k ftllNAIRUH
GEESTELIJK
LEVEN
voorzitter van Oynode van
92 ieuw-(§uinea, in onó Land
anneer
is de Heiland
eigenlijk geboren
t
Sylvia Ursula Laurentia
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 19 DECEMBER 1959
Gelukwens
Terwijl wij Nederlanders rustig eerst de Kerstdagén
laten voorbijgaan, eer we onze ..beste wensen voor
het nieuwe jaar" aan vrienden en kennissen verstu
ren, lijn in de Angelsaksische wereld al duizenden
bezig enveloppen te schrijven.
Trouwens de eerste Kerst- en nieuwjaarskaart-én heb
ben we ai ontvangen.. Een gelukwens staat oj$ "de
voorkant van een dezer kaarten en twee lieve blij
de kindertjes kijken ons lachend aan. De kaart be
vat niet het bijna onvermijdelijke „gezicht op Na
zareth". Wel iets soortgelijks namelijk een gezicht
op Combe-in-Teignhead in het Engelse Devon.
Bovendien is er een foto bij van een oude kurkboom
en de legende, die al 350 jaar oud is, dat wie drie
maal om de boom' heenloopt een wens mag doen.
Omdat de lezers van de Kerstgroet niet in de ge
legenheid zijn om naar de boom te gaan heeft de
afzender voor alle zekerheid een stukje kiyk inge
sloten. Leg het op tafel loop er drie maal omheen
doe
winnaar en duizenden verliezers. Het is het geluk
vafl het rad van avontuur: De één alles, de ander
niets.
Deze kaart laat zien dat ook in onze moderne be
schaafde wereld het pure heidendom nog welig.tiert!
Geluk hebben of gelukkig worden
Kerstmis schenkt ons geen lot uit de loterij. .Dan zou-,
den we met grote koppen in onze krant moeten mel
den: Dit jaar kwam Christus voor Jan Jansen.; Zijn
leven is in een slag veranderd. En de mensen zou
de de krant dichtvouwen en zeggen: ,,Weer niet
De kribbe is ook geen magische kurkboom, We lopen
er niet drie maal omheen om dan onze wens- te
doen. Wie naar de kribbe .gaat, kan er alleen maar
bij neerknielen. Hij mag daar niet een wens doen,
maar moet zichzelf geven.
Er is een geweldig verschil tussen het geluk, van
Christus en van de voetbaltoto. In het laatste geval
zegt de winnaar „Ik heb geluk gehad". Bij de krib
be leert de mens zeggen: „Ik ben gelukkig geworden".
Het geluk van Christus is niet voor oen éénling, die
het geluk in de schoot geworpen krijgt met voorbij
gaan van de velen. Dat geluk van Christus heeft iets
te maken met „gelukken", met volbrengen. Sedert
de mens stond bij de poort van het paradijs en zich
een uitgestotene wist, heeft hij steeds geprobeerd te
leven naar Gods eis. En nooit is hem dit gelukt.
Daarom kwam Christus niet om de wet- en-de pro
feten terzijde te stellen, maar om ze. te vervullen.
Wat de mens niet gelukte heeft Hij volbracht,
De zin van hef leven
Geluk is nilet door een toeval ontvangen' wat we graag;
willen hebben, maar het volkomen leven -ontvangen.
Wat de mens niet kan volbrengen in eigen kracht
wil Christus hem schenken. En Christus kan ons
gelukkig en daarom volkomen maken.
Hij zor.grt voor ons. Hij zegt: „Uw hemelse Vader weet
dat gij dit alles (voedsel en kleding) behoeft." Hij
helpt ons en daarom kan Paulus schrijven dat Gods
kracht in onze zwakheid volbracht wordt. De mens
wordt vaak niet geholpen omdat hij bezig is zich
zelf te helpen. En wie zijn leven in eigen hand
neemt, heeft ziijn handen zo vol dat God ér niets
meer bij kan leggen.
Christus wil ook ons leven zin geven. Waarom leeft
H eigenlijk?-Omdat God u met een bepaald doel ge
schapen heeft. Christus werd geboren om u dat doel
te openbaren. U leefde langs uw doei heen, omdat
u bezig was uw eigen levensdoel te bepalen. Houdt
daarmee op en u zult zien dat God uw ogen wil
openen voor allerlei nieuwe dingen.
Gelukkig zijn, wil zeggen de zin van het leven vin
den en de kracht om die levensopdracht te vervul
len. Daarom moet u met Kerstmis niet naar Bethle
hem gaan om een lief kindje te vinden, maar de
zin, de inhoud, de kracht van uw eigen leven. Christus
heeft voor u volbracht wat u niet kon volbrengen en
Hij wil dat alles opnieuw doen door u.
„Een Papoese jongen voor een geweer." Dat was de vreemde ruil, waarvoor on
geveer zeventig jaar geleden zendeling Van Hasselt in Nieuw-Guinea werd geplaatst.
Voor hem stonden in hun typische tooi Papoese krijgers van een naburige stam.
Tussen hen, angstig om wat hjj onbewust voelde, een zesjarig jongetje. Natuurlek niet
van de stam van de hem angstvallig bewakende inlanders. Koppensneller^ was nog
aan de orde Van de dag, en iedereen wist dat men niet de kuststrook van Nieuw-Gui
nea moest verlaten, want daar dreigde het gevaar aan alle kanten. Zendeling Van
Hasselt wist dat ook en hjj weigerde categorisch een geweer te geven, hoe de aan
blik van het gevangen ventje hem ook vertederde. Toch stond enkele uren' later in
het zendingshüis een Papoes jongetje. Buurman ^quila was de rovers achterna ge
gaan en voor twee gouden oorringen verwisselde het ventje van eigenaar.
Een Papoes jongetje
werd geruild
Dn.
Run
num uit Nieuw-Guinea be
zoeken ons land. Op deze
foto zien we het predikanten
echtpaar in gezelschap van
ds. P. J. Mackaay, secretaris
van de Raad van de Zending.
§INDS een maand, bevindt zich de
voorzitter van de algemene sy
node in Nieuw-Guinea, ds. F. J. S.
Rumainum,'in ons land. Met hem en
zijn vrouw hebben wij in het Zen
dingshuis van de Hervormde Kerk
te Oegstgeest gesproken. Toch ver
telt hij die onlangs tot ridder in de
orde van Oranje-Nassau werd be
noemd,- binnenkort door Koningin
Juliana en Prinses Wilhelmina zal
worden ontvangen en op de depar
tementen een geregelde gast is, dat
hij een zoon is vati dat in de vorige
eeuw geroofde én door zendeling
Van Hasselt gédoopte en opgevoede
kind van Papoése stam.
Contact
Ds. Rumainum is al ongeveer een
maand ih Nederland op verzoek van
de Raad voor de .Zending van de
Hervormde Kerkom contact te zoe
ken met de Hervormde Kerk, de
Gereformeerde Kerken en de
Doopsgezinde Broederschap, Ker
ken die in Nieüw-Guinea samen
werken in de Evangelisch-Christe-
lijke Kérk, van welker synode ds
Rumainum voorzitter is. Hij be
zócht de Hervormde synode al en
er staat een bezoek aan de synode
van de Gereformeerde Kerken oy
het programma.
Voor een Nederlander, die is op
gegroeid. temidden van een groo
aantal Kerken en sectefi, die eer
der in aantal toenemen dan vermin
deren, ligt de vraag voor de hand
welke indruk deze gast uit verr>
streken, van kerkelijk Nederlanr'
heeft. Ds. Rumainum. met de zacht
heid die al zijnspreken kenmerkt
heeft voor die vele groepen een
verklaring: Het kerkelijke leven in
Nederland is honderden eeuwen
oud. Het heeft een traditie, die zc
heel verschillend is van Nieuw-Gui
nea. We mogen eigenlijk geen ver
gelijking trekken.
Ds. Rumainum doet dat wel als hij
de belde landen vergelijkt. Dan kiest
hij voor Nieuw-Guinea, cn niemand
die hem op een koude wintermorgen
ontmoet als een achtergebleven zwa
luw in de Nederlandse december
maand. zal het hem kwalijk nemen.
Zijn kleur en zijn optreden behoren
bij de zon en de warmte van de éve
naar. En even denkt men aan die
vele gerepatrieerden, die dezelfde
overtocht naar Nederland maaktép.
•echter met dat verschil dat ds, en
mevrouw Rumainum eind maart, wan
neer hier misschien de sneeuwstor
men in volle heftigheid over de stra
ten blazen, terug zullen gaan naar
hun eigen land en hun eigen Kerk.
de Wereldraad van
Kerken en op de Inter
nationale Kerkconfe-
Missie
Er- is wel een .theolo
gische opleiding in Hol-
landia, waar al 28 "pre
dikanten zijn opgeleid
en waar de Hervorm
de en Gereformeerde
Zending samenwerken.
Maar ook de rooms-
katholieke missie zit
niet stil en zij heeft
kansen. De Zending krijgt
het gouvernement minder scholen Nederlandse
i de kinde-
Weinig
Wat weten wij toch weinig vaai de
Kerk buiten Europa! Zelfs nog van de
kerk in Nieuw-Guinea, een land dat
door wel heel bijzondere banden bij
Nederland hoort. Weten we bijvoor
beeld „at de E.C.K. tweehonderd evan
gelisten in het binnenland van dat
grote en onherbergzame eiland heeft?
Dat daar gemeenten in wording zijn?
De Nieuw-Guinese velden zijn wit
om te oogsten, want het animisme
van de Papoea wankelt. Hij maakt
kennis met andere zeden en gewoon
ten en bij zijn maatschappelijke ver
andering behoort ook een vernieu
wing van de religie. Hier liggen prach
tige kansen voor de Zending en men
kan de belangrijkste wens van ds.
Rumainum begrijpen: studiemogelijk
heden van jonge Papoese predikan
ten in Nederland. Er zijn niet -alleen
predikanten nodig voor het werk in
de plaatselijke Gemeenten, maar
ook moeten er inheemse dominees zijn.
die de Kerk kunnen vertegenwoordi
gen in de Internationale Zendingsraad,
dan zij verlangt
ren probeert de i
gen- op de Papoea's. Ds. Rumai
num onderschat dit gevaar niet
en het is voor hem een reden te
meer alles in het werk te stellen
voldoende predikanten en
Nieuw-Guinea
formuleert.
Niet alleen
onderwijzers
zullen zijn.
Sinds een eeuw is Maleis de om
gangstaal in Nieuw-Guinea. Eigen
lijk een Vreemde, maar nu de al
gemene taal geworden-, Wie over
taal spreekt, kom op moeilijk ter
rein, voor ds. Rumainum. Dan
heeft hij, kritiek. In de kerken
wordt Maleis gesproken. Vanzelf
sprekend'; is het, dat de Papoea
die later geroepen zal zijn een be
langrijke: functie te bekleden, Ne
derlands-en Engels le^rt. Maar
waarom, zo wil ds. Rumainum
weten, moeten nu ook de examens
van de kampong-onderwijzers in
het Nederlands worden afgelegd?
Waarom moeten zii nog een taal
lereij, die door ae eenvoudige
kampong-jeugd toch niet gal wor
den gesproken? Waarom ver
zwaart men in Nederland hierdoor
het werk? Vroeger warén er twee
honderd talen in Nienw-Guini
het-Maleis
Rumainum bezocht -
vat te krij- aantal Nederlandse gezinnen. Zij
heeft mooie indrukken van het le
ven in de Nederlandse huizen, Hoewel het gezin Rumainum
waar de kamers door de vele hier in Nederland niet alleen is.
bloemen op tuinen lijken. Maar Op het christelijk Baudartius-ly-
zij doet dit niet alleen uit nieuws- ceum te Zutphen leert de twintig-
gierigheid. In Nieuw-Guinea leidt jarige zoon en in Gouda bekwaamt
zij met de vrouw van ds. Rigters een dochter zich in het verpleeg
de vrouwenvereniging en zij hoopt stersvak. Op de Kerstdagen zal
dingen te leren. Zij vindt het erg het gezin in Oegstgeest zijn vere
leuk in Nederland, maar het vele nigd. Meer nog zelfs, alle Papoe-
VOOR T
T 'j
1
J GELEZEN:
sSÏÏ-x/v'
van-het Nederlands verzwaren.
a ds. Ru
*J
Theodor Herzl, profeet van de nuchter werken van de psycho-
ïtiio Fcirrc- therapeut, en de psychiater moet
Ella Eders de*betekenjs leren
verstaan van grootheden als zon
de, verlossing en innerlijke vrij
heid.
Dit boek is de ernstige belang
stelling van de deskundigen
staat Israël, dooi
helm-Levenbach. Ultgav
Bezige Bij, Amsterdam,
Van Theodor Herzl was tot op
heden geen biografie
landse taal,
90,
ii
Vanzelfspfékend'zo
mainum iets willen
de verhouding NederlandNieuw
Guinea. Even zo vanzelfsprekend
is zijn vriendelijk, maar overtui
gend weigeren van
Heeft hij waardering voor de Ne
derlanders? Natuurlijk. Heeft hij
kritiek als predikant?
de Neder-
dat kon als een
want beide zijden waard,
hij behoort lot de zeer groten van
het Joodse volk. Hij leefde van
1860 tot 1904, én de laatste jaren
heeft hij gegeven om oen ongeor
ganiseerde groep mensen tot een
heid te brengen, daarmee de
grondslag leggend voor de tot-
ord. sta-ndkomini
Nederland feest vieren op Pa
poese wijze.
Eigen taal
Dan kan ds. Rumainum het
Evangelie in zijn eigen taal bren
gen, Drie Nederlandse diensten
maakte hij mee, hij heeft zelfs
al het plan ln Rotterdam voor te
gaan in een gewone kerkdienst
'maar dan moet de taal er nog
iets steviger inkomen), maar er
gaat hem toch niets boven het
Maleis, de taal die hij ginds
spreekt naast het Biaks van zijn
geboorteland, de taal waarin zijn
huisbijbel is geschreven en de taal
van de Zending, die nog steeds
voortgaat in Nieuw-Guinea.
Want dat werk moet doorgaan.
Nog meer Papoese Jongens en
meisjes moeten gelegenheid heb
ben ln Nederland een middelbare
school te bezoeken, nog meer geld
is er nodig voor de theologische
school ln Hoilandia, nog meer pre
dikanten en evangelisten zijn er
nodig. Want al mogen dan 70 pet.
van de Papoese bevolking chris
ten zijn, ds. Rumainum denkt aan
de overigen. En bij zijn werk re
kent hij op do steun van de Ne
derlandse Kerken.
Klachten
de Joodse staat
veelbewogen leven
heeft Ella Edersheim-Leven-
bach in boekvorm vastgelegd, en
zij is er in geslaagd het portret
te tekenen
"zjfn V
t Ella
Jodenster
Öp 29 april 1942 maakt de commissaris-generaal 1
zijn volk streed tot de krach- openbare veiligheid bekend dat. iedere Jood, die zich
(Van een medewerker)
Om het tijdstip van de ge
boorte van Christus te bepa
len, beschikken we nog over
een apder gegeven dan
waarover we reeds in ons
vorig artikel schreven, n.l.
de Ster, die de W(jzen uit
het Oosten verscheen.
De astronoom Kepler
(1571-1630) had reeds ge- jeirt.-^de residentie v;
tracht aan de hand hiervan
het geboortejaar van de
Heiland te berekenen en
kwam tot de slotsom, dat
het het jaar 6 v. Chr. moest
zijn geweest. Veel hangt er
I echter van af, wat men ver-
staat onder het verschijnsel,
j aan de sterrenhemel, dat
j de Magiërs tot hun reis be-
woog.
lijk Wel en we stellen het ons ook Het woord door Mattheus ge-
zo voor. 'Maar het is onmogelijk! -.bruikt betekent bijna zonder uit-
melijk, dat Maria, zondering nooit sterrebeeld, ster- het jaar 7
We''lezen
nadat de dagen harer reiniging verschijnsel,
de Tempel ké ster.
Nieuwe ster
klachten ^rijd^n"1 dil'Su™ openbaar vertoont,
de onkerke- de vestiging van een Joodse staat k""'
als Mozes, het Beloofde
r de
het
één afzonderlij- Zo kunnen
Dan kómt eei
over de .'invloed
lijkeNederlander op "de jonge
christen-Papoea. De ontheiliging Land nooit heeft mogen betreden.
vervuld
gaat om het reinigingsoffer
brengen. Toen' waren de Wijzen
bepaald nog niet In Bethlehem ge- Verder doet de tekst toch
volslagen der aan een nieuwe ster dan aan wereld
met een conjunctie denken. Zou er ook riodiek)
Jeru- njet sprake kunnen zijn
n komeet? Terneer, daar
i de zondag door de Nederlan-
o'naanhemelijk, dat
het kindeke Jezus nog n;
zalem zal zijn gegaan; nadat
vernomen had, dat Herodes hel
kind wilde doden. Natuurlijk ging
Jeruza-
Herodes,
tenissen dus het beste alsvolgt ders, het organiseren
voorstellen: Tegen het einde van op zondag en zelfs op de paasda- zonder hem verder
Quirinius' stadhouderschap gaat gen en het onbehoorlijk drinken, /,jjn begrafeni
er een bevel uit, dat de gehele- doen bij vele jonge, Papoea'" J~
weer (het' is immers pe- vraag rijzen: Waarom -brengt
moet beschreven worden. Hollanders ons het evangelii
bevel althans in Judea waarom leven zij "als heidenc
i stilstaan boven het huis Quirinius door Saturninus
Er wordt dus nauwlettend gekeken berg bij Jeruzalem
i Nie
r Je* Oudheid
de Heiland was? volgd. De Heiland werd
i graag die bezwa- jaar geboren in de maand okto- Mevrouw Rumainum heeft
ijn niet onaanvecht- her 'de tweede maal van „het dit gesprek gezwegen. Niet c
het laatste te be- verschijnen van de ster"), In de- dat zij niets heeft te zeggen, m;
om eet was in de cember nadat Maria in de Tempel het Nederlands is voor haar t
het reinigingsoffer had gebracht totaal onbekende taal [en alles
Maar z
baar. Om i
(finnen,
ïm; de beschrijving
5 een bewijs dat Herode!
al-koning
latere tijdstip
slechts één plaats had.
uit de wetten, door God
hemellichamen gesteld,
zelf op natuurlijke wijze resulteer- oktober daarentegen la:
de, waarbij Gods hand de dingen
zo gevormd had, dat dit ver
schijnsel zich juist bij de geboor
te van de Heiland zou voordoen
naar Zijn raadsplan?
Het is moeilijk daarop een ant
woord te geven. Wie zal dat zeg-
gen? Het merkwaardige feit echter dan dringt zien toep de vraag op,
doet zich voor, dat in het jaar 7 wat Jo*ef en Mgng wel bewogen
Chr.
tot drie maal toe -%
conjunctie is geweest van Jupiter noodzaak
en Saturnus, nl. in de maanden blijven
mei; oktober en december. Een
uiterst merkwaardig en zeer zeld
zaam schouwspel. Conjunctie wil
zeggen, dat de beide sterren op
dezelfde hoogte staan,
meridiaan, zodat van
ien hun licht als het v
het hol van de leeuw!
dere woorden'de Wijzen zijn
verschenen na haar tocht na:
ruzalem. Maar de dagen van haér gunstig voorteken.°Alleen daarom kwamen de Wijzen om het Kind haar wordt gevraagd, gaat
r ïnheid waren er veertig. De ai ^jkt het onwaarschijnlijk die te aanbidden. Spoedig daarna vpt-
jnstonc met de geboorte van de Zaligma- trekken Jozef
ker der wereld in verband te bren
gen. En moet het toch een nieu
vve ster geweest zijn?
Toegegeven, zo schijnt de tekst dus eind 4 of begin 3
het te willen voorstellen. De Heiland was dus
Maar laten we niet vergeten, j:
het zijn geen willekeurige mensen,
die door de ster bewogen worden
naar Bethlehem te gaan. Het zijn
Magiërs, lieden dus die
zelfs in staat waren ze
ren te berekenen. Vakmensen dus.
En juist dat doet ons er toe nei
gen toch aan die conjunctie te den
ken. Een nieuwe, opvallende ster
zou aeker niet alleen de Wijzen,
maar ook andere niet vak-mensen
zijn opgevallen, tot het stellen van
vragen hebben genoopt. Zeker in
een zo bijgelovige wereld als die,
waarin de Heiland geboren werd,
een bijgelovigheid, waarin juist de
sterren zo'n grote rol speelden.
Maar_daarvan horen noch lezen
we iets. Het was dus blijkbaar een
verschijnsel, dat alleen vakmen-
?PV»llen en dat pleit in
Bethlehem te a.lle °Pzlchten voor deze conjunc-
Heiland moét dus ijiinstens., ruim
zes weken oud! 'zijn geweest, toen
de Wijzen Hem kwamen aanbid-
Voor derde maal
Als onze veronderstelling nu
eens juist zou zijn, dat de Wijzen
de ster voor de derde maal zagen
op weg van Jeruzalem naar Beth
lehem, dan zou dat betekenen,
dat de Heiland in oktober zou ge
boren zijn;, mogelijk de nacht.
de tweede conjunctie
Daar pleit ook vpor, dat de her-
dat ders nog in het veld waren. Dat is
de ln december, (in 4e winter!) maar
•mate sporadisch het geval; in
1 er daarentegen laat zich dat
wel denken.
En tenslotte: Was de Heiland in
mei geboren, dus de nacht, waar
in de ster voor de eerste maal
verscheen, en zou men willen aan
nemen, dat de Wijzen 'in oktober
ankwaijien, ot zelfs, in december.
kindeke Jezus naar Egvpte (be
gin jaar 6 v. Chr.) en blijven
tot de dood van Herodes,
v. Chr..
Nazareth
Argumenten
Dit alles steunt
weten de volgende argumenten:
Toen de Heiland geboren werd:
i. was Herodes koning. Het moét
dus geweest zijn vóór het jaar
4 van onze jaartelling, het jaar
waarin Herodes overleed.
Jodenster moet dragen. 'In het open- *r
baar' dat betekent zelfs als de Jood door een venster van
zijn woning naar buiten kijkt. En 'moet dragen' daarmee «-
wordt niet alleen de ster op zijn jas of haar mantel vereist, g
maar ook op het kledingstuk daaronder, want onder alle i!-
omstandigheden moet de Jood als zodanig kenbaar zijn. De
bedoeling van deze kenbaarheid is duidelijk. Door de gele jJ-
kleur van de Jodenster is deze mens aangeduid als een j
pestilentie voor de samenleving. p.
Door de letters 'Jood', die
er opstaan, aangebracht in
kwasi-hebreeuwse tekens,
moet hij bovendien
schouwd worden als iemand
jcr- c van een vreemde, on-vader-
rde landse beschaving, die nog
niet eens het gewone abc
kent. En op deze wijze hoopt
Dc clvitate Dei. door dr. D. g de bezetter twee vliegen in
K. Wiclcnga Gzn. Deel I. Uit- één klap te slaan. In de t
gave J. H. Kok N.V Kampen.
gestorven, „vroeg
ereld zich af hoe het
ïoest gaan".
..JKBgpWenen was
de groots. Meer dan zesduizend per-
sonen uit alle delem van de we
reld namen er aan deel. Bij zijn
herbegrafenis in 1955 op de Herzl-
drukwekkend om te zien hoe uit
alle hoeken en gaten, kiboetsiem,
moschawiem, steden en dorpen,
overal vandaan, minstens ec
soon kwam met een zakje
uit zijn plaats om op de kist
storten".
Uit de praktijk van een
MAATSCHAPPELIJK
WERKSTER
rine godsdienstonderwijs in de hogere
H.B.S.
klassen
onze jaartelling,
arin Quirinius nog
Syrië en
hebben om. zonder enige
lang j
Nemen we echter
king dat Maria toch
naar Jeruzalem piot
ii cn zich een verblijf vai
dezelfde december zeer" gemakkelijk den-
tie.
Waar nog bij komt, dat Satur
nus in de wereld der astronomen
i Htm i«ai van dagen algemeen bekend
oktober tot stond als de Jodenster. Alleen al
het jaar,
stadhoudei
waarin het bevel
sehrijving uitging.
Ofschoon de beschrijving,
we uitsluitend rekenen r
periodieke herhaling er'
het jaar 8 v. Chr. zou
hebben plaats gehad, laat zich beurde,
indcrlijnde aan de andere kant
zijn grote mate van zclfstan-
digheid. Dat past uitstekend in belangrijke plaats in,
de politiek van Augustus, die j jf"
er altijd op uit was enerzijds
de eenheid van het rijk te hand
haven, maar anderzijds zoveel
mogelijk (nationale) gevoelig
heden tc ontzien,
d. Het verschijnen van de ster,
zo wel als de mededeling van
Tertullianus geven goede grond
te veronderstellen, dat dc ge
boorte van de Heiland plaats
vond in het jaar 7 vóór onze
jaartelling en waarschijnlijk
in de maand oktober.
wel denken, dat
Judea wat later
Vermoedelijk vindt u het ant
woord op de vraag, wanneer de
et de Heiland geboren werd nu wel niet
an in zo simpel meer. Het is ook het ten"opzichte
oeten belangrijkste niet wanneer dat ge- rein heel wat
het gebeurd is.
mij! De Zaligma-
beschëuwing en behandeling van
mens. zonde, openbaring, bijbel,
verlossing, enz. Dit eerste deeltje
(160 blz.) loopt tot de kerkher
vorming.
Psychotherapie en evangelie
verkondiging. door dr. A. C.
Outler. In vertaling. Uitgave
Boekencentrum N.V., 's-Gra-
De schrijver, theoloog en psy
chiater. zegt in dit boek de vraag
te willen behandelen: hoe verbin
den wij psychotherapie en chris
tendom tot een sterxe synthese
cn een produktief bondgenoot-
;chap. Aan beidj zijden worden
het andere tcr-
irname kwesties
stilzwijgend als „geregeld"
beschouwd, zo is zijn mening. De
zielzorger kan veel leren van het
ste plaats wordt de Jood nu te allen tijde herkenbaar als
een opgejaagde zondebok: getékend slachtoffer voor alle ij-
verdere acties. Maar vervolgens zal de aanwezigheid van g
dergelijke 'minderwaardige' schepselen de onzekere mede- si-
burgers misschien overtuigen van hun eigen 'meerwaardig- g
heid' en hen dus bewegen hun plaats in te nemen onder de rt
miljoenen, die op alle fronten van Europa voor de beweging g
strijden. Ja, ja dat denkt de commissaris-generaal voor de p-
openbare veiligheid allemaal. Hij heeft per slot van rekening g
niet de flauwste notie van de mentaliteit in een land, waar 3
door de eeuwen heen alle vervolgden zijn opgenomen en alle
vogelvrij-verklaarden zijn verborgen.
TATAAR ER IS NOG IETS ANDERS waarvan hij geen notie
"heeft. Het rnag dan zijn dat het geteisterde Nederlandse volk g
op allerlei onverwachte manieren reageert op die ster: dat men g
de dragers ervan openlijk groet en voorkomend bejegent maar
dat is het voornaamste niet. In dat volk gaat immers de chris- g
tenheid om en die christenheid heeft het zwaar te verduren g
Haar geloof wordt aangevallen en beproefd. Haast zingt het weer 3
Wij zien, o Heer, na al dit ongeval Geen
Uwe gunst gegeven Want de tékenen g
ikelbaar verbond zijn practisch weggenomen: P-
predikers worden gevankelijk wegge- g
die oude psalm:
téék'nen meer v:
van Gods onv
■fi kerken liggen K„...
voerd. De boodschappei
valt.
Men stelt het nu wel zo voor,
dat "de Wijzen in mei de ster voor
het eerst hebben gezien. Dit he
melverschijnsel bracht hen er toe
op reis te gaan. De tweede con
junctie (in oktober) zagen ze on
derweg als een bevestiging van
hun vertrouwen; de derde op hun
sang van Jeruzalem naar Bethlc-
Voor deze voorstelling pleit
Matth. 2:10,
zen:
het feit, dat deze
schijnsel betrokken was, moesl
Waar tenslotte nog bij komt, dat dus aan de Joden doen den
Herodes alle: kinderen laat do
den van twee jaar en daaronder.
Dat doet hij.nadat hij
Wijzen naarstig vernomen had,
de
was het
Arriveerden de Wijz
cember, nadat de ster
eerst verschenen was,
wellicht al januari vo
zich bewust werd, dat de Wi
wel eens in het geheel niet kon
den terugkeren, dan laat zich van
een man als Herodes, nu
'e" maanden verstreken zijn
het eerste verschijnen
zij de ster zagen (onder- ster. een bevel om alle kinderen
t verheugden onder twee ja
denken. Zeker is maai
neden één jaar geeft
..veiligheidsmarge" van 4 maan
den. Zouden ze daarentegen in ok
tober al in Palestina zijn aangeko-
ci Bezwaarlijk blijft, dat het dooi
de Mattheus gekozen woord eerder
cn „ad aan ee" afzonderlijke ster doet
'srhenen denken, dan aan een sterrebeeld of
sterverschijnsel: maar het Wordt
bijna nooit voor een sterverschijn- IIIKLIJDK.'VIS
«o, ,.c-v sel gebruikt en we behoeven het n„ T ■w'orriQ„
Herodes ^Us n'et uitgesloten te achten. eman
Ds. H. Schelhaas in „Waarheid c
i Eenheid":
Christelijk Ge-
blijde tijdingen zijn
die aprildagen van 1942. Hitier schijnt zich voor te bereiden op
de laatste beslissende veldslagen in het Oosten; het gaat hem
trouwen! overal voor de wind. Stalingrad ligt nog in de nevels
van een verre toekomst verborgen. Maar dan opeens is het
teken er. Want de Joden dragen een ster. Een ster, niet een
driehoekje, of een vierkantje of een bol of wet ik wal voor een
symbool. Maar uitgerekend een ster, een Davidsster. Daar zit
een goddelijke hand achter De edcl-germanen, zo knap in het
uitkienen van allerlei motieven denk maar aan onze post
zegels en onze munten in die dagen, boordevol van mythologi
sche vondsten uit de tijden van het pure heidendom —'zijn op
eens het spoor bijster geworden en hebben de voor hen zotste,
voor hen noodlottigste vorm gekozen: de ster!
afkoelen, waar vrijgemaakte Ge- -;i
rvormden helpen hctielfde paard jj
Niet alleen de ster
Toei
weg v HIBWi
ze zich met zeer grote vreugde.
.Klaarblijkelijk ls de ster een
tijdlang verdwenen geweest en
verschijnt hun op dat moment op-
En dat is nog niet het enige, dai
ons er toe kan doen neigen aan
het genoemde natuurverschiinse'
te denken.
Ook andere dingen laten zich dan
We staan er dikwijls niet bii
stil. maar het is natuurlijk volko
men oniuist te menen, dat de
Wijzen uit het Oosten zeer korl
na de geboorte in Bethlehem zijn dat
Bekomen. Dat denken we gemeen- gedrukt.
Trouwens, het is ook niet alleen
edert de ster, die ons aan het jaar 7
n de v. Chr. denken doet.
Kerkvader Tertullianus beweert
te doden, wel namelijk, schijnbaar in flagrante
zeker. Be- strijd met wat Lucas ons vertelt,
maar een dat Saturninus stadhouder was
i 4 maan- over Syrië, toen de Heiland ge
boren werd..
Natuurlijk is hij zich van de te-
Hot
ndt
kerk Dat w^j, kinder
taf. Dm
-adioto
WVJ i
dan
slechts 5 maanden na het genstrijdigheid van zijn bewering
"erschijnen van de ster, dan
bij op een periode van 5 maan-
dpn een ..veiligheidsmarge" geno
men hebben van If) maanden er
dat inkt wel wat riikelnk veel.
Al hebt u dus wel beereoen
bpvengegever
rklaring
dat v
met Lucas' mededeling bewust
geweest. Maar voor hem was het
geen tegenstrijdigheid en voor ons
behoeft het dat ook niet te zijn
Hij wist blijkbaar, wat wij nu ook
weer weten, dat Saturninus dr
opvolger van Quirinius is geweest
En ai weten we niet precies hoe
lang zijn stadhouderschap heefi
de verborgenheden dos geloofs* En dan begint
e dogmatiek bol te klinken, en worden de woor-
i van onze belijdenisgeschriften bekende klanken,
iraan wjj vasthouden; en waarbij wti «weren «on
ze in hun diepte en rijkdom te verstaan. Omdat
bet leven.
muleA. We zouden
IEI WIGHFDE.\
ook door iezwaren" wordt geduurd, in iéder geval heeft het
het gehele jaar 7 in beslag geno- ligt
PIIKDIKANTKN
Ds. W. S. van Leeuwen in een artikel onder
de kop: „Gebouwen van een half procent, man
nen van honderd procent" in de „Rotterdamse
Kerkbode" (hervormd):
Nodig zijn geen jonge mannen, die het doen, om
dat het «o'n prachtige «tudie ia met vele mogelijkhe
den naar de taalkundige, weigeringe en historische fa
cetten. Het is een grootse studie. Welk een opleiding
in onse tijd
Nodig zijn geen jonge mannen, die het doen, om
dat wel met veel geiorg de materiële positie veel ver
beterd is, al komen we in de kerk altijd in dit opzicht
achter
i dorhters: nodig zgn, man-
i kunnen lijden; die niet leven om
r om te dienen. Kerela, die «ich niet
maar voor 100 procent willen inzet-
imaal onherstelbaar kwaad wilde doen. Aan Bileam, die 3
om de schatten van Moabs koning te verwerven wel eventjes *4-
-» Israël vloeken zotf. En die dan ontdekt dat hij doodgewoon zijn y
-Ö mond niet openen kan om dat te doen. Die al vloekende en met 2
de bedoeling om te vloeken hen zégenen gaat en in die zegen 3
ook spreekt over een ster. Over de ster, waarvan hij zegt: „Ik
zie hem, maar niet nu; ik schouw hem, maar niet van nabij;
een ster gaat op uit Jakob, een scepter rijst op uit Israël en ver-
brijzelt Moabs slapen, en verpletterd allo zonen van Seth". En 3
dét was het teken waarop we gewacht hadden. Het teken van 3
v Hem, die een tijdlang verborgen kon zijn. maar aan Wie de uit-
eindelijke overwinning is. Hoe goed herinner ik me de dienst 3
in diezelfde week waarin ik over die tekst gesproken heb. Hoe 3
goed ook herinner ik me dat daarin voor ons alle angsten
thans dat de pleegmoeder van Sylvia haar pleegkind \„.-
laten heeft. Alle vroegere verordeningen van de bezetter had
ze naast zich neergelegd; had ook Sylvia's vader voor kennis
geving aangenomen Achtte ze thans het kind oud genoeg om
een eenzame weg te gaan? Of wilde ze het niet in enig gevaar
brengen? Of zag ze zich een eigen weg gewezen? Ik weet het
niet maar ze ging weg uit Sylvia's leven
WIJKPREDIKANT
