C4WSTFUJK
Dankbaarheid voor rapport
over de hereniging
Een woord voor vandaas
Clir. Geref. synode sprak
over „tweede beroep"
Kanttekening
Prof. Smits krijgt nu een
rechtse" mederedacteur
Ontsnapt
langs Krakatau
Bestuur Europese Baptisten
Federatie vergaderde
Gods notulen geven vaak een eigenaardige indruk van de
werkelijkheid. Daar is bijvoorbeeld de zin in Hebreeën 11 20:
„Door het gelooj heeft Izak aan Jakob en Ezau zijn zegen
gegeven ook voor de toekomst."
Als we het verslag van Mozes in Genesis 27 lezen, zien we hoe
Izak zijn best doet om Ezau de grote en Jakob de tweede
zegen te geven. Let wel dat Izak dus niet twijfelt aan de
belofte van God. Hij probeert alleen de beloften in „betere"
banen te leiden. Het geloof is aanwezig, maar het wordt met
zoveel menselijkheid omlijst.
Als God via de schrijver van Hebreeën zijn visie geeft dan
laat hij deze menselijke kant volkomen weg.
Vergeet nooit dat God ons althans in zekere zin anders
ziet dan wij onszelf zien. Wij zien onze menselijkheid en
soms vragen we ons af, of God nog wel iets in ons ziet. God
ziet niets in ons, maar ziet Jezus Christus voor ons. Er zijn
ogenblikken waarop onze eigen beslissingen het geloof schij
nen te verduisteren, maar wanneer wij ons door God willen
laten leiden, doorbreekt Hij steeds weer onze menselijkheid.
In de hemelse notulen wordt alleen Gods werk genoteerd.
Amerika nodigt uit
Broer van de
voorzitter
werd questor
GISTEREN stond de vergade
ring van de Generale Synode
der Christelijk Gereformeerde
Kerken vooral in het teken
de buitenlandse afgevaardigden.
Namens de Free Reformed
Churches nodigde ds. Jac. Over-
duin van St. Thomas in Canada
de synode uit een commissie, of
tenminste een afgevaardigde over
de oceaan te zenden, en ds. H. G.
Mackay legde de synode de mo
gelijkheid voor om samen te gaan
werken in de zending. Ds. Mackay
sprak namens de Free Church of
Scotland. Het moderamen be
noemde de heer A. L. de Bruyne
van Bussum tot questor.
De nieuw benoemde questor heeft ook
reeds de vorig synode gediend. Hij is
een broer van de voorzitter ds. I. de
Bruyne en is de directeur van het Ne
derlands Instituut van Accountancy.
In zijn begroetingswoord vertelde ds.
Overduin dat de Free Christian Re
formed Church en de Old Christian Re
formed Church elkaar hebben gevonden.
De Old Christ. Reformed Church is een
emigrantenkerk en na interne moeilijk
heden hebben een aantal kerken zich af
gescheiden en de Free Church gesticht.
De beide kerken zijn nu een federa
tief verband aangegaan dat uiteindelijk
zal leiden tot volkomen integratie. Het
is geen grote gemeenschap van kerken,
want er zijn slechts 14 gemeenten bi:
aangesloten die samen 6 predikanten
hebben.
UITNODIGING
Ds. Overduin was van mening dat
men in Nederland de Amerikaanse om
standigheden en achtergronden niet kan
beoordelen. Daarom wilde hij nog
een verzoek herhalen dat reeds in
werd gericht tot de generale synode
de Afgescheiden Kerken in Rotterdam
door ds. S. Hoeksema: Deze ene bede:
Och zendt toch eens een afgevaardigde.
In een brief groette ook de Old Chris
tian Reformed Church de synode. Er
werd een klacht in geuit dat ds. C. v. d.
Zaal enige tijd geleden is voorgegaan
in een kerkdienst van de Christian Re
formed Church en gevraagd werd
een besluit van de synode van 1956
dit onderwerp nader te preciseren.
Ds. Mackay sprak namens de synode
van de Free Church of Scotland, van
ongeveer 150 gemeenten met 100 pre
dikanten en 18 zendelingen op vier zen-
dingsvelden. Deze kerk is ook ontstaan
in 1834 en gedecimeerd in 1900 toen een
groot gedeelte van de kerken zich ver
enigde met een oudere afgescheiden
kerk tot de United Free Church, die
inmiddels weer is opgegaan in de Schot
se Kerk.
TWEEDE BEROEP
Uitvoerig heeft de synode gesproken
over de kwestie van het zogenaamde
tweede beroep" namelijk het feit dat
een gemeente binnen de twee jaar twee
maal een beroep uitbrengt op een be
paalde predikant. Dit komt in de Chris
telijke Gereformeerde Kerken nogal eens
voor en dc afgevaardigden waren allen
van mening dat deze gang van zaken
niet gezond is en dat een predikant bij
zijn woord moet blijven. Op het ogen-
kant die het beroep ontvangt toestem
ming verleent.
De Particuliere Synode van het Oos
ten wilde deze mogelijkheid nog meei
beperken en had daarom een wijziging
voorgesteld van art. 5 van de kerkor
de. De commissie had deze wijziging i:
iets andere vorm overgenomen
waardoor een predikant alleen als hij
onmiddellijk na het bedanken tot het
inzicht komt buiten Gods weg gegaan te
zijn of bij geheel gewijzigde (uiterlijke)
omstandigheden weer beroepen kan
den, mits vast staat dat hij het zal
Generale synode geref. kerken
(Van i
onzer verslaggevers)
Een aantal afgevaardigden, waar
onder ds. R. Kok, ds. W. Heerma en
ouderling L. de Jong waren van
mening dat alleen maar objectieve
normen mochten gelden. Zij wezen
alle subjectieve, bevindelijke ervarin
gen van de hand en meenden dat als
de dominee meende zich voor Gods
aangezicht vergist te hebben hij n
moest wachten tot de twee jaar
waren. De commissie wilde echter niet
gaan en uiteindelijk werd het
voorstel met 5 stemmen tegen aan
genomen. De tegenstemmers meenden
dat het nog niet ver genoeg ging.
De Particuliere Synode wilde graag
dat de synode zou voorschrijven dat de
kerkeraden in de beroepingsbrief de
clausule opnemen waarin zij zich ver
plichten de predikant en zijn gezin ook
in ernstige gevallen van ziekte te hel
pen. Ds. D. Biesma jr. wees dit af om
dat hij het voorstel zag als blamage voor
de kerkeraad. Dat velen zich achter hem
stelden bleek wel toen het voorstel met
twaalf stemmen tegen werd aangeno
men. Toen was zelfs nog de ,,ei
anderd in een ernstig verzoek.
Voorts aanvaardde de synode
ge discussie de rapporten van de depu-
taten voor de geestelijk verzorging
militairen, van de verzorging van nel
jaarboekje, van de verzorging van de
dagkalender en voor de radiokerkdienst-
uitzendingen. In dit laatste rapport werd
de N.C.R.V. een prachtige pluim op de
hoed gestoken. Het rapport van de de-
putaten beheer jubileumgave 1834—1934
werd commissariaal gemaakt, omdat er
voorstellen kwamen het fonds, dat hulp
behoevende kerken steunt, een ander
doel te geven.
De synode ontving van de ko
ningin en de synode van de Gere
formeerde Kerken telegrammen,
waarop besloten werd om de Ge
reformeerde Synode van Utrecht
telegrafisch te danken voor haar
hartelijke groet en zegenbede.
Haar werd Gods zegen toegebe
den en er werd in het antwoord
uitgesproken dat de christelijk-
gereformeerde synode van harte
uitziet naar beslissingen
perspectieven openen voor heling
van de gescheurdheid der gere
formeerde gezindte.
HOEWEL de belangstelling van de zijde van het publiek niet zo
geweldig groot was, heeft de generale synode van de gerefor
meerde kerken bij de bespreking van het rapport over de verhou
ding tussen de gereformeerde en de vrijgemaakte geref. kerken
duidelijk gevoeld hoezeer deze zaak de kerk bezighield. Daarvan ge
tuigden enkele telegrammen, o.a. van de classis Gouda; de aanwe
zigheid van de predikanten O. Jager te Almelo, D. Krijger en G. Zeyl
te Baarn (in welke plaatsen de eerste stappen, op weg naar her
eniging zijn gedaan); de presentatie van de vrijgemaakte predikan
ten J. P. van der Stoel en P. Wulffraat te Amsterdam-C.; en vooral
het feit, dat niet minder dan 22 synodeleden het woord vroegen
over deze zaak.
Het grootste gedeelte van de woens
dag ging heen met het stellen van
vragen. De rapporteur, prof. dr. H. N.
Ridderbos te Kampen, zag kans om
nog vóór het beëindigen van de mid
dagvergadering de sprekers te beant
woorden. In de avondvergadering volg
de een tweede ronde, wederom met
beantwoording. De praeses besloot aan
het eind daarvan, om de rapporterende
commissie gelegenheid te geven inge
diende voorstellen en amendementen
te beoordelen en donderdagmiddag de
behandeling van dit agendapunt voort
te zetten.
In de discussie hebben zoveel stern
en zich laten horen, dat het ondoen
lijk is om ze alle weer te geven. Bij
het merendeel van de sprekers over
heerste de dankbaarheid voor het rap
port en de voorstellen, gelijk wij deze
al hebben vermeld.
te uiteen dat de scheuring in de gerefor
meerd-' kerken principieel niet ontstaan
is om een dogmatische kwestie. Want
toen men in 1943 tot een uitspraak
kwam, gaf dat geen moeilijkheden.
Eerst nadat in 1944 prof. dr. K. Schilder
door de synode was afgezet, begon de
vrijmaking. Al wordt de vervangingsfor
mule terzijde gesteld, dan brengt dit con
fessioneel geen veranderingen teweeg.
VASTSTELLING
Ds. W. Schouten te Utrecht-Noord
en met hem diverse andere sprekers
had bezwaar tegen de vaststelling, die
in het rapport volgt op het voorstel om
de leeruitspraak-1946 terzijde te schui
ven. Wat daar wordt vastgesteld over
de leer van het Verbond, wekt de in
druk dat de synode toch niet uitslui
tend op de Drie Formulieren van Enig-
Ds. G. Y. Vellenga te Apeldoorn
verklaarde, dat hij na lezing van het
rapport met meer vreugde gerefor
meerd was. Van degenen, die het
hebben samengesteld, werd veel
zelfoverwinning gevergd, omdat zij
tot de generatie behoren, die reeds
in het ambt stond toen de gebeur
tenissen rond 1944 plaats hadden.
Ouderling S. Melse te Leiden vond de
in het rapport aangewezen weg in de
gegeven omstandigheden wel de beste,
maar kon toch niet in hoera-stemming
zijn. „Als ik mij verblijd, dan doe ik
dat op hoop tegen hoop", zei hij. „Want
de deur is door de synode van Spaken
burg voorlopig op het nachtslot gedaan"
Almelo en Baarn gaven hoop, dat de
hereniging plaatselijk zou worden gesti
muleerd. De heer Melse was echter
niet overtuigd, dat de weg naar eenheid
openligt als de vervangingsformule ter
zijde is gesteld. „Levensgroot staat tus
sen beide kerken nog de herziene kerk
orde. die van vrijgemaakte zijde on
schriftuurlijk is genoemd, omdat de
hiërarchie daarin gelegaliseerd
zijn"
Toch zou men, volgens de heer Melse,
niet al te veel acht moeten slaan op ne
gatieve reacties uit vrijgemaakte kring.
Het gaat allereerst om herstel van ver
trouwen in eigen kring.
Prof. dr. K. Dijk, oud-hoogleraar, zet-
Ds. A. C. van Nood te Velsen
de zelfs, dat de „vaststelling" beschouwd
zou worden als een „tweede vervangings
formule". Hij deed het voorstel om
leen de Drie Formulieren bindend
verklaren, waarin de zakelijke inhoud
de vervangingsformule vervat is. De
.vaststelling" kan dan geheel verval-
bestellen.
(Adv.)
Beroepinprswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Aangenomen naar Twello (2e pred.
L.): J. B. Cats te Beusichem.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Oude- en Nieuwe
Bildtdijk: A. Trerniet te Lemelerveld.
Ds. M. Kamper te Wierden meende,
dat de synode, wil zij metterdaad tonen
een nieuw begin te willen maken, alleen
tot de Drie Formulieren zou moeten te
rugkeren. Ook prof. dr. D. Nauta te Am
sterdam vond dat de beste oplossing,
mits men het niet zou zien als een „te
rugkeren" naar deze formulieren, want
de geref. kerken hebben daar steeds
verminderd aan vast gehouden.
Prof. dr. A. D. R. Polman te Kampen
stelde zich achter de voorstellen, maai
dan met behoud van de „vaststelling".
De vervangingsformule moet terzijde,
niet omdat zij in strijd is met de Heili-
bestellen.
(Adv.)
PRIJZEN IN GEDING
\/AN SOCIALISTISCHE zijde heeft tikel van dr. W. J. van de Woestijn»
men weer een nieuwe mogelijk- citeren wij het volgende:
,Een
de geref. kerken de geestelijke stand
opbrengen om wat hier bele-
handhaven. Dat is een stap
rug, want de grote meerderheid in de
geref. kerken houdt volgens prof. Pol-
vast aan de waarheid, die in de
angingsformule tot uitdrukking is
gebracht. Vandaar dat de hoogleraar de
door sommigen gewraakte toelichting
niet wilde missen.
VERSTARRING
De rapporteur, prof. Ridderbos, ver
zekerde dat de commissie niet de be
doeling had om een nieuwe vervan-
gintgsformule op te stellen, nu de oude
aan de kant gaat. De vaststelling'
achtte hij nodig, opdat de vrijge
maakte kerken wanneer zij tot sa
enspreken bereid zouden zijn we
ten „wat ze aan ons hebben, hoe wij
denken over de twee lijnen in de leer
van het Verbond".
Is het niet een blijk van verstarring,
•anneer men geen regel aan de belij
denis mag toevoegen? vroeg hij. Als dit
niet meer gezegd mag worden in de ge
reformeerde gezindte, dan is het toch
wel wanhopig.
Veel liever had prof. Ridderbos de he
le leeruitspraak-1946 willen handhaven,
en er de voorkeur aan gegeven om
daarover samen te spreken. Maar ge
tuige het antwoord der synode van Spa
kenburg, krijgt men met de leeruit-
spraak geen voet aan de grond.
In tegenstelling met ds. D. A. Vogel
Geleen, die helemaal niet geloofde
dat de vervangingsformule zegenrijk ge
werkt heeft zoals in het rapport staat
stelde prof. Ridderbos vast, dat de-
formule aanvai elijk veel nut heeft
afgeworpen, hetgeen diverse synodele
den ook hadden getuigd. Later heeft
echter ee.i my+'ie gemaakt om de
vangingsfcrmule; sommige kerkelijke
bladen hebben deze uitspraak des geloofs
verguisd en dit hacl tot gevolg, dat de
roep om terzijdestelling steeds harder
ging klinken.
Verscheidene sprekers gaven de
wens te kennen, dat men ook de an
dere kerken der gereformeerde ge
zindte in deze aangelegenheid z<
trekken. Voortdurend noemde men de
christelijke geréformeerde kerken.
Daarom maakte praeses Van der
Woude met dankbaarheid melding
van een telegram, ontvangen v
synode dezer kerken te Rotterdam (in
antwoord op een daags tevoren
Rotterdam gezonden telegram uit de
Utrechtse synode) dat van warm
medeleven getuigde.
bestellen.
(Adv.)
Dr. J. D. Pienter terug
uit Nieuw-Guinea
Zondag a.s. hoopt de Hervormde
zendingspredikant dr. J. D. Pienter
uit Nieuw-Guinea in Nederland terug
te keren, waar hij voorlopig zijn in
trek zal nemen in het zendingshuis.
Dr. Pienter, die als zendings-predikant
verbonden is aan dé classis Schiedam
en die dit voorjaar naar Seroei vertrok
om daar de leiding op zich te nemen
van de opleiding van Papoease gemeente
voorgangers, moet thans reeds terugke
ren omdat het bleek dat hij tegen de
verwachting der geraadpleegde specia
listen, met zijn zwakke ogen onder de
omstandigheden op Nieuw-Guinea zijn
werk niet kon verrichten.
Dr. Pienter, die voor hij in zendings-
dienst trad predikant was van de Her
vormde gemeente te Lemmer, stelt zich
weer beroepbaar in de Hervormde Kerk.
Vrijzinnige hervormden bijeen
n
Op de algemene vergadering
van de Vereeniging van Vrijzinnig
Hervormden in Nederland, die
woensdag en donderdag in de
Stadsschouwburg te Deventer
wordt gehouden, is besloten tot
een wijziging in het redactiebe-
leid van het persorgaan van deze
vereniging „Kerk en wereld".
Naast de zeer „links" georiën
teerde professor dr. P. Smits,
zal een meer „rechtse" mede
hoofdredacteur worden benoemd,
terwijl de redactieraad eveneens
zal worden uitgebreid. Ook zal
een redactiesecretaris worden
aangesteld.
(Advertentie)
125
Zodra hij de klik van de deur hoorde gaan pro
beerde namelijk een officier, die met zijn rug naar
Nicolson gekeerd zat. met zijn arm, die het verst
van laatstgenoemde was verwijderd, zodat deze nem
niet kon zien, een revolver uit een foedraal
zijde te halen. Hij had de loop er reeds
hij vlak boven zijn rechteroor
kreeg met de kolf
toen
gemene opstopper
Nicolsons automatische ge-
De revolver kwam zonder onheil aan te rich
ten op de parketvloer terecht r- J~
de officier zakte
op tafel, waarbij zijn hoofd
een rvog vrijwel geheel gevulde fles wijn omstootte.
Het zachte geklok van de wegstromende wijn vorm
de een eigenaardig contrast met de onnatuurnjKc
stilte die in de zaal heerste. Als gehypnotiseerd
door het enige, dat zich bewoog in het vertrek,
volgden dertien paar ogen de bloedrode vlek, die
zich steeds verder over het witte tafellaken uit
breidde.
Nicolson draaide zich weer om teneinde een bük
te werpen door de door hem geopende deur. Ze
bleek uit te komen in een lange, ledige gang. Hij
sloot de deur weer, deed haar op slot en opende de
volgende. Deze bleek toegang te geven tot een klei
ne vestiaire van ongeveer twee meter in het vier
kant. zonder enig venster. Deze deur liet Nicolson
openstaan.
Hij ging weer naar de tafel en liep deze snel langs
om de mannen op wapens te fouilleren, terwij)
Mc-Kinnon zijn tommy-gun gereedhield. Zodra hij
klaar was. bleef hij op wacht staan, tot de boots
man aan zijn kant betzelfde had gedaan. De buit
bleek verrassend klein te zijn: een paar messen en
bij de officieren drie revolvers. Die welke op de
grond was gevallen meegerekend dus in totaal vier.
Twee stak Nicolson tussen zijn eigen riem, terwijl
hij d« beide overige aan McKinnon overhandigde.
Onder kritiekè omstandigheden was het automati
sche geweer een veel afdoender wapen.
Nicolson begaf zich hu néar het hoofdeinde van
door ALISTAIR MAC LEAN
(vertaling Rob Limburg)
de palmen ni
had verlang.
„Ik weet w
langzaam
boven, precies zoals Nicolson het
e zijn?" vroeg hij
bent." Kiseki sprak zijn Engels
re van gemakkelijk, maar toch
verstaanbaar. „Van de Engelse tankboot ,,Viromar
Dwazen bent u, krankzinnige dwazen! Wat voor
kansen hebt u? U kunt zich veel beter meteen
geven. Ik beloof u
„Hou
die
mond!" Nicolson knikte naar de twee
aan weerskanten van hem zaten,
het legei
de tafel en keek de onmatig dikke man aan, die in
dc stoel van de tafelpresident zat.
„Bent u kolonel Kiseki?"
De officier knikte, maar zei niets. Hij was nu van
zijn verbazing bekomen, en de oplettende ogen wa
ren het enige bewijs dat er toch wel wat omgmg
achter dat onverstoorbare gezicht. Hij had zijn even
wicht weer hervonden, en beheerste zich nu volko-
Een gevaarlijk heerschap, dacht Nicolson
ber, het zou fataal zijn wanneer men hem onder
schatte.
„Zeg tegen deze heren dat
fel moeten leggen, J- -
ze daar laten."
„Dat doe ik niet." Kiseki kruiste de armen over
zijn borst en leunde nonchalant achterover in zijn
stoel. „Waarom zou ik...." Hij uitte een kreet van
pijn. toen de loop van het automatische geweer diep
in zijn vlezige nek boorde.
„Ik tel tot drie," zei Nicolson onverschillig. Het
liet hem echter verre van koud. Kiseki's dood zou
een lelijke streep door zijn rekéning zijn. „Een....
twee
„Hou op!" riep Kiseki uit. terwijl hij zo ver mo
gelijk naar voren boog om aan de geweerloop te
ontkomen en snel begon te praten. Bijna op hetzelf
de ogenblik kwamen overal de handen op tafel, met
officier van het legei en een donkere Indonesiër
met brede kaken, onberispelijk golvend zwart haar,
en een piekfijn grijs pak aan „Wie zijn dit?"
„Mijn onderbevelhebber en de burgemeester
Bantuk."
„O ja? De burgemeester van Bantuk?" Vol be
langstelling nam Nicolson de burgemeester op. „Ze
ker een ijverig collaborateur?"
„Ik begrijp niet waarover u het hebt." Kiseki keek
Nicolson aan door zijn tot spleten vernauwde oog
jes. „De burgemeester is medeoprichtei '!J— --
onze Grootaziatische Gemeenschap vooi
„Houd nu toch eindelijk eens op met al dat ge
praat'" Nicolson keek de kring van de aanzitten-
den eens rond. Een paa- officieren, een stuk of zes
Chinezen, een Arabier en een paar Sumatranen
Vervolgens wendde hij zich weer tot Kiseki. „U,
uw onderbevelhebber en de burgemeester blijven
hier. De rest begeeft zich naar die vestiaire daar."
„Stuurman!" riep McKinnon, die bij een van de
ramen stond, zacht. „Daar komen ze de laan in
„Schiet op!" Opnieuw gaf Nicolson Kiseki een por
in zijn nek met zijn geweer „Zeg hun, dat ze on
middellijk naar die vestiaire gaan."
„In dat hok? Daar stikken ze. Er is daar geen
greintje frisse lucht!" protesteerde Kiseki ontzet.
„Ze kunnen wat mij betreft ook hier sterven,
eer een nieuwe mogelijk
held ontdekt om de vrijere loonvor
ming te dwarsbomen.
Tot nog toe heeft men voornamelijk
getamboerd op de nadelen van dit
nieuwe systeem voor de lonen van
de werknemers, het zou zelfs sociaal
onrechtvaardig zijn. Maar de werk
nemers komen hiervan niet zo erg
onder de indruk, zij nemen al dat
geschrijf in de socialistische pers
over het algemeen met een grote
korrel zout. Zij begrijpen tenslotte
ook wel, dat deze pers nu eenmaal
niet anders kan.
De feiten hebben tot nog toe uitge
wezen, dat de vrijere loonvorming
voor de werknemers niet zo onvoor
delig uitvalt. Veilig kan gesteld wor
den. dat, wanneer Nederland weer
op een loonronde was getracteerd,
deze beslist geen 5 procent had be
dragen, een loonsverhoging, welke
thans de „metaal" wèl heeft gekre
gen.
De nieuwe mogelijkheid, die men
aangrijpt om de vrijere loonvorming
te bestoken, signaleerden wij in het de prijzen,
dagblad „Het Parool". Uit een ar-
WAAKZAAMHEID GEBODEN
volgende
de grootste bezwaren, die
men in ondernemerskringen had te
gen een regering met socialisten,
was wel, dat van zo'n regering een
te grote bemoeienis met de prijzen
gevreesd werd.
„Welnu, thans heeft men een rege
ring zonder socialisten, en wat is
het resultaat? In de eerste plaats
dreigt de arbeidsvrede in gevaar t»
komen, en ten tweede heeft deze ré-
gering met haar loonpolitieke beleid
een situatie geschapen, die hoogst-
waarschijnlijk tot een verscherpt
toezicht op de prijzen zal leiden."
Men wil dus nu het leven van d»
regering moeilijk maken door d»
nieuwe loonpolitiek te treffen in nng
haar gevolgen voor het prljzenfront. enig
Opgemerkt dient te worden, dat het pj
toezicht op de prijzen gedurende de heic
vorige kabinetten de socialisten Ai
nooit vèr genoeg ging. Het is aan voo:
minister Zijlstra te danken geweest,
dat de regering nooit verder gegaan Q
globale stabilisatie van derl
TVTU ER een nieuw kabinet is op-
getreden, dat een christeiijk-
sociale politiek wenst te voeren en
het bedrijfsleven zijn eigen verant-
Wanneer hiervoor voldoende begrip 'B
is gegroeid, zal de overheid zich Lei
kunnen beperken tot een globaal en p
zeer summier toezicht op de prijzen, km
woordelijkheid wil laten dragen, ook Thans is het echter een t
in het loonbeleid, gaan er veel din- ciale rechtvaardigheid en maat- grE
gen veranderen. Het bedrijfsleven schappelijke verantwoordelijkheid,
moet opnieuw leren, de lonen niet dat juist op dit moment scherp op
verder op te trekken dan de be-
drijfsuitkomsten rechtvaardigen.
De uniforme loonsverhogingen in het graag doen voorkomen, alsof dit toe
verleden, die dikwijls geen enkel zicht, dat in de beginperiode tame-
bedrijfstak en bedrijf, hebben hier dezelfde geest, als waarin zij thans
daar een verkeerde mentaliteit
doen groeien
gestimuleerd.
Indien het bedrijfsleven zijn verant
woordelijkheid verstaat, zal Neder
land onder leiding van de nieuwe
ook het wel eens wat uitblijven van
onjuiste praktijken een goedkeuring van een c.a.o. door
het College van Rijksbemiddelaars
hekelen.
Vanzelfsprekend is het hier ook het
het systeem, dat tot uiter-
regeringspolitiek weer kunnen terug- ste voorzichtigheid maant. Het col- ce
aatschappe- lege staat nog wat kritisch tegen- js,
over de peiling van de produktiviteit Dc
Evenals bij elke zaak die in bewe- door het bedrijfsleven. In de eerste
ging wordt gebracht kunnen echter plaats, omdat van deze peiling veel
ook hier onregelmatigheden ont- afhangt, en in de tweede plaats, om- vo
staan. Er moet immers een weg te
rug afgelegd worden.
kunnen voorkomen, dat de
dat het bedrijfsleven zelf nog i
ervaring heeft.
Met dit alles blijven de socialisten
ondernemers, nog te weinig door- echter in gebreke, overtuigende ar-
drongen van eigen maatschappelijke gumenten aan te voeren tegen de
verantwoordelijkheid, al te royaal vrijere loonvorming. Het is boven-
met een bepaalde loonsverbetering
zouden instemmen, in de hoop dit
aan de prijzenkant wel weer te zul-
dien onwaarachtig om steeds te ko-
aandragen met hoge dividen
den, die door bepaalde ondernemin-
len vinden. Om deze mentaliteit de gen worden uitbetaald, en tegelijker-
kop in te drukken zal vooral in de tijd de vrijere loonvorming de voet
eerste tijd scherp toezicht nodig dwars te zetten. Het is immers juist
zijn. Het bedrijfsleven zal dan ge- deze vorm van loonpolitiek, die het
dwongen worden, bij het bepalen mogelijk maakt, dat in bedrijven,
van de loonhoogte niet verder te
springen dan de polsstok van de pro
duktiviteit lang is.
INTERNATIONAAL GEZIEN
dat liever doen. Maar dan komt u het eerst
aan de beurt." Nicolson leunde wat extra-zwaar te
gen het geweer aan en hield zijn hand reeds aan
dc trekker.
(Wordt vervolgd)
Aanleiding tot deze wijziging in het
redactionele beleid is de verontrusting,
de vereniging is ontstaan ö'oor
twee artikelen van de 'hoofdredacteur
„Kerk en wereld" in de nummers
27 maart en 24 april van dit jaar.
Op eerstgenoemde datum schreef dr.
Smits het geruchtmakende artikel:
.Waarvoor stierf Jezus". In het
i 24 april verscheen een artikel,
hij weliswaar een en ander te
rugnam, doch op een wijze die velen
niet bevredigde.
Een verzoeningsnummer, dat op 22
het licht zag en waarin anderen aan
woord waren werd naderhand ook niet
voldoende geoordeeld. Het verwijt
tekort te zijn geschoten, zowel ten
zien van de redactie als ten aanzien
het hoofdbestuur werd gehandhaafd. De
voorzitter van de vereniging, de heer R.
Remmelts, heeft aan deze kwestie in
zijn openingsrede uitvoerige aandacht
besteed'. „Hoe meer ons hoofdbestuur
zich bezig hield met de tot uiting ge
komen bezwaren tegen het redactionele
beleid van dr. Smits aldus de heer
Remmelts des te meer werd het dui
delijk, dat „Fikkie" (een door dr. Smits
zijn eerstgenoemde artikel gebezigde
uitdrukking) hierin een volkomen on
dergeschikte rol speelde, al komt hem
de eer toe de aanleiding te zijn geweest
tot het begin van een gedachtenwisse-
ling, die in onze kring zeer noodzakelijk
die grondig gevoerd zal moeten
worden".
Prof. Smits, die in de vergadering niet
aanwezig was om mede daardoor zoveel
mogelijk vrijheid te geven voor een open
gedachtenwisseling over zijn beleid wil
de echter, nu een aantal vrijzinnige her
vormden nog steeds van mening was
dat hij zijn paasartikel niet ruimhartig
en ongereserveerd zou hebben terugge
nomen, dienaangaande geen enkele twij
fel meer laten bestaan. Op zijn verzoek
las de heer Remmelts dé vergadering
daarom en verklaring van prof. Smits
voor, waarin deze onder meer zegt het
tc betreuren dat „de ongelukkige en in
acceptabele vorm" van zijn Goede Vrij
dag-artikel het eigenlijke gesprek ov<
de belangrijke theologische vragen d:
hij aan de orde bedoelde te stellen vei
hinderd heeft. Aan het slot van zij
verklaring deed prof. Smits een beroep
op alle vrijzinnige hervormden „om met
elkaar als beweging achter ó"it incident
nu definitief een punt te zetten, met het
oog op de mogelijkheid en wenselijkheid
van een nieuw en beter begrip".
In het slot van zijn jaarrede
heer Remmelts onder meer: „Hoe lan
ger ik de gedachtenwisseling i
kerkelijke kring volg, des te sterker
word ik er van overtuigd, dat alle stro
mingen om tot een gelijke formulering
van Ons geloof te komen een belemme
ring zijn voor de verwezenlijking van de
gemeenteopbouwgedachte. maar ander
zijds besef ik ook steeds duidelijker hoe
veel groter en funester het gevaar is,
als men het gesprek over theologische
geschillen vermijdt en aldus ten op
zichte van èlkander een te grote voor
zichtigheid in acht neemt".
In de namiddagvergadering van de
eerste dag heeft ds. D. Oosten uit En
schede een referaat gehouden over
„Problematiek van a'e wijkgemeente"
TN BELGIË heeft men op 1 septem-
ber j.l. weer een nieuwe algeme
ne loonronde doorgevoerd van VA
procent. Dit was nodig, omdat de
kosten van levensonderhoud boven
ogenblik de gedachten in Engeland.
Hier wil men zelfs op het ogenblik
alle loonsverhogingen zoveel moge
lijk achterwege laten en het voor
deel van de werknemer zoeken in
i bepaald aantal punten waren het doorvoeren van prijsverlagingen.
gestegen. De arbeider krijgt dan
meer geld in handen, en voor zich
zelf heeft hij misschien nog het idee
erop vooruit te gaan, maar hij komt
er geen stap verder mee, indien de
prijsontwikkeling gelijke tred houdt
met de loonsverhogingen.
Het zijn juist de algemene loonron-
den, die de prijsstijgingen en de
geldinflatie in de hand werken en
aan de loonsverhogingen een groot
deel van de reële betekenis ontne
men. Doorvoering van een loonronde
betekent immers, dat ook de bedrij
ven die het niet of minder goed kun
nen doen meer loon moeten betalen,
Enkele jaren geleden heeft de Britse
regering de zogenaamde commissie
der „Drie Wijzen" ingesteld. Deze
commissie heeft een studie gemaakt
van het prijspeil, de produktiviteit
en de hoogte van de inkomens in
Engeland: zij kwam tot de conclu
sie, dat Engeland tot nog toe aan de
inflatoire druk is ontkomen en dat
daarom nu de gelegenheid aange
grepen moet worden om de produk-
tie en het reële inkomen te verho
gen door de prijzen te verlagen. Een
nieuwe verhoging van lonen, winsten
en prijzen wordt afgeraden.
Engeland gaat ter gezondmaking
wat per definitie prijsstijging, geld- van zijn economie nog een stap ver-
ii de
juist de vrijere loonvorming, welke de Nederlandse; wij behoeven deze
hiervoor een stokje wil steken en tot
een meer rechtvaardig en reëel
loonbeleid wil komen.
In dezelfde richting gaan op het
stap verder niet te maken. Maar
ook internationaal gezien wordt hier
mee de juistheid van de Nederland
se politiek onderstreept.
bestellen.
(Adv.)
Ds. F. E. Huizinga iverd president
Maandag en dinsdag 7 en 8 sept. Een belangrijke Commissie is de nieuw
Tgaderde op het Nederlandse
Baptisten Centrum „De Vinkenhof"
te Bosch en Duin Utr. het besturend
comité van de Europese Baptisten Fe
deratie, waarin alle Europese Baptis
ten Unies opgenomen zijn, omvattend
bijna anderhalf miljoen lidmaten.
Als nieuwe president van deze Fe
deratie werd benoemd ds. F. E. Hui
zinga tc Hengelo O, tot nu toe vice-
president van deze Federatie (sinds
1958). Ds. Huizinga volgde in deze
positie dr. Erik Rüdén van Zweden
op, die is benoemd als toegevoegd
sekretaris van de Baptisten Wereld
Alliantie voor Europa.
De nieuwe begroting van de Federatie
eindigde op een salö'o van ƒ76.000.
Met dit geld hoopt men zwakker werk
van de Baptisten in verschillende lan
den te steunen, terwijl ook het jeugd
werk een eigen programma heeft voor
uitwisseling
Bijbelstudie
Een Commissie voor Bijbelstudie en
lidmatentraining heeft uitvoerige plan
nen voor het bevorderen van de bij
belstudie in samenwerking met andere
kerken opgesteld. Men hoopt interna
tionale en nationale bijbellessen uit te
ingestelde vredescommissie. Besloten
werd, dat de Federatie in samenwer
king met andere Baptisten instanties
en met andere kerken zou onderzoe
ken wat gedaan zou kunnen worden
om de internationale vrede te bevor-
De Federatie heeft een eigen zei.dings-
werk in Kameroen, waarin 9 nationale
Unies samenwerken. Men *eeft er
reeds 11 zendelingen van verschillende
landen en de nieuwe begroting be
draagt 160.000—320.000. Eén der
zendelingen wenst men speciaal voor
arbeid onder de Moslems op te leiden.
Dit federatieve zendingsgenootschap is
nog slechts drie jaar geleden gestart
irt dit werk.
Congres
Het volgend jaar zal het besturend co
mité in Oostenrijk bijeenkomen. Reeds
nu is echter besloten, om in 1963 weer
een groot Europees Baptisten Congres
te houden. Men heeft allereerst ge
dacht aan Nederland als plaats van
samenkomst. Zou dat niet lukken, dan
komen Duitsland, Zweden of Frank
rijk in aanmerking als ontvangende
Unie. Het laatste Congres voor Europa
vond plaats in 1950 te Berlijn, waar
10.000 bezoekers aanwezig waren.
bestellén.
(Adv.)
