DE GLOXINIA
Ofmfl
EKE231B3I
De verdwaalde
spoorzoekers
ZATERDAG 18 APRIL 1959
Hènk de tuin I klonk een snerpende kreet vanuit de keuken.
Met een ruk schoot meneer Lidema overeind uit zijn halve dommel, smeet
de opengevouwen krant slordig op de grond en streefde haastig naar de
serredeuren.
Wel heb je ooit, daar zat er weer één middenin zijn gazon
Kssscht. gó je I Ga je wég woedde hij, heftig bonzend tegen
de ruiten en dreigende gebaren makend tegen de dikke kip, die even,
ongeïnteresseerd opkeek en dan onverstoorbaar verder pikte en krabde
in het keurige grasperkje, zodat de kluiten aarde in de rondte vlogen.
ROOD van drift stommelde meneer Lidema
de kamer uit, greep in 't voorbijgaan
zijn tuinhoed van de kapstok en schoot
door de keuken zijn tuin in.
De kip, geschrokken door zijn onstuimi
ge verschijning, pakte als een nerveuze
oude juffrouw haar veren te zamen en ren
de op hoge poten, kakelend en proteste
rend naar de lage gaasafscheiding tussen
de tuinen.
Ksscht! Ksscht! Ga je. joeg meneer
Lidema kwaadaardig, pogend het wild flad
derende bruine gevaarte over het gaas te
drijven. Pakken durfde hij het heftig wie
kende gedierte niet, want im zijn hart was
hij een beetje schichtig voor de scherpe
snavel en de vinnig starende oogjes.
Vooruit., schiet op! Ksscht! siste
hij, blijf in je eigen tuin! Wil je wèg
wezenanders zal ik je es eventjes..
Meteen slikte hij de rest van zijn be
toog in, toen de keukendeur van het buur-
villaatje open ging en mevrouw Heimens ge
agiteerd naar buiten trad.
Meneer Lidema. die onder alle omstan
digheden héér bleef, gaf een onwillige ruk
aan z'n hoed en toog dan onversaagd ten
strijde:
't Is weer zover, dat ziet U! Ik kar.
wel aan de gang blijvenda's de twee
de al vanochtend! Ze ruïneren m'n hele
zon! Ik verzoek U dringend, mevrouw
el mens om die ch die kippen
bij U te houden., ze bezorgen mij over
last... overlast begrijpt U... en dat is
strafbaar! Ik zal heus verplicht zijn om
,.eh..om maatregelen te nemen! Laat ze
in Uw éigen tuin de boel overhoop krab-
t»v. laat 7°
dat is üw zaak
an mijn terrein afblijven!
Langzaam liep i
Lidema's veront
waardigd protest in het zand vast. Tegen
vrouwen kon hij nu eenmaal niet uitpak
ken zoals hij wilde, vooral wanneer zij, zo
als mevrouw Heimens nu, er wijselijk het
zwijgen toe deden. Vanavond zou hij Hei
mens zélf wel eens even vertellen hoe hij
erover dachtdat gedoe met die kip
pen moest nu maar eens uit zijn!
WAT gekalmeerd keek hij toe hoe zijn
buurvrouw zich over de afscheiding
boog, de tegenstribbelende kip deskundig
vastgreep en op haar eigen terrein depo-
Vandaag of morgen loop ik naar de
politie! woedde meneer Lidema in de
keuken tegen z'n vrouw, die lui trekken
er zich geen klap van aan.., doen net of
hun neus bloedt! M'n hele tuin gaat op die
manier naar de maan! Ze denken mis
schien dat ze een doetje voor zich hebben
maar dat zullen ze wel anders mer
ken! Ik laat niet over me lopen.., als ze
dat maar begrijpen
In de huiskamer knipte hij in z'n ver
ontwaardiging een verse sigaar stuk,
smeet de fragmenten geërgerd in de asbak
en nam mopperend een andere
Helemaal ongelijk had meneer Lidema
niet, dat moet gezegd worden! De buur-
kippen waren al geruime tijd een steen des
aanstoots en de oorzaak van een zeer ge
spannen verhouding tussen de bewoners
van de twee aangrenzende villaatjes. Vinni
ge woordenwisselingen en ruw gekwak met
keukendeuren waren niet de juiste midde
len om de gemoederen te kalmeren, even
min als het venijnige prikkeldraad dat Jan
Lidema, de zoon des huizes, boven de af
scheiding gespannen had.
Tot nu toe hadden de bewoners van ,,Us
Honk" de burenstrijd op punten gewonnen,
misschien wel omdat zij met z'n drieën
waren; weliswaar moesten de Heimens nog
ergens een dochter in het buitenland heb
ben, maar tot op heden was de sterktever
houding van de wederzijdse strijdkrachten
drie-twee gebleven.
Het numeriek overwicht van de Lidema's
werd echter teniet gedaan door de reserve-
troepen van het andere villaatje, de acht
gehate kippen, die oorzaak van alle strub
belingen waren. Menig teder verzorgd sla-
plantje was reeds onder hun onbeschaamd
pikkende snavels gesneuveld en had tot een
algehele verkilling van de verhouding bij
gedragen.
Met een schamper lachje had mevrouw
Lidema dan ook het artistieke wandtegel
tje met Een goede buur is beter dan
een verre vriend! van de muur gehaakt
en sinds maanden liepen de heren elkaar
groet- en woordloos voorbij
De lente zit in de lucht! snoof me
neer Lidema een paar weken later, met
voldoening zijn tuin rondkijkend, waar de
knoppen van de rozen al uitbotten. Zelfs
een iele gloxinia, de trots van zijn eige
naar, stak het wat ondervoede kopje uit
het gazon omhoog en verkondigde de komst
van het langverbeide voorjaar. Z'n vrouw
en zoon hadden wat gelachen om zijn
haast tedere zorg voor deze eenzame
gloxinia, telkens als meneer Lidema er zijn
eerste ochtendschreden naar richtte, maar
dat kon hem niet schelen. Het was zijn
première, de eerste beloning voor zijn vele
zorgen, daar ging niets vanaf, als die be
roerde kippen nu maar
Meneer Lidema's wat bolle ogen gleden
onderzoekend naar het strakke, hermetisch
gesloten gaas van de afscheiding en naar
de vinnige puntjes van het prikkeldraad;
het ging de laatste tijd nogal met overvlie
gen, de kippen bleven gezeggelijk op hun
eigen territoir rondscharrelen. Hoe was het
mogelijk dat die lui van hiernaast die rom
mel en dat gewroet en gedoe in hun tuin
wilden hebben? Zo kon je je boel nooit
netjes houden! Enfin, hèm een zorg, dat
moesten ze zelf weten.. Schichtig draaide
meneer Lidema zijn brede rug naar het
buur villaatje, toen daar een deur open ging
Janthéé! riep mevrouw om de
keukendeur naar het schuurtje, waar haar
zoon met zijn brommer bezig was. Het was
er wel wat donker, maar ze wou die vie
zigheid en olierommel voor geen goud in
haar proper keukentje hebben! De herrie
van het proefdraaiende ding irriteerde haar
ook vanuit de verte al meer dan voldoen
de.
Hé zegeerst je handen wassen!
riep ze verschrikt toen haar zoon, fors en
blond als een jonge Noorman, haar domein
binnenstapte en naar z'n kopje greep.
Je laat het, hoor! gichelde ze ver
tederd. toen hij een poging deed om haar
met zijn vette oüehand onder de kin te
Zij mopperde wel eens op hem, maar in
6£N tozivewm]
PETElf BARRY
buitenland.
Uw tuin te plan-
haar hart was ze maar wat trots op die
rijzige, sportieve zoon, die binnenkort zijn
doktoraal in de rechten deed.
Naast elkaar zaten ze op de brede bank
in de serre hun thee te drinken, terwijl
Jan poogde haar uit te leggen wat er aan
zijn bromfiets haperde. Mevrouw Lidema
luisterde met een half oor, want met die
technische dingen behoefde je haar niet
aan boord te komen. Ondertussen keek zij
naar zijn bewegelijk, wat verweerd gezicht
en zijn levendige grijze ogen. Leuke jon
gen toch! dacht ze met gerechtvaardigde
moedertrots.
INEENS schoot ze half overeind, zette haar
theekopje haastig neer en wees ontzet
naar buiten.
In het pèrk! Wéér een kip!" hijg
de zij verontwaardigd, Gauw.., jaag
hem weg, Jan, voordat ie gaat krabben!
Met enkele stappen van zijn lange benen
was Jan de tuin door en een ogenblik la
ter bewees een wild gekakel en een ner
veus vleugelgeklap dat hij de boosdoener
te pakken had.
De gloxiniajammerde me
vrouw Lidema in de serredeuren, geschrok
ken kijkend naar het kwijnende plantje
dat verfomfaaid uit de gretige snavel van
de kip was gevallen Ohnu zal je
je vader horen!
Jan keek woedend naar het op heter
daad betrapte stuk pluimvee en raapte voor
zichtig de ruw uit het leven gerukte gloxi
nia op. Dan stapte hij met resoluut opeen
geklemde lippen over de omheining en
beende met kordate stappen naar de vij
andelijke keukendeur.
Hard en ongeduldig klopte hij tegen de
glimmende ruit. Eigenlijk het toppunt,
op die manier kon je geen plantje in je
bloedeigen tuin zettenalles haalden
die kakelende loeders ondersteboven!
Meteen, kortaangebonden, trok hij de keu
kendeur van de buren open;
Mevrouw Heimensik ben tot mijn
spijt gedwongen om..eh..ik..
Als aan de grond genageld staarde Jan
naar de zonnige symfonie in pastelblauw
die op kittige drie-inch hakjes, met dansen
de blonde krullen vanuit de gang naar hem
toe kwam.
Een ogenblik stonden zij elkaar roerloos
aan te kijken; dan gleden de blauwe ogen
van het meisje naar de spartelende kip die
de vreemde jongeman nog steeds kramp
achtig gevangen hield.
Wat eh.wat wilt U?" vroeg ze zacht,
een beetje geschrokken.
Jan Lidema haalde diep adem en wacht
te geduldig tot de rose mist voor zijn
ogen was opgetrokken en hij met een plof
op aarde terug kwam. Zijn woede was
opeens van hem afgegleden als kaarsvet
van een hete pook.
Mevr..eh ..Juffrouw bedoel ik..
stamelde hij, knipperend kijkend naar het
frisrode mondje en de verbaasde blauwe
ogen, ikik wouneemt U me niet
kwalijkMoet U Moeder hebben?
hielp ze, wat dichterbij komend.
Jan's adamsappel schoot op en neer als
een lift in de spitsuren;
Eh..ja..dat is te zeggen., néé..! Ik
kwam alleenik wilde.., ik wist niet
De jongeman hapte even naar
adem, kreeg dan langzamerhand de contro
le over zijn zintuigen terug.
Mijn naam is Lidema.., Jan Lidema
bracht hij tenslotte uit. Onder de vor
sende blik van de heldere ogen had het
hem werkelijk even moeite gekost om zich
te herinneren wie hij was.
Ohvan hiernaast! wist het meis
je opeens en onwillekeurig verstrakte haar
knap gezichtje. Dan keek ze weer naar
de nu verveeld-roerloos hangende kip en
een angstig vermoeden kwam in haar op.
Hééft ie weer..? vroeg ze, de slanke
handen in een kinderlijk-ontsteld gebaar
naar haar borst brengend.
Ja..in onze tuin.. legde de jonge
man uit, dat doen ze wel meermaar
nu heeft déze hier onze gloxiniavaders
gloxinia begrijpt Uonwillekeurig
stak hij zijn hand, met het verwelkte cor
pus delicti uit.
Hè wat jammer! Juist een gloxinia..,
wat vind ik dat ellendig!
Vol eerlijke spijt was haar warme stem."
Och., 't is niet zo erg., troostte Jan
verstrooid, zijn ogen strak gericht op de
blonde Krullen die als goud glansaen in de
baan zoniicnt die door net oovemaam viel.
't Is alleen maar een beetje verveiena
dat het net vader's oogappel, die gloxinia
isdaar was hij zo trots op, Degnjpi
U... hij heeft er zo z'n best op geaaan!
Bent Uehde dochter des huizes
Ja..oh..neem me niet kwalijk., ik
ben Lydia Heimens ik ^Den tnuis met
U werkt, geloof ik, m
Frankrijk nietwaar?
Engeland! verbeterde het meisje,
om dan berouwvol voort te gaan; Wat
vmd ik dat nu akeligdat die 'kip weer
in Uw tuin is geweest! Die arme gloxinia
Even stond ze in gedachten, een
wijsvinger langs haar keurig recht neusje.
Weet U wat ik doe.vroeg ze dan,
ineens opgelucht. Ik fiets "dadelijk even
naar het dorp om een nieuwe plant in de
bloemenwinkel te halen, eentje die wat op
deze lijkt, begrijpt U? Als U dan -
delijk wilt zijn TT
ten
Bij dit plannetje fleurde de schuchtere
bezoeker zichtbaar op.
Eh 't is misschien het beste dat ik
even met U meerij stelde hij aarzelend
V<^ Zou U dat wel doen? Zoveel moeite
....het is helemaal onze schuld!" kwam
het meisje weifelend.
Helemaal geen moeite! Ik weet pre
cies wat voor soort gloxinia het moet zijn,
begrijpt U? De eh de grootte en zo..
Ik zal meteen m'n fiets halen.m'n brom
mer ligt uit elkaar, anders zou ik daar
even mee brengen
Meteen was Jan al op weg i
domein.
Misschien kunt U beter die kip laten
lopen.. riep het blonde buurvrouwtje
hem achterna.
Dat moest Jan Lidema, al halverwe
ge over het gaas, eerst even verwerken.
Krampachtig slikte hij een paar maal
hij een plagend lachje om de mond
het meisje zag trillen..
Natuurlijk U hebt gelijk!
grinnikte hij kleurend, het spartelende dier
de vrijheid gevend, ik was hem hele
maal vergeten.., dank U nog wel!
Heb je 't ze goed gezégd? wilde
zijn moeder weten, toen hij haastig zijn
fiets uit het schuurtje reed, waar moet
je zo ineens naar toe?
Haar lange zoon mompelde iets onduide
lijks, grijnsde haar verstrooid toe en sprong
dan in het zadel om fluitend langs het huis
te verdwijnen.
WAT kan er eigenlijk nog méér over deze
kippenhistorie verteld worden? Het
besit was misschien, als U, lezer, ever
meeliep naar die twee villaatjes, „Us Honk'
Sonne vank", dan kunt U het vervolg
F)E FONTEIN te Utrecht weet
zijn goedkope Fonteinreeks
uitstekend op peil te houden.
Het moge dan zijn, dat bij
voorkeur de Lichte Muze in de
ze reeks haar onderdak zoekt,
zij is hier qualitatief goed ver
tegenwoordigd en wordt van
tijd tot tijd gezelschap gehou
den door de meer ernstige zus
ters uit de grote wereldlitera
tuur (zo mag men Kazantza-
kis: Christus wordt weer ge
kruisigd; of Zuster Luc bei
de reeds eerder in deze reeks
verschenen toch wel noe-
Thans zagen met de
Lente het licht: Jean-Claude Car
rière „Oom Hulot",
kostelijk door Pierre Etaix geïl
lustreerd werkje, dat ditmaal de
verrukkelijke Jacques Tati-film
„Mon Oncle" in romanvorm doet
herleven. Carrière heeft de merk
waardige filmtaal meesterlijk in
woorden weten om te zetten.
Voorts: Jim Bishop „De dag,
dat Lincoln werd doodgeschoten".
Reeds eerder is gewezen op het
voortreffelijke boek van deze Ame
rikaanse journalist ,,De dag, dat
Christus stierf". Met zijn Lin-
colnboek heeft hij een literair
monument opgericht voor een zeer
belangrijke datum in de Ameri
kaanse geschiedenis. Historisch
nauwgezet, literair meeslepend.
zélf zien!
Kijkdie mooie tuin waar die kip
pen rondscharrelen, die is van meneer Li
dema, ja. werkelijkdie hoort bij „Us
Honk!
Neemeneer Lidema zélf houdt
geen kippen, die zijn van daarnaast
van Heimens, begrijpt U!
Waarom het gaas tussen de tuinen open
is? Tja dèt weet ik óók niet
Misschien wel omdat het de kortste weg ii
tussen de twee villa's. Voor 't gemak var
..de kippen, zullen we maar zeggen
Voor U gelezen
Herbert Reinecker vertelt in zijn
roman „Taiga" van het afschuwe
lijke leven van Duitse krijgsge
vangenen in een Russisch kamp.
Een jonge vrouwelijke kamparts
brengt de keer ten goede in dit
kamp der verschrikking. Weer een
van die voortreffelijke na-oorlog-
se boeken, die ons de laatste tijd
uit Duitsland bereiken.
Frans Brunklaus schreef voor
deze reeks een oorspronkelijke Ne
derlandse roman „Café Noir",
een boeiende detective over een
Maastrichter weduwe, anno 1853,
die ervan wordt verdacht haar
buren met vitriool te hebben wil
len vergiftigen. De Limburgse
schrijver weet uitnemend het
spannende element in dit werk
te brengen, dat zich afspeelt in
en om Wijck en Maastricht van
een eeuw geleden. Of de weduwe
Van Nelle honderd jaar geleden
ook al weduwe was, mag betwij
feld worden. Zo niet dan staat
dit op rekening van de Limburg
se fantasie, die vooral levendig is.
EV. G.
Het harde Paradijs, Elisabeth
Zernike. Uitgave N.V. Em.
Querido's Uitgeversmij. Am
sterdam.
Rite is de hoofdpersoon uit dit
boek, die leeft en vooral werkt
in het harde paradijs, een dorpje
in het zonnige Zuid-Frankrijk, dat
verloren ligt in een prachtige na
tuur, maar dat door toeval door
de toeristen wordt ontdekt. Dal
is de eerste bron van conflicten;
de tweede is. dat Rite, die de in
tuïtieve wijsheid van haar nobe
le vader heeft geërfd, trouwt met
een lichamelijk en geestelijk
scheefgegroeide pottenbakker uit
het noorden. Rite, scherp en raak
door Elisabeth Zernike uitgebeeld,
die, werkend op haar akkers en
levend in het stille dorp, het ge
luk in zich heeft voelen groeien
tot een vaste werkelijkheid, voelt
dit geluk na de invasie van de
toeristen en haar huwelijk met
de pottenbakker wegschroeien.
Tot het ogenblik, dat er een traan
over haar wang vloeit en zij
maar toch weer verwonderd
proeft dat ze bitter smaakt. Nee,
haar huwelijk is niet gelukkig.
Dat is de tragiek in dit boek.
Een tragiek echter.
Andersen, Sprookjes en ver
tellingen. verzameld en inge
leid door Antoon Coolen. Uit
gave Contact, Amsterdam.
In de nieuwe serie „De Onster-
felijken" is deze uitgave versche
nen. De sprookjes, in deze bun
del voorkomende, drie en dertig
in getal, zijn met zorg gekozen
en goed vertaald. Met deze serie
heeft de uitgeefster de bedoeling
een aantal werken van bekende
schrijvers, naar wie nog steeds
vraag is. opnieuw onder het pu
bliek te brengen. De omstandig
heid dat de boeken niet te prij
zig zijn en bovendien bijzonder
aardig uitgegeven worden is voor
dit doel zeker bevorderlijk.
De rode marter, door Peter
Nisser. Uitgave C. F. Callen-
bach N.V., Nijkerk.
Merkwaardige mensen zijn het,
harde werkers en meedogenloze
vechters tegelijk, die de Zweedse
auteur laat leven in zijn roman.
In het hoge noorden van Scan
dinavië komt een geslacht tot
nieuwe welstand. Kort, maar
boeiend zijn de episodes, die het
leven van de koppige boeren van
geslacht op geslacht belichten.
Ietwat traag is het begin van
de roman, maar als de voorge
schiedenis eenmaal duidelijk is
wordt het verhaal alleszins lezens-
DOOR MEEUW VAN ROTTERDAM
(Vervolg van vorige week)
In de keuken is mevrouw bezig met het klaar m
van warm drinken. „Daar zullen jullie van opknapi
zegt ze bezorgd. Even later legt ze een grote pleister
de rode schram op Rudy's gezicht. „Zo,".... zegt ze. „Nu
zal het wel weer gauw beter zijn. Och, och, wat hebben
jullie een nare middag gehad hè?"
Ze knikken verlegen en drinken even later van de war
me ohocolademelk, die mevrouw hun heeft gebracni.
Meneer kijkt glimlachend toe.
„Wat een belevenissen toch," zegt hij stilletjes genietend
van het viertal.
Kastor is dicht bij zijn baasje vóór de haard gaan lig
gen. Soms kijkt hij schuin omhoog en 't is net of hij
zeggen wil: 't Is hier toch ook wel lekker hè Als hij de
jongens zo heerlijk ziet drinken, .krijgt hij toch ook wel
trek in iets lekkers. Rudy heeft net best gemerkt. Maar
ook de vriendelijke mevrouw.
n ogenblik. „Nu zouden we jou he-
Wacht maar eens even."
terug met een dikke schijf worst,
jou hoorKijk eens aan."
Gulzig hapt Kastor toe. Met een paar flinke slokken
het lekkers verdwenen. Ze moeten er allemaal om lachen.
„Wat een Holle-Bolle Gijs hè?" grinnikt m
begint de ruige kop van het dier te strelen.
„En toch ben je een goeie, beste hond jij," zegt hij
dan vleiend. Kastor snuffelt tevreden. Hij vindt 'et
wat goed en gezellig hier.
Freek kijkt nog eens schuin naar de piano. En eindelijk
durft hij vragen: .„Speelde U daarstraks
„Ja, ja, dat was ik," is het antwoord. „Hebben jullie
geluisterd?"
„Ja meneer," knikken ze. ,,'t Was prachtig.
„Zo, zowil ik dan nóg eens wat voor jullie spelen'
Een beetje verlegen kijken ze elkaar aan. „Graag m
neer," zeggen ze dan.
„Vooruit dan,., omdat jullie 'et zijn."
Even later klinken weer de mooie, zachte tonen door
de huiskamer. Ze luisteren aandachtig alle
toe knikt meneer hen glimlachend toe.
„Mooi hè," glundert Freek bewonderend. „Ja," knikt
Otto.
Mevrouw is in een grote leunstoel gaan zitten en geniet
ook mee van de gezelligheid en de mooie muziek.
Buiten dwarrelen nog steeds de sneeuwvlokken. Prach-
zegt z.
emaal vergeten hè
Even later komt ze
dat is
dat, denkt Freek. Nu lijkt 'et daarbuiten alles heel
andersveel mooier. Nu is 'et opeens helemaal niet
akelig meer. Komt dat door de mooie muziek misschien"
Als meneer even later stopt, moet Freek er even vai
zuchten.
„Zo," zegt meneer dan, terwijl hij bij het viertal komt
staan. „En nu willen jullie natuurlijk weer zo gauw
gelijk naar huis hè?"
„Ja meneer," antwoordt Otto meteen verlangend.
„Goedkom dan maar eens mee."
Eén voor één volgen ze meneer naar de voordeur.
Daar trekken ze hun schoenen weer aan en een ogenblik
later staan ze buiten in de sneeuw. Mevrouw kijkt be
langstellend toe.
(Volgende week verder)
Hallo neven en nichten,
Ocar 2ijn we dan weer. Jullie schreven me weer heel
brieven deze week. Maar wekt je dat maar heel weinig neva
nichten de oplossing van de puzzel van vorige week goq
gevonden hebben? Het was die puzzel van de twee jongetjè
die aan ballonnetjes hingen, weten jullie nog wel? Nu het link4
jongetje hing aan ballon nummer 12, hij hing dus het hoogs)
Want het andere nummer van de ballon 8, daar hing het ander
jongetje aan. Moeilijk hè?
De oplossing weten jullie dus nu. De prijswinnaars zijn: Hoof ij
prijs Ellie B ar ends in Oud-Beijerland. De troostprijzen zij
voor Emmy v. d. Berg, N it a de Groot en M i eke u al
E e. Jullie krijgt de prijzen in de loop van de week thuisgestuur
En dan begin ik nu met
de beantwoording van de
brieven van de letters A-G.
Adriaantje wordt gl een
flink kereltje Maaike van
Andel. Mag je wel eens
met hem wandelen? Ge
lukkig dat de puzzel naar
je zin is Quirinus Akker
huis. Dat konijn van
jou is zeker groot Adrie
van Andel. Jij hebt fijn
gespeeld in de vacantie
Joop v.d. Berg. Staat de
hut er nog? Lieda Baard
man schreef over haar twee
zusjes en over de slagerij.
Jij eet zeker vaak een plak
je worst? Gezellige ver
jaardag heb jij achter de
rug Dikkie van de Berg!
Maar liefst elf kinderen op
visite. Gaan de kinderen
van de Zondagschool mees
ter Voogt wel eens opzoe
ken? Nico van Belle
gaat met de grote vacantie
naar Velp. Bedankt voor de
tekening met het schip
Nico. Hans van Belle
tekende ook een mooi schip
voor me. Jij speelt zeker
in de haven met je scheep
je Hans? Kees van Bel
le schreef over de melk-
brigade. Janneke Beeuw-
kes schreef me ook weer
eens. Dat was lang geleden
Janneke. Hoe gaat het met
de Franse les? Rijna van
Beek is een nieuwelinge.
Nog een nieuweling schreef
me, maar die vergat me
de naam te schrijven. Hij
of zij woont in Numans-
dorp. Gera Brandwijk
melkt vier koeien. Jij hebt
dus ook de m-vlag op je
fiets. Elly Blom stuur
de me een gedichtje. En
Corrie Blom stuurde ook 'n
gedichtje over Klein Hans-
AI deze mensen op de tekening zijn van ce gg
reis teruggekomen, en aan allen is te zien welde,
land ze bezochten. Kunnen jullie het ook zien"^
Oplossing insturen voor dinsdag 21 april aan"J
staande.
Jannie en Corrie Bran
derhorst schreven een lan
ge brief. Knapt moeder al
op? Gelukkig dat je weer
uit het ziekenhuis bent Cor
rie. Fijn dat de puzzel
heel raar cadeautje
te vinden Anneke Bos.
Gaan jullie wel meer met
de hele klas fietsen? Cor
Bodegom stuurde alleen de
opiossing in. Nu sta je
er dan toch goed in Joke
Robinson
Crusoe
Toen Robinson en zyn ma
nen het strand eenmaal bez
het 1
t het o
woud terugkerende muiters te
overmeesteren. De kapitein
had onder de gevangenen zelfs
al een groep mannen uitge
zocht, die door de anderen
waren gedwongen om mee te
doen, maar die toch wel be
trouwbaar waren. Zonder
bloedvergieten verliep de
stryd en ook de aanvoerder
van de muiters werd gevan
gen. Hjj smeekte nu om ge
nade. Nu was het zaak om
liet schdp, dat in de verte lag,
weer in bezit te krijgen en
toen het al een beetje donker
begon te worden voer een
Dt met gewapende mannen
de richting van het schip.
Breederland. Jouw zusje
heeft een mooie naam zeg.
Jouw rapportcijfers vind
ik mooi Enny van Bloois.
Ben je vaak aan 't werk in
de schooltuin? Sjanie
Bouman schreef over de fo
to die zoekgeraakt was. Is
Hennie je oudste zus?
Leni de Bree heeft vroeger
Hilversum gewoond. Schrijf
je over drie weken weer?
Rietje Booy is een nieu
we nicht. Je schrijft
een volgende keer maar
weer eens een lange brief
Els Bronsveld. Coby Boe-
ser schreef een tijdje gele
den over de bruiloft van
haar schooljuffrouw. Wou-
da Bollier schreef een heel
gezellige brief over de
volkstuin. Welke bloemen
heb jij gezaaid? Jenne-
ke Cornet stuurde me een
leuK raadsel. En heb je het
opstel al gemaakt? En
hoe is het verkeersexamen
afgelopen Coby Cornet? Je
cijfers op het rapport vind
ik mooi. Jammer dat de
fietstocht niet doorging Wil
ly Dellcman. Is de foto al
klaar die de juffrouw heeft
gemaakt Jan van Dam?
Natuurlijk mogen jullie
ook meedoen met de brie
venbus Johnny en Rinie
van Dijk. Marieke van
Es heeft een mooi kleedje
geborduurd. Ada van Es
is pas een dag uitgeweest
naar Diergaarde Blijdorp
in Rotterdam. Jullie zult
het wel goed naar je zin
hebben gehad. Hans van
Es schreef o.a. over de kar
EVENTJES 7RET
„Hoe kwam je er eigenlijk
toe om slager te worden?"
„O, Ik ben altijd dol
geweest op beesten."
geli
die hij heeft gemaakt ,ove
een oude kinderwagen, van
hebt je dus niet verveel<keli
de Paas-vacantie Hans. voo
Leuk dat jij ook weer m _T
deed Govert Eggink. Sch
me over drie weken w*en
hoor. Nu sta je i°e
toch in de krant Marlikcn
tje Eijgenraam. Je k™®®
met de puzzels allerlei
len en legpuzzels winnen1"®*
Chrisje Frltz uit Le£eel
stuurde alleen de oplossdon
Hoe gaat het op scJ"
Chrisje? Ben je al lgem
lid van de padvinderij ken.
de Goede? Heb je al
gehoord van de ballor:
actie Cokkie de Goede T* q.
Margo van Ginhoven -
de alleen de oplossi
Chris Geers is waar r-K
lijk
KTf*
met de oplossing, fijn^^
je me toch schreef Wini
van Geest. Je helpt z>
mee in de tuin nu? - f)
rit Goudkamp schreef
de konijnen. Hans
Nelly Grootendorst schri 1
me hun rapportcijfers.
jij niet zo van Aardr dcri
kunde Hans? Je cijfer Par
handwerken is goed Ni pas
kor
Zo jongens en mei;
dit waren dan de antw
den op de brieven van l ma'
Volgende week zijn de cen
ters H-N. weer aan P«s
beurt. Schrijven jullie
naam en adres in je 1 zyn
my
^7—^ pat<
dac
/4
yr hroi
