CHRISTELIJK
Welke functie heeft de
belijdenis?
Houdt regeringsverklaring
koerswijziging in?
'•*4S
Wika Winding
afgevaardigd
en echtgenote
naar Kenya
Aspirin
Ontsnapt
j langs Krakatau
Kanttekening
De berg zou een muis
gebaard hebben
In de Christelijk-historische
„Nederlander" heeft de heer H.
Kikkert een artikel gewijd aan
de regeringsnota. Hij merkt op
dat men na het S.E.R.-advies
moeilijk nog grote verrassingen
kan verwachten:
TMMERS naast allerlei andere
belangrijke zaken stond er bij
het regeringsdebal één ding in het
middelpunt van de belangstelling,
n.l. waaraan moet prioriteit wor
den gegeven. Prioriteit aan het
ongedaan maken van de beste
dingsbeperking of aan de huurver
hoging en de afschaffing van de
consumenten-subsidie op de melk.
Persoonlijk hebben wij toen de
conclusie getrokken, dat deze
strijdvraag beslist was in die zin,
dat aan het ongedaan maken van
ae bestedingsbeperking de voor
keur zou worden gegeven
Tegenover de socialistische mo-
tie' jdle J hier°P betrekking had,
werd dan ook uitgesproken:
„overbodig".
De lijn, zij het ook dat deze
nog moest worden aangekleed,
was naar veler inzicht duidelijk
uitgestippeld.
Een niet verwachte verrassing
kan aangenaam zijn, maar ook
wel eens zeer onaangenaam. Wel
nu, wij aarzelen niet de nota van
het laatste te beschuldigen. Heeft
het kabinet, onder welke invloed
dan ook, zijn koers na het afleg
gen der regeringsverklaring ge
wijzigd?
Onze, in 's lands dienst vergrijs
de fractie-voorzitter, de heer Ti-
larius, is gewend de zaken duide
lijk te stellen.
Ingewikkeld,
TN de regeringsverklaring kwam
over het sociaal-economische
oeleid de volgende ingewikkelde
,,De verbreding en verdieping
van onze economie kan worden
bereikt mede met behulp van
een sociaal-economisch en finan
cieel beleid, dat voor de daarop
gerichte activiteiten van het be
drijfsleven werkgevers en
werknemers tezamen het
juiste klimaat schept".
Na het citeren van deze zin ver
volgde de heer Tilanus:
,.Dat is een mooie, ingewik
kelde zin, diepzinnig, maar mys
terieus. Ik zou willen vragen:
Wat bedoelt men nu hiermee?"
Was er toen reeds een gevoel
aanwezig van: dit kan ook de
doos van Pandora zijn?
Horizon-vrees
TN de wereld der autorijders on
derkent men twee categorieën,
n.l. zij die lijden aan horizon
koorts en aan horizonvrees. De
eerste groep wil de horizon zo
snel mogelijk naderen en drukt
daarom het gaspedaal op de
plank. De anderen bewegen zich
met een slakkengang op een snel-
verkeersweg Bij het bestuderen
van de nota kregen wij zo het ge
voel, dat het kabinet in de huidige
financieei-economisehe situatie
verschijnselen van horizonvrees
gaat vertonen.
Regeren is vooruitzien en daar
om zou het, wij erkennen dat
gaarne, onjuist zijn om alle symp
tomen in de economie, die waar
schuwen en aanmanen tot een
voorzichtig beleid, met een zeven-
mijlsvaart te passeren.
Het niet bijhouden van de dy
namiek. zowel in sociaal-economi
sche zin als t.a.v, het politieke be
leid, kan evenzeer gevaarlijk zijn.
Bestudering van de nota heeft
ons dan ook weinig concreets op
geleverd betreffende de oorzaak
van de pessimistische kijk van het
kabinet op de ontwikkeling der
dingen.
Vele malen wordt het woord
voorzichtig gebruikt zonder nade
re motivering.
Bovendien zou men, gelet op
het voorgestelde beleid betreffen
de de huurverhoging, afschaffing
van de blokkering en de daarvoor
voorgestelde compensatie op loon-
gebied, hier over het regerings
beleid terecht kunnen spreken van
inconsequent. Inconsequent t.a.v.
het tijdstip der invoering, n.l. 1
januari I960 inplaats van 1 april
en de ruime compensatie,
De vraag kan dan ook terecht
gesteld worden of het hier gaat
om het spel of de knikkers?
Of men zich zo in het spel zal
verdiepen, dat de knikkers verge
ten worden, wagen wij te betwij
felen.
Maatregelen
IN de aanvang van dit artikel
wees ik er reeds op, dat de
regering de vraag: wat moet
voorrang hebben, eenvoudig voor-
aij gaat. Alles wordt tegelijk aan
de orde gesteld.
Bij dit alles tegelijk aan de or
de stellen heeft de regering echter
duidelijke voorkeur gegeven aan
de huurverhoging' en afschaffing
an de consumentensubsidie op de
met ingang
Zij stelt
van 1 januari '60 de huren met
20 pet. te verhogen. In de vorm
van een huurbijslag aan de 23-ja-
rigen en ouderen en aan kostwin-
ners(sters) zal dit gecompenseerd
worden met 2% pet. loonsverho
ging-
De motivering, waarom men
hier van het S.E.R.-advies is af
geweken, n.l. gemiddeld 25 pet
ingaande 1 april 1960, is uiterst
mager te noemen.
De melksubsidie van 4 cent per
liter wordt op dezelfde datum af
geschaft In de 2% pet. compen
satie hiervoor genoemd zit dan
volgens de nota ook de helft com
pensatie voor het stijgen van de
melkprijs. De andere helft van de
gestegen melkprijs zal worden ge
compenseerd door een verhoging
van de kinderbijslag.
Of het gegeven inzake de con
sumentensubsidie op de melk hele
maal juist is, wordt niet aange
toond. Wie hierover het betreffen
de hoofdstuk van de S.E.R. na
leest, kan wel door enige twijfel
worden bevangen.
Het is voor ons moeilijk te rij
men dit schoksgewijs te werk
gaan en de pessimistische kijk
van de regering op de verschil
lende aspecten van onze nationale
Bovendien komt het ons voor,
dat het gekozen tijdstip voor het
bedrijfsleven allerminst gunstig is.
Dat de helft van de afgeschaf
te subsidie op de melk door loons
verhoging wordt gecompenseerd is
o.i. toe te juichen. Nog juister zou
zijn geweest om het geheel in de
loonsector te zoeken.
De huurverhoging zal in zijn ge
heel aan de huiseigenaren ten
goede komen. Van blokkering of
afroming is geen sprake.
Wij achten dat in dezen juist,
hoewel wij ons ook omstandighe
den kunnen voorstellen, waarin het
niet ongerechtvaardigd zou zijn om
wel bepaalde maatregelen toe te
passen.
Waarom echter alles tegelijK
moet gebeuren, huurverhoging en
deblokkering, is ons niet duide
lijk. Dit komt immers neer op een
huurverhoging voor de huiseige
naar, waar hij onmiddellijk de be
schikking over krijgt van 32pet.
Men leze hier niet uit, dat wij
bezwaren hebben tegen het ophef
fen der blokkering, doch het tijd
stip speelt in het geheel ook een
rol.
Loonpolitiek
/TET vele woorden introduceert
1 de regering de vrijere loon
politiek. Het plechtig naar voren
brengen van deze gewenste ont
wikkeling is echter niet voldoen
de. Om aan deze gewenste ontwik
keling inhoud te geven moet er
een reële mogelijkheid tegenover
staan. De regering biedt echter
noch t.a.v. de richtlijnen, die zij
uitstippelde, noch economisch aan
de vrijere loonvorming een be
hoorlijke kans.
De institutionele vormgeving legt
zovele beperkingen op aan het
dragen van de verantwoordelijk
heid door de bedrijfsgenoten, dat
er geen speelruimte overblijft.
Door de reeds hiervoor genoem
de maatregelen wordt zoveel ruim
te opgeëist, dat er voor een eni
germate tot zijn recht doen ko
men van de vrijere loonvorming
evenmin mogelijkheden meer zijn.
De vrees, dat de berg een muis
heeft gebaard is hier zeker op
zijn plaats.
Conferentie voor
gereformeerden
,ve
rdaagd'
(Van
verslaggevers)
FTE conferentie voor gereformeer-
den, op Woudschoten gehouden,
heeft zaterdagmiddag haar voorlopig
eind gevonden. Voorlopig omdat men
de discussie niet heeft kunnen vol
tooien. Het onderwerp „de functie van
de belijdenis in de kerk" bleek zo
rijk aan aspecten, dat men zich over
verschillende details in werkcommis-
ïies nog eens nader zal beraden, om
dan op zaterdag 31 oktober a.s. te
Maarn de bespreking voort te zetten.
Een drietal commissies zijn gevormd,
Eén houdt zich bezig met de zaken
van tucht en oecumene, een tweede
over vragen van kerk en jurispruden
tie, de derde over een nieuwe vorm
van belijden.
Voor het laatste pleitte inzon
derheid ds. G. Lugtigheid te
Maarn. Graag zou hij de kern van
het belijden der kerk in een ge
tuigenis willen weergeven, dat
de jongeren iets zegt. Het gaat
dus niet om een hele nieuwe
belijdenis. Samen met ds. H.
Volten, studentenpredikant te
Wageningen, hoopt hij een der
gelijk getuigenis op te stellen.
Wat tucht en oecumene betreft, hier
komt men bij een punt, dat in het refe
raat van d'r. F. H. von Meyenfeldt te Lei
den werd genoemd. Een der stel
lingen van dr. Von Meyenfeldt luidde:
„Voor een goede oecumenische ver
standhouding tussen de kerken in de
gebrokenheid van dit leven is em ei
iste een christelijk overleg ove
karders tuchtprocedures.
Dr. Von Meyenfeldt meende dat,
eer iemand die terecht door een kerk
geëxcommuniceerd is, naar een ander
kerk overstapt, hij door die andeie kerk
niet als lid aanvaard kan worden. Doet
zo'n kerk dat wel, dan laadt zij
blaam op zich.
Ingeval er over deze dingen betere
afspraken tussen de kerken bestonden,
zouden zij, over wie tucht werd ge-
oeiend, wellicht anders gehandeld heb
ben. Het gaat nier niet om een t
vochtig optreden. Dr. Von Meyenfeldt
zette duidelijk voorop, dat leertueht
slechts behartigd kan worden in geloof,
hoop en liefde. En ook hier geldt:
„doch de meeste van deze is ile liefde."
De inleiding van dr. Von Meyenfeldt
eenkomst met wal dr. H~ Berkhof daagt
tevoren had gezegd. De Leidse predi
kant betrok echter ook geheel nieuwe
dingen in zijn beschouwing. Speciaal dc
functie van de belijdenis als norm vooi
de tucht besprak hij uitvoerig.
De goede belijdenis is beaming var
de hoofdsom der Heilige Schrift ah
akkoord van kerkelijke gemeenschap.
Zij heeft het karakter van een eed, L<
tucht moet men zieji als de keerzijde
het afleggen v-in de goede be
lijdenis. Daarom behoort ook leertueht
IC de essentie van het kerkciij.t leven
Want tegenover „uw ja zij ja", staal
het:
zij
Van groot belang achtte dr. Von
Meyenfeldt het om onderscheid te
maken tussen leertueht en handhaving
van de goede orde binnen de kerk. Lr
zijn situaties waarin wèl de goede
orde bedreigd wordt, terwjjl de leer
niet wezenlijk in gevaar komt. Hier
zou dr. Von Meyenfeldt willen
ken naar een procedure, die de orde
handhaaft zonder de kerkelijke ge
meenschap te verbreken met dc
ordeverstoorder.
Uitgezonden dooi
de Oeumenische
Raad van Kerken
flJDENS een oecumenische kerk
dienst in de Koninginnekerk >s
zondagmiddag Wika J. Winding met
zijn echtgenote uitgezonden naar
Kenya (Afrika). Wika Winding die
al eerder van 1949 tot 1953 in Afrika
verbleef, wordt nu assistent-leider van
het vormingscentrum te Limuru, het
ontmoetingspunt waar de zending de
jonge kerken in Kenya zal toerusten
voor haar zware taak.
Het was in meer dan een- opzicht
een bijzondere dienst, vooral omdat
hier voor de eerste keer de Oecume
nische Raad van kerken in Nederland
een zendingsarbeider uitzendt onder
gemeenschappelijke verantwoorde-'
lijkheid van alle participerende ker
ken. Daarom ook sprak ds. F. Ober
man die de dienst leidde, van „een
verheugende middag, die wij hier be-
Deze uitzending onder het licht van
het evangelie plaatsend, vond ds.
Oberman daarvoor een aanknopings
punt in Joh 15 16: „Niet gij hebt
Mij, maar Ik heb u uitgekozen en u
aangewezen opdat gij zoudt heengaan
en vrucht dragen."
Er wordt hier gesproken van uitver
kiezing en dat betekent altijd, uitverkie
zing tot een opdracht. Ook in dit ge
val. En wat is het feestelijk te mogen
weten dat achter u de gehele gemeen
schap van kerken staat; maar pas echt
feestelijk wordt het als wij weten dat
daarachter de gestalte van Christus
staat.
Ds. F. E. van Leeuwen, remonstr.
geref. predikant, voorzitter van de Oe
cumenische Raad in Nederland zei in
een korte uitzendingstoespraak dat be
langrijke stoten tot de optwikkeling van
de oecumene gegeven zijn achtereenvol
gens door de zending, de jeugd en de
nood van de wereld „In u vinden wij
deze drie factoren bijeen."
De verbondenheid van de gezamen
lijke kerken en hun gemeenschappe
lijke verantwoordelijkheid kwamen
op sprekende en ontroerende wijze
tot uiting toen ds. Van Leeuwen bij
de eigenlijke afvaardiging zegenend
de handen ophief. In een kring
rondom het geknielde echtpaar ston
den toén ds. Th. Scharten (evang.
luth.), kanunnik H. Raymaekers (oud-
kath.), ds. G. Vegter (baipt.) en ds.
Oberman (Ned. herv.). De gemeente
zong hierna staande gezang 150.
Na afloop van de dienst was in de
consistoriekamer gelegenheid het echt
paar Winding de hand te drukken.
^yj^ouéheid?
Er is geen
Aspirin zonder
BAYERKRUIS
74
Er verliepen twee minuten, zelfs drie. en nog al
tijd had zij niets meer gezegd. Langzaamaan kwam
er beweging in Nicolson en hij wendde zich tot haar.
„U bent wei heel ver van huis. JufHouw Drach;
mann. Denemarken - houdt u van het land? Hi
vroeg het maar om wal te kunnen zeggen, maar
de felheid van haar antwoord verraste hem.
„Ja ik houd ervan Ze zei hel op de toon van
iemand die spreekt over iets dat voorgoed tot het
verleden behoort. In zijn gedachten verwenste een
nijdige Nicolson de Japanners en de duikboot, die
voor de kust op hen lag te wachten. Zonder enige
overgang bracht hij het gesprek op een ander on-
^^En1"Malacca? Daar zult u zeker wel wat minder
eerbiedig tegen opzien?" mor,
.Malacca?" Haar stem kreeg een klank, die men
het equivalent van een onverschillig schouderopha
len zou kunnen noemen „Penan-g was geloof ik nog
niet zo kwaad. Maar Singapore Ikik naat
Singapore." Fel kwam het er opeens uit; geen
schijn van onverschilligheid was er meer te bespeu
ren. En nauwelijks had zij haar diepste gevoelens
blootgegeven, of zij scheen te beseffen wat zij had
gedaan, want zij veranderde opnieuw van toon en
onderwerp. Zij boog zich naar hem toe en raakte
zijn arm aan. „Ik zou ook wel graag een sigaret
willen hebben. Of is de stuurman daar tegen?"
Ik ben bang, dat het de stuurman ontbreekt aan
doodgewone beleefdheid." Hij presenteerde haar een
sigaret en stak een lucifer aan. Toen zij zich voor;
overboog om haar sigaret aan te steken, rook hij
de vluchtige sandelhoutlucht opnieuw, evenals de
zwakke geur van haar haar, voor zij zich weer op
richtte en zich in het donker terugtrok. Hij doofde
de lucifer in de aarde en vroeg zacht: „Waarom
haat u Singapore?"
Er verliep bijna een halve minuut eer zij ant
woordde, „Gelooft u niet. dat dat wei eens een heel
persoonlijke kwestie
doer ALISTA IR MAC LEAN l
(vertaling Rob Limburg)
„Hoogstwaarschijnlijk wel Hij zweeg een ogen
blik en vervolgde toen rustig: „Wat doet dat er op
dit ogenblik nog toe?"
Zij begreep hem direct. „U hebt natuurlijk ge
lijk. Zelfs al was het slechts blote nieuws-gierïglied
erg om het u te vertellen misschien wel omdat
ik er zeker van ben dat u geen sympathie met ie
mand zult veinzen, want dat kan ik niet hebben."
Zij zweeg enkele seconden, terwijl de punt van
haar sigaret in het donker gloeide. „Ik meende wat
ik heb gezegd: ik haat Singapore werkelijk. Omdat
ik trots ben, en gevoel van eigenwaarde bezit; om
dat ik met me zelf te doen heb. en het niet kan uit
staan dat ik overal buiten word gehouden. Maar van
dergelijke dingen hebt u natuurlijk hoegenaamd
geen notie."
„U schijnt al een hele massa van me af te we
ten," mopperde Nicolson op vriendelijke toon.
„Maar gaal u astublieft verder," „Ik denk wel dat
u begrijpt wat ik bedoel." zei ze langzaam. „Ik
ben een Europese, en in Europa geboren, getogen
en opgevoed. Ik beschouwde ine als Deense, zoals
alle Deense vrouwen en meisjes dat doen. Iedere
deur stond voor mij open in Odense. Maar in Sin
gapore ben ik nooit uitgenodigd, in welke Europese
woning ook, mijnheer Nicolson." Zij probeerde haar
toon luchtig te houden. „Een ongewenst artikel op
de maatschappelijke markt. Men vertoonde zich niet
graag in mijn gezelschap. Het is niet prettig om
iemand tegen zijn buurman te horen zeggen; „Daar
zit wel een tikje bruin bloed in, ouwe longen!" En
dat zonder dat de spreker zich ergens om bekom
mert, of zijn stem wat dempt, zodat iedereen naar
je kijkt, en je daar niet nog eens behoeft te ko
men Ik weet dat de moeder van mijn moeder een
Maleise was, maar zij is een juweel van een oude
dame, en
Houd u maar kalm. Ik weet wel dat het een
akelig gevoel moet zijn geweest. En de Engelsen
waren de all-erergsten, niet?"
„Ja, dat waren ze." Zij aarzelde even. ,,Wa
om zegt u dat zo?"
„Als het op het scheppen van een wereldrijk
op kolonialisme aankomt, zijn wij de besten én
de ergsten van de gehele wereld. Singapore is het
zalige jachtterrein van de ergsten. En die voi
een merkwaardig stelletje. Met een dubbele
pmg: hun leven in minder dan geen tijd bederven
met pappen en nat hóuden en te zorgen dat zij die
met tot het uitverkoren volk behoren, zich steeds
bewust blijven van dat feit. net als de zonen van
Cham, die tot het eind van hun dagen houthakkers
en waterdragers moesten blijven. Goede christe
nen, natuurlijk, zonder uitzondering; steunpilaren
en trouwe bezoekers van de kerk, wanneer ze ten
minste zondagsoen tends tijdig genoeg nuchter zijn,
Ze zijn niet allemaal ze,, zelfs niet in Singapore
maar u hebt blijkbaar het geluk niet gehad om e
een van het andere soort tegen het lijf te lopen."
„Ik ben verbaasd dat u dat allemaal zegt," zei z
la li
Voor een verantwoorde tucht- en
ordeprocedure achtte hy een onafhan
kelijke rechterlyke „macht" binnen
de kerk onmisbaar. Bron van veel
ellende is in tuchtoefenende protestant
se kerken steeds geweest, dat „wet
gevende". „rechterlyke" en „uitvoe
rende" macht steeds In handen van
dezelfde instanties lagen.
Geen aparte groep
Aan het eind van de conferentie
verklaarde ds. Volten, dat men niet
de bedoeling heeft om zich als
„Woudschbtengroep" tot de synode
te wenden voor enige zaak die het
kerkelijk leven betreft. Men wil geen
aparte groep zijn. Wie zich tot de
synode richten wil, kan dat als Lid
van zijn plaatselijke gemeente doen,
zonder enige binding van de anderen,
die geregeld op Woudsclwten komen.
Ook ds. G. R. Visser te Amster
dam, die de conferentie lêiddewees
daarop. Er leeft in de gereformeerde
kerken vaak een gevoel van onbe
vredigdheid. Dat kwam op de Woud-
schotenconferenties wel naar voren.
Ziet men echter terug op de situatie
in de gereformeerde kerken toen de
eerste conferenties werden gehouden,
dan moet men constateren dat er
sindsdien verschillende deuren zijn
opengegaan of althans op een kier
gezet.
Met een gebed voor het welzijn
dezer kerken, zeer in het bijzondér
voor dé thans zittende synode, be
sloot ds. Visser de zevende Woud-
schotenconferentie.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Waspik: W. S. Verploeg
kand. te Utrecht.
Aangenomen naar Oudenbosch: W.
Vons, vicaris te Capelle a. d. IJssel.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Alphen en te Oegstgeest:
G. Rang te Vijfhuizen; te Hardeganjp:
J. D. Kruithof te Noorri'-Bergum, die dit
beroep ook aannam en nu de combinatie
Noord-Bergum—Hardegarjjp gaat dienen
Aangenomen naar W.-IJsselmonde: M
C. Kersten jr. te Wissenkerke; naar Nu-
mansdorp: A. Veldhuyzen te Baai-land.
Bedankt voor Ridderkerk: H. R. Zijl
stra te Koudekerk a. d. Rijn.
Beroepbaar: De classis Coevorden
heeft praeper-atoir geëxamineerd en be
roepbaar verklaard de heer G. Gommer.
kand. te Schoonebeek. De heer Gommer
is vanwege hèt voortzetten van zijn stu
die niet in staat een beroep te overwegen
maar wil wel gaarne de kerken des zon
dags voorgaan.
BAPT. GEMEENTEN
„Waarom zou ik met? Het ls tóch immers
„Zo bedoel ik het niet. Het is alleen maar,
ik niet had verwacht dat u net zo zou spreken
als.... nou ja, dat doet er ook eigenlijk niet toe."
Zij lachte zelfbewust. „De kleur van mijn huid is
ook eigenlijk zo belangrijk niet!"
„Flink zo! Dat mag ik hpren! Ga voort op dit
goede pad."
Nicolson doofde zijn sigaret onder zijn hiel. Zijn
stem klonk opzettelijk ruw, ja, zelfs grof, toen hij
voortging: „Het is natuurlijk vreselijk belangrijk
voor u, maar dat is toch eigenlijk niet goed Sin
gapore is de hele wereld niet. Wij mogen u graag,
en de kleur van uw huid kan ons geen zier sche
len."
„Maar die jonge stuurman van u, mijnheer Van
nier, wél!"
„Nou moet u niet zo dwaas doen en eens pro
beren billijk te zijn! Vannier was totaal uit zijn
doen door dat litteken van u, en hij schaamt zich
nog altijd dat hij het u heeft laten merken. Hij is
nu eenmaal nog erg jong, en dat zegt alles De ka-
meesmuilend
(Wordt vervolgd)
Bungalowpark
van N.C.B.Y.O.
De Ned. Chr. Bond van Overheids
personeel heeft zaterdagmiddag haar
eersïe bungalowpark op de Borkeld
in Holten in gebruik genomen. Op
een bosrijk terrein zijn daar onder
architectuur van de heer A. Sipkes
te 's-Gravenhage een zestal riante
bungalows verrezen, terwijl er nog
een zestal bijgeplaatst zullen worden,
heer J ten Heuvelhof,
kele hoofdbestuursleden deze middag
naar Holten gekomen om deze eerste
ingebruikname een officieel tintje te
geven. Een zestal gezinnen uit verschil
lende plaatsen van ons land was juist
gearriveerd om de zomerhuisjes, voor
de eerste maal te gaan bewonen.
Bij' de officiële ingebruikneming was
het gemeentebestuur van Holten ver
tegenwoordigd door de burgemeester,
mr. W. H, Enklaar.
In eén korte toespraak bij de toe
gang tot het terrein aan de Vianenweg
wees de heer Kapinga er op, dat uit
het feit, dat een vakorganisatie vakan
tiehuisjes bouwt wel blijkt, dat er in
de loop van-de jaren heel wat veranderd
is. In dat verleden is de sociale en
zedelijke betekenis van vakantie te wei
nig ingezien. Het heeft tot 1929 geduurd,
voordat de wetgever de overheid ver
plichtte een vakantieregeling voor haar
personeel in het leven te roepen.
De heer Kapinga dankte het gemeen
tebestuur van Holten, de burgemeester,
secretaris en architect, voor de grote
medewerking, welke men bij de op
richting van het bungalowkamp heeft
mogen ondervinden.
In Anglicaanse Kerk
verlangen naar de
volwassenen-doop
Een commissie van de Anglicaans
Kerk die een onderzoek instelt naar di
waarde en de plaats van de doop en d
belijdenis in de kerk, heeft na enkele
jaren vergaderen voorgesteld o ni de
kerkorde' betreffende doop en belijdenis
ingrijpend te herzien.
De commissie die door de Engelse
aartsbisschop is aangesteld, wil het
sacrament niet slechts van traditioneli
aanhangels verlossen. De commisif
gaat veel verder. Zij telt voor dt
volwassenendoop als de normale doop
te aanvaarden. Daarom zal de vol
wassenendoop in het middelpunt
de liturgische voorschriften mc
komen staan, terwijl de kinderdoop op
de tweede plaats moet komen.
Als dit voorste] wordt aangenomen kun
nen doop en belijden'? in een dienst
worden gevierd. Van de 23 leden
van de?e commissie hebben slechts
twee leden zich gedistantieert van de
conclusies. Het rapport zal worden
voorgelegd aan de aartsbisschop
gin 1960 bijeen zal komen.
Dr. Kuiper krijgt een laboratorium er
voldoende financiële middelen ter be
schikking om gedurende twaalf maan
den aan het M.I.T. zijn studie ovei
de zijdestreep bij de vissen en d«
samenhang daarvan met het centrale
zenuwstelsel voort te zetten.
VERONTRUST
vakbeweging is ongerust en dat
is haar goed recht. En als zij on
gerust is dan dient zij daarvan, ter-
wille van haar leden, blijk te geven
dat is zelfs haar plicht. Dat heeft
zij dan nu gedaan in het adres aan de
leden der Tweede Kamer. Een adres
dat ondertekend is door vertegen
woordigers van het socialistische
N.V.V., de rooms-katholieke K.A.B.
en het protestants-christelijke C.N.V.
De drie grote vakcentralen dus. Het
is geruime tijd geleden dat deze drie
gezamenlijk opereerden. De laatste
jaren was er een aanmerkelijke ver
koeling als gevolg van de verschil
lende opvattingen over de loonvor
ming en andere principiële zaken
dat verschil in inzicht wordt in dit
adres niet verdoezeld maar verhin
dert niet dat men op vele punten
eikaar weer heeft kunnen vinden.
Men acht namelijk dat de in de so
ciaal-economische nota van het ka
binet-De Quay aangekondigde maat
regelen „in onvoldoende mate reke
ning houden met gerechtvaardigde
verlangens van de Nederlandse werk
nemers". In een soms wel en soms
niet geargumenteerd betoog zetten
de drie hun bezwaren uiteen en la
ten zij weten hoe zij het dan wèl
willen.
Dit alles is volkomen correct, afge
zien dan van een zin als deze:
en zij waarschuwen voor de
uit het voorgestelde beleid voort
vloeiende sociale en economische
gevolgen." De zin is namelijk tame-
VERONTRUSTEND
A/IET opzet hebben wij in het boven
staande met enige nadruk de
„kleuren" der drie vakcentralen ge
noemd: socialistisch, rooms-katho-
liek, protestants-christelijk. Omdat in
dit verband toch wel het Franse ge
zegde aangehaald mag worden, dat
in vrije vertaling luidt: uiterst ver
baasd over eikaars gezelschap! Im
mers, de breuk tussen de drie is ont
staan onder een kabinet-Drees het
elkaar weervinden geschiedt bij het
eerste optreden van een kabinet, van
hetwelk vele ministers een christe-
lijk-sociale politiek voorstaan. Een
kabinet dat alleen al daarom een
zware socialistische oppositie tegen
over zich vindt. Uitgesproken nü
scharen de twee confessionele vak
bonden zich met het N.V.V. in de
rijen der oppositie. Want wie het om
buigen van beleid beoogt, voert op
positie.
We zeggen het zacht als we dit van
de beide confessionele vakcentralen
een toch wel zeer wonderlijke hou
ding vinden. Het C.N.V. (en ook de
K.A.B.) heeft een- en andermaal dui
delijk gesteld dat politiek en vak
beweging twee afzonderlijke groot
heden zijn terecht. Dat in het per
soonlijke vlak politiek en vakbewe
ging dikwijls door elkaar gestren
geld raken, is op zichzelf al bedenke
lijk genoeg! Formeel is er dan ook
niets aan te merken op dit adres aan
de leden der Tweede Kamer. Maar
het is bijzonder naïef te stellen dat
dit adres niet een politiéke daad
van de eerste orde zou zijn. Want
voor het N.V.V. zijn vakbeweging
en politiek één en men moet al even
naïef zijn als men niet beseft dat dit
adres het met graagte ontvangen
spektakelstuk is in het socialistische
propagandacircus
lijk sinister. Bedoelt men dat dit be
leid voor de arbeider zulke rampza
lige gevolgen zal hebben dat hij tot
werkloosheid en armoede zal ver
vallen? Dan had men toch althans
een poging moeten wagen om dit aan
te tonen! Ofbedoelt men dat de
arbeider desnoods met de hem ten
dienste staande machtsmiddelen zijn
portie in de economische ruimte zal
afdwingen? In rond Hollands gezegd:
wordt hier gedreigd met stakingen?
Dan ontsiert deze zin wel het gehele
adres, want dreigementen zijn nooit
zakelijke argumenten!
En correct is zelfs ook de slotsom:
„Het is mede daarom dat de Neder
landse vakbeweging een ombuiging
van het aangekondigde beleid in ho
ge mate noodzakelijk acht." Het
adres is immers gericht aan de leden
van de Tweede Kamer en het ligt
in de macht van onze volksvertegen
woordigers het beleid om te buigen.
Al weet ieder die maar enigszins
op de hoogte is van onze politieke
situatie wat dit betekent: de val van
het kabinet-De Quay. Want het is uit
gesloten dat een pas opgetreden kabi
net dat zo juist de hoofdlijnen van
het te voeren sociaal-economisch be
leid heeft uitgestippeld, zal kunnen
accepteren dat dit beleid zal worden
„omgebogen" want ombuigen be
tekent niet het aanbrengen van een
aantal correcties maar het kiezen
van een andere richting. En dat is
immers wat de Nederlandse vakbe
weging verlangt.
In feite zeggen C.N.V. en K.A.B.
hier: „Weg met dit kabinet!" In zijn
korte toespraak voor het anti-revolu
tionaire partijconvent vroeg minis
ter Zijlstra om de band van vertrou
wen niet door te snijden, hoeveel
kritiek men ook mocht hebben.
C.N.V. en K.A.B. hébben kritiek
en naar ons gevoelen op sommige
punten rechtvaardige kritiek
maar door te handelen zoals men nu
gedaan heeft, heeft men tevens de
band van vertrouwen doorgesneden.
En dit laatste achten wij zeer en
zeer betreurenswaardig. Van het be
gin af hebben wij dit kabinet met
sympathie ontvangen. Natuurlijk, op
papier ware een beter kabinet te for
meren geweest. De bezetting van
het departement van sociale zaken
bijvoorbeeld was niet sterk maar
is aanzienlijk sterker geworden door
het toetreden van de oud-C.N.V.-se
cretaris Roolvink als staatssecretaris.
De beide andere sociaal-economische
departementen zijn bezet door man
nen die het voeren van een christe-
lijk-sociale politiek zien als een le
vensideaal dat zij wel eens een
andere koers varen dan C.N.V. en
K.A.B. willen is duidelijk, want zij
hebben nu eenmaal een geheel an
dere verantwoordelijkheid dan lei
ders van vakcentralen! Dat men hun
echter het vertrouwen opzegt is on
redelijk en grievend!
Over dit punt nog één slotopmerking.
Er is in de afgelopen jaren veel ge
studeerd en veel geconfereerd over
de verhouding tussen leiding en le
den in de vakbeweging. Op< dit ogen
blik willen we constateren dat vele
leden het op dit punt met de leiding
van hun vakcentrale oneens zullen
zijn. En zelfs verontwaardigd!
VERANDERING VAN STANDPUNT
T7EN enkele opmerking nog over de
zakelijke inhoud van het adres.
In een vorig artikel over deze zaak
hebben wij gesteld dat enerzijds het
verlangen' van de regering om de
oude erfenis van subsidies en huur-
stop zo spoedig mogelijk op te rui
men, respectabel is, terwijl ander
zijds het verlangen van de vakbe
weging om het klimaat waaronder
de vrijere loonvorming moet begin
nen wat gunstiger te maken, al even
gerechtvaardigd is. Dit naar aanlei
ding van het toen door het C.N.V.
geformuleerde standpunt.
Dit i lres gaat verder. Hierin wordt
op socialistisch-propagandistische
wijze gesuggereerd dat deze rege
ring erop uit zou zijn de arbeiders
hun aandeel in de welvaart te ont
houden. En er wordt geen enkel be
grip getoond voor het standpunt van
de regering dat men geen welvaart
kan gaan verdelen zolang die wel-,
vaart nog een paar nare kwaaltjes
heeft. Zo lang er nog woningnood
heerst in Nederland zo lang moet
welvaart nog tussen aanhalingstekens
geschreven worden. En dan mag
men zeggen dat de maatregelen van
de regering tot opheffing van de wo
ningnood niet effectief genoeg zijn
en dat er weinig of geen aandacht
is besteed aan het drukken van de
bouwkosten maar laat men die
kritiek niet uitoefenen in gezelschap
van socialisten wier hoogste wijs
heid is dat die huurverhogingen die
nen om de zakken van de huisbazen
te spekken!
C.N.V. en K.A.B. zijn eveneens van
standpunt veranderd ten aanzien van-
de afschaffing van dc consumenten
subsidie op melk. Men baseert die
gedachtenverandering op het optrek
ken van de zuivelmarkt (een wat
wankele basis!) en op de berekening
dat die subsidie nu nog maar twee
cent bedraagt. In het adres vindt
men niets terug van het standpunt
dat minister Hofstra eens verdedig
de namelijk dat de volkshuishouding
niet gezond is zo lang een volk niet
in staat is zelf de kosten van zijn
eerste levensbehoeften te betalen en
daarbij moet steunen op de publieke
kas.
Ten slotte dc verontwaardigde zin
over het feit dat de regering de com
pensatie voor hogere huren cn duur
dere melk heeft vastgesteld zonder
het bedrijfsleven daarin te kennen.
Dit zou in strijd zijn met „de ge
groeide praktijk van de loonvorming
in Nederland". En op grond daar
van komt men tot deze bittere uit
spraak: „Juist van een regering die
stelt dat zij de primaire verantwoor
delijkheid van de loonvorming in
Nederland in handen wil leggen van
het bedrijfsleven, had men een an
dere houding mogen verwachten."
Een duidelijker bewijs hoezeer de
gebonden loonvorming nog de ge
dachten gevangen houdt, is nauwe
lijks te geven. Men ziet deze com
pensatie blijkbaar nog als een soort
loonronde-oude-stijl. En men ver
geet dat deze compensatie los staat
van het nieuwe systeem van vrijere
loonvorming. Deze compensatie is
inderdaad een compensatie, een te
ruggeven van wat aan de andere kant
genomen wordt en dat is iets anders
dan loonvorming.
Dat C.N.V. en K.A.B. mede op deze
dubieuze gronden de regering in ge
breke hebben willen stellen, is dub
bel jammer!
ONTVANGEN BOEKEN
Blijven wij een natie van de eerste
klasse?, door mr. M. Heinsius. Uitgave
De Hofstad N.V., 's-Gravenhage.
Atlasje bij de Heilige Geschiedenis,
door I. Snoek Vijfde druk. Uitgave J.
N. Voorhoeve. 's-Gravenhage.
Het huurbeleid in „Vrij Nederland",
door H. Meyer. Uitgave Koedijklaan 29,
Bussum.
Vredestein Uitgave N V Rubberfabriek
Vredestein, Loosduinen.
Koosje beleeft een avontuur, door Rie
van Rossum. Geïllustreerd door Lies
Veenhoven Uitgave Bosch Keuning j
N.V., Baarn.
Dr. J. W. Kuiper, biofyslcus aan de
Rijksuniversiteit In Groningen, is een
van de zeven buitenlandse geleer
den die dit jaar zijn uitgekozen om
een belangrijk studie-object aan het
Massachusetts Institute of Technology
verder uit te werken.
-
