Behendige automobilisten
maten hun krachten
Moedige hoogleraarsvrouw
op wiebelende planken
nieuwe leidsche courant
maandag 5 oktober 1959
Sport op het Levendaal
Wat zijn nu tien seconden
TTET WAS een drukte van belang, daar op het Levendaal. De enige
sport, die in het raam van de 3-oktobei> viering op het programma
stond, was een behendigheids wedstrijd voor automobilisten. Er waren
een zware klasse en een kleine klasse, zodat er in aard en soort nogal
verschil in wagens was. Van de meest moderne tot een oude-klassewagen
en niet te vergeten het D.K.W.-tje 1938 met zijn zinken dak. Wij gaan U
natuurlijk niet vermoeien met van alle 79 deelnemers de goede en slechte
prestaties te noemen; wij hebben wel alle hindernissen van de start tot
de finish doorgenomen.
Daar^ was allereerst de start. Deze bood kelijk werd beoordeeld. De garageproef
3 allereerst de start. Deze bood
veel moeilijkheden. Immers,
iedere automobilist stapt dagelijks in zijn
auto en rijdt weg. Maar dan kwam de
wip. Daar zijn heel wat strafpunten op
gelopen. De wip moet in evenwicht staan
en dat 10 seconden lang! U zult zeggen:
wat zijn nu 10 sec.? Vraag het maar eens
aan één der deelnemers! No. 66 wilde
het in één ruk doen en vloog er aan de
andere kant weer net zo snel af als hij
erop gereden was. Ook een manier!
Dan het stoppen voor de lat. De limiet
was hier 10 cm. Nu, het varieerde van
2 tot 50 cm; dus hier werd ook wel het
een en ander aan strafpunten vergaard.
De rijproef met één hand leverde voor
e deelnemers geen moeilijkhedi
be- op, zodat deze hindernis als vrij gemak- ger dan nodig
lijkste, maar toch
struikelden hier nog wel enige deelne
mers, die het te licht opvatten en er zo
wel eventjes in zouden snorren. Grappia
was het moment, toen één der deelne
mers, vlak in 't begin, de hele garage-
proef vergat en in volle vaart op de op
gestelde pillons afreed. Deze pillons
verden ook de nodige moeilijkheden
maar sommige deelnemers reden er
tussendoor of er heel geen pillons st
den opgesteld. Hulde aan hen, want v
de kijkers was het zeer attractief te z
hoe deze wagens er doorheen flitsten.
De finish leverde bepaald geen nu
lijkheden op. Alleen het uitstappen
dichtslaan duurden
Hie
;rd de deel-
Wanneer men de zestigjarige leeftijd heeft bereikt past toch wel een bezadigd
optreden en schuwt men luidruchtig gezelschap, zoals op praalwagens nog wel
eens bijeen pleegt te komen. Een eenzame heerser, keizer Maximiliaan I.
Dat was de groet van de meisjes van JAHN aan de 75-jarige bronzen Van der
Werff en de vertegenwoordigers van gemeentebestuur en Drie-October-vereeni-
ging die aan zijn voet stonden. Zij vormden een minuscuul deel van een taptoe
die voor wat de lengte betreft, zijn weerga niet had.
De trouwe molen De Valk, die 's avonds oranje beschenen was, is altijd het
centrum van het snoepparadijs, waar zo gauw het kan jong-Leiden naar toe
stroomt. Marian en Anneke van der Horst knijpen de oogjes dicht bij die
sponzige zoetigheid.
nemer een aardige attentie overhandigd
in de vorm van een kleedje en een doos
je met toiletartikelen. Menige deelnemer
kon hier zijn eindtijd al vernemen. Het
varieerde van „Het valt me nog mee" tot
„Veel te lang over gedaan" Wipt- wprH
bepaald, of
I. 30 sec.
r de gestelde limiei
s gegaan. Al met al
i met veel spannen-
Prijsuitreikiiig
i 59 strafp., 1.58,
en 63 strafp.. 1.57,
strafp., 2.10, 11 de
1.40, 12 de hei
Na afloop werd na veel gereken de uit
slag in de bovenzaal van „In den Vergul
den Turk" bekendgemaakt, waar tevens
de prijsuitreiking plaats had. Ir. H. E.
Kruyt heette alle deelnemers weikon
dankte hen voor hun medewerking
prestaties. In zijn dankwoord betrok hij
de medewerkers
goede organisatie.
Kleine klasse: 1 de heer Slotboom 1
strafp. 2 min. 05 sec., 2 de heer Waayer
3 strafp. 2.10, 3 de heer Bakels 17 strafp.
1.59, 4 de heer C. v. Leeuwen 18 strafp.
1.59, 5 de heer Verberg 10 strafp. 1.38. 6
mevr. v. Doorn-Jonkers plus extra prijs
voor beste dame, 20 strafp.. 7 de hi
v. Dijk 25 strafp., 2.04. 8 de heer M. Ho-
gendoorn 25 strafp., 2.04, 9 de heei
Kastelein 26 strafp., 2.04, 10 de heer
Eynden 30 strafp., 1.58, 11 de heer Gal-
jaard 35 strafp.. 2.06, 12 W. Berge:
strafp., 2.13, 13 de heer F. v. Oosten 43
strafp., 2.55, 14 de heer C
strafp., 1.53.
Zware klasse: 1 de heer E. de Winkel
strafp. 1 min. 41 sec., 2 de heer N. Rei-
:voort 22 strafp., 1.34, 3 de heer Bervoets
33 strafp., 2.22, 4 de heer J. A. Brouw
itrafp., 2.23, 5 de heer J. v. Leeuw
strafp., 1.23, 6 de heer v. d. Berg 47
fp., 2.19, 7 de heer Staal 55
8 de heer Warem
9 de heer P. v. Leeuw
10 de heer Schmidt 65
heer Kloots 66 strafp.
Bergers 75 strafp., 2.20, 13 de heer Boere
ifp., 2.29, 14 de heer Stuifzand
strafp., 1.05.
1ste prijzen waren 2 verzilverde
bekers, beschikbaar gesteld door de Di
October-vereeniging en de Caltex, Andere
prijzen werden door diverse bedrijven en
llingen geschonken.
Geveilde percelen
n overstaan van notaris N- W- Holt-
kamp te Lelden:
herenhuis met tuin Morsweg 44, in bod.
14 200, koper A. Mol te Leiderdorp, q.q.
oor f 16.200;
pakhuis met afz. bovenwoning Leeuwen
hoekstraat 1/la. in bod f 5000, koper J
W. Goddijn te Leiden, q.q. voor f 5000;
pakhuis met afz. bovenwoning Narm-
straat 19, hoek Kruisstraat 30a. in bod
f 8.800, koper C- J. L. Coster te Wassenaar,
c.s. voor f 8 800;
pakhuis enz. bussen Kruisstraat 30 én
30a, in bod f 7.500, koper C. J. L Coster
te Wassenaar, c.s. voor f 7.500;
woonhuis Kruisstraat 30, in bod f 1.550,
koper L. H. van Tongeren te Leiden, q.q.
voor f 1.550;
winkelruimte met bovenwoning Narm-
straat 15, in bod f 5.200, koper J- Marks
te Leiden q.q. voor f 5.400;
de woonhuizen met afz bovenwonin
gen Pasteurstraat 46/46a, 48/48a en 50/50a
resp. in bod f 6.200, f j.600 en f 6-000, zijn
uit de hand verkocht-
De Voleudamse vrouwen hebben za
terdag vast een makkie gehad, want
er waren zoveel Volendamse man
nen in Leiden voor het verkopen van
paling en muziek, dat het IJsselmeer-
dorpje vast wel een uitgestorven aan
blik zal hebben gegeven. Als ze ten
minste daar vandaan komen. Een
nurks echter die over hun origine zou
gaan debatteren. Deze lieden weten
de boel wèl te vermaken. En ivie ver
langt op 3 oktober iéts anders?
Lachfestijn met Johan Kaart
Vrolijke Nachtdienst wuifde
alle zorgen weg
WIE 3-OKTOBER viert, loopt niet met een lang-ernstig gezicht rond.
Als er feest is, moet er worden gelachen. Wie kan er dan heter de
mensen 's avonds in de Schouwburg bezighouden dan Johan Kaart en de
zijnen. Hij doet dat nu al enige jaren en met groot succes. Het is het do'el
van het gezelschap- Kaart, de mensen alle zorgen te doen vergeten, hen te
laten lachen. Daarin is men ook met Nachtdienst van Max Neal en Max
Ferner volledig geslaagd.
olslagen onmogelijk de inhoud
mogelijk di
van het dwaze verhaal, dat door de ma
nier van spelen de reinste kolder werd
na te vertellen. Het is de jacht op eer
rokkostuum. Weer een ander jaagt ach
ter een briljanten speld aan. Ieder heeft
zijn eigen zorgen en ergens heeft men
weer een trefpunt. Dat is in een hotel
kamer, waar door de grenzloze suffig-
aantreft. Hetzij in bed of in een aan-
heid van de eigenaar iedereen iedereen
grenzende badkamer.
ït alleen de spelers Johan Kaart en
Joh. Boskamp, maar ook Tilly Perm-
Bouwmeester en Ton van Otterloo, als
ongelukkige Wolfgang Amadeus die
zijn „negende" voltooid had, weten
kunstig geraffineerd op de zaa'
DE eChte PIJNSTILLER
Hoofdpijn... maar ook andere
plagende pijnen verjaagt u
prompt met WITTE KRUIS.
Vrolijk variété in
stadsgehoorzaal
oktoberavond doorgebracht in de Stads
gehoorzaal, waar een variétéprogr
werd uitgevoerd. Mooier dan Brigitte
Bardot en leuker dan de televisie. Hand
geklap. gejuich en gelach waren niet van
de lucht, men was in de beste stemming,
de artiesten hadden dankbare toeschou
wers en toehoorders.
Het programma werd in lofwaardig vlot
tempo over het voetlicht gebracht. Dat
moest ook wel want er was heel wat te
doen en om half elf diende een ieder weer
buiten te staan om op het Schuttersveld
te kiunnen genieten van het kleurrijke
vonkenspel, dat vuurwerk wordt genoemd.
Roland Wagter sr. bracht de vaart met
zich. Hij verzorgde een gezellige familie
quiz, die enkele leuke vondsten bevatte.
De opgaven waren niet moeilijk, soms wel
grappig. Drie jongemannen bijvoorbeeld
moesten met de handen op de rug in de
kortst mogelijke tijd een taartje opeten,
zij mochten raden naar het gewicht van
de kleding van asistente Puck Hendriks
sn drie meisjes werden naar voren ge-
oepen voor het maken van een olifant,
op papier en met houtskool wel te ver-
Een hoogtepunt was het optreden van
Willy Albert!- Met zijn klankvolle stem
.ntische Italiaanse liederen zingend,
hij een ieder voor zich in. Ton Cup.
de goochelaar, liet de mensen verbaasd
taan met ratelende wekkers uit een vil-
en hoed, water uit een bont lapje en
allerlei andere grapjasserij. Pop Charley
,'oerde een gesprek met zijn baas en de
wee Coritas zongen en speelden popu-
aire wijsjes- Voor opgewekte muziek
lorgde Freddy Huls' showorkest-
De bijeenkomst was geopend met een
velkomstwoord van de heer H. de Wilde,
lestuurslid van de Drie-October-Vereeni-
ging.
spelen, dat men er zeker op 3 oktober,
zich alleen maar mee amuseert. Schande
wie er dan kwaad van zegt. Men heeft
zich laten meenemen door het vlotte
spel van deze speelsters en spelers, die
op het toneel zo goed de „volksziel we
ten te bespelen."
A. C. Bouw
Niklas von Uljak, ban van Bosnië,
paart Oosterse geheimzinnigheid aan
een exotische aankleding.
Het gulle plezier waarmee Leiden zaterdag zijn grote feest heeft gevierd, was
vooral te danken aan die uitbundige, niet aflatende zonneschijn. „Het was wel
warm, hoor", zei een deelnemer aan de optocht met iets van een klacht in zijn
toon; de man had er dan ook uren op zitten, lopend in een der muziekkorpsen
met een zware bas. Langs de kant werd het sommigen ook te heet. Primitieve
middeltjes kunnen dan toch wel goed helpen, zoals deze vrouwen demonstreren.
Haring en wittebrood als vanouds
Spontane huldiging bij een
40-jarig uitdeeljubileum
TJLA1VKE BRODEN en glimmend vette haringen zijn in de vroege 3-ok-
toberochtend bij duizenden het Leidse Waaggebouw uitgegaan. Om
precies te zijn: tienduizendachthonderd broden van vierhonderd gram en
achttienduizendzevenhonderd haringen werden als historische feestgave in
handen gesteld van tienduizenddriehonderdvierenvijftig Leidenaars. Het
een gezellige, gemoedelijke bedoening. Buiten in het schuchtere zon
netje defileerden en speelden de muzikantjes van jeugdorkest en drum
band De Burcht en aan de ruwhouten schragen binnen prezen uitdeelsters
en uitdelers met luider stem hun kostelijke waren aan. Hoogtepunten wa
ren de huldiging van mevrouw Helena Wijling en een staaltje van moe
dige balanceerkunst op wiebelende planken, ten beste gegeven door de
echtgenote van de rector magnificus der Leidse universiteit, mevrouw
B. Jonkers-Huygens, samen met burgemeester Van Kinschot.
De rij was lang, vele groeperingen
de burgerij waren vertegenwoordigd, de
buit werd geborgen in dozen, slopen,
emmers, zakken, mandjes, kranten, scha
len en op borden. De tweelingen Van
Paridon knabbelden voor de derde
achtereenvolgende keer gretig
wittebrood. De vierjarige Nolleke
neke en de vijfjarige Gemma en Rita
kijken al dagen van tevoren
evenement uit. „Pappa, wanneer krijgen
wittebrood en visjes en wanneer gaan
kiekjes doen?" Het hun grote blauwe
ogen zagen ze onvervaard in het rond,
lachten tegen de fotografen en peuterden
de harinkjes, die ze in plastic em
mertjes met zich voerden.
Onvervaard
Toen kwam Leidens eerste burger om
stuwd door hooggehoede notabelen.
Lachend keek mevrouw Van Kinschot
hoe haar man mevrouw Jonkers op
de deinende stellage hielp en ijverig voor
haar ging zoeken naar de allerlekkerste
haring. De fotografen flitsten en mevr.
Jonkers deed haar best. Onvervaard hief
zij haar haring omhoog, het glibberige,
druipende ding vlak boven haar mond
houdend.
Plotseling werd er gezongen: Lang zal
zij leven. In een wijde kring sprongen
de witgeschorte uitdeelsters om mevrouw
Wijling heen, die haar veertigjarig uit
deeljubileum bleek te vieren. Van de
nissie kreeg zij bloemen en een
knaap van een taart met erop gespoten:
Veertig jaar haring. Haar collega's om
hingen haar met een glinsterende ketting,
werd gelachen en gejoeld.
Het duurde wel even voordat de
drukte zover was afgezakt, dat me
vrouw Wijling aan iemand van de
radio kon vertellen, wat zjj in die
jaren allemaal heeft meegemaakt
„Het is een echte familie-traditie
Mün schoonmoeder heeft het gedaar
van de eerste uitreiking af en toen zi
naar Amerika ging ben ik als achten
twintigjarige in 19X9 haar opgevolg
ster geworden. Een gewichtig ogen
blik was toen we een keer kon. Wil
helmina in de Waag kregen, benau
wend was de uitdeling in hongerwin
ter 1944. Dat ging natuurlijk niet offi
cieel, maar op 3 oktober kon ik het
niet nalaten hutspot klaar te maken
voor de Duitsers voor wie ik gedwon
gen werkte. Dat heeft me twee dagen
arrest gekost".
De praeses collegii LSC, de heer H. J.
Muller, richtte zich aan het eind ve
uitreiking met een van warme
dering getuigende toespraak tot de uit
deelsters, een speciaal voor hen bereid
elixer uitreikend ter verdrijving
kwalijke lucht. Als beloning wenst
Hiëronymus van Alphen citerend
kusje of twee, hetgeen de dames hem
welwillend toestonden, al bleef het dan
ook bij handzoentjes.
Herhaling
Avonds is de uitreiking meege
maakt door patiënten van het Haag
se militaire hospitaal, die precies kon
den horen, hoe het daar in de Waag
is toegegaan. Een man van hun ra
dio-omroep De muzikale Injectie had
bandopnamen gemaakt, die via de
huisradio van het hospitaal werden
uitgezonden. Zo deelden ook de
een beetje mee in het Leidse 3-
oktoberfeest.
Er zijn genoeg mensen die op 3 oktober in de volle zin van het woord WERKEN,
Een woord aan hen mag, naar het ons voorkomt, in geen feestverslag ontbreken.
Zij houden het feest, ondanks het feit dat elke Leidenaar op die dag beslist
ANDERS is dan gewoonlijk, in de baan der redelijkheid. Tot de werkers behoort
niet in de laatste plaats de politie. Zij is de hele dag in volle bezetting op de
been. En een deel van het korps staat nog voor dag en dauw op ook teneinde
om 7 uur de burgerij op het stadhuisbordes te kunnen wekken met gewijde
klanken.
Ook de Koninklijke Mari
défilé voor burgerlijke en
werd afgenomen, was var
Rijen dik stond het! De r
Dat zal de commandant vi
van het contact tussen d
Hmhhh
zond representanten naar de militaire
ilitaire autoriteiten. Bij het stadhuis, waar het défilé
:en duizendkoppig publiek beslist geen sprake meer.
rs is een onmisbaar element in de viering geworden,
de koksschool Leiden, die streeft naar intensivering
militaire nederzetting en de burgerij, deugd doen!
Voor zoveel haringlustige B.B.-ers was een volle emmer wel nodig! „Wij staan
als het moet altijd klaar, laten wij ons op 3 oktober nu eens LATEN bedienen",
hebben ze gedacht. En de uitdeelsters deden het met zichtbaar genoegen.
Sportliefhebbers trekken op 3 oktober altijd naar het Levendaal. Geen veld i
dan goed genoeg. Nee, het is veel leuker, een belangrijke verkeersweg af te zet
ten en voor heel iets anders te gebruiken. Dat geeft zo'n prettig gevoel van
ongestoord feestvieren en van alles wat zich daarnevens afspeelt niets willen
weten. Trouwens, het Levendaal blijkt steeds weer een uitgelezen plaats voor
dergelijke activiteiten te zijn. Zaterdag waren het. geen paarden, maar auto
mobielen die door de talrijke toeschouwers tot geestdrift werden aangevuurd-
