min
Op elk gebied ontmoeten
dier elkaar
mens en
KRONIEK
In stille Haagse straat
wordt veel gedaan
NUTROMA
Tapijtkever zoekt beter
gesitueerden op
RIVELLA
Kenau had vier kinderen
Zwaardere verantwoordelijkheid
voor de gezagvoerders
Museum „Schokland
op Kamper grond
SR.TIS1K«atU«.»mm£Xfe»iU«-».r«r.
s
Franco-Span je
j n De heer Burger heeft in zijn rede
»u| tijdens de algemene politii
wing en opvallend lang stil
het Spanje van generaal F\
mogelijk, dat een gebrek aan verdere
oppositionele brandstof hem hiertoe be
woog. Maar overdreven was het wel. En
in zijn strekking bepaald extreem. N
moet gezegd worden, dat de heer Burgi
gVfti niet heeft nagelaten de noodzaaic vc
en zijn trouw aan het Atlantisch hond-
1 Ja| genootschap in ondubbelzinnigi
Hi dingen te uiten. Iets wat ons overigens
en d 'n 9een enkel opzicht verbaast. Maar
wat beweegt hem dan om zulke dreigen-
erlit de taal te spreken op het moment, dat,
moj buiten ons om en zonder socialistische
h Wl protesten, de Ver. Staten Spanje in
westerse verdedigingssysteem betrekke
terCi Wat beweegt hem om op een zo nadruk-
ondi kelijke manier te betogen, dat hij het in
i_ zijn ogen meest belangrijke
le ,i-i/ hrpnn
Directeur G. Nieuwenhuijsen:
xil brengen 'li—w
relatief duidelijk klei
n i vaarden? Het betoog v
»hi Uekt de verhoudingen
'.r kvjaad te aa
n de heer Burgi
opzichtig scheef
i gaai
'.iever dan dat te doen spreken
loop uit, dat de heer Burger spoedig
inthult slechts de rol te hebb
pelen van een dreigende Zwi
Iie niet echt is. (De TijdDe Maasbode)
(Advertentie)
evo
,s( i Rheumatisch?
>t 0i Stram van lijf en leden?
ouej 'n Bloedzuiverende kuur
met Kruschen, is ook voor U
de remedie,
'e 3u zult verbaasd zijn als U ondervindt
sona Wat Kruschen ook voor U kan doen. Bi
n 74 gin liever vandaag dan morgen c
He! bloedzuiverende Kruschen Kuur en
nteigauw naarmate Uw bloed vrij komt
van wat nu Uw pijnen veroorzaakt,
voelt ge U een ander mens worden:
teki jeugdiger, vief en weer blij
'ffij Weghypnotiseren
Bors
*„i van wratten
Twec Schotse doktoren hebben bekend-
'■j. gemaakt, dart zij bij -neigen mensen wrat-
heoiten lletoben wegigohypnotise ertdDirt suc-
p cesvolle experiment wend vandaag in hert
medische tijdschrift The Lancet besöhre-
ve ven door de doktoren A. H. C, Sinclajir-
s Oieben, die verbonden is aan de universi-
^•.fjteirt van Abendeen en Derek Chalmers
Valla van het koninklijk ziekenhuis te Atoer-
bel(deen.
en j De patiënten wenden onder hypnose ge-
ome braclvt en hun wend getzegd, dart de wrat-
gifeu aan de zijde van hun 'lichaam, die hert
ergst was aangetast, binnenkort zouden
j verdwijnen. Binnen enkele dagen, aldus
^zin|de beide doktoren, wanen bij negen van
j 0de patiënten de wratten aan de „behan-
en jd-eltfe" zij.de van hun lidhaam weg. Die
sreaaan de anclere zijde waren onveranderd
'gebleven.
trat| Sinclair-Gieben en Chalmers merkten
op, dat wratten in de regel worden toe
geschreven aan een soort virus. „Indien
de oorzaak inderdaad een virus is", ailidus
ide doktoren, moeten wij concluderen,
lat hypnose op de een of andere wijze
kan beschermen tegen
watldat hyj
n Jlichaam
BETERE AANSLUITING
MET ZEELAND
i njj Zondag 4 oktober treedt de winter-
'dienstregeling van de N.S. in.
j vit Ter verkrijging van een betere verbin-
jevtfding op zon- en feestdagen met Zeeland
licHzal trein 1113 in Den Haag (vertrek 7.29)
en n'et. zoals voorheen het ge-
euaV£d was, in Rotterdam.
naai"
in
'ERELDDIERENDAG? Druk! Ontzettend druk! Al voor de vakantie
begint de drukte. Periodieken vragen artikelen. Daarnaast vraagt
de organisatie scherpe aandacht. Dan nog de propagandabijeenkomsten.
Van alle mogelijke verenigingen door het gehele land komen aanvragen-
Van begin september tot december spreek ik elke dag één- of tweemaal.
Dit alles zegt de heer G. Nieuwenhuijsen, directeur van de Nederlandsche
Vereeniging tot Bescherming van Dieren, als wij hem treffen in zijn
woonkamer gelegen in het buis waarin ook het hoofdkantoor van Dieren
bescherming is gevestigd en bovendien de hoofdinspecteur K. Visser met
zijn gezin woont. Een bolwerk van Dierenbescherming. Dit grote huis
staat in de Prinses Mariestraat, een stille straat in Den Haag, waarin nog
iets heerst van de dromerige sfeer die kenmerkend was voor het Haegje
van de 19de eeuw.
WE
Maar achter de muren van perceel
Prinses Mariestraat 40 droomt men
niet. Daar is een aantal mensen con
stant bezig met werk in het belang
van het dier.
Overal, vervolgt de heer Nieuwen
huijsen, legt men grote belangstelling
voor de dierenbescherming aan de
dag. Voor allerlei organisaties treed
ik als spreker op: Christenvrouwen-
bond, Plattelandsvrouwen, Boeren- en
tuindersbonden, jeugdverenigingen,
gevangenissen en kerken. In de meeste
gevallen is de zaal zo vol als
met haringen.
Die toenemende belangstelling schrijf
ik toe aan het feit, dat er geen gebied
is, waar mens en dier elkaar niet ont
moeten. Dit gaat men meer en meei
ontdekken. Het begint al met de huis
dieren. Dan dtf boeren en ga eens na
welke produklen de mens al niet aar
het dier heeft te danken
Wij waarderen dJiit eohrter niet. De mens
onderschat of overschat het dli
no eten het dier „op waarde leren schat-
en". Het dier is de miens toegewijd.
.Toewijden" betekent in hert Hebreeuws:
de handen vullen.
Waarmee vult het dier al nieit
handen: met geld,, trouw, vriendschap.
moeten de mensen hun maat
staven, die zij voor het dier aanleggen,
Zij moeten het dier dienen naar
de bijbelse maatstaf, omdat het een le
vend schepsel is. In die soort dienen zïit
:n geweldige voldoening.
Dierenbescherming richt zich in haar
strijd naar twee fronten. Het eerste is
de ruwheid, onverschilligheid en on
wetendheid ten opzichte van hert dier.
Het tiweede front wordt gevormd tegen
degenen die overgevoelig zijn voor die-
De strijd hiertegen is hert moeilijkst
omdart zich hierbij sympathieke personen
bevinden, die van goede wil zijn, doch
niet hebben begrepen dart een dier dier
wil blijven en niet ais een mens behan
deld wil worden, aldus de heer Nieuwen
huijsen.
Een dier is tevreden met zichzelf. Hij
heeft geen bijoogmerken, maar voldoet
onbewust aan zijn opgedragen taak. Tus-
1 twee haakjes: iets wat men van de
ms niet kan zeggen: Aan de mensen
de. taak ons het onbaatzuchtige ver
trouwen van heit dier waardig te maken.
Veel veranderd
is al veel ten goede veranderd,
constateert de heer Nieuwenhuijsen en
t in dit verband het prachtige
velen van de 4000 leerkrachten
in ons land verrichten. Met dr
beelden toont hij aan, van hoe grote
betekenis het dier in de opvoeding
een kind is. Dit standpunt wordt gedeeld
door de Koningin, die eens zei, dat die
ren bij de opvoeding onontbeerlijk zijl
De heer Nieuwenhuijsen betreurt het
evenwel, dat de gedachte van dieren
bescherming nog niet voldoende is door-
gdrongen tot voorgangers, hoewel het
dier in de bijbel toch talloze malen wordt
genoemd.
W'ie hiervan meer wil afweten kan
bij Dierenbescherming het boekje „Hert
dier in het licht van de bijbel en in het
duister van de praktijk" aanvragen.
Zonder sentimenteel te zijn. heeft
heer Nieuwenhuysen zijn leven in dienst
van het dier gesteld. Hoe, hebben wij
hem gevraagd, is hij hiertoe gekomen.
En hij vertelde: Ik heb in mijn leven
twee „stempels" gekregen. De ene kreeg
ik, toen ik een jongetje was. Ik deed
met mijn moeder boodschappen. Terwijl
zij in een winkel was, stond ik buiten
uit te kijken naar de omnibus. Op een
gegeven ogenblik zei een vrouw tegen
mij: Jongen, houd jij diirt pakje even
Ik had het pakje al in mijn handen,
keek ernaar en voelde dart er Iets bewoog.
Toen ik omkeek, was de vrouw ver
dwenen. In het pakje zateen baby.
Mijn moeder bracht dit kind naar een
instelling waar het goed bezorgd was.
tegen moeder: Als ik groot
ben. neem ik het op voor de kinderen.
Het tweede stempel kreeg ik óók in
ijjn jongensjaren, vervolgt de heer
Nieuwenhuijsen. Toen moeder mjj eens
uit school had gehaald, zagen wij dat
hond dodelijk werd aangereden. De
die dit deed, reed door. Bjj het
stervende dier staande, zei mijn moeder
alleen maar: Ach, achDit trof mjj
zo, dat ik haar zei: Als ik groot ben,
sem ik het voor de dieren op.
Een vriend van mij, die van mijn voor-
smen wist. zei later: Als je je met
kinder- of dierenbescherming gaat be
moeien, zit je altijd in de narigheid.
Ik legde dttit probleem
der
vreemds. Zij
zij
op I
in mijn moe-
en iets heel
Friese klok
met de gewichten. Neem die
zei zij.
klok
Maar als ik dat doe, blijft di
toch stilstaan, antwoordde ik. Juist,
moeder weer. Als je later bij de kinder-
of dierenbescherming gaat, heb je .narig
heid" te dragen. Doe je dart niet dan
gaart het klokje stilstaan en dan kan God
ook niet zien hoe laait het bij jou is
Toen ik ouder was geworden, vertelde
ik bij kennissen van mijn moeder, dfie
aan Dierenbescherming verbonden wa
ren, eens een kerstverhaal over dieren.
De gastheer vroeg mij bij die gelegen
heid of ik seoretaris van Dierenbescher
ming wilde worden. Toen heb ik „ja"
Geen onder
onsje
De Nederlandsche Vereeniging tot Be
scherming van dieren is sindsdien van
karakter veranderd. Het is niet meer een
onderonsje van dierenvrienden, maar een
organisatie die een volksbeweging ver
oorzaakte. Er zijn in het land 124 af
delingen met totaal meer dan 75.000 leden,
met een hoofdinspecteur, twee algemeen-
inspecteurs en 43 afdelingsinspeoteure. De
vereniging heeft 45 dierentehuizen, welk
aantal nog zal worden uitgebreid.
Er worden cursussen voor dieren-
E-H.B.O. georganiseerd. Reeds zijn er
enige honderden gediplomeerden, die een
legitimatiebewijs hebben dart ook geldig
is bij rampen en ongevallen. Br bestaat
een Bescherming Bevolking Dieren, waar
van de ieden bij rampen de status
noodiwachiter krijgen. Over de gehele
linie is Dierenbescherming door de
heild erkend.
Reikhalzend ziet men uit naar het
totstandkomen van een Dierenwet.
waarvoor het ontwerp enkele jaren
geleden reeds bij de regering werd
ingediend. Door de kabinetscrisis is
de behandeling ervan op de achter
grond geraakt. Als deze wet eens i:
aangenomen, zal de basis waarop Die
renbescherming werkt, nog breder
worden. Dan ook zal eindelijk kunnen
worden opgetreden tegen degenen die
zich vergrijpen aan dieren doch
door de mazen van de wet kunnen
glippen.
Dierenbescherming is beslist geen
sentimenteel gedoe, zoals helaas nog
elen denken. Wie goed nadenkt, ont
dekt de waarheid: Dierenbescherming
is mensenbeschaving. Dat velen dit op
Dierendag (4 oktober) mogen zien
Hij proeft hetZij weet het
de veredelde koffiemelk van
tlutricia.
Gemakkelijk te
bestrijden
Volgens de plantenziektenkundige
dienst te Wageningen is de lange
warme zomer er waarschijnlijk de
oorzaak van dat thans in Nederland
meer tapijfckevers voorkomen dan
normaal. Toch is er geen reden tot
ongerustheid zegt de plantenziekten-
kundige dienst.
De beste van die eeiwoudüge bestrij-
dinigismiLdldeilen is de wollen kleding uit te
kloppen en enige tijd iin de zon te han
gen, vervolgens te verpakken in plastic
zakken met wat dichloorbenzol. De kasten
en andere „bevolkte" plaatsen kunnen
worden bespoten met de gebruikelijke
sectenbestrijdinigsmiddelen. Er moet re
kening mee worden gehouden dat de
damp van dachloorbenzol ongezond is. Dr.
H. J. Hüok, hoofd van de afdeling biolo
gie van het centraal laboratorium vam
T-N.O.. deelt mede,, dart tapijrtkevers voor
al de gastvrijheid" zoeken van de beter
gesitueerden, waar hun larven voedsel
vinden in gespijkerde tapijten en zich bij
Graafwerk Wormer
ligt voorlopig stil
De damwand om het gat in het we:
land te Wormer laat nu aan de onder
kant zoveel water door, dart verder wer
ken op het ogenblik niet meer mogelijk
's. Op het ministerie van binnenlandse
aken beraadt men zich thans over de
mogelijkheden het werk op een andere
wijze voort te zetten. Zolang hierover
nog geen beslissing is genomen zal het
werk stil ligen. De burgemeester van
Wormer, de heer A. Loggers, verwacht
dat de graafwerkzaamheden niet voo
begin van de volgende week kunnen
den voortgezet.
voorkeur nestelen onder die centrale
warming. Dr. Hück zegt verder, dat d'e
larve vam de tapij'bkever in Nederland
veel meer voorkomt dan men meent
dat zeker vijftig procent van de zo_
naamde mottenschade door deze larven
:aakt.
veel gepraat
drink
tsitideli dan andei4
107) Als jongen hebben we op
school met gloeiende geestdrift ge
luisterd naar de geschiedenis van
Kenau Simonsdochter Hasselaar, die
bü de belegering van Haarlem in 1572
en 1573 de gehate Spanjaarden van de
wallen joeg. De wyze waarop deze
vrouw de belegeraars van repliek
diende, hing overigens geheel af van
de manier waarop onze onderwijzer
de verdediging der veste organiseerde
en wist uit te beelden. Een rijk be
gaafd verteller stelde Kenau aan het
hoofd van ten minste 300 gewapende
vrouwen en duwde haar een twee
handig vestingzwaard in de knoestige
deze furie de hoofden
koppen die van de
wortel werden ont
daan. Een andere
opvoeder, die deze
versie misschien wel
kende, doch haar te
drastisch vond voor
ons ontvankelijk ge
moed, ging zachtzin
niger te werk en liet
Kenau alleen maar kokende olie op
de bestormers gieten. Een even pro
baat middel, dachten wij cn in onze
fantasie niet minder bedreven dan
die van de onderwijzer voegden
wfj hier nog brandende pekkransen
en andere blaartrekkende middelen
aan toe.
Bij alle verhalen die over Kenau
worden verteld, dienen we te beden
ken, dat zü moeder was van vier kin
deren, die zo mogen wij veronder
stellen net zo veel moederliefde
gekregen zullen hebben als ieder on
zer. Kenau Hasselaar is door popula
riserende geschiedschrijvers dan ook
ernstig mistekend en er is geen enkele
reden aan te nemen dat zij dr dood-
zaaiende dragonder Is geweest, waar
voor wij haar in het dagelijks leven
verslijten. Sedert 1571 was zij weduwe
van de scheepsbouwer Nanning Ger-
men dat zij, na de Insluiting van de
stad door de Spanjaarden, hout heeft
geleverd voor versterking van de
fortificaties en aldus betrokken is ge
weest bij de organisatie van de ver
dediging van de wallen. Men kwam
immers handen te kort en een ener
gieke 46-jarige vrouw kon uiteraard
het hare bijdragen. Het is voorts niet
onmogelijk dat zij en eventueel ook
andere vrouwen bij de bestorming
op 31 januari 1573 de wacht heeft
gehouden op de wallen. Maar van
werkelijke deelneming aan de gevech
ten wordt door geen
enkele ooggetuige
TOCH IS
HET ZO!
iets
rmeld. Haa
vrouwelijke strijd
groep of haar daad
werkelijke deelna
me aan de strijd
berusten dan ook
geheel en al op fan
tasie van latere
schrijvers.
Op welke wijze zij de stad vóór of
na de inneming door de Spanjaarden
heeft verlaten, is niet bekend. Na 1574
heeft zij gedurende enige jaren het
vvaagmcestcrschap te Arncmuiden be
kleed en zjj is in Haarlem terugge
keerd toen de stad weer in handen
van de prlnsgezlnden was. Tot haar
dood heeft zjj handel In hout gedre
ven om in haar levensonderhoud te
voorzien. Zij was een energieke
zakenvrouw, maar een echte Kenau,
zoals wij dat thans verstaan, is zij
nimmer geweest.
Zo heeft ook Plinius een verkeerde
/oorstelling van de bewoners van het
noorden van ons land gegeven.
i volgende keer.
Nieuwe luchtvaartwet in werking
(Van onze speciale verslaggever.)
1VTA de Verenigde Staten en Groot-'
-L Brittannië heeft Nederland
thans ook een Luchtvaartwet, die
voor de komende vijfentwintig jaar
is opgesteld, rekening houdt met het
begin van het straal- en rakettijd
perk en aangepast is aan de voor de
internationale luchtvaart geldende
technische en operationele voor
schriften (Annexen bij het Verdrag
van Chicago van 1944). De nieuwe
wet, die reeds op 15 januari 1958
door H.M de Koningin is onderte
kend, is met ingang van 1 oktober
1959 van kracht geworden. Het
wachten was op de vastlegging van
een aantal algemene maatregelen,
waarvan het Luchtverkeersregle-
ment (regels betreffende de veilig
heid en de regelmaat van het lucht
verkeer) en de Regeling Toezicht
Luchtvaart (luchtwaardigheid, be
wijzen van bevoegdheid, etc) de
voornaamste zijn.
De Luchtvaartwet, een raamwet, die op
grotere eenvoud is afgesteld, zomede op
snelheid van beslissing door delegatie, be
zit enkele bijzondere kenmerken in
gelijking met de oude luchtvaartwet
geving. De belangrijkste hiervan zij:
j. Een bewijs van luchtwaardigheid
voor het toestel en een bewijs
bevoegdheid voor de piloot zijn op zich
zelf en in combinatie met elkaar tegen
woordig niet meer voldoende. Bij e'
tuele complicaties dient aangetoond
worden, dat de piloot fit is geweest,
andere woorden: van een voldoende
nachtrust heeft genoten en zich niet
excessen heeft te buiten gegaan. Het
stel moet verder ten tijde van de vlucht
in een staat van luchtwaardigheid
keren, wat betekent dat de gezagvoerder
niet mag vliegen, als hij weet dat er iets
aan de machine mankeert.
O- Sportvliegers dienen gebruik te ma
ken van aangewezen luchtvaartter
reinen, wat dus inhoudt dat het starten
van of het landen op particuliere terrei
nen verboden is.
o. Zweefvliegers vallen onder de nieu
we bepalingenhelikopter-piloten en
ballonvaardërs echter niet.
A. Gestreefd wordt naar het brengen
van eenheid in de landings- en stal-
lingsgelden op vliegvelden,
r". Op voorwaarde, dat er eenheid is in
de passage- en vrachttarieven, welke
voor het geregeld luchtverkeer gelden,
zal het ongeregelde luchtverkeer niet
meer van vergunningen afhankelijk zijn.
De buitenlandse bewijzen van lucht
waardigheid en bevoegdheid zijn ge
lijkgesteld met die, welke in Nederland
zijn uitgegeven.
n. De mogelijkheid is geopend voor het
verkrijgen van Nederlandse registra-
tieletters voor een in het buitenland ge
huurd verkeersvliegtuig, dat tijdelijk
door een Nederlandse luchtvaartonderne
ming geëxploiteerd wordt,
g. Passagiers van luchtvaartmaatschap
pijen op geregelde luchtlijnen mogen
thans u;t het vliegtuig, waarin ze zich
bevinden, foto's maken van het Neder
landse landschap.
9- In het Luchtverkeersreglement zijn
regels opgenomen voor militaire
luchtvaartuigen, wat op zichzelf een grote
zeldzaamheid is.
Op verzoek van de IC AO. te Montreal,
de internationale organisatie, welke zich
met de regeling van het luchtverkeer
bezig houdt, wordt van de nieuwe wet
een Engelse vertaling gereed gemaakt,
welke ten voorbeeld voor andere Janden
moet diénen. De Rijksluchtvaartdienst
heeft bovendien verzoeken gekregen van
Griekenland, Italië, Ceylon, Oostenrijk en
Japan om de tekst van de wet met alle I
bijlagen te mogen ontvangen.
Het kleine tapijtkevertje links
boven brengt de zo vraatzuch
tige larven voort, die het op
onze garderobe en dergelijke
voorzien hebben. Daaronder het
iets grotere bont- of pels
kevertje, wier larven eveneens
grote schade kunnen aanrichten.
De streepjes naast elk diertje
geven de werkelijke grootte aan.
Zieke schenkt ogen
- al voor zijn dood
aan blinden
Een 45-jiarige Itailiaan, Fertiele, die geen
twee maanden meer te leven heeft, wil'
zijn ogen reeds voor zijn dood afstaan aan
twee bLinde kinderen, schrijft het Ro-
„Ik wil dit doen vóór mijn dood, omdait
ik de kinderen diie met mijn ogen zullen
zien, wil kennen", zed hij. F edele, die
vader van zes kinderen is, heeft een in-
sbituiurt bezocht om de kinderen dlie zijn
ogen zullen krijgen, unit te zoeken. De
dokters hebben hem gevraagd een aantal
kinderen aan te wijzen waaruit zij de
twee kunnen kiezen, die medisch het
meest geschikt zijn voor de hoornvlies-
transplantatie.
A. R. de Kwaadsteniet
gestorven
TTET IS MET GEVOELENS van het
1-®- meest oprechte leedwezen, dat wij
nelding moeten maken van het over-
'ijden in de leeftijd van 58 jaar
van onze bijzonder geachte collega A. R.
de Kwaadsteniet Van hem geldt, dat hij
zich in opmerkelijke toewijding en trouw
heeft laten verteren door de ijver voor
de zaak die hem lief was.
Die zaak was de christelijke politiek,
gevoerd ten bate van het land, van het
gewest, niet het minst ook van de stad
zijner inwoning: Rotterdam, de stad
waarvan hij zich een trots burger wist
en van welker raad hij jarenlang met
ere deel heeft uitgemaakt.
Nu hij is heengegaan, zal het velen
onzer te pijnlijker bewust zijn geworden,
hoe zij hem en met hem een al te kleine
kring van getrouwen, altijd weer het
werk hebben laten doen, dat ten slotte te
zwaar moest worden, zelfs voor iemand
van zijn forse.gestalte en met zijn brede
schouders.
Reeds enkele jaren geleden kon een
waarschuwing niet uitblijven. Hij heeft
haar ter harte genomen, naar onze in
druk meer voor de zijnen, die hem zo
lief waren, dan voor zichzelf. Maar het
werk bleef zich opdringen, enhet
moest gedaan worden. De Kwaadsteniet
zorgde ervoor, dat het gedaan werd.
Het is nog slechts enkele maanden ge
leden dat antirevolutionair Rotterdam
de kans heeft aangegrepen van diepe en
hartelijke waardering te laten blijken
voor al hetgeen hij, aan groots en kleins,
had verricht voor de partij, waarnaar
de voorletters van zijn naam als het ware
een nimmer aflatende heenwijs vormden.
Reeds de vermelding van functies, door
hem bekleed, moet met respect vervul-
Aan het begin van dit jaar was hij
niet minder dan een kwart eeuw secreta
ris van de Centrale A.R. kiesvereniging
te Rotterdam. Wat aan deze functie al
leen reeds moest vastzitten, in het bij
zonder bij de nadering van verkiezingen
voor land, gewest en vooral ge
meente, kan men zowat in de verte
bevroeden. In feite is het altijd meer dan
een buitenstaander geneigd is te ver
moeden.
Dan was er, gedurende twaalf jaar,
zijn lidmaatschap van de Provinciale
Staten van zijn gewest, en, gedurende nu
meer dan tien jaren, zijn lidmaatschap
van de Rotterdamse raad, beide weer
functies, door hem met de toewijding
vervuld die hem in alles kenmerkte.
Het schoolwezen behoorde tot de zaken
die meer in het bijzonder zijn belangstel
ling hadden. Zelf voorzitter van een
schoolbestuur, had heel het onderwijs,
zoals het in een bonte gevarieerdheid
binnen zijn stad gevonden wordt, zijn
indacht.
Maar niet minder gedenken wij hem in
oprechte dankbaarheid voor zijn aan-
-1 in de beoefening der christelijke
rnalistiek. Ook in het perswezen was
het, dat hij in het begin van dit jaar een
eeuw werkzaam was geweest:
als Rotterdams redacteur van het
dagblad „De Standaard", na de oorlog,
waarin hij zich door zijn moed en
indvastigheid onderscheidde, hetgeen
hem op een verblijf in Sint-Michielsgestel
Buchen walde kwam te staan als de
chef van de Rotterdamse redactie van
dagblad „Trouw". Ons is bekend,
hoezeer zij hem genegen waren die het
voorrecht hadden aan zijn krant onder en
rondom hem te mogen werken.
Zelf was hij, naast zijn liefde voor de
politiek, een journalist in hart en nieren.
Wars als hij was van elke oppervlakkig
heid, heeft hij de jaren door het bewijs
geleverd, hoe zeer ook de journalistiek
kan worden op een wijze die
voor verantwoordelijkheid ge
tuigt.
deze man, deze sjouwer, is heen
gegaan. Hij is getrouw geweest tot het
einde, en als een getrouwe is hij opge
roepen. Er is een leegte. Een leegte in
de kring der zijnen, want bij al zijn ar
beid was hij in zijn gezin een centrale
plaats blijven innemen, mede doordat hij
de zijnen gemaakt had tot deelgenoot
hem aan arbeid in Gods Konink
rijk lief was.
Een leegte ook in de kring van zijn
vrienden, die hem de laatste jaren had
den gadegeslagen, niet zonder zorg om
reesden en om wat nu werke
lijkheid is geworden.
Er is een leegte. Maar zij laat zich
allen met de dankbare herinnering aan
hem, tot wiens vrienden gerekend te
orden wij ons een ere achtten.
Er is ook het werk, dat God die
em riep hem nu van de schouders
genomen heeft, opdat het door anderen
zou worden overgenomen. Moge het ge
daan worden met dezelfde liefde en toe
wijding.
De begrafenis is bepaald op dinsdag
6 oktober om half 3 op de begraafplaats
„Oud-Kralingen" te Rotterdam.
Studenten
gelasten
verhuizing
J^OVIETEN van de theologische
hogeschool (Oudestraat) in
Kampen hebben gisternacht hert mu
seum „Schokland" naar de IJsselstad
I DEZE AANBIEDING GELDT T/M 31 DECEMBER 1959 I
verplaatst. De oudere jaarsstudenten
waren op duistere gronden van me
ning, dat het museum in Kampen
thuis hoorde. En daarom gaven zij
de novieten opdracht voor de ver
huizing zorg te dragen. Zo gaat dat
in de groentijd, ook aan een theolo
gische hogeschool.
In het nachtelijk denker zijn de groe
nen met een grote vrachtwagen naar
Sohokland gereden. De aankomende stu-
denten wachtten tot de directeur van
het museum, de heer G. van der Heiden,
r.aar bed was gegaan. Daarna sloegen de
novieten hun slag. Zij maakten het zich
zelf niet gemakkelijk door te beginnen
met een paar zware ankers uit te gra
ven, die nauwelijks te tillen waren Maar
de jongens kregen de gevaarten in Kam
pen met het bord „Museum Schokland".
Op de plaats van dit bord hadden zij
een ander bord gezet met het opschrift
in keurige gothisohe letters: „Museum
Schokland met ingang van heden over
geplaatst naar Kampen. Te beziichtigen
van een tot vijf uur voor nette mensen."
De nette studenten zelf hebben de an
kers nog de smalle trap van hun socië
teit opgesleurd en een wacht voor de
deur geplaatst, want zij waren bang
voor tegenmaatregelen van de Schok-
landers.
Ten slotte hebben de Kamper studen
ten in deze zaak een principieel stand
punt ingenomen en de volgende verkla-
ing afgelegd: Wij vinden, dat Kampen,
'aar zoveel nakomelingen van de Schok
kers wonen, recht heeft op het museum.
Schokland kan de ankers terugkrijgen,
als we het bewijs hebben, dat het mu-
principieel werkelijk in Kampen
thuishoort.
