ASPRO
CHRISTELIJK
Overheid belegde een
vergadering
Rijnlandse kerk kan de
groei niet bij honden
Pinksteren is feest
van Heilige Geest
Een woord voor vandaag
ASPRO'
Ontsnapt j
j langs Krakatau j
Kanttekening
Te grote bemoeizucht?
De zelfstandigheid
van de middenstand
De zogenaamde geslaagden
dag, die enige tijd geleden de
gewestelijke rijksmiddenstands-
consulent te Leeuwarden heeft
georganiseerd voor hen, die in
het afgelopen jaar met goed
gevolg aan een vakexamen heb
ben deelgenomen, heeft in de
kring van de middenstand nog
al wat bevreemding gewekt.
Verschillende organen van
bonden aangesloten bij de
Christelijke Middenstandsbond,
hebben hun verbazing niet on
der stoelen of banken gestoken.
Het orgaan van de chr. bond
van detailhandelaren in textiel,
noemt in een Vrij uitvoerig arti
kel dergelijke vergaderingen on
gewenst. Op genoemde vergade
ring is het woord gevoerd na
mens het ministerie van econo
mische zaken, onder wiens toezicht
de examens werden afgenomen en
door de directeiir van het Alge
meen Waarborgfonds.
Het ligt niet op de weg van de
overheid vergaderingen voor par
ticulieren te organiseren. aldus
het blad. De overheid moet zich
beperken tot de vergaderingen
van wetgevende. publiekrechtelij-
Sta ten-Generaal
Leeuwarden ter bespreking
particuliere belangen door de
overheid zijn belegd in nauwe sa
menwerking met de middenstands
bonden, doch dit zou nauwelijks
serieus genomen moeten worden.
Er is inderdaad met regionale
vertegenwoordigers gesproken,
zonder echter dat ernstige samen
werking in de bedoeling lag.
De overheid bemoeit zich hier
met zaken, die haar niet aangaan
en ondermijnt de vrije organisa
ties. De landen waar de over
heid vergaderingen organiseert
met verplichte opkomst en ver
plicht applaus zijn ons wel be
kend, zo schrijft Textili^t, het or
gaan van genoemde bond. De fi
nanciering van de vergadering
geschiedde met belastinggeld.
Als tweede bezwaar wordt ge
noemd, dat de voorlichting van
de staat op dergelijke vergaderin
gen zich in een neutrale sfeer
voltrekt. Het gaat hier niet om
technische zaken, om algemene
dingen, die met de godsdienst
niets te maken hebben. Techni
sche, neutrale zaken bestaan niet,
zeker niet als het gaat om voor
lichting aan jonge mensen over
toekomstmogelijkheden in het za
kenleven.
De Christelijke kruidenier
stelt in verhand met deze kwes
tie voor, dat overheid en mid
denstandsorganisaties nu eens
nauwkeurig met elkaar afspre
ken wat de middenstandscon
sulenten wel en wat ze niet mo
gen doen.
Uit de kritische reacties, die
telkens weer op de initiatieven
van de middenstandsconsulen
ten loskomen, krijgt de redactie
van de Christelijke Kruidenier
zo langzamerhand de indruk,
dat er althans met goedvin
den van de middenstandsbon
den maar hitter weinig voor
deze consulenten te doen over
blijft.
Zelfstandigheid
Een andere zaak, die In de
kring van de middenstand nogal
wat stof doet opwaaien, is de
toenemende bedreiging van de
zelfstandigheid der detaillisten. In
de kring van de drogisten onder
kent men het gevaar van te ster
ke bindingen tussen detaillist
enerzijds en grossier en fabrikant
anderzijds. Niet minder sterk
hebben de kruideniers in hun
vakorgaan op het gevaar van de
ze ontwikkeling gewezen en de
huishoudelijke, luxe- en speelgoed
branche schijnt in dg praktijk
al kennis gemaakt te hebben met
de aantasting van de zelfstandig
heid van de middenstander, wel
ke hier dreigt.
Interessant, hoewel anders van
aard is in dit verband ook wat
zich heeft voorgedaan in het win
kelcentrum Schanswijck in Rotter-
dam-Overschie, waaraan in een
aantal middenstandsbladen uitvoe
rig aandacht is besteed. In dit
winkelcentrum hadden de eigena
ren van de winkelpanden, in het
voetspoor van diverse gemeentebe
sturen. een regeling getroffen,
dat gedurende vijftig jaar de be
drijven, die in deze panden ge
vestigd zijn, niet vervangen mo
gen worden door bedrijven, die in
een der andere panden gevestigd
zijn. Ook waren de assortimenten
afgebakend, zoals bij herhaling
door gemeentebesturen en wo
ningbouwverenigingen al is toege
past. De Schanswijckse regeling
is nu door de minister van econo
mische zaken ontbonden.
Invloed Euromarkt
Over de bedreiging van de zelf
standigheid en de vrijheid van de
detaillist schrijft met name het
orgaan van de chr. bond van de
taillisten in huishoudelijke-, luxe-
en speelgoederen. Gemengde
branche.
Het is inmiddels geen geheim,
zo schrijft het blad, dat een Ne
derlands grootwinkelbedrijf de
samenwerking zoekt met een der
tigtal filiaalbedrijven uit de sfeer
van de middenstand en dat een
combinatie van Belgische groot
winkelbedrijven eveneens een
honderdtal vrijwillige filiaalbedrij
ven onder de Nederlandse mid
denstand zoekt. Ook is het bekend,
dat een groothandel in genoemde
middenstandssector een oproep
heeft gericht tol een aantal be-
drijfsgenoten om hun bedrijf te
verkopen of te verhuren. De be
doeling was, dat de betrokken de
taillisten dan als filiaalhouder op
provisiebasis verder mochten wer-
Nog enkele andere buiten
landse grootwinkelbedrijven
zijn op het ogenblik hun kansen
aan het aftasten op de Neder
landse markt. Opvallend is het:
dat al deze groot winkelbedrij
ven zich in de eerste plaats
richten tot zaken in de gemeng
de branche en in de tweede
plaats tot de textielzaken.
Dat deze bedrijven een der
gelijke uitbreiding trachten tot
stand te brengen, aldus ge-
noemd orgaan, vindt haar
voornaamste oorzaak in de
Euromarrkt. De economische
concentraties willen zich ook
verzekeren van grotere afzet
mogelijkheden. De detaillisten
wordt aangeraden geen contrac
ten te tekenen alvorens overleg
is gepleegd met de vakorgani
saties, die de contracten beter
op hun juridische en maat
schappelijke consekwenties kun
nen toetsen. Ook de niet-geor-
ganiseerden wordt deze gele
genheid geboden.
Jaarlijks toeneming van 100.000 leden
Tekort aan kerken
en predikanten
MET zielental van de Evange
lische Kerk in het Riinland
s
lische Kerk in het Rijnland
neemt jaarlijks ongeveer met
100.000 toe. Per 1 januari 1959
behoorden ongeveer 3.860.000
Duitsers tot de Rijnlandse kerk,
een groei van een kwart miljoen
zielen in vergelijking met twee
jaar tevoren. De vraagstukken,
waarvoor de kerk zich ziet ge
plaatst tengevolge van deze ab
normale groei, kan niemand af
doende oplossen.
Voor de naaste toekomst van de kerk
is het van veel meer belang, dat zij
in slaagt snel genoeg nieuwe kerken
wijkgebouwen te doen bouwen. Als dat
niet zou gelukken, zo zei de voorzitter
yan de synode van de Rijnlandse kerk,
dr. Beekman tijdens een synodale bij
eenkomst, zou een onberekenbare scha-
an de kerk worden toegebracht. Het
een ramp zijn als de kerk in een
nieuwe periode van ontkerkelijking te
laat zou zijn. Daarnaast heeft de kerk
te kampen met een zeer groot tekort
predikanten.
De Rijnlandse kerk heeft 125 predi
kantsplaatsen. waarvan 51 de laatste ja
ren zijn gesticht Er zijn 140 vacatures.
In het algemeen heeft de kerk een pre
dikant beschikbaar voor 3200 gemeente
leden. Er zouden nog heel wat predi
kantsplaatsen moeten worden gesticht
om op dit punt met de r.k. kerk gelijke
tred te houden. ..Maar wat zou dat hel
pen?" vroeg dr. Beekman zich af, „want
er zijn predikanten nodig om die plaat
sen te bezetten! En dan nog het tekort
aan geschikte gebouwen waar men eer
kerkdienst kan houden. Problemen ge
noeg, te meer als men bedenkt, dat ei
per 1 maart j.l slechts 370 theologische
studenten en 160 zg leervicarissen waren
ingeschreven. Begrijpelijk dat de leiding
van de kerk er op uit is om de vaak
veel te grote kerkelijke gemeenten te
splitsen in kleinere wijken, opdat meer
echt kerkelijke gemeenschap kan ont-
Jaarvergadering Ned.
Chr. Aannemers- en
bouwvak patroonsbond
De dertigste jaarvergadering van
Nederlandse Christelijke Aannemers-
Bouwvakpatroonsbond zal gehouden wi
den op 13 :en 14 nSei in de Twentsche
Schouwburg en het Badhotel Boekelo te
Enschede.. Op donderdag 14 mei zal prof.
dr. S. II. Züidema op de jaarvergadering
een rede houden, getiteld: „Is God nodig?"
In het jaarverslag over 1957 en 1958
wordt medegedeeld, dat het aantal leden
in de afgelopen jaren met 11 is gestegen
tót 2112. Als nieuwe afdelingen traden
Woerden en Alkmaar tot de bond toe,
doch de afdeling Nieuwerbrug aan de
Rijn werd opgeheven. Er zijn thans 109
afdelingen.
Benoemd tot Hoofd van de B.L.O.
School te Beverwijk: K. R. Groot te
Beverwijk; aan de 2e Christ. School te
Rijsoord: J. C. Birkhof te Huizen. NH.;
aan de 2e Geref. Ulo te Vlaardingen:
H. van Wijk te Urk.
Wereldraad van Kerken:
QOK dit jaar hebben de voorzitters van de Wereldraad zich weer in een
pinksterboodschap gericht tot de gelovigen yan de kerken die by de
Wereldraad zijn aangesloten. Deze boodschap werd ondertekend door
bisschop Dibelius, Duitsland, bisschop Santé TJbèrto Barbieri, Argentinië,
metropoliet Juhanon Mar Thoma. lndië, dr. John Baillie, Schotland en bis
schop Henry Knox Sherril, Verenigde Staten.
PINKSTEREN is het feest van de Heilige Geest en het feest van de Kerk. want
deze twee horen by elkaar; zoals Paulus zegt. „want door één Geest zün wjj
allen tot één lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzy Grieken, hetzy slaven, hetzü
1 leven van de Kerk van vandaag. Wanneer wy bidden of de Heilige Geest in
i leven moge komen, bidden wij tegelijkertijd dat wij levende leden van het
lichaam van Christus mogen worden.
i het werk is om
Christus'
i die'al degenen die gedoopt zijn tot de gemeente
vertroebelde visie, onze
dse methoden overwint
haar leden, die hun hart en ziel
i apostolaat, die er ons toe dringt
ns uitzendt in de wereld met zijn
i door woord en daad te verkondigen
i God in Christus.
LATEN WÜ ons daarom in de tegenwoordigheid van Gods Heilige Geest verheugen.
Laten wij opnieuw getuigen van Zijn alles omscheppende macht Laat
verheerlijken en verblijd zijn over de vruchten V|—1 gj
om ons tot grote levensvolheid te leiden, vandaag
Br ro«" imt/s werk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Waddinxveen: H. G. Abma
te Monster.
Aangenomen naar Rijssen (3e pred.pl.):
J. Vos te Goudriaan, die bedankte voor
Wijk bij Heusden.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Gees en Harmeien: kand.
L. C Rietveld le Den Haag; te Maasdijk:
W. Dekker te IJlst: te Winschoten (vac.
R J. de Jong): A. Wiersinga te 's-Grave-
land; te Williamsburg (Ontario, Canada):
H. v. d. Plaat te Dieren.
Bedankt voor Avereest: Joh. Dijkstra te
Schermerhorn.
GEREF. KERKEN (vrijgemaakt)
Beroepen te Almkerk-Werkendam en
te Oldenzaal: kand. H. W. Ophoff te
Dalfsen (bij accl.L
Aangenomen naar Zwagerveen-Zwaag-
westeinde. kand. A. Geelhoed te Hoek
(Zeeland)
CHRISTELIJKE GEREF. KERKEN
Beroepen te Haarlem-Noord: S. van
Zwoll te Kampen
Vergadering Herstel
Kerkelijke Eenheid
De Vereniging tot herstel van de
Kerkelijke eenheid der Gereformeerde
belijders" houdt D.V. donderdag 14
mei een grote samenkomst in de Val-
kenboskerk te Den Haag. Aanvang 8
uur. Sprekers zijn Dr. W H. Velema,
Chr. Ger. pred. te Eindhoven over
..Eén in geloof"; Prof. Dr. Nic. H. Rid
derbos (Geref.) te Amsterdam over
..Eén in hoop" en Prof Dr. K. Popma
(Vrijgemaakt Ger.) te Utrecht
,,Eén in liefde".
Twee woorden kenmerkten het leven van de discipelen in dej
bovenzaal, waarin zij zich na hemelvaartsdag hadden terug-\
getrokken: Eendrachten volhardendTwee ivoorden ken-'
merken het leven van onze kerk: „verdeeldheid" en „haast."'.
Onze voorvaders konden met aandacht luisteren naar prekeni
van twee uur (ook al overdreef men het in die dagen wel
eens). Wij beginnen al op ons horloge te kijken als de preek
twintig minuten heeft geduiird. Wij beleggen een groot zen
dingsappel met tien-minuten toespraakjes en verwachten dat
de mensen met een nieuwe visie naar huis gaan. God is niet
gebonden aan tijd, maar God werkt nooit haastig. Wij hebbenl
de neiging van de prediking een soort kerkelijke cineac te
maken, waar de mensen even kunnen binnen wippen.
God, die in een oogwenk een jnensenleven kan veranderen,
neemt in uw en mijn leven echter vaak de tijd. Het geloof
kan niet zonder volharding, omdat volharding het bewijs is
van het geloof. Hebt u al eens tien dagen gebeden, of tien
avonden misschien?
U zegt: Maar ik kan God wel in tien seconden vertellen, wat\
ik graag zag dat Hij deed. Dat is echter geen bidden. Echt\
bidden is met God praten over alles wat u beiden interesseert.
Bidden is gemeenschap hebben en gemeenschap groeit niet
als een wonderboom.
lllpliilüiiiiiülii
Dit is
de nieuwe
strip!
PboMach
Over zuiverheid gesproken:
'ASPRO' wordt vol-auto-
matisch vervaardigd. Zelfs i
Uw hand behoeft geen
'ASPRO' aan te raken. Even de
strip inscheuren en met een
lichte druk schuift U Uw
'ASPRO' eruit en deze valt
direct in het water uiteen. Zó
snel wordt 'ASPRO' ook in Uw
lichaam opgenomen. Zo snel
ook brengt 'ASPRO' verlichting.
illllil m 1
Nu kunt U 'ASPRO' zonder bezwaar meenemen. De nieuwe
platte strip vindt- zó gemakkelijk plaats in colbert, vestzak,
overjas, boodschappen- en handtas, dat 'ASPRO' altijd Uw
trouwe begeleider kan zijn. Slechts een onderdeel van een
seconde - de val in het water - is 'ASPRO' aan de lucht,
aan verontreiniging blootgesteld. Geen hand raakt het aan.
Daarom... nu altijd 'ASPRO' bij de hand.
Uw trouwe begeleider, Uw
trouwe beschermer: 'ASPRO'
de pijnstiller met de snelle,
doeltreffende werking.
HOOFDPIJN,
VERKOUDHEID, GRIEP?
ASPRO'* 4»} Uóentwzeïfct.'
21
..McKinnon, kapitein. U hebt me laten roepen."
Twintig jaren op zee. waarin hij geen haven ter
wereld had gemist die de moeite van het zien waara
was. hadden van de groene, schuwe, onwetende
jongen uit Lewis de man gemaakt, die op de rneer
dan zestig schepen van de British-Arabian Compa
ny bekend stond als de verpersoonlijkte onverzet
telijkheid, schranderheid en nimmer .alende kennis
van zaken. Alleen was er geen greintje verandering
gekomen in zijn trage, Hooglandersstem. „Gaat het
om de „Kerry Dancer"?"
Findhorn knikte, maar zei niets; bleef alleen
kijken naar de donkere, zwaargebouwde gestalte
voor hem. Een commodore, dacht hij laconiek en
inconsequent, houdt er zijn privileges op na: de
beste eerste stuurman en de beste bootsman van
de maatschappij.
Ik heb haar sloep gisteravond gezien, kapitein,
zei' McKinnon rustig. „Zij vertrok even voor ons.
met een volle lading passagiers. Hij keek de ka
pitein onderzoekend aan. „Een hospitaalschip, ka
pitein."
Findhorn kwam overeind en ging zonder zich te
verroeren voor McKinnon staan. Zij waren precies
even groot en stonden oog in oog. Geen mens op
de brug bewoog zich. Het leek wel of iedereen er
voor terugdeinsde de plotselinge, absolute stilte te
verbreken die opeens was ontstaan. De „Viroma"
geraakte een streek uit haar koers, toen twee, en
vervolgens drie, maar Evans maakte geen beweging
om het schip daar weer in te brengen.
„Een hospitaalschip," herhaalde Findhorn met
toonloze stem. „Een hospitaalschip, bootsman? Het
is toch maar een kleine eilandvaarder van een vijf
honderd ton of zoiets?"
„Dat is zo. Maar hij ls gevorderd, kapitein Ik
heb met een van de gewonde soldaten staan praten,
terwijl Ferris en ik aan de kade op u wachtten
De kapitein was voor de keus gesteld zijn schip
kwijt te raken of ermee naar Darwin te
is een compagnie soldaten aan boord om
dat hij dat inderdaad doet."
door ALISTAIR MAC LEAN
(vertaling Rob Limburg)
„Ga verder." j
„Dat is alles, kapitein. Zij hebben hun tweede
vrachtje passagiers aan boord genomen voor u
terugkwam het waren meest gewonden die nog
konden lopen, maar er waren toch ook een paar
op draagbaren bij, en ik meen vijf of zes verpleeg
sters, zij het dan ook geen Engelse. En dan nog
een kleine jongen."
„Vrouwen, kinderen, zieken en gewonden en die
stoppen ze dan in een van de drijvende doodkisten
van de Sulaimiya Company, terwijl de hele archi
pel krioelt van de Japanse vliegtuigen." zei Find
horn. „Ik ben benieuwd welke geniale schaapskop
in Singapore dat gevalletje in elkaar heeft gezet."
Ik weet het niet, kapitein," merkte McKinnon on
nozel op.
Findhorn wierp een scherpe blik op hem, en keek
toen weer een andere kant u;t. „Dat was maar een
ontboezeming, MacKinnon, cn meer niet." zei hij
koeltjes. Zijn stem daalde bijna een vol octaaf en
hij praatte rustig en peinzend. Zijn woorden waren
niet tot een bepaald persoon gericht; hij dacht
hardop, en was allesbehalve ingenomen met zijn
gedachten.
„Wanneer we noordwaarts gaan. is onze kans
dat we Riouw halen en weer heelhuids terugkomen,
minder dan miniem; laten we ons daar maar geen
te zorgen illusies over maken. Het kan een val zijn: dat is
het waarschijnlijkste: de „Kerry Dancer" is eerder
vertrokken dan wij en moet zes uur geleden Riouw
zijn gepasseerd. Wanneer het geen val is, is het
hoogstwaarschijnlijk dat de „Kerry Dancer" op het
ogenblik zinkende is; misschien ook reeds gezonken.
En zelfs wanneer ze nog drijft, zal de brand pas
sagiers en bemanning wel hebben gedwongen het
schip te verlaten. Wanneer ze rond hebben moeten
zwemmen merendeels gewond zullen er maar
heel weinig zijn overgebleven m die zes of zeven
uur die we nodig hebben om ze te bereiken."
Findhorn zweeg enige ogenblikken, stak een siga
ret op. in strijd met zijn eigen voorschriften en met
die van de Maatschappij, en vervolgde met dezelf
de vlakke en eentonige stem: „Misschien zijn ze in
hun boten gegaan, wanneer ze die nog bezaten na
de bommen, de machinegeweerkogels en de brand.
Binnen een paar uur hadden alle overlevenden dan
op een aantal eilandjes kunnen landen. Wat voor
kans zouden we hebben om in het stikdonker mid
den in een vliegende orkaan het juiste eiland te ont
dekken, aangenomen dan. dat we krankzinnig ge
noeg zouden zijn voldoende zelfmoordneigingen
zouden hebben om ons te wagen in Straat Riouw
en al de bewegingsruimte prijs te geven die we
dringend nodig hebben, terwijl we middenin een or
kaan zitten
Hij gromde van ergernis toen de krinkelende rook
zijn ogen pijn deed kapitein Findhorn was de ge
hele nacht op de brug geweest staarde met lich
te verbazing naar de sigaret, die hij tussen de vin
gers hield (alsof hij die nu voor het eerst zag),
gooide deze weg en trapte haar uit met de hak van
zijn witte linnen schoen. Nog ettelijke seconden na
dat het was uitgedoofd, bleef hij staren naar het
stukgetrapte peukje; vervolgens keek hij op en liet
zijn olik langzaam over de vier mannen glijden, die
zich in de stuurhut bevonden. Die blik had geen en
kele betekenis: Findhorn zou. nooit de kwartiermees
ter. de bootsman of de vierde stuurman in zijn
beraad hebben betrokken. „Ik zei niets wat het op
het spel zetten van het schip, de lading en onze
levens ter wille van zo'n dolzinnig plan zou kun
nen rechtvaardigen."
(Wordt vervolgd).
Honderden Duitsers
werden Islamiet
Tijdens een conferentie van alle Duit-
zendingsgenootschappen heeft de zen-
dingshoogleraar dr. Georg Vicedom de
aandacht gevestigd op het grote succes
van de Mohammedaanse zendingsarbeid
in Duitsland. Ongeveer 800 Duitsers zijn
reeds toegetreden tot de Ahmadiya-
zending. Deze missie geeft een moderne
vertaling van de Koran uit om daarmee
met de Bijbel te kunnen „concurrei
De bouw van moskeeën wordt betaald
door Mohammedaanse landen. Ook de
zendingscentra te Hamburg. München,
Berlijn en in het Roergebied worden
door de regeringen van Islamitische
landen bekostigd De Mohammedaanse
groepen zijn weliswaar nog erg klein,
maar hun zendingsijver is bijzonder
groot, aldus de Duitse zendingshoogle
raar. Duitsland wordt door de Islami
tische missionarissen beschouwd als de
basis van een grote campagne, die heel
Europa moet bestrijken.
De Nederlandse zendingshoogleraar
dr. H. Kraemer heeft tijdens deze stu
dieconferentie de nadruk gelegd op de
crisis, waarin de Islam zich thans be
vindt. Volgens het Franse protestantse
weekblad Réforme, waaraan wij deze
bijzonderheden ontlenen, meende prof
Kraemer, dat wij niet moeten trachten
het Mohammedanisme in deze d:epe cri
sis het Christendom op te dringen, maar
dat wij gezamenlijk moeten pogen een
arjitwoord op zijn vele vragen te zoeken.
ONBEKENDHEID ALS SCHULD
TY7EER liggen er dagen van herden
king achter ons. De dag van de
Duitse inval. De dag die wij in het
bijzonder hebben bestemd tot de eer
biedige nagedachtenis van onze do
den. De dag ook van de bevrijding
en waarop voor ons als volk weer de
ruimte is geschapen om onszelf te
zijn.
Wel wordt met het jaar de afstand
tot de feiten zelf groter. En groter
wordt met het jaar ook het getal van
wie geen weet hebben van hetgeen
is geschied. Neemt men eens een
steekproef onder jongemensen, gaat
men eens over dit alles met jonge-
mensen praten, dan stuit men heel
spoedig op onbekendheid.
Hun van die onbekendheid een ver
wijt te maken gaat vaak niet aan.
Hoe zullen ze het weten wanneer het
hun niet is verteld? Hoe zullen ze
op de hoogte zijn wanneer ze niet
op de hoogte zijn gebracht?
Daarom slaat de oorzaak van het feit
dat ze niet weten terug op wie hen
in onwetendheid hebben gelaten. Dat
zijn de vaders en de moeders. Dat
zijn de onderwijzers en onderwijze
ressen.
GEWAPENDE JEUGD
Wij mogen ook hier natuurlijk niet
generaliseren. Er zijn er nog die met
de jongemensen over deze dingen in
ons volksleven spreken, en wij heb
ben goede hoop dat ze geen uitzon
deringen zijn. Maar regel is het al
evenmin. En regel behoort het niet
temin te zijn.
Onze zwijgzaamheid is begrijpelijk.
Wat wij ervaren hebben, had veel
van een boze droom. Wij voelen ons
gelukkig, omdat wat wij ervaren heb-
ben thans voor ons mag zijn een af
gedane zaak. Er blijft een toekomst
die ons wenkt.
Daarom laat zich ons zwijgen begrij
pen. Maar het laat zich niet goed
keuren. Want wat vandaag voor ons
een boze droom is, was eens in plaats
van een droom harde en bittere wer
kelijkheid. Dat alles heeft blijkbaar
kunnen gebeuren. Het is een wer
kelijk hoofdstuk geweest in het le
ven van ons allen, van ons als men
sen', van ons als volkeren op deze
wereld, van ons als volk van Neder
land.
Met daarvan tegenover onze kinde
ren te zwijgen doen wij onze kinde
ren wezenlijk tekort.
A LLEN is ons gisteren de schrik om
het hart geslagen bij het bericht
over de roofoverval, in de hoofdstad
gepleegd door die zwaarbewapende
jongemensen.
Twee doortastende politiemannen
hebben in koelbloedigheid en vastbe
radenheid de situatie weten te red
den. Zulke gebeurtenissen mogen die
nen om begrip en waardering ons bij
te brengen voor wat onder ons de
politie verricht.
In dit geval kwam het erop neer, dat
deze politiemannen deze losgeslagen
jongemensen in bescherming hebben
genomen tegen zichzelf. Maar wij
mogen hetgeen gebeurd is ook wel
zien in ruimer verband.
Iemand heeft eens gezegd, dat er
eigenlijk geen jeugdprobleem is, doch
alleen maar een probleem van de op
voeders. Geheel billijk is dat oordeel
stellig niet. Ook de beste methode
van opvoeden behoeft geen garantie
in te houden, dat het resultaat niet
teleurstellend zal zijn.
Toch zat er in zijn woord een kern
van waarheid. Gaat er met jeugdige
mis, dan zullen ook de
ouderen zich de vraag moeten dur
ven voorleggen, of zij in redelijkheid
hebben gedaan wat van hen ver
wacht mag worden.
Een kind behoeft leiding en opvoe
ding. Een kind moet leren in het
leven te staan. Het heeft recht en
aanspraak op voorzieningen naar ziel
en naar geest. Laten wij het in de
steek, dan moeten wij het onszelf als
verwijt aanrekenen, wanneer het op
de waarden van het leven elke kijk
ontbeert.
Dan kan het gaan gebeuren, dat jon
gemensen, geheel losgeslagen, aan
het avonturen gaan en de menselijke
samenleving gaan beschouwen
als een werkterrein voor hun gel
dingsdrift. Men kan daar allerlei
kwaad van zeggen, en dat geschiedt
dan nog terecht ook.
Misschien echter is het beter en te
gelijk doeltreffender, wanneer we
proberen naar diepere oorzaken door
te stoten. Dan zal kunnen blijken,
dat naar het wapen van het geweld
grijpt wie verstoken is gebleven van
de wapenen van de geest en vooral
ook van de liefde.
NEDERLAND EN GENÈVE
de mogelijkheid bestaat, dat ook
Nederland zal worden uitgeno
digd, deel te nemen aan de Geneefse
conferentie van ministers van buiten
landse zaken, is het goed de aandacht
te vestigen op een toespraak, die onze
minister van buitenlandse zaken gis
teren te Londen heeft gehouden.
Minister Luns heeft geen twijfel la
ten bestaan over het standpunt, dat
Nederland al of niet in Genève
vertegenwoordigd zal innemen: de
rechten in West-Herlijn niet prijs
geven en niet meewerken aan de tot
standkoming van een politieke of mi
litaire neutralisering van Midden-
Europa.
Het kan geen kwaad, als de ministers
van de Grote Vier in Genève van tijd
tot tijd geconfronteerd worden met
de mening van een klein land, dat
zich steeds bereid heeft getoond of
fers te brengen om mee te helpen de
veiligheid van de vrije wereld zo
veel mogelijk te bevorderen.
Mr. Luns heeft er goed aan gedaan
te waarschuwen tegen het gevaar,
dat de betekenis van de gisteren be
gonnen ministersconferentie en van
de topconferentie, die er wellicht op
zal volgen, zal worden overschat.
Door het belang van deze besprekin
gen te overdrijven zou men juist de
Sowjetunie in de kaart spelen.
Chroesjtsjef tracht met het dreige
ment, dat hij een afzonderlijk vre
desverdrag met het regiem in de
«owjetzone van Duitsland zal sluiten
de westelijke mogendheden onder
druk te zetten.
De gevolgen van een dergelijke een
zijdige handeling zouden niet prettig
zijn. Het zou echter bepaald verkeerd
zijn, als de westelijke geallieerden
zich thans reeds door de vrees daar
voor zouden laten leiden. Want
vrees is een slechte raadgever.
Minister Luns heeft zich ten slotte
ook gekeerd tegen degenen, die van
het feit, dat zij geen politieke ver
antwoordelijkheid behoeven te dra
gen, gebruik maken om politieke
denkbeelden aan de hand te doen,
die men bijna lichtzinnig zou kunnen
noemen.
Zo zijn er vooraanstaande commen
tators, die zich afvragen, of het wel
verantwoord is, een derde wereldoor
log te riskeren om de 2,2 miljoen
mensen, die in West-Berlijn wonen.
Mr. Luns heeft zijn mening gisteren
duidelijk weergegeven: de oorlog, die
deze mensen door het prijsgeven van
Berlijn willen voorkomen, zou dan
juist onafwendbaar zijn.
Liturgische Vereniging
ontplooit activiteit
De Liturgische Vereniging in de Ne
derlandse Hervormde Kerk is, toen on
langs prof. dr. J N. Bakhuizen van den
Brink het voorzitterschap neerlegde,
door haar scheidende voorzitter aange
spoord haar aktiviteit te intensiveren en
haar doelstelling op nieuw te bezien.
De Liturgische Vereniging werd in de
dertiger jaren opgericht om de gedach
ten en de resultaten van het werk van
de Liturgische Kring (een besloten theo
logische studiegemeenschap)) meer be
kendheid te geven in de gemeenten. Se
dertdien heeft het liturgisch leven in de
Hervormde Kerk een sterke ontwikke
ling doorgemaakt Men denke bijv aan
het dienstboek-in-ontwerp en aan de in
richting van vele nieuw-gebouwde ker
ken. In vele gemeenten en groepen tracht
men thans oude en nieuwe vormen in
praktijk te brengen.
Een van de huidige doelstellingen van
de Liturgische Vereniging wordt nu de!
verscheidene plaatselijke liturgische ont-.j
wikkelingen al dan niet aan de hand;
van het ontwerp-dienstboek met
elkaar in contact te brengen om door on
derlinge besprekingen en uitwisseling van
ervaringen een gezonde groei te bevor
deren. Tevens zal er naar worden ge-
streefd om geïsoleerde groepen te be- j
trekken in de groei van het geheel.
Met het oog hierop zal het bestuur i
van de Liturgische Vereniging op 6 juni
een besloten conferentie houden van ver- i
tegenwoordigers van die gemeenten en
groepen waar een duidelijke liturgische
ontwikkeling aan de gang is om hen tot
het contact te brengen. Om voorts een
"tere kring te doen kennisnemen van
er reeds gebeurd is en nog wordt
•bereid, zal in het najaar een grote
conferentie worden belegd, waarover nog
nadere mededelingen zullen worden ge-
