CHRISTELIJK
Jongeren spreken
op de
mee
Kerken en bezinningscentra
niet dezelfde grootbeden
Een woord voor vandaap
Grote belangstelling voor
biecht en zielszorg
Nijverheidsonderwijs telt
412.000 leerlingen
Hogere pensioenen voor
verzetsslaelitoffers
Ontsnapt
langs Krakatau
Kanttekening
Hervormd geluid over
mbsidiëringskwestie
70 langzamerhand vormen de
rapporten, beschouwingen,
nota's, verhandelingen en artike
len over het vraagstuk van de
kerkbouwsubsidiëring al een
heel bibliotheekje. Zij komen
zowel van kerkelijke als van
politieke zijde en vormen in het
algemeen reacties op het be
kende rapport van de commissie-
Sassen. Onlangs heeft ook de
(socialistische) Wiardi Beekman
Stichting een rapport over deze
materie uitgebracht. Ds. F. H.
Landsman heeft aan onderdelen
van dat rapport in ..Hervormd
Nederland" een beschouwing
gewijd, waarvan wij enkele ge
deelten overnemen.
Wat de bijgeboüwen betreft: wij
kunnen ons ermee verenigen dat
geen subsidie wordt gegeven voor
bijgebouwen, waarvoor reeds uit
anderen hoofde subsidie wordt ver
kregen, omdat ze (mede) be
stemd zijn voor jeugdwerk, volks
ontwikkelingswerk enz. Iets an
ders is als ze als consistorie
kamer, spreekkamer, catechisatie
kamer enz. bestemd zijn voor
werkzaamheden die organisch
met de dienst van Woord en Sa
cramenten zijn. verbonden of als
verbijzondering daarvan kunnen
worden beschouwd. Blijft natuur
lijk de vraag m hoeverre een ge
dachtegang als deze voor de over
heid hanteerbaar blijkt te zijn!
Daai
st
voor het handhaven van de sub-
sidiëringsvoorstellen voorzover be
trekking hebbende op pastorieën.
Als er nog altijd kerken zonder
daaraan verbonden pastorie wor
den gebouwd, moet van een ern
stige misstand worden gesproken,
die door elke reformatorische kerk
dient te worden gelaakt. De pas
torie behoort niet alleen in de
R.K. kerk wezenlijk tot het kerk-
complex.
Het belangrijkste onderdeel van
het rapport van de W.B. Stichting
achten wij echter dat, hetwelk
handelt over de gelijkstelling van
kerkeD met ..bezinningscentra".
Het rapport bepleit de regeling
van de subsidiëring van kerkge
bouwen en van deze centra voor
..geestelijke organisaties op niet-
godsdienstige grondslag", in éér.
wet en op gelijke voorwaarden,
omdat het in strijd met het we
zen van de overheid zou zijn, in
dien zij zelf t.a.v. de godsdiensti
ge waarheidsvraag een standpunt
zou innemen". Daarom mag zij,
aldus het rapport, niet discrimine
rend optreden b.v. tegenover een
organisatie als het Humanistisch
Verbond!
Onderscheid
Wij hebben in dit blad meer
malen gelijkheid van rechtsbede
ling voor de kerken en voor de
geïnstitutionaliseerde vorm van
het Humanisme hier te lande be
pleit, op grond van de overwe
ging dat zulks de onvermijdelijke
consequentie is van een, ook door
een christen hogelijk te waarde
ren, democratisch bestel. zoals
wij dit kennen. Wij vragen ons
echter af of de W.B. Stichting
niet veel te ver gaat als ze uit dit
beginsel de conclusie trekt dat
kerken en bezinningscentra onder
één titel zouden moeten worden
gesubsidieerd, als waren zij an
ders dan formeel vergelijkbare
grootheden.
Ook een overheid, die „als zo
danig" niet kiest voot een bepaal
de ,,godsdiensti~e waarheid", be
hoeft zich nog niet onwetend te
verklaren als het erom gaat een
onderscheid te maken tussen de
openbare eredienst in een kerkge
bouw en een bezinnlngssem en-
komst in de een of andere zaal,
belegd door een groep mensen,
die elkanders geestelijk leven wil
len opbouwen.
Wij bedoelen hiermede niets dis
criminerend te zeggen over zulke
samenkomsten. De kerken kennen
deze ook, naast haar eredienst,
in allerlei vormen. Ze vallen voor
èen deel onder dat wat men in
onze tijd onder ..vormingswerk"
pleegt te verstaan.
We kunnen ons voorstellen dat
ook het Humanistisch Verbond op
de eerste dag der week, al heeft
het niets te vereren" dan de
Mens zelf. niettemin de behoefte
gevoelt zijn geestverwanten sa
men te roepen voor een uur van
bezinning.
Wc kunnen ons ook voorstellen
dat deze bezinningssarnenkomsten
op de duur een instituut worden,
dat menigeen tot steun
levei
:rnd
i dakr<
de- samenleving als
Andersoortig
We kunnen ons ook indenken dat
de overheid, het algemeen be
lang daarvan inziende, het H.V.,
helpt bij de bouw van een „een-
trum" voor zijn samenkomsten,
daar waar daaraan in de brede
kring van zijn geestverwanten be
hoefte blijkt te bestaan.
Maar dan moet de overheid we
ten dat ze iets totaal anderssoor-
tigs aan het doen is dan de sub
sidiëring van kerkbouw. Het is
een vraag van technische aard,
waarop wij nu niet willen probe
ren een antwoord te geven, of het
mogelijk is de subsidiëring van
bezinningscentra met die van ker
ken in één wet onder te brengen.
Wc betwijfelen dit sterk. IVIaar als
dit wél moet gebeuren, zal deze
aangelegenheid op zijn minst in
een afzonderlijk hoofdstuk moe
ten worden ondergebracht en zal
nauwgezet moeten worden nage
gaan aan welke regels de subsi
diëring van de centra van „gees
telijke organisaties" dient te wor
den gehouden.
Dan kan tegelijk worden bezien
hoe gehandeld moet worden t.a.v.
de centra van verenigingen, die,
hoewel (nog) niet in een kerkelijk
verband opgenomen, niettërpin wel
„godsdienstige samenkomsten" be
leggen.
O
(Van een onzer verslaggevers)
J^E ZON is opgegaan over Mün-
chen en heeft de zwarte wol
ken, die laag hoven de stad hingen,
verdreven. Het aantal bezoekers
aan de Kerkedag is met tiendui
zend gestegen, terwijl vandaag de
grote stroom van mensen wordt
verwacht, die het weekeinde met
de zeer massale slotsamenkomst
nog willen meemaken.
Woensdag was aan de orde
„Grond en grenzen van de politieke
verantwoordelijkheid der Kerk."
Velen hebben met een zucht ge
dacht: al weer óver de spanning tus
sen Oost en West.
Gisteren kwam ter sprake het lid
maatschap van christenen van ver
schillende politieke partijen.
Naar Nederlandse maatstaven wa
ren de referaten wat teleurstellend.
De parlementariër, Fritz Erler, vat
te zijn rede samen met de woorden
Het Geloof kent slechts één Waar
hëid, in de politiek bestaat niet zo
iets als een waarheid.
Hij gaf onder meer als zijn
ning te kennen, dat de politiek zel
den te maken krijgt met gewetens
conflicten.
De minister van culturele zaken
van Schleeswijk-Holstein, Edo Oster-
loh, een man die in tien jaar tijd
vanuit een kleine dorpspastorie op
klom naar een ministerszetel en die
zeker nog een grote carrière voor
zich heeft, gaf als zijn mening
Aaxital 'scholen nam met 57 toe
Belangstelling
neemt nog toe
T"\E 1.304 scholen en cursussen
voor nijverheidsonderwijs
bouwhuishoudscholen kwamen in dit
schooljaar boven de 100.000 leerlingen,
nl. 102.500 bij de opleidingen (waar
onder 70.000 bij de primaire) en
104.500 bij de cursussen (waaronder
47.000 bij de naaicursussen en 28.500
bij de cursussen voor werkende meis
jes).
telden in het schooljaar 1958-1959
412.000 leerlingen onder wie
210.000 vrouwelijke leerlingen.
Sinds 1957-1958 kwamen er 57
scholen en cursussen bij en groei
de het aantal leerlingen met
35.000.
Deze cijfers zijn door het. Centraal
Bureau voor de Statistiek gepubli
ceerd in de statistiek van het nijver
heidsonderwijs over 1958-'59.
De lagere technische scholen telden
bijna 90.000 leerlingen, die volledig
dagonderwijs volgden en 17.000, die
op deze scholen „part-time" onder
wijs genoten. Op de avondnijverheids
scholen voor jongens bedroeg het aan
tal leerlingen bijna 50.000.
In de laatste vier jaren is .het
leerlingental van het lager tech
nisch dagonderwijs toegenomen met
49 procent, hetgeen gedeeltelijk ver
oorzaakt is door de invoering van
een algemeen eerste leerjaar Het
hoger technisch onderwijs nam in
dezelfde periode toe met 4 pet.
Zowel de opleidingen als de cursus-,
sen verbonden aan huishoud- en land-
Voor 't rijden
een kort gebed
Een Anglicaanse predikant
heeft in Engeland, waar het
afgelopen jaar meer dan zes
duizend personen bij verkeers
ongelukken om het leven
kwamen en driehonderdduizend
mensen gewond werden, de
automobilisten voorgesteld in
hun wagen de tekst van een
tien-seconden-gebed op te han
gen en dat gebed bij de aan
vang van iedere rit uit te
spreken. Het gebed luidt: ..Help
mij, oh God, als ik rijd dat ik
mijn naaste liefheb als mijzelf,
dat ik niets doen zal wat een
van Uw kinderen in gevaar kan
brengen of kan verwonden. Be
vrijd mij van de geest der
rivaliteit en van alle ergernis
over een andermans daden en
breng mij veilig naar mijn doel."
kennen dat politieke normen niet
absoluut mogen worden gemaakt.
Sterk legde hij de nadruk op het
feit dat de gemeenschap van het Ge
loof niet leidt tot de gemeenschap
van de daad en dat er in de Bijbel
geen recepten staan voor het politie
ke handelen.
De dag van gisteren heeft onzi
indruk versterkt, dat op deze Kerke
dag een sterke stroming aanwezig is
die de politieke en andere tegen
stellingen binnen de Kerk, die
paar jaar geleden zeer scherp waren
en de Kerk beslist peen goed ge
daan hebben wat wil relativeren
tot een: Ook als christenen kunnen
we ons nog heel goed vergissen
De belangstelling van de bezoekers
blijft uitgaan naar wat we het „war
me. persoonlijke evangelie" zouden
kunnen noemen, en wat ook wel
.piëtisme" genoemd mag worden,
maar dan in de goede betekenis van
dit woord. Dit werd gistermiddag
door een vandè leidende organisa
toren van de kerkedag ds. H. Gie-
sen erkend tijdens de persconferen
tie. Hij noemde de Kerkedag de le-
gitiemste dochter van de Kerk en
sprak zijn verheuging uit over het
feit, dat de gedachten die in de vo
rige eeuw eigenlijk veelal buiten de
Kerk in alle mogelijke piëtistische
groepen leefden, hu door de Kerk
worden erkend.
Alleen beleven wijnu dit verschil,
it in die tijd de mens zeer indivi
dualistisch was ingesteld, terwijl nu
duidelijk wordt begrepen dat de ene
christen niet zonder de ander kan le
geloven.
Het duidelijkst blijkt dit misschien
wel bij de biecht. Drie jaar geleden
werd in Frankfort voor het eerst de
gelegenheid gegeven om persoonlijke
zonden aan een predikant te biech
ten. In twee verschillende kerken be
vinden zich 17 predikanten, die een
voudig niet klaar komen met de ve
le gesprekken, die gevoerd moeten
worden. In hoofdzaak melden zich
tussen de 25 en 45 jaar. Zij
worden op deze manier in de ge
legenheid gesteld bewuste persoonlij
ke zonden te bekennen en God om
vergeving te vragen.
Naast deze speciale biecht hebben
overal in de stad predikanten zich be
schikbaar gesteld om persoonlijk met
mensen over geloofsvragen te spreken.
Ook zij komen tijd te kort. Naast de
predikanten hebben ook een groot aan
tal „leken" zich beschikbaar gesteld om
raad te geven bij pedagogische, rechts
kundige e.a. problemen, In al deze ge
sprekken komt steeds weer het probleem
van de gemengde huwelijken vooral
tussen protestanten en rooms-katholie-
ken aan de orde.
Voor velen brachten deze mogelijkhe
den om over eigen zonden en moeilijk
heden te spreken een werkelijke bevrij-
De stad Mnüchen heeft gedaan, wat
zij kon om het de bezoekers naar de
zin te maken. Er rijden speciale kerke-
dagtrams (Lijn K); er werd voor deze
kerkedag een speciale kerkedag-tram-
kaart gedrukt, zodat men i
Mark' zoveel kan trammen als
De telefoondienst heeft een speciaal
nummer beschikbaar gesteld waarop
men het programma van de morgen,
de middag of de avond te weten kan
komen.
Vele protestanten zijn ondergebracht
bij rooms-katholieke gezinnen, zelfs
Kardinaal V.'endel heeft zijn huis open
gezet voor de lutherse bisschop uit De
nemarken dr. Frede Beyer.
Iedere dag worden er in alle delen
van de stad openluchtsameukomstcn ge
houden. Ook de leidende bisschoppen uit
de Lutherse kerk werken daaraan mee.
Bisschop Dibelius sprak gisteravond
in een wijk waar bijzonder veel Bcr-
iijnders wonen. Tijdens deze korte toe
spraak richtte hij even zijn aandacht op
de Oostzonce n zei: We zijn van me
ning dat wc geen Duitsers en geen pro
testanten nieer kunnen zijn, als we ons
in zulk een afhankelijkheid (aan de
staat) overgeven". Hij noemde de kerk
de „verdedigster van de vrijheid.
Tevens heeft de Berlfjnse bisschop ge
sproken tot een groep van 700 soldaten
van de Bundeswehr. Nadat zfj gezongen
hadden: „Een vaste burcht
DE MAMMOETWET
Dc belangstelling vW dè Wi- ™plW °p hu"
schillende samenkomsten is uit- aan"ezi„n
zonderlijk groot. Vrijjvel alle.50.000
aanwezigen nemen deel aan
werkgroepen, waarvan er tien zijn.
Dat is vier meer dan in Frankfurt.
De bedoeling van deze werkgroepen
is dat bepaalde aspecten van het
Geloof na door referaten te zijn in
geleid in discussiegroepen worden
besproken. De discussies worden
op zeer hoog niveau gevoerd en
zijn aanmerkelijk beter dan op de
afgelopen kerkedagen.
Opmerkelijk is dat de jeugd meer
dan ooit deelneemt aan de discussies
en vaak op zeer radicale wijze de
ouderen toespreken en tot verant
woording roepen. De overgrote meer
derheid van.de bezoekers zijn jonge
mensen, en meer dan enige vorige,
heeft deze Kerkedag bewezen dat de
jongeren nog altijd, of weer opnieuw,
open staan voor het Evangelie.
zagen dit als een zeer ernstige tactische
fout, want ongetwijfeld zal de Oostdujtsc
pers deze uitspraak gebruiken om haar
bewering te staven dat de Kerkedag toch
een Navo-zaak is.
Deze uitspraak komt wel erg onge
legen, omdat de leiding van de Duitse
Evangelische Kerk zojuist een verklaring
gepubliceerd heeft voor de kerken in de
Oostzone. waarin zij zich distantieert van
de persberichten als zou de Kerkedag een
Westduitse zaak zijn. De verklaring, die
in alle kerken achter het ijzeren gordijn
zal worden voorgelezen, stelt dat de
Oostduitsers samen met de Westduitsers
het thema hebben voorbereid. Zij be
treurt het feit dat de regering van de
D.D.R. visa geweigerd heeft aan geeste
lijke leiders, die nauw bij de voorberei
dingen betrokken waren. De Oostduitse
geestelijke leiders spreken ten slotte hun
volle vertrouwen uit in het presidium
van de Kerkedag en roepen de gemeente
op zich niet over te geven aan kritiek
en twijfel.
103
Telak sprak vrijuit, terwijl zij in het gedempte
groene licht door het bos liepen. Hij liet duidelijk
merken dat hij en zijn vader absoluut niet pro-En
gels waren. En evenmin pro-Nederlands of pro-Ja
pans. Zij waren alleen maar pro-Indonesisch, ver
klaarde hij, en wilden eigen baas zijn in hun land.
Maar wanneer de oorlog eenmaal voorbij was, en
er zou moeten worden onderhandeld over de vrij
heid van hun land. zouden zij dat liever met de
Engelsen doen of met de Nederlanders. De Japan
ners hadden de mond wel altijd vol over vriend
schap, maa.- wanneer zij zich eenmaal in een land
hadden genesteld, raakte men hen nooit weer kwijt.
Zij verlangden zogenaamd samenwerking, betoogde
Telak. maar lieten onmiddellijk blijken dat zij die
kwaadschiks zouden afdwingen, met bajonet en tom-
mygun, wanneer deze niet goedschiks werd ver
leend.
Verrast en ontsteld keek Nicolson hem aan.
„Zijn er hier dan Japanners in de buurt? Zijn
ze dan al geland?" ..Ja. ze zijn er al." antwoord
de Telak ernstig. En met een gebaar in oostelijke
richting voegde hij eraan toe: „Er wordt nog wel
enige tegenstand geboden, maar heel erg lang kun
nen ze het niet meer volhouden. Dc Japanners heb-
hebben ook eenhoe noemt u dat ook weer..
een garnizoen in Bantuk liggen. Een groot_ garni
zoen, onder bevel van een kolonel, kolonel Kiseki."
Er voer een Filling over Telaks leden. „Kolonel
Kiseki is geen mens; hij is een beest, een wild
dier. Maar wilde dieren doden alleen uit noodzaak,
terwijl Kiseki een mens of een klein kind
een arm zou uitrukken, precies zoals een onnaden
kend kind een vlieg zijn vleugels uitrukt."
„Hoever ligt die stad van uw dorp?" vroeg Ni
colson langzaam.
„Bantuk?"
„Ja, die stad met het garnizoen."
„Vier mijl. meer niet."
..Vier mijl! En wilt u wis dan onderdak bieden?
Aan zoveel mensen onderdak bieden, op nauwelijks
door ALISTAIR MAC LEAN
(vertaling Rot Limburg)
vier mijl -van de Japanners? Maar Wat gebeurt
er dan wanneer
Ik ben bang dat u niet lang bij ons zult kun
nen blijven," viel Telak hem ernstig in de rede.
..Mijn vader, Trikah, zegt, dat dat te onveilig zou
zijn. voor u èn voor ons. Er zijn spionnen, men
sen die aanbrengen om' geld, zelfs onder onze eigen
mensen. De Japanners zouden u gevangennemen en
mijn vader, mijn moeder, mijn broers en mijzelf
naar Bantuk brengen."
„Als gijzelaars?"
„Zo zouden zij het waarschijnlijk wel noemen,"
zei Telak met een verdrietig lachje. „De gijzelaars
van de Japanners keren nooit in hun dorpen terug.
Ze zijn een wreed volk. Dat is ook de reden waar
om we u helpen."
„Hoelang kunnen we blijven?"
Telak overlegde even met zijn vader en wend
de zich toen weer tot Njcolson. „Zolang het veilig
is. We zullen u te eten geven, en een hut om te
slapen. En de oude vrouwen van ons dorp kunnen
alle wonden genezen. Misschien kunt u drie dagen
blijven, maar langer niet."
Telak haalde de schouders op en liep zwijgend
verder door het bos.
Op nog geen honderd meter van de plaats waar
hun boot de vorige avond was geland, kwam McKin-
non hen tegemoet. Hij liep op een drafje en zwaai
de een beetje maar niet door zijn stijve been: uit
een wond midder. op zijn voorhoofd, half buil, half
snede, drupte het bloed hem in de ogen en
voordat hij nog iets had kunnen zeggen, wist Ni
colson reeds, wie dat op zijn geweten had.
McKinnon w.as woedend, en bitter gestemd. Hij
gaf zich zelf alle schuld, maar in werkelijkheid
viel hem eigenlijk niets te verwijten. Hij had pas
wat gemerkt van de steen die men naar z'n hoofd
had gegooid, en die hem bewusteloos had gesla
gen, toen hij weer bijkwam en hem naast zich
had zien liggen. Geen mens kan nu eenmaal voor
onbepaalde tijd voortdurend drie anderen tegelijk
in hei oog houden. De anderen hadden niets kun
nen beginnen, want de gemeenschappelijke aanval
was goed voorbereid, en de enige karabijn die men
bezat, had Slran aan McKinnon ontrukt, zodra hij
bewusteloos teir aarde was gevallen. Volgens McKin
non waren Siran en de zijnen in noordoostelijke
richting verdwenen.
McKinnon was er vierkant voor, dat men hen
zou achtervolgen, en Nicolson, die wist dat Si
ran. levend en in vrijheid, een voortdurend, drei
gend gevaar voor hen betekende, was het daarmee
eens. Maar Telak verklaarde zich daar tegen. Om
te beginnen zou het volgens hem onmogelijk zijn,
hen in de wildernis te vinden, en dan zou het zoe
ken naar mensen met een machinegeweer bij zich,
een hinderlaag op de loer konden
DE regering heeft bij de Tweede-
Kamer een wetsontwerp inge
diend tot verhoging met een tijdelij
ke toeslag op de pensioenen krach
tens de wet buitengewoon pensioen
1940—1945.
De memorie van toelichting is on
dertekend door de ministers van
maatschappelijk werk, van financiën
•an sociale zaken en volksgezond
heid.
_jarin wijst minister Klompé er o.m.
op dat de wet buitengewoon pensioe
nen 1940—1945 in de tweede helft van
het jaar 1947 is tot stand gekomen
dat aangenomen mag worden dat de bui
tengewone pensioenen toen metterdaad
tweede helft van 1947 met het huidige
levenspeil blijkt dat en de kosten vo
levensonderhoud en de lonen en salari
sen belangrijk zijn gestegen. Na het i
stellen van een intensief onderzoek
duidelijk gebleken dat het geldende toe
slagpercentage van 36.5 geen genoegza
me voorziening voc
fers meer inhoudt.
de verzetsslachtof-
gaan liggen, feitelijk op zelfmoord neerkomen. Ni
colson aanvaardde de uitspraak van deze kenner
van het terrein en zocht met de anderen het strand
op.
Precies twee uur later trokken de laatste man
nen met een draagbaar de kampong van Trikah
binnen, die op een open terrein in het bos was
gelegen. Het waren kleine, maar toch verbazend
taaie mensen met een geweldig uithoudingsvermo
gen: de mcesten van hen hadden de tocht vol
bracht zonder ook maar één enkele keer door an
deren te zijn afgelost.
(Wordt vervolgd)
Het wordt redelijk en noodzakelijk ge
acht het toeslagpcrccntagc op dc buiten
gewone pensioenen der verzetsslachtof-
fers te verhogen tot 64 (inclusief de
huurverhoging-compensatie doch exclu
sief de a.o.w.-premie-compensatie). De
buitengewone pensloenrar d en de stich
ting 19401945 kunnen zich, blijkens dc
uit-gebrachtc adviezen, met de voorge-
stelde verhoging van het toeslagpercen-
tagc verenigen.
De kosten daaraan verbonden, wor
den geraamd op 3.500.000 per jaar.
Naast de voorgestelde verhoging var
het algemeen toeslagpercentage wordt
bij afzonderlijk wetsontwerp beoogd de
berekeningsmethode der wet buitenge
woon pensioen 19401945 enigszins te
wijzigen. Gebleken is, aldus de bijbe-
horei de memorie van toelichting,
het grondbedrag der buitengewone
liditeitspensioenen toereikend is.
grondbedrag der buitengewone wedu
wen- en wezenpensioenen behoeft even
wel enige correctie, wil het althans ook
nu nog de basis vormen voor een ade
quate voorziening.
- Voorgesteld wordt dc geldende de-
gressic te verzachten door te bepalen
dat het buitengewoon weduwenpen-
Het bezit van het licht des levens is de belofte aan allen, dii
het licht der wereld, Jezus, volgen. En die belofte is tegelm
werkelijkheid, zoals de volgelingen van Jezus in de praktijI
ondervonden. Dat lijkt een moeilijk begrip: het licht de
levens. Het betekent niet, dat er alleen maar voorspoed zal zijl
en nooit enige tegenslag. Jezus' volgelingen blijven niet voo
tegenspoed en rampen gespaard soms lijkt het, of zij noi
zwaarder worden getroffen dan anderen. En toch bezitten ri
het licht des levens. Misschien kan het zó worden gezegd 9
overhun bestaan ligt de glans van de eeuwigheid. In i
zörgen en moeiten, in alle tegenslagen en ellendé, is er
zicht. De horizon van het leven blijft open en het contact 1
de hemel wordt niet verbroken. Wie Jezus volgt, bezit
licht des levens. Dat wil zeggendat de dingen van het mijj-r-
schien o zo zorgelijke bestaan in hun betrekkelijkheid wordeKj.
doorzien en dat wij weten, dat wij achter en boven dat alles dj
contouren van een onvergankelijk rijk zien oprijzen. Dit ij
de echte levenskunst, die wij allen moeten leren, elke da#
opnieuw, met vallen en opstaan. Het bezitten van het ïicJij
des levens is om het met Paulus te zeggen: bezitten als wiel*
bezittend. Een diep woord, waarmee we ons hele leven mb'eiffij
zullen hebben, maar waarvan de waarheid en werkelijkheid
toch blijken voor hen, die Jezus bewust willen volgen. mi
ytRLEDEN WEEK heeft een onzer
redacteuren in ons blad enige
artikelen gewijd aan het zg. mam-
moetontwerp.
Op één punt willen wij op deze
plaats nog in het bijzonder dc aan
dacht van minister en Kamerleden
vestigen, en wel op de opzet van
het ontwerp.
De L.O.-wet-1920 regelt in titel II
in de artikelen 19 tot en met 69 het
opqnbaar gewoon, voortgezet ge
woon en uitgebreid lager onder
wijs, benevens het vervolgonderwijs.
Titel IV stelt in de artikelen 72 tot
en met 125 de subsidievoorwaarden
vast voor het overeenkomstige bij
zonder lager onderwijs, en geeft
voorts enige met de subsidiëring
samenhangende bepalingen.
Deze opzet van de L.O.-wet-1920 was
en is juist. Hij liet aan de Tweede
Kamer volle gelegenheid afzonder
lijk te beslissen over de regeling
van het openbaar lager onderwijs
en over de subsidiëring van het bij
zonder lager onderwijs. Het recht
van amendement bleef daarbij on
verlet bestaan.
Anders is de. opzet van het mam-
moetontwerp.
In dit ontwerp hebben de bepalin
gen van de artikelen 7 tot en met
37 een'dubbele functie: zij regelen
het openbaar schoolonderwijs en
zijn gelijktijdig voorwaarden voor
bekostiging (subsidiëring) van het
bijzonder schoolonderwijs.
Tegen deze dubbele functie van de
genoemde artikelen hebben wij over
wegend bezwaar.
Hiermede beknot de minister het
recht van amendement van de Twee
de Kamer.
Het is immers zeer wel denkbaar,
dat een meerderheid van de Twee
de Kamer een bepaald artikel wél
wenst te aanvaarden als regeling
van het openbaar schoolonderwijs,
doch niet als voorwaarde voor be
kostiging van het bijzonder school
onderwijs. Maar deze meerderheid
kan niet stemmen vóór het artikel,
inzoverre het betreft het openbaar
schoolonderwijs, en tegen het ar
tikel, inzoverre dit subsidievoor
waarde is voor het bijzonder onder
wijs.
Deze dubbele functie van de arti
kelen 7 tot en met 37 kan daarom
de leden der Tweede Kamer vooi
een vrijwel onoplosbaar dilemnuSta
stellen. Pe
Daarom moet de minister o.i. bliAb
nota van wijziging, overeenkomstig,
het systeem der L.O.-wet-1920, eersLj|]'
in een hoofdstuk een aantal artike
len het openbaar onderwijs doen re-j^
gelen, en daarna in een volgenlpj,
hoofdstuk een aantal artikelen tty,OT
subsidievoorwaarden voor het bijj
zonder schoolonderwijs doen
stellen.
Wellicht kunnen deze voor een
ter of kleiner aantal gelijkluideni)
zijn, maar de Tweede Kamer kank>
dan, door het recht van amende)
ment of door verwerping v
bepaald artikel, zuiver vaststellei.
in hoeverre zij met elk voorgij0
steld artikel instemt.
Dit is geen kwestie van rechterj
of linkerzijde; dit is een zaak
het ongerept houden van het rech(
van amendement van de Twe
Kamer, waarvoor elk Kamerlij
behoort op te komen.
De minister heeft geen enkel redef
lijk argument om de door ons noodf
zakelijk geachte wijziging van
opzet v.an het wetsontwerp te well
geren. Dit is het punt, waarover big
de kabinetsformatie enige uren i
de hoogste regionen is gepraat.
De minister, is niet aan de bezwa
ren tegemoetgekomen door cnigt! 1
verandering in de kopjes van de j
hoofdstukken aan te brengeni)c
Slechts het radicaal afzonderlijk reju<
gelen van het openbaar schoolonder-
wijs en het afzonderlijk vaststellen oi
van de voorwaarden voor bekosti ei
ging van het bijzonder schoolonder
wijs geeft de juiste oplossing.
De minister kan dan nog proberen
als hij dat wil, om te trachten d<
artikelen betreffende het openbaa
en het bijzonder schoolonderwiji
gelijkluidend te doen zijn, doch d« g(
Tweede Kamer kan zuiver beslis-(c
sen. in hoeverre zij deze gelijkheid
en gelijkvormigheid wenst.
Wij doen een dringend beroep op
het kabinet om de door ons nood-51
zakelijk geachte wijziging, waartij
gen geen enkel steekhoudend argu-,'
ment is aan te voeren, aan te bren
gen.
GRENSWIJZIGING VAN ROTTERDAM
jyjINISTER TOXOPEUS heeft op
8 juli 1.1. de indiening bevorderd
van een wetsontwerp om de ge
middelde duur, welke de voorberei
ding van grenswijzigingsontwerpen
vergt, terug te brengen op in to-
taal 16 maanden.
De voorbereiding duurde de laat
ste veertien jaren gemiddeld 57
maanden, d.i. gemiddeld 4J/2 jaar,
De memorie van toelichting zegt,
dat voorkomen moet worden, dat
in het bijzonder in de gevallen,
waarin een gemeentelijke herinde
ling urgent is, een voorstel tot
grenswijziging jarenlang slepende
wordt gehouden.
Wij kunnen dit initiatief van mi
nister Toxopeus toejuichen, doch
zouden hem willen verzoeken zijn
aandacht te willen wijden aan een
urgente grenswijziging, welke de
gemeente Rotterdam medio augus
tus 1958 aanhangig heeft gemaakt
in verhand met de aanleg van
nieuwe havens op Rozenburg.
Wij vragen ons af, wat er wel aan
dit voorstel gedurende dat jaar ge
daan is. Uiteraard hebben Gede
puteerde Staten, ingevolge het be
paalde bij art. 158 van de Gemeen
tewet, hel verzoek terstond aan de
gemeenten Rozenburg, Geervliet en
Spijkenisse. welke bij de grenswij
ziging betrokken zijn, om advies
gezonden. Deze adviezen zullen dus
wel al lang bij Gedeputeerde Sta
ten zijn.
Hebben Gedeputeerde Staten i
middels advies uitgebracht aan mi
nister Toxopeus, of laten Gede
puteerde Staten of de minister hel
verzoek rusten totdat de Commis-
sie-Klaasesz, welke de problemen
van de Nieuwe Waterweg bestu
deert, rapport uitbrengt?
Het laatste zou ons in strijd lijken
met de urgentie, welke het verzoek
van Rotterdam heeft.
De Commissie-Klaasesz toch
handelt een wel zeer netelig onder
werp en zal wel niet voor oktober
1959 met haar arbeid gereed zijn.
Over dc resultaten van deze Com
missie zal de minister van binnen
landse zaken ongetwijfeld alle be
langhebbende gemeenteraden
ren.
Vóórdat de opmerkingen van al de
ze gemeenteraden binnen zijn
de regering haar standpunt
trent de problemen van de agglo
meratie zal hebben bepaald, zal ze
ker weer een jaar verstrijken.
Het komt ons dan ook zeer
wenst voor, dat de regering haar
standpunt t.a.v. het annexatie-voor
stel van dc gemeente Rotterdam
bepaalt, onafhankelijk van de re
sultaten van de Commissie-Klaasesz.
Wij veroorloven ons deze gedachte
aan minister Toxopeus in ov
ging te geven.
sioen zal worden gesteld op 65 pet.
van de eerste 5000 en 55 pet. van
het overige deel van de pensioen
grondslag.
Het maxihium-weduwenpensioen zal
daarmee komen op 5365 per jaar,
clusief de toeslag. Aangezien het wet
telijk minimum van de pensioengrond
slag 2345 bedraagt, zullen van de
voorgestelde verzachting der degres-
sie alle weduwenpensioenen, ook de
laagste, profiteren.
Ten aanzien van de geldende buiten
gewone wezenpensioenen worden even
eens verzachtingen in de degressiebepa-
lingen voorgesteld. De kosten, welke aan
de voorgestelde verbetering van de bui
tengewone pensioenen ten behoeve van
de nagelaten betrekkingen der verzets-
slachtoffers verbonden zullen zijn, wor
den geraamd op 1.500.000 per jaar.
Beroepingswerk
NED. HEKV. KEKK
Beroepen te Stavenisse: K. J. Jansen,
kandidaat te Loenen aan de Vecht.
Beroepen te Delfstrahuizen (Fr.): J. J.
van Thiel, vicaris te Oldeboorn (Fr.).
Lutherse conferentie
over kind in de kerk
Op 19 en 20 september zal op kasteel
Hoekelom te Bennekom onder leiding
van prof. dr. W. J. Kooiman een Lu
therse kaderconferentie worden gehou
den. 's Zondags zal ds. A. Burhoorn
Ede een kerkdienst leiden. Tijdens
conferentie zullen verschillende inden
werpen besproken worden. Zo zal prol.
Kooiman spreken over het onderwerp.'
.Luther en de kinderdoop", dr. G. J.
Lindijer uit Amsterdam over „De kin
derdoop in de gemeente", mej. J. W.
von Herzberg over: „Het kind en de
godsdienst" en de heer C. Snoep over
,De jeugd in de gemeente". Een forum
a! voorts vragen over het kerkelijk le-
.'en beantwoorden. De kaderconferentie
heeft tot thema: „Het kind in de kerk".
