Een noodoplossing die de nood accentueert Priester-arbeiders ook in de Anglicaanse kerk ITeifhett Zeven miljoen overschreden Intellectuele opvoeding ook zaak van geloof Een woord voor vandaag Kanttekening Overgangsbepaling voor richtingsevangelisaties rich op het ogen blik net ge plaatst is de vrucht uit het ver leden: de zogenaamde evangeli saties. In plaatsen waar de ker- keraad niet bereid bleek om een andersgerichte prediking op de kansel toe te laten hebben her vormde lidmaten zich in zoge naamde richtingsevangelisaties verenigd. fly de nieuwe kerkorde is een poging ondernomen om deze evangelisaties te doen verdwij nen. In verschillende steden en dorpen is men tot een vergelijk gekomen tussen de plaatselijke kerkeraden en de leiders van deze groepen, maar lang niet in alle. De kerk heeft toen gezocht naar een overgangsbepaling. De evangelisaties zouden erkend worden en onder de prorrinciale kerkvergadering als kerk gaan functioneren, zodat de predikan ten die zich aan deze richtinps- evungelisaties verbonden niet meer hun emeritaat behoefden aan te vragen en zodat in deze diensten ook de sacramenten zouden kunnen worden bediend. Deze overgangsbepaling heeft reeds tot veel verzet en ongenoe gen aanleiding gegeven. In het gisteren verschenen nummer ran ..De Waarheids vriend" het officiële orgaan van de Gereformeerde Bond in de Ned. Herv. Kerk wijdt ds. P. A. A. Kliisener een artikel aan de moeilijkheden die de overgangs bepaling veroorzaakt: U BEGRIJPT misschien reeds, waar wij het oog op hebben: op overgangsbepaling 238. zoals die in 1855 werd voorgesteld en later is aangenomen. Toen het geble ken was. dat vele kerkeraden niets gevoelden voor het neven- pastoraat, zoals dit in overgangs bepaling 235 is bedoeld (voor de prov. kerkvergadering met mede werking van de kerkeraad in het leven geroepen), heeft men 238 a- h ingelast. Uit vrees voor de mo gelijkheid. ..dat belangrijke groe pen. bestaande uit leden van de Ned. Herv. Kerk. die in andere gemeenten normaal aan het her vormde kerkelijke leven zouden hebben deelgenomen, geheel van de Ned. Herv. Kerk dreigen te vervreemden" met alle mogelijke gevolgen van dien. werd een noodoplossing voorgesteld, die het de prov. kerkvergadering mogelijk maakte om buiten de kerkeraden. die geen verantwoordelijkheid meenden te kunnen dragen, een neven-pastoraat te vestigen. Inmiddels is deze overgangsbe paling 238 a-h in verscheiden ge meenten toegepast: de predikant- voorganger van de minderheids groep ter plaatse is nu niet langer emeritus of eervol ontslagen pre- didant. doch dienstdoend: de sa menkomsten van de groep zijn of ficiële kerkdiensten, waarin ook de sacramenten kunnen worden bediend: de opneming onder de belijdende leden en de bevestiging en inzegening van huwelijken vindt er plaats, alles buiten ver antwoordelijkheid van de plaatse lijke kerkeraad doch onder die van de prov. Kerkvergadering (voortaan als P K. aangeduid), die ..doet wat des kerkeraads is". PLAATSELIJK fungeert een commissie, waarvan tenminste één lid dient te zijn van de P K. als ..noodkerkeraad"; haar leden zijn buitengewone ambtsdragers. Zonderlinge toestanden doen zich hierbij voor: zo weten wij van een gemeente, waar iemand (lid van de P K.) ouderling is in de (gewone) gemeente en tegelij kertijd buitengewoon diaken in de nevenvoorziening, die ingesteld is ten behoeve van de Vrijzinnig Hervormden. Wel buitengewoon! Waar moet deze (nlet-vrijzinnige) broeder nu eigenlijk kerken?? 238d bepaalt, dat de inschrij ving in de doop-, lidmaten- en trouwboeken e.d. geschiedt in de boeken en registers der gemeente door de kerkeraad van de gemeen te ter plaatse, op gezag van de PK. Een AANTAL kerkeraden heeft hiertegen echter overwegende bezwaren en samensprekingen op het hoogste niveau hebben hierin geen verandering kunnen brengen: men i« niet bereid om het neven pastoraat te erkennen gerlel wijze arren moede heeft men nu aan de herfstvergaderingen der classes voorgesteld om voorlopig dooplid- maten- en trouwboeken aan te doen leggen door de P.K.. die dan een afschrift van de verrichte in schrijvingen doet toekomen aan de gemeente ter plaatse (die niet inschrijft). Ietwat zielig doet het aan, wanneer in de toelichting te lezen staat: dat er in feite geen andere mogelijkheid meer is dan de hierboven voorgestelde." rPOCH wel een „onmogelijke mo- s- gelijkheid"; een dubbel kerk rechtelijk monstrum! Want evan gelisaties in vrijzinnige gemeen ten dienen zich wel goed te reali seren, dat hun nieuwe lidmaten en wie hun attestaties bij de ne venvoorziening indienen, bij wei gering van de kerkeraad om hen in te schrijven geen stemrecht verkrijgen. Men heeft wel gespro ken van een ontrechting van lid maten. Inderdaad, doch deze is gevolg van de ontrechting van de kerkeraden. Toen de noodoplossing (die nu eenmaal geen oplossing is) voor gesteld werd, werd in de toelich ting nadrukkelijk verklaard, dat deze regeling (238 a-h) geenszins bedoelt een consolidatie van de bestaande toestand: ze werd dan ook slechts als overgangsbepaling voorgesteld. Doch wanneer aan vulling 238d aangenomen wordt door de synode, komt er wel een en ander vast te zitten in menige gemeente. De term „bevriezen" is zelfs gebruikt. MEN ZAL tegenwerpen: heel de noodvoorziening blijft uiter lijk tot 1 januari 1965 van kracht. En dan? Want wel niemand zal verwachten, dat de moeilijkheden dan overwonnen zullen zijn. ook al ligt 1965 4 jaar achter 1961! Met 238 a-h bewogen wij ons trouwens al buiten de weg van de orde der kerk. die in ordinan tie 2-1-2 bepaalt: „Tot een bepaal de gemeente behoren alle leden, die binnen haar grenzen htm vas te woonplaats hebben". Aanvulling 238d is een volgende stap op de verkeerde weg. Intussen: het kèn niet anders! Na Frans falen Engels succes Advertentie do moest gevraagde Een nieuwe kerk in Nazareth Op de plaats in Nazareth waar vol gens de overlevering de aartsengel Ga briel aan Maria de boodschap bracht dat zij de moeder van Christus zou wor den, zal een nieuwe kerk worden ge bouwd. „de Basiliek van de Annuncia tie". die de grootste van Israël wordt. De bouw zal twee jaren duren. De kerk wordt ongeveer vijftig meter hoog en zeventig meter lang. Men wil tioofdzakelijk steen uit Galilea voor bruiken en enig marmer en brons Italië. Het wordt de vierde kerk op deze plaats. Het werk zal worden uitgevoerd door een door de Italiaanse architect prof. Giovanni Muzzio van de Milanese Universiteit aan te wijzen Israëlische aannemer. Komend voorjaar Worden de fundamenten gelegd. Bij de voorbereidende werkzaamhe den ter plaatse zijn waardevolle oudheid kundige vondsten gedaan die onder lei ding van Benedetto Antonucci en prof. B. Bargatti worden geklassificeerd. Van de gevonden voorwerpen dateren er uit de Byzantijnse en de Kruisvaarders-tijd. rpERWIJL in Frankrijk nog al- tijd verzet gepleegd wordt tegen het feit dat ook de huidige paus het ambt van priester-arbei der verboden heeft, spreekt een Anglicaanse bisschop in Londen zich juist voor deze combinatie uit. De bisschop van Southwark, dr. Mervyn Stockwood heeft eni ge dagen geleden een plan open baar gemaakt om in zijn bisdom priester-arbeiders in te gaan zet ten. De bisschop schreef een open brief aan de gelovigen van zijn bisdom waarin hij uitsprak dat de priesters die de verschillende gemeenten dienen voor onoverkomelijke moeilijkheden staan, omdat zij alleen of soms met de hulp van een assistent een gemeen te van 14.000 zielen moeten bearbei- Vooral in de industriële streken. e«i het bisr* m Southwark is sterk geïndustria liseerd. komen dergelijke toestanden bij herhaling voor. Volgens de bis schop vereist een dergelijke gemeen te een team van minstens tien pries ters om al het noodzakelijke werk te verrichten. Gewone leven Bissc'.iop Stockwood, die een aantal maanden geleden nogal in het nieuws was. omdat hij een priester de kansel v/eigerde daar deze het rooms-katholie- ke misboek gebruikte in plaats van het anglicaanse, legde er de nadruk op dat hij bij deze tien geestelijken niet geloof dat drie van de tien normale geestelijken moeten zijn. zoals wij ze overal kennen, maar de andere zeven kunnen best hun salaris in het gewone leven verdienen, schreef hij. De een kan onderwijzer zijn, de andere winkelier, een derde iemand van de reclassering, weer een ander kelner, of vrijgestelde van de vakbeweging of arts. Maar.dan zouden ook zeven van de tien geestelijke leiders van de ge meente werkzaam zijn waar de mensen werken en in direct contact staan met hun denken, voelen en handelen. Gebonden De woordvoerder voor de bisschop leg de» e» naderhand nog de nadruk op dat het plan van bisschop Stockwood in we zen verschilde van '.iet Franse plan van de priester-arbeiders. De Fransen gingen als geestelijke geheel los hun gemeentelijke arbeid in eer brick werken. Het Engelse plan wil de priester-arbeiders "dus binden aan het werk binnen en voor een bepaal de gemeente. Volgens de zegsman ligt het in de be doeling van de bisschop om dit plan te verwezenlijken. Het is echter nog veel te vroeg om te zeggen hoe het practisch wordt uitgewerkt. Het zal tenminste vijf jaar vergen voor de juiste vorm en de juiste mensen zijn gevonden. n wezen brengt het plan niets nieuws en eigenlijk is het al zo oud als de kerk van Christus op aarde en ook zo oud als de hervorming. Alleen noemen we deze werkers in de presbyteriaal geordende kerken geen priesters of predikanten, mar ouderlingen. De presbyteriale kerken leren: alle gewo ne mensen die geloven zijn priesters. Plotseling komt de Anglicaanse kerk tot de ontdekking dat alle priesters gewone mensen moeten zijn. Mis schien dat we toch nog naar elkaar toegroeien. Brandweerman wilde niet met pensioen gaan T?EN 63-jarige gepensioneerde brandweerman heeft in Baden-Baden een letterlijk ge bruik gemaakt van de kerk om te bewijzen dat h\j nog lang niet aan zijn pensioen toe is. Midden op de. dag is deze man langs de bliksemafleider van de kerktoren van de grote Evangelische kerk omhooggeklommen om het be wijs te leveren. Omdat het gevaar bestond dat hij zich naar beneden zou wer pen probeerden politieagenten en de commandant van de brand weer hem er toe over te halen om langs de normale weg naar beneden te komen. Na een uur onderhandelen besloot hij om dan maar weer langs de bliksem afleider terug te keren. In plaats van dat hij opnieuw een aan stelling by de brandweer kreeg ging hij met een procesverbaal Kerkbouwacties De hervormde kerkbouwactie heeft de zeven miljoen gulden vanmorgen overschreden. In het geheel is nu ƒ7.011.245 op de rekening van de Hervormde Kerk overgeschreven. Pre cies een week geleden is de zes mil joen overschreden dus een miljoen gulden werd in acht dagen bijeenge bracht. Veel gemeenten hebben vast het geld dat zij reeds hebben ontvan gen overgemaakt, opdat er geen ren teverlies zal optreden, maar zetten de actie nog verder door. De gereformeerde stichting S.S.K. heeft nu de collecten binnen van 766 kerken. De totaal opbrengst is 1.135.244,16. Aan giften is nog binnen gekomen 2512211.48 zodat het totaal be drag bijna vierhonderdduizend gulö'en meer is dan het miljoen waarom werd gevraagd. Officieel is nu 1.386.435.64 binnengekomen terwijl de giften nog steeds binnen blijven stromen. Croesjtsjef door Ameri ka, die grote belangstelling trekt. De film. die een uur duurt, toont vele natuuropnamen, maar ook groepjes po litiemannen waarbij de commentator het doet voorkomen alsof zij tot opdracht hadden te zorgen dat Croesjtsjef niet in contact kwam met het Amerikaanse volk. e Advertentie Kruschen Salts - de kleine dagelijkse dosis, kin ook voor wonderen doen. Duizenden werden verlost vin hun rheumitische pijnen. Waarom zoudt U dan nog langer lijden. Néém Kruschen - hoe eerder hoe beter De gunstige werking op Uw bloedzuive rende organen blijkt al gauw. Pijnen verdwijnen, naarmate Kruschen Uw bloed vrij maakt van de onzuiverheden, die nu Uw pijnen verwekken. Als U vandaag met Kruschen begint - iedere dag de kleine dosis - ondervindt U die weldadige verlossing al gauw. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Harlingen (toez.): Wassenaar te Harderwijk. Bedankt voor 's Heer Arendskerke (toez.): M. v. d. Bosch te Nigtevegt; voor Elspeet (toez.): A. J. Timmer te Huizen N.H. GEREFORMEERDE KERKEN CHRIST. GEREF. KERKEN C.P.S.-conferentie „leren studeren" Leerboekjes te geleerd (Van een onzer verslaggevers) telijke uloscholen heeft het Christelijk Paedagogisch Studie centrum gisteren en vandaag een conferentie op Woudschoten ge houden, die gewijd was aan het onderwerp leren studeren". Zo als gewoonlijk was de belangstel ling bijzonder groot. Tal van lief hebbers moesten teleurgesteld worden, omdat de conferentie snel volgeboekt was. De leiding der conferentie berustte bij de heer Joh. Tigchelaar te 's-Gra- venhage, die voorzitter is van de contactcommissie -<ulo van het C.P.S. De heer Tigchelaar zeide ervan over tuigd te zijn. dat opvoeden een zaak is van geloof. Wie opvoedt houdt iets voor mogelijk dat eigenlijk ónmogelijk is; hij houdt vast als alles er op wijst, dat hij moet loslaten. Opvoeden is zaaien en zich niet bezorgd maken over de oogst die komen zal. Wat nu ?;eldt van de opvoeding als vorming ot mens. is evenzeer van toepassing op de intellectuele opvoeding: ook hier moet men handelen in geloof. Moeilijke taak Dr». D. G. Ruarus sprak daarna over het thema van de conferentie. Wie kin deren. die van de lagere school naar de ulo zijn gegaan, kennis moet bij brengen. staat voor een zeer moei lijke taak. Het kind wordt immers in een karnton gegooid en door elkaar geroerd. Het krijgt allerlei vakken door elkaar en moet ineens een veel heid van nieuwe dingen leren. Dat ze dit nu zo graag doen. is zeker niet het geval. ..Kinderen hebben voor zichtig gezegd in het algemeen enige aversie tegen het onderwijs en tegen u". voegde de heer Ruarus de conferentiegangers toe. Gelukkig is de leraar, die met enthou siasme les kan geven. En wijs is hij, die een soort ..leergesprek" houdt met zijn leerlingen, door het onder werp via de weg van de discussie be grijpelijk te maken. De leraar heeft in het algemeen de leer boeken niet mee. Voor de meeste boeken geldt: cave doctores (wacht u voor de geleerden), want zij zijn ge schreven in een taal. die ver boven de hoofden van de kindieren heendraaft De leraar noet dus proberen de stof interessant te maken. Want het meest stimulerend op het leren werkt de be langstelling. Na de belangstelling ko- KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE: Na de dood van haar man Sven, heeft Elisabeth JIVVW OTERD/UIL- Erlkaaon ifhtwiin I (har lot ten daal moeten verlaten.ZIJ vestigde ilch ln de iUd en de twee jon een» Karl r ala pleegkinderen waren opgenomen. Krister, die toen de f»mi- He nog op de tuin woonde. ilh> na In dienst De oadste dochter Marlt heeft werk gevonden ala leer ling naaister. 37 Buiten waait de zomerwind L moeder. Daarvan heb Je mij niet» verteld. Wat stond er in* Dat weet ik niet. Het was in een gesloten enve loppe. Maar mevrouw Vretberg las het en keek ver genoegd. Het is daar op de tafel blijven liggen; mi»- schien had ik het wel mee moeten nemen, moeder. ja, dat was beter geweest. Je kunt er morgen even om vragen, zoiets moet Je bewaren. Marit knikte En nu heb ik een baan moeder Begrijpen jullie dat, kinderen: ik heb een baan! Wij zijn vijftien kronen in de maand rijker, behalve dan die vervelende veertien dagen natuurlijk. Vijftien kroon, herhaalde Ragnhild. Hoelang zou het wel duren, voordat ik eens vijftien kroon ln de maand kan verdienen? Elin keek alsof zij over hetzelfde vraagstuk had nagedacht, al zei tij niets. Eerst wat meer leren, vond moeder, en dat vond Ragnhild ook wel. Maar Marit streek de jurkjes voor allo zekerheid nog eens op. en met Ragnhild vlak achter zich aan. g-.ng zij toen naar Ann Charlotte's moeder om ze af te gever. Bij haar thuiskomst had zij twaalf kro nen ln de hand. Alsjeblieft moeder, zeide zij. terwijl zij met een stralend gezicht het bankbiljet en het twee-kro- nenstuk op de strijkplank neerlegde. Maar Ebsabet Eriksson schoof bet geldstuk terug. Dank Je kind. Maar die twee kronen moet Je zelf houden. Maril keek weifelend. Maar toen bedacht zij. dat zij voor twee kronen voor hen allemaal iets kon ko pen. Er lagen zo oneindig veel mogelijkheden ln Emil had gekregen. Zij woonden nu al bijna twee jaar in de Jonas Alströmstraat, toen moeder en Marit op een zater dagavond het plan maakten om naar de begraaf plaats te gaan. Elin en Ragnhild waren naar de Ek- backakolome. Tante Oliva was de stad uit en oom Emil had hen reeds vroeg op de middag gehaald. Het was of de lucht stilstond buiten het raam. als een hete massa vol ongezonde uitwasemingen. Dit was nu al enige weken zo en het was vreselijk als het nog lang zo moest duren, voordat het weer wat af zou koelen, of de benauwde atmosfeer uitéén zou gaan door een regen- of onweersbui. Hé, het zal prettig zijn onder de bomen te ko men. zei Marit, die het altijd gemakkelijk viel om lichtpuntjes te vinden in de moeilijkheden. Wij ne men zeker de tram. hè moeder? We zullen dan eindelijk wel een beetje afkoelen. Elisabet Eriksson knikte en draaide de sleutel in het keukenslot om Marit was al een eind de trap af maar nog voordat zij de sleutel in haar zak had gestoken, klonk een doordringende gil door het open raam. Die gil kwam van ae Malmbergs! Twee etages hoger woonde de opzichter van de huisbaas. Malmberg. die tevens politie-agcnt was. Marit bleef voor de deur staan, zonder die te dur ven openen. De schreeuw klonk opnieuw, en Elisa beth legde vastbesloten de hand op de knop van de deur. De deur was open en zij trad binnen. In de keuken lag de vrouw van Malmberg voor over op de grond. Het bloed stroomde uit haar lin ker pols. Vlak bij haar lag een brood met eer broodmes: het was duidelijk hoe het ongeluk was Jebeurd. Zij schreeuwde aan één stuk door, en ir e kamer lag een zuigeling te krijsen. Zij heeft de polsader afgesneden, gauw. Marit, een handdoek, scheur in de lengte aan stukken I Elisabet had de verwonde vrouw vlug op de rug gelegd en drukte haar twee duimen zo stevig mo gelijk op de arm vlak boven de snee. terwijl zij de arm ophief knoop er een lap overheen, zo hard als je kan harder, zo ja, nu zoveel mogelijk omheen draaien, loop dan gauw naar de bakkerij en bel de geneeskundige dienst op, zeg dat e vensgevaar is zij is al bewusteloos Marit rende de trappen af. Is het huis vanavond uitgestorven'' dacht Elisabeth, en waarom komt niemand? Maar de gezinnen, die in de etages de straat woonden, waren allen 's zomers buiten, de mensen die aan de binnenhof woonden, hadden al evenmin als zij thuis willen blijven in die be dompte lucht. Het kindje huilde nog steeds, langza merhand ging het geschrei in een gegil over. Fru Malmberg het scheen alsof zij bijkwam wees niet bang! Elisabet sprak als tot een kind en de jonge vrouw was niet veel meer dan eer kind. vond zij. Zij had een rond zacht gezichtje, groenbleek nu in haar bewusteloze toestand, er .blond haar, dat kleefde van het bloed, zoals alles wat zij aan had. Onder de roze vuile huishoudjas kwam een vodderige volle-japon te voorschijn, ook erg slordig en heel weinig geschikt voor dagelijks gebruik. De schoenen waren uitgelopen, maar hadden hoge hakken en gespen, de lichte zijden kousen waren vol vlekken en ladders. Elisabet had alles met een vlugge blik opgenomen. Wonderlijk, dacht zij, op straat is zij zo mooi aan gekleed, dat zij héél wat lijkt. En Malmberg ver dient toch aardig natuurlijk! Zij keek eens rond in de keuken, maar toen kwam Marit al buiten adem aangelopen. Zij komen, zeide zij, terwijl zij de slapen van de patiënt begon te betten. Toen hoorden zij de schel le bel van de ziekenauto buiten de ingangspoort. (Wordt vervolgd) het c ïntratievermo- Leren denken De wil is weer onderscheiden in een leerwil en een oefenwil. Een methode om te leren willen is er niet. even min als een methode voor het leren denken en het leren onthouden. Het staat echter vast, dat men het den ken niet beter oefenen kan dan via de wiskunde en de grammatica. Wanneer de wiskunde een middel is om te leren denken, moet de wiskunde ook gebruikt worden als oefenmate- Nader op het onderwijs in de wiskun de ingaande, zette de heer Ruarus uit een dat men gedurende de eerste zes weken wiskunde op de ulo beter niets anders kan doen dan de kinderen wat wegwijs maken en dat men verder dit onderwijs zoveel mogelijk als aan schouwelijkheid moet bijbrengen. Dat kost allemaal veel tijd. maar men moet bedenken dat de meeste kinde ren van 12 a 13 jaar in het geheel niet bevattelijk zijn voor wiskunde. Van veel betekenis voor het leren stu deren achtte de heer Ruarus ten slot te de manier van huiswerk maken. Dit moet gebeuren volgens systeem Het kind mag niet uren achtereen oo één moeilijk vak zitten, maar h« dient voor afwisseling te zorgen: ee poosje het ene vak. dan een ujdje h< andere, dan even pauzeren. Tweede spreker op deze conferentie was drs. C. A. van Baaien. Hij be handelde de practische uitwerking van het leren studeren met het oog op het leren van woordenrijen. zoals dat bij de talenstudie het geval is. en met het oog od het zelfstandig le ren van lessen, die grotendeels met eigen woorden gereproduceerd mogen worden. „ONWRIKBAAR"... Wit Alabutine op do zijkanten van do tegel en na droging zit hij „onwrikbaar" Ons „neen" kan de mensen voor Christus winnen. We spri ken veel over „medemenselijkheid", het naast de mense gaan staan om hen zo met het evangelie in aanraking i brengen. Daar zit een grote kern van waarheid in. Mac naast de mensen staan, wil niet zeggen met hen meegaat Juist door al te ver mee te gaan verliezen we het contact, t juist ons ,-neen" kan op een gegeven ogenblik de ogen opent voor Gods kracht. 1 Let er maar eens op, hoe in het eerste hoofdstuk van Danv 1 deze jonge man „neen" zegt. Als xoij zijn houding moete typeren dan kunnen wij dat alleen doen door de uitdrul king: „uitermate beleefd." Al te vaak klinkt ons „neen" ai een aanklacht, als een „dat soort dingen doe ik niet, maar wel en daarom bent u minder dan ik," in plaats van als et 1 getuigenis. Maar het „neen" van Daniël is getuigend, nit beschuldigend en daarom niet farizeïsch. Daniël „verzocht de overste, dat hij zich niet behoefde te vet ontreinigen." Zijn verzoek is gekleed in termen van gehoo\ zaamheid. Maar, zegt u misschien: ?Als de overste het va zoek nu eens niet had willen inwilligen?" Dan had Danii natuurlijk zijn „neen" kracht bij moeten zetten met een we gering. Maar hij volgt hier de juiste weg. Hij probeert d y overste voor zich te winnen om hem zo voor God te winnet 5oc en die houding ontbreekt ons als bijbelgelovige christen man al fe vaak. LANDBOUW KAN TEVREDEN ZIJN HET is met de door minister Ma- rijnen aangekondigde minder straffe binding van het garantieni veau aan de kostprijs van de land- bouwprodukten nogal meegevallen. In de akkerbouwsector kan er zon der meer reden tot tevredenheid zijn, want de hier vastgestelde garantie prijzen zijn in overeenstemming met wat het landbouwschap heeft ge vraagd. De prijs voor de suiker is zelfs nog naar boven afgerond. Bij de melk is weliswaar de gevraag de kostprijs van 29,65 niet gega randeerd, maar ook hier kan moei lijk gesproken worden van ontkoppe ling van garantie- en kostprijs. Het landbouwschap berekende voor het vorige melkprijsjaar de kostprijs op 29,60, een gering verschil dus bij de nieuwe berekening. Nu de garan tieprijs opnieuw op 28,90 is vastge steld, is deze minister niet verder be neden de kostprijs gegaan dan zijn ambtsvoorganger, bij wie geen ont koppeling van kost- en garantieprijs gold. Minister Marijnen heeft de garantie prijs voor melk voor het nieuwe jaar weliswaar, zoals hij opmerkte, „ad hoe" vastgesteld met het oog op de grote droogteschade, welke vele boe ren geleden hebben. Maar anderzijds heeft htf tevens verklaard, dat wat betreft de ontkoppeling voor de toe komst, met het bedrijfsleven nog uit voerig gesproken zal worden. Zijne Excellentie hoopte het met de vertegenwoordigers van de landbouw eens te worden over een aanpassing van dé basis van het garantiebeleid aan de nieuwere inzichten- Dit zal de landbouw ongetwijfeld geruststel lend in de oren geklonken hebben. Zoals wij reeds eerder opmerkten, is de gedachte van de ontkoppeling min der gelukkig, omdat voor de boer elk vast punt in het prijzenvlak ver dwijnt en het tot stand komen van een reële prijs (de minister had daarbij geen uitzondering gemaakt voor de binnenlandse afzet) volko men onzeker wordt. De garantieprijs voor de melk is inderdaad 75 cent per 100 kg lager vastgesteld dan het landbouwschap had gevraagd; dit verschil is echter niet groter dan het vorig jaar. Dit neemt niet weg, dat deze prijs laag is voor zandgebieden, waar de kost- NIEUWE RICHTLIJNEN prijs 33 cent bedraagt. Maar ook di verschil gold vorig jaar, terwijl d zandgebieden, waar de melkbedrij Rïf ven over het algemeen ook gemenpier bedrijf zijn, nu extra profiteren vi Vol de gunstiger garantieprijzen voc akkerbouwprodukten. De landbouw kan tevreden zijfcj ook al omdat het gedeelde markt "c.f risico, dat een verkapte, principi« Ge: getinte aanslag op de garantieprijs bf on tekende, van minister Vondeling, nie is voortgezet. Dit marktrisico vooiDt de boer hield immers in, dat neer de opbrengstprijs voor de mellt" meer dan vijf cent per kg benede J de garantieprijs zou blijven, meerdere voor de helft door de boe voor eigen rekening genomen zo Cai moeten worden. De garantieprijs voor de melk I beperkt gebleven tot een produkti van vijf miljard kg, maar de buiten-1M gewoon gunstige prijsontwikkelinj u: op de zuivelmarkt zal eventueel di eb. ongunstige gevolgen van een limitr Rt; ring van de garantie kunnen ophef fen. Tengevolge van de beperking de garantie was vorig jaar de ga rantieprijs, over de gehele melkpro D duktie berekend, ongeveer 27.- H dus enkele guldens per 100 kg lagtiipö dan de officiële garantieprijs. D *n gunstige zuivelprijzen zullen het ive het nieuwe melkprijsjaar mogelijl maken de totale melkproduktie t| het niveau van de garantieprijs t brengen, niettegenstaande de garan tiebeperking tot vijf miljard kg. Ooi de verlaging van de verrekenprij met een halve cent zal hierin opgt vangen kunnen worden. Deze lagere verrekenprijs zal vendien het gelukkige effect sorto ren, dat de opheffing van de consu mentensubsidie op melk, welke biju|( zes cent bedraagt, slechts gepaard z behoeven te gaan met een verhoginjMI van de melkprijs met vier cent pc i liter. Voor de schatkist zal dit en ng besparing betekenen van een kleini 1 100 miljoen. In grote trekken gezien menen wij dat minister Marijnen erin geslaagd 11 is, zijn garantiebeleid voor het jan 1959/1960 zo rechtvaardig mogelijk ror sn daarmee sociaal verantwoordde vast te stellen. 1VU de Franse Nationale vergade ring zich met grote meerder heid bij De Gaulle's plan voor Alge rije heeft neergelegd en het gevaar van een tegen Debré gerichte staats greep geweken schijnt, heeft de Franse president nieuwe richtlijnen vastgesteld, die de situatie voor de mohammedaanse bevolking duide lijker maakt. Aanvankelijk was het zo, dat de Al gerijnen konden kiezen uit drie mo gelijkheden: volledige afscheiding van Frankrijk, zelfbestuur in het kader van de vorig jaar opgerichte Franse gemeenschap, of volledige integratie met Frankrijk. Was het voor de mohammedaanse bevolking al moeilijk, hieruit een kens te maken, nog groter zouden de problemen zijn bij het vaststellen van het resultaat van een desbetref fende volksraadpleging. Het zou op die manier bijvoorbeeld mogelijk zijn geweest, dat een min derheid voor onafhankelijkheid zou stemmen en de doorslag zon geven, omdat zelfbestuur en integratie ieder afzonderlijk nog minder steun zouden hebben gekregen dan onaf hankelijkheid (voorbeeld: 40, 30 en 30 pet.). Aangezien er in dit geval drie moge lijkheden zijn, kan niet worden ge zegd, dat De Gaulle met zijn nieu we richtlijnen tracht, Frankrijk een voordeeltje te bezorgen. Zijn besluit, dat men zal kunnen kie zen tassen afscheiding en integratie, maakt de zaak niet alleen minder gecompliceerd, maar kan te gelegt thl ner tijd leiden tot een duidelijke keu< die een zuiver beeld geeft van wrt onder de mohammedanen leeft. Dat De Gaulle zich door niets van wijs zal laten brengen bij het uitvoe "l ren van zijn plannen, blijkt niet al leen uit de wijze, waarop hij di Franse strijdkrachten in Algerije zij* instructies geeft. Zijn vastbesloten heid kwam ook tot uiting in de re primande, die hij door ministc Guillaumant aan maarschalk heeft laten toedienen. Juin, die geruime tijd in Nooré Afrika heeft vertoefd en zich i laat voorstaan, dat niemand bete dan hij weet, hoe de Algerijnse kwes tie moet worden aangepakt, heefi lange tijd als opperbevelhebber de Franse strijdkrachten een sleu telpositie ingenomen. Ook vorig jaar trok hij één lijn i de militaire leiders, die in Algeriji de zijde van de colons hadden ge kozen. Nu De Gaulle aan de macht is g' komen, is de ster van Juin verbleefc en is als gevolg daarvan zijn invlofi bij de strijdkrachten veel geringe: geworden, ook in Algerije. Zijn kritiek in Aurore was weilick een poging, het verloren terrein N rug te winnen. Maar De Gaulle he4 hem niet in het onzekere gelaten o?N de plaats, die de maarschalk fe] Frankrijk inneemt. De scherpe terechtwijzing zal wdj licht ook voor vele ondergeschikte van Juin, iets te zeggen hebben. Christen officieren vergaderden nalc Christen derdag gehouden op „Bcukbergen" te Huis ter Heide, heeft ds. mr. C. Brouwer uit 's Hertogenbosch gesproken over de Christen-officier en de atoombewapening. Hij verklaarde, dat toepassing van atoom wapens z.i. Gods zegen kan hebben als die wapens worden aangewend tege hen. die het door God geschonken lev® bedreigen. Ds. Brouwer wees er op. da er mensen zijn die voortdurend met angst voor oorlog in het hart rondlopen De angst ziet alleen puinhopen, mar het Christelijk geloof verwacht verras singen. De vergadering stond onder leidiM van kolonel J. C. Zuidema. die in i' openingswoord er orn. de aandacht vestigde, dat de N.C.O.V. volgend ji zestig jaar zal bestaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 2