f
CHRISTELIJK
In georganiseerd overleg
zelfbeheersing gevraagd
Synode Gereformeerde Kerken
begint haar werkzaamheden
Kanttekening
Internationale conventie
voor huwelijk gevraagd
iTeithen
Japan viert jubileum met
evangelisatiecampagnes
Ontsnapt
langs Krakatau
Niet C.N.V. verbrak verbondenheid
Actuele, sociale
vraagstukken
Met de mening, dat het
C.N.V. en de K.A.B. door zich
gezamenlijk met het N.V.V. in
adres tot de leden van de
Tweede Kamer te richten, de
confessionele verbondenheid
verbroken zouden hebben, is
de redactie van De Gids, or
gaan van het C;N.V., het niet
De Gids vindt, dat de din
gen wel heel erg op hun kop
worden gezet. Bij de opstelling
i het S.E.R.-advies, aldus
De Gids, hebben de werkge-
s gepleit voor de datum van
1 januari a.s., waarop de al
gemene maatregelen tot huur-
en melkprijsverhoging moesten
worden ingevoerd. Het C.N.V.
heeft toen gepleit voor 1 juli
als datum van ingang. Werkge
vers en werknemers hebben el
kaar ten slotte gevonden in het
compromis van 1 april.
De regering koos echter voor
1 januari. En wat deden toen
de confessionele werkgevers?
Zij gingen achter de regerings
nota staan en verbraken daar
mee de confessionele verbon
denheid, aldus De Gids.
Om de welvaart
Wie de debaiten rond de rege
ringsnota gevolgd heeft, heeft be
wondering gekregen voor de vast
beradenheid, waarmede deze re
gering haar opvatting over het
toekomstig te voeren beleid ver
dedigd heeft, zo schrijft de voor
zitter van de Nederlandse Bond
van Christelijke Schilderspatroons
de heer J. Koster, in het orgaan
van de bond. het Schildersgilde.
Vergissen wij ons niet, zo ver
volgt het blad, dan menen we te
mogen constateren, dat de rege
ring bestaat uit mannen, die in
staat en bereid zijn met de inzet
van al hun krachten het alge-
gemeen belang te dienen.
Dit kan echter, naar de mening
van de heer Koster, niet gezegd
worden van de wijze, waarop di
verse maatschappelijke groeperin
gen meenden de aandacht van de
regering voor zich te moeten op
eisen. In de roep om verdeling
van de welvaart, kreeg men nu
niet direct de indruk, dat het al
gemeen belang beoogd werd.
De debatten wekten meerdere
malen de gedachte, dat er een
touwtrekken aan de gang was.
Een slagveld, waar de strijd om
de macht wordt gevoerd en waar
weinig te bespeuren viel van „een
meeleven in het bestaan van de
medemens".
Ontaarde gemeenschap
De heer Koster gelooft, dat het
de taak van het christelijk geor
ganiseerd bedrijfsleven, in al zijn
vertakkingen (ook van werkgevers
en werknemers) is, daarvoor het
oog te openen. Prof. dr. T. P.
van der Kooij zegt in zijn voor
treffelijk boek „Om welvaart en
gerechtigheid": Gemeenschap is
een der maatstaven van de men
selijke waardigheid, maar mag
niet op zichzelf worden genomen;
zij mag niet in dienst worden ge
steld van het brute eigenbelang,
of van het groepsegoïsme. Ge
beurt dit, dan is van menselijke
gemeenschap geen sprake meer,
maar is zij ontaard in een kud
de of horde."
Wij hopen, maar weten niet, zo
vervolgt de heer Koster, of er con
tact is geweest in het Convent
van Christelijke Sociale Organisa
ties. maar hij vraagt zich af. of
het te veel gezegd is, wanr
gemerkt wordt dat van d
leg weinig te bespeuren
In de naaste toekomst zal zo
wel van werkgever als van werk
nemer in het georganiseerd over
leg zelfbeheersing en zelftuchl
worden gevraagd. Willen de chris
tenwerkgevers en -nemers een
waarlijke bijage leveren tot het
welvaren van land en volk dan
zullen zij daarin moeten voor
gaan.
De heer Koster eindigt zijn ar
tikel met nog een tweede citaat
van prof. dr. Van der Kooij:
Wanneer de ene groep zich weet
te beveiligen, krijgt een andere
het volle gewicht van de tegenslag
te drager Het lijkt eerlijker, dal
de tegenspoed wordt gedeeld even
als trouwens de voorspoed. Het
lijkt in overeenstemming met de
menselijke waardigheid, indien dit
vrijwillig geschiedt. Er moet ruim
te zijn voor toepassing van de
oude regel: alles wat gij wilt dat
u de mensen doen, doe gij hun
Waardering
Min of meer in het zelfde vlak
als het artikel van de heer Kos
ter ligt het commentaar, dat Ons
Platteland, orgaan van de C.B.T.B
schrijft onder de titel: Waarde
ring. Het gaat om de waarde
ring, die de agrarische bevolkings
groep en de niet-agrarische bevol
kingsgroepen over en weer voor
elkaar hebben.
Vaak wórdt in de landbouw-
pers de klacht geuit, aldus Ons
Platteland, dat de waardering
voor de landbouw te gering is.
Wil men echter waardering ver
wachten, dan dient er een on
rechte, wederzijdse belangstel
ling te bestaan. Belangstelling
van de agrariër voor de positie
en het handelen van de met-
agrariër en omgekeerd. Waar
dering is een uiting, die slechts
kan groeien in een sfeer van
openhartige belangstelling en
vertrouwen. Gevraagd wordt
dat men eerlijk en openhartig
de kaarten voor elkaar op tafel
legt. Het betekent ook, dat men
zich moet inspannen om van
eikaars problemen kennis te
nemen en zich hierover een goed
begrip te vormen.
Het valt niet te ontkenven,
aldus Ons Platteland, dat er
wederzijds aan een goed begrip
nogal wat mankeert. Iedere
goede gelegenheid, die zich
voordoet, dient dan ook benut
te worden om hierin verandering
te brengen.
Reeds vaak werd gewezen op
het nut van public relations.
Wie zich in zichzelf opsluit,
heeft weinig waardering te ver
wachten. En deze neiging ligt
de plattelanders nogal. Gelukkig
bestaat thans een neiging tot
meer openheid, aldus het orgaan
van de C.B.T.B.
Eerste zitting vier tot zes weken
Vrijgemaakten
willen bekering,
gee/i consensus
Vandaag begint de Gerefor
meerde Generale Synode van
Utrecht, die op 30 juni j.l. offi
cieel werd geopend, haar werk
zaamheden. De zittingsduur
verdeeld over twee perioden,
maar men neemt aan dat toch
de eerste zitting ongetwijfeld nog
een maand, zo niet zes weken zal
duren. De aandacht van het kerk
volk is in het bijzonder op deze
synode gericht, omdat velen
mening zijn, dat het dode punt
in de verhouding tot de vrijge
maakte kerken overwonnen is,
Van overal uit het land zijn missives
en brieven aan de synode gezonden.
Velen dringen er op aan dat de zoge
naamde vervangingsformule zal ver
dwijnen, en ongetwiifeld zal e>' tijdens
de synode zware druk op deze ge
loofsuitspraak worden uitgeoefend.
Toen de synode begon, waren de ver
wachtingen hoog gespannen. Het zag
er naar uit dat er een kentering was muuu moeien wonu
gekomen in de moeilijke verhouding zinde kerken. Er zijn
vrijgemaakten dat de synodalen zul
len proberen „in troebel water te vis
sen" en door het terzijde stellen van
de vervangingsformule een individue
le terugkeer van vrijgemaakten naar
de Gereformeerde Kerken zullen uit
lokken. Men vreest een herhaling van
1950, toen dr. F. L. Bos in Vlaardin-
gen de vrijgemaakte gelederen verliet
en velen hem volgden.
delijkheid. Dat de Nederlandse Zen
dingsraad het voorbeeld van Noorwe
gen zal volgen en geheel uit zal tre
den is niet aan te nemen en ook de
gereformeerden zullen op misschien
enkele stemmen na niet in
richting aandringen.
GEZANGEN
>ral
beweging
De tongen zullen
komen als wet zal gaan over n
stel om het aantal gezangen
uit te breiden. Dat er een uitbreiding
zal komen is wel zeker, maar of alle
I voorgestelde gezangen aangenomen
zullen worden moet betwijfeld worden.
Ook het voorstel om gezangen voort-
aan „liederen" te gaan noemen vindt
j zeker geen algemene instemming. Dit
onderwerp zal echter wel
I groot gedeelte aan een
worden overgelaten.
weken blijkt bovendien sterk
onderscheid tussen de beide kerken
niet alleen dogmatisch is, maar voor
al kerkordelijk. De vrijgemaakten
wensen onder geen enkele voorwaar
de de nieuwe gereformeerde kerkor
de te aanvaarden. Maar ook als deze
synode de vervangingsformule opzij
schuift, dan zal zij ongetwijfeld 'niet
bereid a. jn om d® kerkorde weer af
te schaffen. Het ziet er naar uit dat
onder de huidige omstandigheden, die Ook over het zogenaamde verschralings
kerkorde een veel groter struikelblok rapport zal wel langdurig worden ge
ls. I sproken, hoewel dat gesprek
schijnlijk niet veel practische
quenties voor het dagelijks kerkelijk
I leven zal hebben.
Er komen een aantal zeer belangrijke!Het is heel gemakkelijk om over gces-
rapporten aan de orde. Vooral het! telijke verschraling te praten;
rapport over „oecumeniciteit en plu-
riformiteit" zal wel de monden los
F.en ivnord voor vandcicip
Gisteren was het precies tweehonderd jaar geleden dat de
grote bestrijder van de slavenhandel William Wilberforce
werd geboren. Wij kunnen het ons nu vrijwel niet meer in
denken hoe eens gehele negerdorpen werden leeggeroofd en
de inwoners onder omstandigheden waaronder het nu ver
boden is vee te vervoeren naar de slavenmarkten van de
Nieuwe Wereld werden versleept.
En toch is sedertdien de wereld niet veel verbeterd. Wat die
eeuw de negers misdeed, heeft onze eeuw de Joden misdaan.
In wezen is het menselijk hart nog tot precies dezelfde dingen
in staat. Wij kunnen de ergste misstanden wegnemen, en j
steeds duiken er weer andere op. De wereld staat voor een
nooit eindigende strijd tegen het kwaadomdat het kwaad
niet voortkomt uit de omstandigheden, maar uit het hart.
Daarom is het ook niet voldoende om de omstandigheden te
veranderen.
Er wordt tegenwoordig vaak gezegd dat we moeten zorgen j
dat de mensen een menswaardig bestaan kunnen leiden, maar
zolang het hart niet verandert, kan de wereld niet veranderen.
Daarom heeft God nimmer gezegd: „Verander de wereld en Ge
begin bij jezelf." Deze eis is niet te vervullen. Niemand is in
staat om zichzelf werkelijk te veranderen. Hij kan een tijd- king
lang tevreden zijn, maar altijd weer beseft hij, dat het mis- Kc
lukt. Daarom spreekt God over de wedergeboorte. Hij wil ge^
door Zijn Geest de mens een nieuw hart geven. Hij zegt: L>
„Verander de wereld door u aan Mij over te geven." 'lege:
dem
VREEMDE ZUIVERAARS
WERELDRAAD
K<
met de vrijgemaakte kerken. Vooral
de daad van Almelo, die een schor
sing ophief, werkte op de verbeelding
van de mensen in de kerkbanken, ook
al klonk van veel kansels de waar
schuwing dat een overdreven optimis
me zeker niet geoorloofd was.
Intussen is maar al te zeer bewaarheid
wat ds. H. W. H. van Andel, dié na-
de Gereformeerde kerk
maken. In dit rapport wordt gevraagd
om opnieuw deputaten te benoemen,
die deze hele kwestie theologisch kun
nen gaan bestuderen,
r. J. M. van Minnen heeft uit dit rap
port de conclusie getrokken dat de ge
reformeerden zich beslist niet bij de
Wereldraad van Kerken zullen aan
sluiten en zij dus een soort van loco
motief moeten worden voor gelijkge-
aantal stern-
opgegaan, die niets dergelijks in
de rapport konden lezen, en toch nog
de hoop uitspraken dat de Gerefor
meerde Kerken zich bij de Wereld
raad zullen aansluiten. Onze indruk
is dat deze hoop rust op een wel heel
wankele basis.
Via nog een tweede rapport zal de We
reldraad in de besprekingen worden
betrokken. De verhouding van de Ge-
Utrecht-Oost de synode begroette, zei: I reformeerde Zending tot de Neder-
„De zaken liggen niet zo eenvoudig
als sommigen het zich hebben voor
gesteld. Veel wijsheid en geestelijk
inzicht en bovenal een grote liefde zal
van weerskanten nodig zijn om de
weg tot elkaar te vinden."
BEKERING
De vervangingsformule is niet het enige
struikelblok. Dat is wel heel erg dui
delijk uit de persdiscussies van de af
gelopen maanden gebleken. Ook als de
synode besluit om de formule opzij te
zetten, zullen vele vrijgemaakten nog
niet tevreden zijn. De vrijgemaakten
"willen geen consensus met de syno-
landse Zendingsraad zal namelijk ook
aan de orde moeten komen. Het ziet
er echter naar uit dat dit probleem
vrij gemakkelijk opgelost kan worden,
omdat de Nederlandse Raad van zins
schijnt te zijn het volledig lidmaat
schap van de Internationale Zendings
raad, die met de Wereldraad gaat in
tegreren, te verwisselen voor een lid
maatschap met beperkte verantwoor-
moeilijker is het om concrete wegen
naar geestelijke vervulling aan te wij
zen. Het rapport bevat echter een
groot aantal zeer waardevolle opmer
kingen voor de plaatselijke kerken.
PUBLICITEIT
Veel redacteuren van de kerkelijke pers
kijken uit naar de besprekingen over
de publiciteit. Vanuit de classis Am
sterdam is via de particuliere synode
van Noord-Holland dit onderwerp aan
hangig gemaakt. In de afgelopen we
ken hebben velen, o.a. ds. G. Toorn
vliet, prof. éri R. Schippers en prof.
dr. D. Nauta er voor gepleit dat de
rapporten die aan de kerken gezonden
worden ook beschikbaar gesteld zul
len worden voor de pers.
Waarschijnlijk zal voor deze materie
wel een commissie van deputaten be
noemd worden, die op de volgende
synode van 1961 met voorstellen zal
moeten komen. Het is te hopen dat bij
de besprekingen de journalisten niet
zullen worden buitengesloten. Een be
tere nieuwsvoorziening vanuit de Ge
reformeerde Kerken is ten zeerste ge
wenst, maar dan moet deze nieuws
voorziening ook practisch bruikbaar
zijn voor de Nederlandse dag- en
weekbladen en voor de kerkelijke bla-
daiei
het
kader van de Drie Formulieren
Enigheid, maar bekering tot hun in
zichten. Dit heeft b.v. de Groningse
predikant ds. D. van Dijk duidelijk
laten uitkomen.
Overigens is er wel enige angst bij de
BABY
de meest gevraagde
Voor het eerst in zijn geschie
denis vergadert het Centrale
Comité van de Wereldraad van
Kerken in een Oosters-orthodox
land. Of de raad zo gelukkig is
met het besluit om Rhodos als
vergadercentrum te kiezen, moet
betwijfeld worden, want over het
algemeen is gebleken dat er on
der de Grieks-orthodoxen een
grote aversie bestaat tegen het
werk van de Wereldraad. Giste
ren moest de politie speciale
maatregelen nemen om demon
straties tegen te gaan.
Een groot aantal fanatieke jonge men
sen waren namelijk op weg naar Rho
dos om tegen de bijeenkomst van de
Wereldraad te gaan betogen. Zij ver
zetten zich ten zeerste tegen het over
leg tussen „hun prelaten en de ket-
Intussen is echter het werk gewoon
doorgegaan. De „afdeling voor de
samenwerking van man en vrouw in
de kerk en maatschappij" heeft giste-
rapport uitgebracht.
In dit rapport wordt voorgesteld dat de
Wereldraad zich tot de Verenigde Na
ties zal richten met het verzoek een
„internationale conventie voor het hu
welijk" op te stellen en in de alge
mene vergadering in stemming te
brengen.
Deze conventie zou dan de volgende
punten moeten bevatten:
1. Een minimumleeftijd van 15 jaar
voor zowel Jde bruid als de bruide
gom. Dit om de veel voorkomende
kinderhuwelijken in het Verre Oos
ten tegen te gaan.
2. Zowel de bruid als de bruidegom
moet toestemming tot het hu
welijk geven, dus niet alleen de
vader, broer of voogd. Op deze ma
nier zou het beruchte uithuwelijken
van kinderbruidjes aan veel oudere
mannen tegen gegaan kunnen
3. Ieder huwelijk moet schriftelijk
den vastgelegd en mag dienovereen
komstig ook slechts op deze zelfde
wijze worden ontbonden. Een monde
linge ontbinding van het huwelijk
moet niet meer mogelijk zijn. Dit
laatste punt richt zich vooral tegen
praktijken die veel voorkomen in Is
lamitische landen.
Het evangelie in moderne setting
Nieuwe kansen
na honderd
jaar zending
gegroeid.
Bij ons was de ontwrichting binnen
het geldwezen ontstaan buiten onze
schuld. Oorzaken van buitenaf wa
ren daaraan debet. Daarom was er
geen reden om het vertrouwen te wen. En wie daaraan debet zijn, zijn''
ontzeggen aan wie zich met de zui- dezelfden die nu het geld moeten^
vering gingen belasten. Het resul- gaan zuiveren.
taat heeft uiteindelijk de redelijkheid Onze verwachtingen zijn dus aan de D
van het in hen gestelde vertrouwen sombere kant. Want na de opgedane B
bevestigd. ervaringen lijkt er weinig garantiepre
In Indonesië staat het anders. Daar aanwezig, dat de maatregelen van S
is de chaos te wijten aan dezelfden krachtig ingrijpen, als waartoe thans^ec
die zich thans gaan beijveren om is overgegaan, mee het effect zullen
Sanerend op te treden. Hierin onder- hebben dat ieder ook wij de|n^
scheidt de Indonesische geldmarkt bevolking van Indonesië gaarne^'
zich bijvoorbeeld niet van de Indo- gunnen zal. I g
nesische democratie. ïn"
HET PROBLEEM VAN DE NOZEMS
Na honderd jaar zending is
nog maar een derde procent var
de totale Japanse bevolking pro
testant. In plaats van enorme
herdenkingsdiensten te organise
ren, hebben daarom de Japanse
christenen besloten om een
nieuwe poging te ondernemen
om de massa te bereiken. Twee
onderling zeer verschillende
evangelisatiecampagnes werden
georganiseerd, die hebben bewe
zen dat de Japanner meer dan
ooit open staat voor de bood
schap van het evangelie.
De beide campagnes waren geheel
verschillend van karakter en verte
genwoordigden in wezen de twee
grote visies, die in de hedendaagse
kerk het moderne apostolaat bepa
len. Beide campagnes werden geleid
door twee buitenlandse evangelisten,
namelijk door dr. Stanley Jones
on).
Dr. Stanley Jones
Dr. Jones werkte in een klein team
met de Indiase evangelist Abdullah
Hakh, een Amerikaanse gebedscel-
lenspecialist Thomas Caruthers, er
een dame Mary Webster. De samen
komsten werden georganiseerd door
de Nationale Raad van Kerken en
werden gehouden in ver uiteen ge
legen plaatsen van het noordelijke
Hokkaido tot het zuidelijke Kyushu.
Het team leidde in 142 samenkomsten
die bezocht werden door 55181 men
sen Meer dan 16000 Japanners vulden
een kaart in waarop zij te kennen ga
ven meer van het evangelie te willen
horen.
Dr. Jones werkte vooral samen m
Kyodan, de Verenigde Kerk
Christus in Japan. Maar ook kerken
die bij andere kerkgenootschappen
zijn aangesloten nodigden hem uit. In
iedere plaats wist dr. Stanley Jones
de juiste toon te treffen en deze cam
pagne. die drie maanden heeft ge
duurd. heeft veel gewone lidmaten in
111
„Wat doet dat er nu nog toe?" Van Effens stem
klonk verstrooid. „Die kwestie is nu toch immers
afgedaan en behoort mtussen tot het verleden!
„Toe nou", drong Nicolson aan. Het was opeens
uiterst belangrijk geworden om tijd te winnen. „Ik
zou het werkelijk graag willen weten.
„Goed dan." Van Effen keek hem nieuwsgierig
aan ,.Ik zal het u vertellen. Beide waren in het bezit
van Farnholme - en hij heeft ze vrijwel al die tijd
bij zich gehad. Dat volgt trouwens al uit het feit,
dat ze nu in het bezit van juffrouw Plenderleith wa
ren. Ik heb al gezegd, dat ik niet weet waar hij de
plannen zelf vandaan had: maar de diamanten heelt
hij van de Nederlandse autoriteiten op Borneo gekre-
door ALISTAIR MAC LEAN
(vertaling Fob Limburg)
zouden
nój»
denken.'
„Maar dan klopt
twee vliegen in één klap slaan. Ik zeg
eens: Farnholme was een genie. En hij heeft
de grootste pech gehad, die men zich maar 1
gen
geweldig vertrouwen i
constateerde Nicolson laco-
moeten
hem hebben gesteld.
Inderdaad. Maar daar hadden ze dan ook alle
reden toe. Farnholme was uiterst betrouwbaar. Hij
was een uitermate schrander en vindingrijk man, en
hij kende het oosten, vooral de eilanden, beter dan
ook. Het staat bi
stens veertie
„U schijnt
geweest
beeld vast dat hij
Aziatische talen sprak."
tstekend van hem op de hoogte te zijn
„Inderdaad. Het was onze taak en ook ten zeer
ste in ons eigen belang zoveel mogelijk van hem
te weten te komen. Farnholme was een van onze
aartsvijanden. Voor zover wij weten, is hu iets
meer dan dertic iaren werkzaam geweest voor uw
geheime dienst."
Er weerklonken een naar gesmoorde kreten var
verbazing en een plotseling gemompel van stemmen
Zelfs Yamata was weer gaan zitten wat voorover
gebogen, met zijn ellebogen op zijn knieen Zijn le-
vendige. dnnkere gezirht ra al belangstelling
De geheime dienst! Nicolson floot onhoorbaar zacti'
tussen de tanden en wreef met een hand ^ove^r zim
voorhoofd
u va,, ongelovige verbazing Hij had
minuten vermoed Onder de veilige ^dekking
van ziln hand vlogen zijn ogen w~ J—
-.genblik zijwaarts naar d® 'n'.ca
huis. Daarna keek hij Van Effen
i ondeelbaa
van het dorns-
r aan. „Maar..
maar juffrouw Plenderleith heeft toch gezegd dat
hij een paar jaar geleden in Malacca aan het hoofd
van een regiment heeft gestaan?"
„Inderdaad, dat heeft hij gedaan." Van Effen
glimlachte. „Tenminste, dat leek zo."
„Ga verder, ga verder!" riep kapitein Findhorn
met aandrang. „Er valt met veel verder meer te
gaan. De Japanners en ik wisten reeds enkele uren
na de verdwijning van de plannen, dat ze werden
vermist. Met officiële Japanse steun zat ik er ach
ter aan. We hadden er niet op gerekend dat Farn
holme ook maatregelen had getroffen om de dia
manten mee te nemen, wat een uiterst geniale zet
van hem was, aangezien hij op' die manier een dub
bel doel bereikte. Wanneer iemand zijn vermomming
als op de loop zijnde drankzuchtige avonturier door
mocht krijgen, was hij nu in staat diens zwijgen
af te kopen. En wanneer de een of andere wan
trouwige de diamanten ontdekte, zou hij daar na
tuurlijk Farnholmes vermomming en zijn eigenaar
dige ontreden aan toeschrijven, en niet verder zoe
ken. Én ten slotte hoopte hij. dat de Japanners
zich, wanneer ze mochten ontdekken op welk schip
hij zich bevond, in hun hebzucht, of in hun begrij
pelijke verlangen om een in oorlogstijd zo kostbaar
materiaal buit te maken, nog wel tweemaal zouden
bedenken eer ze dat schip torpedeerden, want dan
hadden ze een kans de diamanten te redden, en de
plannen toch nog in handen te krijgen. Zodoende
eigen
het
r. toch ergens iets niet," wierp
Eindhorn tegen. „Waarom hebben ze de „Kerry
Dancer" dan tot zinken gebracht?" „De Japanners
wisten toen niet dat hij aan boord was," antwoordde
Van Effen, „Maar Siran wel die heeft het voort
durend geweten. Hij had het op de diamanten ge
munt, terwijl hij er mij van verdacht. De een oi
andere ontrouwe Nederlandse ambtenaar had Siran
namelijk ingelicht, op voorwaarde dat hij een ge
deelte van de buit zou krijgen wanneer Siran erin
slaagde zich meester te maken van de edelstenen.
Als deze daarin was geslaagd, zou de man echter
nooit een cent hebben gezien, laat staan dan
steen. En de Japanners evenmin."
„Dat is een handige poging om mij in diskrediet
te brengen." Het was de eerste keer dat Siran wat
zei. Zijn stem klonk effen en beheerst „Onze goede
vrienden en bondgenoten zouden de stenen natuur
lijk hebben gekregen. We zijn nooit anders van plan
geweest, dat kunnen mijn twee metgezellen, hier,
getuigen."
„Het zou moeilijk vallen het tegendeel te bewij
zen." merkte Van Effen onverschillig op. 0,Uw ver
raad van hedenavond is een tegenprestatie waard.
Natuurlijk zullen uw meesters de jakhals wel een
been toewerpen." Hij zweeg een ogenblik en ging
toen voort: „Farnholme heeft er nooit enig idee van
gehad wie ik was in ieder geval niet voor we al
verscheidene dagen in de reddingboot zaten. Maar
ik heb doorlopend geweten wie hij was, en met
hem aangepapt en gedronken. Siran hier heeft ons
he haaldelijk samen gezien, en moet wel hebben ge
dacht dat we meer waren dan alleen maar vrien
den. een vergissine die iedereen had kunnen begaan.
Dat is vermoedelijk ook de reden geweest waarom
hij mij heeft gered of me in ieder geval niet
overboord heeft gegooid, toen de „Kerry Dancer"
naar de kelder ging Hii dacht dat ik wist waar de
diamanten waren, of dat in ieder geval wel van Farn
holme te weten zou kunnen komen
(Wordt vervolgd)
evangelie uit te dragen. De campagne
liet op overtuigende wijze zien hoe
het kerkelijk apostolaat tot een
kelijke kracht kan uitgroeien.
Dr. Bob Pierce
De tweede campagne werd geleid
door de organisatie van dr. Bob
Pierce, World Vision Deze evange
list, die veel samen werkt met Bil
ly Graham, belegde een drieweekse
evangelisatiecampagne in de stad
Osaka. Aan de campagne gingen een
groot aantal evangelisatiesamenkom
sten in andere steden vooraf.
In tegenstelling tot de campagn
dr Stanley Jones, was dit geen ker
kelijke campagne, maar een „inter
kerkelijke", waarin vertegenwoord:
gers van vele verschillende kerken sa
menwerkten. De kruistocht, zoals de
campagne werd genoemd, had vrijwel
geen enkele officiële verbinding m
de plaatselijke kerken of lanck-iijl
kerkgenootschappen en de evangel:
ten, die meewerkten, zochten deze
band ook niet. Wel werden de
sen zoals bij de campagnes va
ly Graham naar de kerk verwezen
De kruistocht werd gehouden in een
van de mooiste zalen van Japan de
nieuwe Feesthal van Osaka. Op het
podium speelde iedere avond de Kyo
to orkestvereniging, terwijl een koor
van 500 stemmen, gerecruteerd uit
1500 vrijwilligers geestelijke liederen
vertolkte. De kwaliteit van de muziek
was groter nog dan de kwantiteit
Nimmer tevoren had Japan kennis
gemaakt met een evangelisatiepro
gramma van zulk een voortreffelijke
kwaliteit.
Evenals bij de Graham-campagnes wa
ren reeds 8 weken lang 2000 nazor-
gers bijeen gekomen om opgeleid te
worden voor de persoonlijke ziels
zorg. Iedere avond waren er tenmin
ste 500 beschikbaar, die onmiddellijk
met de mensen, die na de samen
komst op de uitnodiging naar voren
kwamen, konden spreken.
Een staf van predikanten werkte dan
de gehele nacht, zodat iedereen, die
te kennen had gegeven tot Christus
te willen komen de volgende ochtend
een persoonlijke brief ontving. Al de
ze mensen werd aangeraden zich aar
TN Indonesië gaat nu het geld „ge- In de Indonesische democratie
1 zuiverd" worden. De waarde het zo, dat Soekarno aan de
van het geld wordt met maar even kant de volksmassa's in bewegingUl^-
negentig procent verminderd. bracht en met beloften paaide, aan L
Een maatregel als deze lijkt op zich- de andere kant echter de goedwil-Leid
zelf onvermijdelijk. Want er is in lende politici geen kans wenste te D<
Indonesië op het gebied van het geld, gunnen. Ten slotte heeft hij de de-dem
evenals trouwens op andere gebie- mocratie, die hij materieel reeds on-
den, een chaos ontstaan. Een ingrij- mogelijk had gemaakt, ook nog for- di
pende zuivering zal hier redding meel opgeheven. Toen heette het B(
moeten brengen. eveneens, dat het om een „zuive-P'i;
Ook in ons land hebben we de situa- ring" ging.
tie gekend, dat in het geldwezen een Net zo in de geldmarkt. Hoe is daar- Dl
diepe ingreep moest worden toege- in de chaos ontstaan? Niet, zoals bijdem
ons, door krachten van buitenaf. Maar
door oorzaken van binnenuit. Door j>
slecht beleid op politiek en eco- Bi
past en dat er grondig gezuiverd
diende te worden. Maar er was een
beslissend verschil met de situatie,
zoals deze allengs in Indonesië is nomisch gebied.
roc
In het rijke land Indonesië waren^
alle voorwaarden aanwezig voor eenrpap
gezonde economie. De voorwaarden S'
zijn niet benut. Naar binnen zijn erChi
zorgen, naar buiten is er wantrou-tr£
CTEEDS ernstiger vormen neemt het beeld van onze tijd, maar werken er
probleem aan van de dusgenaam- hunnerzijds tevens stimulerend op in.
de nozems: ontspoorde jongeren, die, We zitten met dat probleem van de
meestal in benden verenigd, de straat nozems. Wat er aan te doen, wat ei^o:
hebben gekozen tot het terrein van tegen te beginnen? jeu
hun actie. Er is een roep om versterking vanis
Die actie bestaat uit baldadigheid: de politiële macht, en op zichzelf is1
uit het hinderen van voetgangers, uit die roep gerechtvaardigd. Echter zou-'j
het met veel lawaai rondrijden op den wij daarnaast op twee dingen^
allerhande vehikels, en uit soortge- willen wijzen.
lijkc kwalijke bezigheden meer. In de eerste plaats zal het herstel'oi
Dat optreden van de nozems is ken- gezocht moeten worden op de plaats 1
nelijk een internationaal verschijn- zelf waar het kwaad is ontstaan: bin-'01
sel. Want uit allerlei windstreken nen het gezin. Daartoe moet alles op
bereiken er ons de mededelingen van: alles gezet, ook bijvoorbeeld in be- 1
uit Amerika, uit Parijs, uit Berlijn, spoediging van de woningbouw. °J
uit Stockholm. In de tweede plaats zullen we ool^t
Waaraan het verschijnsel zijn ont- voor wat betreft het verschijnsel vane(
staan te danken, of liever te wijten, de nozems nimmer mogen gaan ge-
heeft, is niet met een enkel woord neraliseren. Uit sommige berichten
aan te geven. zou men de indruk kunnen krijgeniu
De oorlog is er schuldig aan, met de dat in onze dagen de nozems veruita
ontwrichte werking die hij heeft ge- in de meerderheid zijn, de normalë3
had in allerlei opzichten, niet het gezonde jeugd echter in de minder-
minst ten nadele van huwelijks- en heid. n
gezinsleven. Gelukkig is dat laatste bepaald nie' j
Dan is er het. woningprobleem: de het geval. Maar ook hier wreekt ziche
engte thuis drijft als het ware vele
jongeren de straat op.
Daar is verder het feit, dat tal van
jongeren reeds op jeugdige leeftijd
een aardig inkomen hebben, maar
hun vertrouwen in de toekomst is dacht
niet van dien aard, dat ze gaan spa- betekei
ren. lukkig
dat „in het nieuws" pleegt te kornet'
wat afwijkt, terwijl daarin minded
wordt gevonden wat normaal en ge-e
al te grote aan i
m de nozems kan tegelijk
n onrecht doen aan die ge'1
nog heel vele jongen
Het schenken
|ongerena
worder,,
dit verband is het voldoende om na
men te noemen als van de Franse fi
losoof Sartre en de Franse schrijfster
Sagan. Zij ontlenen hun denkbeelden
en gedachtengan'gen aan het mens-
Ook zonder overtrokken publiciteit
baart het verschijnsel van de no1
zems al zorgen genoeg. Er is behoeftj;
aan een stevige aanpak.
te sluiten bij een Bijbelgetrouwe kerk.
Alle kerken van Osaka deelden in de
vruchten van deze campagne en een
kerk deelde mee op de eerste zon
dag na de campagne 120 nieuwe men-
bezocht li
Dit getal is voor Japan uitzonderlijk
hoog. De grootste gemeente bestaat
uit 400 leden, terw"l de gemeenten
gemiddeld slechts een 40 leden heb-
Bezwaren
Voor de campagne begon, hadden
verschillende kerken nogal ernstige
bezwaren tegen de campagne. Men
bang dat Pierce, die tot de zeer
rechtse vleugel van de Amerikaanse
kerken behoort, een eigen werk wil
de opbouwen. Evenals Billy Graham
is hij er echter in geslaagd om de
predikanten en geestelijke leiders te
overtuigen, dat hij alleen kwam om
te helpen.
In deze samenkomsten, die door de
Japanse televisie werden uitgezonden
kwamen 3175 Japanners naar voren,
die christen wilden worden, terwijl
persoonlijke gesprekken met 7502
mensen werden gevoerd. Toen de
campagne was afgelopen hadden 1867
van deze mensen reeds diensten
435 kerken bijgewoond.
Een maand na de kruistocht werd in
dezelfde zaal een speciale dienst be
legd voor bekeerlingen, die honder
den trok. De zaal evatte toen meei
dan 4300 mensen terwijl 2500 buiten
de deuren via een versterkersinstal
latie de dienst bijwoonden. Veh
ge gelovigen hadden vrienden
Beroepingswerk 1
NED. HERV. KERK 1
Aangenomen naar Wamel-Dreumej
Leeuwen: A. Pijnacker Hordijk luchl
machtpredikant te Nijmegen; naar Arke]
in Herwaarden, kand. te Rotterdam
Eist, Geld.: A, van Ginkel te Pessl
naar Schagen: A. Schouten t
Waaxens; naar Ammerstol: C. Nieboel
kand. te Rotterdam.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Zwartebroek: C. E. v. i
Broek te Goënga. Fr te Dirkshorn: J. 1
van Bogee'.cn, kand. te De Bilt: te Wati
ringen: W. Hoogsteen, kand. te Driebe
gen; te Reitsum: B. Mintjes, kand. 1
Utrecht.
OUD GEREF. GEM.
Beroepen te Kampen: J. v. d. Po
milieleden meegebracht, zodat ook d
avond velen weer te kennen gavi
christen te willen worden.
Deze twee campagnes hebbï
nieuwe wegen gewezen voi
het zendingswerk in Japa
Gebleken is dat zowel het ke
kelijke apostolaat als het inte
kerkelijke evangelisatiewerl
mits goed opgezet, kansi
biedt om de Japanner met h
evangelie te bereiken.
