Die middag aan het strand T EH22S533I een fcobvmm} I EEI HANDVOL PAS VERSCHENEN BOEKEN Het alikruikenvrouwtje ZATERDAG 15 AUGUSTUS 1959 HP ET is mooi weer, laten 1 schrok. Nee, zei ze, w< het strand. Wat heb jij toch tegen he jij met ple; toch lekker zom of je breiwerk. I gaan, zei hij. Zijn vrouw het strand, ik wil niet naar strand vroeg de man verwonderd. Nooit ga als wij erheen gaan. Jij hoeft toch de het zand liggen. Desnoods ik ben zo bang voor het strand zozeer, maar vcor de zee. De zee zal mij eens van jou scheiden. vree Ach wal, lachte de man, bang v;ouw- niet tje. het water is niet gevaarlijk, en ik kan hem Dat weet ik, maar toch is er iets, dat mij doet huiveren als ik jou de zee in zie gaan. Ik kan met precies zeggen waarom Kom nou, zei de man, niet zo kinderach tig. Het zou jammer van dit weer zijn als we thuisbleven We kunnen toch de hei op, of het bos m. Ook kunnen we met de kinderen naar het dierenpark. Hè nee. zei de man en hij trok een lang gezicht, met al die mensen. Neen, ik wil eens echt vrij zijn. ik bedoel het water in en heerlijk zwemmen. De vrouw zuchtte. Goed dan. gaf ze toe En ze keek haar man na, die naar de auto liep. Pak je alvast wat in, riep hij school, dan hebben ze toch recht op een echt dagje uit? Maar waarom bleef die onbestemde vrees dan in haar gedachten' Ze kon hem egjagen door een lach, ze verdreef iet door uitbundig te zijn Neen, de bleef onverminderd bezit van haar nemen, het werd zelfs erger ze werd zo onnoemelijk bang. dat ze het wilde uit schreeuwen. We zijn er. zei haar man. die zijn wa gen parkeerde. t een bont schouw- vlaggetjes en kleu rige badpakken. Overal lagen de strandgas- r de keuken e belegde deed enkele ïdje. Maar ze Henny Turpijn flessen limonade deed het met tegenzin, er dreigde, wat wist ze niet, er bang, doodsbang voor. De kinderen holden uitgelaten door het huis. toen ze hoorden, dat ze naar het strand mochten. Ze pakten hun beestjes in een klein koffertje en de jongste zocht al zijn zandvormpjes bij elkaar. En een grote schoenendoos. Voor de schelpen, zei hij. Maar zij lette niet op de kinderen. Sme kend bijna keek ze naar het huis om, toen ze wegreden. He. was alsof het een af scheid was, dat ze dit zo voor het laatst Heb je er echt zin in? vroeg hij. Anders gaan we ergens anders heen. Neen, laat maar, weerde ze af. het is ZE DEED alle moeite om ook te genieten van de natuur rondom hen, van de wind die hen om de oren blies en bladeren in hun auto deed dwarrelen. Maar het lukte niet. Ze kon deze angst niet verklaren. Er was toch niets, waar- >rgen had te maken. Ja. de kin- ingaan straks, maar ze was niet oang voor de kinderen Dat hun iets zou overkomen, kwam niet eens in haar gedachten op. Het was haar man. waarvoor ze bang was. En het vreemde was, dat ze niet wist, waarom. Er kon hem praktisch mets gebeuren Hij zwom als de beste, en wa ren de strandwachters niet paraat om elk ogenblik bij te springen? Onzin, zei ze tot zichzelf, ik hoef niet bang te zijn. Ik ben misschien met het verkeerde been uit bed gestapt, dan zie ik alles somber in. ten zich te koesteren in de zon. In het water stoelden meisjes met grote ballen, op de balustrade van het grote restaurant zaten ouderen, die dit alles glimlachend aankeken, overal was plezier en blijheid om de zonnige dag. En toch was de angst niet uit haai weg te slaan. Ze had het al voorzien, dat haar man naar het strand had h j de gehele week gewild. dat hij En kantoor thuiskwam wist zou stellen, naar het strand wilde niet. Ze was bang. deren zouden MAAR de angst bleef. Het waf len. Maar moedie lachte ze l len. Maar moedig lachte ze tegen haar man en vrolijk wuifde ze naar kennissen, die hen groetten. Neen, ze wilde geen sDel- breekster zijn en de mooie dag niet be derven. De hele week op kantoor en op O, ze had kunnen weigeren Ze had soluut kunnen zeggen: ik wil niet naar het strand. Maar dan had ze zijn dag bedor ven. Dan had ze hem teleurgesteld En waarom mocht hij ook niet eens een mid dag doorbrengen, zoals hij het graag wens te" Was hij haar niet altijd tegemoetgeko men in haar geringste verlangens' Stond hij niet altijd klaar haar de prettigste ver- 1A nog vrij leeg plekje. Ga hier maar zit- En weg was hij. Met pijnlijk vertrokken gezicht keek ze naar hem. zoals hij daar wegrende Ze was trots op hem Ze had geen seconde van hun huwelijk betreurd. Nooit was hij ontevreden, nooit was hij humeurig zoals andere mannen. De kinde ren hielden van hem en gehoorzaamden hem. Hij werd nooit boos en toch boezem de hij hen respect in. Hun huwelijk was volmaakt, ongelofelijk bijna. Neen, rijk wa ren ze niet, maar het .geluk vierde hoogtij in hun woning. En daarom was ze bang. Ze was bang voor dit geluk. Ze was bang dat dit elk ogenblik uit haar handen kon worden weggetrokken. Omdat het te mooi was. Omdat cr geen wanklank was. nooit een ruzie, nooit eens echt een avondje mok ken O. ze wou wel dat ze kwaad op hem kon zijn, maar dat was eenvoudig absurd Zij kwaad op hem" En ze lachte om de gedachte alleen. lukte niet. Ze was bezeten door die de angst. Door die dwaze bangheid, die haar als een octopus omklemde. Ze moest wat ingedommeld zijn, toen ze de ogen opsloeg, was er iets gaande. Het gehele strand was in rep en roer. Men holde naar een punt. Wat is er, vroeg ze, wat is er gebeurd? Een haai, schreeuwde men haar toe. Een haai, herhaalde ze. Dan werd ze door een wilde angst bevangen. Waar is mijn man? riep ze. En luid riep ze, luid gilde ze het uit. de naam van de man, die haar zo dierbaar was. Het was of ze wist dat hij in gevaar was. Dat hij haar nodig had. dat ze geslapen had, toen hij haar riep Als waanzinnig drong ze zich door de menigte en zag wat ze eigenlijk allang wist. wat ze verwachtte, maar waartegen ze niets kon doen. Het was haar man. die daar was Haar man. die daar zwom Al leen was hij daar. niemand was meer in Neen. hij zwom niet alleen. Om hem heen kringelde iets wits Het was de haai. De haai die in steeds kleinere cirkels om Haar man wuifde met zijn hand naar de menigte. Een groet voor haar. Een over moedig gebaar. Ik speel het wel klaar, zeggen net zijn vlakke hand op het draaide zich om en om. Maar de haai bleei om hem heen cirkelen. De strandwacht belde om een helikopter Niemand waagde zich het waier in Zij stond stokstijf tussen de mensen. Niemand wist dat het haar man was. Zij wist niet waar haar kinderen waren, ze keek met grote ongelovige ogen naar dat schouwspel voor haar, van een man die zich als een tol in bochten wrong en van ccn haai die in steeds kleinere cirkels zwom. Ze keek naar haar man. Ze wist niet of het de werkelijkheid was die ze zag. Neen. zij droomde Zij moest onmiddellijk wakker worden. En met een gil riep ze de naam van haar man. Het was of hij het gehoord had, het was of ze de grote afstand zomaar overbrugd had. En hij keek naar haar en nog eens ging zijn hand om hoog. Als laatste groet. Als een vaarwel aan haar, aan het geluk, aan het leven. Toen schoot de haai toe. Het water was een ogenblik in wilde beweging. Het schuim kleurde zich rood. scheen hij pjIJ sloeg Verdwijnend Ahrabië, door D. van der Meulenc Uitgave H. Meulenhoff, Amsterdam. jjangzamerhand want in di naoorlogse jaren ver dwenen Arabische dynastieën en met hen ging ook een groot deel van de mysterieuze aantrekking voor de westerling te gronde Als historie heeft het werk reeds de fabrikantenzoon, de woon schuitbewoner en de communist, die zich tenslotte ontwikkelen tot paalwoningen 1 een algemeen gezien predikant, mitieve, rauwe verdienstelijk t houden, verhef'rufbi ooste nfwa ar. dienste. Poor 8fiz®lhge vertel- gewaardeerd dorpsarts. De schrij- maat. m de oud-diplomaat Meui-.i vertelt over tingen en avonturen tijnlanden Ditmaal t hij c westerling gesloten en daardoor geheimzin nige Arabië gedurendle d«? oorlog Als diplomaat gingen enkele deu ren van de vele geheimenissen open. Het boek is opg ïdrngen de moslimse vriendim van auteur en over hel \v srh van de Zending wordt weiniig; gerept, maar toch komt men' jn contact met het werk dat de «christenen pogen te verzetten in .cle moham medaanse forten. Boeie tut zijn de beschrijvingen van het oude Je men met zijn speciale jodenwijk, het bezoek aan de k<jn kroonprins Ahmad ibn *fal reismoeilijkheden en d dit land ling. Het boek stijgt het een aanwinst Het bonte tapjjt, door Wouter van Elshout. Uitgave H. Meu lenhoff, Amsterdam. De schrijver is er op uit ge- weest totaal verschillende, eig i- an lijk tegengestelde milieu s te te- de kenen om dan tenslotte toch weer te doen uitkomen, dat de schijn- aar zo enorme en onoverkome lijke tegenstellingen helemaal .net zo onoverkomelijk zijn. De tegen stellingen zijn in wezen even be trekkelijk als de mens. zelf, het z»i- slechts de kleurschakeringen van het leven, of anders gezegd: van Hel bonte tapijt. In het boek komt de eenheid die alle mensen bekoring met elke ar toch vormen en de treemde- betrekkelijkheid van alle inter- De mentaliteit op na -auw als het kli er is er heet en in geslaagd de schijn bar sche. maatschappelijke te genstellingen met het christelijk geloof te -rlichten betrekkelijk te maken en de mensen met al hun onderscheidingen een te doen 'ordt in het najaar verdreven door orkanen, die de zee soms over de eilanden jaagt. Shirley Ann Grau beschrijft in haar boek „V.ie hard.blue sky" een jaargetijde op een van deze zijn in et «.ploof en hier ook de eilanden. In het verhaal (dat ei- el- Zweep van zon en zee, door Shirley Ann Grau. Vertaling S. D. Houtsma-van Schaik. Uitga ve Em. Querido, Amsterdam. in de Mississippi-delta, genlijk geen verhaal, maar een opsomming van alledaagse ge beurtenissen is) proeft men het drabbige zeewater, ondergaat men de loomheid van de hete middag, hoort men de wilde honden in het moeras janken, kortom leert men de sfeer van het eiland ken nen. Een interessant boek voor wie sociografische belangstelling heeft, maar als roman minder waarde menselijke tegenstellingen i nabij de stad geslaagd. DOOR THEA BECKMAN Na drie uren kwam de tovenaar terug. Hij keek ern stig naar het zwaard, dat de prins in de hand hield, maar hij zei niets. Hij wenkie de koningszoon en de schipper, dat ze hem moes:en volgen en toen bracht hij hen buiten het kasteel. Z* liepen, over een smal pad, door dorre velden en woeste t'ossen. Na lange tijd kwa men ze op de uiterste punt va n het eiland, bij het klei ne. gele strand. De tovenaar ging met zijn rug tegen een steen zitten, haalde e«n Bïingè fluit uit zijn zak en begon te spelen De prins wa*üitte gespannen af, het zwaard in de rechterhand geklamd. Opeens kwam het water van de zee in wilde beroe ring. De zeeslang stak zijn geweldige kop uit de golven en naderde het strand. BLjkbaiiir kon hij de tonen van de fluit niet weerstaan. De tovenaar sprak nog altijd niet. Hij wenkte slechts de prins en wees toen gebiedend op de naderende zee slang. De prins stond stokstijf. JHij wilde niet strijden tegen de zeeslang-koning. Bovenllien de prins durfde zijn ogen niet geloven zwommen om de zeeslang heen de zeven alikruikenmmsjes. Het was, of ze voelden hoe groot het gevaar was, waanin hun vader verkeerde en alsof ze hem wilden beszherm* n. Een wilde woede steeg up in de prins. Hij draaide zich om, keek naar de flultspeleiide tovenaar, deze' boze geest van de eilanden. Hij hief zijjn zwaard, sprong naar voren en sloeg met één houw de tovenaar het hoofd af. Meteen klaarde de lucht op, de z»>n brak door en naast de verbaasde prins stonden een \i aardige oude heer en zeven wonderschone prinsessen De oude man droeg een gouden kroon, zijn gelaat straalde tvan vreugde. ..Dank, prins, duizendmaal dank., Je hebt de tovenaar gedood ën daarmede de b«tovering' waarin wij ren lang gevangen waren, verbrokim. Je bent ier in on je hebt een joed haid Zeg mij, hoe kan belonen." De prins keek naar de zeven prinsessen en zag dat ze allen mooi en jong wsren. Maar de oudste mooiste. Hij zei: „Geef mij uw oudste dochter tot vrouw en schip voor ons uit, opdat ik naar ïjriijn eigen land kan terugkeren en het alikruikwwrouwtjei kan melden, dat ik mijn werk heb volbracht, o koning, j/an de zeven Dat gebeurde. Nu de botovering v^as verbroken, ook het eiland zelf veranderd. De wxieste bossen bleken dorpen en steden te hebben verborgen, de kale rotsen werden weer de gebouwen, die zij vroeg er waren geweest: kerken, vuurtorens, scholen. De prins trouwde met de oudste primses, kreeg van de dankbare koning een prachtig schip endaarmede voeren hij, zijn bruid en de 6chipper terug naai" zijn eigen land. Het alikruikenvrouwtje wachtte hen aan het strand. Zij huilde van vreugde. De piins gaf het schip, dat hij nu niet meer nodig had, aan de schipper en voerde zijn jonge vrouw mee naar hei paleis, waar* ze door de ko ning hartelijk ontvangen werden. Ze leefilen nog lang en gelukkig. Toen de kouing iaren later stfc?rf, volgde de prins hem op en hij regeerde wijs en goed Want hij had geleerd, dat alle goede mensen belangrijke mensen zijn. en dat alle wérk belangrijk en aclilenswaardig is, zolang het met liefde wordt verricht. Hij'1 eerde de bak kers en kleermakers, de vissers en lattidbouwers, de straatvegers en voddenkoop lui. 1 De-koning-met de harde handen, noemöten de mannen hem, want hij ontzag zich niet zelf ook zwiare arbeid te verrichten. De-koning-met-1 et-warme-hart noemden de vrouwen hem, omdat niemand ooit vergeefs met een klacht bij hem aanklopte. Maar zichzelf ncusmde hij: de xt.., nooit vergat hij, hoe hij eens, als ko- ika?i ningszoon me als straf daa: belang!ijke opdracht, höd gejokt -i de vloer had moeten\ eten. E NDE Beste neven en nichten, Jullie sturen me nog steeds trouw allerlei mooie kaarten5 overa vandaan. Ik bewaar ze allemaal, het is al een hele stapel hoor Hartelijk bedankt allemaal. De puzzeloplossing van vorige week stuurde Willy Spaat in op rijm. Zij krijgt de hoofdprijs deze week. Piet V li e g t nil hart en Dik, Frits en Go of v. d. Water krijgen de troost prijzen thuisgestuurd. Hier komt dan de oplos sing en het rijm van Wil ly Spaan. Schilder en verftube De schilder heeft zich aan 't werk gezet, En zwaait geducht met z'n palet. Bakker en brood. De bakker heeft het vre selijk druk, Hij bakt de broodjes stuk voor stuk. Timmerman en hamer. Met z'n gereedschap bij de hand, Helpt hij de mens in 't ganse land. Clown en viool. Wat een meeslepende muziek, Hij danst en lacht voor het publiek. Tuinman en gieter. Wat een mooie bloemen zijn er weer, Hij giet ze dan ook keer op keer. Schipper en anker. Hij staat daar met z'n pijpje in de mond, En werpt straks 't an ker aan de grond. En dan de antwoorden op de brieven van OZ. Van Aart, Peter, Hob by, Leo en Marja den Ouden kreeg ik een mooie kaart toegestuurd. En Leo schreef me ook een brief. Jammer dat het weer niet zo best is geweest de laatste week hè? Leuk dat jij ook mee gaat doen met de .brievenibus Alie v. d. Padt. Tot de volgende keer. Jacque- Liederen vanVon Einem en Flor Peeters (Van onze kunstredacteur) zonder enig voorbehoud een der belangrijkste componisten van de Duits sprekende landen noemen. Deze Oostenri'ker. die in Bern werd geboren, aan de Berl'mse en de Dres- dener Onera verbonden was, assisteerde hii de Bayreuther Festspiele en nu in Wenen leeft en aan de Salzburtrer Festsniele verbonden is. zou men een gematigd moderne componist kunnen noe men. Hii he**ft meerdere invloeden onderren, spe ciaal wel van zijn leraar Boris Blacher. Het belangrijkste in het angetrokken tot Strawins- furt zijn nu als Opus 25 verschenen „Fünf Lieder" voor een hoge stem en pia no. De liederen zijn ge schreven op teksten van Walter Bollmann en Karola Boysen, terwijl ze aan vijf verschillende mensen (ver moedelijk zangeressen en zangers» zijn opgedragen. bij deze lieden nog Vnn Eir ongetwijfeld het dramati sche werk. opera's als „Danton Tod" en ..Der Pro- zess" b v. Ook uitnemende balletten schreef hij. Daar- staan dan antal orkestwerken, zoals het „Capriccio" (Op. 2) met een nog heel sterke beïn vloeding van Blacher en „Concerto für Orch ester" (Op. 4). Ritmisch voelde Von Einem zich altijd sterk ding spréken? Ik heb niet naar gezocht en het ook niet gevonden. Gottfried von Einem geeft hier zulk een gave muzikale expres sie aan de tekst dat men de liederen geboeid zal bestu deren of aanhoren. Ze zijn prachtig voor de stem ge schreven. harmonisch zeer interessant en nergens ge wild-modern. Het melo disch verloop is geheel op de tekst ingesteld en geeft daardoor de woorden zulk een sterk reliëf. Von Einem heeft het alles vrij eenvou dig gehouden, zonder over daad aan noten. Integendeel, de liederen liggen geheel klaar en open voor U, waar bij er een ideaal samen gaan is tussen zangstem en pianopartij. Een rijke aan winst voor de vele liede- 1903». bekend als organist, heeft 4 nieuwe liederen ge schreven voor orgel en zang, onder de titel ..Specu lum Vitae" (Spiegel des Levens), gebaseerd op ge dichten van Jef Simons, waarbij er zowel een En gelse als een Duitse tekst is opgenomen. De aandui ding van de liederen „To ne Poem for Organ and Voice" is niet geheel zon der reden, want eigenlijk staat het orgel hier voorop. De zangstem is meestal noagl declamatorisch be handeld en in de orgelpar tij wist Peeters niet altijd de meest directe expressie te vinden. Het zijn eigen lijk wat moderne stem mingsbeelden geworden, wel mooi van sfeer, maar toch niet zo heel erg sterk. Het zijn de liederen „Nacht", „Morgen", „Mittag" en „Abend". Ze werden ook uitgegeven bij C. F. Peters te Frankfurt. Janek, de vluchteling 17. In het huis, waar de juichende kinderen hem brengen, moet Janek natuurlijk alles vertellen Maar dat doen zijn nieuwe vriendjes en vriendinnetjes wel voor hem: hij is een Pool. Hij heeft geen ouders meer. Hij wil naar Polen terug. Janek kan best in mijn bed slapen! De moeder van het huis, mevrouw Maclntyre, is heel.vrien delijk. Maar ze wil toch wel wat meer weten. Is Janek weg gelopen? Hoe komt hij hier? Ja, daarvan vertelt Janek liever niet zoveel. Het is ook wel een erg vreemd verhaal en hij is bang, dat hij terug moet naar tante MacGregor of naar de politie. Als meneer Maclntyre thuis komt en hij even met zijn vrouv gepraat heeft, besluiten} ze. dat Janek dez< moet blijven slapen. Meneer izal morgen wel e€ litie {aan vragen of er ook een jongen vermis kome 1 ze vast wel wat meer te weten. Op de jongensslaapkamei Janeli wat vertellen. Die zi ja-ma te luisteren: morgen mag: je mijn konijnen zien. En de kippei. En op school hebben w»ï aardrijkskunde. Juli ie praten allemaal veel tt: veel, klinkt opeens de stem van mevrouw Maclntyre. In b<!fd, jongens. En dan gaat me- vrouv langs alle bedden: Goede [nacht Karl. Goede nacht, Ben ny. Goede nacht, Talu. Goede vacht, Janek. Ze stopt Janek ondei en geeft hem een nachtkus. En Janek zegt: Goede nachi moeder Warneer heeft hij dat voor het laatst gezegd? Ja, en hoe lang s het geleden, dat hij lekker ondergestopt werd? 18. Het is weer morgen geworden. Meneer Maclntyre komt de deur uit van het grote huis, waar al die kinderen wonen en waar Janek vannacht zo lekker geslapen heeft. Mevrouw Mac lntyre loopt met mene» r mee naar de auto Kleine Susie houdt haar gezelschap. Samen wuiven ze naar meneer, die in zijn auto zal stappen. Maar opeens staat er een man naast de auto, die heel beleefd vraagt, waar meneer Maclntyre heengaat. Ik 1 a S r Mac- tot de hoek meerijden? Ja natuurhjl'i, zegt 1 En de auto rijdt weg. heeft met twee paar oren geluisterd. Meneer naar de politi* Voor Janek? Dat moet ze aan de anderen gaan vertel len. Vat moeten zc doen? Want Susie wil tö>ch maar het liefst, dat J inek bij hen blijft. De twee namen op de winkels zijn samengesteld lit een aantal letters. Je kunt van die letters ook j wee beroepen maken. Welke twee beroepen? Oplossingen insturen voor dinsdag 11 augustus. line Pruim heeft haar va kantie doorgebracht in Driebergen. Heb je het naar je zin gehad? Wan neer begint de school weer? Heel veel neven en nichten schrijven hun rapportcijfers hoor Hen- riette Pruim. Je had mooie cijfers. Schiet je al op met de jurk? Hoe was het padvinderskamp Marianneke v.d. Poort? Cobi Pronk schreef over de marionettenvoor stelling in het Binnenhof. Piet Riegman is een dag met vader, moeder en de broertjes naar Den Haag geweest. Vond je Madurodam niet mooi? Lenie Riegman stuur de alleen de oplossing in, ten minste deze week. Vo rige week schreef ze me dat ze bij oma in Pernis ging logeren. Naar je zin Lenie? Adrie Schotel is met vakantie naar Roc- karije geweest. Jij ver veelt je dus niet in de va kantie Henk Schuurman. Naar welke plaats ben je geweest met de dagreis? Corrie en Ineke Steenks hebben een paar dagen bij oma gelogeerd. Aardig van Emmie om jullie een souvenir te geven Heb je een prettige verjaardag gehad Marianne Spaans? Je rapportcijfers vond ik erg mooi. Jij hebt het dus best naar je zin je had bij je tante en je nichtje. Is je arm weer helemaal beter Adri Storm? Jij hebt de brief keurig geschreven Anneke Steller. Hartelijk welkom hoor. Wim Timmers heeft al fijne va kantiedagen achter de rug. Je hebt zeker fijn ge speeld in de speeltuin in Rotterdam? Ingrid Thierry schreef mij dat er al drie neven en nich ten gereageerd hebben op haar verzoek suikerzakjes te ruilen. Hier komt voor de laatste keer nog eens haar adres: Leyweg 316, Den Haag. Jullie krijgt dus nog een week heerlij ke vakantie, Cobie en Rietje Vos. Was het giste ren leuk in Oud Valken veen Cobie? Veel plezier in Oosterhout! Jan Ves- seur ging naar zee, gauw nadat hij me schreef Heb je plezier met de logé- tjes? Siem Vos mag ook meedoen, hartelijk welkom. Schrijft Jan- neke Visser eens meer? Jij hebt dus een prach tige vakantie gehad Adrie van Vuuren. Mooi is het op de Hoge Veluwe hè? Tan Voerman, misschien win je volgende keer wel eens een prijs. Ben je de ze week nog eer dag uit geweest? Nelleke Vijf] winkel heeft helemaal geen puf om naar sohool te gaan. Ach 't wen! weer gauw genoeg Nelle ke, en... 't is weer gauw herfstvakantie dan. Jij had je brief met mooie tekeningen versierd Adrie Vlasblom. Fijn dat de: prijs naar je zin was. Thea Verweij stuurde een mooie kaart uit De vorige keer heb heel geen brief ontvangi van jou Thea Vernée schreef mij de laatste keer. Ja» Leny, je schreef altijd trouw. Maar als je eens een keertje tijd moet je me eens op hoogte houden hof gaat op de mulo. hoor, dag. Ada Vervl» gaat nog een weekj. Zwammerdam. 't Is bij) jullie ook mooi Ada. Hans Vons stuurde ook oplossing in. Aga Voor berg heeft al een wee vakantie doorgebracht Hilversum en ze gaat nu ook nog een weekjf haar vriendinnetjes Veel plezier. Jan Cor nells Vleggeert had mooie cijfers op zijn rapport. Lies van Velzen stuurde mij een gezellige brief vanuit Nieuw-Helvoet. Jij hebt het natuurlijk naar je zin daar. Leuk dat je me schreef, van Wijk (veel leuker zo) gaat nog een dag me haar tante uit. Schrijf ji meer over? Jannie van Wijk is al uit geweest de ze week. Vind je zwem men fijn? Jacob Arie van de Wetering gaat mis schien nog een week weg. Heb je vader weer gehol pen deze week? Al vast gefeliciteerd met je verjaardag Joke Wiegers. Leuk dat je me vanuit Bakkum schreef. Veel ple zier ook in Amersfoort. Annie Westhoeve schreef over de reis van de „zang". Ben je al bij je broer geweest? Willy Zaalberg schreef ook over de vakantie. Wan neer moet je weer naar school? Hoe was het in Doornspijk Ada van Zui len? Neven en nichten, volgende week zijn de let ters AG weer aan de beurt. Schrijven jullie weer je naam, adres en leeftijd in je brieven? Af gesproken, tot de volgende week dan, dag allemaal, nog veel plezier, TANTE JOS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 8