CttRISTFLIJK Verhouding tussen VU en Ned. Hervormde kerk Een voorzichtige trek naar de oude kerk Eert woord voor vandaag VRIJE-UNIVERSITEITSDAGEN Kanttekening Moederkerk moet weer vaderhuis worden Ontsnapt j langs Krakatau ^fêjunqham Belangstelling groeit voor herv. geref. prediking In het „Gereformeerd Week blad" (uitg. Bout) schrijft de Rotterdamse pastor ds. W. L. Tukker een uitvoerig artikel over de verhouding van de ge reformeerden binnen en buiten de kerk. Onder de titel Kerend getij?" wijst hij er op dat de uittocht van gereformeerden uit de hervormde kerk tot staan schijnt gekomen te zijn. Jarenlang hebben hervormden de kerk verlaten omdat tij getrokken werden door de doorwrochte prediking met een mystieke toon van de Gereformeerde Kerken, de stille vroomheid en het bescheiden ingetogen leven binrien de Christelijke Gereformeerde Ker ken en de bevindelijke predi king m de Gereformeerde Ge meenten. Vooral in de dertiger jaren trokken de laatste gemeenten vrij veel hervormden, maar, evenals in de eerste twee ge vallen is ook deze uittocht tot staan gebracht en zij komen sporadisch meer voor. Ds. Tuk ker vervolgt dan: dit tot staan t de kerk zijn niet zo eenvoudig aan te ge ven. Bij velen in en buiten de Hervormde Kerk, Gereformeerden en niet-Gereformeerden. is bij de toelating van de vrouw tot de ambten verwacht, dat de Gerefor meerde Bond uit de Hervormde Kerk zou treden. Dit is niet ge schied. De positie van de Gere formeerden in de Hervormde Kerk is niet eenvoudig. Hun wordt ver weten een wettisch verstaan van de Heilige Schrift en een funda mentalistische opvatting van de belijdenis. In allerlei activiteiten van de kerk en in allerlei vernieuwing kunnen of willen de Hervormd Ge reformeerden niet meekomen. De aanwezigheid van de vrijzinnigen, die blijkens de recente publicaties tot rigoureuzer uitspraken kwa men dan ooit, maken de drang naar kerkelijke tuchtoefening drin. gender dan ooit te voren. De Her vormd Gereformeerden zijn ge bleven en zijn voornemens te blijven, omdat zij geloof hebben voor de kerk, omdat zij geloof hebben voor deze kerk. Zoals te verwachten was bij de ontwikkeling der dingen in de laatste tijd, is de Gereformeerde gezindte in de Hervormde Kerk gaan groeien. In de leiding der kerk, in het universitaire leven, in de gemeenten neemt de Gere formeerde Bond toe aan invloed ;n aan omvang. Dit alles is nog wel niet opzien barend, maar toch ook niet meer te miskennen. Van belang is dit niet slechts uit het oogpunt van de groepsverhoudingen in de kerk, maar vooral uit het oogpunt van stem en invloed hebben op het geheel aan het leven in de Hervormde Kerk? Wat is het dat de jeugd der Gereformeerden zoveel belang stelt in de moderne aanpak van het jeugdwerk in de Hervormde Kerk? Wat is het dat veel oude re Gereformeerden oor en hart hebben voor de prediking van de Hervormd Gereformeerden? Verbondenheid op het laatste, wat óns uiter- aard het meest interesseert, door te gaan: Wat is het dat èn bij de Christelijk Gereformeerden en bij de mensen van de Gere formeerde Gemeenten diezelfde belangstelling is voor deze predi king? Men zal van die zijde ook wel zijn kritiek hebben op onze prediking en op onze kerkelijke activiteiten, zoals dat bij ons we derzijds is. Maar ergens ligt er toch een diepere verbondenheid, beginsel- verwantschap tussen de Gerefor meerden buiten en binnen de Her vormde Kerk, een verwantschap die zich jaren lang openbaarde in een trekken naar de andere ker ken en welke zich sedert kortere tijd openbaart in een voorzichtige trek naar de oude kerk. Het voegt in het raam van dit artikel niet, om breder in te gaan op allerlei verschijnselen en op uitspraken, die wij bij de andere Gerefor meerden waarnamen en lazen en hoorden. Meer zicht TNEZE gemeenschap in Gerefor- meerd belijden en beleven is er van ouds en wordt naar ik dan meen allengs meer van de Her vormd Gereformeerden herkend en erkend. Het is er wel verre vandaan, dat men zou kunnen ver wachten. dat de eenwording van de Gereformeerde gezindte een feit zou worden, en zeker ook dat dat zou geschieden onder het dak van de Moederkerk. Er is, dacht ik, iets gewonnen, als wij merken, dat er weer wat meer zicht komt op de Grote kerk en er is wat gewonnen binnen de kringen van de Gereformeerde ge zindte. als wij merken, dat er ook nog een deel van die gezindte in de veelszins afgeschreven Her vormde Kerk zich bevindt. Het is volk, dat om die kerk wor stelt en bidt, bidt en worstelt. Het is een volk, dat dit doet tevens om en voor die delen van de Ge reformeerde gezindheid, van wie het thans gescheiden leeft. Niet om de kleine winst van wat over- komers gaat het ons, maar, als het God mocht behagen, om de volledige winst van al de broede- De kerk en de gemeenschap geloofs- Groeiproces vormd Gereformeerden zijn gaan ontkomen aan de gedachte, groeiproces gaande dat Bij alle kritiek, die de Gerefor meerde gezindte in en buiten de Hervormde Kerk op deze kerk ge had heeft en heeft, is al te veel uit het oog verloren dat de Hei lige Geest hier dan toch, door verlies cn winst heen, een werk werkte. Toegegeven: het is met gebrekkige en zondige mensen ge werkt. maar het is gewerkt. De Gereformeerden in de Hervormde Kerk hebben niet uitgemunt in kerkelijk besef en munten er nog niet in uit, maar desondanks is toch dit besef ontwaakt: deze kerk is toch de kerk. Van de zijde van de Gerefor meerde broederen buiten de kerk hun dit kerkelijk besef van overlang ook niet bijgebracht. Van alle zijden is hun de vraag voor gehouden: Wat verwacht ge van een kerk. die geer. belijdenis heeft of daarnaar niet leeft? Is uw kerk ieer dan een genootschap, waar- gij samenspeelt met hen, die met de belijdenis overhoop lig gen? Op deze vragen willen wij nu geen antwoord geven. Wij willen wijzen op iets an ders. Vanwaar komt het dat die Hervormde Kerk u altijd belang 5 blijven inboezemen? Wat is het dat het leven in de Gereformeer de kerken kerkordelijk en litur gisch zo parallel is gaan lopen nrt «r/>n i,*AM f rrl nn—7n U t r 4.'nt - - t, t --L J Veel misverstanden ZONDER dat dit een voorop gezet plan was, heeft op de hoofdsamenkomst van de te Utrecht gehouden Vrije Uni- (Van een onzer verslaggevers) versiteitsdagen de verhouding Woord anders beziet dan gebruikelijk Uit onbekendheid Particuliere aangelegenheid Beroepingswerk NED. HERV. KERK i^a.'15CH0mDn:c nu ar °ldemarkt-Paasloo uoezjh. p. Schouten, voorheen pred. voor bijz. werkz.h. te Paramaribo wo nende te Katwijk aan Zee. Amsterdam: P. H. Quar- Bedankt tel te Rotterdai GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Noordwijk-Binnen Dekker te IJlst. Aangenomen naar Zwaegwesteinde: J. Tevel, kano', te Middelburg. Bedankt voor Dirkshorn, Gees, Dr. en Wateringen: J. Tevel, kand. te Middel burg. CHRIST. GEREF. KERKEN Tweetal te Vianen: M. S. Roos te Al phen a. d. Rijn en P. Zwier te Zaamslag. Beroepen te Haarlem-Noord: J. J. Re bel te Murmurwoude. Beroepbaarstelling: aan de Theologi sche School te Apeldoorn zijn geslaagd voor het kandidaatsexamen H. P. Brandsma te Sneek, L. Harder te Leeu warden. J. de Jong te Rotterdam. W. J. v. d. Linden te Santpoort, M. Rebel te Hilversum en P. V. Sonneveld te Bus- sum, die allen terstond beroepbaar zijn. GEREFORMEERDE GEMEENTEN Beroepen te Aalst, Giessendam en Goudswaard: P. Blok, kand. te Rotter dam; te Enschede en Werkendam: C. Wisse, kand. te Tholen. van deze universiteit ten opzich te van de Ned. Herv. Kerk een belangrijk punt van bespreking uitgemaakt. Dat begon 's mor gens al, toen by de vaststelling van het jaarverslag de heer N. de Bruin te Ryswyk de vraag stelde die men hem van her vormde zijde had gedaan waarom geen der directeuren van de Vrye Universiteit tot de hervormde kerk behoort. In antwoord hierop verklaarde de aftredende voorzitter van het college directeuren, dr. J. Schouten, dat dit vroeger niet mogelijk was. daar het reglement voorschreef dat directeuren lid van de gereformeerde kerken moester zijn. Enkele jaren geleden is dat regle ment gewijzigd, maar door allerlei om standigheden heeft men niet aanstonds de oude traditie kunnen breken, zodat inderdaad totnogtoe alle directeuren ge reformeerd zijn, ook de nieuwbenoemde in die dag, oud-minister mr. J. Algera Dr. Schouten geloofde, dat van de mogelijkheid om ook anderen dan ge reformeerden tot het college van direc teuren toe te laten, in de toekomst zeker gebruik gemaakt zal worden. Intussen vestigde hij er de aandacht op, dat mer bij de benoeming van hoogleraren, lec toren enz. veel verder is. Daar zijn al verschillende niet-gereformeerden. Contact Middags kwam deze zaak opnieuw de orde. De hoogleraar dr. R. Schip pers sprak toen over de positie van de Vrije Universiteit in ons land; niet hoe zij is, maar hoe zij zou moeten zijn. Prof. Schippers drong sterk aan o nauwer contact met de hervormde kerk, in die zin dan, dat het hervormde element volledig wordt aanvaard bü de V.U. Hü er trouwens van overtuigd, dat de ormde docenten zich aan de V.U. niet laten uitpeilen uit de Hervormde Kerk, om zich als een aparte attracti op de gereformeerde rijsttafel te laten opdienen. Eerlang zal de Vrije Universiteit haar eerste hervormde rector-magnificus heb ben. Dat^ de hervormde studentenpredi.- kant aatf de V.U. op een normale manier werkzaam is, wordt in deze gemeenschap als vanzelfsprekend aanvaard. Het leek prof. Schippers gewenst, dat men oog heeft voor wat de hervormde kerk doet haar apostolaat onder academici. Struikelblok )e heer A. J. van Oosten te 's-Graven- ïde stelde de vraag, waarom de V.U. haar predikantenweken ook niet voor hervormde dominees openstelt, en zich daardoor de gelegenheid verschaft om meer bekendheid te krijgen bij deze predikanten. Veel misverstanden komen immers uit onbekendheid voort. Ds E. J. Beens, hervormd predikant te Hillegersberg, vroeg zich af, of het grote struikelblok voor hervormden niet blijft de bepaling, dat hoogleraren in. de theo logische faculteit der V.U. bij de ge reformeerde kerken moeten horen. Prof Schippers deelde mee, dat van de 126 docenten aan de V.U. er vijftien tot de herv. kerk behoren, terwijl enkele andere chr. geref., vrijgemaakt of luthers zijn. Van de studenten is 68 pet. gerefor meerd en 16 pet. hervormd Dat de V.U haar predikantenweken dient open te stellen voor hervormde dominees, gaf hij volmondig toe. Over de opmerking van ds. Beens dacht prof. Schippers anders. Dat de theolo gische faculteit gereformeerd is. hoefde volgens de hoogleraar geen struikelblok te zijn. Wat betekent in de totaliteit der faculteiten dat zevental theologen? Het! i de theologische is werkelijk niet m< bestaat bij de gratie faculteit, integendeel. De hervormde kerk erkent toch ook volledig de theologische faculteiten der rijksuniversiteiten, ofschoon daartoe ook hoogleraren behoren (bijv. in Amsterdam door de doopsgezinde en lutherse naria), die niet hervormd zijn. Men zal respect moeten hebben voor de ingewik kelde problematiek, als gevolg van dc kerkelijke situatie. Ook persoonlijk zou willen, dat een hervormde theoloog aan de V.U. doceerde, dan moet men het toch geen struikelblok nader contact achten, nu dit niet zo Politieke keus Nog twee andere vragers kwamen uren. De eerste, de heer E. van Ruller Groningen, vroeg o.a. met verhef fing van stem of het te tolereren is, dat een gereformeerde studentenpredi kant aan de V.U. het in het midden laat of de studenten op christelijke politieke partijen zullen stemmen of niet. Daarbij doelde hij op de discussie over politieke keuze, geleid door ds. H. M. Kuitert, in het orgaan der studentenpredikanten „Sermo". Prof. Schippers verklaarde, dat de V.U. niet verantwoordelijk kan zijn voor wat in Sermo staat. Hijzelf had in dit blad overigens zijn persoonlijke voorkeur de a.r. partij kunnen uiteenzetten ei. had tot „bekéring" van enkele studenten geleid. begrijp, dat men tegen uitlatingen n ds. Kuitert gesteigerd heeft", zei prof. Schippers, „maar ik vraag toch be grip voor de wijze waarop men in een studentenblad vrij over deze dingen kan praten Ds. Kuitert wilde, door afstand te nemen van de chr. politieke partijen de zaak „opengooien" en daardoor de kans geven om tot een eerlijke d: komen. Laat men toch niet vergeten, aldus prof. Schippers, dat men aan een univer siteit kritisch bezig is. Dat behoort tot het wetenschappelijk leven. Natuurlijk kan dat te ver gaan, maar daarvoor be staat de V.U. nu juist, namelijk orr. kritisch bezig te zijn in het licht der Heilige Schrift. De andere vrager, de heer D. Dijkstra te Emmen, laakte de houding van prof. dr. J. P van Rooijen, die op een studie conferentie van het C.N.V. de geboorte beperking zou hebben aangeprezen. Is dat nu een hoogleraar, die terdege rekening houdt met Gods< Woord?, vroeg hij. Prof. Schippers'.wilde hierop niet in gaan, daar prof. Van Rooijen niet per soonlijk aanwezig was. Alleen noteerde hij dankbaar, dat de vrager er kennelijk van overtuigd was dat prof. Van Rooijen terdege rekening houdt met Gods Woord Daarvan is men bij de V.U. ten aanzien deze hoogleraar ook tenvolle ver zekerd. Dan hoeft het echter niet uitge sloten te zijn, dat men het probleem van de wereldbevolking op grond van Gods Prof. Schippers had in zijn rede dat de V.U. het recht van toeschouwershouding aan de Vrije Universiteit ontzegd. De universiteit moet midden onder het volk staan, niet enkel midden onder het eigen volkgelijk tot. 1940 het geval was. In het voetspoor van dr. H. Colijn en prof. mr. J. Oranje wilde hij ook de verhouding tegenover de andere universiteiten in een ander licht zien. De federatiegedachte op universitair gebied leek hem allerminst verwer pelijk. Enige kritiek oefende prof. Schippers op de grote christelijke instellingen en organen van wie hij met name de N.C.R.V. en het C.N.V. noemde die de V.U. zien als een particuliere aangelegenheid van hun gereformeer de leden, een zaak van „speciaal ge- reformeerdendom", waaraan die or ganisaties in haar verheven interker kelijkheid wel kunnen voorbijgaan. Laat men toch inzien, dat de V.U. gelijk doel en een gelijke verantwoorde lijkheid heeft, zij het op het speciale de christelijke wetenschaps- De mens van Gods geslachtEr stijgt een hoongelach ij en met een stortvloed van woorden en argumenten wori diezelfde mens met zijn neus op de feiten gedrukt. Massj moordenaars, gewetenloze dictators, machtswellustelingen gaat u zo maar door. En vraag eens aan een rechter, die in dag uit lieden voor zich krijgt, die zich hebben vergrepi misschien o zo geraffineerd, aan het leven en de eigendommi van hun medemensen. De mens van Gods geslacht? Wilt vooral niet vergeten, dat er vanaf het paradijs tot het laati uurdat onze wereld zal bestaan, een adembenemende strij wordt gevoerd öm de mens, tussen God en satan? En laat genoemde zou zich heus niet zo inspannen, als hij niet w dat juist die mens van Gods geslacht is, dat hij Gods beel draagt. In een voortdurende poging is de satan bezig dat bee\ uit te wissen en er zijn eigen gruwelijke stempel op te d: ken. Hij kan zeer ver gaan, maar zijn poging is tot mislukkii gedoemd. Hoe dat kan? Gods eigen Zoon heeft de satan ov wonnen en daardoor is het mogelijk geworden, dat de mei zich weer is gaan realiseren, dat hij in volle werkelijkhei van Gods geslacht is. God zegt: „Mijn kind" en de me ij antwoordt: Mijn Vader!" GERINGERE VERSCHEIDENHEID TN prof. Beel, die dr. Rutgers gaat opvolgen, krijgt de Raad van State zijn eerste rooms-katholieke vice-president. Wij hebben geen be- Raad van State schikt, is op zij» minst voor twijfel vatbaar. De benoeming van prof. Beel tij -president van de Raad van Stal hoefte, daartegen bedenkingen in te te roept intussen nog een vraag i beoefening. Prof. Schippers bedoelde dit niet als verwijt Hij was er dankbaar velen de V.U. vanouds al zien zoals zij is en wat zij wil zijn: de actuele bijdra- »e tot wetenschappelijke bezinning op, en wetenschappelijk getuigenis van het evangelie. Overige sprekers De V.U.-dag, geleid door de curator ds. P. N. Kruyswijk te Amsterdam, tel de nog meer sprekers. Ir. C. A. Doets te Leerdam lichtte de ontwikkeling i het de nadruk legde op de zich steeds ^her halende vraag over de verhouding tus sen geloof en wetenschap. Jhr. mr. C. J. A. de Ranitz richtte zich als burgemeester van Utrecht tot de vergadering. Het slotwoord was voor rekening van mevrouw S. H. Engelkes— Wijngaarden te Amersfoort. Aan het begin van de vergadering had ds. Kruyswijk een woord "van gedach- gesproken i.v.m. het overlijden ïej. A. Vinhuizen te Middelstum, C. C. P. Ingwersen te Amsterdam en dr W. A. van Es te Baarn, die elk op hun manier veel voor de V.U. hebben bete kend. Ook herdacht men 'architect John. H. Groenewcgen, een der ontwerpers van het in aanbouw zijnde V.U.-ziekenhuis. Tot dr. J. Schouten, die 24 jaar in het college van directeuren zitting had, sprak ds. Kruyswijk een woord van dank. Een bijzonder waardevolle bijdrage leverde op deze dag het studentenkoor der Vrije Universiteit, dat onder leiding van Simon C. Jansen van koorzang deed genieten. brengen. De rooms-katholieken zijn Nederlanders als alle anderen en ko men evengoed als alle anderen voor benoemingen tot op de hoogste pos ten in aanmerking. Wie het betreuren wil, dat thans een rooms-katholiek is benoemd, zou wel licht verstandig doen, zich af te verband met het feit, dal bij problemen rondom kabinetsfor maties, onze Koningin zich steed laat adviseren door drie gezagheb bende figuren: te weten door de vic» president van de Raad van State q door de voorzitters der beide Kamen Nu wil het feit, dat er straks gen, of deze benoeming niet mee deze hooggeplaatsten geen zal van wie kan worden aangenome» dat hij gerekend mag worden te bi beschouwd moet worden als een ge volg van een slinkende invloed het protestantisme in ons land, een horen tot de geesteswereld der pi slinkende invloed die niet valt los te testants-christelijke partijen. De maken van de gespletenheid binnen president het protestantisme, een gespleten heid ook en niet het minst op poli tiek terrein. i de Raad van State rooms-katholiek zijn. Ook voorzitter van de Tweede Kamer rooms-katholiek. De voorzitter Zoals in andere hoge ambten de heer de Eerste Kamer tenslotte is socia: Beel zich een bij uitstek knap i list. gistraat heeft betoond, zo zal hij dit Het is ons bekend, dat deze perso ook doen als fungerend president i hun adviezen verstrekken vanul hoogste adviescollege, dat Raad het ambt dat zij bekleden. Maar da! mocht niet verhinderen, dat de gees van State heet. nood aan de man komt, de heer lijk een gelukkige omstandigheid bs Beel niet steeds ongenegen is, de tekende, die, vermoeden wij, aan dl stilte van de Raad van State te ver- waarde van hun adviezen slecht] laten om, zij het tijdelijk, op het ten goede kon komen. Thans is dit politieke erf hulpvaardig naar voren verscheidenheid een geringere ge) DEERNISWEKKEND VERLOOP TN Indonesië heeft, na een van zijn vele buitenlandse reizen, Soekarno weer eens afgelegd wat kunnen terschap. Helaas is de vraag gerechtvaardigd, of er zelfs in zijn eigen land nog Onder deze omstandigheden heet Soekarno zich veroorloofd wat and« ren zich onder soortgelijke omstai belofte van be- digheden veroorloofd hebben: hj heeft zich grote bevoegdheden aar gematigd. Of daarin de oplossini ligt? Het is voor alle twijfel vatbaar velen zijn die in deze nieuwe belofte In elk geval betekent het i stal nog voldoende vertrouwen hebben. terug op de weg naar een democrat Encycliek van Paus Johannes Paus Johannes heeft gisteren zijn eerste herderlijk schrijven aan zijn rooms-katholieke gelovi gen gezonden. De encycliek draagt de titel ,,Bij de stoel van Petrus" en is meer dan elfdui zend woorden lang. Zij handelt over het zoeken naar de waar heid, over de vrede tussen de Advertentie 66 De westelijke hemel stond nog altijd in vuur en vlam en vormde één caleidoscopische schittering van rood en oranje en goud, terwijl de wolkenstre- pen vlak boven de horizon vurige tongen vorm den. Maar de zon was al ondergegaan, de hemel in het oosten was reeds grauw geworden, en de plotse ling invallende duisternis van de tropische nacht kwam over de zee aangesneld. De duikboot nader de onder een scherpe hoek aan stuurboordzijde, grimmig, zwart en dreigend in de vallende sche mering, het spiegelgladde water aan weerskanten van haar boeg fosforescerend wit opstuwend. Het geronk van de dieselmotoren stierf weg tot een dof gemompel, terwijl de kwaadaardige donkere loop van het grote kanon op de voorsteven langzaam op en neer scheen te deinen tengevolge van het gedob- ber van de kleine reddingboot. Meter voor meter kwam zij onvermurwbaar dichterbij En toen weer klonk er een scherp, onweerstaanbaar bevel m de commandotoren van de duikboot; op een gebaar van Nicolson bracht McKinnon de motor lot stil stand. en een ogenblik later schuurde de duikboot ruw langs de zijkant van de reddingboot. Nicolson rekte zijn hals uit en liet zijn blik snel langs het dek en de commandotoren van de duikboot glijden. Zoals hij reeds had verwacht, wees het grote kanon op de voorsteven in hun richting, maar over hun hoofden heen. Het lichte luchtafweerkanon was eveneens op hen gericht, precies op het mid den van de boot: ten aanzien daarvan had hij zich misrekend, doch dat risico moesten zij dan maar op de koop toe nemen. Er bevonden zich drie man nen in de commandotoren, van wie er twee waren gewapend een officier met een pistool en een ma troos met wat wel een licht machinegeweer leek terwijl er vijf man aan de voet van de toren ston den. van wie er slechts één gewapend was. Bij wij ze van commissie van ontvangst was dat angstwek kend genoeg, maar toch minder erg dan hij had verwacht. Hij was bang geweest dat de plotselinge koersverandering van de reddingboot, op het aller laatste ogenblik welke ten doel had gehad hen aan bakboordzijde langszij van de duikboot te bren gen, zodat zij ten oosten daarvan in het halfdonker kwamen te liggen, terwijl het silhouet van de duik- door ALISTAIR MAC LEAN i (vertaling Rob Limburg) boot scherp afstak tegen het avondrood een ster ke verdenking zou hebben opgewekt, maar men had die beweging kennelijk opgevat als een wanhopige poging om op het allerlaatste ogenblik nog te ont komen. waarvan men echter ook onmiddellijk het hopeloze had ingezien. Een reddingboot was voor niemand een bedreiging, en de duikbootcommandanl moest wel van mening zijn geweest dat hij meer dan voldoende voorzorgsmaatregelen had genomen tegen het minieme verzet dat zij eventueel zouden kunnen bieden. De drie vaartuigen de duikboot en de beide red dingboten hadden nog altijd een vaartje van on geveer twee knopen, toen er een touw van het dek van de duikboot naar beneden kwam suizen en op de voorsteven van de voorste reddingboot terecht kwam Vannier greep het automatisch en keek om naar Nicolson. ,,Je kunt wel vastmaken, vierde." Nicolsons stem klonk berustend en bitter. ..Wat zouden een aantal vuisten en een stuk of wat zakmessen kunnen uit richten tegen deze overmacht?" ..Verstandig, buitengewoon verstandig!" De offi cier hing met gekruiste armen over de commando- toren; de loop van zijn revolver in het verlengde van zijn linkerbovenarm. Zijn Engels was goed en zijn stem klonk zelfingenomen, terwijl 2ijn landen een glinsterend witte streep trokken door de donke re vlek van zijn gezicht. ..Weerstand bieden zou al leen maar onaangenaam zijn, voor ons allemaal, nietwaar?" Nicolson mompelde een verwensing. ie verdrietig het hoofd en amuseerde zich koste lijk. Maar opeens richtte hij zich op en keek Ni colson scherp aan, over de loop van zijn revolver heen „Wees vooral voorzichtig". Zijn stem klonk als een zweepslag. Langzaam, zonder zich ook maar im het minst te haasten of zich ergens aan te storen, haalde Ni colson een sigaret uit hel pakje, dat Willoughby hem voorhield, streek even langzaam een lucifer aan, stak zijn sigaret en die van Willoughby aan, en gooide de lucifer in zee. ,,0, ja! Natuurlijk!" De officier lachte kort en minachtend. ,,De flegmatieke Engelsman! Hij moet zijn reputatie hooghouden in het bijzijn van zijn manschappen, al klapperen zijn tanden van angst. Daar heb je er nóg zo eentje!" Voorin de boot werd het voorover gebogen hoofd van Vannier. met een sigaret tussen de lippen, plot seling fel verlicht door de lucifer in zijn hand, die opeens aanging. „Dat is roerend, werkelijk roe rend!" Opeens veranderde de toon van zijn stem. ..Maar nou genoeg van al die onzin. Dadelijk aan boord allemaal'" Hij richtte zijn revolver op Nicolson. „Jij eerst!" Nicolson stond op. leunde met zijn ene arm te gen de zijkant van de duikboot, terwijl hij de ande re stijf tegen zich aanklemde. „Wat bent u van plan met ons te doen? Zijn stem klonk luid, het was bijna een schreeuw; i er trilde een meesterlijke huivering in door. „Ons I allemaal afmaken? Ons martelen? Ons opsluiten ui die gevangenkampen in Japan?" Hij schreeuwde nu inderdaad; er klonken woede en vrees in zijn stem: de lucifer van Vannier was niet overboord geval len. en het gesis, voorin de boot, klonk zelfs nog luider, dan hij had verwacht. „Waarom schiet u ons allemaal met meteen neer. in plaats van Adembenemend-plotseling weerklonk er voorin de reddingboot een luid gesis en twee slierten vonken, rood en vlammen schoten onder een hoek van zes tig graden de donkerdei wordende lucht in, ovei het dek van de duikboot neen, en toen ontbrandden de beide vuurpijlen var de reddingboot bijna tege lijkertijd, wel honderd meter boven het watervlak (Wordt vervotgd) volken en op de arbeidsmarkt en over de eenheid van de gelo vigen. De paus, die in dit schrijven zijn pro gramma bekend maakt, doet een beroep op de staatsleiders in de tegenover elkaar staande kampen „om elke weg naa vrede te beproeven." Hij drong er op bij pers, film en t.v. een tegenwicht te vormen tegen de om zich heen grijpende tendens naar vervalsing van de v heid en immoraliteit. Hoewel sommige persbureau's delen van de encycliek dramatisch noemden, bevat zij betrekkelijk weinig nieuwe dingen Voor de protestanten is verre weg het belangrijkste gedeelte het hoofd stuk van bijna 2500 woorden over wereldconcilie en de eenheid var christenen. Discussie De paus zegt dat de rooms-katholieke kerk alles wat door God is geopenbaard als te geloven waarheid moet opleggen en dat de kerk er nimmer van afgelaten heelt degenen die zich daarvan verwij derd hebben naar de rechte weg terug te roepen. „Er zijn echter talrijke punten waarvoor de rooms-katholieke kerk de godgeleerde discussie toestaat, voor zover het gaat om niet uitgemaakte kwesties en voorzover, zoals kardinaal Newman het noemde, dergelijke dis cussies geen afbreuk doen aan de een heid van de kerk, maar integendeel bijdragen aan een beter en dieper begrip van de dogma' Volgens de paus zal het voornaamste werk van het concilie zijn de bevorde ring van het rooms-katholieke geloof en de vernieuwing volgens de juiste lijnen an de traditie van het christelijk volk n de aanpassing v, j I j an de vereisten an deze tijd. Het hoofd va 'de roomse kerk Advertentie Kruschen Salts - de kleine dagelijkse dosis, kan ook voor D wonderen doen. Duizenden-werden verlost vaa bun rheumatische pijnen. Waarom zoudt U dan nog langer lijden. Néém Kruschen - hoe eerder hoe beter De gunstige werking op Uw bloedzuive rende organen blijkt al gauw Pijnen verdwijnen, naarmate Kruschen Uw bloed vrij maakt van de onzuiverheden. Uw pijnen verwekken Als U land dat, hoe rijk ook van nature, niettemin financieel en economisch arm kan zijn. Arm omdat er van zijn regering geen daadkracht uitgaat. een tische ontwikkeling ding van verantwoordelijkheid. Waarbij komt, dat dezelfde omstan digheden voor het leger aanleidini zijn geworden, zich breder te maken. landen land af te zetten boven zelf bevangen eigen fouten mingen te erkennen. De democratie leidt in Indonesië een sultaat zorgelijk bestaan. De bureaucratie ming daarentegen viert er hoogtij. Het ming ook weer bevorderend, enige wat er in overvloedige mate Juist wie bij zichzelf gevoelens geproduceerd schijnt te worden, zijn d" problemen; zij stapelen er zich op, en geen gedaan. in het bijzonder Neder- al geen aanwijzing voor een nor male en gezonde gang van zaken, tekortko- Zo is het daar in Indonesië een voort durende botsing en wrijving, als re- een algemene veriam op haar beurt die verlam- sympathie weet te leven voor land volk ginds, zal dit alles moeten wordt bevredigend af- aanmerken als een wel volop deernis) wekkend verloop. A verten tie schreef: „Wij hopen dat degenen die dit zien plaats vinden, maar van deze apostolische stoel zijn gescheiden, het zullen opnemen als een vriendelijke uitnodiging om die eenheid te zoe- Vrouwen hebben vaak moeilijke en Christus \ïufiT trta<Zbn°hemelsSe pRnliJke tfjden. Zij kunnen deze aan- Chnstus o vurig tot Zijn hemelse merkelijk verlichten, ja die pijnen Vrouwen Vader heeft gebeden.' alinea schrijft hij tenminste: „Wij heb- vernomen en dat was werkelijk trbost voor ons dat zeer kort ge leden in niet weinig gemeenschappen, die zijn afgescheiden van de stoel van sint Petrus, een zekere welwillendheid geest is ontwaakt ten aanzien het geloof en de katholieke leer ei aanzienlijke eerbied voor deze aposto lische stoel is geboren en dagelijks groeit naarmate de bestudering van cl waarheid oude vooroordelen vernietigt. Geen gesprek De paus schijnt nauwelijks te begrijpen dat het verlangen naar gemeenschap ;-katholieke en niet-rooms-katholie- ke christenen is gebaseerd op een verli in die oude kerk terug te kei- Zij verlangen veeleer om los van pau selijke stoel samen in eenheid tot God gaan. De paus echter vraagt: „Staal ons dit vriendelijk verlangen toe, dat wij hebben om u aan te spre ken als broeders en zonen. Staat ons toe de hoop op uw terugkeer welke wij koesteren met de gevoelens van vaderlijke liefde te voedenmerkt op, bidden wij u, dat indien wij u met liefde uitnodigen tot eenheid van de kerk wij u niet nodigen naar het huis een vreemde, maar naar uw eigen huis, naar het vaderhuis dat allen toe behoort. Voor de paus blijkt de „moeder kerk" nog altijd het „vaderhuis" te zoals wij reeds eerder hebben geschreven komt er tijdens het oecu menisch concilie geen gesprek van christenen onder elkaar, van gelijken ïijnen verwekken Als U voor Gods troon- en daarom zal er vandaag met 'Kruschen begint - iedere daar in bet geheel geen gesprek komen dag de kleine dosis - ondervindt U die tussen rooms-katholieken en protes- weldadige verlossing al gauw. I tanten. doen verdwijnen door het gebruik van Togal, de grote pijnverdrijver. Togal is onschadelijk voor hart, nieren en maag. Bij apotheek en drogist 0.95, 2.40 en 8.f" VAN HER EN DER Van 12 juli t.in. 23 augustus a.s. len, naar men ons van de zijde va A.M.V.J. meedeelt, in de Kapel Kasteel Staverden korte zondagmor gendiensten voor vacantiegangers en kampeerders worden gehouden. Deze diensten beginnen om 11.30 u duren ongeveer drie kwartier. Ieder een is hartelijk welkom. Avertenue dp naam voor goede uurwerken

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 2