CftRISTFUJK
Stuur rapporten ook
aan redacteuren
Sameiispreking lidmaten
leidt tot stellingen
Vehkculk
Neem onzekerheid bij de
eigenbouwers weg
Ontsnapt
langs Krakatau
Kanttekening
Hautaine critiek op het
Woord Gods afgewezen
Theologie
aanvaardt
de Bijbel
Goede raad van prof.
Nauta aan Geref. Synode
JN het gereformeerde „Ouder-
1 lingenblad" heeft prof. dr.
D. Nauta van de Vrije Univer
siteit een artikel geschreven
over de gereformeerde synodale
publiciteit. Hij snijdt een onder
werp aan dat vooral bij de re
dacteuren van de kerkelijke
pers en de christelijke dagblad
pers sterk leeft. Herhaaldelijk is
het in de afgelopen weken weer
voorgekomen dat door leden van
de Generale Synode of van be
paalde deputaatschappen uit rap
porten werd gepubliceerd, ter
wijl redacteuren van plaatse
lijke kerkbladen en de Neder
landse dagbladen deze rappor
ten niet toegestuurd kregen. Zo
doende waren zij, die hun lezers
toch van voorlichting wilden
dienen, genoodzaakt om van
omwegen gebruik te maken om
deze rapporten toch in handen
te krijgen.
Prof. Nauta schrijft:
AF en toe kan men in de kerke
lijke pers een opmerking
tegenkomen over de geheimzinnig
heid. die ten aanzien van synoda
le rapporten, althans van een :-
deelte daarvan, zou wc "den be
tracht. Naar mijn mening ge
schiedt dit echter ten onrechte en
bestaat er in dit opzicht blijkbaar
enig misverstand.
In het algemeen is het stellig
niet zo. dat vanwege de synode ten
aanzien van rapporten een bepaal
de geheim innigheid zou worden
nagestreefd en bevorderd. Het is
integei deel zo. dat het juist de
bedoeling is. dat de rapporten in
de kerken zullen worden gelezen
en bestudeerd. Hoe meer men
zich daarop toelegt, des te beter
zal de inhoud der rapporten wor
den gokend. Dit kan niet anders
dan zeer op prijs worden gesteld.
Natuurlijk komt het een enkele
maal voor. dat het om de een of
andere reden niet gewenst is een
rapport ter algemene kennis van
de kerken te brengen. Maar dat
zijn toch uitzonderingen.
Welk tijdstip?
s het even
wel, op welk tijdstip de respec
tieve rapporten ter algemene ken
nis gebracht kunnen worden en
voor een bes.-reking in de kerke
lijke pers in aanmerking komen.
Naar mijn mening is dat het punt,
waarover enige moeite bestaat en
ten aanzien waarvan enig verschil
in gedragslijn geconstateerd kan
worden.
Gewoon"jk bepaalt de synode,
of een rapport dat door deputaten
opgesteld moet worden, tevoren
".an de kerken zal worden toege
zonden dan wel aan de volgende
synode behoort te worden aange
boden. In het eerste geval kan er
mijns inziens In het geheel geen
bezwaar tegen bestaan, dat over
een dergelijk rapport in de pers
wordt gediscussieerd.
Met een weergave van de in
houd L hoeft men niet te volstaan.
Ik zie er geen enkel bezwaar te
gen, dat men opmerkingen en be
denkingen maakt of dat men sug
gesties doet, die ingaan tegen wat
in het rapport wordt voorgesteld.
Aan redacteuren
MAAR wat mij wel aanbeve
lenswaardig voorkomt, is dat
in een derge'*jk geval het rapport
i' slechts aan de kerken wordt
toegezonden, maar dat eveneens
de redacteuren van de kerkelijke
pers er de beschikking over ont-
Anders kan men het verschijn
sel krijgen, dat sommigen, die
door hun positie in de kerken over
het rapport te beschikken hebben,
er in de pers hun oordeel over ten
beste _even, maar dat anderen,
die i.. dat opzicht in een ongunsti
ge positie verkeren, die gelegen
heid niet hebben of eerst veel la
ter dan de eerstgenoemden de
kans daartoe ontvangen.
Anders staat het mijns inziens
ten opzichte van de rapporten, die
van te voren niet aan de kerken
toegezonden moeten worden, doch
rechtstreeks hij de generale syno
de worden ingediend.
Dan heelt deze synode het recht
om er het eerst van kennis te
nemen en kr .1 ik maar niet juist
vinden, dat men reeds van te vo
ren in de pers allerlei beschouwin
gen kan ontmoeten.
Te meer moeten hier cie bezwa
ren rijzen, wanneer wel degenen,
die als leden van de synode de
rapporten toegezonden krijgen, of
die als deputaten in de opstelling
van de desbetreffende rapporten
een aandeel hebben gehad, er in
de pers over gaan schrijven, maar
dat anderen, bij wie de belangstel
ling voor de in de rapporten be
handelde onderwerpen volstrekt
niet geringer is, de gelegenheid
om er kennis van te nemen, laat
staan om er over te gaan schrij
ven, eenvoudig missen. Zij zijn
geen deputaten en evenmin leden
van de synode.
In formerend
niet bewerer
I tegen elk schrijven
lijke rapporten in de pers beden
kingen moet hebben. Vooral wan
neer dat schrijven er zich toe be
paalt informerend te werk te gaan,
zou men zelfs geneigd zijn het te
prijzen eerder dan het te laken.
Het is een goede zaak. wanneer
de leden der kerk in de gelegen
heid worden gesteld mee te leven
met de aanhangige kwesties.
Maar wanneer deze opvatting als
juist wordt aanvaard, dan ver
dient het overweging, dat de pers
algemeen in staat wordt gesteld
in de bedoelde behoefte te voor
zien en moet zulks niet uitslui
tend het voorrecht van enkele
scribenten blijven.
Maar ook wanneer bepaalde rap
porten vóór het bijeenkomen der
synode niet in de pers besproken
worden en dit zelfs niet wordt toe
gestaan, is er nog geen reden om
dan in ieder geval aan het betrach
ten van geheimzinnigheid te den-
Het is aannemelijk, dat wanneer
de synode de kwestie behandeld
heeft en zelf een uitspraak heeft
gedaan, het rapport ook ter alge
mene kennis wordt gebracht. Het
zal in alle geval, tenzij het een
comité-aangelegenheid betreft, in
de Acta worden gepubliceerd.
Daarna zal i. Ier over een derge
lijk rapport zoveel mogen schrij
ven in de pers als het hem be
lieft. Of het dar in werkelijkheid
ook steeds met grote animo ge
beurt, meen ik te moeten betwij
felen. Het is mij wel eens opge
vallen, dat er dan soms weinig
animo meer bestaat om aan de
bij de synode ingediende rappor
ten aandacht te schenken.
Richtlijnen
dat de synode
keurige richtlijnen aangeeft voor
het publiceren van rapporten en
het ter kennis brengen daarvan
aan de pers. Daarmede zouden
misverstanden weggenomen wor
den en aan een ongelijke behan
deling van de scribenten in de
1 einde kunnen komen.
p'
Schrijven aan drie synodes
De „Vereniging tot herstel van
de kerkelijke eenheid der gerefor
meerde belijders" heeft de con
clusie uit vele besprekingen van
de afgelopen maanden samenge
vat in een schrijven, dat aan de
synodes van de Gereformeerde,
de (vrijgemaakte) Gereformeer
de en de Christelijke Gerefor
meerde Kerken is toegezonden.
In de eerste plaats worden een
aantal stellingen gegeven, die het be
lofte- en genadeverbond betreffen.
Als uitgangspunt werd genomen de
overtuiging dat in de Drie Formulie
ren van Enigheid voldoende duidelijk
wordt weergegeven wat de Heilige
Schrift ons'openbaart over doop, be
lofte en wat daarmede ir verband
staat. Het schrijven vervolgt dan
De kerk heeft er voor te waken, dat zi
in haar uitspraken niet verder gaa
dan het formuleren van datgene, wat
in de Heilige Schrift duidelijk wordt
geopenbaard.
Hieruit volgt, dat het noodzakelijk
dat in de kerk alleen gebonden wordt
aan datgene, wat op gezag vai
Bijbel onbetwistbaar als norm
het geloof kan worden gesteld.
Ten aanzien van de in discussie geno
men onderwerpen is het uitgangspunt,
dat God Zijn verkiezend welbehag
naar Zijn vrijmacht realiseert in de
weg van het verbond der 'genade.
Bijzondere nadruk vraagt wat beleden
wordt in zondag 27 van de catechis
mus antw. 74, dat de belofte var
genadeverbond niet alleen aan de ge
lovige ouders, maar ook aan al hun
kinderen toekomt, waarbij het duidelijk
voor ogen dient te staan, dat tot de
inhoud van die belofte ook behoort de
Heilige Geest en Zijn werk in de
lisering van het toegezegde heil.
Tegen deze achtergrond en hieruit
voortvloeiend, is het noodzakelijk
zinvol de kinderen der gemeente te
plaatsen in hun verantwoordelijkheid
en hen te roepen tot geloof en beke
ring in het persoonlijk aanvaarden van
de belofte en roeping van het verbond.
Zovelen die belofte gelovig aannemer
en deze roeping volgen, doen dat
krachtens de wederbarende genade
van de Heilige Geest, naar Gods
eeuwige verkiezing.
Het verband tussen verkiezing en
antwoordelijkheid, tussen belofte
roeping moet de kerk niet proberen
doorzichtig te maken en in een formu
lering te grijpen. Zij kan en mag ,,de
diepten Gods niet doorzoeken", maar
kan alleen gelovig, belijdend naspreken
wat God in Zijn openbaring haar heeft
gezegd.
Tolerantie
In het tweede gedeelte
dit
Onderwijsbenoemingen
Benoemd tot onderwijzer (es)aan de
Da Costaschool te Hengelo (O) mevr.
J. B. Brinkhorst-Marsink te Hengelo
(tijd.); aan de chr. ULO te Mussel-
kanaal (Gron.) S. Bakker te Hallum
(Fr.); aan de School met de Bijbel
(Scheepsbouwplein) te Alblasserdam
mej. H. Weijers te Zd.-Beijerland;
aan de Marnixschool te Den Helder mej.
G. Richters te Delfzijl.
Ds. S. J. P. Goossens
in Nederland terug
Ds. S. J. P. Goossens, miss. predi
kant op Soemba, die laatstelijk aan de
kerk van Zwolle verbonden was, is
thans in het vaderland gearriveerd.
Hij verblijft ten huize van zijn schoon
zoon. ir. J F. W. Balier, L. v. Meer-
dervoort 1691 te 's-Gravenhage. Zoals
bekend heeft de zendende kerk van
Zwolle zich thans bereid verklaard met
ds. Goossens een open gesprek te voe
ren. De generale synode van Spa
kenburg deed zoals bekend inzake de
schorsing en afzetting van ds. Goos
sens een uitspraak die van de zienswij
ze van de kerker a ad van Zwolle ver
schilde.
Barchembeweging over
commuun leven
De Barchembeweging zal van 31
augustus tot 5 september in het wood-
brookershuis te Barchem een cursus
houden speciaal voor jongeren en stu
derenden. De cursus zal geleid worden
door ds. W. P. ten Kate, hervormd stu
dentenpredikant te Delft en heeft als
thema: „Commuun leven". Als sprekers
zullen optreden ó'e heren frère Adrien
van de protestantse kloostergemeen
schap te Taizé in Frankrijk, mevr.
Waardenburg-Lindeijer, onderwerp: „De
Schotse Jona community", en een Israë
lisch student, die over de Kibboets in
zyn vaderland zal vertellen.
Vrije Herv. Gemeente
te Brummen erkend
Op de laatst gehouden gemeente-avond
der Vrije Hervormde gemeente in
Gebouw voor Christelijke Belangen
Brummen was besloten aan H. M. de
Koningin een adres te richten orr
overeenstemming met de daarvoor gel
dende bepalingen ingevolge de wet op
de kerkgenootschappen, geplaatst te
mogen worden op de bij het departe
ment van justitie aanwezige officiële
lijst van kerkgenootschappen.
De kerkeraad der Vrije Hervormde
Gemeente heeft nu meegedeeld, dat
wege H.M. de Koningin door de rr
ter van justitie aan de kerkeraad kennis
is gegeven van de officiële erkenning
van genoemd kerkgenootschap.
Advertentie
4 beroemde geneesmiddelen
in 1 tablet doen wonderen I
Bij pijn, griep of „landerig" ge
voel zorgt een enkel tablet dat U
met plezier Uw werk kuntdoen!
schrijven wordt met nadruk gesteld
dat de prediking de ambtelijke bedie
ning van het Woord Gods is en het
middel der genade is om geloof te
werken. Deze prediking is ook de be
diening van de „Sleutelen des He-
melrijks", zodat daarin een voortdu
rende oproep tot bekering en geloof
moet klinken.
Het derde punt behandelt de chris
telijke tolerantie en stelt:
Een levend functioneren van de chris
telijke tolerantie binnen de kerk is
van essentieel belang. Er dient ruim
te te bestaan voor verschillende ge
voelens binnen het raam van Schrift
en belijdenis; deze ruimte dient afge
paald te zijn tegen alles wat hiermee
kennelijk in strijd is.
Wanneer dit tolerantie-begrip leeft in de
kerken, zowel ten aanzien van dogma
tische verschillen, als van kerkrechte
lijke opvattingen en visies op levens
stijl en -wandel, behoeven bij ge
meenschappelijke binding aan de cen
trale heilswaarden, deze zaken geen
oorzaak tot handhaving van de schei
ding tussen onze kerken te zijn.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Klazinaveen (toez.): J.
Noordmans te Tjamsweer; te Kloetinge
(toez.): A. J. van Kruyningen te
Harich (Fr.); te Hellendoorn (toez.):
E. J. N. Kronenburg te Luttelgéest
(N.O.P.).
Aangenomen naar München-Gladbach
(Evangelische Kirche Rheinland): H.'
ten Boom, predikant der Evang. Kirche
Westfalen.
UNIE VAN BAPT. GEM.
Aangenomen naar Nieuwe Pekela:
H Th. Plevier te Zandbulten (Fr.).
Bedankt voor Sneek: Ph. Lindeman
te Stavoren.
Combinatie van drie
Herv. gemeenten
Na uitvoerige besprekingen is in be
ginsel besloten een combinatie te vor
men van de Hervormde gemeenten van
Grave, Cuyck en Gennep. Het is de be
doeling, dat daardoor kan worden voor
zien in de predikantsvacaturen van
Cuyck en Grave. De combinatie Gen-
nep-Cuyck bestond reeds.
De predikant, die voor Grave en
Cuyck zal worden beroepen, zal tevens
optreden als geestelijk verzorger van de
psychiatrische inrichting te Grave. Er
komen dan elke zondag drie diensten,
nl. te Cuyck en -te Grave en in de
psychiatrische inrichting. Aangezien dit
vpor één predikant teveel is, zal de pre
dikant van Gennep, ds. De Ridder, el
ke zondag een van deze diensten voor
zijn rekening nemen.
KORSTJES
17 cenc per pakje van 6 stuki
Kamerlid Maenen vraagt minister:
Reeds ernstige
stagnatie in
bouwbedrijf
gIJ de bouwers van een eigen
woning voor zelfbewoning is
grote onzekerheid gerezen over het
toe te kennen premiebedrag. Deze
onzekerheid is nog in sterke mate
toegenomen door de zogenaamde
regularisatiemaatregelen voor de
premiebouw met name door de
afwerking in chronologische volg
orde van de premieaanvragen.
Hierdoor blijven de eigenbouwers
langdurig onwetend over het tijd
stip van toekenning van premie en
subsidiebedrag.
Het lid van de Eerste Kamer,
de heer Maenen, vraagt de minis
ter van volkshuisvesting nu, of dit
alles de minister bekend is. En of
het waar is, dat in bepaalde ge
bieden van het land zo weinig pre
mieaanvragen voor 22 juni 1.1.
zijn ingediend, dat ten behoeve
van een continu werkend bouw
bedrijf op onvoldoende premiebe
schikking moet worden gerekend.
In andere delen van het land zou
den kleine en grotere aannemersbe
drijven wegens onvoldoend werko.
de premiesector nu reeds met
ernstige stagnatiemoeilijkheden heb
ben te kampen.
Verder zouden verschillende insti
tuten. die uitsluitend werkzaam zijn
het belang van de bevordering
106
Seconden verliepen, zonder dat Telak wat zei. Ni-
colson zette zich vast schrap voor de volgende por
in zijn rug, maar die kwam niet. Toen gaf Telak
antwoord,
hPt int rtp verte, aal mcoison
het te
f zulk een zacht gefluister,
als kwam het uit de verte, dat Nicolson zich
willekeurig wat voorover moest buigen
kunnen verstaan.
„Ze hebben me goed betaald, mijnheer Nicolson
Hij deed een stap n J iJ i~1" u_1*
zodat zijn zijde
1 draaide zich half
_.j zijn profiel plotseling wer
den' beschenen door het licht dat uit de deur van
de hut naar buiten scheen. Zijn linkerwang en arm.
en de linkerhelft van zijn hals en zijn borst waren
bezaaid met bajonetsteken; zo dicht daarmee be
zaaid, dat de afzonderlijke steken niet meer te zien
waren: heel zijn éne kant leek wel één bloedplek,
en toen Nicolson goed keek, kon hij het bloed ge
ruisloos op de aangestampte kamponggrond zien
drupoelen. „Ze hebben me goed betaald," herhaal
de Telak toonloos. „Mijn vader is dood; Tnkah
is dood. Velen der onzen zijn dood. We zijn ver
raden en ze hebben ons overrompeld."
Sprakeloos bleef Nicolson hem aanstaren; hij had
voor niets anders meer aandacht dan voor Telak,
die, zoals hij nu zag. ook een dreigende Japanse
bajonetpunt vlak bij zijn rug had. Niet één zelfs,
maar twee: Telak moest zich hevig hebben ver
zet eer men hem had neergeslagen. Schrik em ont
steltenis bevingen hem, dat dit was overkomen
en nog wel zo gauw aan mensen die hun zo
gul en onbaatzuchtig hun vriendschap hadden ge
schonken. En pal daarop kwam de bittere spijt
over de woorden die hii Telak zojuist had toege
voegd, want die gruwelijke onrechtvaardige beschul
diging moest wel de drupoel zijn geweest die zijn
beker van ellende had doen overlopen. Nisolson
deed zijn mond open om nog wat te zeggen, maar
in plaats van woorden kwam er een pijnlijke kreet
toen hij opnieuw een hevige por met de Japanse
geweerkolf in zijn rug kreeg, begeleid door een ge-
door ALISTA IR MAC LEAN
(vertaling Rob Limburg)
Het thans door een zestal petroleumlampen hel
der verlichte dorpshuis was een groot en hoog ver
trek van zes bij negen meter, met de toegangs
deur in het midden van een der lange zijden. Rechts
van die deur strekte zich vrijwel over de gehele
breedte het podium uit, waarop de oudsten plach
ten plaats te nemen, en van waar een tweede deur
direct naar buiten leidde. Heel de rest van het gro
te houten gebouw, voor en links van de ingang,
was volkomen ledig: een vast aangestampte aar
den vloer, en anders niets. Op deze kale grond
zaten de gevangenen in
dempt, kwaadaardig lachje 1
ker.
1 Yamata in het don-
De Japanse officier keerde zijn geweer nu om en
dreef Nicolson op de punt van zijn bajonet door
de kampong. Voor zich uit zag deze laatste tegen
het verlichte vierkant van de deur van het dorps
huis, hoe de anderen op dezelfde wijze naar bin
nen werden gedreven. Sommigen waren de ingang
reeds gepasseerd, terwijl juffrouw Plenderlelth juist
het gewicht van de kleine Peter, die zij
men droeg, verloor zij haar evenwicht en viel bij
na. Haar bewaker pakte haar ruw bij een schou
der en gaf haar een duw. Waarschijnlijk wilde hij
haar naar binnen duwen, maar zijn stoot was niet
goed gericht, zodat Gudrun en het kind met een
smak tegen een deurpost terechtkwamen. Zelfs Ni
colson kon op een afstand van zes meter hun hoof
den tegem het hout horen slaan Ook hoorde hij de
kreet van pijn, die Gudrun slaakte, en Peters schril
le gehuil van angst en pijn. McKinnon, die vlak
achter Gudrun liep. stootte een onverstaanbare kreet
uit waarschijnlijk in zijn moedertaal, dacht Ni
colson deed een paar vlugge stappen vooruit
en wilde de bewaker, die het meisje had geduwd,
van achteren bespringen, maar de zwaaiende ge-
Dhalve cirkel,
allemaal, behalve McKinnon, die Nicolson van zijn
plaats af nog net kon zien liggen: zijn schouders,
zijn slappe, uitgestrekte armen, en de achterkant
van zijn donkere krullebol. helder beschenen door
de felle lichtbundel die uit de deur van het dorps
huis naar buiten viel.
Maar Nicolson wierp slechts een enkele blik op
de bootsman, en hij had er niet één over voor de
soldaten achter hen, die met de rug naar de deur
over hen waakten. Hij had op dat ogenblik alleen
maar oog voor het podium, en voor degenen die
iaaron zaten terwijl zijn gedachten zich uitslui-
stommiteiten, met zijn overdreven dwaasheden en
stommeiteiten, met zijn overdreven angstvalligheid
met zijn zorgeloosheid ook, die oorzaak was ge
veest dat Gudrun en Peter en Findhorn en al de
inderen hier nu zaten.
Kapitein Yamata zat op het podium op een lage
-- •- c: tr.__ j J- Slechts enkele dingen kunnen uiter
aard worden genoemd. Op zulke inter
nationale bijeenkomsten ga je
i denken aan dingen die in de regel
niet zomaar opkomen. De afgevaardig
de van Ceylon wees er b.v. op dat
waar de kerk werkelijk trouw is aan
haar Heer en werkelijk een duidelijk
vaste blik, nu ook zonder enige uitdrukking u„, ur„ic
op zijn gezicht. Maar in zijn hart broedde het ver j getuigenis aflegt, dat daar het kruis
langen tot doden. onafwendbaar 1 s. In dat verband sprak
(Wordt vervolgd) I hij over „the lost art of going to jail."
bank, en naast hem zat Siran. Een grijnzende
triomferende Siran, die zijn gevoelens niet langer
meer achter een onbewogen masker behoefde te
verbergen; een Siran ook, die kennelijk de beste
maatjes was met de breed glimlachende Yamata.
en nu en dan een grote zwarte sigaar uit de mond
met de glinsterende tanden nam, om minachtend
een blauwe wolk rook in de richting van Nicolsoi
te blazen. Deze keek hem aan met een sombere
'lik. nu 00.. 1—
1 zijn hart broedde het 1
van eigen woningbezit
grote moeilijkheden verkeren door
het ontbreken van enige zekerheid
omtrent eventueel te verwachten
subsidies.
De heer Maenen vraagt de minis
ter dan of hij op grond van boven
staande moeilijkheden voorrang wil
verlenen aan de eigen-bouwplannen.
Tenslotte wordt de vraag gesteld of
de minister bereid is te bevorderen,
dat op korte termijn, naast de reeds
bestaande regelingen, een nieuwe re
geling tot stand komt ter bevorde
ring van het eigenwoning-bezit. En
als dit niet mogelijk is, wordt ge
vraagd, of de minister een duidelij
ke toezegging wil doen omtrent de
minimale waarde van de te verlenen
subsidie voor de eigenbouw.
Een woord voor vandaap
Sober vertelt de Bijbel ons het drama van Hagar, slavin van
Sarai, de vrouw van de aartsvader Abram. Sarai krijgt geen
kinderen. Met haar toestemming neemt Abram dan Hagar tot
vrouw Als zij een kind verwacht, wordt Sarai jaloers. En
Hagar wordt het leven tot een hel gemaakt. Zij vlucht naar
de woestijn. De reacties van Abram en Sarai zijn niet bekend.
Wel de afloop van dit drama. Daar, in de woestijn, is er nl.
°.en ontmoeting. De Engel des Heren spreekt Hagar aan en
beveelt haar terug te keren en zich voor Sarai te vernederen.
Hij vraagt niet wie er gelijk heeft. Hij zegt wel, dat God weet
van de ellende, die over Hagar is gekomen. En Hij doet een
belofte. Het wordt een wonderlijke ontmoeting, in de woestijn.
Hagar moet begrijpen, dat zij volkomen fout is geweest, toen
zij Sarai verachtte: ik verwacht dan toch maar een kind en u
niet! Het is allemaal zo menselijk verklaarbaar, zo volkomen
begrijpelijk. Maar God kan het niet hebben. En als het niet
anders kan, grijpt Hij zelf in. En dan is Zijn eerste opdracht:
ga terug, begin opnieuw, doe het anders. Het is een moeilijke
les. Niemand erkent graag ongelijk te hébben. Maar het moet
er toch van komen. Hij zoekt ons zelfs op in de woestijn. Hij
ontmoet ons op onze vlucht.
BEWEGINGEN GAANDE
JQE ietwat onverwacht gekomen be- ui
reidheid van Chroesjtsjef tot een va
benaderen van Eisenhower heeft in binnen die vrije westelijke wereld,
eerste instantie vreemde gevolgen. Dit zonder meer op rekening te
eenheid geen speld te krijgen, en voor
wat betreft die vrije westelijke
reld liepen de dreigingen
Chroesjtsjef op niets uit.
aan zelfbewustzijn te winnen. Naast
de andere politieke machthebbers wil
van ook De Gaulle zich in toenemende
mate laten gelden. Hij wil bijvoor-
Nauwelijks evenwel Iaat hij blijken beeld, dat zijn land wordt opgeno-
van enige bereidheid tot toenadering, men in de tot dusver sterk beperkt
of uit die vrije westelijke wereld lijkt gehouden „atoomclub". Hij streeft
de eenheid wei verdwenen. Zozeer naar zelfstandigheid. Vandaar ook,
zelfs, dat men Eisenhower een moei- dat de geruchten aan kracht winnen,
lijke tocht moet voorspellen, wanneer dat er, behalve een ontmoeting tus-
hij straks de voornaamste staatshoof- sen Eisenhower
den e
ontmoeting tussen De Gaulle en
Chroesjtsjef komen zal. Deze ont
spanningen tussen moeting zou achter de schermen
Engeland. Frankrijk reeds worden voorbereid.
Kortom, er zijn bewegingen gaande.
We gaan in het internationale vlak
belangrijke weken tegemoet. Ook uit
politieke leiders in deze vrije
westelijke wereld gaat bezoeken.
Daar zijn
Frankrijk
heeft zijn zorgen in Afrika,
gelijk ontvangt Engeland met opval
lende vriendelijkheid een der Frank-
rijk „ie. welgezinde Afrikaanse po- krlnrül'da"t"'vermoeden'
ht.eke leiders. bHjken
Er ware meer te noemen. Voor bet
ONBEVREDIGEND
E1 EN Nederlands militair is tot twee uit te strekken, dat hij zich in unl-
-L' weken streng arrest veroor- form kleedt.
deeld, omdat hij aanvankelijk ge- Van een militair mag men veel ver-
weigerd had te voldoen aan het be-
hem onbekende in bur
ger gestoken officier.
wachten, niet echter dat hij
der meer weet, een officier voor zich
te hebben.
Het komt ons voor, dat een vonnis Ons schiet te binnen, dat onze hui
als dit -niet geacht mag worden te dige minister-president in een soort-
spraak) te zijn, dat het voor een offi
cier in burger al voldoende is, wan
neer hij maar verzekert officier te tair op wacht, die niet wist wie vóór
zijn. Wij vinden dat een ongewone zich te hebben, wilde hem niet zo-
jurisprudentie. maar binnenlaten. „Maar ik ben de
Het is buiten kijf, dat een militair minister", kreeg hij van de bewinds
zijn superieuren dient te gehoorza-
1 te horen, waarop hij ietwat he
men. Maar naar onze bescheiden, duusd antwoordde: „Dat kon ik niet
misschien wat burgerlijke mening be
hoort ook daarbij redelijkheid te wor
den betracht. Van een officier in
burger mag, dunkt ons, worden ver-
neus zien". Echter is bij
onze minister-president dit lichaams
deel ietwat ontwikkeld, zodat onze
militair werd toegevoegd: „Nu heb
Hervormde Wereldbond bijeen
(Vaq 1
medewerkers)
Van 27 juli tot 6 augustus werd
in de Braziliaanse stad Sao Paulo
de wereldconferentie gehouden
van de Hervormde Wereldbond, de
World Presbyterian Alliance. Deze
conferentie had tot thema: De die
nende Heer en Zijn dienend volk.
De conferentie werd in een enorme
koepel gehouden waarvan de ene
helft onder, de andere helft boven
de grond is gebouwd.
it is zeker mede aan de grondige
voorbereiding te danken dat er aar
einde van de conferentie rapporten kon
den worden aanvaard, die over het al
gemeen werkelijk iets belangrijks te zeg
gen hadden. Gedurende 18 maanden had
den verschillende commissies en 25 stu
diegroepen aan universiteiten in de ge
hele wereld gewerkt aan wat tenslotte
op de conferentie in gecondenseerde
0 (een soort handleiding) voor
Ter conferentie zelf werden de dis
cussiegroepen. die later de verschillende
rapporten zouden samenstellen, nog
bereid door de dagelijkse Bijbelstudie
het thema door verschillende bril
jante referaten en door openbare discus-
Wij staan daar in de regel niet zo bij
stil, maar ook de kerk in Ceylon be
gint dit te ervaren temidden va\
Buddhistisch-nationalistische vloed
golf, die dat mooie eiland op het ogen
blik overspoelt.
Een ander punt om over na te den
ken was de overtuiging waarmee de stu
diegroep over de „dienst van de Chris
ten" verdedigde, dat in hun slotrapport
zou blijven gehandhaafd de oproep om
het tienden-geven serieus te overwegen.
Hier werd wel niet bedoeld een vol tien
de voor de kerk alleen, maar een tien
de voor het werk in Gods koninkrijk
het algemeen. Als we dat deden; elke
maand of elke week van het ontvangen
geld direct tien procent daarvoor weg
leggen en deze uitgaven niet als een
sluitpostje op onze begroting plaatsten
dan zouden heel wat kerkelijke en par
ticuliere bedelarijtjes en heel wat lote-
ten bate van liefdadigheidsinstel-
dat
al
leen maar met ernstige gezichten werd
geluisterd. We hebben ook hartelijk ge
lachen. Eén van de afgevaardigden zou
iets zeggen. Hij mocht op zijn plaats
blijven, er werd wel een microfoon naar
hem toegebracht. Maar hij bracht hem
aan zijn oor! En toen het gelach be
daard was deed hij er nog een mooi
schepje op door te zeggen: „For your
relaxation!", voor Uw ontspanning.
De Bijbel
Nog iets over de studiegroepen waar-
1 de conferentie verdeeld was. Zelf zat
in de groep „De dienst der theolo
gie". Wat merk je in zo'n groep dat je
elkaar als christenen nodig hebt en een
kerk op een zelfgemaakt onbewoond ei
land ontloopt wel een boel ergernis van
buiten, maar berooft zich tegelijk ook
een grote zegen,
5 we zelf alleen maar diep over
tuigd zijn van onze rijkdom en aan
geen ding gebrek hebben, staan we niet
erg open voor het ontvangen van een
zegen, maar dan zijn we nog wel soms
te vangen met het argument dat we
iets door te geven hebben. Nu daar was
volop gelegenheid voor en er werd nog
geluisterd ook.
Het handboekje had nl. geschreven
dat dc theologie het Woord van God
(o.a.) critisch onderzoekt; maar na veel
discussie luidde het elndrr pport (dat de
ledenkcrken over dc gehele wereld
straks zullen lezen als ze er t(jd voor
Ds. P. Groot wordt
tachtig jaar
Ds. P. Groot te Utrecht, emeritus
predikant der Ned. Hervormde kerk.
viert morgen zijn 80ste verjaardag.
Ds. Groot, die te Monnikendam werd
geboren, werd in 1905 kandidaat in
Overijssel. Nadat hij nog enige maan
den als hulpprediker te Brussel werk
zaam was geweest, werd hij in 1906
te Boyl in het predikambt bevestigd.
Hij diende de gemeenten van Stegger-
da, Glanerbrug en van 1930 tot aan
zijn emeritaat in 1945 die van Windes-
heim. Nadien was ds. Groot nog hulp
prediker te Windesheim en te Zeist.
Ds. Groot was onder meer lid van
het classicaal bestuur van Heerenveen.
van het provinciaal kerkbestuur van
Overijssel, praetor van de ring Wolve-
ga, bestuurslid van de Evangelisatie
binnen de classis Heerenveen en van
de afdeling Friesland van het Neder
lands Jongelingen verbond. Hij heeft
ook zitting gehad in het hoofdbestuur
van de Koninklijke Bond van Christe
lijke Zang- en Oratoriumverenigingen
en is geestelijk verzorger geweest van
het sanatorium van het personeel van
de Nederlandse Spoorwegen te Huis
ter Heide.
vinden), dat de theologie de Bijbel aan
vaardt en zijn tekst critisch onderzoekt.
Dat Is dus heel wat anders, daar gaat
het niet om hautaine menselijke kritiek
op Gods Openbaring, maar om een eer
lijk zoeken wat in de meest oorspronke
lijke handschriften van de Bijbel eigen
lijk stond. Van zulk onderzoek is bv. de
Nieuwe Vertaling ook een resultaat.
Dat zulke veranderingen als in het
slotrapport van de theologiegroep kon
den worden aangebracht is een gevolg
van luisteren en spreken. Dat ze zijn
aangebracht is verblijdend, maar ze
zouden waarschijnlijk niet zijn aange
bracht als degenen die er kritiek op
uitoefenden thuis gebleven waren. 1 an
hadden ze ongetwijfeld meer te schrij
ven, maar het effect, de dienst aan de
ander, zou minder geweest zijn.
Publicatieplannen
Aan het einde van de conferentie
aanvaardde de Alliance nog enkele
plannen o.a. voort te gaan met de pu
blicatie van geschriften van de Cal
vinistische reformatoren (b.v. preken
van Cqlvijn, verklaring van de Institu
tie van Calvijn, etc.). De grootste bij
drage die de „Reformed Family" kan
bijdragen tot het beter verstaan van de
Rijkdom van de genade Gods is mis
schien wel het oude Reformatorische
beginsel: „Ecclesia reformata semper
est reformanda", een gereformeerde
hervormde kerk wordt steeds weer ge
reformeerd/hervormd.
