GOUDEN SLEUTEL
ZONDAGSBLAD
leeNkfoKTveew/itjg
*EEN HANDVOL PAS VERSCHENEN BOEKEN*
Doris Dolifant
ZATERDAG 5 DECEMBER 1959
f"\AT vond Wiesje Wiggers tenminste toen ze, oogknipperend tegen het
aarzelende winterzonnetje, in de open winkeldeur haar stofdoek uit
klopte. Zó fleurig en gezellig was de aanblik van de drukke winkelstraat
met de vrolijk tingelende trams, de onafgebroken file van voorbijgangers
en glanzende auto's en zó boordevol was Wiesje's jonge hartje, dat ze het
eensklaps uitjubelde van louter levensvreugdel
ende verlichtingsornamenten die
een bonte keten langs de wanden var
winkel hingen en ontstak er telkens méé
Zacht vrolijk licht moest zij hebben, dat
tmte.de van hoopvolle. Joyeuze verwach
ting! Luchtig danste haar plumeautje
langs de rijen glimmende strijkbouten,
waarom schuchtere zonnevonkjes spatten,
over de stofzuigers die keurig, als solda
ten gericht stonden in de rekken.
Wiesje maakte een luchtig danspasje op
de gladde parketvloer en greep, voor de
zoveelste maal die ochtend, naar het brief
je van ..haar" soldaat, met zijn korte, veel
betekenende inhoud. Mórgen was de grote
dag; dan kwam Wim met verlof! Hoe lang,
dat wist zij niet eens precies en dat wai
ook van minder belang Hoofdzaak was.
dat ze weer samen zouden zijn. dat ze
In haar hoekje naast de kassa las zij
de enkele regels nog eens over en fluister
de de woorden die ze allang van buiten
kende; Morgenavond kom ik bij je om
je een vraag te stellen die voor mij. en
naar ik hoop voor jou ook. van groot be
lang is Verder niets. geen aanhef, geen
ondertekening zelfs. Maar voor Wiesje vol
doende om haar het gelukkigste meisje
van de hele stad te maken' Een ogenblik
staarde zij met een teder lachje naar de
kloeke letters, duwde dan in panische
schrik het briefje in de eerste de beste
doos. toen de winkeldeur opeens open ging.
Haastig streek zij haar jurk glad Morgen
zou ze een degelijk-verloofd meisje zijn.
dan waren zij en Wim!.. Bijna dansend op
haar lichte voetjes ging Wiesje de binnen
gekomen klant tegemoet
denaar bezorgd in de grote etalage ..Ge
lukkig het stond er nog!" Aandachtig
bestudeerde hij het ranke, moderne sche
merlampje. dat discreet zijn bescheiden
gloed uitstraalde tussen de talrijke soort-
Senoten. Het nog eens keurend zijn ogen
walen naar de sierlijke pootjes en de
strakke, wat gedurfde lijnen van de mat
te bol. Wat geknepen zocht zijn blik nog
even verder in het overdadige licht van de
etalage, maar dwaalde telkens weer terug
naar zijn eerste keus. Nee., groter moest
het niet zijn. hij zou dat eenvoudige, ge
distingeerde lampje maar nemen! Téveel
kon hij ook niet uitpakken..
In de grote lichte winkei bewonderde me
neer Weldenaar zijn aanwinst nog eens van
dichttoij. toen het vriendelijke meisje het
even voor hem liet aanflitsen Op ziin
goedkeurend knikje pakte ze het lampje
in een stevige doos en maakte er vlug en
handig een keurig pakketje van.
Zo, dat was dat! stelde meneer
Weldenaar tevreden vast, terwijl hij in het
milde zonnetje opgewekt huiswaarts stapte
Als ze hét nu maar aardig vond
Wat aarzelend, het pakje stevig onder de
arm geklemd, sloeg hij zijn laan in, keek
even tersluiks naar de ramen van het vil
laatje naast hef zijne
Ze was thuis' Zeker bezig om voor
bereidingen te treffen voor de Sint Nico-
laasdag van morgen. Hoewel zij maar wei
nig bezoek kreeg en. voorzover hij wist
alleen een paar jonge neefjes had die zo
nu en dan eens bi) tante aanwipten
In zijn kaal. winters tiiintlr bleef hij een
ogenblik staan om naar de bewasemde rui
ten van zijn buurvrouw te kiiken. trad dan
haastig en met een schuldig gevoel zijn
vtllaaMe binnen, toen hij een glimp vjn
een slanke vrouwengestalte achter het
raam rag Even later zat hij. hehageliik
weggezakt in z'n diepe fauteuil ®n zijn
nfeywe aankoop naast zich op de glimmen
de rooktafel peinzend te staren in het
vlammenspel van de haard Wij zou mor
gen maar wachten tot een uur of tien. als
het goed donker was! Ze mocht hem on
der geen voorwaarde zien Langzaam
zonk meneer Weldenaar weg (n een pret
tige doezel, zijn ogen. zonder te zien. ge
vestigd op de warme gloed van het haard-
Peter Barry
Hoewel hij er toch ook niets aan kon doen
dat hij het defect nu pas merkte'
Vastbesloten sloeg meneer Weldenaar een
wollen das om en opende zijn achterdeur..
Vréémd keek ze hem aan vond
hij. toen hij in de kleine vestibule te
genover zijn blonde buurvrouw stond. 't
Leek wel of ze wat in de war wat ner
veus was! Gewillig en een tikje verle-
liet hij zich in de warme, lichte woon-
ier duwen, zag hoe mevrouw Hefting
haastig neergeworpen handwerkje weg-
haar warme stem, zag het lachje Jr^en
om haar frisse rode mond.Dan schudde
meneer Weldenaar wat weemoedig het
hoofd, keek zijn luxueuze, maar eenzame
kamers rond en zuchtte diep. Onder de
ceremonie van het ontpunten en aansteken
van een sigaar bleef zijn blik verstrooid
rusten op de oude Chinese theepot, die op
het lichtje geduldig wschtte tot zijn geuri
ge inhoud zou worden overgeschonken in het
solitaire kopje op het zilveren blad.
Vreemd zou die oude pot opkijken be
spiegelde meneer Weldenaar wanneer
na al die jaren opeens een vrouwenhand
de gewijde handeling van dat theeschen
ken zou verrichten! Een aarzelend lach-
Dan zakten zij
schouders melancholiek omlaag,
ouwe kerel!" berispte hij zich i:
zelfspot.
»t el-
DRTE jaar woonden zij nu al
kaar in de stille, deftige laan; maak
ten regelmatig hun korte buurpraatjes, wis
selden van gedachten crver de stand van
doppertjes en tuinbonen het afhalen van
de markiezen, de hoge kolenprijren en d®
brachten
Drie Jaar lang al verwarmde mevrouw
Hefting de knappe weduwe van een ma
rine-officier. het eenzame hart van haar
goedmoedige buurman met haar vluchtige
glimlachjes en opgewekte babbeltje* over
de heg Van nature schuchter, zelfa wat
verlegen, verborg meneer Weldenaar ziin
gevoelens achter een masker van rustics
bonhomie maar telken» als hij ziin vnép
pe blende buurvrosiw ontmoette voelde h
zich doorstromen van e»n onverklaarbare
opwindende bliidschan. die hem nerveus er
onhandig maakte Ni zo*n aesprekie liet
hti zich zielsgelukkig in z'n 'auteuil nlr'
fen
waaiige adver-
en bonte circu
laires in zijn brievenbus de Sint Nicolaas-
tijd aankondigden, kwam er een lichte on
rust over meneer Weldenaar. Dan stond hij
op zijn wandelingen lang stil bij allerlei
etalages, keurde en vergeleek, wikte en
woog. tot hij zijn keus bepaald had. En
al driemaal achtereen was mevrouw Hef
ting op Sinterklaasavond opgeschrikt door
een kort. haastig belletje, dat haar in ge
spannen verwachting naar de voordeur
deed lopen, waar ze. middenop de duistere
stoep Het Pakje vond! In de beslotenheid
van haar huiskamer maakte ze het dan
m»t nerveuze handen open en staarde
zuchtend, soms met betraande ogen, naar
haar eerste en vaak énige Sint Nico-
laascadeau.
Ze zou geen vrouw geweest zijn wanneer
zij de gevoelens van haar vriendelijke en
behulpzame buurman niet doorgrond had
en hij het jaarlijkse, anonieme geschenk
gingen haar gedachten dan ook dadelijk
naar de bewoner van het buur-villaatje.
Meermalen had zij voorzichtig gepoogd om
meneer Weldenaar uit zijn tént te lokken.
dr«ch deze loochende hardnekkig elke rela
tie met. het naamlore pakje en bracht het
gesprek haastig op neutraal terrein. Zo was
het gebleven, de Jaren door. en geduldig
wachtte mevrouw Hefting, tot haar schuch
tere buurman bet ogenblik gekomen zou
achten om zich uit te spreken..
PRECIES om half tien sloop meneer
Weldenaar over de dorre grasrand
naar de voordeur van het andere huis en
deponeerde zijn pakje voorzichtig op de
rtonkere stoep Als een kwajongen, die iets
in zijn schild voert, keek hij spiedend om
zich heen. drukte kort op het belknopje
en spurtte in gebukte houding naar zijn
eigen tuin terüg Met een tevreden glim
lach viel hij een half uurtje later in slaap,
onbewust van het feit. dat in het vtllatje
naastaan mevrouw Hefting diep in gedach
ten naar de discrete gloed van hef ranke
schemerlampje staarde en van tijd tot tijd
met een vertederd lachje een briefje her
las. dat in kloeke letters meldde: Mor
genavond kom ik bij je om je een vraag
(e stellen die voor mij. en. naar ik hoop
voor jóu ook. van groot belang is.. W
..Mórgenavond. fluisterde ze. met een
diepe, blijde zucht
VTA een welbestede dag wilde meneer
Weldenaar bet licht in ziin huiskamer
aansteken, om zich in het avondblad te
gaan verdiepen, doch tot zijn verwondering
bleef het vertrek in discrete schemering ge
huld' Vergeefs draaide hii nog enkele ma
len aan het knopje, probeerde dan de
lamp in de achterkamer, die
Kortsluiting! stelde hij deskundig
vast. In de gang streek hij een lucifer aan
bij het kleine schakelbord zag dadelijk
het rode waarschuwingsschijfje in de uit
gevallen zekering Zie je wel., de stop
wa» dóór. net wat hii dacht!
Even stond meneer Weldenaar in zorge
lijk gepeins, érgens moest een reserve-
s'op zijn. maar wéér? Hij rommelde in
zijn gereedschapskist, zucht op de kelder
plank en in dc kastjes onder het keuken
aanrecht. doch moest ten slotte ontmoedigd
zijn speurtocht opgeven
Vervelend was dat nu! De winkels
waren natuurlijk allang gesloten hij kon
toch niet de hele verdere avond in 't don
ker blijven zttten! Als hij als hij eens
even naar mevrouw Hefting liep' Misschien
kon d'é hem helpen. Vrouwen dachten al-
titd aan zulke dingen els stoppen
Een Oigenhlik overwoog hij deze inval,
die hem in hoge mate aantrok Als ze
het maar niet gek vond dat hij zo laat..
stond ze ineens voor hem en voel
de hij een vreemde droogte in zijn keel,
terwijl hij keek naar haar nog jong. blo
zend gezicht. Hulpeloos staarde hij in de
blauwe ogen, die met een vochtige glans
naar hem waren opgeslagen.
Wat een schat was ze toch.. dacht
hij ontroerd.
,,Ik zou graag., ik wilde u iets vra
gen.. ik., eh.." hakkelde meneer Welde
naar, zenuwachtig slikkend toen hij haar
mond even zag trillen. Dapper streed hij
tegen het verlangen om haar in zijn ar
men te nemen ,,Ik hoop niet dat u...
het is misschien., ik ben bang dat ik u
wat overvèl... maar ik kan zo niet lan
ger.
Zijn stem stokte, hij vergat alles om zich
heen. de lichte warme kamer en het doel
van zijn komst, hij zag alleen nog die be
traande ogen. waarin hii iets las dat hem
met diepe, warme vreugde vervulde
Ineens trok hij haar aan zijn eenzaam,
hunkerend hart. kuste de tranen van haar
blozende wangen en voelde zich de geluk
kigste. gezegendste man van de héle, grote
stad. zat Wiesje Wiggers met haar sol
daat. veilig omsloten door diens sterke ar
men en wist héél zeker dat er nergens
in de wereld iemand zó gelukkig kor
Gesprek over de oecumene, sche concilies op één lijn willen
ds. A. H. van den Heuvel, uitg plaatsen met de Bijbel. Maar
Boekencentrum. overigens geloven we dat dit
boekje voor een gesprek onder
verantwoorde leiding een bijzon
der goed hulpmiddel kan zijn.
Gesprekken over hc
door C. A. Kruis, Uitgave
Kosmos, Amsterdam.
De jonge predikant ds. A. H.
van den Heuvel, secretaris van
de Oecumenische Jeugdraad heeft
zojuist een boekje gepubliceerd
dat als richtlijn kan dienen bij
een gesprek op de catechisatie,
kringen of kampen over de oecu
mene. Hij heeft het feit niet ver
loochend dat hij in Amerika ge
studeerd heeft,
statistieken, tekeningetjes
gen. Het is geheel ingesteld op
het denken zetten
Spiegel en lachspiegel, verza
meld werk van Til Brugman.
Uitgave N.V. Em. Querido, Am
sterdam.
Uit de vrij uitgebreide fen vol-
het"staat vol gens haarzelf niet zeer overzich
telijke) literaire nalatenschap van
1888 geboren en vorig jaar
ge hond heeft aangeschaft, komt
men tot de ontdekking hoeveel
er wel komt kijken voordat men
van de nieuwe huisgenoot
prettige. gezeggelijke mak....
heeft gemaakt. In gesprekken publiceerd.
met hondenbezitters hoort
vaak klachten over minder
gename gedragingen
groep of de lezer en zal zeker
geanimeerde discussie ontlokken.
Merkwaardig is dat als in het
tweede hoofdstukje over ,,de ker-
de Kerk" gevraagd wordt
de gestorven schrijfster Til Brugman viervoeters. In de meeste geval-
Welke kerken zijn
woonplaats?" er een lijst
ken gegeven wordt, maar de pro
keus gemaakt. Een
het Alfred Kossmann, voorzag de:
bundel van een inleiding.
Til Brugman stamde uit
haar vrienden jen vinden de klachten hun
opvoedingsfouten. Dooi
Het menselijk lichaam, een
metabletisch onderzoek. door
prof. dr. J. H. van den Berg.
Uitgave G. F. Callenbach N.V..
te Nijkerk.
Prof. J. H van den Berg is de
nan van ,,de metabletica", van
le leer der veranderingen. Daar-
heeft hij reeds bijzonder in-
te en boeiende studies ge-
rd, en men behoeft zich
verwonderen, dat de ge
dachte waardoor hij gegrepen is
hem niet meer heeft losgelaten.
Vandaar dat ook zijn nieuwe boek
de veranderingen tot voorwerp
van onderzoek heeft gekozen,
arbij de schrijver zich in het
varing wijs geworden zouden bijzonder heeft gewend tot het
dan ook iedere
menselijk lichaam. Wij geven de
jouw streng
testantse kerken, die qua grootte tot 1930 duurde, begaf zij zich
op de derde en vierde plaats ko- de artistieke avant-garde g
men n.l. de Gereformeerde Ker
ken (vrijgemaakt) en de Christe
lijke Gereformeerde Kerken ont
breken. Ook op pagina 22 ontdek-
brak. In haar Haagse periode, die scheidene kynologen hebben
Stijlgroep. Naast een aantal no
vellen schreef zij vele grotesken.
In 1946 verscheen haar eerste ro
man. .Bodem". Na de oorlog
sproken
kunsten en 1
__0 christenen. Er worden tuur". „De Vlam" en ..Mens
verschillende mogelijkheden ge- wereld". Voor haar gehele
noemd; de eerste is de Bijbel
men met de uitspraken van
eerste oecumenische concilies
hondenbezitter willen adviseren lezer de verzekering: ook dit boek
zich op het gebied van de hon- leest men als in één adem uit.
oriënteren. Ver- Waarom? Zeker ook om het on
derwerp. Maar óók om de wijze
waarop men de schrijver als het
ware met de gekozen stof ziet
worstelen. In telkens nieuwe be
woordingen tracht hij de lezer
van zijn zienswijze te overtuigen.
Of is het voor hem tegelijk nog
een overtuigen van zichzelf? Het
onderzoek; dat wil zeggen:
te kust en te keur kan gaan.
Een nieuw boek op dit terrein is
..Gesprekken over honden" van
de gerenommeerde hondenkenner
C. A. Kruis, die een aantal van
de deze gesprekken reeds heeft ge
publiceerd in ,,De Hondenwereld"
Vergeten is hier te
ontving zij in 1952 de Marianne
de Philips-prijs.
Lies. De thans verschenen bundel om-
de vat twee novellen uit de laatste vat tal
ze namelijk ee
geloven we eer
den gekregen
beetje gewild sultaten mogelijk nog wel "af te
goed boek in han- dingen. Dat kan dan geschieden
wetenschappelijke li-
hebben. Het be- in de
teratuur. Een krant moet zich hier
Bijbel aanvaarden als laatste ge- vier grotesken uit haar vroegere fijt kunnen hebben. We bevelen
zeker niet de belijde- periode. De novelle ..De houten dit boek geïllustreerd met pen-
1 J 1fgj :lgen van C. A. Smitt te
DOOR C. A. BUIJK
(Vervolg van vorige week)
De andere dieren moesten dan ook helemaal niet meer
lachen. Ze vonden het zelfs een beetje zielig, dat Doris
met z'n lange neus nou zo moest niezen.
„Arme Doris", dacht ook Amalia. „Nou krijgt ie mor
gen een reken-repetitie en nou moet hij nog zo verschrik
kelijk niezen ook! Arme Doris."
„A. ah, ahtsjie", „A, ah, ahtsjie", „A, ah, alhtsjie", zei
Doris en nog eens: „A. ah ahtsjie!" En z'n slurf slinger
de maar heen en weer; steeds harder steeds harder, om
hoog, omlaag, naar links, naar rechts, steeds harder
„Oh!!!!" riepen alle dieren weer heel erg geschrokken.
Wat was er gebeurd?
Doris z'n lange neus was door al dat heen en weer slin
geren in de knoop geraakt!!
„Oh, Doris, je neus!!", riep Amalia.
i Doris; het deed
„Ah. ah, ahtsjie, i
pijn als hij moest niezen.
„Doris, je moet naar de dierendokter met je neus", riep
een van de dieren.
„Oh, Doris", riep weer een ander, „misschien moet je
neus er wel afgesneden worden."
„Ja, Doris, misschien gaat de dokter je wel heel erg pijn
doen!", zei weer een ander dier.
„Nee!", riep Doris, en hij moest zo waar een beetje
„Nee hoor, Doris, ze weten er allemaal niks van. Een
dokter doet je nooit heel erg pijn. alleen weieens een héél
klein beetje, als het niet anders kan. Een dokter wil je
alleen maar beter maken. Zal ik met je mee gaan? Dan
gaan we samen naar de dokter!".... Dat zei Amalia, het
vriendinnetje van Doris.
„Oh. ja", zei Doris, want als Amalia het zei, dan was
het
(Volgende week verder)
Beste neven en nichten,
Nu is toch eindelijk de lang verwachte dag aangebroken. Jullie
denken natuurlijk allemaal, „wat zal ik van die goede Sint krijgen?"
Ik hoop, dat hij niet één vergeet. Jullie schrijven het maar gauw,
want ik ben zeer benieuwd.
Hier volgt de oplossing op rijm, die één van de nichtjes
instuurde.
Tante Jos wat heb ik een pret,
Want hier heb ik de oplossing gezet.
(WIM)
De Sint is nu bijna gekomen,
Ik heb er al nachten over liggen dromen.
Als hij nu maar wat meebrengt voor mij!
Dan ben ik weer voor een héél jaar blij.
Ook U wens ik een goede Sint,
en ik hoop, dat U mijn versje mooi vindt.
De hoofdprijs krijgt Willy Bergwerff en de troostprijzen krijgen Marijke
Bontenbal, Kees van Andel en Jan van Dam.
Nu zullen
ven beginne
Wat groeit je broertje
hard Maaike van Andel.
Welke rol had jij in tiet to
neelstuk? Wat knap, dat
jij al koeien kan melken,
Kees van Andel. Zitten er
veel muizen op de hooizol
der? Wat is een bugel?
mer, dat jullie verloren heb
ben met het voetballen Arie
Boelhouwer! De volgende
keer beter, moet je maar
denken. Kan jij schaatsenrij
den? Doe jij er de- vol
gende keer ook een briefje
bij Roeland Bol? In wel
ke klas zit jij op school
Wat leuk. dat je papa ook graf,f T.
Wim heet Gerbert Beeken- Wat HJ
kamp. Heb jii nog meer PaP'er- Rietje Boolj! Welke
broertjes en zusjes? kerstversjes rijn jullie aan
Loesje van Belle krijg ik er ,he' le"n? V°nd het
de volgende keer een brief- lcak. dle sneltekenaar en
je bij? - Heb jij ook nog goochelaar Anneke Bos?
oliebollen gegeten Gerd goe w»f m Rotterdam?
van Bennekom? Wat fijn. °P welke aang ga Jij?
dat julli pakjes maken RJ ,Alle
voor andere kinderen. Bosma? Heb jljSmt. Nico-
Hoe was bet Sint-Nicolaas-if" w«£
feest op school. Anneke v.d.1 s."Phl» Botermi
Berg? Komt hijthui
ook? ziek zi^n op het Sint
Nicolaasfeest. hoor!
.d. Berg bij de
nichten. Heb jij Sinterklaas
al gezien0 Hoe vind je het
op school? Hartelijk be
dankt voor je mooie teke
ning Willy Bergwerff. Ben
je al weer beter? Is Sint
Nicolaas nog geweest Juri
den Besten? Jammer van
die letters hè. Wat een
leuk broertje heb jij Rinkje
Bilkes. Kan hii al Rinkje
zeggen? Hoe neet hij?
Krijg ik er de volgende
keer een briefje bij, Carla
Bints? Natuurlijk mag
Heieen ook schrijven Enny
van Bloois. Is het poppen-
dekentje mooi geworden?
Hoe was het feest? Jam-
1"
Eén van de merkwaar
digste verenigingen in ons
land heeft zojuist het eer
ste lustrum gevierd. Een
vereniging, die slechts vijf-
en veertig leden telt, maar...
tachtig donateurs?
Een vereniging, die in
vijftien Europese landen
en Canada een zusterorga
nisatie heeft en wier leden
elkaar hou en trouw zijn
en elkaar iedere vrienden
dienst bewijzen, die maar
mogelijk is.
Toch is het geen geheim
zinnig genootschap, al is
hun herkenningsteken een
gouden sleutel. Die sleutel
is namelijk niet het sym
bool van de geheimen, wel
ke zij bewaren, maar van
de tovermacht om deuren
juist te openen. Het is de
vereniging De gouden sleu
tel. de organisatie der ho
telportiers.
Lid kunnen zijn, degenen die
minstens twee jaar als zelf
standig portier in een eerste
klasse hotel hebben gewerkt,
de donateurs zijn bedrijven en
verenigingen op toeristisch ge
bied Dat donateurschap is
best te verklaren, want een
goede hotelportier is een on
misbare schakel in het schema
van de reiziger.
De secretaris van De Gou
den Sleutel, de heer J M. de
Lang. hoofdportier van het
Haagse hotel Des Indes. kan
daar menig staaltje van ver
tellen.
Hij omschrijft de taak van
hem en zijn collega's zo: ..Elk
rechtgeaard hotelportier tracht
iedere vraag of taak, die
hem gesteld wordt uit te voe
ren. niet uit winstbejag maar
uit eergevoel".
Daarmee helpt hij meteen
het sprookje uit de wereld, dat
de fooi het voornaamste is
..Het hele hotelpersoneel", zo
zegt hij, „heeft thans een vast
salaris, daar de tronk (de
fooienpoti verdeeld wordt naar
een vast puntenstelsel volgens
rang De gast betaalt zijn ver
plichte 15 procent Wie extra
diensten vraagt en die extra
wil belonen is welkom, maar
nok zonder dat extraatje gaat
opent alle deuren
hun zestiende tot hun achttien-
ApP de jaar krijgen ze in het hotel
beperkte diensturen. In die ja
ren moeten ze hun talen bijle
ren en verder: hollen en den-
Hollen, want duizend en één
boodschap wordt hun opgedra
gen. Denken, want die bood
schappen zijn dikwijls lang niet
eenvoudig. En terugkomen met
het antwoord: „Ik kon het
niet is er niet bij.
Er was eens een gast, die
zijn hond ergens had onderge
bracht en de chasseur moest
het beest gaan halen. Het bli
ngevi
kalf
zijn.
eenvoudig. Maar om in een
druk hotel te weten, welke
krant op welke kamer hoort.
Wie zijn krantje onmiddellijk
wil hebben, en wie het liever
aan de portiersloge afhaalt.
Dat is een kunst.
De heer De Lang heeft daar
een heel systeem voor ontwor
pen, door op een grote kaar'
alle belangrijke binnen- en bui
tenlandse kranten te noteren
en daar het kamernummer ach
'er te zetten.
Verder zijn er drie spitsuren
voor de boodschappen. Dat is
omstreeks het ontbijt, wanneei
iedereen uitzwermt, omstreek?
het lunchuur wanneer de ga?
ten terugkomend vragen, wie
or geweest is. of welke telefoon
tjes er zijn gekomen, en om-
Dan wordt er geïnformeerd
naar schouwburg en concert en
wil menigeen in een uitver
kocht huis nog een plaats ver
overen; men vraagt inlichtin
gen over een uitstapje voor de
volgende dag en de mogelijk
heid om een babysit te krij
gen; een ander wil een gids
hebben of een secretaresse
brieven dicteren, maar ook
men informeert of de portier al
weet hoe de wedstrijd van een
of ander honkbalteam in de
States is afgelopen! En de por
tier wil nooit nee zeggen Hij
heeft dan ook een arsenaal
van adressen, relaties, reisgid-
En.„. het adressenlljstje van
de leden van de Gouden Sleu
tel. de Clef d'Or, zoals de in
ternationale organisatie heet.
Een meneer wil kaarten heb
ben voor een operavoorstelling
In Salzburg. Maar iedereen
weet best. dat zo'n voorstelling
wekenlang tevoren is uitver
kocht. Toch komt het voor el
kaar. want de hotelportier helt
een collega In Salzburg. Mid
den In het seizoen wenst een
congres vijftig éénpersoonska
mers in Kopenhagen, waar
geen bed vrij is. De vijftig ka
mers komen vrij, door de Gou
den Sleutel, die alle deuren
Maar hoe
Maar hoe krijgt men die ge
heimzinnige, machtige gouden
sleutel in handen? Aan wie ook
wordt de gouden sleutel door
gegeven als de drager van zijn
welverdiende rust gaat genie
ten? Ook daar hebben de ho
telportiers hun taak gevonden.
Het zijn de mannen van het
vak zelf. die de toekomstige
collega's opleiden.
„Men leert het vak alleen in
het vak", vertelt de heer De
Lang. „Dat is als chasseur.
Over het algemeen zijn dat jon
gens met een ulo-djploma. Van
dat helemaal geen zin had
die vreemde jongen mee te
gaan. De chasseur (of alleen
maar „chas") bedacht zich niet
lang. Hij kocht een stuk worst
en leidde de viervoeter zo zoet
jes naar het hotel.
De goede „chas" komt nooit
met nee thuis. Dat betekent
immers, dat hij onbruikbaar
zou zijn. Gaat het goed. dan
loopt hij alle onderdelen van
het bedrijf, die rond de por
tiersloge liggen, af. Hij leert
de garderobe te beheren, de
telefoon te bedienen, de lift
wordt een poosje zijn domein,
hij mag eens in de portiersloge
zelf staan. Na twee jaar pro
beert zijn „sponsor", de hotel
portier dus. hem bij een col
lega onder te brengen en vol
doet hij ook daar goed, dan
kan hij na nog eens twee jaar
met een gerust hart gaan sol
liciteren naar de functie van
tweede portier in een goed ho
tel. En zo leert hij alle gehei
men kennen om een waardig
drager van de Gouden Sleutel
te worden.
Tweeduizend
Op 25 april 1952 werd in
Cannes de eerste Clef d'Or op
gericht met vijftig leden, af
komstig uit zes landen. Op het
congres te San Remo in 1956
konden reeds 180 gedelegeer
den uit acht landen elkaar be
groeten. waarbij nu ook Neder
landers waren.
Thans zijn er tweeduizend le
den in Europa en Canada,
waarvan er dus 45 uit Neder
land zijn. Twee kleine gouden
sleutels zijn het embleem. Ze
worden op de kraag van het
uniform gedragen en komt u
ooit een hotelportier tegen met
dit onderscheidingsteken, dan
weet u het. hij opent alle deu
ren en vervult alle wensen.
terklaas komer
Branderhorst? Je
zo gauw kwaad worden, zo
moeilijk is het toch niet?
Je hebt al een mooie brief
gesrfireven Marijke Bonte
hal. De Sint zal jou toch
niet vergeten? Heb je nog
meer broertjes en zusjes,
Marijke? Volgende keer
graag een briefje er bij
Harrie Braunstahl, afgespro
ken? Zijn je kousen lek
ker warm. Joke Breeder-
land? Hebben jullie nog
feest gehad op school? Hoe
heet jezusje? Hebben
Moortje en Gitje wel eens
ruzie, Anneke de Bruin?
Heb jij blokfluitles? Een
mooie naam. „Margriet",
Anneke! Graag zou ik
van jou ook een briefje ont
vangen, Ineke Brtissé!
Jij schreef er ook al geen
briefje bij All Ceelen. De
volgt.ide keer wel? Heb
jij Sinterklaas al gezien
Jenneke Cornet? Hebben jul
lie een leuke dag. gehad,
toen je zusje jarig was?
Kan jij orgel spelen Jan
van Dam? Wat he"bben jul
lie een eind gewandeld, Jan!
Komt Sinterklaas nog bij
jullie? Was het leuk op
30 november, Teunie Dan-
kers? Wat is je zusje ver
wend. Is je album al vol
met sigarenbandjes?Wat
heb jij een mooie fiets ge
kregen. Ineke Dekker! Leuk,
dat jij je vriendinnetje
hebt getrokken. Wat zal dat
een feest worden zaterdag
avond. Schrijft je vriendin
netje ook eens? Wat heb
ben jullie donderdag een
schik gehad. Willy Delle-
man. Vond je het zo erg om
hand. te ge-
gewe
Elderen. Moet jij ook wel
eens pp je broertje passen?
Leuk dat hij begint te
lachen. Fijn. dat je oren
nu weer beter zijn Onno
Elzinga. Kan jij goed zwem
men? Goed je best doen
woensdag. Onno! Jan
Ernst Douma schrijf jij er
de volgende keer ook een
briefje bij? Is de Wester
toren al klaar Hans van Es?
Dat is prachtig opgelost,
dat jullie nu om beurten
schrijven. Wat ben jij
ontzettend verwend met je
verjaardag Johan van Es.
Heb je al iets van het Le-
gospel gebouwd? Komt Sin
terklaas nog zaterdag?
Heb je al veel kaarten ver
kocht voor 4 x Z..N Mar
leentje Ejjgenraam? De
poppenkamer is zeker wel
mooi geworden? Bedankt
waren Plet van Eijk. H^b
jij de puzzel alleen opge
lost? Wat ben jij een
bofferd om zo'n mooi foto
toestel te winnen, Hennle
van Gaaien! Ben je het al
gewend in 't nieuwe huis?
Wat ver weg Hongarije!
Winifred van Geest, jij
bent ook al benieuwd wat
Sint Nicolaas zal brengen.
Ga jij nog wel eens naar
je oom? Krijg ik er de
volgende keer een briefje
bij Elineke Glas? Heb je
al veel gekleurd, Corrle
Goes? Heb jij nog broer
tjes? Ga jij nu ook nog
vaak vissen Gerrit Goud
kamp? De hengel is zeker
wel langer dan jezelf bent?
Hartelijk welkom Frans
Goudriaan. Komt Sint Ni
colaas nog? Ook jij bent
hartelijk welkom Wim de
Graaf. Heb jij nog broer
tjes en zusjes? Verwacht j
jij wel wat van Sinterklaas i
Jaap v. d. Griend? Hoe
vind je het op de U.L.O.?
Tante Jos is helemaal
niet bang voor de zak van j
zwarte Piet Hans en Nell
Grootendorst. Zijn jullie zó
ondeugend geweest? Fijn
dat ik de volgende keer een
brief van Hans krijg. Was
het vrijdag leuk op school?
Allemaal hartelijk be
dankt voor de brieven en
een prettige dag toegewenst.
De namen, die met de let
ters H t.m. N beginnen, zijn
nu aan de beurt.
Tot de volgende week.
TANTE JOS.
Jongens en meisjes, op dit plaatje zien we ver
schillende afbeeldingen. De namen hiervan moeten
jullie in de vakjes zetten.
Als dat gebeurd is, moeten jullie de letters in de
vakjes 1 t/m 9 van boven naar beneden lezen.
Daar staat dan de naam van een
Oplossingen moeten worden ingestuurd voor
dinsdag 8 december.
