Symfonieorkesten
met
45.000 contribuanten
Droeve ervaringen bij reis
van Warschau naar Berlijn
Festival in de gespleten stad
demonstreert samenwerking
ir;
SUCROSA
Opnieuw rumoer om liet
Wormer ^ding"
eihergoïvèn$
Voor miljoenen geroofd
uit Londense winkels
DINSDAG 13 OKTOBER 1959
Berliner Festivochen (III)
WIE VAN WARSCHAU UIT met de BexJiner-expres naar Berlijn
rijdt kan ervaringen opdoen die als het ware de tijd weer even
terugzetten. In het vrije Polen, waar de gedachten aan oorlog en oorlogs
leed als het ware geheel overwonnen zijn en waar men zelfs de commu
nistische dwang niet voelt, krijgt men zo langzamerhand de idee van een
vredelievende wereld. Het leed dat Polen heeft moeten ondergaan was
verschrikkelijk, erger dan wij ons kunnen indenken. Maar de Polen
hebben zich er boven uit weten te werken. Hun energie heeft bergen
verzet en slechts het grote en protserige cultuurpaleis roept even de
herinnering op aan de Russische bezetting. Het graf van de onbekende
soldaat, midden op een groot plein in Warschau, vermeldt de vele namen
die tijdens de oorlog met nazi-Duitsland zijn omgekomen. Maar verder
wil men alles zoveel mogelijk uitwissen wat het verleden aan on;
genarae dingen heeft gebracht, wil men in de toekomst kijken.
en ziet men ndet vaak bij deze Rossini-
opera. Een samengaan van zang en spel
op het hoogste niveau. En dan een Erika
Köth als de charmante Rosine, het hoog
ste lied kwinkelerend. Martin' Malzer
had de muzikale leiding en Ludwig Ber-
heerlijk.
de
iziek
Ross
hem
lid
40 jaa
van d
In Sibt
Kriegsmarine gevangt
rië heeft hij moeten
winter bomen kappen In Archangel
heeft hij gezeten, 17 jaar lang. Daai
heeft hij gewerkt tegen een hongerloon
Toen hij weggevoerd werd was hij 40
was getrouwd en had twee kleine doch
tertjes in Hannover. Eerst in 1955 mocht
hij met zijn vrouw corresponderen en
toen hoorde hij, dat zijn dochtertjes al
waren en kinderen hadden
wachtte op hem. Nu keerde
hij terug en zal dan zijn vrouw wee
zien. „Zullen we elkaar nog kennen
Zullen we elkaar nog begrijpen?" He
waren grote problemen waarmee d
man vocht, de gehele treinreis lang. Die
reis was erg lang, want van Archangel
tot Warschau had hij met Russische boe
meltreintjes 17 dagen lang gereisd.
„Zijn er dan nog veel krijgsgevan
genen in Siberië?" vroeg ik. En dan
sta je toch wel even vreemd te kijken
als je als antwoord hoort: „Nog dui
zenden. Ik was nummer 17090 zoveel.
De SS-ers worden nooit meer vrijge
laten. Wel de gewone krijgsgevange
nen. Maar wanneer? We hebben zelf
voor het reisgeld moeten sparen."
Eén coupé daarnaast was bezet door
een oude vrouw met twee zoons en twee
dochters. De oudste jongen was 24 j;
en was met het gehele gezin 17 j:
geleden uit Thürlngen naar Rusland ge
voerd. Hij sprak nog wat Duits en
telde dat zijn vader 2 jaar geleden
honger was omgekomen in Siberië. Zelf
had hij bevroren voeten door het werken
in de sneeuw. Allen waren schamel ge
kleed en hongerig. Toen ik vertelde in
Holland te wonen, vroeg de jongen ver
baasd: „Maar waar ligt dat dan?" Hij
kende alleen Rusland, Polen en Duits
land, want leren deden ze niet in Si
berië. De oude moeder was pas 49, maar
zag er uit als 70. En ik moest van alles
vertellen over de wereld buiten Rus
land. Ze wist niets.
Middenweg
Dn
AT ZIJN TOCH WEL drc
oorlogsmisdadigers betrof. Meerdere oor
logsmisdadigers lopen al weer vrij rond,
maar daar in Siberië zwoegen, zweten,
verhongeren en sterven nog duizenden
krijgsgevangenen. Hoe kan men dan nog
over vrede spreken? Hoe kan dan een
Oostduitse communist me in diezelfde
trein nog zeggen: „Ach, het zal wel
z'n reden hebben gehad dat die mensen
naar Siberië zijn gevoerd. De Russen
weten heus wel wat ze doen." Maar die
zelfde communist had me kort daarvoor
verteld tijdens de oorlog in Nederland
als soldaat dikke sigaren te hebben ge
rookt. „Heerlijk waren die. We hebben
daar een prachtige tijd gehad in Neder
land." Toen volbloed nationaal-socialist,
nu communist, met natuurlijk een heel
goede baan in Oost-Berlijn. Ja, dat zijn
dan de mensen die men eigenlijk in Si
berië zou wensen in plaats van die ge
wone dienstplichtigen, die door Hitier
als slachtvee werden gebruikt en nu door
de Russen als arbeidsvee.
Als je met die ervaringen in Oost-
Berlijn aankomt, dan is er eigenlijk maar
één verlangen: zo snel mogelijk naar
West-Berlijn. Dan wordt het min of
meer een vlucht naar dat deel van de
stad. waar felle lichtreclames aan- en
uitflitsen, waar in de mooiste kleren
geflaneerd wordt over de Kurfiirsten-
damm, waar de nozems op brommers
heen en weer racen, waar alle taxi's het
Mercedes-merk dragen, waar Amerikaan
se films opgeld doen en waar de nacht
clubs Amerikaanse en Franse zwoelheid
hebben. Dat is dan het andere uiterste,
dat misschien te veel vrijheid laat, maai
waar men in ieder geval kan ademhalen
Wie dan enige tijd in West-Berlijn is
zal ook hier excessen ontdekken en gaat
zich afvragen, waar nu eigenlijk de
middenweg is.
Die middenweg vind je in feite altijd
weer in de kunst. Natuurlijk, ook op
kunstgebied zijn er uitwassen, zijn er
afwijkingen. Er ligt een scala van mo
gelijkheden tussen het socialistisch-rea-
lisme van het Oosten en het nozemisme
'ntelen in het Westen. Maa:
irdelin,
beoordeling dan. is er tussen Oost
West toch altijd een contactpunt. Ei
juist bij dat contactpunt is de midden
weg, waarnaar je zo ijverig zoekt. He
spel van een Beethoven-Kwartet ui
Moskou kon men terecht toejuichen on
Betere zoetstof ontdekt!
Goed nieuws voor hen die geen
suiker mogen gebruiken (diabetici,
slanke lijn) I
In Amerika is een nieuwe zoetstof
ontdekt, met zulk een zuivere smaak
dat men in de hele wereld enthousiast
is. Aanvankelijk was dit nieuwe middel
vrij kostbaar, maar door Chefaro wordt
zij nu onder de naam Sucrosa voor
een billijke prijs beschikbaar gesteld.
a deze vier strijkers;
„Albert Herring"
:n in de Komische Oper
was verrukkelijk;
de kwaliteit va
opvoering van
Benjamin Bri-tt
in Oost-Berlijn
opvoering van
Richard Strauss in de Stadtische Opei
in West-Berlijn was dal eveneens. In hel
Oosten en het Westen kom je dan ook
veel van dezelfde kunstenaarsnamen te
gen, je ziet dezelfde collega-critici en je
zou willen dat het hele leven door de
kunst geleid werd en n-iet door politieke
heethoofden. Was het wel eoht zo gek
toen Polen in 1919 de befaamde pianist
Paderewski tot president verkoos?
Samenwerking
r\E BERLINER FESTWOCHEN in
J-' West-Berlijn hebben opnieuw ondub
belzinnig die wil tot samenwerking ge
demonstreerd. Dat het kleine Parijse
„Théatre de Poche-Montparnasse" er mei
oen sprankelende opvoering van „Tchin-
Tchin" van Billetdoux optrad is even
zeer toe te juichen als de medewerking
van het Oost-Rerlijnse koor van de St
Hedwigskathedraal. En Gustav Gründ-
gens, thans wel de grootste toneellei
der in West-Duitsland en iemand die
men echt niet van communistische denk
beelden kan beschuldigen, gaat met zijn
Deutsches Schauspielhaus Hamburg een
serie voorstelling van Faust I van Goe
the geven in Moskou en Leningrad. In
West-Berlijn gaf hij de Faust II dn wel
zo fascinerend (met een gave vertol
king van Amtje Weisgerber als Gret-
chen), dat men hier haast van een Faust-
enaissance kon spreken. Niet meer de
n ernst overtilde Faus-t, maar het le-
endige en soms haast speelse stuk. Zo
vilde Griindgens het werk ook zien, zo- i
als hij me vertelde. „Het is een echt bont
stuk", verklaarde hij terecht. En in de
Stadtische Oper zag ik dan opvoeringen
„Der Barbier van Sevilla" van Ros-
;n „Ariadne auf Naxos" van Richard
Strauss. Goed? Ach, dat is te zwak uit
gedrukt. Het was hartveroverend. Bas
zangers als Hermann Prey en Josef
Greindl als resp. Figaro en Basilio hoort
Zo ook in de „Ariadne" van Richard
Strauss, waarbij ik als enig nadeel on
dervond dat de jonge gastdirigent Chris-
toph von Dohnanyi veel te weinig reliëf
aan deze speelse opera gaf. Maar dan
een bezetting die uitzonderlijk genoemd
kan worden, met als hoogtepunt de com
ponisten-vertolking door de Hamburgse
sopraan Helga Pilarczyk. Dit was èn
stimmlich èn in voordracht de beste
creatie die ik ooit van deze rol zag en
hoorde. Gladys Kuchta als Ariadne was
eveneens bijzonder mooi van stem, krach
tig en dramatisch. En Sandor Konya
stond daarnaast als een gaaf-zingende
Bacchus, terwijl Erika Köth weer ont
wapende door haar lichtheid als Zerbi-
Bij zulke opvoeringen vergeet je droe
ve ervaringen en geef je je collega uit
Moskou een hand omdat hij ook zo en
thousiast was. Laat hij dan denken dat
Chroesjtsjef het bij het rechte eind lieeft.
als hij dan door het oontact met hef
Westen maar inziet, dat er verschil van
ng mogelijk is zonder vijandschap
onder oorlogsdreiging. Wc hoeven
toch niet allemaal kaviaar te eten en
wodka te drinken en we mogen van de
Russen toch niet verwachten, dat ze
melkbrigadiertjes worden? Gelukkig dat
de kunst nog is waar men elkaar
tooh altijd weer vindt, waar men elkaar
begrijpt of niet, maar waar er contact
i een enorme mogelijkheid tot sa-
menwerking. Berlijn leeft letterlijk op
de grens van twee werelden
kunstfestival daar is
rijkste manifesties vai
der belang-
i Europa.
Corn. Basoskl,
Nieuw verzoek om huis
in Papendreeht op
te vijzelen
die het huis van de fa-
mielie M. de Jong, Vissersbuurt 9 te Pa-
pendreoht, een meter zal opvijzelen, heeft
inmiddels van een andere inwoner het
verzoek gekregen ook zijn huis op te vij-
Het huis van de familie De Jong kwam'
isteren weer 38 centimeter omhoog em
morgen zal de woning nog 24 centemeter
opgevijzeld worden. Daarmee is voldaan
ïrkrijging van een ver
gunning voor verbouwing, die provin-
'ale waterstaat niet wilde afgeven, om
it het huis na de ophoging van de dijk
laag zou komen te liggen.
Het opvijzelen geburt met 48 grote bou
rn die langzaam aangedraaid worden,
waardoor het huis, dat van de fundamen
ten is logebroken langzaam omhoog komt.
Een scène uit de opvoering van „Ariadne auf Naxosvan Richard
Strauss in de Stadtische Oper te West-Berlijn met vooraan de Ham
burgse sopraan Helga Pilarczuk als de componist en links de bariton
Thomas Stewart als de muziekleraar
Boer ziet gat in het gat
(Van c
speciale verslaggever.)
BEHALVE EEN GAT, een „ding'
en een „garnizoen" van zeven
militairen, heeft Wormer er sinds
gistermidag ook nog iets anders bij-
gekregen Het is een meneer, die
eerst niet en daarna weer wel zijn
nam wilde noemen en die zich als
zaakwaarnemer van boer Jongert
voorstelt.
„Omdat het gat in het weiland van
mijn cliënt is geslagen", zei hij in een
privé gesprek, „zijn er eigendomsrech-
ten in het gedingen omdat de ver
tegenwoordigers van de film en het ti.v.-
journaal tot een bijzondere categorie pu
bliciteitsmedia behoren, moeten zij rech
ten gaan betalen om het terrein te kun-'
betrdeen
Australiëhet zingende land
Van onze correspondent in Australië, Leo 't Hart)
HET ZAL ONGETWIJFELD voor vele Australiërs, doch in het bij
zonder voor de immigranten, een openbaring zijn, dat in Zuid-Italië,
Australië het „zingende land" kan worden genoemd. Degenen die dit land
als cultuurloosbeschouwen, zullen tot hun verrassing ontdekken,
dat niet alleen des werelds meest vermaarde artiesten regelmatigeen
tournee door Australië maken, doch dat de symfonie-orkesten 45.000
contribuanten tellen en van Sydney zelfs wordt gezegd dat het 't grootste
aantal contribuanten in de wereld bezit.
Dezer dagen passeerde ik 's avonds na vijf
uur één der talrijke studio-concertzalen
welke de „Australian Broadcasting Com
mission", (A.B.C.) in Sydney bezit. Er
stond een lange rij. grotendeels jeugdige
personen op toelating te wachten. Er
werd een radio-jeugdconcert gegeven,
waarbij dan een beperkt aantal luiste
raars ln de zaal plaats mag nemen.
Een dergelijke belangstelling voor concer
ten is helemaal niets buitengewoons,
men kan die welhaast dagelijks zien voor
een concertzaal of tijdens de openlucht
concerten welke regelmatig worden ge-
Een studie over het concertleven ln Austra
lië geeft interessante feiten en cijfers,
welke zeer zeker vermeldenswaard zijn,
ook terwille van het in het buitenland
en bijzonder onder immigranten zo wijd
verspreide gezegde „Er is in Australië
geen cultuur".
ZELF-ACTIVITEIT
ieraan moet evenwel een opmerking
vooraf gaan. Waar geconstateerd wordt,
dat Australië een „zingend land" is zij
opgemerkt, dat de „activiteit" van de
Australiërs zelf op vocaal- en instru
mentaal terrein zeer beperkt ls-
Dat wil zeggen, ai bezoeken volgens
feiten en cijfers de Australiërs graag
concerten, en hebben zij warme belang
stelling voor zang en muziek, zij zijn
daarom zelf nog geen zangers, zange
ressen of musici,
tn de hiervoor bedoelde studie trof ik
geen enkel gegeven daaromtrent aan,
doch zulke zang- en muziekverenigingen
als in Nederland zal men in Australië
tevergeefs zoeken- Nog sterker, de
Australiërs zingen in het algemeen zeer
slecht en muziek wordt door hen wei
nig beoefend-
Dit beeld staat dus eigenlijk lijnrecht te
genover hetgeen hiervoor werd opge
merkt ten opzichte van de grote belang
stelling voor zang en muziek en ook
hetgeen hierna nog volgt.
-Vaarschjjnlük klinkt het even verrassend
als die mededeling inzake het „zingende
land", dal het jonge Australië reeds vele
kunstenaars en kunstenaressen heeft
voortgebraoht. De eerste was Army
Sherwln die in 1855 op Tasmanië werd
geboren en later de „Tasmaanse nach
tegaal" werd genoemd. ZU maakte
reld-tournec's en had grote naam
opera- en concertzangeres. Ada Grossley
uit Glpsland, was een wereld-vermaarde
oratorium zangeres. Mclba en kort
hem Amy Castles waren ook in Amerika
en Europa beroemde artiesten. De planisi
Una Bourne, de violisten Florence Hood
en Ernest Toy verkregen grote bekend
heid. Zo z(jn er nog tientallen andere
namen van geboren Australische arties
ten te vermelden.
Hot was een gevolg van de kleine bevol
king van Australië dat velen van her
in het cu-Muurtype Europa en Amerika
zich een bestaan moesten maken. Zo is
het thans eigenlijk nog steeds gesteld,
ondanks de uitbreiding der bevolking en
toename der belangstelling voor zang
CAST-ARTIESTEN
Met de toename van die belangstelling
groeiden ook de mogelijkheden, niet
alleen voor eigen orkesten dooh ook voor
gast-artiesten. In de loop der jaren heeft
Australië de besten onder 's werelds ar
tiesten ontvangen. Van hen noem ik
Paderewski. Chaliapne, Moiseivitch,
Antonia Dolores, Menuhln, Schnabel,
Tauber.
Het is voornamelijk aan de A.B.C te dan
ken dat in fiinanciëel opzicht deze groten
onder de artiesten hier konden optreden.
De A.B C. ontvangt financiële steun der
regering en beheerst vrijwel het gehele
zang- en muziekleven in Australië. Een
bepaling is dat van leder zaalconcert een
gedeelte per radio moet worden uitge
zonden. Entreegelden maken die con
certen dan mogelijk.
De betekenis van de A.B.C- in deze blijkt
ook uit het feit, dat van Iedere 100-uur
radiouitzending er 30 aan serieuze mu
ziek zijn gewijd. De eerste vaste diri
gent in Australië was Eugene Goossens,
die het Cincinnatl-orkest verwisselde
voor het Sydney-orkest. Er zijn vele
gastdirlgenten geweest zoals Willem
Kapell, Ma-rjorie Lawrence, Walter Gie-
seking, Leon Goossens. Jan SmeterUn,
Suzanna Danco, Anton Dermota om en
kele te noemen.
Melbourne was de eerste stad welke een
conservatorium stiohtte. nadat zij de
universiteit van Adelaide was gevolgd
bij het inrichten van een leerstoel
muziek. Men vindt die thans ln vrijwel
alle grote steden ln Australië.
CONCERT MINNEND
In welhaast lijnrechte tegenstelling tot het
feit dat in het algemeen de Australiërs
zelf weinig aan zang en muziek „doen'"
staat de grote belangstelling voor con
certen, waaromtrent ik reeds een vooi
beeld gaf. In 1830 werden, met de En
gelsman Vincent Wallace als dirigent,
de eerste concerten ln Australië
ven, waarbij o m. de gedeeltelijk op Tas
manië geschreven opera „Maritana"
werd uitgevoerd.
Het is sindsdien min of meer een „komen
en gaan" van orkesten geweest,
melijk als gevolg van financiële moei
lijkheden. Toen de radio haar intrede
deed en daarmee tevens de A.B C-, kwam
het ailles op beter financiële basis te
staan. Een belangrijke stap vooruit wai
dat ln 1946 het Sydney-symfonie orke-
een State-subsidie van rond 500.000 gul
den per jaar ontving. Hierna volgden
alle vijf staten van Australië dit goede
voorbeeld en dit heeft het Australische
concertleven financieel verstevigd-
Sydney wordt nu momenteel door
Nederlandse onderneming een groot
Operahuis gebouwd.
In Melbourne en Sydney waren omstreeks
1936 de concertzalen, die elk 2000 be
zoekers konden bevatten, nauwelijks tot
de helft gevuld; thans moeten de con
certen voor stampvolle zalen vier of
vijfmaal worden herhaald. In 1953 ver
zorgde de A.B.C. reeds 710 concerten,
namelijk 134 op het platteland, 140 kos
teloos voor de schoolkinderen, 56 jeugd-
en 3 openl-uehtconcerten.
Thans worden plm- 900 concerten per Jaar
verzorgd. De zes „State-orkesten" ge
ven gezamenlUk 700 concerten per jaar
en deze orkesten tellen 45.000 contribuan
ten, waarbij Sydney het grootste aantal
oontrlbuanten voor een orkest ter we
reld bezit- In het kader van „Breng de
muziek tot de kinderen" wonen jaarlijks
175.000 schoolkinderen de kosteloze
jeugdconcerten b(| en 12 000 van hen
zjjn contribuanten voor deze concerten-
Openluchtconoertcn trekken in steden
als Melbourne en Sydney soms meer
dan 100-000 luisteraars. Het is te begrij
pen dat in dit land van de afstanden
het vervoer van de artiesten soms aan
zienlijke kosten met zich brengt.
Het zijn feiten en cijfers welke te denken
i Al eerder was er onder de
mensen ,dle door de zaakw
Het Wapen van Wormer bijeengeroepen
waren, een ware revolutie uitgebroken.
Meneer stelde namelijk zijn cliënt voor,
dat voor het eerste betreden van het wei
land een bedrag van vijftig gulden ver
schuldigd was en vijfentwintig gulden
voor elke keer daarna. Hij zei dit alle
maal met een matte stem, glimlachend en
gezeten onder de papieren guirlandes, die
van een gehouden bruiloft overgebleven
waren. „Nou ja", zei hij, „over de prijs
valt misschien nog we lte praten
maar er zal betaald moeten worden, an
ders komen de heren het weiland niet
meer op...."
„Chantage", riep een verbolgen film
man. „Discriminatie tegenover de schrij
vende en fotograferende pers", zei een
ander. „Waarom zet u er geen kassa
neer?" vroeg een derde. „U zou bij de
inning van het entreegeld nog eens in de
war kunnen raken
Meneer bleef onverstoord en geen ar
gument vermocht hem aanvankelijk te
lurwen. Hij bleef ook glimlachen en
zijn grijzende haar weerspiegelde zich in
de prijzenkast van de hengelsportvereni
ging van Wormer, die met tientallen zil
veren trofeeën gevuld is.
Toen het rumoer compleet was en er
woendend geschreeuwd en gescholden
werd, greep de Legervoorlichtlngsdienst
op niet malse wijze in. Als gevolg hiervan
ging de zaakwaarnemer ten slotte door
de knieën, of beter: hij beloofde dat er
niet dinsdag, maar pas woensdag sprake
van actie van zfjn kant zou zijn.
Later hadden we nog een apartje met
meneer. „Nee, zei hij, de rechten, welke
mijn cliënt wil heffen, z(jn niet bedoeld
om de kosten te dekken, welke als ge
volg van het lopen in zijn weiland zijn
ontstaan.... Deze schade betaalt het rijk.
Boer Jongert heeft echter ook arbeidsbe-
let gehad en dat moet ook betaald wor
denIk vind noch het principe, noch
de discriminatie onredelijk
Fel wees de zaakwaarnemer onze sug
gestie van de hand, dat de veehouder een
weiland of een paar koeien aan het gat
wilde overhouden. Wel gaf hij toe, dat de
achtergrond van zuiver commerciële aard
was en dat men mocht verwachten, dat
het film- en t.v.-jornaal over fondsen
beschikten
„Ik heb toch niet gefraudeerd, jongens'
verklaarde boer Jongert een paar uu
later op z'n donkere achterplaatsje. „I
heb via mijn bond bij een advocaat in
Hoorn rechtskundig advies ingewonnen
en dit voorstel ls ten slotte uit de bus
gekomen
HILVERSUM NOG OPGEWONDEN
OVER DE FOTO-KWESTIE
Het woord „koude oorlog" dat hier en daar is gevallen in verband met de
televisiefoto-kwestie mag wat dik aandoen, maar toch doet de hele narigheid
zich voor als een onbloedige guerilla met trekken om het langste eind en niet
helemaal recht voor de zaken uitkomen. Daarbij is het een typisch Nederlandse
kwestie, die ten nauwste samenhangt met ons unieke omroepbestel, hetgeen
alles nog verwarder maakt omdat er daardoor juist om dat langste eind moet
worden getrokken door de omroeporganisaties.
stof dan noodzakelijk is en dat heeft
altijd ongewenste gevolgen.
Intussen leggen de leiders van de
omroeporganisaties zich nog niet bij
het besluit van staatssecretaris Schol
ten neer: zij gaan morgen, woensdag,
vergaderen over de kwestie en zullen
dan hun standpunt bepalen.
Hopelijk zullen zij inzien dat, hoe
meer zij een bepaald blad willen boy
cotten, hoe meer aandacht er tevens
op wordt gevestigd. En er zijn altijd
protest van de heethoofden, die bereid zijn van zulke
gewend zijn hun situaties profijt te trekken. Daarom
NTS (waarin zij samenwerken) de or
der uitgevaardigd, dat persfotografen
niet meer vrije toegang mochten heb
ben tot de televisiestudio's, maar dat
slechts één fotograaf zou worden toe
gelaten met de restrictie, dat hij al
leen aan dagbladen en bepaalde perio
dieken foto's mocht verkopen.
Motivering: „er lopen veel te veel
fotografen rond bij de repetities en dal
stoort de gang van zaken."
Gevolg: stormer
zijde van bladen,
eigen fotografen te zenden en tweede openlijk overleg en vredige samenspre-
gevolg: mr, Y. Scholten, staatssecre- kingen kunnen veel meer resultaat
taris en speciaal belast met radio- en hebben dan dit achter de schermen te
televisiezaken, verklaart dit NTS-be- trekken om het langste eind.
sluit nietig.
Intussen hadden de leiders van alle
omroepverenigingen die wij persoon
lijk naar de juistheid van de motive
ring vroegen, ons verzekerd dat het
inderdaad om rustverstoring in de
studio's ging.
Lezen we nu de commentaren in
de verschillende omroepbladen over
het besluit van mr. Scholten, dan
blijkt toch wel dat het bekende ad
dertje onder het gras zit: het draait
ln feite weer allemaal om de publi-
katies, die in het Weekblad TV wor
den gedaan. Niet dat deze publika-
de a.s. televisieprogramma's, maar
dat is juist de zere plek.
Al van het begin van het verschij
nen van dit weekblad voor televisie
kijkers af hebben de omroeporganisa
ties TV als een concurrent voor de
eigen programmabladen gezien, want,
zo redeneerde men, al verwijst het
blad voor sommige details wel naar
onze bladen en al neemt het geen
dioprogrf
WètVtöè
/anavond
Het gehele gezin kan vanavond
laar het NTS-programma kijken, want
Let is de onschuld zelve. Eerst om 8
mr het'journaal, dan tussen 8.20 en 9
iur een drietal korte filmpjes o.a.
ver Buiten-Mon-golië en over een een-
ame o-ude man en ten slotte de hoofd-
vanavond
opzeggen
op, toch zouden wel Spie
ntal televisiekijkers hun
op de omroepbladen kun-
TV
Dit nu kan onder het Nederlandse
omroepbestel nadelig worden voor
de omroeporganisaties, want dit be
stel erkent de status lid-abonné en
.TTJ'^Ï'SFL
0 Na een uurtje vrolijke grammo-
foonmuzdek treedt; om 8.30 uur in het
KRO-programma op de harpiste Rosa
die, alvorens een recital van
composities te geven, vertelt
het harpconcours in Jeruzalem
de en Tel Aviv, waar zij eregaste was.
Om 9 uur voert het Telemann Trio
een sonate van Bach uit, om 9.55 uur
geeft Jan Schmitz een orgelconcert in
de St. Jacobuskerk te Den Haag en
om 10.40 uur wordt het hoorspel „Dr.
Zjivago" naar het boek van Boris
dus ook een verloren lid. De omroep
organisaties moeten echter een be
paald aantal leden hebben om aan
spraak te maken op een part van de
zendtijd en leden-inkrimping zou dus,
indien dit althans op belangrijke
schaal gebeurt, vermindering van
zendtijd kunnen opleveren.
U ziet, dat de omroeporganisaties
Aan de andere kant komt het Week
blad TV, gesteund door de al evenzeer
geldende persvrijheid in Nederland,
voor zijn rechten op. Inderdaad gaat
het niet aan, dat de omroeporganisa
ties op eigen houtje maatregelen ne- orar
men die tal van bladen treffen, alleen pad,
om dat ene weekblad te boycotten. Grat
Ener dan niet recht voor uitko- 1,720
men, dat het juist die boycot geldt. Beurfifoer 17
Punt twee is echter, dat de hoofd-
redacteur van het Weekblad TV be
halve zijn wens om de televisiekijkers
te dienen met een prettig televisieblad,
wel degelijk van alles tegen heeft o-p
Amusementsavond bij de AVRO:
om 8.05 uur begint „Uit ben je" met
allerlei muziek en om 9.05 uur de quiz
„Wie komt er in zijn hobby?". Om 10
uur hoort U liederen en pianowerken
van Ernest Chausson door Naan Pöld
tenor en Hans Schouwman, piano.
Programma voor morgen
WOENSDAG 14 OKTOBER 1959
Hilversum I. 402 m. 746 kc/s. NCRV:
7.00 Nws en SOS-ber 7.10 Oram 7.30 Een
woord voor de dag 7 40 Gewijde muz 8 00
Nws 8.15 Radiokrant 8.35 Gram 9 00 V d
zieken 9 30 Gram 9 35 Waterst 9.40 V d
vrouw 10 15 Gram 10.30 Morgendienst 11 00
Gram 1110 Alarml.... ml)n aangespoeld,
hoorspel 12.10 Muaette-muz 12.30 Land- en
tuinbouwmeded 12.33 Jeugdkoor 1253
of act 13.00 Nws 13 15 Met Pit op
ca-us 13.20 Operafragmenten 14.00
15.25 Accordeonmuz ifi.00 V d jeugd
-scholair Jeugcltoernooi 17 40
",45 Spectrum van het Chr
en verenigingsleven, cause-
16,00 Leger des Heile-kwartier 13.15
oekibespr 18 30 RVu: Mogelijkheden en
okomstmogelijkheden voor de hartchi-
irgle, door dr C L C van Nieuwemhuizen
vechten en dat in de strijd l... MU1„„OIIl
t°]s duidelijk heeft laten merken. 21,00 Het gc
zijn inderdaad guerilla-ele- de dokter,
menten. Aan de ene kant spreekt
van „rustverstoring", aan de andere
kant van „recht op vrijheid"maar
waarom niet openlijk de kwestie uit
gevochten op de punten, waar het wer
kelijk om gaat?
Door de zaken op deze
3.50 Hetnrloh Sohützfeest
prek van_ de_ patiënt met
Nader nieuws
goud in het gat ziet schitteren.
perconferentie van kapitein J. J. Blom
maart, commandant van de explosieven-
opruimingsdlcnstschool, bijna geheel op
de achtergrond geraakt. Veel nieuws had
deze ook eigenlijk niet te vertellen. Van
daag, dinsdag, zou de driepoot boven het
de1 p!
stelling worden ggebracht, waar-
.prikker", acht buizen met een geza
menlijke lengte van 24 meter, met zijn
werk zou beginnen. De mogelijkheid be
stond, dat reeds vanavond de betonharde
zandplaat zou worden bereikt, die zich
op een diepte van twintig meter bevindt
en waraop men hoopt het „ding" aan te
Met bijzondere apparatuur, zoals een
stethoscoop en een bom-detector, zou de
bodem tot op een diepte van bijna dertig
meter kunn enworden afgetast. Indien
men inderdaad op het ding zou stuiten,
zou een stalen damwand moeten worden
geslagen, om het eruit te krijgen, doch
een beslissing in dezen was nog niet ge-
„Het kan van alles zijn", verklaarde
kapitein Blommaart, die het gat als een
aardig oefenobject voor zijn school zag",
Maar we houden het voorlopig op een
door mensenhanden vervaardigd voor
werpAls het aan mij ligt beginnen
we hierna ook aan het gat, dat in het
weiland van boer Grevers geslagen is,
maar orders hiervoor heb ik nog niet ge
kregen.
Juwelendiefstal zonder weerga
Quebec: eindstation Europa, klank
beeld 22.15 Planorecital 22.30 Nws 22.40
Zaalsportultsl 22 45 Avondoverdenki'ng
7 10 Gym 7 20 Gram 800 Nw
mw 9 00 Gym t
VPRO: 10 00 School-
8 18 Grar
vrouw 9.10 Gra
radio. VARA: 10.20 V d vrouw 11.00 Ge-
var progr 12. Oq Lichte muz 12 30 Land
en tuinbouwmeded 12 33 V h platteland
12.38 Orgelspel 13 00 Nws en tentoon-
stellingsagenda 13.20 Hammondorgelspel
13 45 Radioportret 14 00 Jeugdconc 14 45
tondorgelspel 17.
7.50 Regeringsuitz:
Jeugduit De brievenbus
aa^ open correepondentieclub olv. Regi-
18 00 Nws en comm. Daarna: Aot 18.30
'iritte muz 19.00 V d kind 19 10 Moet
en Katholiek socialist worden? caus
3 25 Varft-Varla. VPRO: 19.30 V d Jeugd
'ARA; 20 00 Nwb 20 05 Dansmuz 20.40 Dit
Sportpraatje
muz 22.2U Keure
22 30 Nw* 22.40
23 00 Tuee
23.15 Muz caua 23 55—24.00 Nws
Televisleprogr. AVRO: 17 00 V d kind
NTS: 17 30—17.40 Int JeugdJourn 20 00
TKRO: 20 20 Film-
"C'EN bijzonder vermetele dieven-
-"-i bende heeft in de nacht van
zondag op maandag in het Londense
West End roofovervallen gepleegd
op vier juwelenzaken. De buit heeft
waarde van ongeveer 2.600.000
gulden.
Deze grote juwelenroof werd gepleegd
in de vroege morgenuren van maandag
In vier filialen van dezelfde firma, Gold
smiths en silversmiths association, werd
tgebroken door middel van valse sleu
tels. De bende moet precies op de hoogte
zijn geweest van de winkels en hun be
veiligingsmethoden. In de zaken werden
alle artikelen ringen, colliers, broches
1 horloges meegenomen. Er werd geen
lank en geen vitrine overgeslagen
Gisterochtend om ongeveer vier uur,
toen de late nachtclubbezoekers naai
huis waren en de binnenstad vrijwel uit
gestorven was, moeten de dieven hun slag
hebben geslagen. Nachtwachten hebben
niets gemerkt, ook al omdat er door het
gebruik van valse sleutels niets behoefde
te worden geforceerd.
Toen de diefstallen enkele uren la
ter werden ontdekt, heeft Scotland
Yard onmiddellijk alle wegen naar de
stad afgesloten en alle vliegvelden
speciaal laten bewaken. Ook in de
havens werden speciale wachten uit
gezet. Het gaat hier vermoedelijk om
de grootste juwelenroof die ooit is ge
pleegd. Scotland Yard heeft Interpol
ingeschakeld.
In maart werd de Britse politie even
eens opgeschrikt door een grote juwelen-
diefstal. Uit een in Southampton gepar
keerde auto van de Dockers werden
toen juwelen gestolen ter waarde van
circa anderhalf miljoen gulden.
(over de 4e l«n)
Woensdag 14 oktober 1959 van 18—20
uur: Ton sourire est dans mon coeur
(Chaplin), Georges Jouvin; Ces petites
choses lè (Gasté), Orkest Hubert Ro-
staing; Mea culpa (Giraud), Georges
Jouvin: Black blues (Gosseiain), Les
Bass Harmonlstes; L'amour est deux
pas (Magenta), Georges Blanès; Vied He
rue d'Ajaccdo (Trass), Domingo Ramon;
Tol l'olseau (Bécaud). Chanson de Ger-
vaisa (Auric), Les yeux d'Elsa (Ferm).
Orkest Franck Pourcel; Constantinople
(Carlton). Contlental (Conrad), Les Trols
du Rhythm; Mélancolde (Romans).
Jacqueline Francois; Fleur de mon coeur
(Bravardj. Lucienne Delyle: Mandr"
(Les Paul). Domani (Mdn
Franok Pourcel; La cigale
(Trenet). L'ame des poètes (Trene
Charles Trenet: Bell bottom blues (Cai
Pam-pou-de (Gasté). Orkest Hub<
Idnucci), Orkest
mi
Lynn. Moonlight
e softly
Vait for
(Arnie),
(Mülle
Billy
The
(Bayes). Blue moon (Rodgers
lughn; Flamingo l'amore (Ande
Gaylords; Olé guapn (Malai
do), A media lux (Dom
Orkes
lando: No
The Plattere: Midnight cha cha cha (Vv-
1 (Ellinj
your
Plattere; Adios muriw
cumpareita (Rodriguez), Orkest Malando;
(di Capua), The Gay-
(Buck),
-Jia (V
igton), Chaqui
(Kern;
(Sander
ords; Oh;
guro ((C
•ag (Mot
■lito), Chaquit.
nito). El i
Hiawatha
(WaUeiHH
I Patterson: Old rugged cross (Benna
I Monty Sunshine: You don't underst.
i (Williams), Chris Barber's Jazzband
