CHRISTFUJK
KENTKENT
Ill rooms-katholieke
omgeving Kerk zijn
Theologische conferentie
Constantinonel en Rome
£eithen
Kerkelijke recreatiecentra
breiden zich uit
In Amerika
Ontsnapt
langs Krakatau
Een woord voor vandaai
Kanttekening
Boekbespreking
Kerkedag over samenleven
van tivee Kerken
J~\E protestantse kerk in Beieren
omvat een kleine minder
heid in een sterke rooms-katho
lieke omgeving. De werkgroep
..Diaspora" van de kerkedag in
München was dan ook in staat
om vanuit de dagelijkse actuele
ontmoeting tussen voorns-katho
lieken en protestanten te spre
ken. Op vrijdag hield ..ober-
kirchenrat" Wolfgang Sucker
een referaat over „de kerk in
een rooms-katholieke omgeving,"
waarin hij de bijzondere pro
blem en van de kerk van Beieren
en alle protestantse kerken m
rooms-katholieke landen wilde
belichten:
de christelijke kerken heeft o_._
tot een nieuwe bezinning geroe
pen. Waarom en waardoor, vra
gen vele christenen, leven we ei
genlijk gescheiden? Hun oog
glijdt over bet verleden en blijft
uiteindelijk rusten op de refor
matie. We zijn het er nu wel al
lemaal over eens dat de kerk
van de middeleeuwen aan een re
formatie toe was. Maar toch
blijft onze omgeving zeggen dat
Luther de zwaarste schuld op
zich heeft geladen: Hij heeft het
lichaam van Christus in stukken
gereten.
Hier ligt de tegenstelling die we
nog niet hebben kunnen oplossen.
De protestantse christenen blij
ven volhouden: de reformatie was
de beslissende stap
heid 1
de kerk te hersteilen.
Ontdekking
"T\IE KERK, dat was de ontzetten-
-L' de ontdekking van Luther, heeft
zich aan valse leer overgegeven.
Maar Luther beleefde ook oen
onuitwisbare blijdschap: Het
evangelie verliest nimmer zijn
kracht om de mens thuis te
brengen; het bevrijdt zich steeds
van de ketenen, waarin de mens
het heeft gebonden.
Dit zegt de reformatie: God
keert door zijn roepende kracht
de afval van de kerk en plaatst
haar weer op haar enige eente
fundament. Hij brengt haar wee-
tot erkenning van de waarheid.
Nooit zullen we de reformatie
ten volle kunnen verstaan, als we
niet ontdekken, dat de kerk door
de reformatie de waarheid en een
heid weer heeft gevonden. Deze
eenheid vindt haar basis in het
enige fundament, dat gelegd is,
namelijk Christus Jezus.
Zo getuigt de reformatie van
het levende evangelie en de re
formatie strekt zich dan ook veel
verder uit dan over juist dat ene
tijdperk, in de. geschiedenis van
de kerk.
dit getuigenis? Wat
gevolgen? Twee confessies die
zich beiden ..Kerk" gingen noe
men. Maar duidelijk wordt ons
meer en meer dat we het woord
„Kerk" of christendom" niet in
het meervoud mogen gebruiken
en daarom beleven wij dit gevoel
van onbehagen.
Twee confessies, die zich kerk
noemen. Zij hebben daartoe het
recht, mits onder één
En omdat zij dat niet kan, ont
staan de moeilijkheden in onze
verhouding tot elkaar. In één zin
uitgedrukt: De Rooms-Katholieke
Kerk voelt zich een met de Una-
Sancta. Haar grenzen zijn ook
de grenzen van de Una-Sancta.
Zij beseft niet, dat de kerk haar
fundament kan verlaten, endaar-
om vindt bij haar de roepstem
van de reformatie ook geen ge-
Wij zijn allemaal verrast door
het plan van de paus om een
wereldconcilie te beleggen. Zou
er een nieuw tijdperk in de ge
schiedenis van de kerk aanbre
ken? Zou er een nieuwe verhou
ding komen tussen Rome en de
afgescheiden kerken? Gaat Rome
de hinderpalen weg ruimen die
zij zelf heeft opgericht? en zou
er nu een tijd aanbreken waarin
Rome de andere kerken als ge
lijke partners zal gaan erkennen?
Deze hoop was onwerkelijk in
het licht van de feitelijke om
standigheden. Want de paus blijft
met dit concilie binnen de gren
zen van wat de Rooms-Katholieke-
Kerk haar „oecumenisch conci
lie" noemt. De paus wilde en
kon geen nieuw tijdperk in de
geschiedenis doen aanbreken.
Geen openheid
TN ONS CONTACT met de Rooms-
-l Katholieke Kerk in onze om
geving, moeten we goed voor
ogen houden, dat er voor Rome
slechts één weg is naar de een
heid van de kerk. namelijk terug
naar Rome. Dit is juist het pijn
lijke in onze onderlinge verhou
ding. Ons scheiden geen onbe
langrijke zaken, maar een ver
schillend inzicht op het evangelie.
Deze kloof kan niet met een dans
pasje overbrugd worden.
Zo komen we tot de vraag of
wij wel de kracht bezitten om
deze christelijke tegenstelling ge
duldig te verdragen? Wij weten
dat het voor de Rooms-Katholie
ke Kerk veel moeilijker nog :s
dan voor ons. Maar wij moeten
van de rooms-katholieke „bu
ren" blijven eisen dat zij ons niet
als tweede-rangs-christenen be
handelen.
Daar is bijvoorbeeld het pro
bleem van het gemengde huwe
lijk. Juist op dit punt doet de
Rooms-Katholieke Kerk alsof wij
geen volle christenen en onze
kerken niet volledig kerk zijn.
Maar zij kan de werkelijkheid
van dit probleem op de duur niet
altijd vanuit haar gezichtspunt
blijven bekijken. Maar ook wil
len wij hier vaststellen dat het
niet onze taak is om van elkaar
leden af te kapen.
Toch één
WTU, die in een rooms-katholieke -
omgeving wonen willen ons
niet van onze verantwoordelijk
heid tegenover de roomsen los
maken en we willen ons niet
voor hen afsluiten. Wee ons, als
we niet ondanks alle verschillen
beseffen dat we in de laatste in
stantie toch één zijn in de lief
de van Jezus Christus, die zich
uitstrekt naar zowel rooms-ka-
tholieken als protestanten.
weten met de Heilige Kerk of
om het in een vreemd woord
uit te drukken: met de Una-
Sancta. Die Una-Sancta is het
door het evangelie gesloten ver
bond van hen, die onder de ab
solute heerschappij van Koning
Christus willen leven, die verlost
zijn van de heerschappij van de-
Door zich deze maatstaf te stel
len, onderwerpen de confessies
zich aan de eisen van geloof en
liefde. Alleen op die manier kun
nen deze kerken, die naast el
kaar bestaan, elkaar werkelijk
ontmoeten. Op deze manier moe
ten wij als protestantse christe
nen wel zeggen: onze confessie
is niet zonder meer identiek met
de Una-Sancta, die verder reikt
dan onze confessie. Maar wel, en
dat zou ik willen onderstrepen
maakt zij deel uit van de Una-
Sancta.
Moeilijkheden
Maar zo kan de Rooms-Katho
lieke Kerk helaas niet spreken.
Engelse pelgrims
naar kerkhoven
Zondag hebben de Britse oorlogs-
•pelgrims, die sinds donderdag in Nij
megen en omgeving vertoeven, op het
•Engelse oorlogskerkhof „Jonkerbos"
•bij Nijmegen een plechtige herden
kingsdienst gehouden, welke geleid
werd door drs. Van Beukers s.J. De
plechtigheid werd opgeluisterd door
de ,,De Verenigde Zangers" van Nij
megen. De pelgrims legden enkele
kransjes klaprozen op de graven.
Op „Rusthof" in Amersfoort werd
eveneens een herdenkingsdienst vooi
de Engelse bezoekers gehouden.
Morgen zullen de Britten vanuit Nij
megen een tocht per boot over Waal
en Rijn naar Arnhem maken en
onder andere het Airborne kerkhof te
Oosterbeek bezoeken. Dinsdag ver
trekken de bezoekers weer naar En
geland.
De volgende maand wordt een Brit-
0 i
Een zeepbal spatte uiteen
Wereldraad wil
open grenzen
voor ballingen
Even heeft het gegonsd in de
wandelgangen van het hotel op
Rhodos waar het Centrale Comi
té van de Wereldraad van Ker
ken bijeenkomt. Op een besloten
bijeenkomst tussen afgevaardig
den van de Oosters Orthodoxe
Kerken en twee rooms-katholie
ke geestelijken was men overeen
gekomen om volgend jaar in Ve
netië een conferentie te beleggen
waar de theologische verschillen
tussen de Oosters Orthodoxe en
Rooms-Katholieke Kerken zou
den worden doorgesproken. Voor
de conferentie evenwel in een
voorbereidend stadium is geko
men, is hij al weer als een zeep
bel uiteengespat.
Zaterdagmorgen verklapte een van de
twee rooms-katholieke geestelijken,
pater Dumont, aan een verslaggever
van Reuter dat hij en zijn collega een
voorstel hadden gedaan in naam van
kardinaal Tisserand. De twee rooms-
katholieke geestelijken wonen de con
ferentie van de Wereldraad als jour
nalisten bij.
Ook de Oosters orthodoxe bisschop Ja-
covos van Philadelphia deelde gisteren
mede. dat hij namens het patriarchaat
van Constantinopel voorstellen had
aanvaard voor het houden van een
theologische conferentie.
Reeds zaterdagavond echter deelde kar
dinaal Tisserand, in wiens naam de
uitnodiging door rooms-katholieken
zou zijn gedaan, mee dat hij in het
geheel niets afwist van een opdracht
aan de twee paters. In een vraagge
sprek met het Atheense blad „Akro-
polis" sprak hij zich alleen uit voor
broederlijke bijeenkomsten en contac
ten, samenwerking op sociaal gebied
en besprekingen over kwesties die
buiten de- leerstellingen staan. Hij
noemde dit een eerste stap op weg naar
hereniging tussen de Oosterse en
Rooms-Katholieke Kerken.
Ondertussen had men van de zijde van
de Grieks Orthodoxe Kerk ook niet
stil gezeten. De Griekse theoloog prof.
Bratsiotis sprak zich uit tegen de con
ferentie. Hij zei dat hij niet wenste
deel te nemen aan de voorbereidingen,
omdat hij niets voelde voor „dergelijke
theatrale kluchten". Volgens hem had
de conferentie geen zin.
T egengesproken
Voor al deze berichten echter met grote
koppen de kranten in het westen zou
den gaan sieren, werd officieel door
de rooms-katholieke en orthodoxe
theologen verklaard dat er geen over
eenkomst tussen beide kerken is ge
sloten om een conferentie te beleggen
over de theologische verschillen. Beide
partijen legden er wel de nadruk op
dat zij de mogelijkheid onderzochten
om tot een breder onderling contact
te komen, maar dit geschiedt alleen
door leken die niet namens de kerk
spreken.
Toen krabbelde ook pater Dumont terug,
die eerst gezegd had namens zijn kar
dinaal te spreken. Hij verklaarde dat
se oorlogspelgrimsgroep te Nijmegen
verwacht. Aan deze pelgrimstocht zul
len 175 dames en heren deelnemen.
Voornamelijk zal dan het Engelse
oorlogskerkhof in het Reichswald be
zocht worden.
hij al dertig jaar lang oecumenisch
werk deed, waarbij hij steeds de mach
tiging had van kardinaal Tisserand. Hij
wilde echter niet beweren, dat hij in
zijn contact met leiders van Orthodoxe
Kerken in naam van het Vaticaan ge
sproken had En zo werden alle hoog
gestemde verwachtingen de bodem in
geslagen en kon mehige krant een
reeds gezet hoofdartikel weggooien.
V Luchtelingenjaar
Intussen heeft het Centrale Comité van
de Wereldraad van Kerken een groet
ontvangen van Nikolai namens het
patriarchaat van Moskou, dat zijn steun
toezegt „voor de grote taak, de
christenen te herenigen en de vrede
onder de naties te versterken."
De Wereldraad heeft er zaterdag bij alle
173 aangesloten kerken op aangedron
gen om het vluchtelingenjaar volledig
te steunen. Hij verzoekt de kerken in
hun landen te streven naar wetten
waarbij de grenzen in grotere mate
dan thans worden geopend voor vluch
telingen en bovendien te werken vooi
ruime bijdragen van de regeringen to'
de plannen in het kader van he'
wereldvluchtelingenjaar.
Advertentie
BABY ZEPHYR
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen door de classis Rotterdam-
Zuid voor buitengew. werkz. (geeste
lijke verz. Delta-ziekenhuis)W. S. Bak
ker, dir. Rott. Centr. voor Soc. en Cult.
Vormingswerk te Rotterdam: te Twello
(tweede pred. pl.i: J. B. Cats te
Beusichem.
Aangenomen naar Schelluinen: K. J.
Jansen, kand. te Loenen aan de Vecht,
die bedankte voor Stavenisse.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Wellington. Nw. Zeeland
(Ref. Church): A I. de Graaf te Wol
lengong, New South Wales. Australië,
voorheen kandidaat te Driebergen; te
Oude- en Nieuwe-Bildtdijk: A. Treurniet
te Lemele-Lemelerveld.
Aangenomen naar Lobith: L. Zwaan,
kandidaat te Amerongen.
Anglicaans bisschop
ontslaat predikant
Te veel lidmaten werden
r ooms-katholiek
Kerkgangers In Londen, die gister
morgen de zeer hoogkerkelijke dienst
van ds. Harris wilden bijwonen, vonden
de kerkdeuren gesloten. Zelfs de- koster
was niet in staat om de deur te ont
sluiten, omdat er een nieuw slot opge-
De anglicaanse bisschop van Southwark,
het zuidelijke deel van Londen had ds.
Harris uit zijn ambt ontzet en de toe
gang tot de anglicaanse kansels ge-
geweigerd. omdat deze geestelijke de
rooms-katholieke liturgie had gebruikt
in zijn diensten. Ds. Harris is 72 jaar
Volgens bisschop Stockwood heeft ds.
Harris na een onderhoud met hem
zijn ambt neergelegd, maar wa:
later op zijn beslissing terug gekomen.
De bisschop had het ontslag toen
zelf gegeven.
Op een persconferentie verklaarde het
hoofd van het anglikaanse bisdom
Southwark dat door het beleid van
Harris vele anglicanen overgegaan
waren naar de Rooms-Katholieke Kerk.
Plannen voor het
Deltagebied
Het werk van de Stichting Recrea
tie-centra van de Nederlandse Her
vormde Kerk breidt zich sterk uit.
In het afgelopen seizoen brachten
veertig colleges van burgemees-
en wethouders uit recreatie-ge
meenten een bezoek aan het centrum
de stichting Het Grote Bos te
Doorn, veelal op advies van ambte-
n uit hun gemeenten, die een of
r weken hun vakantie op een van
de terreinen dezer stichting hadden
doorgebracht. Een en ander heeft tot
gevolg gehad, dat vertegenwoordigers
van de stichting op dit ogenblik on
derhandelingen hebben lopen over de
opzet van een groot recreatie-centrum
in alle bestaande en opkomende re
creatie-gebieden in ons land.
Dit geldt voor: het Friese merenge
bied, waar onderhandelingen over de op-
'an een centrum aan het Sneeker-
het verst gevorderd zijn; de Zuid-
Oosthoek van Friesland, waar de stich
ting in het komende voorjaar een cen
trum hoop te openen te Appelscha; de
provincie Drente, waar de stichting al
een centrum heeft te Dwingeloo; de
Overijselse Heuvelrug, waar ook op ver
scheidene plaatsen contacten zijn gelegd;
de Veluwe, waar een centrum te Erme-
overgenomen en waar een paar an
dere projecten van de stichting bijna
.startrijp" zijn; De Utrechtse Heuvel
rug, waar het grote centrum te Doorn
>n waar nu ook een concreet plan is
een recreatiecentrum te Rhenen;
langs het Noordzeestrand, waar men
reeds draait te Ouddorp aan Zee; het
Deltagebied, waar nu al wordt onderhan
deld over terreinen die nog onder water
liggen: de Wadden-eilanden en Chaam
Brabant, waar in het komende voor-
110
„Kom nou eindelijk eens ter zake!" snauwde Ni-
colson.
,,U hebt gelijk." Van Effen tikte op de gordel.
„Deze gordel bevat, tot in de kleinste bijzonderhe
den. de codeplannen voor de Japanse invasie in het
noorden van Australië. Het is vrijwel onmogelijk Ja
panse codes te ontcijferen, maar wij weten dat er
in Londen één man is. die daartoe in staat is. Wan
neer iemand erin zou zijn geslaagd hiermee te ont
komen en er Londen mee te bereiken, zou dat de
geallieerden een fortuin waard zijn geweest."
Het begon Nicolson te duizelen. „Waarwaar
zijn die dingen vandaan gekomen?"
Ik weet het niet," antwoordde Van Effen hoofd
schuddend. „Wanneer we dèt hadden geweten, zou
den ze vast en zeker niet in verkeerde handen zijn
Re kom enDe volledige invasieplannen, mijnheer
icolson! De te gebruiken strijdkrachten, de tijd
stippen, data. plaatsen èlles! Wanneer die in
Engelse of Amerikaanse handen waren gekomen,
zou dat voor de Japanners een vertraging van min
stens drie, misschien zelfs wel zes maanden hebben
betekend. In dit beginstadium van de oorlog zou het
zelfs noodlottig hebben kunnen worden voor de Ja
panners misschien begrijpt u nu wel, dat ze er
alles op zetten om ze weer in hun bezit te krijgen.
Wat heeft een fortuin aan diamanten hierbij ver
geleken nog voor waarde, mijnheer Nicolson?'
„Ja, wat?" mompelde Nicolson, bijkans automa
tisch, alsof hij met zijn gedachten heel ergens an
ders was.
Maar nu hebben we beide: de plannen én de dia
manten." Nog altijd ontbrak op vreemde wijze iede
re triomferende klank in Van Effens stem. Hij stak
een voet uit, en raakte de stapel diamanten aan.
„Misschien was ik wat te snel met mijn minachting
voor deze stenen. Zij bezitten toch wel een geheel
«ïgen schoonheid."
„Ja." De nederlaag had bittere gevoelens in Ni
colson gewekt, maar aan zijn gezicht was daar mets
door ALISTAIR MAC LEAN
(vertaling Rob Limburg)
„Ja. kolonel?"
„Uu kunt dat met doen. Deze man is geen
spion, en kan niet zonder vorm van proces worden
;rgeschoten. Hij behoort zelfs niet eens tot de ge
wapende macht. Technisch gesproken
combattant."
„Natuurlijk, natuurlijk.'
hij t
van te bemerken. „Het is een fantastisch gezicht.
Van Effen."
„Bewonder ze, zolang u kunt, mijnheer Nicolson.
De koude, barse stem van kapitein Yamata verbrak
de betovering en bracht hen allen terug tot de har
de werkelijkheid. Hij stootte met de punt van zijn
zwaard tegen de top van de stapel diamanten, en
het witte vuur schitterde en vonkte, terwijl de ste
nen naar alle kanten over de grond rolden. ;,Ze zijn
mooi, maar men moet er oog voor hebben
„Wat wilt u daarmee zeggen?" vroeg Nicolson.
„Alleen maar, dat kolonel Kiseki uitsluitend orders
heeft de diamanten in zijn macht te krijgen en on
geschonden naar Japan te zenden. Over gevangenen
werd niet gesproken. U hebt zijn zoon gedood. U
zult wel zien wat dat wil zeggen."
„Dat kan ik wel zo ongeveer vermoeden.' Nicol
son wierp hem een verachtelijke blik toe. „Een
schop, een kuil van twee bii driekwart meter, en
een schot in de rug zodra ik klaar ben met graven.
Westerse cultuur. We weten er alles van."
Yamata glimlachte effen. „Zo vlug en gemakke
lijk' en eenvoudig zal het heus niet gaan, dat kan
ik u wel verzekeren. We bezitten cultuur, zoals u
terecht opmerkt. Dergelijke primitiviteiten zijn be
antwoordde Yamata
Ironisch.
„Tot nu toe is hij alleen maar aansprakelijk voor
de dood van veertien van onze zeelieden en voor
die van iemand van de luchtmacht. Ik huiver al bij
de gedachte aan de slachtpartij, wanneer hij ooit
nog eens combattant zou '"orden. En hij heeft de
zoon van Kiseki gedood."
„Dat heeft hij niet. Daarvan kan Siran getuigen.'"
„Dat moet hij dan de kolonel maar aan zijn ver
stand proberen te brengen,' antwoordde Yamata on
verschillig Hij stak zijn zwaard in de schede. „We
verdoen onze tijd. Kom, laten we gaan. Onze vracht
auto zal zo dadelijk wel komen opdagen."
„Die hebben we ongeveer een mijl verderop laten
staan." Yamata grijnsde. ..We wilden u niet storen
in uw slaap Wat is er aan de hand, mijnheer
Nicolson?" vroeg hij opeens scherp.
„Niets," antwoordde deze kort. Hij had door de
open deur naar buiten zitten kijken, en ondanks zich
zelf hadden zijn ogen even van opwinding geschit
terd. Maar hij wist dat hij reeds veilig een andere
kant uit had gekeken, voor Yamata daar iets van
had kunnen bemerken. „De vrachtauto is er nog
niet. Mag ik Van Effen nog een paar vrgen doen?'
Hij hoopte dat zijn stem gewoon had geklonken.
„We hebben inderdaad nog een paar minuten."
knikte Yamata.
„Misschien interesseren uw vragen mij ook nog
wel. Maar maak het kort."
„Dank u." Hij keek Van Effen aan. „Het interes
seert me. wie de diamanten aan juffrouw Plender-
leith heeft gegeven en de plannen
(Wordt vervolgd)
jaar eveneens een centrum wordt geo-
Over de recreatie-programa's deeld'
men ons van de zijde der stichting re
creatie-centra van de Nederlandse Her
vormde Kerk mede dat de stichting het
tegenovergestelde wil zijn van bestaan
de commerciële kampen, bestemd
massale vakantiebesteding. Men noemde
met betrekking hierop de groeiende
vloed van „Butlin". In deze kampen,
aldus een woordvoerder van dè stich
ting, worden de gasten bezig gehouden
'met passieve recreatie. Men zit en kijkt
naar een film of een andere vorm var
goedkoop amusement. Voorts kan men
er zijn tijd doden op een kermis. Doch,
meent de stichting, men komt er armer
aan geld en geest weer vandaan. De
stichting Recreatie-centra wil haar gas
ten helpen de dingen zelf te doen.
Spelend
De stichting wil haar gasten laten ont
dekken, dat het spelen in de wereld zijn
oorspronkelijke wijze van bestaan is;
hoe heilzaam een ontmoeting met de
natuur tijdens een wandeling kan zijn,
welke verrukkelijke mogelijkheid to'
ontmoeten er in de dans als de oudste
van alle kunsten ligt en hoe men
elkaar weerstanden kan wegzingen,
dat er een gemeenschap ontstaat, w;
in de dingen die werkelijk de moeite
waard zijn een klankbodem hebben ge
kregen, dat wil zeggen: niet ledig we
derkeren.
Contacten
De laatste jaren zijn er contacten
gegroeid tussen de Stichting Recrea
tie-centra en de protestantse kerken
in België, Frankrijk en Duitsland, zo
dat plannen voor Europese uitwisse
ling in de maak zijn.
„Prawda" over de
groei „godsdienstige
propaganda"
heeft vrijdag in een artikel
..godsdienstige vooroordelen" de toege
nomen activiteit ver kerken en secten
in de Sowjet-Unie, „een gevolg
verzwakking van d'e ideologische strijd
tegen de godsdienst, afgekeurd.
De genoemde kerken nemen thans
serie maatregelen ter versterking
hun positie en trachten in het bijzon
der de godsdienst aan de huitfige
standigheden aan te passen en de Men
sen ervan te overtuigen dat het
munisme als wereldopvatting s
met a'e godsdienst kan bestaan.
„De godsdienstige propaganda heeft
zich in bepaalde lagen van de Sowjet-
bevolking ontwikkeld", akïus het blad
dat de geestelijkheid ervan beschuldigt
zich in talrijke gevallen schuldig te ma
ken aan „onwettige activiteit".
Het noemt onder meer het gebruik
voor financiële doeleinden van de pel
grimsoorden. wonderbaarlijke bronnen
en graven van ..heiligen" en a'e druk
op ouders en kinderen om de godsdiens
tige gebruiken toe te passen en het
catechismusonderwijs te aanvaarden.
De Sowjet-pers heeft de laatste tijd
een serie artikelen gepubliceerd', waar
in het voortleven van de „godsdienstige
vooroordelen" wordt gelaakt en een in
telligente, georganiseerde en ononder
broken intensivering van de atheïstische
propaganda wordt verlangd.
Dr. S. L. Schouten werd
onderscheiden
Bü K. B. is benoemd tot officier in
de orde van Oranje Nassau dr. S. L.
Schouten te Utrecht. Dr. Schouten, bac
terioloog, oud-leraar aan het gymna
sium te Utrecht en reeds vijftig jaar
bestuurslid van de inrichting van diaco
nessen, ontvangt deze onderscheiding
ter gelegenheid van zijn 85ste verjaar
dag. De versierselen bij deze hoge on
derscheiding zullen a'e heer Schouten
worden uitgereikt door de burgemeester
van Utrecht.
We beseffen nog maar nauwelijksdat het minder dan t
jaar geleden is, dat we midden op de dag naar het vens
holden om te kijken naar een paar flauwe zonnestralen,
weken van mist leek de zon een wonder. Nu sluiten wij
rolgordijnen; we zoeken schaduwplekjes op. De zon is er, mi
wat ons betreft mag hij best iedere dag een paar uurt
schuilgaan.
Deze week begint de generale synode van de Gereformee\
Kerken. Een van de belangrijkste punten, die behandeld zuljl
moeten worden, is de zogenaamde geestelijke verschralim
Is dit misschien niet de ergste verschraling? We zijn zo gewÊ
geraakt aan het Licht der wereld, dat we zoveel mogelijk
schaduwkant var? het leven opzoeken. We zijn in het Lit
geboren; we hebben over het Licht horen preken. Het Li
hoort bij ons leven en roept geen verwondering meer wakb
We kunnen ons de toestanden, waarin ons land zou verke
als dat Licht niet had geschenen, al lang niet meer inden]c|
We kunnen het ons ook niet voorstellen, hoe het zou zijn 1
wij zonder dat Licht zouden moeten leven. o
Zo zoeken we onbewust de duisternis op, terwijl we midi
in het Licht leven. Een werkelijke geestelijke vernieuwing
er pas komen, als we beseffen, dat we zo in duisternis
delen, zodat we het Licht weer een kans geven om diep\ Geboi
ons eigen hart te schijnen. kingsbi;
BENUTTEN VAN VRAGENRECHT
Kingsbi;
QOK wij hebben het onze gezegd ging, maar het is tegelijk een i
over de ervaringen van de af- van ons volk, dat dit geschiedt,
zwaaiende militair, plotseling gecon- zijn volksvertegenwoordiging kaï
fronteerd met een luitenant-in-bur- volk dan zelf uitsluitsel bekomen.jnjeenk
ger, die het nauwelijks noodzakelijk Het is tegelijk een recht i
achtte zich te legitimeren, doch die antwoordelijke minister, dat het L
wel prompt gehoorzaamd wenste te beurt. Want de minister krijgt nuf
worden.
De zaak, eenmaal i
gekomen, heeft nogal ruchtbaarheid ken te geven. En indien nodig e
gekregen. Dat is niet erg. Onze lands- gelijk, kan hij in zijn beantwoordj Kerk
verdediging krijgt ook voor wat be- dan tegelijk bevrediging schenkeBiur: rr
treft alle goede kanten, in onze dagen Niet verwonderlijk, dat ook over Koor
publiciteit genoeg: maar dan blijft ze wat vreemde ontmoeting tuÉL.FC
het nuttig, dat er de vinger op wordt luitenant en militair vragen zijn 1^^"
gelegd,
r zich zaken voordoen, steld. Indien wij daarbij iets bet!]
die bevreemding oproepen. Aan de
dag getreden fouten kunnen dan wor.
den gecorrigeerd.
Wat verwacht mocht worden is ge-
defensie
volksvertegenwoordiging vragen ge
steld.
Ook dit laatste is goed
dan is het, dat de vragen i
gesteld door een lid van de sociaj De t
tische Kamerfractie. Niet dat d gosh
daartoe niet het volste recht had; predii-k:
aan de minister van had dat recht niet minder dan iel Piete
deze zaak vanuit onze ander Kamerlid. Maar ook de le#eid v
van de andere fracties hadden
recht. Ook de leden van de prof on
juist. Het tantse fracties hadden het. Zij bad<
niet de minste van de taken die de evengoed kunnen doen wat deze i
cialist nu heeft gedaan. Zij
volksvertegenwoordiging heeft,
zich tot de regering om inlichtingen het echter niet gedaan, en hij
te wenden over aangelegenheden, die Wij maken nu hiervan geen
onder ons volk gevoelens van onbe-
hagen hebben gewekt. Dat is het benutten
recht van de volksvertegenwoordi-
VAN ONVOLLEDIGE SAMENSTELLING
{öe
QF de Interparlementaire Unie een rische Tweede-Kamerlid DicpenhjBosl
belangrijke instelling is, kunnen (niet te verwisselen met zijn njrediF
wij niet afdoende beoordelen. Het is
een soort van informeel contact
lichaam tussen de vele parlementen Er zullen menselijke redenen r
die er overal ter wereld zijn. Dat dat de protestantse fracties ditnl
het een belangrijke instelling is, wil- zo sober uit de bus gekomen z|F
len wij wel aannemen; wij kunnen Het leven is druk, er zijn zoveel t^r',
moeilijk veronderstellen, dat men op ferenties, en ook een Kamerlid
dit terrein iets onbelangrijks zou la- maar een mens.
ten voortbestaan. Toch juichen wij de thans berei!
Deze Interparlementaire Unie dan samenstelling niet toe. Nogmaals,
houdt telken jare haar vergadering, kunnen de betekenis van deze Intj
en telken jare op een andere plaats, parlementaire Unie niet afdoef.
Nogmaals, of het alles even nuttig, beoordelen. Wij weten niet, of jLid
Iaat staan noodzakelijk is, wat daar- een onoverkomelijke ramp zou i" J
bij uit de bus komt, weten wij niet. indien zij niet bestond. Maar zij
Van sommige internationale confe- staat wèl, en reeds daarom moi
renties hebben wij de indruk, dat de wij aannemen, dat zij van enig |i
reis, en alles wat zich verder om de lang is. Echter, wanneer dat zo is,
conferenties afspeelt, aantrekkelijker is het tevens van belang, dat er
is dan de conferenties zelf zijn. vanuit de protestantse fracties 4
Hoe dan ook, de Interparlementaire wordt deelgenomen.
Unie houdt ditmaal haar jaarlijkse In het totaal van de parlement^ M(.
bijeenkomst te Warsehau. Er gaan systemen zijn protestantse frac|
elf Nederlandse Kamerleden heen,
en hun namen zijn dezer dagen be
kend gemaakt. Wat ons is opgeval
len, is de samenstelling
derlandse delegatie.
Zij bestaat namelijk uit vier leden benut,
van de P.v.d.A., drie van de K.V.P.,
toch al niet alledaagse verschijnee
len. In informele gesprekken I
dan heel wat van het eigen besta» Ac,
deze Ne- recht duidelijk worden gema4<"g
Zulke kansen moeten altijd woit^
Ho
We hopen, dat het christelijk-hisl
de.V.V.D., doch slechts één sche *wcede-Kamerlid Diepenhi
lid uit de protestants-christelijke die nu de eer gaat ophouden, hetjPf'
fracties, en wel het christelijk-histo- druk mee krijgt.
tud
is*
HET THEMA VAN DE GESPREKKEN
ONMISKENBAAR krijgt Eisenhower men zou kunnen noemen realite
op zijn reis door West-Europa besef, dat echter onder omstandig!
belangrijk werk te verrichten. den ook de kenmerken kan aan?
Was zijn aanvankelijk doel, gevoelens men van realisme, en zelfs van
van onrust weg te nemen die zijn portunisme. Jt
voorgenomen ontmoeting met Chroesj- Hiertegenover is de buitenlandse f Ri,
tsjcf had kunnen oproepen, sindsdien litïek van Frankrijk van een bun
is gebleken, dat het met die gevoe- wat minder makkelijke buigzaaf»
lens van onrust wel meevalt, doch heid, waarbij, men bovendien nL
dat er, in plaats daarvan, tussen de bedenken, dat Frankrijk thans $t
grotere Westeuropese landen zelf ver- land is, dat, na een lange periode ^Bi
wijdering is ontstaan. ingezonkenheid,
Vooral tussen Frankrijk en Engeland stel, niei
is het hoog gaan lopen. Frankrijk herstel i
heeft zijn moeilijkheden, die nu in heid zijl
het bijzonder acuut worden bij de de Fransman toespreken,
nadering van de jaarlijkse vergadc- Er openbaart zich hier dus een 6t
ring der Verenigde Naties. Op die merkelijk klimaatsverschil, en de tfG
vergadering komt immers ditmaal in standigheden hebben ertoe ffele"
volle zwaarte de Noordafrikaanse dat dit klimaatsverschil op verwijfon
problematiek aan de orde. En intus- ring is uitgelopen. j
sen heeft Frankrijk het gevoel, dat Men moet deze verwijdering noar
het grondig door Engeland in de veronachtzamen noch overdrijven.jb
steek wordt gelaten. het grote wereldgebeuren overwef1
Heel het Franse wantrouwen tegen intussen datgene wat de landen 4"
de Engelse buitenlandse politiek, vrije wereld waartoe Frankij,
Engeland beide behoren
hebben.
ju ons niet verwonderen,
dat alsnog gemeenschappen
welk wantrouwen van eeuwen her
dateert, schijnt daarbij weer naar bo- mee
ven te komen. Het
Nu is het stellig zo, dat er tussen de neei
buitenlandse politiek van Engeland het thema wordt van de gesprekkj
en die van Frankrijk een nogal diep- die Eisenhower straks in alle d(
gaand klimaatverschil ligt. De bui- hem te bezoeken landen voeren gaJf
tcnlandsc politiek van Engeland Hij mag zich daarbij van de symjfc
pleegt zich tc kenmerken door wat thie van heel velen vergezeld wetfj
Zeilcii, door M. Ruytenschildt. Uit
gave Kosmos. Amsterdam
Behalve dal er steeds meer belang-
telling voor de sportbeoefening in '-et
ilgemeen komt, begaat er ook bij velen
nteresse voor 3 'tegen sportliteratuur
Dal bewijs: het boek net de titel „Zei
len". Onlangs verscheen de zesde I
grondig herziene druk. Het werk is n
onaanzienlijk ver' eterd en behand»;
zelfs het nieuwe internationale wedstrif
reglement, zjals da' dit jaar vi
is geworden Ook heeft de „chrijver
laatste ontwikkelingen in de zeilsportk
de vcet gevolgd, /odat thans ook
Sternklassc. de Finnklasse en de Fly
junior een plaats hebben gekregen f
dit voor een r duidelijk te lezen z
technische boel
