CHRISTELIJK
Wezen en functie van
de jazzmuziek
Welke functie heeft
de belijdenis?
Kappersbedienden kozen
nieuwe voorzitter
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Nieuiv kerkgebouw voor
GerefRadio"-kerk
Ontsnapt
j langs Krakatau
-
In het weekblad „In de Waag
schaal" geeft ds. G. C. Tromp
een zeer uitvoerige beschouwing
over jazz in de kerkdienst. Hij
heeft enkele zeer wezenlijke din
gen te zeggen die ook slaan op
het evangelisatiewerk in het al
gemeen en daarom nemen wij
zijn artikel in sterk verkorte
vorm over.
Het meest opvallende element
Is het ritme. De neger heeft een
gevoel voor ritme dat wij niet
kennen. Zijn muziek is polyrit-
misch en het is geen zeldzaam
heid dat er twee of meer. soms
zelfs vijf of zes ritmen tegelijk
klinken.
Daarbij komt dan de zogenaam
de ..blue note", de kleuring die
de grote terts, de kleine terts en
de kleine septiem vaak onder
gaan. Na het ritme is ongetwij
feld de ..blue note" het meest
karakteristieke kenmerk van de
jazzmuziek. Het meest typische
in de ..blue tonality" is de zgn.
„cry" of „holler".
De bekende onderzoeker van het
negerlied. Joh. W. Work beschrijft
de ..holler als een „fragmenta
risch gejodel, half gezongen, half
gegild De neger laat in de
avond zijn „holler" horen als hij
de woning van zijn geliefde na
dert. Hijdoet het soms ook om
zijn angst te verdrijven in het
donker. Het effect is een weemoe-
dige klank die we ook in de jazz
muziek terugvinden als eindeloze
afwisseling van zwevingen, ver
glijdingen en vibraties.
Een derde karakteristiek van de
jazz is het responsorium. Dit
vraag- en antwoordspel is er bij
de neger onmiddellijk en overal
waar maar enigszins de mogelijk
heid bestaat, dat de ene zang
stem de andere antwoordt, of
waar het muziekinstrument kan
antwoorden op een gezongen fra-
Het responsorium zoals dat in
de jazzmuziek voorkomt heeft iets
obsederends. Deze „oneindige her
haling" gecombineerd met een
bijzondere ritmiek en de „blue
tonality", waar dan bijgevoegd
moet worden het steeds terugke
rende toepassen van de kopstem
falset) voor tussenwerpsels
tussen de normaal gezongen fra
sen, geven aan de jazz een ge
heel eigen karakter.
Extase
TTET is een ervaringsfeit, dat
het fenomeen dat we jazz noe
men de mens in de richting van
de extase drijft, al moeten we
toegeven dat de jazz natuurlijk
ook andere elementen, niet van
Afrikaanse oorsprong, bevat. Mar
shall Siearns vertelt, dat bij
een danspartij in het New York-
se „Stuyvesant Casino" af en toe
een of ander meisje op een tafel
sprong, om daarop met nog meer
er 'g e dan de anderen te stam
pen. te stoten en te bonzen.
Geheel in dezelfde lijn ligt de
reactie van het met teen-agers ge
vulde Concertgebouw toen Lionel
Hampton in Amsterdam een
n a e'it voorstelling gaf waar ten
slotte de politie een einde aan
moest maken.
Een (destijds) negentienjarig
meisje zei: „Toen de zaal oprees
had ik het gevoel, of alle rem
men losgegooid werden". Dit
stemt merkwaardig overeen met
de opvatting van de Amerikaan-
Se psychiater dr. Margolis die
een diepgaande studie van jazz
maakte. Evenals zijri collega dr.
Esman is hij van mening, dat
jazzmuziek in wezen „protesteren
de muziek" is. Beiden zijn van
mening dat degenen die zich
voor de jazzmuziek uitspreken
„bewust of onbewust protest aan
tekenen tegen de mentaliteit van
puriteinse onderdrukking van nei
gingen" of wel tegen (vanuit puri
teins oogpunt) „afkeurenswaardige
impulsen".
Nuchterheid
WANNEER men nu de vraag
gaat beantwoorden, of jazzmu
ziek een waardevol element in de
eredienst zou kunnen zijn, moet
men zich wapenen met een gro
te dosis nuchterheid. Niemand zal
ook maar in de verte beogen,
dat in de kerkdienst „alle rem
men worden los gegooid". Nie
mand zal naar ik me voorstel
een lans willen breken voor de
religieuze dans in onze eredienst,
hoewel deze het logisch comple
ment van de jazzmuziek is. Ook
zal niemand de kerkmuziek wil
len gebruiken om het puberteits-
protest te stimuleren.
Wanneer het juist is. dat de
funktie van de kerkmuziek niet
is religieuze stemmingen te sug
gereren, maar „het woord levend
maken", het deel hebben aan de
verkondiging, dan zal men de
jazzmuziek die toch typisch
stemmingsmuziek is waarin de
gevoelsexpressie een overmatige
plaats voor zichzelf opeist, moe
ten afwijzen.
Past bij heidendom
GflJ PAST door haar wezen veel
'-J meer bij het heidendom (bij
bels gesproken bij de dienst van
baal) dan in de omgang niet de
levende God die zich in zijn
Woord openbaart. Dr. Margolis,
sprekend van psychiatrisch stand-
Eunt, zegt. da; de jazzliefhebber
evrediging zoekt in de scheppen
de, individualistische en zelfex-
pressionistische aspecten van de
ze muziek In de kerkdienst (en
de jeugddienst is een echte kerk
dienst) wordt het individualisme
van de mens doorbroken en in de
E laats der zelfexpressie treedt het
eleven van de Ik-gij-relatie
waarin de mens zich gekend en
aangesproken weet door de leven
de God. Zó wordt het Woord Gods
ieder die gelooft een kracht
Gods
behoud.
TEN SLOTTE: de jazzmuziek
is wat haar wezen betreft
gericht op de extase, op het
zich verbonden voelen met de kos
mos, op het bereiken van een be
paalde toestand- der zieL Dal is
meer heidens dan christelijk. In
de ontmoeting met de levende
God wordt de mens opgeroepen
tot het loven en prijzen van de
Heer in woorden en daden. Tel
kens worden we in Openbaring ge
confronteerd met de dubbele bete
kenis van het Hebr. dabar dat
zowel woord als daad betekent.
Dat geldt van het mensenwoord
als antwoord evenzeer als van het
Woord Góds. Jazzmuziek brengl
mensen tot extase, ze is niet ge
schikt om het woord levend te-
naken, opdat de méns gedrêveq
wordt tot daden waaxdoor de Va.
der Die in de hemelen is verheer
lijkt wordt.
Zevende conferentie voor gereformeerden
(Van een onzer verslaggevers)
Op Woudschoten bij Zeist wordt
voor de zevende maal de confe
rentie voor gereformeerden ge
houden. Ds. W. Reeskamp te
Groningen-Oost, die deze confe
rentie opende sprak met het
oog op de bijbelse betekenis van
het telwoord zeven de hoop uit
dat het ditmaal, zo niet een vol
maakte dan toch een goede con
ferentie worden zou.
Bij het verwelkomen der gasten zei a's.
Reeskamp dat men ditmaal een drietal
miste, dat steeds aanwezig was. name
lijk prof dr. W. F. de Gaay Fortman,
voorzitter van de commissie, die deze
conferentie voorbereidt. Hij zit echter in
Genève. Voorts baronesse van Heem
stra. die momenteel in Afrika vertoeft en
ds W. F. G. van Helsdingen, de tachtig
jarige emèritus-predikant. die ook op
samenkomsten als deze getuigenis placht
af te leggen van zijn streven naar de
eenheid' der kerk.
Ds. Reeskamp zei, dat men bij de
bezinning over het kerkelijk leven uit
gekomen is bij iets. dat centraal staat,
namelijk bij de belijdenis. Ook de belij
denis behoort tot de problemen, die er
in de kerk zijn. maar zij neemt een hee
andere plaats in ó'an de vraagstukken
aangaande het kerkelijk leven.
volle breedte van ons kerkelijk bestaan
Toch kan men niet volstaan met sim
pelweg de bijbel tel aanvaarden. Men
dient als kerk ook de moed te hebben
om samen te vatten wat de Heilige
Schrift is, ja om er zelf een antwoord
op te geven.
De belijdenis geeft voorts uitleg van
wat de kerk a'oet; zij verklaart de sa
menhang van wat men er belijdt. Zij
dient als norm voor de kerk en heeft
een catechetische, liturgische, soms po
lemische en politieke functie Of zij ook
fungeren moet tot wering der ketterij,
als instrument der tucht? Dr. Berkhof
meende
uitspraak
de belijd'enii
al gaf hij
den is wilde
de
tevei
Afstand
Van Nelle bestellen.
Predikantenconferentie
over zielszorg
De Stichting Centrum voor Zielszorg
op Gereformeerde Grondslag zal 7 en
8 september a s. in het conferentiehuis
„De Tempel" te Overschie een confe
rentie houden voor predikanten. Het the
ma zal zijn: eenzaan'ieid en communi
catie. Als sprekers zullen optreden prof.
dr. H R. Wijngaarden, hoogleraar aan
de Vrije Universiteit en de geref. pre
dikanten ds. J. van Buuren
dam, ds. Chr W. J. Teem
men en ds. J. L. Wielenga uit Hilver-
Allen zijn het er over eens dat de
kerk een belijdenis nodig heeft en ook
dat er een binding aan deze belijdenis
moet bestaan. Maar dan gaan o'e we
gen ui'teeii. Hoe moet men bij de jeugd
liefde aankweken voor de belijdenis?
Hoe kan men deze belijdenis aan bui
tenkerkelijken. voorleggen? En in het
(Adv.) I algemeen zit men met de afstand, die
1 er bestaat tussen o'e belijdenis en de
Concrete dingen van ons leven in deze
tijd.
Dr. H. Berkhof, rector van het semi
narie der Ned. Herv. Kerk te Drieber
gen, en dr. F. H. von Meyenfeldt. gere
formeerd predikant te Leiden, hebben
beiden een antv oord trachten te geven
op de vraag welke functie de belijdenis
in dc kerk vervult.
Een wijzende vinger
Berkhof ging ervan uit, dat i
Amster-1 belijdenis hoor; bi.i wat wij kerk noe-
uit Die- men. Zij heeft de functie van een wij-
Komt kappersbedrijf achteraan bij
nieuwe loonvorming
(Van onze sociaal-economische redactie)
Te veelte weinig
De noodzaak van de belijdenis erken
nende, moet men daarna constateren, dat
d'e belijdenis toch een probleem is. In
de hervormde kerk al lang, m de gere
formeerde gezindte ook. De diverse ge
reformeerde kerken en -gemeenten le
zen de belijdenis immers op verschillen
de manieren. Samenbindena'e kracht
heeft zij niet meer. Men heeft alleen
de wóórden gemeen. Hèt aanvaarden van
de drie formulieren van enigheid bete
kent niet, dat men kerkelijke gemeen
schap kan hebben of anders geestelijke
gemeenschap. Voor alle kerken is de be-
lija'enis als „leidsman"' een probleem.
Is dat legitiem? Dat houdt verband
met de vraag of de belijdenis toereikend
is. Staat er niet te veel in? Soms wel,
dacht dr. Berkhof. Zondag 6 van de
Heidelbergse Catechismus b.v. achtte hij
veel te schools, evenals o.a. vraag 47.
waar de twee naturen van Christus uit
eengezet worden. Weinig gelukkig vond
dr. Berkhof de artikelen 2 en 36 van de
Nederlandse Geloofsbelijdenis, waarvan
het laatste trouwens door de gerefor
meerden (volgens dr. Berkhof terecht)
is veranderd.
Kan hier dus van een te veel worden
gesproken, de belijdenis zwijgt daaren
tegen over zaken, die ons vandaag erg
bezig houden. Zoals de betekenis van
a'e naaste, de kosmos, de plaats van
•Israël, het probleem van de geschiedenis.
\an de toekomst, van de machten, van
het apostolaat, het koninkrijk Gods. de
gemeenschap. Dit kan ook niet anders
Wij zijn nu eenmaal in onze gedachten
op een andere wijze geleid als Guido de
Brés en Ursinus.
Her-exegese
Wij behoeven daar echter niet zo vre
selijk onder te zuchten en de ingezon
kenheid van de kerk in velband té
brengen met onze vervreemding van de
belijdenis naar haai oude vorm, meendi
dr. Berkhof. Want als dc
geloof staat, zal hij toch wel ongeveei
belijden Ju-:""
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Klazienaveen (toez.): L.
Lingen te Kolder- en Dixterveen; te
Schelluinen en te Stavenisse J. T. Ca-
zander, kand. te Gameren.
Aangenomen naar Almkerk I. J. Wisse
GEREF. KERKEN
Het lijkt erop, dat wij het woord onaantastbaar maar hetl
beste uit ons moderne woordenboek kunnen schrappen. Er
zijn weinig zaken in het leven, die nog even vast en welgefun-
deerd staan als in vorige tijden. Aan velerlei vastigheden, die!
wij nog dachten te bezitten, is orj een zodanige manier getomdl
en oewrikt. dat ze zijn omoevallen en verdwenen. Wat eruoor -
in de plaats is gekomenDe zekerheid der onzekerheden, da 6
overtuiging, dat niets onaantastbaar is. Rotsen, waarop vorige J
geslachten hebben gebouwd, werden draaikolken en drijfzand)
voor deze generatie. En dan de mens zelf. Wie nog durft le 1
beweren, dat hij onaantastbaar is, heeft blijkbaar vergeten
dat het regiem der concentratiekampen bloeit en dat de (al
of niet commerciële) propaganda steeds geraffineerder 7net/io-
den vindt om de mens te treffen in zijn onderbewustzijn. hem\
aanzet'tot handelingen, waarvan hij de betekenis niet bewust)
beseft. Maar dan staat daar ineens het woord uit het boeJcj
Spreuken: „Wie op de Here vertrouwt, is onaantastbaar". Uit- j
gésleten pasmunt, alleen maar geschikt voor het museum van
oudheden? Vergis u vooral niet! Als u gelooft, dat God uw
leven leidt vólgens Zijn plan en naar Zijn doel, dan bent u
in de diepste zin v'ari het woord onaantastbaar. Want dan
hebt u uw leven aan Hem toevertrouwd. Dan kunt u in alle p
mogelijke smeltkroezen terechtkomen en dan kan op uw
mens-zijn nog zo'n verschrikkelijke aanslag worden gepleegd,
aan uw hart kan niemand raken, omdat u vasthoudt aan de\
Onaantastbare!
GEREF. KERKEN (VRIJGEM.)
W. Wie-
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Vianen: P. Zwier te
Zaamslag.
Tweetal te Den Helder: T. Harder,
kand. te Leeuwarden en W. J. van der
Linden, kand. te Santpoort; te Steenwijk
T. Harder, kand. te Leeuwarden en J.
de Jong, kand. te Rotterdam.
GEREF. GEMEENTEN I
Aangenomen naar Dirksland: P. Blok.
voor 52 andere beroepen, w.o. RUIMTE VERDELING
ochtend nog binnengekomen beroep van I
Sioux Center in de Verenigde Staten.
EV. LUTH. KERK
Drietal te Stadskanaal: J. Happee te
Groede, A. Johannes te Delft en P. H.
G. E. Kok te Weesp.
Van Nelle bestellen. (Adv.)
^LLE groeperingen van het Ne- de vakbeweging, voorzover te dras-
derlandse bedrijfsleven hebben tische loonsverhoging een nieuwe
thans haar visie, gegeven op de no- bestedingsbeperking
ta 1
Prof. Dockes zal in
Munster promoveren
Prof. drs. L. Doekes, hoogleraar aan
de Theologische Hogeschool van de Ge
reformeerde Kerken (vrijgemaakt) te
Kampen, is aan dc Milhelm-universiteit
te Munster (Did.) geslaagd voor het exa
men dat aan deze universiteit recht geeft
op promotie. Prof. Doekes behaalde dit,
examen magna cum laude'met zeer gro-;
te lof)
De dissertatie is door de faculteit ir
Munster cum laude goedgekeurd. De of
ficiële promotie zal echter pas aan hel
begin van het volgende semester, op 10
november, plaats kunnen vinden,
Prof. Doekes doceert in Kampen dog
matiek, ethiek, symboliek. Hij is hoog
leraar sinds 1952. Voordat prof. Doekes
het hoogleraarsambt aanvaardde was hij
o.m. predikant te Rotterdam-Feijenoora.
In deze gemeente werd hij in 1945 ge
schorst omdat hij de leerbeslissingen
niet kon aanvaarden.
Prof. Doekes legde het doctoraalexa
men in de theologie in 1952 aan de Theo
logische Hogeschool (vrijgemaakt) tc
Kampen af.
oproepen,
de negering over het te voe- Maar wat moet er gebeuren met
1-economisch beleid. Een de zogenaamde „economische ruim
te", alvorens de gevarenzone wordt
bereikt?
De regering heeft zich duidelijk uit-'
gesproken voor een huurverhoging
van 20 pet. per 1 januari a.s. en
een verhoging van de melkprijs
met vier cent per liter op dezelf-
nota, die niet zonder spanning
tegemoet gezien, en het debat er
over, dat volgende week in dë Twee
de Kamer zal worden gevoerd,
wordt zo mogelijk nog met grote
re spanning verbeid.
Gelet óp de kritiék, die èr op de
nota
geuit, zal dit debat voor de datum. Wanneer hieraan de vrijj
de regering geen eenvoudige zaak algemeen gewenste verwerking van
wórden. Het ligt immers voor de de hpurbijslag 1957 in de lonen j
hand, dat de geluiden die verno- nog wordt toegevoegd, zal dit reeds
een loonsverhoging van 7 pet. bete
wei kenen ter compensatie van de las- j
de ten waarmee bovengenoemde maat
regelen voor het gezinsbudget ge- j
men zijn iri dè kring van de maat
schappelijke organisaties ook
doorgeklonken zuilen hebben ij
politieke organisaties en ook.
Van Nelle bestellen. (Adv.)
i deze „be-
die oude geschriften
had dr. Berkhof zowel als
Wereld
Daar
rector
functie als docent aan Kerk
treffende blijken gezien. De meeste stu
denten en wika's staan wat vreemd" te
genover de belijdenisgeschriften. Maar
zodra zij de opdracht krijgen om hun
eigen geloofsbelijdenis eens op te schrij
ven. dan ziet men vrijwel steeds, dat de
inhoud' overeenstemt met wat
mus en Ned. geloofsbelijden:
Daarop attent gemaakt toi
lijders" zich doorgaans ze«
vaak leidt dat tot een nil
van die oude geschriften.
Deze her-exegese van de belijdenis
geschriften achtte dr. Berkhof nood-
in het zakelijk voor de kerk. Daarom wilde
hij de catechismusprediking uitdruk
kelijk gehandhaafd zien, maar dan
door dominees, die door schriftonder
zoek tot nieuw beleven van de belij
denis gekomen zijn. Zelf verklaarde
dr. Berkhof de catechismus een voort
durend rijker bezit, een toppunt van
de christelijke litteratuur.
Men zal de belijdenisgeschriften
echter moeten zien als secundaire
Ëchis-1 autoriteiten. De schrift zelf spreekt
leren.1 het laatste woord.
gende week gehoord zullen worden paard gaan en ter verwerking
parlement.
De vele reacties, die van verschil
lende kanten zijn 'vernomen, had-
huurbijslag 1957.
Er is nu gerede aanleiding om te! 1
vragen of er daarna nog loonsver-l
i ding gemeen, namelijk dat beteringen van enige
zij de waakzaamheid van de
het kader van de vrijere loonpo-
gering tegen het opnieuw ontstaan Iitiek toegestaan kunnen worden,
van ongewenste spanningen in ons zoder dat het loonfront op ge-
economisch leven, waarderen. Ook de
matiging, die voorop wordt gesteld,
heeft nog wel bijval gevonden, maar overzicht van de financiële wensen,
Matiging in de looneisen wil ook staan.
HET WERKELIJKE BELANG
wegens het stichten van een eigen bedrijf te Slochteren de bond vaarwel
zegde, werd als voorzitter benoemd de beer A. van Tienhoven te Rotterdam,
heer Van Tienhoven, die de enige kandidaat was, had reeds zitting in
hoofdbestuur. In zijn plaats werd in het hoofdbestuur gekozen de heer K.
Kremer te Groningen. De heer Bokje is vijf jaar voorzitter geweest.
In zijn laatste openingswoord bracht
de aftredende voorzitter ook de, rege
ringsnota ter sprake. Hij vreesde dat
een eventuele verwerkelijking van de
vrijere loonvorming voor hét kappers-
bedrijf zal samen vallen met de af
schaffing van het fooienstelsel op 1 ju
li 1960. Een en ander zal dan
lijk te scheiden zijn.
waar misstanden bestaan deze ook door
te geven.
Er wordt gewerkt aan een verplicht
pensioenfonds voor de bedrijfstak. Een
van de grote werkgeversorganisaties
heeft echter medewerking geweigerd.
i Deze organisatie, de Nederlandse kap-
-j persbona. hangt haar eigen belangen op
de gehele bedrijfstak. De
j^IET onbegrijpelijk is de vraag,
die met name van de kant van
de. vakbeweging, wordt gehoord, of
het niet beter is, die melkprijs- en
of huurverhoging op dit moment nog
maar geheel of gedeeltelijk te la
ten rusten om voor de werknemers
in de meeste bedrijfstakken een
reële verhoging van de^ lonen mo
gelijk te maken pa J;wee jaren van
stilts in het loonniveau én zelfbe
heersing van de vakbeweging. De
maatregelen'-op gebied 1
en melkprijs gouden dan maar g
heel of ten dele -naar. de onzeke:
toekomst verschoven moeten wo
van de sociale belangen van ons
volk dan d voorstellen van hen, die
ons volk maar zoveel mogelijk, ge
wenst of ongewenst, op loonronden
wijlen tracteren. Op dit moment is
het voor de toekomst belangrijker
dat we tot gezonde huren komen,
tot een gezonde bouwmarkt en een
snelle opheffing van de woningnood
en tot een verlichting van het over
heidsbudget, zodat daar waar dit
sociaal dringend gewenst is de be-
huren lastingen verlicht kunnen worden,
lr ge- dan dal overgegaan wordt tot alge
mene loonmaatregelen met voorbij-
zien met genoemde belangen. Loon
maatregelen, die misschien inflatoir
Hoewel wij begrip kunnen hebben zullen werken en de Nederlandse
voor deze gedachtengang (hei raat werknemer eerder achterop zullen
in de bedrijven immers weer beter doen komen dan vooruit.
en de werknemer heeft recht op
Natuurlijk zal de regering daarnaast
an het kappersbedrijf Wat betreft de n
goede pensioenvoorziening
Blijde dag in
Bloemendaal
loonbetaling noemde hij de heersende i in het kappersbedrijf.
toestanden in het kappersbedrijf nogGunstiger berichten
feodaal Hoewel er een c.a.o. bestaat, sen laten horen over
nog regelmatig minder be- i derd stadium van oprichting zijnde
uitslag volgt, komen I den meegewerkt. Het doel
het uitbetalei
ugadering, daar kengelduitkeringen
j van bijdragen ter
allerlei andere m
(gereformeerd Bloemendaal heeft
gisteravond op feestelijke wijze een
j prachtig nieuw kerkgebouw in ge-
bruikgenomen. Niet alleen de gemeen-
el door de te in Bloemendaal zelf ums verheugd
rkgevers als dé werknemers zal- wor-1 cjG Gereformeerde Kerk van Bloemen-
hel fonds Ljaaj is \mmers ^en kerk zonder gren-
rstrfibkfMi 12en"- De grote kring luisteraars, die
Van Nelle bestellen. (Adv.) standigheden.
Van Nelle bestellen. (Adv.)
72
bleef
De lichtstraal bewoog zich verder
rusten op een van de reddingboten, die vrijwel evenwij.
dig aan de kust lag. Twee Japanse matrozen stonden
scherp uitkomend in het fe'lle licht, vlak bij de ach
tersteven tot aan de knieën in het water: de een
voorover, met gebogen hoofd, en de ander recht
op. met opgeheven arm, de rechterhand ver ach
ter zijn hoofd. Eén ogenblik scheen het licht, dat
hun ogen verblindde, hun bewegingen te verlam
men: als in een bevroren seconde uit een nacht
merrieballet bleven zij roerloos staan. Maar vlak
daarop maakte hun versteende rust plaats voor ver
woede bedrijvigheid: de bukkende man richtte zich
op met iets in de hand, dat hij uit de geknoopte
tas aan zijn gordel had gehaald, terwijl de ander
zijn linkerschouder liet zakken -gf jjfijjjjjgggjj
toen de opgeheven -:J-
wijl Nicolson zijn
.verboog,
jpm En ter-
revolver omhooghief. dehand
de trekker, wist hij, dat hij reeds te laat kwam.
riet was te laat vcor Nicolson. maar ook voor de
Japanse matrozen. Eén ogenblik schenen zij te
stonden roerloos, als door de wilde ruk
.en onzichtbare hand: daarna begonnen zij
weer te bewegen, langzaam ditmaal, uitermate
langzaam: -hun levenloze benen schenen wortel te
hebben geschoten, terwijl zij als met oen uiterste
krachtsinspanning vooroverbogen. Nicolsoos zaklan
taarn was uitgeflitst en d.e knal van Farnholmes
karabijn was nog niet geheel verklonken, toen zij
vooroverploften. de een languit in het water, terwijl
de ander als een zakmes over het dolboord knipte
en op de stuurstoel smakte. Het geluid van zijn val
ging verloren in de knal van de granaat, die met
een verblindende, witte lichtflits in zijn hand ont
plofte.
Na dat felle licht van de springende granaat leek
de duisternis dubbel zwart. Overal heerste deze nu:
op het land. op het water en ii^ de lucht; volledig,
en voor het ogenblik ondoordringbaar. Ver in het
zuidwesten twinkelden nog een paar laatste sterren
aan een indigohemel. maar ook die verdwenen de
een na de ander achter een onzichtbaar wolken
dek, dat al spoedig tot aan de horizon reikte. Het
was volslagen donker, en doodstil. Er viel geen ge
luid. geem beweging te bekennen.
Nicolson waagde het, met zijn brandende zaklan-
door ALISIAIR MAC UAN i
(vertaling Rob Limburg)
taarn nog even snel het terrein af te zoeken, voor
hij deze doofde. Zijn mannen waren er nog alle
maal, allen nog op de been, en de vijanden had
den opgehouden „vijanden" te zijn; het waren niet
anders meer dan kleine dode mensen, die in het on
diepe water lagen. Zij hadden vrijwel geen kans ge
kregen: zij waren op niets bedacht geweest en had
den in de mening verkeerd dat de mannen van de
„Viroma" door het dekkende vuur van de duikboot
hun schuilhoek niet konden verlaten. Zij waren
zichtbaar geweest, doordat zij hadden afgestoken te-
fen de zee. die 's nachts altijd lichter is dan het
and en zij waren op het ongelukkigste ogenblik
overrompeld: juist toen zij uit hun rubberboten in
het water sprongen.
„Niemand gewend?" vroeg Nicolson met gedemp
te stem.
„Walters, stuurman." Varmier dempte eveneens
zijn stem. „Nogal ernstig ook. geloof ik."
„Laat me eens kijken." Nicolson ging naar de
plek. waar het geluid vandaan kwam, hield zijn
hand voor de zaklantaarn en knipte deze aan. Van
nier hield Walters linkerpols in zijn hand; hij ver
toonde een bloedige, gapende wonde net onder de
muis van de duim; de pols was half doorgesne
den. Vannier had hem reeds voorlopig afgebonden
met zijn zakdoek, zodat het helderrode bloed slechts
langzaam uit de wonde sijpelde. Nicolson knipte zijn
zaklantaarn weer uit.
„Een mes?"
„Nee, een bajonet." De stem van Walters klonk
heel wat vaster dan die van Vannier was geweest.
Hij gaf een por tegen een vormloze massa, die on
beweeglijk aan zijn voeten in het water lag. „Die
heb ik hem afgenomen."
„Dat dacht ik al," zei Nicolson laconiek. „Je pols
ziet er lelijk uit, man. Laat hem maar gauw door
juffrouw Drachmann verbinden. Ik ben bang dat
het wel een poosje zal duren eer je die hand
kunt gebruiken." Wat
andere
dacht Nicolson bitter bij zich
zelf" De pezen waren doorgesneden, en de
naamste zenuw waarschijnlijk ook. Die hand
ieder geval verlamd zijn.
,,In ieder geval beter zo dan het hart,"
teerde Walters opgewekt. „Dat heb ik per se nodig."
„Ga zo gauw je kunt naar boven. En de ande
ren gaan met je mee En vergeet vooral niet jullie
komst vooruit aan te kondigen. Want de kapitein
denkt natuurlijk dat wij het hebben afgelegd er
hij heeft zijn revolver vlak naast zich liggen.
Bootsman, jij blijft hier bij me." Opeens zweeg hij,
toen hij geplas hoorde vlakbij de naasthijzijde red
dingboot. „Wie daar?"
„Ik, Farnholme Stel hier alleen maar eens een
onderzoek in, ouwe jongen. Ze liggen hier bij tien
tallen. letterlijk bij tientallen."
„Waar hebt u het in vredesnaam over?" vroeg
Nicolson geprikkeld. „Granaten. Zakken vol. Die ke
rel hier schijnt een wandelend arsenaal te zijn ge-
„Neem ze hem af, wilt u? We kunnen ze mis
schien nog wel gebruiken, Laat iemand u even hel
pen." Nicolson en McKinnon wachtten tot de laat
ste man was verdwenen, en waadden toen naar de
dichtstbij liggende reddingboot. Juist toen zij deze
bereikten, heropenden de twee machinegeweren,
nu reeds meer dan 35 jaar de predi
king van het Evangelie van Gods
verzoenende liefde via Radio-Bloe-
mendaal mag horen, toas met de plaat
selijke gemeente verblijd. Dal bleek
wel uit de gelukwensen, die uit die i
kring waren binnengekomen. Het j
werd o.a. ook duidelijk uit de gift van
10.000 die ds. G. Toornvliet, de pre
dikant van de Geref. Kerk van Bloe
mendaal, gisteren van enkele luiste
raars mocht ontvangen ter gedeelte
lijke aflossing van de bouwschuld.
euwe kerkgebouw, dat op de
plaats van het oude afgebroken kerkje
is neergezet, is architectonisch en li
turgisch zeer fraai. Het is gebouwd door
architect H. W. van Kempen, die eri
geslaagd er een stijlvol, modern gi
heel van te maken. De kerk heeft hoog
opgaande wanden en is bijzonder strak
gehouden in de uitvoering.
Bijzonder is in deze kerk de
plaatsing van het liturgische centrum-
Het fraaie doopvont (gemaakt door.de
Utrechter K. Mobach en versierd met
oud-christelijke motieven) staat mid
den voorin het gebouw. De kansel
staat iets terzijde Het opvallendste is
echter wel de vaste avondmaalstafel,
die in een naar de kerk toe open zij
vleugel is opgesteld. Daarmee heeft
men de presentie van Christus in de
kerk tot uitdrukking willen brengen.
In deze zijvleugel zal ook. zittend op
kleine leuninglozc banken, het Heilig
Avondmaal gevierd worden.
aandeel daarin), toch getuigt het zich bij haar beleid ten doel moe
van een gezondere politiek, wan- ten stellen de bouwkosten zo veel
neer eerst achterstanden en al te mogelijk te drukken, en zij zal hier- i
zwaar op het regeringsbudget druk- t°e °°h concrete stappen moeten
kende subsidielasten worden weg- ondernemen. Het gaat niet aan, de
gewerkt, vóórdat m,en in alle opge- Nederlandse werknemer huurverho-
wektheid en misschien heel royaal S'hg op huurverhoging te laten be
welvaart gaat verdelen, al§of
de Nederlandse lucht geen vuiltje steeds
meer valt te bespeuren van athter- dels
talen, waarbij de hoger'e huur l
verdrinkt in de inmid-
opnieuw gestegen bouw-
gebleven, economisch ongezonde hu- kosten. En even natuurlijk achten
ren, die de woningmarkt verstoren wij het. dat de Nederlandse werkne-
en ten onrechte oj» het staatsbudget
HHmetra verbetring in zijnl
drukkende suèsidTelasten. We heb- 'oon zal genieten indien dit bedrijfs-
ben hier tc maken met dc erfenis taksgewijze, niettegenstaande de
noodzakelijke als omvangrijke
van de politiek van vorige kabinet
ten, en het getuigt Alleen maar
van moed en overtuiging, dat de re
gering deze zaak durft
maatregelen van de regering, moge
lijk blijkt, zonder dat hierdoor de
te grij- dinatie van het loonbeleid in Neder-
Nederland al te veel geweld wordt
aangedaan.
VERANTWOORDELIJKHEID
isch belang van ons volk.
principe De vakbeweging zal dit haar leden
de da- duidelijk moeten maken. Zij zal ook
atiging moeten betrachten en
alleen tot het stellen van looneisen
moeten overgaan, wanneer dit, alle
De aangekondigde maatregelen
de regering achten wij
juist; wellicht dat er
turn van ingang pog valt te praten.
Het kamerdebat zal hierover meer
licht brengen. Het standpunt van
hen wijzen wij echter af, die deze overige factoren in aanmerking i
gezonde regeringsmaatregelen op- mend, verantwoord is te achten. Op
zij zouden willen laten dringen door dezelfde voorwaarden zullen de on-
:pot.
vloo_
i heel enke-
uit de duisternis in het zuiden het vuur. Witgloeien
de lichtkogels vielen met kwaadaardige plonsen oor
verdovend in het water en deden lichtende druppels
opspatten. Nu en dan ricocheerde e
met een zacht gefluit door de lucht;
Ie maal kwam er een met een doffe plof
de reddingboten terecht.
Plotseling raakte McKinnon, die zowat languit
achter een van de boten lag alleen zijn hoofd
stak nog boven het water uit Nicolsons arm aan.
„Waarvoor moest dat allemaal dienen, stuurman?"
Zijn stem klonk wel hoogst, verbaasd, maar hoege
naamd niet verontrust. Nicolson grinnikte zacht-1
jes in het donker. iVVordt vervolgd.
wanden van deze kamers aar
het kerkgebouw zijn vi
grafito's aangebracht, die de
gelisten als engel. mens. stier
uitbeelden
De kerk is van een toren
waarop een groot kruis is aangebracht
de verticale lijn in het horizontale be
Door het overhandigen van de kerk-
sleutel droeg de voorzitter van de com
missie van beheer, de heer J. Ingwer-
sen, dé kerk aan de kerkeraad over.
Ds. Toornvliet'droeg daarna met het
gebed van Salomo bij de inwijding van
de tempel („getransponeerd in de situa
tie van deze tijd") de kerk op aan God.
Na aanbieding van geschenken door
verschillende comité's uit de gemeente,
bediende ds. Toornvliet voor de eerste
maal het woord in de nieuwe kerk. Hij
sprak n.a.v. Efeze 2:22 „tot een
stede Gods in de Geest".
Na deze korte kerkdienst kwame
velen hun gelukwensen aanbieden
Van Nelle bestellen. (Adv.)
nijnpolitiek die op den duur funest Iedere partij zal zich volledig ver-
zal blijken. antwoordelijk moeten weten voor
De regeringsmaatregelen stellen wij haar houding. Alleen dan zullen de
vooralsnog primair, daarbij niet belangen van der verschillende groe-
volk en de belangen
vergetend de reeds aangegeven peringen i
plicht welke deze maatregelen
regering oplegt. Dit is In
stemming met het sociaal en econo-
i gehele volk gediend kunnen
Duitse vakbondsleiders
Ook voor kerk laak
in sociale kwesties
In sociaal-politieke kwesties heeft d?
Kerk het recht om mee te spreken
Elke christen heeft ïd de vakorgani
satie een gelijke plaats als de andere
arbeiders. De Kerk moet echter niet
met „kadertroepen" het moderne groot
bedrijf binnentreden.
Dat zijn enkele Conclusies vaii een
vierdaagse conferentie tl
secretarissen van de i
vakorganisatie, het D.G.
gelische gemeenschap voor arbeiders-
neutrale vakorganisatie wil bij
haar werk nauw samenwerken met de
Kerk, aldus de aanwezige arbeiders
leiders. De opdracht om in de fabriek
.met-de-ander-te-zijn" moet ook van
het leven van de vakorganilsatie een
wezenlijk deel uitmaken. Uit het zake
lijk samenwerken ontstaat dan de
christelijke solidariteit.
Bijzondere gevaren voor de functiona
rissen zagen de deelnemers aan deze
conferentie liggen in de overigens on
ontkoombare specialisering. Vooral het
vakbonds- gevaar van de onvolledige vorming van
ile Duitse'de functionarissen in de organisatie
i de evan- achtte men groot
