid van ridder
Terwijl Sir Kenneth nu het ziekbed naderde, keek
Richard hem scherp aan, wachtend tot de ridder de
knie had gebogen. Na de gebruikelijke begroeting
bleef deze onderdanig staan, evenwel zonder dat men
ook maar één spoor van slaafsheid in zijn houding
kon bespeuren.
U bent dus, begon Richard, Kenneth van de Lui
paard? Van wie hebt u de waardigheid van ridder
ontvangen.
Ik kreeg mijn titel onder het zwaard van Wil
lem, de Leeuw van Schotland, antwoordde Sir Ken-
Een eerlijk wapen, hernam Richard, op een
waardige schouder. Wij weten uit ervaring dat u1
zich dapper weet te gedragen in het heetst van de
slag en meer dan eens zagen wij u in de voorste ge
lederen, ook als de nood hoog was. Graag zouden
wij u dan ook met blijken van goedgunstigheid over
laden, doch uw verwaandheid belet ons iets anders
voor u te doen dan u vergiffenis schenken om de
overtreding dié u gewaagd hebt te bedrijven.
Wordt vervolgd
„Wat is geschiedenis
Met deze eindles is een slot gekomen
aan de periode van de kaderschool
het C.N.V. die op 3 januari 1948 werd
geopend. Maar dit betekent niet het
eind van de kadervorming in de chris
telijke vakbeweging. Deze mededeling
stelde prof. mr. W. F. de Gaay Fort
man als rector der kaderschool, die
12 jaar lang in zaterdagse lessen
Utrecht is gegeven, toen hij zaterdag
de sluitingsdag van de laatste ci
i deze vorm opende.
Hij stelde daarnaast een woord
teleurstelling, dat uit de kaderschool
(nog) niet is voortgekomen het hand
boek voor de Christelijk-sociale bewe
ging, doch roemde anderzijds de uitne
mende samenwerking, de volharding en
toewijding, die er bij docenten en leer
lingen in deze twaalf jaar is geweest.
In de nieuwe periode zullen dagcur
sussen voor bestuurders worden gege
ven. Het ideaal is een „Akademie der
Arbeit," zoals verbonden
Frankfurtse universiteit. Ook in de An
gelsaksische landen kent men universi
taire leerstoelen over de arbeidsverhou
dingen. In ons land zijn wij daaraan
nog niet toe. Toch is het goed, daar
aan te denken en een begin te maken
met een permanente kaderschool met
*-«half
Geschiedenis
De sluitingsdag kreeg bijzondere glans
door een eindcollege van de heer J.
W. van Hulst over het onderwerp „Wat
is geschiedenis?". Dat de geschiedenis
zich bezig houdt met het verleden was
niet de opvatting der oude Grieken, die
de geschiedenis zich uitsluitend zagen
afspelen in de sfeer der goden, wier le
ven exemplair was. Alles wat geschied
de was slechts een zwakke afschadu
wing van wat gebeurde in de godenwe
reld. Dat herhaalde zich immers in het
mensenleven in kleine, verzwakte
vorm, op grote afstand. De menselijke
daden hadden geen betekenis in zichzelf.
De geschiedenis was een cyclisch ge
beuren en de menselijke geschiedenis vol
komen onbelangrijk.
de oudheid was er slechts één ge
schiedbeschouwing, die principieel an
ders was: de joods-christelijke. Het
Oude Testament leert ons, te spreken
een geschapen tijd met een begin-
•en eindpunt, geen cirkelstructuur,
- een lineaire, een gerichte tijd. Dat
houdt in, dat ieder mens leeft in zijn
eigen tijd, dat hem daarin een plaats
toegewezen. Hij is in die tijd gebo-
Hij leeft maar één keer en is in
dat leven geroepen te beantwoorden:
zijn bestemming.
is in die opvatting wordt geschie
denis actuele werkelijkheid. God heeft
haar bewust gewild. Hij staat aan het
eind en het begin der geschiedenis.
Rekenschap
Dit houdt ook in, dat de mens, staan-
in de geschiedenis, verantwoordelijk
heid heeft. Hij moet rekenschap afleg
gen. verantwoording geven. Profetie,
zoals het Oude Testament ons die leert
kennen, is in de toekomst geprojecteer
de geschiedenis en geschiedenis is in
het verleden geprojecteerde profetie. De
mens wordt betrokken in het „en het
geschiedde" de profane geschiedenis
an t heilsgeschiedenis.
Spr. zette nog uiteen dat geschiede-
s meer is dan het kermen van feiten
i cijfertjes en personen. Het verleden
meer dan de feitelijkheid. Het zich-
rekenschap geven speelt een beslissen
de rol. Iedere keer zal men daarom het
verleden opnieuw moetèn opbouwen.
Daarom heeft de historicus tot taak te
schiften, te keuren en te kiezen. De
Bijbel leert ons, dat wij geschiedenis
hebben te schrijven enerzijds in con
tact met de actuele werkelijkheid, an
derzijds in contact rriet Hem, in Wiens
hand de geschiedenis is.
Na deze bijeenkomst verenigden do
centen en leerlingen van de kaderschool
zich aan een koffiemaaltijd, die door
wederzijdse woorden van waardering
werd onderbroken. De heer C. J. van
Mastrigt, voorzitter van het CNV dank
te met name de docenten voor wat zij
in de afgelopen twaalf jaar door dit
werk voor het vakverbond hebben ge-
Naleving kerkorde
wordt gecontroleerd
De provinciale kerkvergadering van
de Hervormde Kerk in Utrecht gaat vol
gens een bericht in het „Gereformeerd
Weekblad" (Uittg. Bout) een nauwkeu
rige controle instellen naar de naleving
van het voorschrift in de kerkorde, dat
ambtsdragers niet meer dan twee maal
mogen worden herkozen. Aan alle kerke
raden is een brief gezonden, waarin de
namen van de ambtsdragers worden ge
vraagd, de tijdstippen waarop zij werden
gekozen en de tijdstippen waarop zij wer
den herkozen. Het breed moderamen van
de prov. kerkvergadering kan dispensatie
verlenen van dit voorschrift als de om
standigheden de herverkiezing nodig ma
ft De Italiaanse schilder Giuseppe
Cherubini, die in talrijke kerken en thea
ters schilderingen heeft aangebracht, is
op 92-jarige leeftijd overleden.
Vrees voor een
kettingreactie
in Duitsland
„De conferentie is in het hijzon
der verontrust over de versterkte
campagne in de Russische pers te
gen het Jodendom en individuele
Joden. Deze campagne kan op de
gewone Sowjetburgers de indruk
maken, dat zij een antisemitische
strekking heeft. De campagne heeft
hijgedragen tot de antisemitische
incidenten in de Sowjet-Unie tij
dens de joodse feestdagen in de
afgelopen herfst."
Deze verklaring is een onderdeel
:n motie, die een zestigtal joodse leiders
uit de gehele wereld het afgelopen week
einde op de zogenaamde „claims"-
conferenlie in het Amstel hotel te Am
sterdam heeft aangenomen.
In genoemde motie is voorts de be
zorgdheid vastgelegd die de conferentie
van joodse organisaties gevoelt „nu ge
bleken is dat in de situatie van de Joden
de Sowjet-Unie geen enkele verbete
ring is gekomen. Zij worden nog steeds
uitgesloten van de fundamentele reli
gieuze, culturele en opvoedkundige faci
liteiten, die als vanzelfsprekend wel aan
alle andere ethnologische en religieuze
bevolkingsgroepen worden toegestaan".
Derhalve doet de conferentie, aldus de
motie, een beroep op de Sowjet regering
:en einde te maken aan de anti-ioodse
lerscompagne, de Russische Joden weer
iet recht te geven joodse semeensehap-
pen te organiseren, hun geestelijke en
culturele uitwisseling met joodse ge
meenschappen buiten Rusland toe te
staan en aan Joden, die dit wensen het
recht te Schenken zich in Israël te ves
tigen, speciaal wanneer dit inhoudt dat
daardoor hele joodse families worden
herenigd.
antisemitische uitspattingen, die in Duits
land zijn begonnen en als een weerzin
wekkende plaag op andere landen zijn
overgegaan".
DUITSLAND
Over het anti-semitisme in West-
Duitsland had dr Goldmanp, president
van de Wereld Zionisten Organisatie
gezegd:
„We zijh ernstig ongerust over deze
wandaden van een onverbeterlijke
minderheid in Duitsland. Verantwoor
delijke leiders van de bondsregering
en de grote meerderheid van het volk
staan versteld over deze acties en ver
foeien de daders. Maar dat is niet ge
noeg. Wanneer er niet terstond kracht
dadig wordt ingegrepen, dan kan een
ketting-reactie het gevolg zijn, die
moeilijker kan worden onderdrukt en
die de invloed van hen %vellicht zal
vernietigen, die Duitsland na de oor-
tóg zijn huidige achtenswaardige posi
tie tussen de westelijke naties hebben
bezorgd. Met ons zijn de verantwoor
delijke leiders van de democratische
krachten in Duitsland van mening, dat
materiële compensatie slechts histo
rische betekenis kan hebben wanni
dat niet gepaard gaat met tekenen x
morele vernieuwing.
De ,,claims"-conferentie houdt zich
bezig met de schadevergoeding door de
Westduitse regering aan de joodse
slachtoffers van het nazi-regime. Verte
genwoordigers van de conferentie voe
ren de onderhandelingen met de rege
ring in Bonn.
Dr Goldmann deelde mee, dat het on
waarschijnlijk is, dat Duitsland in 1963
aan al zijn verplichtingen zal hebben
voldaan. Nog twee derden van alle in
gediende eisen wachten op behandeling.
Vooral is de conferentie bijzonder te
leurgesteld over het feit, dat de regering
in Bonn nog niets heeft willen doen voor
de Roemeense en Hongaarse joden.
Het Koninklijk Nederlands blinden
geleidehondenfonds te Amsterdam heeft
van Spaanse particuliere zijde een ver
zoek ontvangen na te gaan of het moge
lijk is ook in dat land te komen tot het
africhten van herdershonden ter bege
leiding van blinden. Het fonds te Am
sterdam heeft dit verzoek in studie gc-
Op dit moment kan men voorals
nog niet bekijken of deze mogelijkheid
inderdaad bestaat in dit zo totaal met
Nederland verschillend land.
