feenager
Cj)a,ma,nte m
KOORDEN
Blad
ZATERDAG 13 JUNI 1959
Strijdster voor
hygiënische gewoonten
Eigenlijk zouden we dit artikel
rijmenderwijs moeten beginnen.
Zo van: ..Als u de kamers hebt
gedaan, is 't lekker om in bad te
gaan". Of: „een schone stoep,
een schone bel
verzorgt u ook u zelf
zo wel?". En. om pla
giaat te plegen, ..gaat
u zorgen voor het eten.
handen wassen niet
vergeten".
Rijmenals ze
achter haar bureau zit
om weer een nieuwe
tekst te verzinnen
kan ze het bijna niet
meer laten. Al pro
beert ze het nu eens
anders te zeggen,
lukt niet, ze denkt ge
woon „in rijm". Ze
glimlacht er zelf om,
ils ze het vertelt, maar
een feit blijft, dat
duizenden kinderen in
ons land haar rijmpjes
dagelijks lezen, dat
duizenden meisjes op
de huishoudscholen er
ook mee worden ge
confronteerd en dat
eveneens - duizenden
huisvrouwen die rij-
mende woorden ook al
eens zijn tegengeko
men. Al die korte zinnetjes zijn
uit de pen gevloeid van mevrouw
J. de Ruyter-Visser; en alle
maal hadden ze iets te maken
met hygiëne, een onderwerp, dat
haar meer dan na aan het hart
ligt. Dit niet alleen, omdat ze
directrice is van het Nationaal
Bureau Bevordering Hygiënische
Gewoonten, maar omdat zij
vroeger al vaak over het grote
belang van gezondheid door
schoon zijn had nagedacht.
Artsenfamilie
Haar moeder, echtgenote van
een arts, wees er haar al op. Toen
mevrouw De Ruyter zelf met een
medicus trouwde en hem menig
maal in zijn Noordwijkse praktijk
hielp, werd ze er nog meer bij
betrokken. Al zullen de meesten
van ons het niet toegeven en den
ken (of zeggen); „zo ben ik niet",
het is toch al meer dan eens
gebleken, dat die beroemde net
heid van ons Hollanders vaak
alleen tot het huis beperkt blijft.
Heel wat vrouwen poetsen en
boenen urenlang en soms de hele
week door, maar vergeten zich
zelf daarbij in heel wat gevallen.
Als de stoep maar schoon is en de
bel glimt, schijnt het er niet zo
op aan te komen of men zelf even
schoon is als die stoep. Dit is overi
gens een oude waarheid, die al
meer dan eens is verteld.
„Haar" xaak
Mevrouw De Ruyter weet er
wel van mee te praten. In de tuin
van haar woning aan de Nieuwe
Duinweg, een paar minuten lopen
van het Schevenlngse strand, heb
ben we op een stralende middag
met een ..glaasje koud" er het sa
men eens over gehad. Ondanks de
vrij hoge temperaturen en de luie
tuinstoelen, liep ze al vertellend
warm voor „haar" zaak. „Kijk"
zegt ze, „we begonnen met deze
plaat" en dan lezen we wat al die
meisjes en jongens de laatste ja-
■nijn handen goed voordat ik
eten moet" en de zes andere gul
den regels, die op deze plaat te
vinden zijn.
Welk kind kent ze niet: die rijm
pjes en de leuke oranje gekleur
de kinderen, die de woorden aller
aardigst onderstrepen? „Ik had
VERMAGERINGS
KOSTUUM
kijkt niei alleen naar die schone sloep en die glimmende bel
ders. In „Het lied van de keu
ken" betrapten we ons zelfs op
een fout, of, om het wat zachter
te zeggen: op een verkeerde ge
woonte, die we nu met ons hand
op ons hart in een h'—lënlsche
gewoonte hebben veranderd.
zou het misschien als een onvrien
delijkheid kunnen beschouwen,
maar als we u graag eens een
van die boekjes aanbevelen, moet
u dat zeker niet als zodanig op
vatten. Dus, wie er belang in
stelt: het bureau is geve-"-daan
de Schevenlngseweg 63, Den
Haag.
Lippestift
•■n nog I
veel meer
VOOR DE
Eigen «markt
voor meisjes van nu
Ook de fabrikanten i
sche artikelen hebber
markt rondom de tee
„Bakvis" is eigenlijk al weer
ouderwets. „Teenager" moet het
zijn, of „little lady". „Mademoi
selle" is ook al gebruikt en nog
niet zo lang geleden heeft een han
dige reclameman het zelfs willen
proberen met „tieners". Maar hoe
dan ook: het komt op hetzelfde
neer. Het draait allemaal om het
jonge meisje van tegenwoordig.
De moeder, die zegt: „Hou toch op
met die lippestift, dat heb jij niet
nodig" wordt beschouwd als hope
loos ouderwets. Zo'n moeder, die
de lippenstift, de crèmes en poe
ders, de mascara en rouge be
schouwt als hulpmiddelen, waar
naar een vrouw pas gaat grijpen
als ze haar jeugdige frisheid gaat
verliezen, heeft het als je het de
raagt echt wel bij het verkeerde eind
Eigen „markt"
Als U naar het
zou gaan
het vroeger nooit gedaan, dat rij
men en dat kan.iedereen wel zien
ook 't Is vaak zo kreupel en 't
loopt menigmaal helemaal niet".
200.000
't Klinkt'wat verontschuldigend,
wat het succes van een versprei
ding van 200.000 van die pla
ten door heel het land niet weg
neemt. Begrijpelijk is, dat onze
gastvrouw ondanks dat „niet hele
maal lopen", toch ook wel een
beetje trots is als ze kan vertel
len, dat niet minder dan 85 pet.
van die smeerpoesplaten thuis zijn
opgehangen. Heus niet, omdat zij
het nu heeft gesohreven, alleen,
omdat de jeugd nu dagelijks er
aan wordt herinnerd de handen te
wassen, na de w.c. water en zeep
te gebruiken, 's avonds zich van
top tot teen onder handen te ne
men, de nagels schoon te maken,
de tanden te poetsen, de schone
zakdoek niet te vergeten en ten
slotte.elke avond nog even het
plaatje na te gaan of alles echt
wel is gebeurd.
Iets komen
I
rteld, dat het zich niet alleen be
perkt tot de kinderen, al is het
eigenlijk met de jeugd begonnen
Mevrouw De Ruyter, vroeger
leidster van vrouwelijk jeugdwerk,
had tijdens contacten met andere
mensen op het gebied van de
jeugdbeweging het al heel wat ke
ren over hygiëne gehad. „Er moesi
eigenlijk eens iets komen", von
den ze allemaal, maar het duurde
toch nog even. eer het er kwam.
Dat een bureau kwam
als particulier initiatief in 1956 tot
stand. ,,En ik werd er directrice
van. omdat ik me altijd erg voor
de zaak had geïnteresseerd".
Veel werk
Maar toen wist r -vrouw Dt
Ruyter nog niet, dat het werk zich
zo zou ontplooien. In de paar jaar.
dat het bureau nu bestaat, is de
ene na de andere uitgave versche
nen, in de meeste gevallen door
haar zelf geschreven, terwii1 He-
leen van Dijk heel wat bijzonder
aantrekkelijke illustraties vooi
haar rekening nam. Zo kwam ei
bijvoorbeeld een leuk boekje uit
met (natuurlijk) rijmpies en daar
naast tien regels, die speciaal
voor de huisvrouw zijn bestemd
Eén van die punten heeft onlangs
op een tentoonstelling nog al bij
zondere aandacht gehad. Dat han
den wassen, dat e'gen washandje
en dat tandenpoetsen: nee, daar
ging het niet om. Daar was ieder
een het wel mee eens. Maar dat:
's nachts de onderkleding niet uit
doen om daar je pyjama of c
nachtjapon nog eens over aan te
trekken, vond meniger - maar
flink overdreven. ..Dat meent u
toch niet. hè?" zei een gezellige
Amsterdamse tegen mevrouw De
Ruyter. „Wie trekt er nou zijr
hemd uit. Mens. je zou nog kou
kunnen vatten" Niettemin
heeft ze het boekje (Van top tot
teen heet het) toch maar meege-
hebben, dat zijn vrouw er zoveel
tijd aan geeft. Als ze weer eens
een lezing moet houden, naar een
tentoonstelling of andere activiteit
moét, als ze weer bezig is het ene
woord op het andere te laten ri
men of als de telefoon weer gaat,
beschouwt hij het min of meer
als vanzelfsprekend en ook dat
maakt, dat deze directrice haar
bureau heeft gemaakt tot wat het
Functies
Dat zij daarnaast nog functies
heeft in de gezinszorg en de
Stichting Huishoudelijke Voorlich
ting ten platteland- doen je we
ten, dat zij echt wel energiek
moet zijn, iets waaraan je overi
gens bij het kennismaken met de
ze blonde en blauw-ogige vrouw
niet in de eerste plaats aan denkt.
Ze is aardig en aakt helemaal
niet de indruk een typische „voor
vechtster" te zijn.
Als we naar buis gaan krijgen
we uit de grote map een paar uit
gaven van het bureau mee. We
ontvangen zo heel wat brochures
op allerlei gebied en eerlijk ge
zegd lezen we ze niet altijd van
a tot en met z. Maar met deze
boekjes en folders was het an-
Dat ook Zweden via de toerist
graag wat extra-deviezen in de
schatkist wil zien, blijkt wel uit
de moeite, die men zich ge
troost om het land zo aantrek
kelijk mogelijk voor te stellen.
En dat niet alleen. Met ver
schillende middelen probeert
men de toerist van dienst te
zijn. Omdat men dacht, dat
heel wat mensen toch wel een
mondje Engels spreken, heeft
men het initiatief genomen in
de maanden juni, juli en augus
tus via de omroep iedere mor
gen een programma in het En
gels uit te zenden, speciaal
bestemd voor de buitenlandse
bezoekers.
Een eventueel „Hoe zeg ik hét
in het Zweeds" kunt u bij een
voorgenomen bezoek dus rustig
uit de koffer latenBrush up
your English" is hier meer van
toepassing.
Van alles wat
Maar, om op het programma
terug te komen, dit zal dan be
staan uit een weerbericht (ook in.
Zweden héél belangrijk...) een
kort overzicht van het wereld
nieuws, reportages over het dage
lijks leven in Zweden, Zweedse
muziek en nog veel meer. Ook
zal het programma de', de naam
„Calling all Tourists!" heeft ge
kregen, geregeld inlichtingen ge
ven over interessante beziens
waardigheden, tentoonstellingen,
sportwedstrijden, concerten en
andere voor de gasten aardige
evenementen.
Lilliput"
's Morgens dus een welkom via
de radio, 's avonds hoeft u zich,
althans in Stockholm, ook al niet
te vervelen. Een paar gezellige
restaurants hebben namelijk toe
stemming gekregen hun deuren
wat later open te houden dan an
ders. Wie het leuk zou vinden de
maaltijd in een intieme sfeer te
gebruiken, is meer dan welkom
(als er nog ruimte is) in een
nieuw restaurapt, dat de eigenaar
„het kleinste" van heel Stockholm
heeft genoemd. Hij gaf hc dan
ook de naam „Lilliput", wat niet
wegneemt, dat de ondernemende
„kallarmastare" (te vertalen met
ons kastelein;') in een ruimte
van 24 vierkante meter kans ziet
het hart ophalen, wan* van
eind juni tot 31 augustus kan
men de ijzer3 onderbinden op een
kunstijsbaan in Jönköping. Schaat
sen hoeft men overigens niet
mee te nemen, want ze zijn er
op de baan te huur. Iets heel
anders: volksdansen, staat even
eens op het programma, maar
daarvoor moet men dan naar Bo
ras in de provincie Vastergötland,
waar van 1 tot 5 juli een groot
zomerfeest met volksdansers en
speellui wordt gehouden.
De fabrikanten van cosmetische artikelen, boven
kleding en ondergoed weten echter wel beter! En
de reclamemensen, die voor hen werken, eveneens.
Rond de moderne bakvis is een eigen „markt" vaf,
artikelen opgebouwd en vele moeders zullen dal
zeker hebben ervaren. Rijpt die ervaring niet door
principiële overtuiging, dan toch zeker wel door de
vele aanslagen, die er op haar portemonnee worden
gedaan. Want de bakvis, naar Amerikaans voorbeeld
nu: de teenager, is een klant, naar wier gunsten
de handel met zoveel succes dingt, dat het achteraf
bijna verwonderlijk lijkt, dat men haar nog niet
eerder heeft „ontdekt" als belangrijke consument.
Mode
Het jonge meisje van deze tijd
kan rekenen op speciaal voor
haar ontworpen en gefabriceerde
japonnetjes, step-innetjes, zelfs
oogschaduw en lipsticks. Nee.
de ouderwetse moeders begrijpen
er niets meer vanMake-up-
artikelen zijn niet alleen middel
tjes om de lijnen en oneffenheden
der ouderdom te verdoezelen. De
meeste teenagers zien er zelfs
graag wat „rijper" uit dan ze
zijn. En lipstick, dat weet ieder
een, kies je in een bloedarme,
matte cyclaamtint, of nog wat
len, dan die van toen is een
vraag, die hierbij wel eens aan dt
orde komt. Men zou het wel zeg
gen, hoe slecht die conclusie ook
te rijmen lijkt met de vaak door
volwassenen geslaakte verzuch
ting, dat de jeugd nu zo lande
rig, willoos of onverschillig door
het leven gaat. Op dit punt heeft
de teenager beslist wél een wil.
Of moeten we aannemen, dat dit
willetje haar is opgelegd door de
zakenlieden en door de reclame-
Een spijkerbroekmaar ook
een fleurig, charmant jurkje. Spe
ciaal voor het jonge meisje.
mensen, van wie we weten, dat
zij niet alleen op bestaande be
hoeften afgaan, maar er ook in
slagen nieuwe behoefte te schep
pen? Dat ze, zo dit het geval zou
zijn, daarin in meer dan één op
zicht zijn geslaagd, zal niemand
kunnen betwisten.
lichter,
dat is mode.
Amerika
Het zal een jaar of zeven gele
den zijn, dat op modeshows als
iets nieuws de „echte" teen-ager-
modellen werden gelanceerd. Ze
kwamen uit Amerika, waren mis
schien wat zoetelijk ontworpen met
hun kleine kraagjes, strikjes en
kwikjes, maar werkelijk, men kon
ze rangschikken onder de verza
melnaam „vooruitgang". Men kon
zien, dat hier een ontwerpster aan
het werk was geweest, die welbe
wust had willen afdoen met de
kleinste-damesmaat voor het jon
ge meisje Dus geen wat kinder
lijk aandoende copie meer van
een damesmodel, maar kleding
met een heel eigen „gezicht".
Wel goed
In
En wie zich tenslotte de luxe
kan veroorloven om zich prins
heerlijk in een taxi te laten rij
den. behoeft ook zijn Zweedse
woordenboek al niet mee te ne
men. De Stockholmse taxi
chauffeurs hebben namelijk zelf
het initiatief genomen om een
gidsenleergang te organiseren.
Een veertigtal chauffeurs met
kennis van Engels heeft zich hier
voor al ingeschreven en braaf
volgt men thans lessen, die de
heren in staat zal stellen toeristen
En de bakvis vond het wel
goed! Ze wilde niet langer de
grote maat kinderjurk of de klei
ne maat damesjapon. En die jurk
kreeg ze nu. Op dit succes is een
reeks andere gevolgd. Fabrikan-
.ten van wat men „foundation"
noemt, denken er wel terdege aan
in hun reclame-campagnes het
jonge meisje als een belangrijke
mogelijke afneemster te beschou
wen en als zodanig met alle ver
schuldigde belangstelling te beje
genen Er kwamen speciale schoe
nen voor de bakvis, allerlei aar
dige snuisterijen tassen, char
mante strand- en badkleding en
enfin, de lijst is onuitputtelijk.
Een wil
aanwijzingen te geven o^
lei wetens- en beziensw;
den van Zweden en zij
stad. En dit allemaal voo
val u naar het noorden zc
aller-
het ge-
Nog meer
Bladerend in de grote mao haalt
onze gastvrouw nog heel wat uit
gaven te voorschijn. P1
de keuken thuis kunnen
dienst doen. een boekje bij een
filmstrip, een 1 dje voor de jeugd
over zeven kinderen, een fleurige
prospectus over wat uet bureau
alzo doet. nog een paar losse pla
ten om vooral in bedrijven in de
buurt van het toilet te hangen: en
fin. het is een hele lijst. En
meestal zegt mm het gewoon op
de man of de vrouw af en ge
bruikt men zelfs rf'ig het woord
„viezerik" om vooral kleine kin
deren direct met goede hygiëni
sche gewoonten te confronteren.
Naast deze '.gaven geeft br
voorbeeld een flanel-bord een in
druk van andere activiteiten.
Op de beurs t oor damesconfeclie,
de Dacova, welke in de eerste week
tan juni in het R.AJ.-gebouw te
Amsterdam gehouden is, ontdekten
'een 'plastic 'overalldie hermetisch
aan hals. polsen en enkels sluit.
Wie hier een halfuurtje in gehuld
is. raakt heel wat overtollig vocht
door transpiratie kwijt. Dan een
flinke douche en men is een pondje
lichter, zo werd ons verteld. Het
vermageringskostuum is een Bel
gisch produkt.
Energie
Directrice van een bureau als
dit, een sympathiek bureau dat
zijn bestaansrecht nu al meer dan
dubbel heeft bewezen. Het vergt
tijd, inspanning, energie, ideeën,
het is een vrijwel constant er
mee bezig zijn.
Mevrouw De Ruyter ondervindt
bij dit werk veel steun van haar
man, die het gelukk g niet alleen
met haar eens is wat die hygiëni
sche gewoonten betreft, maar die
het daarnaast ook echt wel kan
VAN BLOEM EN PLANT
een zeer decoratieve plant
ziet
de laatste jaren de Marantha
op de vensterbanken van onze
huiskamers verschijnen, ter
wijl ze enige jaren geleden
meestal alleen tussen andere
plantjes in bloemstukken
werd gezien.
Nu is ze voor bloemstukken
dan ook heel geschikt door
het fraai getekend blad. Maar
toch misstaat ze. om dezelfde
reden, ook in de vensterban
ken en op bloemtafels niet.
Ze draagt wel geen bloe
men, maar het blad op zich
zelf is al de moeite van het
bekijken waard.
Bijnamen
Dat blad van de Marantha
heeft haar een paar bijnamen
gegeven. Omdat op het ovzle
r atgroene blad ter weerszijden
van de middennerf een aantal
roodbruine vlekken voorkomen,
bij een volgroeid blad zijn dat
er tien (links en rechts vijf),
wordt le Marantha soms Tien-
gebodenplant genoemd. Elke
bladhelft zal dan een tafel der
wet voorstellen.
Het eigenaardige verschijnsel,
dat de jonge bladeren op een
bijzondere wijs te voorschijn
komen deed een tweetal ande
re bijnamen ontstaan. Het is de
.opgerolde vorm. waarin het
jonge blad zich voor het eerst
presenteert, die de plant de bij
naam Sigaren- of ook wel Si-
garettenplant heeft bezorgd.
Afkomst
De Marantha is een tropen-
plant uit Afrika. Ook in Zuid-
Amerika komt ze voor. Die af
komst heeft ze nog niet geheel
verloochend. Dat toont ze door
het feit, dat ze alleen goed tot
ontwikkeling zal komen, als ze
veel licht krijgt; maar als ze de
zonnestralen rechtstreeks op
zich voelt komen, vindt ze dit
onaangenaam en protesteert
daartegen door het krullen van
de bladranden. Hierdoor gaat
het mooie van de plant verlo
ren. Volgens sommige deskun
digen verdraagt ze wel veel
schaduw al blijft ze dan toch
wel lichtbegerig.
Verzorging
Men dient er wel voor te zor
gen, dat de Marantha nooit te
veel water krijgt. Wel moet de
potgrond vochtig zijn en ook
steeds vochtig blijven. Nat mag
ze echter nooit wo-den. Want
dan beginnen de wortels te rot
ten en gaat de plant er kwij
nend uitzien. Veel houdt zè van
een dagelijkse douche van lauw
water en ze stelt het zeer op
prijs in een wat vochtige omge
ving te verkeren Daarom is het
goed om ze op de bekende wijs
boven water te laten staan, zon
der dat de bodem van de po:
het water raakt. De potgrond
moet zeer humusrijk zijn. dus
bladaarde vermengd met turf
molm en scherp zand. Die
grónd moet ook voedzaam zijn.
Het is goed onder in dc ot
laagje potscherven te doen.
Niet maar een of twee, neen,
een laagje. Dit om het vele wa
ter, dat met het besproeien op
de aarde valt, snel af te voe-
Vermeerderen
Men kan de Marantha ver
meerderen door de oude plant
in stukken te scheuren. Dit is
voorjaarswerk. Elk .tuk wordt
dan afzonderlijk opgepot in bo
vengenoemd grondmengsel.
Hierbij moet men er wel op let
ten, dat men de grond niet aan
drukt, wat men bij het oppot
ten van de meeste andere plan
ten wel moet doen. Men moet
ze dus losjes in de grond zetten
in vochtig grondmengsel.
Als men ze dan op een war
me plaats zet bijv. op de
schoorsteenmantel, zal men
heel spoedig merken, dat de
hergroei begint.
Aardige uitgave voor
a.s. moeders
Een bedrijf, dat zich speciaal
toelegt op het vervaardigen van
smaakvolle pakjes en ensembles
voor de periode als de baby op
komst is, heeft een aardig initia
tief genomen. Het stelt namelijk
zaken in de gelegenheid ïiaar, die
een kindje verwachten, een gezel
lig boekje ter hand te stellen. Na
tuurlijk is er heel wat en vaak
bijzonder goed vallende positie
kleding in opgenomen. maar
daarbij heeft men het niet willen
laten. Zo kregen enkele artsen en
schrijvers (le gelegenheid allerlei
wetenswaardigheden voor deze
tijd te geven in de vorm van
makkelijk leesbare en populair
gehouden artikeltjes. Zo wordt er
iets verteld over de voeding, een
juiste persoonlijkheid, de zorg
voor het uiterlijk en verschillende
oefeningen, die een gunstige in
vloed hebben Het boekje kreeg
een frisse omslag en is geestig ge
ïllustreerd.
I WIST U DIT AL?
Gaat u kamperen en wilt u zelf
koffie of thee zetten? Dan hebt u
misschien iets aan de wetenschap, dat
er heel goedkope aluminium water
keteltjes te krijgen zjjn, met een in
gebouwde filter. Zc hebben boven
dien het voordeel, dat ze door hui
de
kaïn-
9 Sommige kantoorboekhandels
warenhuizen hebben een heel assor
ment bonbonzakjes, waar o uit kit
kunt u zo'n zakje vullen met nat lek-
kers, dat u in huis beeft. Zo'n pre
sentje is bovendien nog origineel
De ongehuwde vrouw en wij
én
Ik
Met die wij bedoel lk de getrouwde
geloof nl. dat wij over 't algemeen nog niet de juiste, van God
gewilde verhouding tot elkaar gevonden hebben. Door de over
waardering van het huwelijksleven bezien wij de ongetrouwde
vrouw dikwijls met een tikkeltje medelijden en óók wel met
afgunst: Zij heeft haar vrijheid, zij kan doen en laten wat ze
wil, zij heeft alleen voor zichzelf te zorgen, kan zich mooi kle
den, kent geen geldzorgen.... (Ja, pas op, daar zorgen de grijp-
het ministerie van financiën wel
>r!)
Met geen van beide, mede
lijden noch afgunst is zij ge
diend. Zij is evengoed als de ge
trouwden: volwaardig mens. Zo
dra zij zichzelf hier blij van
bewust is, zal de strijd tegen
onvervulde verlangens en tegen
een haar dikwijls niet begrij
pende samenleving aanvan
kelijk lichter worden. En wat
die mooie kleren en buitenland
se reizen betreft, is zij dit aan
zichzelf verplicht. Zij heeft geen
ander, die haar met warmte
verzorgt en haar eens verwent.
Wèl worden haar door onze sa
menleving soms onmatig zware
eisen gesteld. Daarom zal zij,
als zij zich van de waarde van
haar eigen leven bewust is,
geld voor zichzelf moeten dur
ven uitgeven, om zich op peil te
houden En wie zal de onge
trouwde vrouwen tellen, die in
stilte goed doen aan gezinnen
van broers en zusters, aan be
hoeftige kennissen?
Hebt u ze óók onder uw
vriendinnen, die
die haar dikwijls
verantwoordelij
ke. zware taak
met zo grote toe
wijding en blijd
schap vervuiler.?
Ik wèl en ik ben
altijd dankbaar
voor haar vriend
schap. Uit reactie
tegen Rome met
haar verwrongen
opvatting van het
celibaat, hebben
wij misschien tóch
wel met het waswater, het kind
overboord gegooid. Paulus zegt
dat de ongehuwde staat zeer pro
fijtelijk, schoon en mooi kan zijn
voor de zaak van het koninkrijk
van Christus, mits men het
charisma der onthouding heeft
ontvangen.
Het ware te wensen, dat wij
als protestantse kerken wat
meer ruimte konden vinden
voor het vrijwillig celi
baat. De Bijbel heeft in ieder
geval grote waardering hiervoor.
In zijn boek:„Gesprekken met
uzelf" heeft dr. H. R. Wijngaar
den een voortreffelijk hoofdstuk
aan de ongetrouwde vrouw ge
wijd. Daarin schrijft hij o.m.:
„Achter de „schutse" van het
vrijwillig celibaat kan degene,
die „gedwongen" als ongehuw
de moet leven, haar eigen strijd
uitstrijden, om te rijpen tot die
geestelijke zelfstandigheid, waar
in zij haar niet gekozen levens
lot als een vrijwillig op zich ge
nomen taak of opdracht aan-
Ongetrouwde vrouwen hebben
sinds de tijd der apostelen „in
de Heer" gearbeid, gestreden in
het evangelie. Denkt eens aan
de arbeid van onze gezinsver
zorgsters. diakonessen, verpleeg
sters, onderwijzeressen. vrou
welijke artsen, aan iemand als
mejuffrouw Klompé
Wat zou onze samenleving
moeten beginnen zonder dat le
ger van flinke, ongetrouwde
vrouwen? Vooral de arbeid van
vele oudere ongehuwden is van
onschatbare waarde. Directri
ces van ziekenhuizen. allerlei
stichtingen van barmhartigheid,
van internaten enz.
Maar hóé staan wij nu
als getrouwden tegenover haar?
Laten wij haar niet te veel in
een isolement leven? Zo van:
hebben onze gezellige avond
jes met bevriende echtparen,
maar.zo'n ongetrouwde, wat
moet die er nu bij? Zij kan im
mers niet meepraten over op
voedingsproblemen, huishoude
lijk werk enz? Hoe deerlijk ver
gissen wij ons daarin! Deze
vrouwen hebben juist dikwijls
zo'n zuivere, objectieve kijk op
de dingen. En weet u, wij moe
ten niet alleen haar eens bij ons
vragen, maar evengoed samen
bij haar op bezoek gaan.
Ja. de mannen óók. Wij
moeten ervoor oppassen, dege
nen die alleen staan, hun eigen
„home" niet te ontnemen door
hen altijd maar bij ons te vra
gen. Zij zal zich dan toch weer
de ongelijkwaardige voelen en
zich terugtrekken. Geïsoleerd.
En dat mag niet. Voor de ont
plooiing van haar gehele per
soonlijkheid heeft zij een „ge
woon". vriendschappelijk con
tact met de man nodig. Ik
„vóél" sommige vrc
denken: „Margaritha,
geef je je op glad
ijs." Ja, dat
weet ik wel. U
denkt aan kapot
huwelijksgeluk,
daar, waar het
aanvankelijk on
gedwongen con
tact tussen ge
huwde mannen
en alleenstaande
vrouwen, (ook
weduwen) onge
wenste erotische
verhoudingen
met zich mee
brengt. Dat ge
vaar is zeker niet denkbeeldig.
Maar het hangt er alleen vanaf,
of ons huwelijk goed is. Is dit
niet het geval, dan staat het
sein inderdaad op onveilig. Wan
neer wij samen echter werken
aan de voortdurende vernieu
wing van ons huwelijk, behoe
ven wij niet bang te zijn, el
kaar kwijt te raken.
Een open. eerlijke vriend
schap tussen mannen en vrou
wen is zoiets moois. Er kan
hierdoor iets van de toekomen
de eeuw in het heden der kerk
doorbreken. Wij zouden op de
maandelijkse avonden van onze
kerkelijke buurtgemeenschap
niet graag de ongetrouwden en
de weduwen missen. Er valt van
haar dikwijls veel te leren. De
ze avonden hebben ons o.m. dit
geleerd, dat het onder gelovigen
niet alleen noodzakelijk, maar
ook mogelijk is, het isolement
van de alleenstaande vrouw op
te heffen.
En laten de vrouwen, die met
haar man en kinderen gelukkig
zijn. zich toch te allen tijde
hoeden voor (dikwijls onbedoel
de) wreedheid, door het accen
tueren van eigen rijkdom en ge
luk.
Wij kunnen onze mede-zusters
beter iets laten zien van onze
strijd cn zorgen en dicht naast
haar gaan staan in haar strijd.
Zó komen we op één lijn te
staan als strijders en zwoegers
in dit aardse leven, die geza
menlijk jagen naar dat éne,
grote Doel: de kroon der over
winning.
MARGARITHA.
Mevr. H. v. N. Aan uw ver
zoek. om te schrijven over ("i
buitenkerkelijke vriendschappen
enz., hoop ik in één van de
eerstvolgende Zondagsbladen te
kunnen voldoen.
