CHRISTFLIJ
Milder klimaat voor de
hereniging geref. kerken
0
KONING-
RICHARD
Niet de hoeveelheid
maar het hart telt
Prof. Dankbaar herkozen
als voorzitter Oec. Raad
u/if/f/ti/i/u/ie
Een woord voor vandaag
Kerkbouwactie brengt
tussentijds verslag uit
Hoop blijft
gevestigd op
16 miljoen
PHILIPS
Kanttekening
Het ene offer
Ds. J. D. Boerkoel heeft in ,J)e
(Kamper) Bazuin" een lang
artikel gewijd aan ,Ji et ene
offer". Een gedeelte van zijn ar
tikel citeren we. Sommigen heb
ben voorgesteld een „inzameling"
te houden in plaats van te ge
wagen van een offer:
Wï
stellen, dat daarachter de gedach
te school, dat onze wekelijkse ge
lijks verdienen. Dat horen we
meer de laatste tijd. Een „offer"
is die naam pas waard, als het
een rib uit je lijf ia. Je moet
het eigenlijk niet kunnen missen
en dan tóch afstaan. Je moet er
je iets voor willen ontzeggen; je
moet het goed kunnen mérken, dat
je gegeven hebt. Deze opvatting
wordt bij een buitengewone collec
te nog onderstreept, niet als op
een extra-offer wordt aangedron
gen, maar wel als we worden op
gewekt, deze keer eens een offer,
een waar offer, een echt offer te
brengen. Waarmee dan onze min
dere gaven van elke zondag bui
ten de categorie „offers" zouden
TOT DIE OPGESCHRbEFDE be
tekenis van het woord geeft de
taalkundig; afleiding geen reden.
Letterlijk is een offer iets dat
men aan iemand tegemoet voert,
dat men hem voor ogen stelt om
het hem aan te bieden. Is het
God, aan Wie men het opdraagt,
dan krijgt het offeren de zin van
wijden of heiligen. Alles wat we
aan de dienst des Heren beste
den, is een offer, ongeacht de om
vang of de grootte ervan. Het
wordt niet pas een offer als we
er krom voor liggen. Elke Israë
liet bracht bij herhaling offeran
den; maar of het slachtdier nu
zijn enige ooilam was. of één uit
zijn bezit van tien of honderd of
duizend stuks vee, deed niets toe
of af aan het karakter van die
gave als offer. Natuurlijk sneed
het er bij de een meer in dan bil
de ander. Maar niet dc veelheid
of de grootte van het offer was
bepalend voor de waarde ervan;
het kwam aan op de kwaliteit, en
op de gezindheid van het hart van
de offeraar. Waartoe dient Mij de
menigte uwer slachtoffers? zegt
de Here (Jesaja 1 11). Hil let
op de hoedanigheid en vervloekt
de bedrieger, die minderwaardige
offerspijs op zijn altaar brengt,
een blind of kreupel of ziek dier
(Maleachi 1).
me? Jongens, hebben jullie kerk-
geld genomen? En in de kerk:
gauw uit de jaszak het muntstuk
je opdelven en het nonchalant in
de buidel stoppen.
Een zinvolle gewoonte, maar
die vermoedelijk wel zelden meer
in acht wordt genomen, zou het
zijn, als in het tafelgebed bij het
ontbijt niet alleen de prediker
aan zijn Zender opgedragen,
maar ook de Gever van alle goed
gedankt wordt dat we uit zijn
hand iets voor zijn dienst aan
Hem mogen teruggeven; en dat,
zoals dit voorheen wel gebeurde,
voor elk der naar de kerk gaan
de huisgenoten Bijbel en Psalm
boekje, een schone zakdoek, en
het uitgetelde kerkgeld wordt
klaargelegd.
"TN IN DE KERK, bij het passé-
ren van het zakje, ach, we ken
nen het „schietgebedje" alleen
nog in een plotseling ons overval
lende nood; maar zouden we het
niet ook op kunnen zenden tijdens
het collecteren? Nu dit vóór het
zingen afgelopen is, en we dus
niet meer door het zakje in ons
zingen gestoord en door het zin
gen van het zakje afgeleid wor
den, onder het orgelspel, is daar
gelegenheid voor. Diaconie: Here,
wilt U onze behoeftige broeders
en zusters zegenen. Theologische
Hogeschool of Vrije Universiteit:
Here, maak Gij van hoogleraren
en studenten bekwame arbeiders
in uw wijngaard. Zending: dat
allen voor U, o Koning Jezus, de
duik van onze hand in de collec-
tezak zijn zulke ontzaglijke be
langen gemoeid,
Bij afzonderlijke Inzamelingen
zouden die korte gebedjes voor
elk doel apart beter tot hun recht
komen dan bij het „éne offer".
Discussie op Kamper CSB-conferentie toont:
Referaat van
rentie is de afgelopen dagen pj*of. RldflerboS
r gebleken dat een spoedige I
QOK op de Kamper CSB-confe-
weer gebleken dat een spoedige
hereniging van de beide gerefor- (Van een onzer verslaggevers)
meerde kerken in ons land voor
band. En zeker, als het hart voor
de dienst des Heren openstaat,
gaat ook de beurs open. Maar het
hart is wel vaak wijder dan de
portemonnaic. Want haar vermo
gen is afhankelijk van allerlei om
standigheden In een tijd van gro
te weelde onder Salomo leidde het
volk bij de ingebruikneming van
dc tempel meervouden van het
aantal dieren, dat de verarmde
bevolking na de ballingschap bij
de inwijding van het herbouwde
huis Gods kon aanvoeren, naar het
altaar. Wie durft beweren, dat de
eerste maal wél. de tweede maal
niet geofferd is? Of de tweede
keer, van de armoede, wel. en
de eerste keer, van de rijkdom,
niet?
Wat een groot gezin, dat trouw
zondags beide diensten bezoekt,
aan misschien kleine geldstukjes
week aan week in het zakje
werpt, is even zeer een offer als
het geven van een bankbiljet, dat
soma tot bezuiniging op andere
uitgaven noopt.
De hoofdzaak ls, dat we Gode
lof offeren en aan de Allerhoogste
onze geloften betalen, ook in het
vaststellen van onze geldelijke ga
de
lijn
tn de opbrengst geconstateerd kan
worden. Maar of dit nu het gevolg
is van de invoering van het ene
zakje, is niet te bewijzen. De
statistieken van het Algemeen
Kerkelijk Bureau in het Jaar
boek vertonen in het algemeen
een progressie. Onze welvaart
spiegelt zich In tal van gemeen
ten af in. al is het slechts een
graadje, hogere collecten.
Grote betekenis werd vooral ge
hecht aan het geestelijke aspect
van de éénzakje-methode. De
aandacht kan zich concentreren
op één enkelvoudige daad, en
wordt niet verdeelcC en dus ver
zwakt, door het twee- of drlekecr
verrichten van "4W~ v">
ling.
l bewust moeten zijn
simpele handbeweging bij het ge
ven inhoudt, de nadruk eens is
gelegd We offeren vaak zo werk
tuigelijk. Bi) de nog net niet ge
sloten huisdeur „eventjes" een
controle: heb ik nou kerkgeld bij
i gelijke hande-
lopig nog niet op komst is. Maar
tegelijk is ook duidelijk geworden
dat de wil om elkaar te vinden
steeds sterker wordt.
Openhartig en soms fel hebben de
CSB-ers in Kampentezamen met en
kele reünisten, gediscussieerd. I
duidelijkst kwamen de verschillen
zienswijze te liggen in de discussie
het referaat, dat prof. dr. Herman
Ridderbos zaterdagmorgen hield,
waaraan o.a. de vrijgemaakt-gerefor-
meerde hoogleraar dr. H. J. Jager uit
gebreid deelnam. Alleen het feit al dat
zulk een publieke discussie tussen twee
Kamper hoogleraren weer gevoerd kan
worden wijst al op een veranderde
situatie en een milder klimaat.
Over de Utrechtse synode-besluiten
zei prof. Ridderbos dat de gereformeer
de kerken inzake de leer over verbond
en doop nu zijn teruggekeerd tot voor
1905. Dat is voor velen geen gemakke
lijke stap geweest, omdat men jaren
lang 1905 als zegenrijk heeft ervaren.
Maar de gereformeerde kerken hebben
dit gedaan om de vrede in eigen kring
te herstellen en de vrede naar buiten
In de vrijdag te Utrecht gehou
den maandelijkse vergadering
heeft de Oecumenische Raad van
Kerken in Nederland prof. dr. W.
F. Dankbaar, die periodiek af
trad, opnieuw tot voorzitter ge
kozen. Tot lid van het modera-
men is ds. J. Broertjes, voorgan
ger van de baptistengemeente te
Utrecht benoemd.
De raad besloot in de eerste helft j
van volgend jaar een vergadering j
te houden waartoe de moderamina
en dagelijkse besturen der partici-1
perende kerken zullen worden uitge
nodigd. Het onderwerp zal zijn: Hoe
houden de kerken bij hun beleid
met de anderen rekening?
Mr. R. W. Kijlstra, secretaris van
de Interkerkelijke Hulp Nederland,
deed mededelingen over de dezer
dagen te Bazel gehouden conferen
tie tussen vertegenwoordigers van
Interkerkelijke Hulp en van de Eu
ropese Zendingslichamen. Men
kwam te Bazel overeen in ieder ge
val op internationaal niveau meer
contacten met elkaar te leggen.
Ter vergadering brachten als gasten
ds. A. J. den Tonkelaar en A. J.
de Haas verslag uit 1
menische werk resp.
in Voorburg.
Binnen 24 uur
GRIEP
VERSLAGEN
door
te dienen. Men moet van ons, aldus
prof. Ridderbos, echter niet verwach
ten dat wij ook nog „excuus" gaan ma
ken voor de inhoud van de vervangings
formule. De eerlijkheid verbiedt ons
dat.
Over de inmiddels zo bekend gewor
den stipulatie van de Utrechtse beslui
ten over verbond en doop zei prof. Rid
derbos dat deze enkel wil aanduiden dat
men nu niet zomaar alles over ver
bond en doop kan gaan zeggen. Hier
zijn door de synode enkele waarschu
wingsborden en richtingwijzers ge
plaatst Als een kerkelijk-bindende leer-
uitspraak kan en zal deze stipulatie
echter niet gaan functioneren. Dat doen
enkel de drie- formulieren van enigheid.
De vorige avond had Ds. E. G. van
Teylingen, die meedeelde de auteur
van de in de stipulatie gebruikte formu
leringen te zijn, al veel over de achter
gronden van deze wijze van zeggen ver
duidelijkt. Veel bezwaar was er van
vrijgemaakte zijde tegen deze uitspraak
dan ook niet meer, al bleef men wel
het gebruik van historisch belaste ter-
len bijzonder betreuren.
Over de kerkrechtelijke verschillen
:i prof. Ridderbos dat hem uit vele
gesprekken gebleken was dat hier mo
menteel vooral de knelpunten liggen
Het gaat hierbij bij de vrijgemaakten
enerzijds om, zoals drs. G. Puchinger
het in de discussie formuleerde, het
„recht van oppositie" binnen de kerk.
(vooral ten aanzien van een nieuwe
synodale leeruitspraak) anderzijds om
de daarmee verband houdende schor
singen en afzettingen uit de oorlogstijd.
Rotterdammer machine 18 nacht
„Half bekeerd"
Prof. Ridderbos zei dat men niet
moest verwachten, dat hij zou gaan
pleiten voor een opheffen der schor
singen etc. Diegenen die denken dat
de synodalennu half bekeerd zijn
en dat de hele bekering spoedig zal
volgen hebben het, aldus spr., bij het
verkeerde eind. Het verst dat wij als
synodalen kunnen komen is te zeggen
dat wij er niet meer over zullen pra
ten. De overtuiging dat in de oorlogs-
Philip Noel-Baker, de Brit, die de
Nobelprijs voor de vrede heeft gekregen,
heeft tn een vraaggesprek voor de tele
visie te New York verklaard ervan over
tuigd te zijn dat de Sowjetunie bereid is
tot volledige ontwapening, gepaard gaan
de met een afdoende inspectiesysteem.
7/tidj/
Gouden ambtsjubileum
van ds. G. M. v. Renners
Ds. G. M. van Rennes, te Beetster-
zwaag, emeritus-predikant van de Ge
reformeerde Kerken vierde zaterdag j.l.
zijn gouden ambtsjubileum. Ds. Van
Rennes, die in de Gereformeerde Ker
ken een bekend figuur is geweest op het
terrein van de zending, werd 22 novem
ber 1879 te Amsterdam geboren. Hij stu
deerde aan de Vrije Universiteit en werd
in 1909 te Dussen in het predikambt
bevestigd.
Ds. Van Rennes maakte o.m. deel uit
van het college van generale zendings-
deputaten en was lid van de generale
synode van Den Haag—1949.
Ds. Van Rennes is ridder in de orde
van Oranje-Nassau.
jaren door Schilder c.s. onkerkelijk is
gehandeld zit bij ons diep, aldus prof.
Ridderbos.
In de discussie met de zelf indertijd
als predikant geschorste prof. Jager
bleek nog eens hoe existentieel diep vele
vrijgemaakten door hun schorsing ge
troffen zijn.
Nog steeds klinkt er een gevoel van
nart in hun stem door wanneer zij
daarover spreken. Prof. Ridderbos gaf
toe dat de „synodalen" soms te wi
begrepen hebben van de smart var
ze geschorste mensen. Men heeft teveel
gedacht: het is verdiend, te weinig: wat
moet dit voor deze mensen erg zijn.
Maar de rechtmatigheid van de schor
singen was voor prof. Ridderbos c
twistbaar. Dat wilde voor hem echter
niet zeggen dat hij de geschorste pre
dikanten niet graag weer op de preek
stoel van de gereformeerde kerken zag,
maar schorsingen opheffen is niet
gelijk, ook al niet omdat men niet i
in het verband van de gereformeerde
kerken leeft.
Over de soms zo felle polemieken tus
sen leden van beide kerken, merkte
prof. Ridderbos in zijn referaat nog op
dat deze felheid vaak juist een uiting
is van een niet van elkaar los kunnen
komen. Wij schrijven feller tegen elkaar
dan tegen prof. Smits, en dat zegt toch
wel wat. Er kan in dezen ook
vriendelijkheid ontstaan die een vr
delijkheid der vervreemding is.
Op de jeugd deed prof. Ridderbos
hartstochtelijk beroep om samen de weg
naar de hereniging op te gaan. Laat de
jeugd de gescheidenheid die. de ouderen
veroorzaakt hebben niet langer nei
Nu kan het nog en is de vervreemding
nog niet volkomen.
De conferentie, die door de heer
H. A. van Riessen voorgezeten werd.
werd naast de reeds genoemde nog
bijgewoond door dr. J. Schel
haas, de hoofdredakteur van „Waar
heid en Eenheid", ds W. G. Raven,
vrijgem.-geref, predikant te Almelo
prof. dr. J. T. Bakker te Kam
pen.
De bijbel tekent de levens van de mensen precies zoals ze zijn.
Ondanks het feit, dat Rachab opgenomen is in het geslachts
register van de Heiland lezen wij, dat Jozua zegt tegen de
verspieders, als de stad Jericho is gevallen: „Gaat het huis
van de hoer binnen en brengt de vrouw en allen die haar
toebehoren naar buiten".
Rachab en haar familieleden, de enige overlevenden van de
stad, krijgen een plaats aangewezen buiten de legerplaats
van Israël. God had haar gered, omdat zij in de overwinning
van God geloofde, maar voor Israël blijft zij een vreemdelinge.
Maar voor God is zij geen vreemdelinge meer. Zij trouwt met
Salmon en wordt de moeder van Boaz, die later met de Moabi-
tische Ruth trouwt. Zo krijgt zij een plaats in de rij der
geslachten waaruit de Heiland is geboren. Een buitengeslotene
in de wereld, een buitengeslotene in Israël wordt de groot
moeder van Christus. Van haar kan gezegd worden, dat,
ondanks het feit dat zij in het leven alles tegen zich had, het
geloof haar heeft behouden.
Mensen schamen zich soms voor hun ouders die van „lage
komaf' zijn, maar God niet en Hij schaamt zich ook niet voor
kinderen die hun leven verzondigd hebben, maar in geloof
zich aan Hem willen overgeven.
^OiFlKFNlFfOFlk
Mary-Mary, door Joan G. Robinson.
Vertaling Toos Blom Uitgave V.
Kramers, 's-Gravenhage.
Broertjes zijn onbetaalbaar, door M.
Z. Thomas. Vertaling M. en F. Koens.
Uitgave V. A. Kramers, 's-Gravenhage.
Hervormden gaven gemiddeld 2.73
■JVTOG voor het einde van het
jaar heeft de Commissie
Hervormde Kerkbouwactie 1959
een tussentijds verslag gepubli
ceerd waaruit blijkt dat in elf we-
Advertenti*
jffSk
ZICHTBAAR
GEZOND
HOOGTEZON
Neen, hernam de noorderling, ik ben geen
Fransman, zoals u schijnt te denken. Die snoeven
er inderdaad maar op los en ik begrijp dat u daar
door argwanend zijt geworden. Ik echter heb waar
heid gesproker al zie ik nu in boe dwaas het was
iets van mijn vaderland tc vertellen tegen iemand
die d nodige ervaring mist om zich die verschijnse
len voor te stellen. Niettemin verzoek Ik u mij op
mijn woord te geloven
De kleine oase met de pahobomtm en de bron. die
ze intussen hadden bereikt, kon in de barre, ver-
schneide omgeving niets meer of minder dan een
paradijs warden genoemd. De lange strepen scha
duw onder het geruis der bladeren er. het kalme ge
klater van het koele water, dat eerst In een marme-
rer bekken neerkwam en vervolgens de stammen
ier Somen besproeide, vormden een scherp contrast
met de onvriendelijkheid en de doodse verlatenheid
van de rest van het landschap, zodat de reiziger,
die Mer uitrustte, er door de aanwezigheid van het
kleine, vervallen bouwsel aan werd herinnerd dat
anderen hier reeds vroeger waren aangeland, na op
hun weg ongetwijfeld evenveel moeilijkheden te heb
ben doorworsteld als hij. Dit laatste was genoeg om
de drukkende eenzaamheid voor enkele ogenblikken
minder zwaar te maken en hem opnieuw te verzoe
nen met het lot dat her- naar deze streek had ge
bracht. Tussen de bomen was de grond zacht en
vochtig en kon men zich uitstrekken op een tapijt
groen, fluweelachtig
SIR WALTER SCOTT
i zich bij de ge
in. Als hij sprai
i zijn stem de ondertoon van iemand die ge
wend is te bevelen of zijn gevoelens moedig
beschroomd onder woorden te brengen. Hij
levend model van de Frankische ridder, krijgshaftig
en min of meer zorgeloos in beweging en omgang.
Naast de bijna reusachtige gestalte van dc noor
derling leek de Saraceen klein en mager. Als beiden
rechtstonden reikte het haar van de Muzelman nau
welijks tot aan de borst van de Europeaan en zijt
ranke leden, zijn magere armen en beenderige han
den lieten in het geheel niet de sterkte vermoeden
die hij even tevoren in het tweegevecht J-~
D« twee krijgers ontdeden hun paarden
tel. zadel en bekleding en lieten de d
een lager gelegen Dekken.
dieren drinken
zelf hun
dorst gingen lessen"bij de hoofdbron, waar het water
fris cn helder was Daarna heten ze zich naast el
kaar op het grastapijt neer en haaldon de mond
voorraad tc voorschijn die ze voor onderweg hadden
meegenomen Terwijl ze daar mee_bezig waren kre-
dat zijn voormalige vijand er sterk en edel uitzag.
In het helle licht van de middag, dat door het
bladerdek gezeefd over hen neerviel, leken ze twee
"afgezanten van totaal verschillende rassen. De Frank
maakte een indruk van kracht en gezondheid, met
een hoekig gelaat onder een weelderige, diepbruine
haarbos die krullend zijn schedel bedekte. Zijn ge
laat was tanig en gebronsd door de zon, doch de
delen van hals en armen die minder aan de stralen
werden blootgesteld getuigden nog van zijn oor
spronkelijke blanke, bijna witte huidskleur. Zijn ogen
waren blauw en onder de rechte, Griekse neus prijk
te een blonde knevel, terwijl hij naar Normandische
mode de kin gladgeschoren hield. Verder had hij
was in verhouding tot de rest
klein, doch stond recht en fier op de schouders. Op
het eerste gezicht kon men hem zowat dertig Jaar
oud schatten, doch aangezien vermoeienis en ont
bering zijn trekken verscherpten, mocht men aanne
men dat hij minstens drie tot vier jaar jonger was.
Zijn houding was die van een edelman, zijn lichaam
taal en gespierd, tegelijk sterk en lenig. Nu hij de
stalen handschoenen had uitgetrokken bleek hij lange,
goed verzorgde handen te hebben met soepele vin-
en pezen goedmaakten wat hij aan vlees en vet mis
te. Ongetwijfeld lag hij bij de ridder onder waai
het kracht en zwaarte betrof, doch even zeker ook
was hij deze de baas zodra het op snelheid en uit
houdingsvermogen aankwam. Ofschoon hij natuurlijk
al de uiterlijke kentekens van zijn ras vertoonde,
kon men hem niet lelijk of wanstaltig noemen, zodat
wie hem aankeek eens te meer de be
maken dat de christen-minstreels en -schilders in
hun uitbeelding der Oosterse heidenen wel erg
dreven. Zijn gelaat was enigszins schraal, welge
vormd en verbrand door de zon. met de kin verbor
gen ir een donkere, krullende baard waar hij ken
nelijk veel zorg aan besteedde. Boven de rechte
neus schitterden de ogen zwart en fel, diep in hun
kassen, terwijl zijn kleine tanden even wit en glan
zend waren als kostbaar ivoor.
De gebaren en woorden van de Oosterse krijger
getuigden van ernst, eerlijkheid en een goede opvoe
ding. ofschoon hij tevens een zekere terughoudend
heid aan de dag legde, eigen aan mensen n
licht ontvlambaar karakter die zich bij voorkeur
achter zwijgzaamheid verschuil'
derlijke warmbloedigheid te v®
ken tijds meer dan negen miljoen
gulden bijeen is gebracht. Van dit
bedrag is 38 procent bijeenge
bracht via de gemeenten terwijl
procent persoonlijk werd
geven.
Van de 1433 gemeenten hebben
1268 gemeenten aan de actie deel
genomen. De actie is nog niet ten
einde en de organisatoren hebben
volgens het verslag nog altijd de
goede hoop dat het gevraagde
van 16 miljoen gulden bij
een komt.
De grootste bedragen kwamen binnen in
de eerste drie weken van oktober. In
de derde Week werd zelfs anderhalf
miljoen gegeven. Het élan is echter
nog lang niet gedoofd. Gedurende de
laatste vier weken is gemiddeld een
kwart miljoen gulden per week binnen
gekomen. Volgens het voorlopige ver
slag is de bezoekactie ln de gemeenten
die medewerking hebben toegezegd
nog bij lange na niet ten einde ge
komen.
Ds. H. J. F. Wessendijk herinnert
het verslag er bovendien aan dat
sloten is om een groot aantal bedriji
aan te schrijven. Dit is nog maar
dele geschied. Voorts zullen zjj die t_.„
niet tot storting van een bijdrage kwa°
men nog eens extra aan hun voorne
men worden herinnerd.
Ook heeft meer dan één reeds verklaard
nogmaals een extra bijdrage te zullen
geven opdat de 16 miljoen zal worden
gehaald. Zo heeft een lidmaat uit Leeu
warden reeds toegezegd om van üei
bedrag dat aan de 16 miljoen zou ont
breken een tweeduizendste deel te
geven.
Een uitvoerig overzicht wordt gegeven
van de gemeenten die aan de actie
hebben deelgenomen. Deze gemeen
ten omvatten 3.156.794 leden van
het totaal van 3.291.247 hervormden
dus 95,1 procent. De gemeenten van
de provincies Drente. Overijssel, Zee
land en Utrecht hebben het beste mee
geholpen. Wat het aantal zielen betreft
staat Overijssel aan de kop gevolgd
door Utrecht, Zuid-Holland en Noord-
Holland.
De berekeningen strekten zich ook
over liet gemiddelde bedrag per ziel.
Hierbij kan alleen nog maar gebruik
worden gemaakt van de cijfers tot
21 november. Van de classes gaat
Sneek hier aan de kop met 4.F"
ziel, gevolgd door Breukelen
4.09 per ziel. Hoorn staat onderaan
met 0.79.
ln het kader van de provincies prijkt
Utrecht bovenaan- op de lijst met ge
middeld 3.04 terwijl Drente met bet
gemiddelde bedrag onderaan staat,
hoewel relatief het grootste aantal ge
meenten ln die provincie hun mede
werking verleenden. Voor de gehele
kerk bedraagt het gemiddelde bedrag
per ziel 2,40. Er waren veertien ge
meenten waar de opbrengst per ziel
het gemiddelde van tien gulden te bo
ven ging.
Inmiddels is het gemiddelde
bedrag voor het gehel» land in
BLIJVENDE ONTMOETING
J^LLJKBAAR wordt 1960 het jaar
van de topconferenties. Als de
Russische premier instemt met de
voorstellen van de Westelijke mo
gendheden, zullen er niet minder dan
vier in de onderscheiden hoofdsteden
worden gehouden.
Reeds lang werd door vrijwel alle
regeringsleiders beseft, welke bezwa
ren er verbonden kunnen zijn aan
een enkele topconferentie. Niet dat
deze zou beslissen over oorlog of vre
de, maar wel, omdat zij bij gebrek
aan overeenstemming licht zou kun
nen leiden tot een verslechtering in
de relaties tassen Oost en West.
Bovendien zijn de problemen, die
aan de orde gesteld zullen worden,
zo gecompliceerd en omvangrijk, dat
zelfs wanneer een grote mate van
eensgezindheid zou bestaan men
van een dergelijk gesprek geen won
deren mag verwachten.
Voor Chroesjtsjef is dit gebaar van
westelijke zijde een tegenvaller, om
dat de Russische premier voorstan
der is van een enkel topgesprek, dat
hij met zijn overrompelingstactiek
zou kunnen beheersen. Het zal dan
ook interessant zijn, zijn reactie te
vernemen.
De snelheid, waarmee de westelijke
Grote vier overeenstemming hebben
bereikt over het gezamenlijke voor
stel aan de Sowjetunie is enerzijds
verheugend, omdat zij als een de
monstratie van eensgezindheid kan
worden gezien.
Aan de andere kant duidt zij erop,
dat zij geen nauwkeurig uitgewerkte
plannen hebben opgesteld. Ongetwij
feld zal hieraan in de komende we
ken op diplomatiek niveau aandacht
worden besteed. Hetzelfde geldt voor
het Frans-Amerikaanse meningsver
schil, dat zijn scherpe kanten lijkt te
hebben verloren.
Het is bemoedigend, dat in deze
Kerstweek overeenstemming moge
lijk bleek over bestendiging van het
contact tussen Oost en West, dat kan
uitgroeien tot een blijvende ontmoe
ting, hoe moeilijk ook de problemen
zijn, die al zo lang om een oplossing
vragen.
NAAR DEFINITIEF VERBOD
MEDEDELING, dat de minister
van defensie, na het jongste ern
stig ongeluk, waarbij wederom vijf
doden te betreuren zijn,, besloten
heeft tot een voorlopig vliegverbod
voor.de Martin Mariner-vliegtuigen,
zal allerwegen met instemming zijn
begroet. Onzentwege moge het door
een definitief verbod worden ge
volgd.
Dit ernstige ongeluk, hoe aangrij
pend op zichzelf reeds, is immers niet
het eerste. Het is integendeel het zo
veelste in een reeks, en bij verschei
dene van de voorgaande ongevallen,
die steeds met zich brachten de dood
van aantallen jonge mannen, hebben
wij de vraag opgeworpen, hoe het
eigenlijk met deze toestellen gesteld
was.
Het moet, zo schreven we nog op 12
juni van dit jaar, het moet niet maar
komen tot een revisie van deze toe
stellen; veeleer nog moet het komen,
voor wat betreft het gebruik van
deze toestellen, tot een dieper ingrij
pende revisie van het regeerbeleid.
Wij schreven dit naar aanleiding van
het gebruik om deze toestellen, ge
stationeerd op Nieuw-Guinea, voor
reparatie van enige omvang en voor
revisie tochten te laten maken, de
halve aardbol om, naar ons land. Tij
dens deze vlochten alleen al zijn bin
nen de loop van één jaar twee toe
stellen neergestort.
De revisievluchten waren omslachtig,
en de vraag drong zich op, of dan
op Nieuw-Guinea niet betere voor
zieningen voor reparatie en revisie
te treffen waren. Maar ook de vluch
ten met deze toestellen boven Nieuw-
Guinea zelf waren riskant. Ernstig*
ongelukken zijn niet uitgebleven.
Na de val in juni van dit jaar
acht doden is van hoger hand het
makeh van de revisievluchten ge
staakt. Is het bij dat verbod geble
ven? Welke voorzieningen zijn sinds
dien getroffen? De vluchten op
Nieuw-Guinea zelf hebben kenne
lijk voortgang gevonden. En daar
is het ook, dat het nieuwe smar
telijk gebeuren bij de reeds zo lange
reeks van ongevallen zich heeft ge
voegd.
Daarop is nu opnieuw een voorlopig
vliegverbod uitgevaardigd. Het zal,
vermoeden wij, wel In een definitief
verbod moeten overgaan.
Het. leven van de mens immers be
hoort ons dierbaar te zijn.
LEEUWEN OP DE WEG
WANNEER iemand leenwen en
beren op zijn weg meent te
zien, duidt dit op ontmoetingen en
belevenissen, waarop weinig prijs
wordt gesteld.
De moderne mens beschouwt leeu
wen en beren als dieren, die men,
veilig staande voor een barrière van
ijzeren staven, kan bewonderen,
maar zonder die ijzeren staven voelt
men zich op zijn minst onzeker.
Wij zijn geen Simson, die, dank zij
de hem geschonken bijzondere krach
ten, een leeuw, welke hem onver
hoeds tegentrad, alleen reeds met dc
macht van de blote hand de baas
kon.
We hebben wel even opgekeken van
het bericht, dat in een van de die
rentuinen in ons land maar eventjes
vier leeuwen erin geslaagd zijn uit
te breken. Eerst was het er één, maar
bij nadere beschouwing bleken het
Nu menen deskundigen wel ons te
kunnen voorhouden, dat een uitge
broken leeuw in het gemeen geen
kwaad wil; hij moet onder zulke om
standigheden. zo tracht men ons ge
rust te stellen, te beduusd zijn. Nu,
wij willen bekennen, dat zich ook
van ons, bij de ontmoeting met een
leeuw, waarschijnlijk enige beduusd
heid meester zou maken, zodat we
daarmede betrekkelijk weinig op
schieten.
Waarmede we zeggen willen, dat
het antwoord niet dan betrekkelijk
bevredigend is. Blijft het feit, dat
leeuwen kunnen uitbreken. De
leeuwen en andere wilde dieren
„leven onder ons", en in toene
mende mate. Het houden van die
renparken blijkt een aantrekkelijke
bezigheid, er komen er althans steeds
meer. Maar hoe staat het met de
voorzieningen?
Met die voorzieningen zal het in
veruit de meeste gevallen heel wel
in orde zijn. Toch gebeurt er nog
wel eens iets. Zoals in dit geval,
waarin een heel leeuwenkwartet
zich op pad begeeft. Het heeft iets
van een kwartet van „de sterke vier"',
hoewel wij ook dan aan een ander
kwartet de voorkeur geven.
Respect hebben wij voor degenen die
erin slagen om ontsnapte leeuwen
terug te brengen binnen de afgren
zing waar ze horen. Waardering ech
ter hebben wij eveneens voor wie
erin slagen, hen daar te honden
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Houten, Utr.: P. J, Dors-
ïan te Staphorst; te Winterswijk (vac.
s. J. H. Hartzhelm): W. Bloemendaal
Zevenhuizen.
Aangenomen naar Lemele-Lemeler-
veld: H E. Smid, kand. te Haarlem.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Haarlem-Noord (3e
-ed. pl.): O. Jager te Almelo; naar
Huizum bij Leeuwarden (vac. G. Mor-
sink) B. Berends te Beetsterzwaag.
Bedankt voor Wassenaar: O. Jager te
Almelo; voor Scheemda: R. Petersen te
Oudemirdum.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Tweetal te Werkendam: P. Honkoop
te Yerseke en A. Vergunst te Rotterdam-
Centrum.
Beroepen te Boskoop: A. Elshout te
Utrecht.
Bedankt voor Ridderkerk: M. Blok te
BOND VAN VRIJE EV. GEM.
tcroepen te Velp Geld.: H. C. Leep te
otterdam-Centrum.
Benoemd tot onderwijzeres aan de
Christ. B.L.O.-school te Leeuwarden:
G. P Tdrensma te Leeuwarden; aan de
Christ, school te Delfzijl: I. van Dam
te Groningen: aan de Kon. Juliana-
school te Rotterdam: mevr Emous-
Hardon te Rotterdam; aan de V G.L.O.-
school te Rotterdam: N Remmers te
Oud-Beijerland; aan de Prinses Julia
na-school te Gouda: mevr. A. Barmont-
lo-Polet te Gouda; aan de De Visser-
school te Sassenheim: W Gravestein te
Heemse. aan de Christ School te Kla-
zienaveen-Noord: A. Kleine te Bever
wijk: aan de Christ Nat School te
Maarssen: L. H. Elfferich te Ouderkerk
a. d. IJsscl; aan de Christ. Nat School
te Nieuw-Lekkerland" W, Bakker te
Oud-Alblas; aan de Eerste Vreewijk-
school te Rotterdam: mevr. J. Willems-
Schuurman te Lekkerkerk; aan de
Christ School te Brummen: D. G. te
Rietstap te Bergentheim: aan de Christ.
Lager School IJsseloord te Capelle a. d.
IJssel: C. J. Brouwer te Ouderkerk a. J.
IJsscl; aan de Eben Haëzer-school te
Sneek: G. Miedema te Coevordcn; aan
de Joh. Calvijn-school te Den Haag: A.
Th. van Baal te Voorburg.
