GEESTELIJK
LEVEN.
WERD INGENIEUR EN PREDIKANT
WÊÊfÊ^M
VOOR U GELEZEN.
j^vgnaal
Ml
Toepasselijk
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1959
VAN BOUWPUT NAAR KANSEL
Een technisch ambtenaar van
Rijkswaterstaat, die als timmer
man naar Australië emigreerde
en daar eerst ingenieur, vervol
gens predikant werd dat is de
levensloop van ds. P. den Hou-
ting, die reeds enkele maanden
met verlof in Nederland is. Aan
een onzer verslaggevers vertelde
hij zijn merkwaardige levensver
haal, dat wij op deze pagina pu
bliceren.
ER is een dominee met een heel merkwaardige carrière in ons land.
Een paar jaar geleden blies hij rotsen op in het bergland van
Nieuw-Zuid-Wales, eind 1958 sjouwde hij met betonijzer in Melbourne
en dezer dagen stond hij op de kansel in Eindhoven, in Egmond en in
Velp. In 1950 emigreerde hij als waterstaatsambtenaar uit Nederland
naar Australië en een paar weken geleden keerde hij als predikant met Waterstaat
verlof naar Europa terug. In een flat vlakbij de St. Laurenskerk in
Rotterdam vertelde hy ons, met een licht Engels accent, zijn levensver
haal. Het is een boeiend verhaal van twaalf ambachten en één groot
geluk. Want Pieter den Houting was achtereenvolgens timmerman, in
genieur, tekenaar, opzichter bij Waterstaat, emigrant, weer timmer
man, ingenieur, hulpprediker en student, voordat op zijn 52ste jaar
zijn jeugdwens toch nog in vervulling ging: hij werd predikant bij
de Presbyterian Church in Australië.
een baan bij Waterstaat te kun
nen solliciteren ging hij voor
een veel lager loon dan hij als
volwaardig timmerman reeds ver
diende als tekenaar bij een
aannemer werken. In 1929 werd
hij assistent bij de Provinciale
rt waterloopkundig laborato.
n, maar dan voor de bouw
dammen, bruggen en tun-
Ze luisterden
Zuid-Holland,
werd opzichter eerste klasse, ging
in 1939 over naar Rijkswaterstaat hartelijkst ontvangen.
In beide functies werkte hij steeds land was hij altijo
Inmiddels was de heer Den Hou
ting in de Presbyteriaanse kerk
als elke nieuweling aller-
In Neder-
in de wegenbouw. weest in de Ned. Herv. Kerk, on-
„Maar na de oorlog heb ik altijd der andere als wijkbezoeker en
lopen denken: ,,'t bevalt me hier ouderling. Omstre ks 1933 had hij
toch niet; je zit hier zo opgesloten; zelfs de acte voor godsdienstou-
't benauwt me; ik wil ook wel derwijzer behaald, die hem welis-
-echt gaf om te pre-
Ds. den Houting zoekt dominees voor Australië
Jeugdwens ging in vervulling
Ook ouderen kunnen predikantstudie volgen
Geen heiligheid door magie
Vader Sebastiaan is een bekende figuur uit het Ame
rikaanse weekblad Look. Hij is de eenvoudige mon-
_.i. j;- andere wijze reageert
van het leven.
Zijn daden weerspiegelen soms de verlangens van de
mens in het dlgerr..on, maar soms ook geeft hij zijn
lezers misschien beter kijkers een diepe les
mee. Zo loopt hij hier met onder zijn arm het boek
..eenvoudige magie". Zijn medebroeder kijkt hem
met verbazing na, wu.it boven zijn hoofd hangt de
In rooms-katholieke kringen r~ 1J-
de heiligheid aangeeft.
bekende aureool die
Steeds weer zijn er mensen die suggereren dat het
mogelijk is om zonder moeite volmaakt te worden.
Vaak wordt gezegd dat deze volmaaktheid mogelijk
is door de vervulling van de Heilige Geest. Als Hij
op een gegeven ogenblik op ons komt, behoeven we
nooit meer te zondigen. Eens ontmoette ik iemand,
-a L:- dertien jaar niet
geantwoord:
erbaasd keek,
-• - - w..».w.^u 6,.v.irt.2rij: Indien
wij zeggen dat wij geen zonden hebben, dan verleiden
wij onszelf." Alleen de uitspraak reeds is volgens
Gods Woord zondig.
De bijbel wijst ons geen gemakkelijke weg naar hei
ligheid. Hij wijst alleen de weg van absolute gehoor
zaamheid, van overgave aan God. Een christen is
niet heilig, omdt hij niet meer zondigt, maar wordt hij zijn diploma. Weer twee j:
heilig, omdat hij beseft dat zijn zonden door Christus daarna behaalde de jonge timmer-
zijn verzoend en hij zo gaat delen in de heiligheid i
Bij zijn vertrek naar Nederland
kreeg ds. Den Houting een bijzon
dere opdracht mee: Nederlandse
predikanten zoeken die bereid zijn
naar Australië te emigreren. De
Presbyterian Church heeft name
lijk een ernstig tekort aan predi
kanten. Zo nijpend is dat tekort,
dat deze kerk ook graag de studie
kosten betaalt van iedere jonge of
oudere Nederlander, die in Mel
bourne theologie wil gaan stude
ren. Het is voor ds. Den Houting
geen gemakkelijke taak, want er
schijnt bij velen een totaal ver
keerde indruk van Australië te be
staan. Toch hoopt hij nog een aan
tal predikanten voor zijn kerk te
zullen vinden, voordat hij eind
september aan boord gaat van de
„Waterman", waarmee hij dan
als geestelijk verzorger van emi
granten terugkeert naar zijn nieu
we vaderland.
Te benauwd
,,Ik ben geboren op 19 mei 1906
In Rotterdam. Mijn vader was
timmerman. Ik was dc oudste van
vijf kinderen. Als jongen wilde ik
graag predikant worden, maar
mijn vader kon dat niet betalen.
Ik ging naar de Ambachtsschool".
Direct na de Ambachtsschool
kwam Pieter den Houting bij een
baas, als leerling-timmerman. Des
avonds studeerde hij bouwkunde
M.T.S. Zes jaar later had
was getrouwd en we hadden zes
kinderen. En tot 1950 was hier op
mijn gebied niet veel te doen. Ik
wilde er tussenuit".
De keus viel op Australië. Op
zichter Den Houting informeerde
links en rechts, kreeg de overtui
ging dat zijn M.T.S.-diploma's in
Australië niets waard waren, maar
emigreerde toch: als
Veel i-------
stichtelijk
spreken. „Daar is bet
nooit van gekomen, want ik werd
nöoit gevraagd. Ik heb het ook
nooit erg lopen proberen. Toch
kwam die acte me wel te pas, in
't Zondagsschoolwerk en 't jeugd
werk".
Rotsen opblazen
In Melbourne probeerde emi
grant Den Houting niettemin als
technicus aan het werk te komen.
Maar niemand begreep daar wat
een opzichter in Holland nu pre
cies was. Hij werd dus timmer
man .Tot hij ontdekte dat zijn
M.T.S.-diploma's
gauw zijn hulp i
school. Binnen
ook ouderling.
or de zondags
jaar was hij
,Als daar de pre
dikant ziek
aangewezen
den. Zo kwam ik daar wel eens op
de kansel. Ik merkte, dat 't wel
ging, dat de mensen luisterden".
In die tijd begon in de Presbyte
riaanse Kerk een actie om in het
tekort aan predikanten er waren
tal van vacatures
degelijk door het zoeken
waarde hadden. Een andere Ne- "*',J
derlandse M.T.S.-er werkte in Aus-
jaar later de kerk had nog
steeds veel predikanten nodig
bood hij zichzelf aan.
,,Ik was toen 47 jaar, maar ze
zeiden me graag te willen hebben.
Ik kon als hulpprediker gaan wer
ken in een klein stadje, op 100
kilometer van Melbourne, en dan
in mijn vrije tijd studeren, 't Was
een hele sprong. Ik kreeg natuur
lijk een veel lager salaris, maar
ik ging 't proberen en 't lukte,
't Viel niet mee - vooral 't Grieks
niet maar de professoren waren
tevreden. Drie jaar ben ik hulp
prediker en student geweest. Toen
raakte ik overwerkt. Ik moest be
danken als hulpprediker. Het laat
ste jaar ging mijn vrouw toen wer.
ken op een kantoor in Melbourne.
Timmeren
hebben ging hij in Melbourne op
zoek naar werk. „Ik kan nog best
timmeren", verzekerde hij de uit
voerder van een bouwwerk. „Kom
het dan maar een dag proberen",
was het antwoord.
Het timmeren ging ds. Den Hou
ting .iog zo goed af, dat hij het
acht weken bleef doen. Hij tim
merde bekistingen en sjouwde met
betonijzer. De arbeiders vonden 't
doodgewoon. Hun standpunt was:
als je to gek wil wezen om do
minee te zijn is dat je goed recht,
als je er ons maar niet me voor
de voeten loopt en je spijkers
maar recht slaat. „Ik heb er heus
niet lopen preken", verzekert ds.
Den Houting, „maar 't bijvoor
beeld onder schafttijd toch ook
niet onder stoelen of banken ge
stoken hoe ik over de dingen
denk."
In 1957 voltooide de zoon zijn Zijn status van predikant heeft
theologische studie. Eind oktober hem in die boirwvakpenode dan
Ds. P. DEN HOUTING
tralië als ingenieur. „Bij de Coun
try Roads Board, waar ik als
timmerman werkte, hadden ze
meer timmerlieden nodig dan in
genieurs. Ik kon daar dus geen
ingenieur worden".
Maar timmerman Den Houting
solliciteerde en kreeg weldra een
baan als ingenieur vierde klasse
bij een dienst, die grote water-
krachtwerken ging uitvoeren in
het bergland van Nieuw-Zuid-Wa-
les. „Er waren bijna geen men
sen voor te vinden. De Australiërs
vonden 't daar te koud. 't Is een
woest, uitgestrekt, dun bevolkt ge
bied." Eerst toen het zo ver was
liet ingenieur Den Houting zijn
vrouw en kinderen overkomen
kregen een huis in Cooma,
1958 was ook de vader predikant.
Maar voordat hij een beroep
nam wilde hij na al die z
jaren eerst met verlof naa
derland. Hij kreeg een kans
theologie wilden gaan studeren.
Eerst kwam de oudste zoon van
de heer Den Houting, die zende
ling wilde worden en in Nederland
was gebleven om zijn gymnasium.
studie te voltooien, naar Australië schip vertrok echter
om in Melbourne te gaan stude- bruari cn dus had ds.
ren op kosten van de kerk (het- een paar maanden
geen daar gewoonte is). Een paar die tijd toch wat on
ook geen moeilijkheden bezorgd.
Meer kans op botsingen leverde
zijn ervaring in de %voningbouw.
„Als ingenieur had ik de leiding
gehad van precies zulke werken,
noest dus heel erg oppassen
geen kritiek te gaan leveren,
Italiaans schip. Dat want dan was 't fout geweest.
as eind fe- Een keer heb ik de opzichter een
en Houting wenk gegeven, dat de wapening
>ver". Om ondersteboven lag. Verrzei
handen te hij, je hebt nog gelijk ook".
gratis te maken als reisleider Ik
van Duitsers en Nederlanders aan on
Marskramer van het Evange
lie, door N. Baas. Uitgave T.
Wever, Franeker.
Op markten en kermissen, in
ruime parken en benauwde zaal
tjes heeft de gereformeerde straat-
N.V. Gebr. Zomer Keuning, blijven. Niet dat beoefening
Wapeningen.
y" a..**.- uc mens zal zijn mens-zijn ook t-SM
i-Hon Pfed*er jarenlang het daarin hebben te beleven, dat hij Riessen leert het anders. Het is
uiteenzetting die zich goed le-
laat, en daarmee is dan te-
wijsbegeerte zelf altijd e.
wichtige bezigheid moet zijn. De-
uiteenzetting van prof. Van
Middelbare scholieren
met Boodschap bereikt
Voordat het grote
bergen begon moest
nieuwe wijk uit de grond worden Woord van zijn Meister uitledra- bereid is te vragen naai ue zin
gestampt met kantoren, woningen. gen. jn onopgesmukte taal vertelt der dingen. Dat is dan tegelijk
straten, rioleringen en leidingen hij nu van zijn moeiüjk werk, de vraag, die hij stelt wanneer hij eèïnk een der verdiensten van
voor water en elekriciteit. Inge- schildert hij zijn rondgang door wijsgerig bezig is. Hieraan kan g-3 t verdienst€n van
meur Den Houting had het toe. het ruige> roma^tische volktleven, men refds zién, dat beoefening zyn verhandeling aangegeven. En
zicht op de woningbouw. „We dat nog slechts door de ouderen van wijsbegeerte
hebben toen veel metspringstof- onder ons is geproefd. simpele liefhebberij. Het
Baas heeft zijn boekje geschre- steken naar de diepte, ei
—i-r—...^_temeer noodzakelijk in
CIGNAAL" heet het blad. Een
jaar geleden had het nog
geen zevenhonderd abonné's. Nu
ontvangen elke twee maanden
meer dan 15.000 jongeren van
onze christelijke middelbare
scholen dit orgaan gratis. Vroe
ger werd het blad door de weini
ge lezers, die het telde, vaak
nauwelijks bekeken. Nu weet de
redactie, dat door zeer velen elk
nummer gespeld wordt.
Hoe deze wel zeer grote verande
ring tot stand kwam? De Calvi
nistische Studenten Beweging gaf
al jaren lang een orgaan uit voor
de middelbare schooljeugd. Dit
blad. Signaal, wilde de middelba-
op de scholen verspreid mocht
worden. De meeste schoolleiders
gingen er direkt mee accoord.
Een aantal wilde het geheel nog
eens aanzien, terwijl een maar
zeer klein deel geen interesse voor
deze nieuwe poging om de
schooljeugd een goed, christelijk
blad te geven bleek te hebben.
Men beperkte zich voorlopig
tot de christelijke middelbare
scholen. Daarbij blijven wil men
echter niet. Ook op de technische
scholen en op de niet-christelijke
middelbare scholen moet „Sig
naal" gelezen worden. Maar het
opbouwen van een verspreidings
apparaat kost tijd.
Het blad draalt nu een Jaar.
Dat is in zekere zin een proef
jaar geweest, waarin
Era fhrislra
gelooft,
fen gewerkt. Mijn zoontjes vonden
't prachtig. Die kwamen 's avonds
kijken als we de rotsen opbliezen.
De resten werden de volgende dag vaardigheid hebben hem niet
met bulldozers opgeruimd. We iaten. Treffend en bezielend
hebben daar 500_a 600 kilo spring- zjjn opwekking tot liefde y
- v,ov» ,i, evangeijsatiewerk. Dat is trou-
het hart van een jonge
vrouw, die dit eenvoudige boekje
leest, zal worden bewogen zich ge
heel aan de dienst des Heren te
geven. In Jezus is geen teleurstel
ling!"
dat beoefening vernana - -
meer is dan een het ls me* de em8e- Boeken als
is af- dit blijven ook in onze dagen no-
zulks dig. Moge het om zijn inhoud be-
?n tijd, studering vinden.
ALS
je deze
geloo/t.
bij de massajeugd
De jaloersen
Jericho, Kathleen Kenyon. Uit
gave A. W. Sijthoff N.V. Leiden.
Jericho is niet alleen de laatst v
gelegen stad ter wereld (onge- van de bellende hond had zijn diepste menselijke gevoelens
0pper. ---
De baas staarde me belangstellend aan. De vermelding
meter onder
vlakte van d zee), maar ook de
oudste stad op onze aarde. De
opgravingen, in de jaren 1952
tot 1958 verricht, hebben dit laat
ste aangetoond. Miss Kenyon, di
rectrice van het Brits Archeolo-
dat de Heilige GeeU
schooljeugd wijzen op de bete- lei dingen eens heeft willen pro-
de laatste jaren echter niet al
best. Men zat in de bekende vi-
sieuze cirkel; geen geld genoeg
om het blad een ni
re opze4 te geven
weer te weinig nieuwe abonné's
om aan dat zo noodzakelijke geld
te komen. Toen kwam de C.S.B.
Nu, te wensen over blijft i
tijd nog veel, maar de reactie
van de leerlingen is de redaktie
en bete- 100 pet. meegevallen.
daardoor ^as jj|jv zo ^at ^et bij
de uitreiking van het eerste num-
nog wel voorkwam dat leer-
Maar eerlijk
WERKELIJKE BRON
wakker gemaakt, en hij hoorde derhalve aan de manier
waarop ik sprak dat ik bezig was van de kaart te raken.
„Vertel op je verhaal", zei hij en taalde niet meer naar
systeemkaarten. Ik bracht utvoerig verslag uit. Ik zei haar
zinnetjes na op dezelfde geaffecteerde toon die Miep had
1CU1,IC vail mtucuiu. gebezigd. Ik. probeerde er geen wetenschappelijke kantteke-
gisch Instituut te Jeruzalem, die d ningen mijnerzijds aan te verbinden. De waarheid en niets
de leiding had van deze opgravin- dan de waarheid derhalve. Toen ik uitgesproken was, knikte
gen, heeft in afwachting van het de wijkpredïkant peinzend. En zuchtte diep.
definitieve wetenschappelijk rap-
Uit de
VOLKSWIJK
port een voorlopig verslag
ontde'kingen uitgebracht;
voorlopig verslag, dat ee
end relaas is geworden ve
cultuurgeschiedenis van Palestina
tot aan de komst van Jozua. Dr.
H. J. Franken, docent
MUS DIT DIJ IS:
van ons land heeft en wil mee
werken om te komen tot een bij
bels verantwoord studentenleven,
in kontakt met de Vereniging tot
Verspreiding van de Heilige
Schrift. Een organisatie, die al ja
ren lang op het gebied van de lec
tuur* erspreiding werkzaam is,
maar nu daarnaast nieuwe taken
den kennelijk geen interesse
thans kan men vele leerlingen
„Signaal" zorgvuldig op zien ber
gen om thuis echt te gaan lezen.
Niet duf en saai
hel evangelie. Hierbot
lestijnse en Syrische archeologie
aan de Rijksuniversiteit t e Lei
den bewerkte het boek van Kath
leen Tc von in het Nederlands.
Vele duidelijke foto'
de waarde van deze u
zienlijk. Voor ons interessante lec
tuur en voor liefhebbers van de
archeologie een fascinerend bezit.
tureluurs maakten.
Toen ontplofte ik ook zo nu en
dan. Als ze me schreven, dan
schreef ik terug. Als ze opbel-
Pa- den' dan Praa*te ik terug. Als
te voeren
verantwoord gesprek met hen
TJAT HEEFT U DUS GEDAAN", zei ik. „U doet het tegen-
e toto's verhogen klL woordlg m.eer!" Hij schudde zijn hoofd. „Nee, ik heb J
deze Uitgave aan? f E" ff "«.Ven zijn „et te
Men vond elkaar op een
klgie wijze. De Vereniging
C.S.B. gingen samen voor de mid- tijd afgestemd. Dat
delbare schooljeugd Signaal om-
bouwen tot een groter, en vooral
beter verzorgd, orgaan, da<t alle
middelbare scholieren gratis zou
den kunnen krijgen.
Verleden jaar september startte
men met de nieuwe opzet. Een
vrijwel geheel nieuwe redaktie gaf
leiding. Er namen onderwijsmen
sen in plaats als dr. T. J. Pop-
pema, inspecteur van het middel
baar onderwijs, cn drs. J. Klei-
sen, leraar aan het chr. lyceum
te Delft. Voorts een predikant:
ds. G. Lustigheid te Maarn, ter
wijl de heer A. N. Dekkers, een
zakenman uit Dordrecht, het re- Wol?
daktiesecretariaat op zich a
„Signaal"
en saai blad. We hebben alle
mers nog eens doorgebladerd en
alleen de opmaak al is levendig.
Tal van goede foto's en tekenin-
gcluk- gen zijn opgenomen.
Maar ook de inhoud is op deze
I__iook bitter
noodzakelijk. De jeugd moet
weten, aldus drs. Kleisen en hij
zegt het met overtuiging,
het geloof geen sombere en saaie
zaak is al lijkt het daar soms
bij de kerkmensen erg veel op.
We zullen de jeugd in de moder
ne situatie moeten aanspreken en
moeten aanknopen bij wat hen in
teresseert. In dit verband is de
muziekrubriek van dr. H. R
Rookmaker een goed voorbeeld
die op instructieve wijze de jeugd
inleidt in het gebied van de ne
gro-spirituals.
tige artikelen de leerlingen op de
betekenis van het geloof te wijzen
v u j. Zo lazen wij van de Koreaanse
kPk£ nCn predikant Kun San Lee, die mo-
h.uh.n menteel aan de V U. studeert,
twee voortreffelijk appellerende
artikeltjes.
beginnen zijn zè inderdaad dood-eenzaam. Je kunt daar lang 5"
Praten of dat hun eigen schuld is of de schuld 5
dat levert niet veel op. Ze zijn zo een- ö-
geen beeld voor te beden- «-
Wat bevat
Verspreiding al? We noemden reeds de jazz-
rubriek van dr. H. R. Rookma-
Men vroeg aan alle direkteu- ker. Een andere veelgelezen ru-
Ook kent ..Signaal" een vragen-
rubriek Het Anker, waar de
middelbare schooljeugd met haar
problemen terecht kan In Sig
naal zelf of persoonlijk krijgen de
dat jongelui antwoord op hun vragen
laie en gelukkig is er een steeds stij
gend aantal vragenstellers.
Bij dit alles laat „Signaal" zijn
lezers niet in het onzekere. De
moderne aanpa.k gaat niet ge
paard met een reducering van de
inhoud van de Bijbelse boodschap.
En juist dat is verheugend.
Nederland heeft nu een blad
waarin de schooljeugd op goede
wijze gewezen wordt op de rijk
dom en de blijheid van het chris
telijk geloof.
JcljhtvCt*
Signaal:
Op een medisch congres in
Engeland kwam de voorzitter met
de verheugende mededeling, dat
het hare majesteit de koningin had
behaagd, collega X tot haar lijfarts
te benoemen.
Dit bericht wekte grote geest
drift. Alle
hun
zetels
mgen
„God save the qu
(Toon en Teken)
jongelui de gelegenheid hun
ning te zeggen over een actueel
vraagstuk Redaktie-sekretaris
Dekkers gaat dan met hen naar
een bepaalde instelling toe. Na
zulk een bezoek kunnen de jon
gens en de meisjes dan hun me
ning formuleren over een bepaal
de kwestie. Zo is de N.C R.V. ter
sprake geweest na een bezoek
aan Hilversum. Ook is de heer
Dekkers met zijn „gevolg" naar
het Stedelijk Museum in Amster
dam getogen, waar de moderne
kunst onderwerp van bespreking
vormde.
Ook mogen enkele leerlingen
soms iemand een interview voor
Signaal gaan afnemen.
Men tracht voorts in korte pit-
grijpend gedichtje overgenomen.
Het waren de woorden van een
verzetsstrijder, Jaap Sickinga, die
ter dood veroordeeld in 1942 in
zijn cel schreef:
Ons bedreigt
Een andere dood
Dan het lood
Onverschilligheid,
Wie daaraan lijdt,
Sterft voor zijn tijd.
Dat wil de „Signaal"-redaktie
zijn jonge lezers doen beseffen als
een signaal van Christus.
SCYLLA EN CHARYBDIS
De persschouwer in „De Waarheidsvriend":
Om de scylla van het sectarisme te vermijden, moet
men zich niet wagen in de charybdis van het toe
laten van de ketterij. Beide zjjn in Christus' kerk
ontoelaatbaar!
SUBSIDIE
Ds. F. H. Landsman in „Hervormd Nederland"
over subsidie kerkbouw:
Daarom zouden we met meer beslistheid en klem
willen pleiten voor het handhaven van de subsidi-
eringsvoorstellen voorzover betrekking hebbende op
pastorieën. Als er nog altjjd kerken zonder daaraan
verbonden pastorie worden gebouwd, moet van een
ernstige misstand worden gesproken, die door elke
reformatorische kerk dient te worden gelaakt. De
pastorie behoort niet alleen in de R.K. kerk wezen
lijk tot het kerkcomplex.
WAAROM NIET?
Prof. dr. S. van der Linde in „Wapenveld":
Tot onze verwondering en schaamte bestaat er geen
complete Nederlandse Calvijn. En dat in het land-
dat gezegd wordt Calvjjns invloed het diepst te heb
ben ondergaan! Dat de (verenigde?) christelijke uit
gevers ten onzent zelfs in dit jubileumjaar deze
smaad nog niet van zich en van ons hebben afgewen
teld, moet toch wel een misrekening hunnerzijds
zjjn: zouden niet duizenden predikanten en „belang
stellende leken" voor zo'n uitgave, tegen civiele prjjs,
belangstelling moeten hebben? Waar wachten ze
dus op?
NIEUWE VRIJMAKING
Ds. W. Reeskamp citeert in de gereformeerde
„Groninger Kerkbode" (syn.) de vrijgemaakte ge
reformeerde predikant ds. D. van Dijk van Gro
ningen over het afschaffen van de vervangings
formule:
irzekeren, dat ikzelf in
de strijdbijl zou op-
lij zou keren tegen de
ïgingsformule
breed u
van anderen -
■d zaam als, als
ken; ik evenmin.
rfp'hi? zo eenzaam zijn zijn ze jaloers....", vervolg
de hy. „Dat is wel te begrijpen. Ze merken dat er in de volks-
de medemens wordt be-
Hij wist
eenzaam zijn, zijn 2
Want ik wil ds. Dellem
elk geval onmiddellijk weer de i
graven en met alle kracht my zoi
voorstelling van zaken die in de v<
belichaamd i6 en die natuurlijk door menigeen in de
herenigde kerken zou gepredikt worden, omdat ik
die voorstelling in strijd acht met Schrift en Belijde
nis en verderfelijk voör het leven des geloofs. Binnen
korte tijd zoudt ge dan weer een toestand hebben,
die zou nopen tot synodebesluiten, die een nieuwe
vrijmaking noodzakelijk zou maken.
LOU BANDY
Ook in de kerkelijke pers is er geschreven over
de onlangs overleden humorist Lou Bandy. Jac.
van der Wal schreef in het „Kerkblad" voor ge
reformeerd Noordbrabant en Limburg:
Wanneer ooit iemand hier het bewys van geleverd
heeft dan is het Lou Bandy zelf geweest. Hy die
anderen ontspanning bracht, heeft zelf helaas de
echte levenskunst niet verstaan en sleet zyn laatste
levensjaren, hoewel hy over veel geld beschikte,
onder de allerongelukkigste omstandigheden. Zyn
vrienden waren zelfs bly dat de dood hem kwam
verlossen uit de geestelijke depressie waarin dc
teleurstelling hem gehracht had. Zowel door het een
als door het ander is hy voor my een „onvergete
lijke Lou" geworden. Moge hjj voor ons allen blijven
een afschrikwekkend voorbeeld van waar eenzijdig
heid toe kan leiden, maar laten we er zelf niet zo
eenzijdig door worden dat we er de humor door
gaan veroordelen.
wijk onnoemelijk veel aandacht mcuouraia wyru, oe_ v
S if f pr.lktkelt ken. Ze voelen zich tekort gedaan, omdat J
g ze zelf ook niet zo bijgesprongen worden. En dan lezen zulke 5"
mensen week m week uit van jouw bemoeienissen en op een t
f. jW? »en ze «ewoonweg razend. Wel aUemensen, den- t
-L ken ze, dat staart zich maar blind op andere mensen en mii
vergeten ze doodkalm. Ik zal ze eens even aan hun staart
-S trekken Dan schrijven ze. Of ze bellen op. Of ze komen bij
itf.nS.cr Z? fdc!?n het altüd met de verkeerde in- t-
stelling. Ze zijn agressief. Ze zoeken de fouten bij anderen. En Ö-
f ze zoenen ze bij voorkeur bij ons. Nou, en dan gaat het van 5
mït nn'it ffaa?fc I?en PIanken. Ze veronderstellen dat wij erg
met onszelf zijn ingenomen8
g 11 lijk hebben ze daarin met eens altijd ongelijk'" gafhijbiï t
voorbaat toe „We zijn kwetsbaar op dat punt! En daar pak-
Ken ze ons dan aan. Ze brengen ons onder het oog dat wii 9"
f°ut®n maken, en dat horen we niet zo erg graag Ze bedoe-
■t len daarmee voornamelijk dat onze grootste tout is d?t we O
niet met hen bemoeien, maar dat zeggen ze niet. Ze vinden
genoeg andere slakken om zout op te leggen En ze weten bii
t voorbaat dat wij dan op onze beurt in de boom zuU^n klim-
rilThef Kffarmee .he/0ken ze dan het bewijs dat ze zochten:
?VPPr vrn"iif^.°n helemaal niet deugt. We tippelen er altijd
-II dat ze ion nn cta^le Zl* Z1Cj "u lekker te verkneukelen
- dat 2e jou op stang heeft gejaagd en dat je er dus vierkant
5 Pa£Si u schrale troost voor haar, want nu heeft zij
ffr L" eigen meerwaardigheid en levenswijsheid en liefde
hè"" waarmee ze iedereen van zich vervreemdt.^ Gek
5 TK KNIKTE. „Ik had moeten zeggen dat ze haar liefde maar eens
X u !n klinkende munt moest uiten!" - zei ik bedachtzaam Tk-
1 br\dnfïï,e met, dC nb°0t m°e?n late»„ SThiS
"ÏTbr
liefde perga'.nerend"rr»s''llnlffi™ WS
«rtooSndaehteïfan.dat "OS °p «"«"agav^i." ik
g ja, zaterdagavond" zei de baas „Dat ls waar ook"
kf,?rf 8eestes°og verrezen kennelijk enkele zondagse preek-
pfn n' k'f °P.Z1)T1 aandacht smeekten. Ik voelde dat hij op-
eens op hete kolen zat, maar per slot van rekening was daf 9"
"S,Tki';,ïl",ld E"vik "8m. heeI «"in waakfe. Ik aal-
L'lrf j2 u°.U 1 op zaterdagavond de telefoon bij l
X baat yan de haak leggen. Het lijkt m- w -J
•l1 i? i? belang van de prekenI„ ,^JV1
Echt eentje om het gesprek te beëindigen.
MIEBEL 5
•ü-trüirüttrtrtrtrtrtrti
