In glazen koepel tussen jungle en wolken
tèUiy/sia
MET OVERSTE V
NAAR NIEUW-GUI
In juni vergadering over
de nieuwsuitwisseling
Fooienstelsel historisch
gegroeid kwaad
Ckefariite4
Exclusief voor de
Nieuwe Leidsche
Courant
vanavond
Met een uitvoering van Max Reger's
pianoconcert in F door het Radio
Filharmonisch orkest o.l.v. Hugo
Rignold (solist Günther Louegk) be
gint om 8.15 uur het NCRV-program-
ma. Om 8.55 uur begint een serie
klankbeelden over Calvijn en om
9.45 uur kunt u weer luisteren naar
geestelijke liederen.
De VARA verzorgt vanavond weer
een uitzending „Dit is uw leven" en
dat tussen 8.15 en 9.10 uur. Om 10.20
uur zingt Elisabeth Schwarzkopf en
om 10.35 uur is er een reportage
over het staatsiebezoek van de Sjah. De werkgroep van televisiemedewerkers die onder leiding van de heer
J W. Rengelinck van de N.T.S: de proeven met de dagelijkse nieuwsuitwis-
T[ PS seling via het Eurovisienet leidt, heeft de leiders van de televisie-nieuws
diensten in de landen die bij de Europese Radio Unie zijn aangesloten,
uit het buitenland uitgenodigd tegen half juni in het centrum van de Unie dat in Brussel
is gevestigd, samen te komen om de resultaten van de proeven te bespreken.
In deze vergadering zal besloten worden, hoe de mogelijkheden voor
vaste uitwisseling liggen en welke technische verbeteringen en aanvullingen
van de netten daarvoor nodig zijn.
Werken van Beethoven, Berlioz en
Britten worden uitgevoerd door het
BBC symfonie-orkest o.l.v. Rudolf
Schwarz, tussen 9 en 10 uur in het
Engelse programma op 434 m.
f"P OEN de PII-HEN, de helikopter van Van den Bos, in de na-
middag landde, zagen we al van verre dat deze de voorraden
nog aan boord had. Ook de tweede helikopter, vlak erachter, had
de drijvers nog opgestapeld met goederen.
„Waarom zijn jullie niet geland? Was Bar nog niet klaar met
de clearing?"
„Wat een bende", riep Zijlstra al van verre, „ik heb van mijn
leven nog nooit zoiets meegemaakt en ik ben toch al een eindje
weggeweest. Ze hebben daar op de rand van een kloof van mis
schien vijftien meter breed en vijfhonderd meter diep een plek
opengekapt waar je een steen met een touwtje nog maar net in
kunt mikken. Ze denken zeker dat we trapezewerkers zijn." Het
klonk verontwaardigd.
minder dan geen tijd had ik enkele
tienvoudig vergrote huisvliegen op mijn
blote onderarm en in mijn nek zitten,
die me gevoelig met hun scherpe wa
pens te lijf gingen. Ik dook het van tak
ken en blaren opgetrokken verblijf bin
nen om wat muskietenolie te pakken
te krijgen, daarbij tot ieders vreugde
mijn voet bijna verliezend tussen de
vrij brede spleten van de vloer die van
dunne stammetjes was gelegd.
We besloten een uurtje te wachten
om de bewolking gelegenheid te ge
ven op te trekken. Zoals het nu was
konden we niet over de heuvelruggen
met de helikopter.
Kofflepan
Even later, bij de bespreking van de
situatie, bleek zijn verontwaardiging
zich meer te wijzigen in medelijden met
Bar, die daar in het bos zat te tobben
met dertig man om bomen te vellen
van 80 tot 100 meter hoog en met een
dikte van tegen de meter. En dat op een
richeltje van ternauwernood tien meter
breed op de rand van de Digoelkloof,
waarin honderden meters in de diep
te en in diepe schaduw de rivier zich
naar beneden stortte.
„We hebben het geprobeerd om erin
te komen, maar 't is uitgesloten. Als
je eenmaal in dat gat zit kom je er
gegarandeerd niet meer uit", zei Zijl-
Escher,
ons heen de wolken. Het is een een
zaam gevoel om zo in een klein toestel
letje ertussen te hangen. In de glazen
koepel, de zijkanten open, tochtte de
wind en rukte aan de kaart die ik in
mijn vingers had. De vlieger concen
treerde zich op zijn instrumenten en
volgde ten naaste bij de loop van de ri-
onderbroken door een openkapping
met een houten vierkant, gemerkt
door het witte landingskruis. In
uurtje vlogen
glimlachte vriendelijk, zoals gewoonlijk.
Sigarcttenblikje
langs het
geweest enkele weken, verricht door de groep
Bar.
Steil omlaag
„Ik heb een berichtje in een siga-
rettenblikje naar beneden gegooid.
Ik heb ze gezegd dat ze door moeten
trekken en wat meer van de rivier
af een nieuwe clearing moeten ma
ken. Als de kaart klopt, loopt er op
een afstand van een kilometer of vijf
een pad naar het Noorden. Het moet
daar gemakkelijker gaan dan waai
ze nu zitten."
daarheen
,,Hoe weet je wanneer
trekken?", .vroeg ik.
„Zodra ze verderop gaan, moeten i
volgens de instructies in het briefje
4cindigdèn klom ik
pijl op de grond leggen in de richting af. De korporaal
waarin ze vertrokken zijn. Ik hoop Brill, zijn opge-
maar dat ze het sigarettenblikje hebben wekte oogjes glin-
kunnen vinden, want we zaten een paar sterend tussen de
honderd meter boven het terrein toen zwarte haargroei,
we het naar beneden gooiden". die langzamerhand
,,Hoe staat het met hun voedselvoor- bet grootste deel
raad?" u' u",-u
Volgens mij moeten ze het nog eer
dag of twee kunnen uithouden", zei Es-
cher. ,,We gaan nu iedere dag even kij-
De rivier vernauwde zich en begon
sneller te stromen. Van bovenaf waren
de witte schuimstrepen duidelijk te
zien. Het omliggende terrein werd heu
velachtig. Vlak voor' een voor ons op
doemende heuvelrug, dreigend bedekt
met lage wolkenflarden, zakten we vrij
steE omlaag.
Hangend aan onze snel draaiende pa
raplu bleven we even stil tussen de ho
ge bomen hangen om vervolgens heel
voorzichtig te landen op het uit
boomstammetjes geconstrueerde plat
form. De eerste etappe, die naar het
Kloofbivak, was afgelegd. Terwijl de
rotorbladen langzaam hun wenteling be-
u-I,™-, vari rnijn zitplaatsje
toch kinderlijk vriendelijke Papoea's
zag ik de twee overige leden van de
bivakbezetting, de mariniers Hendriks
en Van Straaten. bezig om boven een
houtvuurtje in een enorme pan koffie
te zetten.
De korporaal bracht verslag uit:
,,Ik ben nu bezig om de opslagplaats
van de voorraden te versterken. De
vloer begon te verzakken en het dak re
gende door."
Schrijlings boven op het dak zat een
oude, zwarte Papoea palmblaren tussen
de reeds bestaande dakbedekking te
steken. Hij keek wat argwanend toen
ik zijn blote karkas op de foto zette.
Om ons heen waren zijn stamgenoten
onder de bezielende leiding van Brill
bezig bruggetjes over gootjes te maken
en benzinedrums naar een hoek van
het terrein te rollen. Tien meter van
ons vandaan stroomde de Dlgoel met
woest geweld langs de geweldige rots
muur die de overkant vormde.
ÏViet verlaten
„Voel je je niet van alles en ieder
een verlaten?", vroeg ik.
„Och, waarom", zei Brill, „we heb
ben eten genoeg en elke dag bezoek.
Ze komen van heinde en ver om ons
hier te bekijken. En elke dag de heli
kopters. Die hebben nu al 12.000 kilo
u„ uc Kllv ter zag ik in een zonovergoten vallei
zijn stamgenoten rtotaelmg wee. veel brede, gewor-
- --- - den Digoel als een glanzend lint uit het
hooggebergte tevoorschijn komen.
We volgden de rivier en landden acht
minuten later op het hoofdbivak Katern.
Ander Kalein
Het was een ander Katern dan ik
twee jaar geleden als doorvoerbivak ge
bruikt had. Inplaats van de primitieve
hut stond er nu een groot, lang gebouw
op enige afstand
Als de „Kroonduif" op het vlieg
veld Sentani arriveert, is er be
slist geen gebrek aan belangstel
ling. Leden van de expeditie en
Papoea's leggen evenveel inte
resse aan de dag maar de Pa
poea's bekijken een vliegtuig wel
met andere ogen dan de
Nederlanders 1
„Ik dacht het wel, toen u me die ene
bocht liet draaien", zei hij. „Maar nou
weet ik dus nog de goeie weg niet".
Ik suste hem.
„Als je dat gat daar uitvliegt, kun
tussen de Digoel en)'de Ok Iwoer
honderd meter bcwen <jeze rivieren;
was ontbost en gaf een prachtig uit-'
zicht op het omringende gebergte. Als
uitgangspunt voor
je niét
Ontvangst
ken".
Twee dagen later landden ze op de
nieuwe clearing, die nu wat verder van
de rivier af lag.
Genummerd
's Avonds beraamden we de volgende
stappen. Wc naderden nu snel Katem,
aan de samenvloeiing van Digoel en
Iwoer, waar naar verwachting het
zwaartepunt van het wetenschappelijk
onderzoek zou komen te liggen, althans
gezicht bedek
te. begroette me.
„Hoe gaat het
hief", vroeg ik, on
dertussen de situ
atie opnemend.
Hij liet al zijn
witte tanden in een
brede grijns..
„Nou, overste, prima! Het kon niet
beter".
Maar één leven
VUUR MET VEEL ROOK WAS
TEKEN VAN HERKENNING
MIDDEN IN HET OERWOUD
De hoofdagent
De Kroon, welbe
kend uit Tanah Me-
veertien dagen ge
leden vertrokken
was, voerde er de
scepter. De zaak
was in goede han-
Ik begreep hem volkomen. Voor
deze woudloper was .er maar één
leven, en dat was het bosleven. En
de eerstvolgende twee maanden, zo te zien kon hij hier zijn hart
.t i— c i.i, wei ophalen, want er stond hier
meer en hoger bos dan ik ooit in
mijn leven had gezien. Rondom een
plek van slechts een paar honderd
meter kaal terrein, waar de omge
kapte stammen kaal en wit door el
kaar lagen, rezen de woudreuzen tot
honderd meter hoogte op.
Alle bivaks vanaf Kawakit
tem, behalve het Kloofkamp, hadden we
genummerd. Het bivak waar ze zich
nu bevonden had nummer 16. Tot Ka-
tem zouden er nu nog twee, de num
mers 17 en 18, moeten worden aange
legd, een kwestie van een dag of vier.
Bar, die door het mil
lukken van de clearing
noodzaakt was geworden c
inwaarts te trekken, had
geschreven, waarin hij onz
vroeg met zijn plan om
18 naar de rivier terug te gaan
kleine ploeg voor het verrichten van
aanvullend geologisch werk.
Met de volgende helikopter werd deze
toestemming gegeven en bovendien nog
een voorraad voedsel opgevoerd.
Af en aan
De mappibotcn voeren inmiddels af
en aan. Op de laatste rit arriveerde de
luitenant Nicolas. Hij trok eerst een
vriendelijk en daarna een somber ge
zicht:
„We hebben het wel gehad!" voor
spelde hij.
..Wat nu weer?"
Ik dacht al weer aan gezonken sche
pen en kapotte vliegtuigen.
„In Tanah Merah zitten een stel
journalisten die naar de Sibil willen
en er niet kunnen komen. Ze spuien
een hoop vuil waar je beroerd van
wordt", zei hij.
„Wat willen ze dan in vredesnaam",
vroeg ik geprikkeld.
„Ze kunnen toch wel nagaan dat
we op 't ogenblik bezig zijn om de
zaak op gang te krijgen. Ze denken
toch niet dat we op een vakantietrip
zijn?"
„Nou, ze zijn er helemaal niet lek
ker mee, en ik denk dat we dat wel
zullen me. ken", voorspelde de luite
nant somber.
Ik haalde mijn schouders op. Het
zouden niet de eerste moeilijkheden zijn
die we te verwerken zouden krijgen.
V orlopig moest alles geconcentreerd
jrden op de opvoer en de beveiliging
van de routes.
J un gle-wolken
Twee dagen later vertrok ik langs de
epvoerweg met een helikopter naar de
Siiilvallei. Het weer was niet bijster
i t. itig. De hele nacht had het pijpeste-
le- geregend en de laaghangende be-
i cing trok slechts traag op. Pas tc-
g p tien uur besloten we de sprong te
v igen. Met een scherpe, lage bocht
draaiden we met onze mallemolen bo
ven de rivier weg en zetten koers naar
het Noorden. Onder ons da jungle, om
15 ge-
i moer land-
instemming1 I
,,,n.f Ki„-v u~ uc ficiuiuen van uui^cnuen niöeCCeli
kwamen. En de insecten zelf ook! In
Een dichte jungle van laag hout
ianen vormde een groene muur, wa
t de geluiden van duizenden
Van openkapping tot openkap
ping Achttien bivaks zijn aan
gelegd tussen Kawakit en Katem,
een buitengewoon grote prestatie,
in enkele weken verricht door de
groep Bar.
ingevlogen" zei hij met enthousiasme.
We kregen wat koffie. Ieder een klein
litertje. Voordat het op was, besloten
Zijlstra en ik verderop te gaan. De be
wolking was wat opgetrokken.
Boven het nu wel zeer woeste, door
diepe dalen doorsneden heuvelgebied,
vlogen we van openkapping naar open
kapping. Wat de jongens op de grond
gepresteerd hadden, grensde aan het on
gelooflijke. Geen wonder, dat de voort
gang enkele weken meer tijd had ge
vergd dan oorspronkelijk geraamd was.
Ze zouden nu aan de laatste openkap
ping voor Katem bezig moeten zijn.
Volgens afspraak zouden ze vandaag
een vuur aanleggen met veel rook om
aan te geven waar ze waren.
Sensatie
En terwijl we langs een lange rug
in het terrein vlogen, zag ik plotse
ling rechts van ons, op de rand van
deze rug, de rookkolom opstijgen.
Een merkwaardige sensatie, om een
dergelijk teken van herkenning in
eens midden in het oerwoud te ont
dekken.
We vlogen door
nodig? vroeg ik voor ik weer instapte
voor het laatste traject.
„Wat suiker en biscuits. En een fles
whisky!" voegde hij er aan toe.
„Ik denk niet dat dat er is", zei ik.
„Morgen Koninginnedag", riep hij.
Geen prioriteit
Het lawaai van de motor maakte
verdere gesprekken onmogelijk. Met
spijt bedacht ik dat ik hem voorlopig
even zou moeten teleurstellen. Dranken
hadden niet de hoogste prioriteit bij de
opvoer.
We vlogen de grote vallei binnen.
Aan weerszijden rezen de steile hellin
gen tot ver boven ons omhoog.
„Klimmen naar tweeduizend meter",
riep ik de vlieger toe. Hij knikte.
Langzaam stijgend volgden we de ri
vierloop. In de diepte beneden ons za
gen we weer de clearings. „Net klein
duimpje", dacht ik weinig origineel.
Als de natuur zo overweldigend is, is
het moeilijk om origineel te zijn.
Hoewel ik de route een paar jaar ge
leden ook gevlogen had, vergiste ik me
een berg, zodat we met een ruime om
weg ten slotte in de vallei van de Ok
Sibil terecht kwamen. Zijlstra keek na
de landing zeer misprijzend toen ik het
Katem. Op de hem vertelde.
Inmiddels had zich om de landende
helikopter een kudde van fotografe
rende en filmende wetenschappelijke
onderzoekers verzameld. Brongersma
trad me tegemoet en schudde me de
hand, welk plechtig gebeuren werd
vastgelegd. Aan de maaltijd die ons
in het bivak stond te wachten werd
de lijdensgeschiedenis van de weten
schappelijke groep uiteengezet.
en toen waren we op het vlieg
veld Sentani en toen zei de vlieger van
de Kroonduif, dat we morgen maar te
rug moesten komen want het regende
in de vallei. En de volgende morgen om
vijf uur zouden we weer naar het vlieg
veld, maar dan kon niet want er was
een stuk van de weg weggespoeld. Toen
we later het vliegveld opbelden, zei de
vlieger dat het niet gaf, want hij zou
toch niet vertrokken zijn omdat het re
gende in de vallei
En het bleef voorlopig rege
nen, en de onderzoekers wacht
ten en hadden meningsverschil
len met journalisten, die ook
moesten wachten. En inmiddels
ploeterde Bar met zijn ploeg in
de stomende jungle....
Op het ogenblik doen aan de proef
neming mee België Frans en Vlaams.
Denemarken, Frankrijk, de Duitse
Bondsrepubliek (tweemaal een week),
Italië, Nederland, Zweden, Zwitser
land, de Engelse BBC en de Engelse
(commerciële) ITA.
Zoals u al hebt gezien, mankeert
er technisch nog wel het een en an
der aan de beeldoverbrenging, maar
laat de snelheid niet veel te
Deze week zal Nederland veel re
portages van het bezoek van de
Sjah van Iran aanbieden en alle
Europese landen hebben daarvoor be
langstelling.
U zult zich herinneren, dat het coör
dinatiecentrum van de uitwisseling ge
vestigd is in de koepel van het oude
Paleis van Justitie in Brussel. Coör- Televisie voor morgen
dinator is Karei Enkelaar, hoofd van
de NTS-nieuwsdienst.
U ziet, dat ons land een belangrijk
aandeel heeft in dit internationale ge
beuren.
vanavond
i Na het NTS-journaal komt de VARA
met actualiteiten en om 8.30 uur met
De Spiegel der Kunsten. Daarna
wat jazzmuziek en om 9.10 uur het
cabaret „Splinters en balken".
Radio Jeugddag
Zo hebben we dan gisteren via
Hilversum II de ganse dag een jon
gerenprogramma gehad, dat evenwel
in de eerste plaats ook voor de oude
re jeugd was bedoeld. AVRO's Radio
Jeugddag 1959.
Wie vaker luistert naar de Minjon-
programma's had al kunnen schatten
wat ons deze dag zou .worden voor
gezet. Fris, aardig, mei wat gewich-
tig-doenerij bij interviewtjes-onder-
elkaar, wat cynisme en overmoed in
cabaretliedjes, wat blasé-doen over
volwassenen, maar ook veel prettigs
om te horen.
Jongeren kregen de kans iets uit
eigen werk te laten horen zowel ern
stig als schertsend en er was veel
verdienstelijks bij. Wel zal de muziek
die een groot deel van het program
ma vulde volwassen luisteraars over
het geheel wat al te lawaaiig in de
oren hebben geklonken, maar daar
voor luas het nu tenslotte een jeugd
dag.
Een slecht figuur heeft de AVRO
met dit experiment zeker niet gesla
gen, integendeel, er valt veel goeds
van het geheel te zeggen. Omroepers
en omroepsters deden het keurig en
vrijmoedig, het programma was be
hoorlijk gevarieerd.
Het programma Fantafestin de
avond was misschien wat al te fel
gekleurd, maar we hebben wel eens
„echte" shows gehoord die slechter
waren!
Heel mooi was het concert dat het
Nat. Jeugdorkest gaf, hopelijk heb
ben ook vele jongeren hiervan ge
noten.
Alles tezamen genomen zouden we
ivillen zeggen, dat het experiment
zeker wel voor herhaling vatbaar is
d.w.z.: eenmaal per jaar!
VARA-prijs van 1000
voor Kunst-doel
Ter gelegenheid van het NZ]/s-jarig
bestaan van de VARA-rubriek „De
Artistieke Staalkaart", die in de voor
avond op zaterdag wordt uitgezonden,
stelt de VARA een prijs van 1000
beschikbaar voor een Nederlander
(man of vrouw) die zich bijzonder
verdienstelijk heeft gemaakt in het
streven, kunst en publiek tot elkaar
te brengen.
Een juriy, bestaande uit de heren
R. Bijlstra, J Kassies en A. van Nierop
zal de winnaar(es) aanwijzen.
De prijs wordt uitgereikt in de 600ste
uitzending van de rubriek op zaterdag
30 mei 1959 en degene aan wie hij wordt
toegekend, wordt verzocht er een be-;
stemming aan te geven die het doel dat;
in de toekenning wordt gehuldigd, kan;
dienen.
progr. NTS: 20.00
Radio voor morgen
8.15 Gram, 8.50 V d huisvr.; 9.35 Water
st; 9.40 Gram; NCRV; 10.00 Gram; 10.3'
Morgendienst. KRO; 11.00 V d zieken
13.00 Middagklok noodklok; 12.03 Gram
12.25 V d boeren; 12.35 Land- en tuinb
meded; 12.38 Gram; 12.50 Act; 13.00 Nws
13.15 Zonnewijzer; 13.20 Pianospel; 13.4
beloverdenking; 16.30 Viool
V d jeugd; 17.30 Gram;
17.45 Lichte
17.40 Beursber
18.50 Sociaal perspectie
20.45 Lichte muz; 21.10 Periodieken Pa
rade; 21.20 Gram; 21.35 Rep
SJah^
ber; 23.15Zaalsport-
uitsi; 23.zu24.uu oram,
Hilversum U 298 m. AVRO: 7.00 Nws;
7.10 Gym; 7.20 Gram; VPRO: 7.50 Dag
opening; AVRO: 8.00 Nws: 8.15 Gram;
9.00 Gym v d vrouw; 9.10 V d vróuw;
9.15 Gram: 9.40 Morgenwijding; 10.00
Gram; 10.50 V d kleuters; 11.00 Kook-
praatje: 11.15 Gram;
Afri:
tuinb meded;
roomork; 12.15 Het Sta.
Sjah v Iran; 13.00' Nws; 13.15 Meded
gram; 13.20 Lichte muz; 13.55 Beursber
en piano;
Sjah v Iran; 18.00
mvs; JH.ia Lncnte muz: 18.30 Amus muz;
18,45 Sportpraatje; 18.55 De gesproken
solist; 21.10 De God
het oerwoud, hoorsp; 22.30 Ber: 22.40
Act; 22.50 Sportact; 23.00 Nws; 23.15 Koer-
sen v New York; 23.10—21.00 Gram.
Christelijke kappers bijeen
T arief sverhoging
lierenknippen
noodzakelijk
(Van onze sociaal-econ. redactie)
J)E CHRISTELIJKE kappers, ver
enigd in de Chr. 'Kapperspa
troonsbond, willen de fooien In hun
bedrijf kwijt. Zij staan op het
standpunt, dat hun beroep een vol
waardig beroep is en dat de mede
werkers in hun bedrijf volwaardige
ambachtslieden zijn. Het geven van
een fooi beschouwen zij als een
historisch gegroeid kwaad, dat vol
komen in strijd is met de mense
lijke waardigheid.
Zo zei de secretaris van de C.K.B.,
A. W. Bonhof uit Den Haag het gis
teren ter jaarvergadering van die
die bond in Apeldoorn. In de Bijbel
staat, aldus de heer Bonhof in zijn
jaaroverzicht, dat de arbeider zijn
loon waardig is. Wij hebben als chris
tenen de opdracht om de vaan van
de sociale gerechtigheid hoog te hou
den tegenover onze medewerkers,
zodat wij ons niet uitsluitend hebben
laten leiden door materiële over
wegingen.
De bondssecretaris vertelde dat
de C.K.B. daarom de invoering van
een fooiloos loon voorstaat bij de
onderhandelingen over de c.a.o.
voor het kappersbedrijf. De bedoe
ling is dat per 1 juli 1960 een nieu
we collectieve arbeidsovereenkomst
zal worden ingevoerd, waarin die
fooiloze lonen zijn verwerkt.
De moeilijkheid is nog hoe die lo
nen te berekenen: loon, waarin fooi
plus provisie verwerkt wordt of ba-
sisloon met verdiscontering van af
zonderlijk loon en daarnaast provi
sie over verrichte arbeid en verkoop.
De heer Bonhof wilde geen voorspel
lingen doen, maar was er zeker van
dat vroeg of laat het fooiloze loon
er zal komen, hetzij vrijwillig, het
zij opgelegd.
Tariefsverhoging
Ter vergadering bleken de aan
wezige kappers eensgezind van
mening dat een tariefsverhoging
noodzakelijk is. Een minimumta
rief van 1.50 voor het heren
knippen leek hun niet te veel ge
vraagd, terwijl voorts het knip
pen van kinderen, dat heden ten
dage zeker zoveel werk en tijd
vraagt als het knippen van heren,
beter beloond zou moeten wor
den. Het bestuur zei dat in fede-
ratieverband stappen worden on
dernomen om vergunning te ver
krijgen voor een tariefverhoging.
Propaganda
Bondsvoorzitter S. Oudakker uit
Hillegom betreurde het in zijn 'ope
ningswoord, dat pogingen om te ko
men tot een bedrijfschap kappers-
Vier betrouwbare
middelendoenwonderen
De 4 middelen verenigd in Chefarine„4''
worden in de hele wereld op grote schaal
gebruikt en hebben hun betrouwbaar
heid wel afdoende bewezen. Tezamen
werken zij nóg beter dan elk afzon
derlijk. Zij helpen vaak ook dan, wan
neer andere middelen falen en doen
werkelijk wonderen I m
Het holeltekort
T oeristenstroom
dreigt ons land
voorbij te gaan
Niet alleen Nederland heeft een hotel
tekort. Maar als we over Europa pra
ten, dan zijn het werkelijk Londen.
Amsterdam en Rotterdam die vooral In
het grote reisscizoen een onmogelijke fi
guur in hotelaccommodatie van het
betere genre slaan.
Deze mening werd geuit door leiders
van grote Amerikaanse en Canadese
reisbureaus.
In de komende jaren komt een vloed
"sten n
de
en I.
brengen, laat
komst.
Maar waar moet de toenemende rei-
zigersstroom in de naaste toekomst wor
den ondergebracht? Wij weten het niet.
Het is uw vraagstuk, maar als het
niet wordt opgelost moeten wij nood
gedwongen Nederland gaan overslaan,
werd in vele toonaarden gezegd.
bedrijf, zijn gestrand op tegenwer
king van de Nederlandse Kappers-
bond. Hij hekelde voorts hat weinig
actieve bondsleven en wekte op tot
medewerking aan. een krachtige pro
paganda voor de bond, waarvoor een
gesalarieerd propagandist zal moe
ten worden aangetrokken.
Op voorstel van het bestuur zegden
verschillende leden voorschotten toe,
waarmede het propagandawerk moet
worden betaald. Voorts besloot men
de technische clubs door een nieuwe
aanpak wat meer leven in te blazen.
In het kader van de SIAC, de in
ternationale organisatie van kappers
bonden. zal meegeholpen worden een
christelijke sectie in West-Duitsland
in het leven te roepen. De vergade
ring koos de heer F. Bosker uit De-
demsvaart als bestuurslid.
