CflKISlTLUK
Gemeente moet opir uw
bidden om profetie
"1
o™i
Ledental van N.C.B.O. tot
41.277 gegroeid
Eert u'oord voor vandaan
JÉLP zLWm
Anglicaanse kerk zoekt
een vast inkomen
Chefarine 4
Kanttekening
Chr. Geref. predikant wil
godsdienstonderwijs geven
Dr. H. Berkhof over een
Bijbelse gave
WWf
In het kleine blad „Vuur" dat
het onderschrift draagt een
„maandblad voor opwekking" te
zijn. wijdt dr. H. Berkhof een
beschouwing aan de gave der
profetie. Wij geven zijn artikel
hier in verkorte vorm weer:
spraakgebruik, te verstaan: het
doorgeven van de wil Gods. zoals
die aan een bepaald mens krach
tens bijzondere verlichting met de
Heilige Geest duidelijk is gewor
den. Men onderscheidt in de wil
Gods wel een wil des besluits en
een wil des bevels.
De profetie kan op beide be
trekking hebben. Ze kan dus ook
over de toekomst gaan. Jammer
genoeg heeft het element van toe
komst-voorspellen in het gewone
spraakgebruik de andere en we
zenlijker elementen verdrongen.
Daar moeten we weer g
De profeet spreekt
en toekomst, van gericht i
nade, van gehoorzaamheid
wachting. Hij onthult, troost, 1
De
J.een,
maar betrokken op de situatie
van een bepaalde gemeente of
enkeling (in Israël: een geheel
volk).
het daar gebeurde uit als ver
vulling van de profetie van Joël.
De eindtijd Is immers met de
verheerlijking van Christus aan
gebroken. De Geest, voorheen een
gave aan enkelingen, wordt nu
een publieke zaak. Ouden en jon
gen. mannen en vrouwen wor
den er in betrokken. En de pro
fetie is één der centrale, zo niet
de centrale gave van de Geest.
Daarmee is niet gezegd, dat al
len haar ontvangen. In Handelin
gen worden bepaalde profeten
met name genoemd: Barnabas,
Judas, Silas, Agabus, de dochters
van Philippus. Ook Paulus zegt:
12
direct
daarop zegt hij: .Streeft
naar de hoogste gaven", waar
mee hij blijkens 14 1 bedoelt:
„vooral naar het profeteren".
Wij zullen het dus zo moeten
zien: de gave der profetie is
principieel voor elk gelovige toe
gankelijk. Hij wordt dan ook op
geroepen om er naar te streven.
In dit verband is belangrijk, dat
in de brieven zulk een nauw ver
band wordt gelegd tussen profetie
en gebed (1 Cor. 11 4. 14: 13-19,
1 Thess. 5 17-20).
De gave der profetie is blijk
baar verbonden mèt en vrucht
van een innig gebedsleven, dat
het oor der ziel scherpt om de
stem van God in het heden te
horen. Zo is het ook weer be
grijpelijk, dat Paulus er rustig
van uit gaat dat niet allen de
gave der profetic bezitten, daar
deze kennelijk alleen in een vol
groeid verkeer met de Here ge
schonken wordt.
terugliep en de speelruimte
voor valse profeten groter werd
door gebrek aan onderscheidings
vermogen in de gemeente, ont
stond er een toenemende aarze
ling rondom deze gave des Gees-
tes. Rondom 100 n.C. is dat pro
ces al in volle gang.
Een eeuw later had de Kerk
de ervaring met het Montanisme
achter de rug en wist ze dus,
hoe profeten en profetessen met
een beroep op de gaven des Gees-
tes kunnen ontsporen. Het wordt
dan helemaal stil rondom de pro
fetie. Typerend voor de houding
der Kerk in alle volgende eeu
wen zijn de zegge en schrijve
twee zinnen die Calvijn in de In
stitutie (IV, 3, 4) aan het profe
tenambt wijdt.
De eerste zin ziet ook op de
apostelen en evangelisten. (C.
spreekt daar over Ef. 4 11) en
luidt: ,,De andere drie ambten
heeft de Heer bij het begin van
Zijn Rijk opgewekt; en Hij roept
ze ook bij tijd en wijle op. naar
gelang de noodzaak der tijden het
vereist".
En de tweede zin luidt: ..Pro
feten noemt hij niet alle willekeu
rige uitleggers van de goddelijke
wil, mair hen die uitmunten door
een uitzonderlijke openbaring; zul-
ken bestaan nu in het geheel
niet meer of ze zijn minder zicht
baar". In beide zinnen blijft toch
gelukkig een kier open naar een
nieuwe actualiteit van de profetie.
TNE Kerk rekent niet meer op
de gave der profetie. Maar
daarmee is gelukkig niet gezegd,
dal God in zijn trouw haar niet
schenkt. Om bij de laatste eeu
wen te blijven: wij zien hoe de
reformatoren, Pascal, Zinnen-
dorf, Hamann. Kierkegaard, de
Blumhardts en vele anderen de
gave der profetie bezaten tot een
zegen voor hele gebieden en pe-
En zou ,.de noodzaak der tij
den" niet juist nu de profetie
tot een dringende noodzakelijk
heid maken? Ook nu zijn er pro
feten in ons midden voor kleiner
en groter kring. Maar hun werk
wordt verijdeld, omdat ze niet
worden opgemerkt. De gemeente
rekent niet op deze gave, ze bidt
er niet om, ze laat er geen ruim
te voor in liturgie en kerkelijk
leven. Als ze haar ontvangt,
gaat ze er slordig mee om. kap
selt ze haar in in een ..richting",
waagt ze niet te oordelen tussen
ware en valse profetie.
En de profeet waagt zelf nau
welijks in zijn gave te geloven
en durft haar vaak alleen als een
individuele christelijke mening
aan te bieden. Dit alles wreekt
zich, doordat we nu over de weg
des geloofs door de moderne tijd
zo diep verdeeld zijn en diep
gaande discussies moeten voeren
over ,.het probleem der toepas
sing", waardoor alles nog onhel
derder wordt. En als surrogaat
van de profetie treden dan op:
planning, bureaucratie, organisa
tie. kerkelijke strategie.
De eerste stap zal moeten zijn
het gebed der gemeente om het
Geestelijk gezag, waar zich dat
in haar midden voordooet, te
mogen herkennen en erkennen.
Maar dat gebed gaat dwars te
gen ons Nederlandse kerkelijke
vlees in. Als het echter gemeend
zou zijn en dus verhoord zou
worden, zou ons kerkelijk leven
door nieuwe eenwordingen en
scheidingen totaal veranderen.
Prot. chr. fracties zeggen steun toe
aan wensen en verlangens
(Van
Na de openingsrede van de heer P.
Kapinga, kwam gistermiddag op het
tweejaarlijkse congres van de Neder
landse Christelijke Bond van Over
heidspersoneel dat gehouden wordt
in de tiwierahal te Rotterdam, als
tweede agendapunt aan de orde. de
„Operatie P.K.", een propaganda-
actie, die gevoerd werd onder lei
ding van het hoofdbestuurslid de
heer H. 't Lam.
Sinds april van dit jaar werden in
totaal bijna 2300 nieuwe leden inge
schreven, de afschrijvingen bedroegen
echter ook niet minder dan 1717 le
den. De totale leoenwinst was 580.
Hiervan werden 336 gewonnen dankzij
de „Operatie P.K."
De stad en de provincie Groningen
leverden 160 nieuwe leden. De secre
taris van de afdeling Groningen, de
heer M. Schouten, tevens hoofdbe
stuurslid, deed hiervan mededeling.
Symbolisch werden de nieuwe leden
aan het hoofdbestuur aangeboden, in
de vorm van 160 cm Groninger koek;
een koek van 124 cm voor de voor
zitter en een van 36 cm voor de pro
pagandaleider, de heer 't Lam. Hier
voor hadden gezorgd het bestuurslid
van de afdeling Leek, de heer S.
Heyst en de secretaris van de afde-
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Pesse, Dr. (toez.): A. J.
de Bue. vicaris te Rotterdam; te
Scherpenisse: P. Posthouwer te Gouds
waard.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Vriezenveen: G. van der
Giessen te Tzum; te Bovensmilde: F.
J. van der Wal te Erica.
Bedankt voor Landsmeer: K. Snoey
te Dinteloord.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Meliskerke: J. W. Kers
ten te 's Gravenhaee
Advertentie
Nieuwe methode:
vrijwillige
bijdragen
De Anglicaanse Kerk is op zoek
naar een vast inkomen. Na uren
lange beraadslagingen is de finan
ciële commissie met het voorstel
gekomen om nieuwe methoden
aan te wenden om het geld bijeen
te brengen. Volgens de nieuwe
methode zullen de leden persoon
lijk gevraagd worden jaarlijks een
vaste vrijwillige bijdrage te geven.
Dit voorstel wordt in een brochure
uiteengezet.
Tot nu toe was de Engelse kerk eigenlijk
volkomen afhankelijk van collectes,
bijzondere bijdragen bij het avond
maal, van legaten, rentes op kapitaal
en van inkomsten uit grondbezit
In de brochure wordt de plaatselijke
gemeenten voorgesteld om een groep
Advertentie
Dr. Eduard Hubert Hermans, die be
noemd is tot buitengewoon hoogleraar
in de faculteit der geneeskunde aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht, om onder
wijs te geven in de huid- en geslachts
ziekten ten behoeve van de stichting
„Klinisch Hoger Onderwijs" te Rotter- i Bi] pijn, orup oi „Una
dam, zal op maandag 19 oktober a.s. labial dat U *eir m»i
zijn ambt aanvaarden.
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
20lab'.t.O.BO.Voordaligegazincvarpakking 100labl.f.3.60 I denburg.
bijeen te brengen, die
beslist, geen vooraanstaande plaats in
de kerk behoeven in te némen, maar
wel een bepaalde invloed-: en aanzien
genieten, die er op uit. zullen gaan om
de Anglicaanse gezinnen een voor een
te bezoeken.
Er zal nog niet eens gezocht worden naar
trouwe kerkgangers voor des»ctJ®
de kerk wil ook de randkerkelijken
bij deze actie inschakelen in de hoop
dat zij door een dergelijke "tieJJB
een plaats krijgen in de kerkelijke
familie-
Deze groep mannen zullen volgens
bepaald plan alle gezinnen bezoeken
om hen te vregen een vaïte vrtjwi"'"
bijdrage te geven. Zij zullen da
uiteen moeten zetten dat het nood
zakelijk wordt, dat de kerk eindelijk
eens weet waar zij financieel staat.
De kerk wil er de nadruk op leggen dat
zij niet opeens materialistisch is gewor
den en dat deze actie geen uiting
van een nieuwe kerkelijke bureau
cratie- Met nadruk stelt de brochure
vast dat het geven een geestelijke taak
van de christen is.
De mannen, die de bezoeken zullen
moeten afleggen, zullen vooraf
een gezellige maaltijd bij elkaar
komen. Volgens de brochure moet de
kerkeraad de rekening betalen.
Jaarvergadering
Centrale Bond
De Centrale Bond voor de inwendige
zending en het christelijk maatschappe
lijk werk hoopt haar jaarlijkse algeme
ne ledenvergadering dit jaar in Utrecht
te beleggen en wel op vrijdag 16 ok
tober 1959. De voorzitter van de bond,
dr. A. A. van Rhijn, hoopt een openings
rede uit te spreken over ..De plaats van
i christelijk maatschappelijk werk", ter-
wijl prof. dr. Mönnich zal spreken over
I „Dienst op weg". De vergadering begint
I om twee uur 's middags en wordt ge
houden in het Jaarbcursrestaurant, Vre-
V Sonning-prijs v
dr. Schweitzer
oor
melo, Wagenborgen en Veenendaal.
De voorzitter van de Rotterdamse af
deling, de heer J. Worst, bood het
hoofdbestuur een gift aan van 1000
ten bate van de vakantie-oorden.
In zeer hartelijke bewoordingen
sprak de heer J. U. Schilthuis, wet
houder van de gemeente Rotterdam,
namens het gemeentebestuur het
congres toe. Hij dankte de heer
Kapinga, nu deze als voorzitter
gaat vertrekken, voor het goede
In de dagen van het Nieuwe Testament was het gebruikelijk
dat de schrijver niet eindigt met zijn naam, maar zichzelf in
de brief eerst voorstelt. Als Christus de zeven gemeenten
schrijft volgt hij dezelfde gewoonte. In iedere brief openbaart
Hij zich echter weer op een andere manier.
In de brief aan Efeze is Hij degene die de zeven sterren in zijn
rechterhand houdt en tussen de zeven gouden kandelaren
wandelt. Deze beeldspraak wijst op de gemeente. Christus is
degene die tussen de gemeenten wandelt, die de Heer is van
Zijn kerk en zich niet ergens in de hemel afsluit, maar dage
lijks bezig is met de problemen, moeilijkheden en zegeningen
van de gemeenten op aarde.
Hij wandelt tussen die gemeenten. Geen enkele kerk heeft het
recht bijzondere rechten op Hem te laten gelden. Christus staat
niet achter de bisschoppelijke troon van Rome. Hij voelt zich
niet in het bijzonder thuis in een bepaalde protestantse kerk.
Hij wandelt tussen de gemeenten zoals een onderwijzer tussen
de schoolbanken en prijst en oordeelt. Luisteren wij, of laten
we Hem praten? Hij heeft een goed woord voor Sardis, een
felle bestraffing voor Laodicea, wat zegt Hij ons?
nu 41.277.
De beste resultaten in ce propagan-
De 84-jarige dr. Albert Sehtveiteer
rta beree 7ta rSbJl.ndinsdag bij een plechtigheid te
vlrwn.r'd^ê F^eln Staaf inK°Penhagen de Deense Sonning-prijs
Verwoerd te Ermelo, J. Staal te yan 100 000 kronen (ongeveer 50.000
Ameisfoort en A. deWilde te Zeist. ffUjd(sn) gekregen voor zijn ziekenhuis-
Zij kregen een gratis verblijf van k - Frans-Equatoriaal-Afrika.
veertien dagen in een van de vakan- i
tiebungalows van de bond aangeb"- in tegenwoordigheid van premier Han-
»n werd hem de prijs in de universiteit
an de hoofdstad overhandigd. De deken
an de theologische faculteit, prof. Soe-
»n Holm, noemde dr. Schweitzer
•elkomstrede „een heilige, een rr
zijn gehele leven liefde en waarheid
heeft gediend, doch op zijn eigen wijze".
Premier Hansen biedt dr. Schweitzer
in de avond op het kasteel Christians-
borg een diner aan, waarbij hij hem
bedrag van 50.000 kronen een
van de opbrengst van de vertoningen
van een film over zijn werk in Afrika
ter hand zal stellen.
ONDERWIJS
Benoemd bij het ulo: aan de Chr.
Ulo-school te Arnhem: W. Dijkstra te
Delfzijl, L. Schaap te Arnhem, en M.
de Groot te Ede; aan de Herv. Zuider
ulo te Rotterdam: E. Vonder te Rotter-
Benoemd tot onderwijzer aan de Ge-
ref. School te Oldebroek: B. de Boer
te Kamperveen; aan de Chr. Lagere
School te Uithuizermeeden: Th. Meru-
ma te Zandeweer; aan de C. T. Stark-
school te Hengelo. O.; ds. L. Slofstra,
ds. F. E. Huizinga en G. van Dalen;
aan de V.g.l.o.-school te Oldebroek:
P. Koelewijn te Amersfoort; aan de Chr.
Nat. School te 2e Exloërmond: K. S.
Potgieter te Haren; aan de Chr. Nat.
School te Oude Pekela: J. Springer te
Siddeburen, tijd.R Boers te Oude-
Pekela en (tijd B. Andringa te Onst-
wedde aan de dr. H. Bavinck-school te
Delft: W. A. Wijnands te Wageningen;
aan de Rehoboth-school te Bolsward: P.
de Boer te Groningen; aan de dr. H.
Bavinck-school te Haarlem; G. Leef-
lang te Haarlem; aan de School met
de Bijbel te Goudriaan: G. J. Los te
Lunteren; aan de Herv. school te IJmui-
den: J. van Buysbergen te Busssum en
A. E. Oord te Gaast; aan de Chr. Nat
School te Buitenpost: A. Nicolai te Was-
kemeer, Fr.; aan de Da Costa-school te
Den Haag; B. Baak te Den Haag; aan
de Christ. Nat. School te Wanswerd aan
de Streek; T. Busstra te Twijzelerheide;
de Christ. Nat. School te Sibculo:
ONGERUSTHEID IN DE PERS
hebben en riep clementie in voor
de trage verwezenlijking J"
moeilijke zaak welke de merit-ra-
in de s
gemeente i
Politieke steun
Het C-H.-Tweede Kamerlid, de heer
Beernink, die tevens sprak namens
de A.R. en C.H.-fracties in de Eer
ste Kamer, wist de vergadering en
kele malen een hartelijk applaus te
ontlokken. Hij verklaarde, dat het
tijd wordt, de wijze van overleg tus-
overheid en organisaties te ver
beteren. Hij betreurde het, dat hier
over steeds ook nog in de Kamer ge
sproken moet worden. Dit moest over
bodig zijn.
Hij zegde toe dat de fracties in het
politieke vlak haar best zullen doen
om de wensen en verlangens van de
N.C.B.O. te verwezenlijken, omdat
8t
De salariëring vart het overheidsper
soneel zal niet het sluitstuk mogen
ijn en de dupe mögen worden van aaii uc wi4ioi
de vrijere loonvorming. Bezien zal j fT teT* HorsHeAlmelo; aan de School
moeten worden of eventuele loon- met de Bijbel te Rheden: J A. IJssel-
aatregelen ook niet terugwerkende dijk te Arnhem: aan de Christ. Nat.
kracht ingevoerd moeten worden, al- School met de Bijbel te Grafhorst: J.
dus de heer Beernink. Junte te Nunspeet; aan de Dr. F. Th.
de Visserschool te Utrecht-Noord: H
F. van de Wetering te Oldebroek; aai
de School met de Bijbel te Den Dolder
S. van Oostveen te Maarssen; aan d<
School met de Bijbel te Steenderen; J
Matser te Oosterbeek; aan de School
met de Bijbel te Zuidland: J. W. Berk-
huizen te Voorschoten; aan de Groen
van Prinstererschool te Dordrecht: T
van Oosten te Wassenaar: aan de Christ,
school te De Heurne Dinxperlo: W. J
Bruil te Doetinchem.
Nieuw geluid in Papendreeht
Nadat zowel de hervormde ge
meente als de gereformeerde
kerk van Papendreeht afwijzend
beschikt hadden op een verzoek
wan het gemeentebestuur om op
de openbare scholen hunnent
wege godsdienstonderwijs te ge
ven, heeft het gemeentebestuur
een dergelijk verzoek gericht tot
de christelijke gereformeerde
kerk van Papendreeht.
De kerkeraad van deze kerk heeft het
gemeentebestuur nu bericht, dat zijn
predikant, ds. G. L. Buys, geen prin
cipiële bezwaren heeft om aan dit
verzoek te voldoen. Dit houdt echter
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE
Sven Eriksson en zijn gezin (zijn vrouw Elteabet
en de dochtertjes Marit, Elin en Ragnhild) bewo
nen de tuinderij Charlottendaal, een groot buiten
goed, waaraan ook een tehuis voor bejaarde dames
is verbonden. Daar in dat Zweedse stadje komen
de twee weeskinderen Karl en Krister op zekere
dag hun diensten aanbieden en na enkele jaren
zijn deze twee jongens opgenomen als leden van
de familie. De meisjes mogen nu met hun ouders
mee naar het Midzomerfeest, dat gevierd wordt In
de tuinkolonie, waar oom Emil. de tweelingbroer
van Sven Eriksson, woont met tante Oliva.
12
Intussen, Midzomeravond vierden zij altijd te za-
men met hun oom en tante. Op die dag was tante
ook beter geluimd dan anders. -
Niemand kwam namelijk zelfs maar haar hekje
binnen, dus behoefde zij niet bang te zijn dat haar
bezittingen bevlekt of vernield zouden worden. De
Kolonisten en de familieleden en vrienden, die zij
hadden uitgenodigd, kwamen altijd bijeen op de ron
de open ruimte in het midden van het terrein. Daar
verrees de Meipaal, daar werd de koffie geschonken
aan lange witte tafels, die onder de manden en scha
len met lekkere broodjes, koekjes en taarten bijna
bezweken én daar werd later gedanst en ge
speeld tot laat in de nacht.
De Kolonisten van den Eikberg waren er bijzonder
op gesteld, dat het netjes toeging op hun Midzo
merfeest. Allen waren lid van dezelfde geheelonthou
dersvereniging. Eens, toen Ragnhild zo klein was dat
JE ANIMA OTERDAHL
Buiten waait
de zomerwind
zij
i het i
Toen het dansen rond de Meipaal begon, werden
zij grof. vloekten en brulden en maakten de kleine
meisjes aan 't schrikken door hen mee te trekken
en me' hen rond te dansen. Oom Emil en een paar
andere sterke mannen gelukte het ten slotte hen er
uit te zetten terwijl enige jongens de politie ginger,
halen.
Tante Oliva was heel boos geweest, dat herin
nerde Marit zich nog. en zij had gezegd dat het
een schande was, dat iets dergelijks op hun terrein
kon voorkomen. Maar Elin was zo bang geweest,
dat zij gehuild had,; en vader en moeder waren dan
ook al heel gauw met de kinderen weggegaan. Nog
lange tijd daarna kwam het voor dat Elin 's nachts
wakker werd, nat van angstzweet en luid huilend.
Dan droomde zij van die vrede-verstoorders.
Daarna hadden zij drie keer het Midzomerfeest
in vreugde en rust gevierd. De kinderen vonden het
een van de prettigste dingen op de mörgen van de
Midzomerdag naar de kolonie te mogen gaan met
armen vol witte en rode pioenen voor de Meipaal.
De pioenen deden het zo goed in de grote kransen
die aan de Meipaal kwamen te hangen, vond vader,
en vader had volop pioenen. De kinderen moesten
de bloemen aan tante Oliva brengen en zij was dan
ook heel vergenoegd, wanneer zij naar de open
plek kwam, waar de Meipaal door moeders en kin
deren werd versierd, en zij kon daar de prachtige
bloemen overhandigen.
Ze zijn uit de tuin van mijn zwager, zeide zij.
maar het klonk alsof zij zei: zij zijn uit mijn tuin.
En niets versiert de Meipaal zo mooi als die grote
mooie pioenen. En de kinderen bleven helpen en
alles was zo prettig en vrolijk.
En zo was het ook deze Midzomerdag gegaan:
zij hadden gegeten en daarna hadden allen hun
mooiste zomerkleren aangetrokken. Jammer genoeg
werden de twee jongens nooit meegevraagd, maar
daar was nu eenmaal niets aan te doen. Zij moes
ten zich zo goed mogelijk vermaken, en zij wisten
altijd wel raad.
Maar op het ogenblik dat zij klaar waren om
weg te gaan, en vader reeds de sleutel in het slot
omdraaide, ging het hek open, en hun oude tante
stapte de tuin binnen.
Zij konden nauwelijks hun ogen geloven, want
vaders oude tante was tegenwoordig zó zwakjes, dat
zij bijna nooit meer uitkwam, en het was een heel
eind van haar huis tot bij hen bulten.
Moeder liep haar vlug tegemoet, gaf haar een
arm en deed haar plaats nemen op de bank onder
de berk. Toen zij daar eenmaal zat, was het dui
delijk te zien hoe zwakjes zij was. Heel haar
lichaam beefde, en het oude hoofd wiegde heen en
Wees niet boos op mij, kinderen, zei zij. Ik
ben door zo'n schrik bevangen, dat ik niet anders
kon doen dan naar jullie toe gaan. Geef mij wat
water. Elisabet!
Moeder nam de sleutel uit vaders hand, rende
naar binnen en was in een oogwenk terug met een
glas water. De oude tante dronk en na gedronken
te hebben werd zij kalmer.
Ga even weg kinderen, speel
moeder. We moeten wat later gaan.
De kinderen trokken zich wat terug, m
spelen. De twi
zij
niet toe te gaan spelen. De twee jong-
sten leunden tegen Marit aan en allen staarden on
afgebroken naar het verrimpelde gezichtje onder
het witte haar van hun oud-tante. De hoofddoek,
want zij had nooit geleerd een hoed te dragen, was
op haar schouders gegleden, en grote zweetdruppels
stonden op haar voorhoofd.
Vader boog zich over haar heen en klopte haar
zachtjes op haar schouder.
Waarom bent u zo verschrikt, tante? Wij zijn
allemaal gezond en wel, en nu gaan wij het Mid
zomerfeest vieren bij Emil en zijn vrouw, zodat
de kinderen rond de Meipaal kunnen dansen
(Wordt vervolgd)
aldus de brief van de kerke
raad. dat hij geen fundamenteel be
zwaar heeft tegen de openbare lagere
school.
Dat de predikant toch bereid is gods
dienstonderwijs op de openbare scholen
te geven is. omdat hij met de kerke
raad gelooft het evangelie te moeten
uitdragen overal waar hij daartoe ge
roepen wordt en voor zover hij daar
toe in staat
De kerkeraad schrijft verder, dat het
hem tot verwondering, maar ook tot
dankbaarheid stemt, dat ook de
listische raadsfractie ditzelfde motief
in de vergadefing van de gemeente
raad aangevoerd heeft om godsdienst
onderwijs op de openbare scholen te
verkrijgen, zodat hij dus met deze
fractie hetzelfde motief heeft.
Een motief evenwel mag niet alleen
met woorden uitgedrukt worden,
maar moet tenslotte in daden worden
gerealiseerd. Daartoe wil de kerke
raad dan ook alle middelen aangrij
pen. Hij zou graag zien, dat de
cialistische fractie van haar kant zich
daadwerkelijk achter deze middelen
stelde en hij wekt de fractie dan ook
dringend op om medewerking te ver
lenen, dat alle daarvoor in aanmer
king komende kinderen van deze mid
delen ook gebruik kunnen maken.
Ten slotte wordt gezegd, dat over de
manier van haar medewerking de ker
keraad eens gaarne met de fractie zou
spreken.
De hervormde gemeente en de gerefor
meerde kerk van Papendreeht heb
ben destijds afwijzend op het verzoek
beschikt, op grond van de overwe
ging, dat ouders die godsdienstonder
wijs voor hun kinderen wens
kinderen bijzonder onderwijs
laten volgen.
Advertentie
TN de wereld van de Nederlandse de foto's. Aan de vrijheid tot nieuws-
pers is dezer dagen ongerustheid vergaring staat een monopolievor-
ontstaan over een besluit van de Ne- ming, als nu door de N.T.S. beoogd,
derlandse Televisie-Stichting, waar- duidelijk in de weg.
bij aan het Algemeen Nederlands Ons tweede bezwaar richt zich te-
Persbureau een alleenrecht werd ge- gen het A.N.P. Wij achten het te-
geven tot het maken van foto's. leurstellend. dat het zich tot deze
De staatssecretaris van onderwijs, monopoliepositie heeft laten lenen,
kunsten en wetenschappen, het ken- Hoe is van het A.N.P, de structuur?
nelijk niet eens met deze gang van Het is een stichting, waarvan de le-
zaken, heeft inmiddels het besluit den dezelfde zijn als de Nederlandse
ongedaan gemaakt. Gebleven is nu dagbladondernemingen. Het is in het
de teleurstelling, omdat het nemen leven geroepen, omdat die dagblad
van dit besluit mogelijk is gebleken, ondernemingen geen moeite hadden
Ook wij achten het genomen besluit, om te onderkennen dat zij haar func-
om hierna nog te noemen redenen, tie alleen zouden kunnen vervullen
weinig gelukkig. Waarbij wij één indien zij op het gebied van de
ding willen vooropstellen. In tal van nieuwswerving tot een wekere samen-
perscommentaren wordt het besluit werking kwamen. In het kader van
in verband gebracht met het om- flje samenwerking heeft het A.N.P.
roep- en televisiebestel zoals wij dit gestalte gekregen,
ten onzent kennen. Er worden in De taak van het A.N.P. bestaat nu
die commentaren weer bittere ver- hieruit, dat het de dagbladonderne-
wijten gericht tot wat men dan mingen dient met de verschaffing
pleegt te noemen „de verzuiling". van nieuws, zoals die dagbladonder-
Wij voor ons zien het verband niet. nemingen dat wel elk afzonderlijk
Bij elk omroep- en televisiebestel eVengoed mogen verwerven, wat
kunnen minder juiste besluiten val- haar evenwel niet altijd doenlijk is.
len, óók bij een bestel zoals wij dat Het a.N.P. is dus een vorm van
bij ons kennen. Gemaakte fouten gemeenschappelijke nieuwswerving,
behoeven nog niets uitstaande te me^ dien verstande intussen dat iëde-
hebben met de aanwezigheid van re dagbladonderneming zich daar-
welk stelsel ook. mee piet in het minst het recht ont-
Dit willen wij wel zeggen: wij voor zegd wil hebben om zelf nieuwswer-
ons achten, zeker voor een land als vend werkzaam te zijn, op welk ter-
het onze met zijn rijke verscheiden- rein zij dit maar wenst,
heid aan diep ingrijpende levensbe- Wat is er nu in het onderhavige geval
schouwingen, een omroep- en tele- gebeurd? In strijd met zijn struc-
visiebestel zoals wij dit bezitten al- tuur en opzet heeft het A.N.P. zich
le5zins verkieslijk. Zulks verhindert nu in een bepaald gebied van nieuws-
ons echter niet om het eens te zijn werving een monopoliepositie laten
met diegenen die tegen bovenbe- aanleunen, daarmee genoegen ne-
doeld besluit ernstige bedenkingen mend met het onvermijdelijk gevolg
meenden te moeten hebben. dat de kranten zelf in dat bepaalde
Wat rijn onze bedenkingen? Wel al- gebied niet meer actief zouden kun-
lereerst dat het besluit, waarbij dus nen zijn.
aan het A.N.P. een alleenrecht tot Geen wonder dat dit bi brede sec-
het maken van foto's werd verleend, toren van de wereld der Nederland
een monopolie in het leven riep. Nu se pers verwondering heeft gewekt,
zijn wij in het algemeen reeds hui- in het bijzonder in do sector der
verig voor monopolies. Wij zijn er journalistiek zelve, die in deze be-
dubbel en driedubbel huiverig voor, sluitvorming trouwens niet is ge-
wanneer het een monopolie is op kend geworden.
een zo belangrijk terrein als van pers De lezer zal willen begrijpen, dat
en voorlichting. deze zaak van principieel belang is.
Men heeft nu gezegd: de N.T.S. Stel dat morgen een minister zou
moet toch zelf weten, wie zij in haar zeggen: ik vind de bezoeken van
gebouwen en op haar terreinen toe- journalisten aan mijn departement
laat? Dat geldt intussen maar in zeer maar lastig; ik wil in het vervolg die
betrekkelijke zin. Want ook de over- mensen weren en zal wel met één
heid heeft zo het een en ander te persbureau volstaan. Het zou voor de
maken met de N.T.S., en zij draagt vrije pers een onaanvaardbare situa-
op haar beurt mee de verantwoorde- tie opleveren.
lijkheid voor de besluiten die de Deze zelfde situatie zou nu bij de
N.T.S. neemt. Dit komt hierin uit, N.T.S. zijn ontstaan, indien de staats-
dat de overheid elk besluit van de secretaris, de onaanvaardbaarheid
N.T.S. ongedaan kan maken. In dit erkennend, het reeds genomen be-
geval dus heeft zij van dit recht ge- sluit niet ongedaan had gemaakt,
bruik gemaakt, zulks- op gronden Wij spraken hierboven van de on-
ontleend aan het algemeen belang. gerustheid en teleurstelling, door en
Ons eerste bezwaar gold dus de mo- rondom het besluit van de N.T.S.
nopolievorming op het terrein van gewekt. Over de reacties die het
pers en voorlichting. In onze tijd is heeft veroorzaakt, voorzover zij van
een wezenlijk element van de vrij- principieel gehalte waren en niet
heid, zonder welke de pers haar door onzuivere sentimenten ingege-
belangrijke arbeid niet kan verrich- ven, zal men zich moeten verheu-
ten, de vrijheid tot het vergaren van gen. Want het betreft hier metter-
nieuws. Tot dat nieuws behoren in daad zaken van hoog principieel be
de journalistiek van onze tijd ook lang.
CHROESJTSJEF IN PEKING
is met de betrekkingen tussen de oorlog geen ramp zou vinden, omdat
Sinds het ontstaan van de Chinese overleven.
volksrepubliek in 1949 is de rivaliteit We hebben er, vóórdat Chroesjtsjef
steeds groter geworden, en vooral naar de Verenigde Staten was ge-
na het overlijden van Stalin is zij reisd, reeds op gewezen, dat de Chi-
sterker aan de dag getreden.
communistische leiders niet in- h
de communistische wereld te aan
vaarden, en bewijst slechts lippen
dienst aan de leidende rol van de
Russische communistische partij.
mier, omdat zij vreesden, dat deze
bewust aanstuurde op het verbeteren
van de betrekkingen met de Ver
enigde Staten.
het regiem van Stalin alles In het vallend weinig aandacht besteed
zouden overnemen. Stalin heeft
i rood China heeft men E
geheim van gemaakt, dat Chroesjtsjef in de officiële redevoe-
hij een dergelijke ontwikkeling als
een groot gevaar beschouwde, óók
de Sowjetuni
ringen ter gelegenheid van de vie
ring van het tienjarig bestaan van
de Chinese volksrepubliek volkomen
Niettemin slaagde Mao Tse Toeng doodgezwegen,
erin, het gehele Chinese vasteland te Nu vertoeft de Russische premier
Verenigde Staten heeft gedaan, en
In de redevoering, welke hij van-
Nu, na tien jaar, is het duidelijk, daag heeft gehouden, heeft hij niet
dit land en de Verenigde Staten zo dacht aan zal schenken,
groot mogelijk te maken.
