,SUIKERDOCENT'ADVISEERDE IN PARAQUAY
Het avontuur op
de grienddijk
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1959
Het winnende doelpunt hing in de lucht.
Het doelpunt, dat het elftal ook kampioen van de bedrijfsvoetbal-compe
titie zou doen zijn.
De spanning was ondragelijk. Eén minuut voor het einde kwam Joop vrij
voor het doel te staan. De keeper lag verslagen op het veld. De goal was leeg.
Toen gebeurde het. Of liever, er gebeurde niets.
Niemand begreep er iets van. Het was absurd. Een klein tikje betekende
de overwinning, maar.
DE atmosfeer in de kleedkamer is geladen. De eerste helft van de wed
strijd is achter de rug en het bedrijfselftal van de N.V. Bergers
reageert af. Deze avond gaat het er om. ledereen heeft wat te zeggen
en maakt zijn opmerkingen. Maar er is geen sprake van een redelijke
discussie over spel en tactiek. Dan komt de voorzitter van de personeels
vereniging binnen. Van Daalen, zelf oud-voetballer, heeft een paar jaar
geleden de kwijnende personeelsvereniging nieuw leven ingeblazen.
Vooral voor het voetbalelflal heeft hij veel gedaan. Vorig jaar stond het
nog onderaan de ranglijst van de zomeravondcompetitie. Nu, vanavond
kan het elftal kampioen worden van de afdeling.
ons het kampioenschap in de voetbalcom
petitie ontgaan. Joop Brandt, die soms
goed spel liet zien, maar dikwijls een af
wezige indrwk maakte, kwam vrij voor
het doel te staan. De keeper was uit
positie gespeeld. De enkele seconden, die
hij aarzelde, waren fataal. De bal werd
voor zijn voeten weggetrapt. Overigens.
..Jongens", zegt de procuratiehouder.
..het zit er gemakkelijk in. Ik hoef het jul
lie eigenlijk niet meer te vertellen. Als we
gelijkspelen, staan we op de tweede plaats.
Winnen we deze wedstrijd, dan zijn we
kampioen. Het is 11. Nog een klein schep
je er boven op."
Als één man wordt er geluisterd. Alleen
tot Joop Brandt dringen de woorden van
Van Daalen nauwelijks door. Hij zit stil in
een hoek. Er zit hem iets dwars en hij
weet niet wat. Eigenlijk weet hij het wel.
imaar hij wil het niet voor zichzelf beken-
„De fout is, dat jullie teveel door het
midden spelen. Zo kom je er nooit door.
Gooi het spel toch over de vleugels. Dan
krijg je openingen„Brandt", gaat
Van Daalen verder en Joop schrikt op, „je
moet als buitenspeler veel feller sprinten.
Je hebt een paar ballen laten lopen, die je
beslist had kunnen hebben. Je bent soms
wat afwezig. Het lijkt wel of je met je ge
dachten ergens anders bent."
Alle aandacht is op hem gevestigd. Elk
woord van Van Daalen voelt hij als een
klap in zijn gezicht. Het is benauwd in
de houten keet. Joop heeft het idee, dat
plotseling alle planken op hem zullen val-
Buiten klinkt het verlossende fluitje van
de scheidsrechter.
Stommeling met zijn missers. Wat loopt
hij toch te piekeren. Zijn houding valt op.
Van Daalen heeft gelijk. Nu alleen maar
spelen, denkt Joop.
"TVE eerste minuten van de tweede helft
Ï-J gaat het beter. Hij zit er helemaal in.
Een hard schot van hem suist rakelings
over de lat. Een teleurgesteld „Oh" deint
over het veld. Joop ondergaat de sensatie,
alsof hij door deze reactie van het publiek
wordt opgetild, en zijn voeten het veld niet
meer raken. Een blij, zwevend gevoel gaat
door hem heen.
Maar dan zoekt hij de rij toeschouwers
af. Zijn blik ontmoet die van Van Daalen.
Deze knikt goedkeurend.
de procuratiehouder de dagstaten.
„Het lijkt wel of je met je gedachten
ergens anders bent", zei hij net in de kleed-
Natuurlijk begrijpt Van Daalen er niets
van. Hij heeft er nooit wat van begrepen.
Onwillekeurig kijkt Joop weer langs de
lijn. „Zou ze dan toch misschien
Onzin. Dat ze dat juist vanmiddag moest
zeggen „Jullie met je voetballen. Voetbal
len is geen ridderlijk spel. Het is ruw en
grof en ook nog onsportief. Er zijn duizend
manieren om de scheidsrechter te bedrie
gen. Dat primitieve gedoe. Mij niet gezien".
„Zeg, zijn de staten compleet?"
Was het plagerij van haar? Plaagde ze
altijd niet? Speel zo maar eens, zoals je
moet spelen. Overdreven van hem om zo
veel waarde aan haar woorden te hechten.
I OOP". Hij vindt zichzelf ergens verdwaald
u bij de zijlijn. De waarschuwing is te laat.
De bal vliegt langs hem en gaat uit.
Wim loopt naar hem toe en zegt: „Alsje
blieft, sta niet zo te stiffen. We hebben het
nog lang niet gewonnen. Let nou op, want
jij moet het doen."
Het spel golft op en neer. Joop wordt door
de tegenpartij zwaar bewaakt. Ze laten
hem niet los. Het streelt hem. Een paar
keer heeft hij de bal gevaarlijk voor het
doel geplaatst.
„Tempo jongens, volhouden", roept Van
Daalen.
T\IE dagelijkse tochten naar de kamer van
i-f de procuratiehouder zijn goed beschouwd
een marteling. Hoe lang doet hij dat nu
al? En wat is het resultaat? Wat schiet
hij er mee op? Toch loop* hij elke dag
weer de brede trap op en dan naar de deur
aan de overkant van de gang Steeds weer
hetzelfde klopje en dat „Ja, binnen".
Meestal is ze druk bezig en doet ze of
ze hem nauwelijks opmerkt.
„Hier. de dagstaten", zegt hij dan.
„Dank u. Geen bijzonderheden?", is het
„Wat zeg je ervan"
verte.
,,'k Weet niet. Ik
Het was stom van ra
„Wat stom", zegt
heeft hij nog
klinkt het als uit de
eageerde niet goed.
haar bure,
gemeen verslag. Het
eerlijk, wat je deed.
Bert van Berkel
antwoord steeds. Soms heeft hij een ge
sprek met haar. Maar dan wil ze hem dik
wijls opzettelijk kwetsen. Van Daalen aan
het andere bureau werkt door en doet of
niemand verder in het vertrek is.
En toch. Hij heeft wel eens het gevoel,
dat ze niet helemaal onverschillig tegenover
hem staat.
hij. Voor het eigen
doel wordt een corner genomen. Joop
kijkt even gespannen, hoe het zal aflopen.
Nu wegwerken, die bal. Het spel wordt fel
ler. Deze laatste minuten gaat het er om.
Er is niets meer te verliezen en alles te
winnen. Het elftal van Bergers dringt op.
Nog lukt het niet. Steeds is er weer een
voet van de tegenpartij. In de krant zou
staan „Er hangt een doelpunt in de lucht",
denkt Joop.
Nee, nou niet meer piekeren. Alleen maar
spelen. Wim is afgezwenkt tot bij de hoek-
vlag. Ze zitten hem op de hielen. Maar hij
speelt zich vrij en zet hoog voor. Voor het
doel ontstaat een paniek. Joop loopt toe. Nu
of nooit.
Maar de doelman valt uit en grijpt de
bal. Joop slaat de bal uit zijn handen.
„Niemand kan het gezien hebben", flitst
het door hem heen.
De keeper ligt op de grond.
Het doel is vrij en de bal ligt voor zijn
voeten.
Een klein tikje.
voor zijn geest heeft gehaald, lijkt alles
te beslaan. Hij ziet haar alleen. Haar
donkere ogen lachen spottend.
's Avonds op bed weet hij het niet meer.
Had ze nog geroepen: „Nee, niet doen",
Of verbeeldde hij zich dat?
Had hij lang met de bal voor zijn voeten
voor het vrije doel gestaan?
Nee, dat winnende doelpunt zou geen eer
lijk doelpunt geweest zijn. De bal werd
voor zijn voeten weggetrapt en vloog over
de zijlijn. De scheidsrechter liet niet meer
ingooien. Hij floot voor het einde.
Joop Brandt kan de slaap niet vatten.
Ze zijn nijdig op hem. Telkens ziet hij de
verontwaardigde gezichten weer. Wat heb
ben ze allemaal wel niet tegen hem'ge
zegd?
Maar langzamerhand vervagen deze beel
den. En eindelijk is daar alleen nog het
lege doel. En zij staat er achter. Toch te
vreden slaapt Joop in.
niet op. Ze lijkt
onbereikbaar.
„De twee laatste factuurs zijn nog niet
verwerkt", zegt hij.
,,'t Is goed", is het antwoord. Meer niet.
„We hebben het druk gehad". Wat be
zielt hem, dat hij hier blijft praten?
„Ik geloof het graag", zegt ze.
Ik doe het niet meer, denkt Joop. Het is
de laatste keer, dat ik hier ben. Er zijn
genoeg anderen, die de staten kunnen bren
gen. Ik ga ergens anders werken.
Maar weer bij de deur is het, alsof hij
wordt vastgehouden. Hij voelt, dat ze naar
hem kijkt.
„Het personeelsorgaan is uit. Wil je het
voetbalverslag niet even inzien?" vraagt ze.
Leunend tegen de deurpost leest Joop.
Een vette kop grijnst hem aan:
Geen kampioen door blunder!
Dan volgt het verslag:
Ze staat i
„Het is
goed, het
kan mij het schelen, dat
gewonnen."
Ze staat een paar passen bij hem van
daan. Joop loopt naar haar toe, maar hij
weet niet, dat hij dit doet.
„Joop". Het gaat dwars door hem heen.
Haar stem is zachter geworden.
„Wat ben ik blij, dat je niet inschoot."
Eindelijk durft Joop haar aan te kijken.
En hij ziet in haar ogen, wat hij er zo
lang tevergeefs in probeerde te ontdekken.
„Annie", komt over zijn lippen. Ze staan
recht tegenover elkaar. Hij voelt haar
handen in de zijne.
Van Daalen. de procuratiehouder, die er
niets van begrepen zou hebben, is uit de
kamer verdwenen
Twee kleine potjes suiker staan
op het (sobere) bureau van ir. J.
Deinema bij het praktikum-lokaal
in de Rijks Hogere School voor
Tropische Landbouw te Deventer.
Nu Is dat op zichzelf niets bij
zonders; Ir. Deinema heeft prak
tisch heel zijn (volwassen) leven
„in de suiker" gezeten en van zijn
ervaring en kennis deelt hij dage
lijks mee aan de leerlingen van
de Deventer „landbouwschool".
Uiteraard komen daar ook dik
wijls potjes suiker aan te pas,
niet om te proeven maar om te
beproeven.
Evenwel deze twee potjes met
suiker goudig-bruine ruwe sui
ker en witte suiker zijn af
komst?.? van de grootste suikerfa
briek in Paraguay, de Azucarera
Paraguaya S.A. in Asuncion.
Aan dit door een Nederlander
gesticht en nu nog mee door
diens kleinzoon geleid bedrijf na
melijk heeft ir. Deinema zes we
ken vertoefd om er een paar
moeilijkheden op te lossen.
De Azucarera Paraguaya stond
namelijk voor het probleem om op
korte termijn over te schakelen
van de fabricage van witte suiker
voor binnenlands verbruik op ru
we suiker voor de (buitenlandse)
raffinaderijen. Ook vorig jaar had
men daar al mee geëxperimen
teerd, maar toen zag men geen
kans om een ruwe suiker te ma
ken. die voldeed aan de (hoge)
eisen van, de raffinaderijen. En
dus dacht men aan de school
in Deventer en aan ir. Deinema.
Ir. Deinema beschikt namelijk
over een zeer bijzondere ervaring
en bekwaamheid wat de suiker-
fabricage betreft, zoals slechts
zeer weinigen die bezitten.
Hij was namelijk chemisch ad
viseur op het hoofdkantoor van de
Ver. Vorstenlanden Cultuur Mij.
en had tot de oorlog als zodanig
12 suikerfabrieken van deze maat
schappij onder zijn leiding, ter
wijl hij na de oorlog tot aan zijn
repatriëring in 1952 de suikerfa-
bricage weer op gang hielp bren
gen. Hij had kwaliteiten die in
vakkringen niet onbekend bleven
en zo was het eigenlijk voor de
directie van Azucarera Paraguaya
vanzelfsprekend, dat men zich tot
ir. Deinema om hulp wendde.
Produktie nam toe
De Azucarera Paraguaya is de
grootste van de zeven suikerfabrie
ken in Paraguay en waarschijn
lijk ook het verst mee gegaan -in
de moder.ie ontwikkeling. Tot
voor kort was het zo, dat deze
briek geëxperimenteerd en sla
de er toen in om inderdaad een
bricage-methode voor'ruwe sui
vast te stellen die volledig
ker maakten. De moderniseringen
brachten evenwel mee, dat de pro
ductie vrij sterk groeide en dat
men dus ook op export was aan
gewezen, een omschakeling der
halve op de fabricage van ruwe
suiker voor de raffinaderijen.
Vorig jaar nu ondervond men,
dat de raffinaderijen geen belang
stelling hadden voor prijs en kwa
liteit van deze ruwe suiker. De ter
technisch directeur van het be
drijf en kleinzoon van dp stich
ter de heer A. BosCh wendde
zich tot de heer Deinema die on
middellijk bereid
Witte suiker duurder j
Toch is die goudig-bruine suiker |i
dit jaar niet in produktie geno- j"
men. Op het laatste moment na- j
melijk bleek het niet nodig te j;
zijn. Een staking in Argentinië j
had daar de suikerfabricage lam
gelegd en dus werd het voor de f
Azucarera Paraguaya interessan-
de duurdere witte suiker 1
te gaan maken: „Maar ze weten j
de raf- j
kantieweken aan deze taak te wij- siajy
nu in elk geval hoe
finaderijen geschikte ruwe suiker
moet worden gemaakt en daar
ligt het bedrijf volgend jaar een
hoogste
as overigens niet de eer-
dat de heer Deinema el-
de wereld als redder in
i D
voldeed. De heer
ndertijd nog door hem
ry, vuurbereide) fabriek in bedrijf' te
Tebicuary - de brengen, evaar men daar geen
de fabriek staat, het kans toe zag. En waarschijnlijk
zal hij volgend jaar drie maan
den door de V.N. worden uitgezon
den naar India. Dat lag nu al
voor dit najaar in de bedoeling,
maar werd een jaar uitgesteld.
hoofdkantoor is in Asuncion
een modern geoutilleerd bedrijf
behoorlijke krachten. Hij heeft
kele weken in laboratorium en
DOOR MEEUW VAN ROTTERDAM
Een ogenblik later beschenen achter hem sterke kop
lampen het modderige pad. Het was de dokter, die op
weg was naar vader. Peter ging al aan de kant staan
om de auto te laten passeren. Maar toen hij in het volle
licht stond, begon de auto opeens zijn vaart te minderen
en wat verderop stond hij stil. Het portier werd openge
daan en een vriendelijke stem riep: „Kom jongen, stap
maar in. Dat gaat vlugger dan lopen hè?"
Een beetje verlegen nam Peter plaats naast de dokter.
Hè, wat was het gezellig hier binnen. Met een licht schokje
gleden ze weg. Stilletjes genoo* hij van dit heerlijke tocht
je. En de dokter praatte maar. Hij vroeg in welke klas
hij al zat en of hij graag naar school ging. En Peter
antwoordde maar. Ondertussen kwam het lichtje van zijn
huis steeds dichterbij. Wat ging dat snel. Na een ogen
blik stonden ze al voor de deur en stapten ze uit.
„Zo.., dat is snel gegaan hè?" deed de dokter vriende
lijk. „Nu zullen we eens gauw bij je zieke vader gaan
Beiden stapten ze naar binnen, waar moeder met on
geduld wachtte.
Gelukkig viel het met vader nogal mee. Maar een week
lang móest hij toch onder de wol blijven. De dokter zou
een drankje voor hem klaar maken en dan zou hij weer
heel vlug beter zijn.
Moeder was er helemaal van opgelucht. Ze keek nu in
elk geval niet meer zo bezorgd.
Toen de auto even later zacht snorrend weer wegreed,
begon Peter aan zijn avontuurlijke verhaal. Hier in de war
me huiskamer, waar moeder stil naar hem luisterde leek
zijn avontuur nóg spannender, nog griezeliger.
„Gelukkig maar, dat ik er niets van afwist", zei i
der met eer, bezorgd gezicht. „Maar je bent tóch een flin
ke jongen geweest." Ze streek hem over zijn krullend
haar en was trots op hem.
Ev?n later ging ze nog even naar boven bij vader zien.
Buiten loeide de wind en donkere wolken joegen voorbij.
Op de grienddijk bleef het eenzaam. Ergens tussen het
hoge riet lag nog steeds de roeiboot gemeerd.
't Was nacht geworden.
In het donker, klotsende water van de rivier, pinkelden
de vele lichtjes van de overzijde.
Aan de grienddijk stonden de huisjes eenzaam wegge
scholen tussen hoge. donkere bomen. In één van die hui
zen lag Peter op zijn kamertje en sliep. Heel even
vóórdat hij slapen ging. had hij door het raampje
buiten gekeken. Huu.. wat was de rivier grillig en spook
achtig. Vlug was hij onder de warme dekens gekropen
stil had hij genoten van de vreemde geluiden, die de w
maakte om de hoeken van het huis. Heerlijk veilig was
hier in zijn warme bed. Hoor hoe de wind aan de bomen
rukte. Nog even luisterde hij. Maar weldra werden zijn
ogen zwaar en moe... en langzaam sliep hij in.
EINDE
ONZE BRIEVENBUS
Beste neven ,en nichten,
Het lijkt wel of jullie deze week weinig zin hadden om naa\
mij te schrijven. Ik kreeg tenminste niet veel brieven toegestuurd
Volgende week misschien weer beter?
De oplossing van de puzzel van vorige week: nr. 1 ging buitel
om en tussen 4 en 5 door naar boom 1, nr. 2 ineens rechtdoo,
naar 2, nr. 3 tussen boom 2 en 4 naar boom 3, nr. 4 ineens naa-
boom 4 en nr. 5 helemaal buitenom naar boom 5.
De hoofd-prijs heeft John v. d. H i
week, J op ie Hu
de Jongste
gewonnen dezt
En dan nu de letters
van HN. José Hoekstra
vond de puzzel niet erg
gemakkelijk. Jij gaat dus
iedere week fijn zwem
men José. Moet je al gauw
diplomazwemmen?' Ne-
zia v. d. Horst schreef en
kele weken geleden. Hoe
gaat het in de vierde
klas? Jullie kunnen dus
alle drie naar hartelust
schommelen in de tuin
Jenny v, d. Heuvel. Gaan
jullie allemaal bij pappa
op de bromfiets? Of ieder
op z'n beurt? Ben jij
ook lid van de blokfluit
club Saartje v. d. Heuvel?
Tippie kent jullie zeker al
goed? Wijnie de Jong
heeft het prima naar haar
zin op school. Geen won
der, als je al die lekkere
dingen, die je kookt, zelf
mag opeten! Hoe is 't
nu met jou Corrie de Jong?
Nog niet naar school?
Juultje Jerphanion is een
nieuwe nicht. Ze maakte
al gelijk een mooie kleur
plaat voor me. Hartelijk
bedankt Juultje. Jan
Kraak is pas nog in Rot
terdam geweest. Wanneer
ben jij jarig Jan? Jouw
zusje kan dus nu fijn spe
len met de poppenkamer.
Leuk dat je het knikker-
Janek, «le vluchteling
27. In het Kinderdorp is het
er nu ook bij zijn. Of liever, hij móet er bij zijn. Hij is
mers penningmeester en schatbewaarder. Hij moet op de
tweehonderd gulden passen, die nu weer veilig in de brand
kast zitten. Janek heeft het geld weer teruggelegd. Het wès
zijn geld niet, dat weet hij heel goed. En eigenlijk heel
eigenlijk zou hij toch ook wel graag in het Kinderdorp blij
ven. Als mevrouw MacGregor er maar niet was. En als
hij die Harry maar vergeten kon.
Jongens en meisjes, zegt de voorzitter, en dit is nu onze
nieuwe penningmeester, Janek! Alle kinderen juichen. Janek
zegt heel deftig: ik dank jullie allemaal hartelijk, dat jullie
mij gekozen hebben.
Goed zo, zegt de voorzitter. En wat gaan we op deze vrije
middag doen? Dat moet de afdeling sport maar eens vertel-
De sportofficier gaat staan en vertelt, dat er een vosse-
jacht op het programma staat. Alleen voor jongens. Dat plan
valt best in de smaak. Maar wie moet de vos zijn?
P-iüMPir
|PP^
HpJHpPlf
IP
j
BAV
Kf&Vl'1 J f' d%jjÈ
IRv
28. Daaraan heeft de sportofficier al lang gedacht. We loten
er om, wie de vos zal zijn. Ik heb de namen van alle jon
gens op papiertjes geschreven. Al die papiertjes zitten in
deze doos. Nu halen we er één papiertje uit. Wiens naam
daarop staat, wordt de vos. Alle andere jongens moeten de
jachthonden zijn. Wie wil even een papiertje trekken?
Joe zal het wel even doen. Hij steekt zijn hand in de doos,
zoekt en tast even en geeft dan een papiertje aan de sport
officier. Die vouwt het open:
Janek is de vos.
De kinderen vinden het kostelijk, dat nu juist Janek geko
zen is voor vos. Maar Janek zelf protesteert een beetje.
Je kan toch wel hard lopen? vraagt de sportofficier. Nou,
dat kan Janek. Dat heeft hij de laatste dagen ook heel
wat gedaan
Ja natuurlijk kan ik dat, zegt Janek. Maar ik bedoel, dat
ik hier nergens de weg weet. Hoe moet ik dan lopen?
de tuinjt,
Deze week een kleurplaat voor de kinderen i
O. Z. Doe je best!
Oplossingen insturen (met een briefj
r 22 september.
spel gaat namaken Marga
de Kooter. Je vindt het
vast niet erg dat je broer
tje zó af en toe eens on
deugend is. Annie van
Kleef gaat later naar de
huishoudschool. Jij zult
dus wel goed leren naaien
en koken énz. -r Jan Kees
van Kleef schrijft dat ze
in Alblasserdam als maar
aan 't vliegeren zijn. Jij
hebt geloof ik een prach
tige vliéger zeg! Drie
leuke raadsels stuurde
Marja Keemink me toe.
Als er weer eens een stuk
je over is komt het in de
krant hoor Marja. Je hebt
een mooie klas getekend.
Janny Lyyten is op de
handwerkles ijverig aan
't kousen breien Weet je
al wat je j'e moeder geeft
voor haar verjaardag?
Jullie hebt dus aan druk
te geen gebi-ek in de sep
tembermaand Arjan de
Leeuw van Weenen.
Schrijf je me eens over
de feesten? Tineke Luyk
bedankte me voor haar
prijs. Fijn dat ze naar je
zin was Tineke. Nu, of ik
het fijn vind, dat het zo
lang mooi weer is ge
weest. Jij bent zeker vaak
naar het strand gegaan'
Jij bent helemaal niet te
oud om mee te doen hoor
Lia Mulder. Heb je het
naar je zin op het lyceum.
Geen wonder dat jij een
prettige vakantie hebt ge
had zeg, je kon daar met
van alles meedoen. Riet
je Nuyt is pas jarig ge
weest en 'hooft mooie ca
deaus gekregen. Ga je
vaak zwemmen? Leuk zijn
die M-zegels. Een ge
kleurde oplossing stuurden
Janny en Klenient Noten
boom mij. Er is bij jullie
op 't dorp dus genoeg te
beleven. Heel hartelijk ge
feliciteerd hoor Janny. Je
schrijft me maar eens wat
je hebt gekregen. Dit
waren de antwoorden op
brieven van HN. Sommi
ge neven en nichten vroe
gen mij of ik nog meer
spelen wist, dan dat knik
kerspel waarover ik verle
den week schreef. Wat den
ken jullie van wedstrL
tollen? Kijk, dat gaat il
Met z'n tweeën zet je
lebei je tol op. Je spref
van tevoren af tot hoeT 81
jullie je tol wilt slaan b j®
25 meter. Wie het eerst; t<
eindstreep haalt, is de w
naar (of de winnares).
Misschien zijn er o
wel onder jullie die e
leuk spel weten, schi g|
het me dan maar, Aj»i
schrijf ik het weer rn n
krant, zodat andere -
en nichten er ook iets a
hebben. Afgesproken?
Volgende week zijn
letters OZ. weer aan A
beurt. Schrijven jul
weer naam, adres en le l'
tijd in je brieven? Dan
ik nu eindigen, tot de -V a
gende week allemaal d
weer, dag
