CHRISTELIJK Rectoraatsoverdrachten aan de universiteiten Ook een Lutherse actie voor kerkbouw? £eithen Prof. Van Niftrik sprak voor de N.Z.V. Een woord voor vandaag Kanttekening Ds. Kok vraagt om concrete plannen Het blijkt dat de kleinere kerken aangestoken worden door het enthousiasme van de Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken om. een actie voor de kerkbouw te houden. Zo knoopte de Lu therse pastor van Weesp, ds. P H. G. C. Kok aan bij deze actie en schreef in het Evangelisch Luthers Weekblad: HET enorme project: van uw inkomen voor de bouw van nieuwe kerken, is door de Her vormde Synode ingezet. Een waar lijk groots opgezette actie, zakelijk en psychologisch volgens de mo dernste methodes. Ik heb mij laten vertellen, dat geen enkele fabriek of maatschappij nog ooit een der gelijk project op deze wijze heeft georganiseerd. Zelfs de Omo niet, en dat zegt wat. Nu las ik achterop het manifest de hartverwarmende mededeling, dat de Gereformeerde kerken in Nederland, de Doopsgezinde Broe derschap, de Remonstrantse Broe-- derschap en de Evangelisch Lutherse Kerk ook een dergelijke actie houden of gaan houden. De diverse gironummers staan erbij vermeld. Waarom verwarmt deze mede deling ons hart? Ie. Omdat geen enkele zaak of fabriek in zijn advertenties ook de artikelen van andere fabrie ken zal vermelden met de mede deling, dat die artikelen even goed zijn. Want C en A zal tot zijn dood volhouden, dat men daar voordeliger kan kopen dan bij de Bijenkorf. Om dus mede te delen in een manifest dienende tot steun van een reclamecam pagne, dat men zijn geld ook bij concurrenten kwijt kan, daarvoor moet men kerk zijn. Bij alle kritiek van het grote publiek op kerk en wat erbij behoort, zullen toch naar ik hoop velen dit opmerken tot hun verbazing en misschien ein delijk eens tot het inzicht komen, dat er toch wel wat veranderd is bij de kerken, die zij nog altijd zien als bolwerken van conserva tisme en onverdraagzaamheid. Aan de andere kant is deze mededeling op de achterzijde niet zo verwonderlijk, als we bedenken, dat Calvijn en Luther uiteindelijk dezelfde Directeur hadden. En in 1959 is de zaak nog in dezelfde handen 2e. Maar nu het tweede: het staat er dus: de Lutherse kerk houdt of gaat houden een inzameling voor kerkbouw. Het eerste kun nen we schrappen: mij is niet bekend, dat er ingezameld wordt. Plannen? Dus: gaét houden! Wanneer? Bestaan daar reeds plannen voor? Wij hopen het van ganser harte. Als het mogelijk is in India een jongenstehuis te herbouwen, in Tanganyika een ziekenhuis uit de grond te doen verrijzen, moet het ook mogelijk zijn in ons eigen land gemeenten aan kerken te helpen. Zijn wij één lichaam of niet? Geen gemeente mag rustig samenkomen, zolang een andere gemeente samen moet komen in een lelijke recre atiezaal van de N.B.M. (Zeist), zolang een andere gemeente on middellijk na de dienst het orgeltje en de stoelen moet versjouwen, omdat er weer gymnastiek moet worden gedaan (Soest). Ik noem deze, omdat ik ze uit eigen aan schouwen ken. Mij dunkt: Enschede zal ook wel een kerk nodig hebben. Onze Katholieke broeders besef fen, van welk een enorme waarde het is een eigen kerkgebouw te hebben, als centrum, als vast punt van samenkomst. Ik heb vaak gedacht: waarom kunnen de jongens van Stoeltie niet hetzelfde doen voor Zeist, Soest, Enschede enz. Als er propa ganda voor gemaakt wordt op de juiste manier, komt het geld er; Luthers Nederland moet weten, dat het ergens een kerk gaat bouwen We zien het in Weesp; de nieuwe goot was er in twee collectes, we zitten weer droog en nu zijn we bezig aan de verf op de kerk, de grondverf is er al voor een groot deel. En wie denkt, dat men uit de dienst wegblijft, als er verf-op- de-kerk-openschaalcollecte wordt Sehouden, vergist zich, men komt an juist, omdat men bouwt. Wanneer? WIE nu beweert, dat dit alles te materialistisch klinkt, heeft het evangelie toch nog niet goed begrepen, want op een of andere wijze behoort ook de goot bij het Koninkrijk Gods. Welnu: Wanneer begint de actie kerkbouw en dan graag een beetje concreet. Dus niet zo maar: stort uw bijdrage op postgiro 87381, maar: we gaan een kerk bouwen x dan liefst nog een bepaalde kerk De i moeten weten, Dat weten ze in de Hervormde kerk nu ook. Wij zouden het als kleine kerk nog veel concreter kunnen doen. Er zijn er minder nodig, maar er zal evenveel ge geven moeten worden. In ieder ge val zal er iets gedaan moeten worden. Want dat staat in het manifest van de Hervormde kerk. - -v o W. W/>' r 9 v Bezorgdheid over studieduur Civitasideaal BABY ZEPHYR heid en decorum aan de Ne derlandse universiteiten. Behalve aan de Vrije Universiteit en de Landbouw Hogeschool werd vrij wel overal vanmiddag het recto raat overgedragen. De aftreden de rectores magnifici grepen zo als ieder jaar de gelegenheid aan om hun wensen en grieven ken baar te maken. Uit de stortvloed van woorden blijkt dat Amster dam en Utrecht het meeste met ruimtegebrek te kampen hebben, Leiden het Civitas-ideaal geheel heeft laten varen en vrijwel alle universiteiten groeien. Hoe snel de universiteiten groeien blijkt misschien wel het beste uit' de getallen, die de aftredende rector mag nificus van Leiden, prof. dr. H. J. Lam. noemde. Deze oudste universiteit over schrijdt dit jaar het aantal van 5000 in geschreven studenten. In 1916 werd het eerste duizendtal bereikt, in 1927 het tweede, in 1947 het derde, twee jaar la ter het vierde en nu na tien jaar het vijfde. Ook Delft telt meer studenten dan ooit te voren, namelijk 6192, terwijl Utrecht voor het eerst het getal van 5819 bereikte. RUIMTEGEBREK Deze groei heeft natuurlijk consequen ties. die misschien hét sterkste gevoeld worden in Utrecht. Prof. dr. J. Jong bloed zei dat het meest schrijnende ge volg wel is dat een numerus fixus moest worden vastgesteld in de tandheelkun de. Het gevolg was dat men 40 studen ten heeft moeten aanraden maar in Gro ningen te gaan studeren. Hij was echter bang dat een groot aantal nu een Eerste vrouwelijke predikant bevestigd In het geheel gevulde kerkje van Kwa- dijk is zondag mej. I. C. Jansen als eer. ste vrouw in de Nederlandse Hervormde Kerk tot predikant in het predikambt bevestigd. Zij wordt predikant van de plaatsen Oosthulzen, Kwadijk en Mid- delie, die behoren tot het pastoraal ver band de Zeevang, waar zij tot nu toe als vicaris werkzaam was. De bevestiger, ds. J. H. Klein Wassink, predikant in algemene dienst in de Nederlandse Her vormde Kerk deed een beroep op allen om de nieuwe predikant te steu- Na de bevestiging van ds. Jansen na men aan de handoplegging deel ds. A. Noorman en ds. J. A. Engels van Zaan dam, ds. B. A. Venemans van Purme- rend en ds. J. R. Hanenburg van Mid- den-Beemster. Daarna deed mej. Jansen haar intrede, waarbij zij het woord be diende uit Mattheus 9 vers 35 tot 38. ONDERWIJSBENOEMINGEN Benoemd bij het technisch onderwijs: aan de Lagere Technische School te Rijssen: de heer G. H. Fokker te Gou da; aan de Chr. Technische School te Vroomshoop: A. C. v. Hoeger te Am sterdam en W. C. Rus ah te Nijkerk. Bijbelstudie blijft noodzakelijk Onder voorzitterschap van ds. G. de Ru te Rotterdam heeft de Ned. Zon dagsschoolvereniging in het concert gebouw te Haarlem haar najaars conferentie gehouden, die zeer druk bezocht was. Tijdens deze conferentie, waaraan ook een tentoonstelling was verbonden, werden door mej. T. de Vries wenken gegeven betreffende de organisatie van de kerstfeestviering op de zondagsscholen. Het kerstfeest is altijd het hoogtepunt van het zon dagsschooljaar. Het komt er dus op aan, dat dit goed wordt voorbereid. Op deze conferentie sprak voorts prof. dr. G. C. van Niftrik, hoogleraar aan de Stedelijke Universiteit te Amsterdam. Enige jaren geleden trok prof. Van Niftrik reeds de aandacht van de zondags schoolwereld door zijn voor de N.Z.V. gehouden referaat „Het geloof van de kinderjaren in de branding van het latere leven". Thans beantwoordde hij de vraag: Is bijbelstudie wel noodzakelijk Volmondig gaf prof. Van Niftrik ee bevestigend antwoord op deze vraag. Wij zijn op het ogenblik bezig het erfdeel der kerkhervorming te verspelen, zei hij. Immers wilde de reformatie het alleen maar wagen met het. Woord van God. Maar dan moet men dat Woord kénnen, ook in die zin dat men feitenkennis van de bijbel bezit. Daarmee is het echter droevig gesteld. Menige dominee kan niet meer zeggen wat hij te zeggen heeft, omdat hij ner gens meer kan aanknopen bij de mensen ze kennen eenvoudig de bijbel niet meer met uitzondering dan van de allerbekend ste geschiedenissen. Inhoud doorgeven Zondagsschoolleidsters en -leiders heb ben de belangrijke taak om de inhoud van de bijbel door te geven aan de kin deren van ons volk. Maar dat kan al leen wanneer zij zeil nauwgezet bijbel studie maken. Het vertellen we maken de bijbelse verhalen mooier dan de werkelijkheid was: we gaan moraliseren: de deugd wordt beloond, de ondeugd gestraft; we gaan het christelijk geloof voor stellen als een mirakelgeloof. Deze gevaren zijn alleen te vermijden wanneer we aan bijbelstudie doen. Het gaat er om, dat men het gedach- tenklimaat en de structuur bijbel leert verstaan. Bijbelstudie is noodzakelijk om geen fouten te maken. Maar vooral om de Heilige Schrift in haar wezen te leren kennen. De bijbel is een oosters boek, het werd helemaal door joden geschre- i. Veel mensen denken, dat het eigen maar toevallig oosters is en dat westers moet maken. Maar dit i vaarlijk werk. De bijbel moet wel staanbaar gemaakt worden voor een westerse wereld, maar dan nooit los van zijn structuur en die blijft oosters. Toekomst De nazi's hebben geprobeerd ons wijs te maken, dat Jezus geen jood was maar een'ariër. Wij moeten echter vasthouden aan zijn jood-zijn. Dat jood-zijn van Jezus en het joods zijn van de bijbel houdt onmiddellijk dit in, dat de bijbel naar de toekomst gericht is. Het volk Israël .draaide niet in een cirkelgang, zoals de heidense volken, het stond gekeerd naar de openbaring van het rijk van God. Daarom is de bijbelse geschiedenis niet een sprookje, dat een afgerond geheel vormt, maar een door gaande historie, die functioneert in Gods heilshandelen. De bijbel is kan leiden tot drie gevaren: een boek met een gehei- te speuren is óók een doel van de bijbelstudie. Het is verkeerd om altijd in het oude testament de sporen van Jezus Christus te willen aanwijzen. Maar soms gaat in het oude testament een luik open, dat gezicht op het Nieuwe Testament, op de Heer toont. Wie deze luiken leert open de bijbelse verhalen stoten heeft een waardevolle plaats verwezen naar de prullebak dere studierichting zou kiezen en dat terwijl er een schreeuwend tekort aan tandartsen is. Ook de rede van prof. dr. M. W. Woer deman van de Gemeente-Universiteit van Amsterdam was voor een groot ge deelte gewijd aan het ruimteprobleem. Hij zei dat de toestand van de botani sche laboratoria verre van bevredigend blijft en ook de geologisch en mathema tische instituten worden te klein. Bij het onderwijs in de toegepaste psycho logie wordt gebruik gemaakt van het researchinstituut dat prof. De Groot in zijn eigen huis heeft moeten inrichten GEEN FEESTDIS Voor het stichten van nieuwe uni versiteiten voelden de meeste hoog leraren die zich daarover uitlieten echter niet veelzij spraken tenminste in bepaald wat sarcastische termen deze plannen. Prof. dr. O. Botte van Delft sprak over het gonzen de stemmen in gewest en stad hen die gaarne bereid zijn aa zitten aan het feestmaal dat spreiding van Hoger Onderwijs heet en waarbij aan een wonderbaarlijke visvangst wórdt gedacht. Ook de rector magni ficus van Groningen vond het verwon derlijk hoe lichtvaardig de laatste tij< plannen tot oprichting van nieuwe universiteiten en hogescholen wordei gemaakt. Iedere stad en ieder gewest heeft commissie ingesteld die tot de conclusie kwam dat zij door een onbegrijpelijke speling van het noodlot in het verleden zijn gepasseerd, maar meer dan enige andere stad Ln Nederland geschikt zijn universiteit te herbergen. Over één probleem wordt echter nimmer gespro ken, namelijk hoe aan docenten te ko- men. Zij worden zeker voor de gedroom de universiteiten van minder belang ge. acht of worden verondersteld per gene- rationem spontaneam te ontstaan. UITBREIDING Deze laatste moeilijkheid schijnt bij de uitbreiding van de bestaande universi teiten niet zozeer .meer mee te tellen, want allen willen nog-wel nieuwe facul teiten of vakken in het studierooster op nemen. Zo deed de Groninger rector magnificus nog een gooi naar een tech nische faculteit, want zij zou op logische en economische wijze voorzien in de groeiende behoefte aan afgestudeerden in de technische wetenschappen. Utrecht wil een studie in de lichame lijke opvoeding onder haar vleugelen nemen. Volgens prof. Jongbloed is do lichamelijke opvoeding een positieve factor voor de wolksgezondheid, omdat zij het lichamelijk en geestelijk welzijn van geheel het volk, mits goed onder wezen, goed gedoceerd en goed geleid, ten goede komt. Hij wilde wel niet de bestaande opleidingen verdringen, maar achtte het in het belang van het leraren corps zelf als althans een deel van deze leerkrachten een universitaire opleiding heeft gehad. Rectoren magnifici voor de nieuwe cursus 59/60 De nieuwe rectoren magnifici voor het nieuw begonnen cursus jaar zijn: Amsterdam, Gemeente Univer siteit: prof. dr. J. Kok. Amster dam, Vriie Universiteit: prof. mr. P. J. Verdam. Delft, T.H.: prof. dr. R. Kronig. Eindhoven, T.H.: prof. dr. H. B. Dorgelo. Groningen: prof. dr. P. J. Bouman. Leiden: prof. mr. J. E. Jonkers. Nijmegen, rooms- kath. universiteit: prof. mr. L. G. A. Schlichting. Rotterdam. Econo mische Hoogeschool: prof. dr. J. H. van Stuijvenberg. Tilburg, rooms-kath.-Ec. Hogeschool: prof. dr. W. R. Heerc. Utrecht: prof, dr. J. F. Nuboer. lEindhoven wil een opleiding om doc torale examens af te nemen. Prof. dr. Dorgelo reageerde op de opmer king van sommigen, dat de jongste uni- telg hierin toch wel heel ï-g is. Hij meende echter een groeiend begrip voor deze voorstellen te constateren. Ook in Rotterdam heeft uitbreiding plaats gehad. De rèctor magnificus van de Economische Hogeschool, prof. H. W. Lambers, memoreerde dat twee nieuwe vakken zijn ingesteld namelijk een bui tengewone leerstoel voor regionaal sociaal-economisch onderzoekingswerk en een lectoraat in de haveneconomie. STUDIEDUUR Deze hoogleraar heeft zich ook voerig bezig gehouden met de studie duur. Het blijkt dat een normale dent over de studie te Rotterdam z jaar doet. Er zijn maatregelen genomen om deze tijd te verkorten. Vooral in het begin van de studie zal leiding gegeven worden met studiecolleges, wagrdoor de toegang tot de stof wordt vergemakke lijkt. Ook prof. Jongbloed van Utrecht hield zich met de studieduur bezig. Hij de dat een verkorting van nationale be tekenis zou zijn, maar anderzijds hij van mening dat de universiteit nooit gedegradeerd mag worden tot een zameling hogere vakscholen. Hij n de ook dat het de vraag was of op mige gebieden de studieduur verkort kan worden zonder iets af te doen aan de waarde van de opleiding, STUDENTEN Twee hoogleraren hebben zich nog be zig gehouden met de studenten. De tor magnificus van Groningen hield uitvoerige historische uiteenzetting de groentijd die reeds bij de Romeinen en Grieken voorkwam, „Het kwade heeft een taai bestaan", voegde hij Ook leverde hij scherpe kritiek op het besluit van de Groningse Vrouwelijke Studenten Vereniging „Magna Pete" om het universitaire beleid te dwarsbomen, door de deuren' te sluiten voor hen die aan de universiteit een m.o. studie wil len volgen. De rector magnificus sprak uit dat al lang niet meer van uit de uni versitaire kring op deze opleiding wordt neergekeken. In Leiden ging prof. Lam nog even in op het oude Civitas-ideaal van 1945 dat de studentenverenigingen wilde opheffen en er één organisatie van wil de maken. Onlangs is een rapport hier over verschenen, samengesteld door sociologische werkgroep Daarin wordt gesteld dat de studentenmaat schappij veel te heterogeen is gewor- haar nog in een gemeenschap te kunnen vangen. Prof. Lam was nu een voorstander in een federatief systeem. Zoals d( lezers zullen weten werd dit Civitas- ideaal reeds kort na de oorlog door vele christen-stiLdenten afgewezen strijd zijnde met hun geloofs overtuiging. Het is dus nu wetenschap pelijk en hopelijk voorgoed naar de prullemand De grote vraag van vandaag voor ons als redactieleden ij Heeft ons werk zin? Berichten komen al binnen over kratj ten die niet verschenen zijn. Zal al ons werk straks oak i de prullemand verdwijnen? Eigenlijk behoren we déze vraag veel vaker te stellen, Wij blijft er Over van al het werk dat we verzetten. We leven ij een roes; we hollen/van het eên naar het ander; we cónj'l reren, spannen ons in..... en de resultaten? Eens zal al ons werk door vuur worden beproefdzegt Bijbel. Wat hooi, stroo of stoppelen is zal verbranden en n: dan wat as zal van ons levenswerk overblijven. Of zal juij het vuur ons werk louteren en zal blijken dat het bestond goud, zilver, diamanten en andere edelstenen? j Wij vragen ons op de redactie af: Heeft het werk van uat! daag zin? belangrijker is: Heeft het werk dat wij allen cïagj lijks doen zin voor de eeuwigheid? Past ons werk in het gt, te werk van God? Zal hij straks zeggen „Goede en getronA. dienstknecht!" Dat kan alleen als wij in overgave aan Hej/\; ons werk doen. 1 Zo VERDUIDELIJKING GEBODEN U het zondagsschoolwerk. Zij werkten de hele <ui tot volle tevreden heid. Karf"gewoonlijk'zachtjes fluitend en Krister neuriënd, wanneer er tenminste niemand in de buurt was om mee te praten. Hun verdienste droe gen zij zonder er iets af te nemen aan grootmoe- Die grootmoeder had hen liefgehad en gestraft zonder enig onderscheid tussen hen te maken, al hoewel alleen Karl de zoon van haar dochter was. Krister wist niets van zijn werkelijke ouders at. Zijn pleegvader, Videberg. die monteur was. her innerde hij zich niet meer, evenmin als zijn eer ste pleegmoeder. Van de ander, van Karls moeder had hij één herinnering, namelijk, dat hij en Karl op een keer samen bij haar op schoot zaten en dat zij hen een sinaasappel voerde, om de beurt een partje, tot alles op was. Karl herinnerde zich dat ook, of misschien verbeeldde hij zich dat hij het nog wist, omdat zij er zo dikwijls over ge sproken hadden. Was het misschien die levende her innering. die maakte dat zij door dik en dun aan elkaar hingen, alles met elkaar deelden, en schou der aan schouder stonden, altijd en overal. De overtuiging, dat zij, behalve grootmoeder, niemand -- J-~ droeg er zeker den heel hecht j uiterlijk nog een aan leiding te meer was om saam te houden. De volgende zomer kwamen zij terug, niet veel groter dan tevoren, na een moeilijke winter te heb ben doorgemaakt. Grootmoeder onderhield hen van haar kleine loon met behulp van een kleine bij drage uit de armen-kas: daar konden zij niet hard van groeien. Zij waren dat jaar op cathechisatie geweest en het was vreselijk moeilijk geweest om een uitweg te vinden voor het bevestigingspak. Op een avond was het oudje, zonder dat de jon gens het wisten, naar dominee Engblad gegaan, die de broer was van hun klasse-onderwijzer. Het komt omdat het er twee zijn, zei zij. Als het er maar één was, dan zou het niet zo onmo gelijk zijn. Kunt u er iets op bedenken, dominee? JEANNA OTERDAHL Buiten waait de zomerwind dat hun gedachten waarin zij onderricht de nieuwe kleren, De dominee beloofde het te beproeven en toen de dag van de bevestiging kwam. zaten Karl en Krister in het koor van de Lukas-kerk, gekleed in keurige donkerblauwe cheviot pakken, nieuwe schoe nen en alles spiksplinternieuw van boven tot onder. Zij durfden zich nauwelijks te bewegen, zo mooi voelden zij zich. En het overkwam hun, zoals het wel meer het geval is, J~ bovenwereldse dingen, ren, afdwaalden naar Die avond toen zij goed en wel in de uittrek- sofa lagen waarin zij gamer dacht dat zij reeds waren Kristers stem: Slaap jij, Karl? Neen. Wij zullen God bidden dat de dominee spoedig opklimt in rang, dan krijgt hij groter salaris en kan ook nog anderen helpen. Ja. Keer jij je naar de muur. dan keer ik me naar de deur. Klaar? De dominee had hun weliswaar verteld, dat hij al leen de rol van bemiddelaar had vervuld, maar in hun overgrote vreugde, hadden zij nauwlijks ge luisterd naar zijn woorden. Feitelijk hadden Eriksson en zijn vrouw, die bei den in de kerk aanwezig waren en meester Engblad het hunne er ook toe bijgedragen. Deze drie waren de vaste punten in het leven van Karl en Krister geworden. Maar na verloop van tijd nam de tuinbaas toch voor hen beiden de eer ste plaats in, Beide jongens bleken aanleg te heb ben voor het vak. zij waren vlug en oppassend er na de school tot hun veertiende jaar te hebben af gelopen, kregen gij tot hun eigen grenzeloze vreug de een vaste aanstelling. Zij begonnen in de lengte en in de breedte te groeien. Krister werd de langste, slank en goed ge bouwd met een fijn, smal gezicht onder het donkere haar. Karl bleef breder en korter van bouw. Hij behield zijn sproeten- en zijn heldere blik. Onder de spaarzaam toegepaste, maar energieke berispingen van zijn baas, leerde Krister zo lang zamerhand zijn vlugge tong in bedwang houden. Hij was een intelligente jongen en hij beschikte over een voldoende dosis humor om zichzelf kritisch te beschouwen. In de loop der jaren werden zijn goede luim en zijn talent grappig en pittig weer te geven wat hij gezien of gehoord had, een waardevolle bij drage tot het samenleven in Charlottendaal. Evenals Karl was hij muzikaal en het behoorde tot zijn grootste genoegens wanneer de baas's avonds een enkele keer zijn viool tevoorschijn haalde. Sven Eriksson had zichzelf alles geleerd, maar hij speelde mooi en hij deed het graag, en hij hèd er plezier in om de jongens in de eerste beginselen te onderrichten. Het was een droom van Krister om een eigen viool te bezitten. Hij had er een spaarbankboekje voor aangeschaft, maar natuurlijk waren de bedra gen die hij er op zette, heel gering. Voorlopig moest hij zich tevreden stellen met een mondhar monica. waar hij, zo dikwijls de gelegenheid zich voordeed, op speelde. Karls eigenlijke kunst was fluiten en die kunst ontwikkelde hij zo langzamer hand tot een soort virtuositeit. Zijn specialiteit was het nabootsen van vogelgezang: er was een goed geoefend oor toe nodig om op enige afstand het onderscheid te kunnen horen tussen hem en df gevleugelde bewoners van de tuin. (Wordt vervolgd Middagbij eenkomsten in Pieterskerk te Utrecht In de Pieterskerk te Utrecht zuilen- met ingang van morgen twee keer in de week tijdens de middagpauze sa menkomsten van een half uur gehouden worden waarin afwisselend voorgangers in het Frans. Nederlands, Engels en Duits een meditatieve toespraak van 'nuten zullen houden. De medi taties zullen omlijst worden door twee maal tien minuten orgelmuziek. Dé samenkomsten worden elke dins dag en vrijdag gehouden van 12.40 tot 13.10 uur. Het is de bedoeling deze sa menkomsten, waarvoor zoals gezegd, sprekers in vier verschillende talen en van allerlei geestelijke groeperingen zullen worden uitgenodigd, het gehele jaar door te doen houden. Op dinsdag 22 september zal de ganger van de Waalse gemeente Utrecht, pasteur A. Pierredon de rèeks samenkomsten openen met een toe spraak in het Frans, op vrijdag '25 sep tember spreekt ds. C. M. van Endt uit Utrecht, dinsdag 29 september Engelse toespraak van ds. McKechnie uit Amsterdam en vrijdag 2 oktober zal de Duitse predikant Plantiko uit Am sterdam een meditatie houden. Als motto van deze samenkomsten heeft men gekozen ..Tranquillus Rustig temidden i Willem de Tu ■«i'l 'ee/sc. IJTET moest wel in de lijn der ver- zorgd, dat men elkander hervor| wachtingen liggen, dat invoering Zoals ook thans het geval geweefsc! van een vrijere loonvorming met is, zij het ditmaal wel na een lantell moeilijkheden gepaard zou gaan. periode van tot verwijdering leiden^" Daarvoor is het systeem van de ge- wrijving. |e bonden loonvorming lang genoeg Nu doet zich het voor het uiterlnpj, gaande gehouden. Daarvoor zijn we reeds merkwaardige feit voor, dboi aan het systeem van een vrijere het wat schort met het uitblijven vPF loonvorming tezeer ontwend geraakt. de goedkeuring van de kant Daarvoor brengen ook de omstandig- rjjksbemiddelaars van deze na lanLj,, hedén het met zich, dat het thans onderhandelingen bereikte collectie; tot vrijere loonvorming komt op een arbeidsovereenkomst. Ml tijdstip, dat zich toch reeds leent tot betreuren de moeilijkheden, qng spanningen in ons economisch i ciale leven. Dat er moeilijkheden te overwinnen zijn, behoeft op zichzelf niet te ver wonderen en nog minder et ontmoe digen. Het zou alleen ernstig te be treuren zijn, indien de vrijere loon vorming op die moeilijkheden stran den zou. Want zij verdient een beter lot. Zij toch is dat systeem van loonvor ming, waarbij de loonvorming langs rechtvaardiger weg tot stand komt dan nu eenmaal bij algemene loon- ronden mogelijk is. Het systeem van vrijere loonvorming is het systeem, dat, met inachtneming intussen van wat het algemeen be- met deze situatie verband houdan Het heeft moeite gekost, deze oy<P» eenkomst te bereiken. Nil iszij ^r( dan, en het is maar al te begrijpelijk dat een uitblijven van de goedkeSci ring onder deze omstandigheden (elli dubbel storend ervaren wordt. heeft elkaar als werkgever en wen A nemers gevonden, en men wil ^or overeenkomst nu ook gaan realiseré Waarom dit uitblijven? Er wareLe stellen, dat, indien men binnen L: grafisch bedrijf al zo lange tijd noijGe heeft gehad om elkaar te vinden, Iter niet behoeft te verbazen, dat ookPP goedkeuring van overheidswege cny0, tijd behoeft. j, p Het kan echter óók zijn, dat er riie. lang vereist, de werknemer in de ge- njet voictoende klaarheid is met Pe legenheid stelt het redelijk gebruik trekking tot de door de overheidp* te maken van de mogelijkheden aan het algemeen belang gestelde ric^J,' loonverschaffing, die zijn eigen be- |Hnen# net ZOu ons niet verwonftec drijfstak, straks ook zijn eigen onder neming, als mogelijkheden in zich heeft. Bij het systeem van een vrijere loonvorming behoeft de werknemer aan die mogelijkheden niet meer te kort te komen. Dat de overheid zich daarbij een zekere inspraak voorbehoudt, lijnen. Het ren en eigenlijk hopen wij hizi ook wanneer dit laatste het geP zou zijn. Dan zou een niet ov^ bodige verduidelijking, ook ten dii ste van rijksbemiddelaars, uitkoiL kunnen bieden, en zouden allen, overheid inbegrepen, zonder dat ècl het gezicht verloor, kunnen geratec: voor de hand. Het is haar taak, ook u-t de pjjnüjke situatie, waarin nj® op het algemeen belang het oog ge- thans is geraakt. qI richt te houden. Vandaar dat ook yan bijzonder grote betekenis islg loonovereenkomsten, de binnen het elk gevai reeds het feit, dat, zij |ne thans vrijere bedrijfsleven tot na lanRe onderhandelingen, hier |o; stand komen, goedkeuring vereisen, sen werkgevers en werknemers ovj™ een goedkeuring te verlenen door eenstemining Is bereikt. Daarop L rijksbemiddelaars aan de hand van het dug in elk gevai niet vast. rs, de door de overheid opgestelde richt- daarom moet ook als een ondeugfra lijnen. Ook hmier, zoals altijd en ,-.k middci worden beschouwd fzi overal, zal de vrijheid geen onbe- stilleggen van het werk, waartoe hj perkte kunnen zijn. cn daar reeds is besloten, dCn Voor de hand moet het liggen, dat waartegen, geheel terecht, zowel bij een systeem als van vrijere loon- organisaties der werkgevers als vorming' bepaalde moeilijkheden rij zen kunnen. Mtoet er daarom van worden afgezien? Ons oordeel is een duidelijk: neen. Heel wat liever is het ons, wanneer werkgevers en werk nemers zich om een gemeenschappe lijke tafel zetten teneinde, met in achtneming van de regels, door de overheid in het algemen belang ge steld, in gemeenschappelijk beraad de moeilijkheden te lijf te gaan, die wel onvermijdelijk zijn, doch daarom nog niet onoverkomelijk behoeven te he ten. Moeilijkheden zijn er nu in de gra fische wereld. Dat' is de wereld waarin sinds jaren een verheugende samenwerking is gegroeid tussen de organisaties der werkgevers en der werknemers. Niet dat er nimmer problemen zijn gerezen. Niet dat het nooit gespannen heeft. Het zou een vreemde wereld zijn, waarin het de gerezen moeilijkheden alsnoi nooit tot spanning kwam. Maar de korte termijn oplosbaar blijken. I li bekoring van het gemeenschappelijke zien niet in, waarom zulks ook ln| mooie vak heeft er altijd voor ge- geval onmogelijk zou zijn. der werknemers zich hebben i sproken. Van stilleggen van het werk. hetgpk in het bijzonder tot gevolg heeft had, dat enkele kranten niet hebf kunnen verschijnen, worden in fl alleen diegenen de dupe die dit c minst verdienen: het krantenlcz^ publiek, dat nu eenmaal belangrijk deel afhankelijk is vanjl voorlichting door de pers. Voor het perswezen, dat zulks f niet verdiend heeft, is dit stilleg/ van het werk te minder aanlokker" in een tijdsbestek als het onze, wi in, naast de pers, andere middel, ter verkrijging van informatie enjp het zich vormen van een oordeel,^ daar zijn radio en televisie, zich fine reeds een al breder ingang onder Om allerlei redenen hopen wlj.jj. Priester-arbeider moet wijken In de nota, die onlangs door kardi naal Pizzardo, secretaris van de congre gatie van het Heilig Officie, aan kardi naal Feltin, de aartsbisschop van Pa rijs. is gezonden over de kwestie var de priester-arbeiders, wordt gezegd, dat de heilige stoel, hoewel de overtuiging van de Franse bisschoppen delend, aat een intensief apostolaat onder de arbei ders nodig is, het niet als absoluut no dig beschouwt priesters als arbeiders in het arbeiders-milieu te doen verkeren en het niet mogelijk acht de traditione le opvatting van het priesterschap daar aan op te offeren. De priester, aldus het document, is juist voor het uitoefe nen van geheiligde functies gewijd en al zijn andere werkzaamheden moeten daaraan ondergeschikt blijven. Verder wordt erop gewezen, dat het werk in fabriek of onderneming de Sriester steeds meer aan de invloed van et millieu blootstelt waardoor zijn gees telijk leven en dikwijls zelfs zijn kuis heid gevaar gaan lopen en hij er on danks zichzelf toe gebracht wordt de gedachten van zijn kameraden op vak- bewegings- en sociaal gebied over te nemen, hetgeen hem doet deelnemen aan de klassestrijd, hetgeen voor een pries ter ontoelaatbaar is. Tn het tweede gedeelte van zijn nota ibespreekt kardinaal Pizzardo de ver- ONDERWIJS Benoemd bij het ulo: Aan de Chr. Ulo, Parkstraatschqol: te Arnhem: L. Schaap (tijd.), M. 'de Groot en W. Dijk stra; aan de Chr. Nat. Ulo te Mij drecht; Chr. J. Zeedijk te Nieuw-Ba- linge Dr.; aan de Chr. Nat. Ulo te En schede; de heer P. v. d. Galie te En schede; aan de Chr. Ulo te Emmel- oord, de heer S. v. d. Weerd te Hete- ren; aan de Chr. Ulo te Naaldwijk: de heer R. Visser te Ossenzijl; aan de Chr. Ulo te Axel: de heer P. Zuidweg te Heinekenszand; aan de Geref. Ulo te IJmuiden: de heer A. Veerman te IJmuiden: aan de Chr. Ulo te Vianen: de heer J. O. v. d Vegte te Vrees wijk; aan de Chr. Ulo te Putten: de heren H. Bos te Putten en P. H. van Dam te Baarn; aan de Herv. Mulo. Ta lingstraat te Rotterdam: de heer A. Stolk te Rotterdam en A. Frikke te Am sterdam. Benoemd tot hoofd aan de Groen van Prinsterer-school te Capelle aan de IJs- sel: de heer C. J. van Rijsbergen te Lunteren; aan de Chr. Nat. School te Schettens. Fr.: de heer D. Wijnis te Zwartemeer Dr.: aan de Prinses Bea trix-school te De Glindt: de heer R. G. Harbes te Achterveld; aan de Chr. Nat. School te Nieuw-Weerdinge: de heer J. Klaassen te Oldenhove. Gr.; aan de Chr. Nat. School te Westendorp; de heer Joh. Obbink te Aalten; aan de school met de Bijbel te Steenwijker- wold: de heer A. W. Post te Beverwijk. schillende manieren, waarop het aposto laat onder de arbeiders uitgeoefend zou kunnen worden. Hij adviseert in het bij zonder de oprichting van wereldlijke in stellingen van priesters en leken, van wie alleen laatstgenoemden in de fa briek kunnen werken maar dan onder het bewaren van nauw contact met de priesters. Men verwacht, dat de bis schoppen, wie de kwestie van het apos- jnl Beroeningswerk GEREFORMEERDE KERKEN I Aangenomen naar 's-Gravenhage-ll duinen: A. de Bruin, laatstelijk werkzjö bfj de Lèctuurdienst te Djakarta; Wateringen: W. Hoogsteen, kand. te bergen. Bedankt voor Domburg-Westkapèlli, Gees, Dr.: W. Hoogsteen, kand. te po1 bergen. tc DOOPSGEZINDE BROEDERSCHA! v Beroepen te Amsterdam (vac G. J oi den Herder): F. R. v. d. Meulen te naard. Benoemd bij het landb. en huish. ond.: aan de Landb. School te Slootdorp, gem. Wierintn meer een gepensioneerde kracht iiifsi delijke dienst; aan de Chr. Lafee School te Ommen: A. Voortmankg,- Vroomshoop. ei Benoemd bij het lager onderwijsto1 onderwijzeres: aan dë Van Asch Wijck-school te Utrecht: A. Terpsti Zeist; aan de Rehoboth-school te terdam-West: J. v. Herk te Rotterd aan de Chr. Opleidingsschool Or Nassau te Haarlem: A Donszelma Amsterdam; aan de Chr. Nat. Sc te Meerkerk; H Hoogenkamp te VI dingen: aan de Chr. Öpleidingsscho Katwijk aan Zee: Z. M. Musil te Haag: aan de Chr. Nat. School te Z gelspaan: mevr. G. v. d. Weerd Fijnaard; aan de Chr. Nat. Schoft Oude-Pekela: mevr. B. F. Luidens-U te Oude-Pekela en mej. B. MeindeV. Musselkanaal; aan de School metL" Bijbel te Den Dolder: J. M. Ruys Dugteren te Zeist; aan de Chr. School te Balkbrug: G. H. Wiltinf1 Emmen; aan de Dr. A. Kuyper-schrej A. de^Bruyne te_Bussum; aan de kdi MW JA 1 Hart te Deventer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 2