CHRISTELIJK Opzet en betekenis van de kerkelijke pers Tekort bouwvakarbeiders dwingt tot afremmen Thomas-evangelie in het Nederlands XEeithen RIVGLLA Parlement stelt vragen over godsdienstvrijheid Een woord voor vandaag Kanttekening Berichtgeving is de belangrijkste taak Ds. A. Faber heeft in het vrij zinnige blad „Kerk en Wereld" een artikel geschreven over de kerkelijke pers. Hieruit blijkt he verlangen naar een eigen theologisch vakblad, maar het artikel bevat ook waardevolle opmerkingen, die gelden voor de kerkelijke en gemeentelijke pers in het algemeen HET kan rijn nut hebben om eens een enkele maal stil te staan bij bovengenoemd onder werp. We doen dat feitelijk nim mer, tenrij er opeens een acute aanleiding voor is. en dat is dan meestal een ongeschikt moment. Laat mij nu eens mogen probe ren enkele dingen op schrift te zetten, die hiermee verband hou den. De wekelijkse of maandelijkse kerkelijke krant is een algemeen verschijnsel geworden. We kun nen ons het gemeenteleven niet meer zonder deze publikaties den ken Mijn vraag is: door welke mo tieven laten wij ons er bij leiden? Waarom en hoe hebben wij een gemeenteblad? Y/RIJWEL iedereen wil een con- tact-orgaan. De predikanten moeten hun mededelingen bekend maken, en de gemeenteleden wil len op de hoogte zijn. Hiermee hebben we al een hoofdzaak aan gegeven. Maar we hebben er lang niet alles mee gezegd! Nieuwsverbreiding is namelijk een vak. En de verschijning van een kerkelijk periodiek schept ver plichtingen. Bij dit laatste staan wij. naar het mij voorkomt, te weinig stil. De situatie is zo geworden, dat de kerkelijke pers terecht komt in huisgezinnen, waar een menig te drukwerk verschijnt. De postbo de slaat tegenwoordig weinig men sen meer over. De dagbladen ko men in vrijwel alle gezinnen: maar ook de weekbladen, als d*"r zijn van de vakorganisatie, der talrijke damesweekbl.- ieugdbladen. sportperiodieken diobodes en wat niet al. Te midden van dit vele moet de kerk als geheel, de gemeente, en in ons geval: de vereniging van vrijzinnig hervormden, een weg zoeken Daar behoren wij over na te denken: wat doen wij? Hoe schrijven wij? Wat brengen wij? F\E betekenis van onze publika- tie wordt voor een belangrijk deel bepaald door uiterlijke facto ren Onbewust wordt de kerk ge oordeeld naar wat zij kan opbren gen in de concurrentie met ande re publikaties. In dit opzicht geldt hetzelfde als in de andere ver schijningsvormen der kerk: wan neer het kerkgebouw, het gods dienstig lied, de organisatievorm der gemeente kennelijk tekorten vertonen, dan mindert automa tisch dc interesse van vele ge meenteleden. Een slordig stencilblaadje met wat goed bedoelde stichtelijke op wekkingen is bijvoorbeeld waarde loos. Men kan een dergelijk geval gerust laten verdwijnen. P\E nieuwsberichtgeving is een der belangrijkste taken van onze pers. De mensen willen op de hoogte zijn. En waar de ..pro fane" dagbladpers weinig goed kerkelijk nieuws levert ligt hier een dankbare taak voor de eigen kerkelijke redacties. Overigens i zich dit te weinig bewust. feren hoe het wel moet. Journalisten zouden ons kunnen hei kerklijk bedrijf werkt vrij wel geen journalist van professie Berichtgeving vraagt o.m. actu aliteit. Daarom mag er niet een langere periode dan veertien da gen tussen de verschijning liggen. Maandbladen zijn uit den bozen. Zij kunnen de gebeurtenissen niet goed volgen! Nieuws veroudert TK kan er kort over zijn wan- neer het betreft: omvang en prijs Hier staat men steeds voor een lastige keuze. Enerzijds wil men kom voor de dag komen an derzijds zovelen mogelijk berei ken. Een goede oplossing is hier in niet te geven. Vele pastores kie zen voor een goedkope uitgave, soms gratis verspreiding in alle gezinnen. Het is duidelijk, dat de ze opzet voordelen heefl, maar ook grote nadelen. Het ..gezicht dige mensen zullen hef waarde ren; het is nu maar de zaak, waar men zich op wil instellen. Persoonlijk heb ik goedkope ge- meentekrantjes altijd als een ge vaar voor dc kerk aangevoeld. Er zit geen kwaliteit in. en de kerk wordt juist op haar kwaliteit (en terecht) geoordeeld. Men moet al tijd voorzichtig zijn met kwantita tieve criteria. Volle kerken, grote collecten bouwen nog niet het Ko ninkrijk Gods! EEN belangrijk en onmisbaar bestanddeel der kerkelijke pers is het commentaar. Het goed geschreven commentaar geeft opening naar bezinning en veran dering. De mensen kunnen aan commentaren veel hebben voor de opbouw van hun geestelijk le ven. Ieder periodiek ook onze vrijzinnige pers moest er naar stig op uit zijn een goed com mentator aan zich te binden. Laat hem anoniem schrijven, laat hem op verantwoorde wijze het scherpe wapen der spot mogen hanteren. Dat is op zijn tijd no dig. Er wordt naar hem geluis terd. Hoe kan ik wensen voor ons hervormde kerkelijke leven, dat er een goed commentator zou mo gen opstaan. Zijn adviezen wegen verre op tegen al de geschreven verslagen van alle classicale ver gaderingen. ONZE grootste leemte zit echter in het theologisch vakblad. Theologie, en Praktijk is beslist onvoldoende. Wij missen een pe riodiek als the Modern Church man uit Engeland, waarin objec tief en met kwaliteit theologie wordt bedreven. Wij hebben ge*n orgaan, waarnaar men in weten schappelijke kringen grijpt. Dat is een bijzonder groot euvel, om dat wij er toch altijd van moeten uitgaan, dat over de toekomst van het vrijzinnig protestantisme op het wetenschappelijk terrein zal worden beslis'.. Wij zijn wel week in week uit bezig met vraag, stukken van praktisch beleid, maar dit zijn ten slotte allemaal afgeleide vraagstukken. Wanneer onze beweging geen krachtig, doelbewust en opgewekt theolo gisch leven kent. dat dicht staat bij de werkelijkheid in kerk en gemeente, dan vrees ik het erg ste. Als de dertig duizend gulden er zijn (het is nog niet zo erg veel. helaas», dan zou het publika- tiefonds auteurs moeten aantrek ken in déze richting. Nota bouwvolume onderwijs Systeembouw te weinig toegepast "jl/TINISTER CALS heeft aan de Tweede Kamer zijn vierde nota inzake het bouwvolume voor het onderwijs gezonden. De minis ter berekent daarin, dat voor de sector scholen en de academische ziekenhuizen te zamen in 1960 ongeveer 1/6 meer aan bouwvo lumen wordt beschikbaar ge steld dan in 1959. Op zich zelf stemt een en ander tot verheugenis, zegt de minister, doch mag niet uit het oog verliezen, dat danks de verhoging van het bouwvolu me van de sector onderwijs inclusief academische ziekenhuizen de aanpassing van het bouwbeleid aan de behoeften van de verschillende takken van onder wijs irwpeilijkheden blijft veroorzaken. Nog altijd moet de bouw van scholen worden afgeremd wegens een tekort aan bouwvakarbeiders, gezien de behoefte in de sectoren van de woning- en indus triële bou\v Het bouwbeleid in de sector scholen bouw wordt bovendien ernstig bemoei lijkt. wanneer urgente gevallen moeten worden achtergesteld bij niet-urgente ge vallen. Dit nu is in feite het geval als gevolg van de omstandigheid dat vele urgente werken in het westen des lands zouden moeten worden uitgevoerd, wijl het tekort aan bouwvakarbeiders juist daar het sterkst is. Wat betreft de financiering van de scholenbouw kan nog worden medege deeld. dat sinds eind 1957 tot 1 decem ber 1959» aan gemeenten leningen wer den verstrekt tot een bedrag van onge veer 243 miljoen en dat voor op markt- voorwaarden gesloten leningen voor de; financiering van bijzondere scholen voor v.h.m.o.. n.o. en kweekschoolonderwijs garanties werden verleend tot een be drag van ongeveer 329 miljoen. Vijfde evangelie of vervalsing? ertalingen werden verzorgd door de professoren A. Guilaumont, Henry- Charles Puech, G. Qulspel Walter Til en Yassah Abd al Masih. Het manuscript wordt toegeschreven aan de twijfelende Thomas" en moet tussen 350 en 425 na Chr. door over schrijven zijn ontstaan. Het originele manuscript is echter veel ouder. Het be treft hier de vertaling of bewerking in het Sahidisch-koptisch van een oorspron kelijk Griekse tekst die ongeveer in het jaar 140 moet zijn samengesteld, maar die zelf nog weer op oudere bronnen terug gaat. Veel geleerden zijn van mening dat het ..Thomas-evangelie" niet als een vijfde evangelie In de rij van de nleuw-testa- mentlsche bijbelboeken kunnen plaatsen. Wel bevat het veel citaten die ook woor delijk In de bijbel-evangeliën worden gevonden, maar toch heeft dit geschrift waarschijnlijk een sterke gnostische in slag. Anderen daarentegen zijn van mening dat het boek zeer waardevpl is, omdat deze spreuken en citaten van Christus onafhankelijk van de bijbelse evange liën zijn ontstaan. In Nederland heeft prof. dr. W. O. van Unnik reeds een boekje over dit evangelie gepubliceerd onder de titel: .Woorden uit Egyptisch zand", en naar wij vernemen is ook prof. R. Schippers bezig met een eigen geschrift. Het gnosticisme is een stroming die dateert uit de eerste eeuwen na Chris tus. Het heil werd gegrond op geheime voor ingewijden gereserveerde kennis van de zinsgronden van mens en wereld. De gnostieken erkennen een hoogste ontoegankelijke godheid, uit De Nederlandse hoogleraar prof. G. wie door paringen een veelheid van god- Qulspel heeft ln 1956 fotooopieën gekre- delijke wezens voorkomt. Jezus is een gen van de gevonden manuscripten. *o-1 van deze wezens die op aarde neder- dat met de vertaling een begin ge-1 daalde om de mensen te bevrijden maakt kon worden. Het ..evangelie" j de onwetendheid en dienstbaarheid verschijnt ln vijf verschillende talen. I Jaweh de Joodse God. OP het corrigeren van een aan tal drukproeven na, ligt de Nederlandse uitgave van het Thomas-evangelie gereed om ter perse te gaan. Over enkele we ken kunnen dus ook de Neder landse lezers kennis nemen van wat volgens een aantal geleerden de allerbelangrijkste vondst van onze tijd is: een onafhankelijke traditie van wat Christus eens ge zegd heeft. Dc Franse, Engelse en Duitse verta ling van de 114 spreuken van Christus zijn reeds verschenen, een Amerikaan se uitgave, die in voorverkoop reeds een oplage van 30.000 exemplaren heeft be reikt. volgt spoedig. Dit „evangelie" kreeg in angelsaksi- sche kringen plotseling grote bekend heid toen de Zwitserse hoogleraar prof. Cullmann in een toespraak te New York een aantal woorden van Jezus uit het gevonden manuscript citeerde. Wat geleerden al lang wisten cn wat :n dc Nederlandse pers reeds lang was ge publiceerd kreeg plotseling internatio nale bekendheid. Het manuscript werd in 1946 door Egyptische boeren ontdekt. Het bevond zich tussen dertien in leer gebonden pa pyrus-manuscripten. Ze stamden uit een gnostische bibliotheek van de vier de eeuw na Christus. Het manuscript was in het Koptisch gesteld. .- i toegewe zen voor het gewoon l.o. 33 voor het b.T.o. 6. voor het u.l.o. 18. voor kweek scholen 6, voor voorbereidend hoger en middelbaar onderwijs 45, voor het nij verheidsonderwijs 66 miljoen gulden. In de vorige nota's inzake bouw volumen voor het onderwijs is ge wezen op het belang van de toepas sing van systeembouw om het tempo van de scholenbouw te kunnen op voeren. Helaas moet worden gecon stateerd, dat er tot nu toe zeer weinig opdrachtgevers zijn, die bereid blij ken systeembouw te benutten. De minister blijft van oordeel, dat een bredere toepassing van systeem bouw uitkomst kan brengen in de scholennood. Het initiatief van de gemeente Rot terdam, dat seriebouw beoogt, juichte hij van harte toe. Jaarvergadering Geestelijke Volksgezondheid De Vereniging tot Bevorc^ering van de Geestelijke Volksgezondheid op Gerefor meerde Grondslag hoopt zaterdag 28 no vember 1959 in het café-restaurant „Des Pays Bas" te Utrecht haar jaarvergade ring te houden. Op deze vergadering zal tevens het 25-jarig bestaan van de ver eniging worden herdacht. Er zullen twee referaten worden gehouden over de ont wikkeling der geestelijke volksgezondheid. Prof. dr. J. Waterink zal spreken over „Terugblik" en dr. L. van Loon over „Vooruitzicht en Perspectief". NED. HERV. KERK Beroepen te Ommeren (toez.): M. v. d. Leun, kand. te Sliedrecht. Beroepbaarstelling: de heer C. W. Oppelaar, vicaris. Sneeuwbalstraat 27B te Rotterdam is beroepbaar. (Verb, ber.) GEREFORMEERDE KERKEN Bedankt voor ZwijndrechtGroote Lindt: N. Korenhoff te Appingedam. Beroepbaarstelling: De classis 's-Gra- venhage heeft prep. geëx. en beroepbaar verklaard de heer W F Koelé. Zonne- bioemstraat 53. 's-Graveirhage, tel. 633000; hij is terstond beroepbaar. CHRIST. GEREF. KERKEN GEREFORMEERDE GEMEENTEN Bedankt voor Benthuizen: Chr. va Dam te Rotterdam-Zuid. Beniepingswerk BABY ZEPHYR Studieconferentie Zuidhollandse Arjos Op zaterdag 14 november k.s. organi seert de Arjos een studieconferentie in het Jeugdhuis, Breestraat 19 te Leiden. De heer A. Borstlap, secretaris van het C N.V., spreekt over het onderwerp: „Een visie op de christelijk-sociale politiek". drink zoveel U wilt R1VELLA is ccn zuivere alcoholvrije drank cn non-filling, geeft dus nooit dat "volle" gevoel Fris, gezond en heerlijk tf/fufou dan andeU EEN FRIESCHE VLAG-DO MO PRODUCT DE RIVELLA-GLAZEN-ACTIE GAAT DOOR Blijft du» dooriporon. D. RIVEUA-gUcan lijn grtti» verkrijgbeer legen Inlevering ven 50 punten. De letter E ven het etiket ven de grote gezimfle» Itr.) heeft eer if.) 1 Opzenden •lop; Po, i 345, lee Columbiaanse regering op het matje Petitie werpt resultaten af HET COLUMBIAANSE parle ment is plotseling wakker ge schrokken. Met ontzetting heeft het kennis genomen van de klacht dat reeds twaalf jaar lang de pro testanten het slachtoffer zijn van godsdienst-vervolgingen. Het heeft nu drie ministers van het presi dentiële kabinet opgedragen om voor het parlement te verschijnen om verklaringen af te leggen. Het parlement zal speciaal voor de ze zaak op 19 november bijeenkomen. De beslissing werd op 3 november ge nomen en betreft de minister van bui- tenlamdse zaken dr. Julio César Tur- 49 En door het contact met de werkelijkheid, ver oorzaak: door dc zorg voor haar uiterste wil, wa ren dc gedachten aan de lange roman opzij ge schoven De roman verloor alle werkelijkheid, ver bleekte en vervluchtigd*. Dat *ij voor een levend mens iets zou beteke nen weliswaar niet zij persoonlijk, maar wat zij bezat scheen haar zo heerlijk toe. dat dat andere, dat alleen voor haar genoegen had bestaan, alle aah rekkelijkheid had verloren. Zij beschouw de het als een mooie fantasie, een zeepbel die uit elkaar spatte. Maar zij voelde zich niet ongeluk kig Al neel spoedig werd zij zwakker en zwak ker. zij vermagerde, haar gezondheid werd zo teer, dn: zij, als 't ware, langzaam zelf vervluchtigde, zoals haar droom was vervluchtigd. Juffrouw Dubois wordt kleiner en kleiner, ik geloof dat er weldra niets meer van haar over blijft, zei de huismoeder. Na enige tijd was zij niet meer ln staat haar zolderkamer te verlaten. En op een dag vond men haar dood in haar stoel zitten, met een tevreden glimlach op het verwelkte gezichtje en met het testament op haar school Bij de opening verwekte het testament grote ver bazing en nog al wat last, aangezien dc universe le erfgenaam niet zo maar dadelyk tc vinden wa. Maar de oude juffrouw Dubois rustte kalm in haar graf. ver van de bezwaren en de \-luchtige dro men van deze wereld verwijderd Zij had het ha re gedaan en bekommerde zich om niets meer. Elisabeth Eriksson was naar het vruehtenkelder- tje gelopen, aan de overkant van de straa' om oen paai sinaasappelen voor Elin te kopen Zij at zo weinj: het was of haar alles in de keel bleef steken Sinaasappelen was haast het enige wat zij graag at. Maar zij waren duur in deze tijd van het jaar Het was kor' voo: Kerstmis Bij het bin nengaan kwam tegelijkertijd ook om vruchten te halen, dc kleine gebochelde juffrouw, die in een der etages woonde aan de straat. Zij wilde haar JEAi\!\A OTEKDAIII- Buiten waait de zomerwind kleine tc, grijze ogen naar haar Hoe is het met uw dochtertje? vroeg zij. Haar stem had een warme, vriendelijke klank. die Elisabet trof en het deed haar goed, dat deze vreemde wist dat haar kind ziek was O zei zij. het gaat langzaam. Zij had zeker niet teel weerstandsvermogen toen ze ziek Werd En- dan vallen de dagen haar lang. zo heel al leen Soms denk ik als ik haar maar wat meer afleiding kon geven, dan zou zij gauwer herstellen Dal zal wel, knikte de andere. Zou lk haar Graag, antwoordde Elisabet, en het scheen haar plotseling toe, of zij elkaar al lang kanden. Het bocheltje had niets zieligs. Zij had lange ar men. zoals de meestcn met dat gebrek, cn zü had een lang, smal gezicht, maar haar uitdrukking was niet zwaarmoedig of lijdend. Integendeel, er kwam een vrolijke gUmp in haar ogen, wanneer zij sprak Ook was haar kleding eenvoudig en niet opzich tig Elisabet had menigmaal ongemerkt, dat die soort mensen een zekere vergoeding zoeken voor datgene wat het leven hun heeft onthouden, door een zekere overdrevenheid in hun uiterlijk: niet te verbazen trouwens Zij droeg een eenvoudig, don kerblauw mantelpak cn een grijze vilthoed. Zij droeg het haar halflang en het viel in bruine, wat peper- cn zoutkleurige krullen op haar rug, zodat de bochel minder opvallend was. uit van elkaar af te weten. Sommigen herkent men zelfs niet. wanneer men zc tegenkomt. Eigenlijk vind ik. dat mensen die onder hetzelfde dak wo nen, tenminste iets met elkaar te maken moeten hebben. Ja. antwoordde Elisabet zij stonden voor de grote ingangspoort maar dat is meer het geval met degenen die aan de straatkant wonen; wij die aan de binnenplaats wonen, leren elkaar op den duur toch wel allemaal kennen. Het bocheltje knikte. Het scheen alsof zij dacht: zo hoort het ook. Ik vind het erg lief van u mijn dochtertje te willen opzoeken. Ik zal de sleutel onder de deurmat leggen, wanneer ik naar beneden ga om te wassen. Als u dan de keukenweg gaat, heeft u maar een halve trap te lopen Dan kom ik in de loop van de middag Dat is waar ook mijn naam is Falk, Ingrid Falk, Ik heet Elisabeth Eriksson. Zij gaven elkaar de hand en gingen ieder huns weegs. Maar beiden hadden het prettige gevoel een echt mens te hebben ontmoet. Elin lag nu al bijna twee maanden te bed. en nog was de pijn niet over en haar krachten sche nen nog in 't geheel niet toe te nemen. Zij had het erg stilletjes, erg eenzaam, sederi het begin van de ziekte. Vóór acht uur 's morgens waren Marit en Ragnhild al verdwenen. Zodra haar moeder haar verzorgd had en haar bed fris had opgemaakt en getracht haar teminste een paar lepels pap te doen eten. verdween ook zü, mestal naar beneden om te wassen, soms als hulp naar vreemden, op zijn allerbest niet verder van haar verwijderd dan bij dc strijkplank ln de (Wordt vervolgd) de minister van onderwijs, dr. Abel Naranjo en de minister van bin nenlandse zaken dr. Jorge Enrique Hutiérrez. Het Huis kwam tot deze stap aanleiding van een petitie die vorige maand door de president van het Co lumbiaanse Comité voor Godsdienst vrijheid, de advocaat Gabriel M. Uri- be werd Ingediend. De petitie dertekend door meer dan 14000 pro testanten en andere Columbianen die godsdienstvrijheid verlangen. In Co lumbia wonen ongeveer 120.000 pro testanten. Moorden In de petitie wordt er de aandacht op gevestigd dat na 1948 minstens 116 protestantse christenen zijn ver moord en dat 66 protestantse kerken en kapellen werden verwoest door brandstichting of dynamiet. Meer dan 200 protestantse scholen werden ge sloten. Duizenden protestanten werden gedwongen hun boerderijen en hui zen te verlaten om aan vervolging er dood te ontsnappen. Tientallen protes tantse kerken werden op last van de regering gesloten. De meeste illegale acties zijn het ge volg van besluiten die tijdens het mili taire dictatoriale regiem van Pinills (19531957) werden uitgevaardigd. De dictator probeerde op deze manier het vertrouwen en de steun van de Rooms Katholieke Kerk te winnen. Een groot aantal van deze besluiten zijn na de val van de dictator nimmer ingetrokken worden in bepaalde plaatselijke situaties op last van rooms-katholieke bisschop pen nog steeds van tijd tot tijd toege- Zendingsverdrag De grootste moeilijkheden worden ver oorzaakt door een ..zendings-verdrag' dat buiten medeweten van het Columbi aanse volk en het parlement gesloten werd met het Vaticaan door president Roberto Urdaneta in 1953. Dit verdrag heeft de minder ontwikkelde gebieden en de streken waar de Indiaanse stam men wonen verdeeld in 19 zendingsdis tricten die aan de Rooms Katholieke Kerk werden overgedragen, en waar zendingsbisschoppen op een feudale Alle andere godsdiensten zijn in deze streken verboden verklaard, In geval van een conflict tussen de regerings vertegenwoordiger en de rooms-katholie ke prelaat heeft de regering zich ver plicht de leiding aan de kerk over te ia- ten. Daar volgens de Columbiaanse grondwet verdragen de goedkeuring r ten hebben van het congres, is dit drag ongrondwettig. De moeilijkheid la dat de leden het parlement tot nu toe nu geen ging hebben durven ondernemen om verdrag af te wijzen, omdat zij dan onmiddellijk als anti-kerkelijk munlatlach worden gedoodverfd. De kappen van de kranten behoren over het algemeen niet tot de opwekkendste literatuur. Dat was in de bijbelse tijd ook al zo. In Jesaja acht lezen we, dat de profeet opdracht krijgt om een groot bord te nemen en er vóór ieder goed leesbaar op te schrijven: „Haastig buit, spoedig röof'. Alleen slaat deze „kop" niet op iets wat gebeurd is, maar op wat nog komen moet. Deze vier woorden bevatten een waarschu wing aan Israël, dat Damascus en Samaria zullen vallen. De woorden breken dwars door de vrede en de welvaartsrust van het land heen. En misschien daarom zijn ze nog altijd actueel. Juist als wij mensen denken, dat we het nu gevonden hebben, als we als de rijke man schuren gaan bouwen om de vruchten van ons zwoegen op te slaan en het er eindelijk eens van te nemen, komt Gods waarschuwing. Nog maar pas hoorden we iemand zeggen: „Ik heb een huis gekocht en nu gaan we het er eens van nemen. Geen zakenproblemen meer: we gaan genieten van een welverdiende rust." Twee weken later stond zijn weduwe aan een geopend graf. De rust die wij door ons zwoegen scheppen heeft een scherpe angel. Alleen de rust die God ons geeft in Zijn genade is echte rust. HET STRAFRECHT EN DE MENS UOE wordt, ook in een land als het onze, de strafrechtspleging be leefd en ervaren door degenen die daarbij passief zijn betrokken? Dit is een vraag van belang. Men kan als buitenstaander het gevoel, het vermoeden, hebben, dat het met de strafrechtspleging wel in orde is, be langrijker is hoe de betrokkenen haar zien. Ervaren zij haar werkelijk als rechtspleging óf als een pleging waar aan, in meerdere of mindere mate, het rechtskarakter ontbreekt? En zou het misschien zo kunnen zijn, dat het bij nader inzien, ook voor de bui tenstaanders schort aan het rechts karakter van wat we dan onder de rechtspleging plegen te verstaan? Deze vraag is het, die zich wel on weerstaanbaar moet opdringen aan wie kennis neemt van een reeds eni ge tijd geleden gedrukt, maar eerst nu in het openbaar komend boek werk, „Meningen van gedetineerden over de strafrechtspleging" (uitgave Van Gorcum, Assen). De inhoud van dit boekwerk is merkwaardig. De lezer treft er in aan 956 opgetekende ervaringen van een negenhonderd tot het optekenen van die ervaringen in staat gestelde gedetineerden. En die ervaringen be strijken het gehele strafproces: van het onderzoek door de politie via de behandeling door officier van jus titie en rechter-commissaris, via voorlopige hechtenis, voorlichtings rapport, psychiater, strafzitting, ho ger beroep, tot de gevangenschap, de voorwaardelijke invrijheidstel ling, de reclassering en de terugkeer in de samenleving. Het moet ons van bet hart: dit is een onthullend geschrift geworden. Wij danken het aan dr. R. Rijksen van het Criminologisch en Straf rechtelijk Instituut aan de Rijksuni versiteit te Utrecht, die het tot deze publikatle leidende onderzoek ove rigens geheel in samenwerking met het ministerie van justitie heeft in gesteld. Aanvankelijk was het boek, zij het in vrij groten getale, ter kennisne ming gezonden aan wie in de straf rechtspleging op enigerlei wijze een functie hebben. Terecht, zo menen wij, is nu ook de pers in de gelegen heid gesteld, om ten overstaan van ons volk van de hier opgetekende ervaringen mededeling te doen. Er staat trouwens ook wel het een en ander in, dat de pers zelf ter harte mag nemen. Wie dan van de inhoud van het boek kennis neemt, kan er moeilijk onder uit: er valt aan de strafrechts pleging te verbeteren, en vrijwel in alle sectoren. De politie komt er niet altijd goed af: zij is soms indiscreet en inkt bekentenissen nit met be loften die niet worden nagekomen. In de officier van justitie wordt gezien bij uitstek de harde en barse tegenpartij. Van het voorlichtings rapport heet het, dat het enerzijds te weinig vakkundig wordt samenge steld, anderzijds de neiging heeft ai te diep in het particuliere leven door te dringen. En wat de zitting betreft: ook hier wisselen zich af lof voor rechterlijke colleges die nauwgezet heid en correctheid in acht nemen naast blaam over colleges die vro lijkheid bedrijven waar ernst gebo den lijkt. Weinig minder aangrijpend zijn klachten over de huizen van bewa ring en de gevangenissen. Te veel blijken zij kweekplaatsen voor re- cidivisme. Het verachtelijke tonne tjes-stelsel, de morele gevaren ver bonden aan een langdurig vertoeven uitsluitend onder sexe-genoten men vindt ze bij tientallen en als in een sombere eentonigheid terug. Kortom, dit boek heeft bij ons onder het lezen wel iets van een schrik gaande gemaakt, waarvan we alleen mogen hopen, dat hij tevens het deel mag zijn van heel velen en dat hij een heilzame uitwerking mo ge hebben. En al lezende zijn we het ons te scherper en ook te pijnlijker bewust geworden: wat is het straf fen van een medemens toch een bij uitstek moeilijke plicht, misschien wel een der moeilijkste waartoe men als mens kan worden geroepen. Gestraft moet er worden. Tegen vergrijpen jegens de rechtsorde, in welke vorm zij zich ook voordoen, moet met krachtige hand worden op getreden. Er ligt hier tot taak een plicht tot vergelding, die zijn funda ment zelfs vindt in het goddelijke ge bod. Maar het is een rechtspleging, die zich te voltrekken heeft aan de medemens, en hoe dreigend gemak kelijk blijkt het dan niet en hoe ver leidelijk, om in wie misdreven heeft en die voor straf in aanmerking komt juist aan de mens voorbij te zien. Maar wie aan de mens voorbijziet, ook aan de mens die gestraft moet worden, die loopt een levensgroot gevaar, de mens te vernederen, de mens in de mens te kwetsen. Het recht heeft dan alle kansen om zich te keren in onrecht. Elke straf blijft een ruw middel en kan niet dan als een gebrekkig middel tot rechtsherstel beschouwd worden. Dit geldt reeds de straf die het karakter draagt van een opge legde boete. Méér nog geldt dit de straf, die het karakter draagt van een vrijheidsontneming, hetzij kor ter hetzij zelfs voor langere tijd. Bij de vrijheidsontneming vooral draagt de straf het karakter van te zijn een ingreep in het mensenleven zelf: no|0zakelijk en onvermijdelijk welis waar cn iéts wat die mens aan zich zelf te wijten heeft, maar daarom niet minder ernstig, niet minder diep, kortom niet minder een ingreep in de mens zelf. Wij vertrouwen, dat. in aanmer king genomen zekere situaties elders, de strafrechtspleging ten onzent zich pleegt te voltrekken op een verheugend hoog niveau. Maar ook dan blijken er zwak ke plekken. En in dit geschrift, vrucht van de ervaringen van vele gedetineerden, worden ze ons ook als volksgemeenschap, onder de aan dacht gebracht met een onbevangen heid, die pijnlijk is, maar óók nuttig en goed. Behoort trouwens het hoge niveau van onze strafrechtspleging ook niet hierin uit te komen, dat zij de moed dient te hebben, zich van deze kritiek het nodige aan te trek ken? Het algemene thema, waardoor men zich daarbij heeft laten leiden, hebben wij hierboven reeds aange stipt. Meer en meer moet het gaan om de mens: de mens die misdreven heeft, die zich aan de rechtsorde vergrepen heeft, die deswege ge straft moet worden, maar in wie men geen ogenblik de mens uit het oog verliezen mag. Is de strafrechtspleging, zoals zij zich ten onzent volstrekt, op dit ogenblik reeds voldoende tot deze hoge roeping bekwaam? Wij weten, dat er geroeid wordt met de riemen die men heeft. Dat het personeel vaak te weinig in ge tal is eii bovendien al te laag bezol digd, weshalve ook dikwijls oplei ding cn vorming te wensen overla ten. Voor wat er onder zulke om standigheden gepresteerd wordt, dient men veelal een oprecht res pect te hebben. We weten ook, dat door onderbe zetting op vele punten al evenzeer de rechtspleging een al te tijdroven de zaak wordt, waardoor aan de ene kant een proces te lang op zich wachten laat en in zijn afwikkeling te lang duurt, aan de andere kant belangrijke details in een overhaast tempo moeten worden afgedaan. Voorts weten we, dat de inrichting van huizen van bewaring en gevan genissen dikwijls veel te wensen overlaat en dat, bij de vrijwel be stendige woningnood, waaronder we ook als volk gebukt gaan, daarin niet dan op langere termijn voor ziening is te verwachten. Dit alles weten we. Temeer aan dacht ware te geven aan mogelijk heden tot correctie, die reeds nu en onder de thans bestaande omstandig heden bereikbaar zijn. Wij menen te weten, dat deze publikatie van dr. Rijksen, naar haar inhoud feitelijk geschreven door deze honderden ge detineerden zelf, binnen de kringen van onze strafrechtspleging reeds aanleiding gegeven heeft tot open hartig onderzoek en tot construc tieve bezinning. Heus, het is ook onze mening niet, dat wie zich aan de rechtsorde ver grepen en daarbij vaak ernstige mis drijven pleegden, nu als het ware in de watten moeten worden gelegd. Aan het recht moet worden vol daan. Mits dat dan geschiede. En de garantie, dat het metterdaad ge schiedt, ligt ook in het nimmer af latende streven om in de te berech ten mens niet alleen op zoek te gaan naar het strafbare feit, maar vooral Advertentie Welterusten Kunt U niet slapen door rheumatiek, I spit, ischias, hoofd- en zenuwpijnen, i neemt dan Togal. Toga! verdrijft snel en afdoende die pijnea en U slaapt daardoor weer rustig de gehele nacht, j Togal kan baten waar andere middelen i falen. Togal zuivert de nieren en is onschadelijk voor hart en maag. Bij i lapoth. en drog. 0.95, 2.40 en 8.88. M IFKFNHOF.l Andries Blitz, Laren. Het onvolledige gezin, door dr. E. C. M. Frijling-Schreuder. Uitgave Konink- Comp. N.V., dr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 2