BURGEMEESTERSVROUW
s
"INCEKPLülIT
Blad
Ds. J. H. STEGEMAN
leidt de hervormde C.J.V. F.
Synthetische wasmiddelen
Wèl-leven in de kerk
195
ZATERDAG 18 APRIL 1959
PRESIDENTE
VAN....
zijn van Valkenburg: geen sinecure
Vaasjes, lepeltjes, ontelbare
of sieraden, sleutelringen, vlagge
tjes, miniatuurmijnwerkers-
x lampende etalage is er
f propvol van. Een paar stappen
verder en je ziet ze weer: die
lepeltjes, de mijnwerkerslamp-
korte jes cn die honderd en soms
otter- meer, soms minder aantrekke-
Bies- lijke zaken. En op bijna al die
voorwerpen kom je steeds weer
dezelfde naam tegen. Valken
burg staat er, al dan niet in
sierlijk gekrulde letters, op te
lezen. Ik geloof, dat bijna geen
enkele Nederlandse stad zoveel
ti een souvenierwinkcls rijk is als dit
unct toeristencentrum in het zuiden
Limburg.
ia.
Overigens: de hotels wisselen
elkaar ook in grote verscheiden
heid af. Je kunt er logeren in de
..grand hotels" de minder
..grand" gelegenheden, het gezel
lige pension of ergens aanbellen.
i kaa:
het
/ertelt, dat
bijt" zijn. Het is bijna niet te ge
loven, maar deze heuvelachtige
plaats heeft op Nederlands hoofd
steek stad na het grootste aantal logies-
in eei gelegenheden van ons land.
t won J€ moet.
Valkenburg, een vroeger lande
lijk en bijzonder charmante ge
meente, thans uitgegroeid tot een
vakantie-oord. waar men, zoals
t mate dat heet, echt wel geweest moet
brekei zijn. Het heeft
i ondei
Het was in 1937 in de kerk van Soerabaja. In
het overvolle gebouw was geen plaats onbezet.
Heel vooraan zat in zwarte toga met keurig witte
bef een jonge vrouw, nog maar net 26. Het besef, dat deze bijzondere
dienst voor haar werd gehouden, maakte haar stil en met een hart vol
ontroering stond zij op, toen het grote moment daar was. Die dag zal
ds. J. H. Stegeman nooit vergeten, want op die zondag werd zij als
eerste vrouw in het voormalig Nederlands Indië bevestigd tot predikant
en verbonden aan de Prot. Kerk in Indië. Zij, als midden-orthodoxe
theologe, kon nu als dominee gaan arbeiden in een land, dat haar liefde
had.
Naast dit contact opnemen en praten met de gerepa-
trieeraen geeft ds. Stegeman ook veel van haar tijd
Het liefst van al deze arbeid is aan de Herv. Vrouwengroep, waarnaast ze ook deel
haar steeds de prediking geweest, uitmaakt van de redactie van Hervormd Nederland.
Het brengen van het Woord, liefst De Vrouwengroep echter ligt haar toch wel na aan
i »..i. —j. het jlart
Hield deze groep zich voor de oorlog als afdeling van
de Christen Jonge Vrouwen Federatie, meestal bezig
met het vervaardigen van borduurwerk en kleding
stukken, op het ogenblik is het karakter van de groep
meer zelfstandig geworden. Natuurlijk, men draagt ook
in het kader van de C.J.V.F. en het internationale
later nog Y.W.C.A. een steentje bij, doch in de eerste plaats gaat
De prediking
-j eenvoudig en begrijpelijk
brek aan personeel gelijk. Het voorbereiden van juist
is er mede een van zo'n ogenschijnlijk eenvoudige
de oorzaken van, preek, betekende voor haar elke
maar daarnaast ont- week ee" uw?ei" terugkerende
vaneen bureemees- vreugde- Ze had, toen ze op jeug-
vangen burgemees dige leeftijd besloot theologie te
studeren, eigenlijk nooit dur-
-T' 1%.
Breekpot heel
gasten in een van eens vele
de talrijke hotels, die Gods W
hun gemeente rijk «en en dat zij als domi
Representatieve
ruimte hebben we
hier genoeg", ver
klaart onze gast
vrouw en het spreekt
een beetje vanzelf,
dat van het gasten
verwelkomen in een
goed hotel ook voor
de stad zelf 'n zekere
propagandistische
achten, dat 2
tan de kansel af het er om deze gemeenteleden bewust te maken
mogen verkondt- de taak die ook zij in de kerk kunnen vervullen.
Tevens tracht men toch ook te bereiken, dat de onge
veer 20.000 leden hun (Hervormde) plaats in de maat
schappij in een zo zuiver mogelijk licht zien. Om dit
alles te bereiken, worden op het ogenblik scholings-
ussen gegeven aan de leidster
de verschillende groepen, om-
een dergelijk doel juist onder f
o ïoirfino verwezenlijkt kan
die geestelijke steun kon geven.
die ook in Soerabaj
Zware tijd
Waarom wij u dit allemaal ver
tellen? Diezelfde jonge predikan- jjat
te van toen, is op het ogenblik
presidente van dc Hervormde
Vrouwengroep C.J.V.F. in ons
land. Na de moeilijke oorlogsja
ren en de internering, maar voor
de bijzondere zware tijd, die
De medemens
waarde uitgaat. Want hierna aanbrak, keerde ds. Stege-
£aV, x.gaS k ^oet man weer naar Holland terug.
Valkenburg het ten Maar niet voordat zij haar werk,
als lid van de Synode Raad.
slotte hebben.
Het steun geven aan de mede
mens is ook een belangrijk deel
van het werk. Ieder jaar is er wel
een object te vinden, dat de bij
zondere aandacht verdient.
be- zeiden het reeds, krijgt jaarlijks
duizenden gasten binnen zijn mu
ren. En voor mevrouw Breekpot
betekent dit steeds maar weer
een zo goed mogelijk verde-
Op der bank bij de open haard le.n ,van .!haar ,tjïd- Irï de eers.1.1:
Koekjest-ijd
kinderen
zijn. dan wil
hij weinig thuis
zijn oude met zijn gezellige schouw is het
charme verloren, maar daarte- niet alleen bijzonder prettig zit-
genover zoveel attractiefs terug- ten, maar ook genoegelijk pra-
gekregen.dat de ras-Limburger er ten. Zo nu en dan komt een van
zeg even Sraa8 komt als de mensen de vijf kinderen even om een
van boven de Moerdijk om van hoekje kijken, want het is koffie-
e oe de vele buitenlanders nog maar dus koekjestijd. Ze hebben al-
Ver niet te spreken. Want het meest lemaal bruine ogen, van de vijf-
Mars bekorend van Valkenburg is voor tienjarige Elmy af tot de» jongste
de talrijke bezoekers toch wel Van drie toe,
als moeder
hT"?T taimravlw?.'
toch ook, al is
zoveel mogelijk va kin t
aandacht aan haar man besteden,
de huiselijke bezigheden vragen
daarnaast heel wat tijd. terwijl zij
tevens veel uitnodigingen krijgt
u.-juuJI fm te openen, dat in gebruik
evenals trouwens 'e stellen, hi.r eens te kijken
Handen vol
Dit Limburgse toe
ristencentrum heeft, ook door
zijn unieke ligging. een bij
zonder uitgebreid vakantiepro
gramma aan te bieden. Als
het seizoen eenmaal is aangebro- hchtte
ken. heeft half Valkenburg d» l c -
handen vol. Mede om die redei
breekt het burgemeesterspaar ii
het voorjaar er samen altijd
had volgehouden tot gij meende 1" '*Ar
a-srw sstïïtti s
SSJSt hebben°elke vSVdï .*-!X
gen in de neutrale Java Bode een
meditatief artikeltje kunnen lezen,
bepaalde actie houden, samen
tiet aruKciue Kunnen ,eae.., |"S ™ake,° '5 verkopen voor de
ds. Stegeman het Evange- Winden tijdens de vergadenn.
bijzondere mamer be- inlero een coUecte houden.
Ook de kerk
OP
Naar Doorn
10-, Hiernaast doet ook de Kerk zelf
t l iL SL graag en vaak een beroep op de
noe dnVom/n wfim^mnnt vrouwengroep. In internationaal
a gekomen. Het moment v„h__j SS,
toen rijp het werk
Daar weken ereens het land zelf' een «eaenanas
,p 8 sprekende Indonesiër dus. En ds.
n haar intrek bij
i jonge theoloog
'rj verband ontvangen de leden bij
voorbeeld vrouwen uit Duitse
trekt.
vSoI^e vluchtelingenkampen of verkopen
Nederlands „„..i,, Hnor vluohte-
daar
Samen
dat internationale cachet, die bui- hun moeder. In de grote fauteuil
ei tenlandse allure. Limburgs is het lijlct mevrouw Breekpot bijna zltten.
gebleven, praat maar eens met de niet groter dan haar oudste doch-
uit di inwoners. Je zult in het begin ter en dat klopt ook wel een
moeite hebben ze te verstaan, beetje, want als Blmy kans ziet, jn
omdat ze hun dialect trouw zijn trekt ze een zomerjurkje van zo'n U-i>
smel' gebleven. Het bier wordt er even haar moeder aan. ,,Wel een beetje meeste'-
-.1...:1i- i:_ =- tenger bent, men en
de winkels het prettig vindt, als ik zoveei
confectie -
f
Of zij ten slotte ondanks al die
drukte zou willen ruilen met een
wat rustiger gemeente? ..Nee",
klinkt htt beslist ,.ik houd nu
eenmaal ontzettend veel van Val-
In. de meeste gevallen geldt kenburg en ook mijn man voelt
tnodiging voor de burge- zich hier uitstekend thuis. Wat
zou je dan nog meer verlan-
Activiteiten genoeg dus en het
Maar stilzitten ligt deze ®ctaeve spreekt vanzelf, dat ds. Stegeman
.rouw met. Na een paar maan- dit ailemaal graag stimuleert. In
den genezende rust.begonzijmee haar kamers aan de Frankenslag
te Den Haag, haar „hoofdkwar
tier", heeft deze presidente ons
ag iets over dit werk verteld,
wij vonden het prettig
werken aan de lectuurvoorlich-
ting van de Herv. Kerk, uitgaan
de van de Stichting Prot. Biblio- jp._
theekwezen. Deze voorlichting 8
dat wel, mai
vragend, ook
'man, een Belg,
r' een Amerikaan aanspreken
al in het seizoen hoor ji
mengelmoes van talen.
Wie schön
je kunt de weg bijna geen
teens een Frans- krijgen. II
Duitser of agersmaat en met een bakvispak-
_i je jcan tocj1 nje^ Qp
verschijnen. Daarom la
maar maken", vertelt onze gast
vrouw en dan zijn we eigenlijk
gelijk bij ons uitgangspunt be
land: burgemeestersvrouw in een
plaats als Valkenburg. En inder
daad zit daar heel wat aan vast.
mogelijk met hem
Van jongs af
Een typische plaats, dat Val
kenburg. In het stadje zelf de ge
zellige internationale drukte,
waarvan vooral middenstand en
hotelhouders het moeten hebben,
even daarbuiten vind je weer de
landelijke rust van vroeger, klei
ne dorpen op en aan de voet van
groene heuvels: „Wie schön us
Limburg is" heeft niet voor niets jongs af aan hoe het
de ereplaats in de jukeboxes ver- gemeestersgezin reilt
diner gewone gezellige huisjurk
gauw die extra boterham voor
van de jongens klaar maakt om
een half uur later in een elegant
zwart mantelpakje met open suè-
de schoentjes en een mohair hoed
op de deur uitgaat, omdat zij er- ...o o_,
sens wordt verwacht. Het openen tersvrouw kennis te maken,
van een tentoonstelling, het lei-
moest helemaal worden opge
bouwd en ds. Stegeman heeft hier
zeer toe bijgedragen. Een nieuwe
taak. die eigenlijk beter bij haar
De telefoon gaat. de burgemees- paste, heeft ze thans gevonden in
l*"u mm de arbeid onder de vele uit In
donesië gerepatrieerde landgeno
ten. Juist zij voelt deze mensen
zo goed aan en het is niet voor
de C.I.O.-commissie
kader van deze rubriek
eens aan een vrouwelijke predi
kant te kunnen voorstellen.
Zo ter belt
het ene wat te zeggen over dat diner van
een vanavond. Hij weet, dat zijn vrouw
n°g nooit zal zeggen: „Alweer weg?"
zal zijn, bij hem
qp dat diner, converserend met voor gerepatrieerden.
gasten, charmant in haar ja- protestantse kerken zijn' vertegen-
Het woordigd voor dit werk ds. Stege-
vroeg.
pon met de teenagei
was prettig om daar in Zuid-Lim
burg eens met zo'n burgemees-
En toch willen wij het vandaag
et in de eerste plaats hebben
Valkenburg-Houthem, zoals n0f"":'cu"
i K.fl nl Viool Mo r nT q Irnrlp
vangen van in Valkenburg con-
..Nu hob lk vroeger thuis de «""orende gesten. het voorberei-
kunst al wat kunnen afkijken. d?.n y!an het kindercarnaval, alles
Mijn vader was burgemeester b'l elkaar vormt het een druk be-
- Maastricht dus wist ik van zet programma Maar: mevrouw
bur_ Breekpot doet dit werk allemaal
zeilt. me' T'o'de-
Acht kinderen hadden we en of- Ze is een echte Limburgse en
schoon mijn moeder lang niet zo- dat betekent ook een zich overal
veel weg hoefde als ik thans, groei vrij gemakkelijk thuisvoelen, ge-
je toch in een bepaalde sfeer op." zellig praten, meedoen. zonder
ngst
het officieel heet. Na deze korti
bespiegeling over dit unieke
kantie-oord
de
waarin de grote kerk staat. Daar
tegenover spelen wat kinderen
de tuin. Twee kleintj
men om het hardst aan een neis- vareili waartoe liij de
gen taaltje met scj,00| jn Harlingen bezocht. Maai
lilijke j;
A. M. Breck-
paar jaar voor de gevraagd.
„Nu heb ik vroeger als inspec-
trice van de kinderpolitie met heel
veel mensen te maken gehad.
Soms praatte je de hele dag en
de problemen, die je kreeg
terugkerend'
zachte „gggg" zijn zij het recht
van de sterkste aan het uitvech
ten. Tot de grote deur opengaat
en een kleine tengere vrouw de
beslissing neemt. ..Eerst jij en
als ik tegen het rgam tik is het
jouw beurt", zegt ze. Het twee-
;tal is tevreden gesteld cn de een
wacht in de zon tot de tik op de
ruit zijn beurt aankondigt.
oorlog als mejuffrouw Van Oppen
met de heer Breekpot verloofde,
°raa.g wist ze echt nog niet dat ze la-
alle straat, eVenals haar moeder de
vrouw van een eerste burger zou
trekken sa- "S"?'?' de he?r ,.Br«kJ1<" «eleid. waren niet altlja gemaMte.
lie". w,lde d,e ;arel! ""a Ilik Je moest meiismkal Iwe'
",""1 «-aartnp lm dp repvaart- tere aangelegenheden wikken en
wegen, zoeken naar de juiste weg
en helpen, waar je kon. Ik geloof,
dat ik in die tijd veel heb ge-
- a leerd. waar ik nu indirect profijt
volontair zijn uitree deed op een van trek", meent ze.
secretarie van een kleine gemeen
te. even buiten zijn woonplaats
Maastricht.
i deze loopbaan c.
i einde, waarop hij als leerd.
trek",
Jeugdliefde
Het thuis gasten ontvangen zo
als vroeger veel in burgemeesters
woningen het geval was, behoort,
althans in Valkenburg-Houthem,
indgang b\j de opening van
burg. Mevrouw Breekpot laat zich aan
voorlichten. Naast haar de organi
MELK
en wat men er
alzo mee kan doen
Zeventig recepten, allemaal
héél gemakkelijk te bereiden,
praktische wenken en fleurige fo
to's: voor het bedrag van één
kwartje kunt u in het bezit ko
men van dit alles. Het is samen
gevat in een bijzonder verzorgde
uitgave van het Nederlands Zui-
vel'bureau, waarbij .het draait om
de melk. die nog steeds goed voor
elk is. Door de vele de laatste tijd
gevoerde campagnes voor het ge
bruik van melk zal toch iedere
huisvrouw wel weten, dat melk
een onmisbare voedingsstof ls. De
recepten laten op een aardige ma
nier zien, wat er alzo van en met
melk te maken is. Dranken in al
lerlei variaties, pappen, soufflé's,
vla, puddingen, gebakken nage
rechten en nog zo veel meer wor
den in dit boekje op smakelijke
wijze voorgeschoteld. Voor het lut
tele bedrag is het zeker de moei
te waard het te bezitten. Vada te
Wageningen had de technische
verzorging in handen.
zijn dol
„We kenden elkaar toen tl van
school, 't is echt een jeugdlief-
Kom binnen de"; mevrouw Breekpot glimlacht
vaag bij die herinnering. „Mijn
man was overigens al burgemees
ter. toen wij trouwden, maar om
dat het oorlog was, heeft dat niet
en paar jaar
heen en weer trekken, dan
weer eens hier en dan weer eens
daar onderduiken, kwam 1945 en
toen was ik eigenlijk voor het
eerst echt goed burgemeesters-
vrouw. Maar in een kleine ge-
ieestal het geval is. meente betekent dat eigenlijk op
,,Die kinderen ook,
op dat fietsje, maar knmt
binnen, de koffie is al kl:
en met een gastvrij gebaar nodigt lang geduurd. Na
zij ons de hal in. We zijn op be
zoek bij mevrouw Breekpot, de
echtgenote van Valkenburgs bur
gemeester die in het hartje van
de stad zijn ambtswoning heeft.
De burgemeester zelf
thuis, zoals meestal hel
Maar we zijn speciaal naar het representatief gebied niet veel. Er
huis tegenover de grote kerk ge- gebeurt nu eenmaal niet zoveel
wandeld om eens wat te praten schokkends in een dorp. Toen mijn
met mevrouw Breekpot eerlijk man evenwel in Valkenburg werd
gezegd alleen om nu eens van benoemd, is daar heel wat ver
haar te h"rcn wat het inhoudt bur- andering in gekomen", gaat ze
gemeestersvrouw te zijn van een door.
zo' ontvangende plaats als Val- Want Valkenburg-Houthem, we
EN UW TEIL OF KETEL
VAN BLOEM EN PLANT
Fabrikanten van zinken was
ketels en die van synthetische
wasmiddelen hebben zich samen
verdiept in de problemen, die
te voorschijn kwamen bij ge
combineerd gebruik van hun
produkten.
Bij gebruik van synthetische
wasmiddelen blijkt de zinklaag
van de ketels en teilen name
lijk sneller te kunnen gaan slij
ten.
door de resultaten van de onder
zoekingen. Bij die onderzoekingen
bleek, dat de zinklaag inderdaad
door wasmiddelen op zeepbasis
minder wordt aangetast, dan door
synthetische wasmiddelen, omdat
bij gebruik van zeep op de ketel-
wand een beschermend laagje van
kalkzeep wordt afgezet.
Men heeft nu uitgevonden, dat
door toevoeging van bepaalde che-
synthetische
In het Mededelingenblad v
Nederlandse Huishoudraad,
bericht o
stoffen
wasmiddelen
schermende laag op het zink wordt
gevormd. Dat laagje kan de ge-
bruikster van de ketel intact hou-
dc den door het sop niet langer dan
ar- nodig is in de ketel te laten staan,
de ketel na gebruik niet uit te
rename verschijnsel putten, wordt schuren of schoon te boenen,
mag niet in warme kamer
De vingerplant is in onze
huiskamers al een oude be
kende. Dat is wel heel begrij
pelijk. want haar sierwaarde
zit niet in de groenachtig
witte bloempjes, waarmee
ze zich soms tooitmaar m
de fraai gevormde gladde
donkergroene bladeren, die
bij een goede verzorging hel
gehele jaar mooi blijven.
De officiële naam is Fatsia
japonicaVroeger was ze meer
bekend als Aralia japonica.
Dat ze vingerplnni genoemd
ivordt komt door de vorm
van de grote bladeren, die
zó diep zijn ingesneden, dat
de bladdelen zich. als uitge
spreide vingers van een hand
in het rond schikken, zoals
bij een kastanje.
Gel* bladeren
De vingerplant is een
sierlijke plant. Maar dat i...
gaat vaak verloren door het
feit, dat ze soms gele blade
ren krijgt. Soms zelfs vallen de
bladeren af. Dat is een bewijs,
dat er iets aan hapert
Ja, als dat het geval is, ha
pert er iets aan de opvoeding
van de plant. Geel blad en
bladafval kan ontstaan door
een te warme standplaats. De
vingerplant haat kachelwarm-
heel
te. Ze moet koel «taan. wel
vorstvrij, maar toch koud. In
de verwarmde huiskamer zal
ze zich dus niet op haar ge
mak voelen. En dat toont ze
dan door de bladeren te laten
vallen of door
bladvergeling.
Het kan ook
nog een andere
oorzaak hebben.
Dezelfde ziekte
verschijnselen
doen zich nl.
wortels van de
plant in het
water staan.
Dit kan ver
oorzaakt wor
den door water,
dat na het gie-
veel begoten
worden) in de
schotel blijft
staan. Dat is
funest voor alle
planten, maar
in het bijzon
der voor de Fatsia. Het kan ook
veroorzaakt worden doordat het
afvoergaatje in de bodem van
de bloempot verstopt ls, zodat
het overtollig gietwater geen
afvoer heeft en onder in de pot
blijft staan.
't Winters buiten
De groenbladige Fatsia kan
ook des winters wel buiten
blijven staan. Maar dan moet
ze wel aan het buiten-zijn ge
wend zijn. Daar-
e kan in het
In de winter
dient ze dan
wel tegen stren
ge vorst wat be
schermd te wor
den, door
malen per dag water gev<
bladeren vaak met ee
of een spons afnemen
een douche geven is ook zeer
aan te bevelen
De vingerplant is een stugge
i moet dus veel voed
sel
Daa;
het
zet-
dennetakken er
boven op.
De bontbladi-
ge is gevoeliger
voor de winter
kou en zal niet
k buiten mogen
blijven. Maar
veel frisse lucht
zorgen. Voor fel-
m de Fatsia wat
beschermen, zowel binnen als
buiten.
Water en mest
Een van de eisen, die deze
plant stelt is ook veel vocht.
Vooral als ze een plaats in de
zon heeft, moet men meerdere
goed niet te zuinig met r
zijn door ze elke week kamer-
plantenmest te geven. Als men
verse grond wil geven moet
men de aarde om de wortel
niei wegkloppen. De potkluit
moet zo mogelijk heel blijven.
Zorg voor zeer voedselrijke
grond. Door de forse groei
loopt men licht kans, dat de
plant te groot voor de kamer
wordt. Dit kan men voorkomen
door ze geregeld wat terug te
snoeien. Dit dient met overleg
te gebeuren, opdat ze goed ln
de vorm blijft.
Vooral als de plant buiten
staat, kan de vingerplant in het
najaar in bloei komen. Dit is
vooral h'et geval, als men al
een wat oude plant heeft.
Zoals we reeds opmerkten,
zijn de bloemen met hun groen
witte kleur niet opvallend
mooi te noemen. Lelijk zal
men ze ook niet vinden.
N.B. Geef kamerplanten nooit
koud water, zo uit de kraan.
Gietwater moet lauw zijn. Ook
het water, waarmee men ze
bespuit moet lauw zijn.
Naar aanleiding van mijn stukje Wèl-leven" in ons blad van
4 april j.l., ontving ik twee brieven, die mij tot nadenken en
als kerklid tot schuldbesef brachten. Dat schuldbesef was voor
alsnog vaag. Met een onderstroom van: „Ach. die briefschrij-
Maar zoals er meer
wonderlijke gedachten-;
ties in het leven zijn: t\
ontvangst van bovenge- het teleurstellend, als
die de moeite nemen, om vroeg
cia- de kerk te gaan, als die begaaf-
da- de dominee preekt. Natuurlijk is
het teleurstellend, als een ander
op je plaats zit en dat te meer,
dit gereserveerde plaatsen
noemde brieven attendeerde
mijner vriendinnen mij op een
stukje in onze eigen kerkbode,
dat mij na lezing tot de ontstel-
lende ontdekking bracht: die he- de
re"\, d'e"l'i schreven, hebben gaan zitten „.„«n lucma
gelijk. Dit is zelfs nog tienmaal maakt mij wijs, dat al deze „i
erger dan de voorvallen, die zij genode gasten" behoren tot
betreft. Toch geloof ik, dat al
leen de uitermate brutalen onder
dopers" daarop zullen
Maar niemand
beschreven.
Eerst even iets over de brief
van mhr. H. v. M. De heer v.
M. heeft in zijn jonge jaren en
hun eerste hu-
met zijn v
zóveel narigheid stroomt!
horde brutale, egoïstische
zens, zoals zij in dit sarcastische
stukje worden voorgesteld. In-
plaats van grote dankbaarheid
onzerzijds als de kerk vol-
i ouderlingen
En uitermate naar vind ik het
dervonden, dat zij zich aan de als kerkmensen spreken
kerk onttrokken hebben. Nu. -
twintig jaren hebben zij daar toch komen,
vroeger behoorden binnengelo- komen. Schik t
toen daar
preekte van wien
gehoord hadden.
dominee
cij veel goeds net vist,
Beide keren of r
keer achter 't
i dan rustig naar huis,
i andere kerk
hebben zij moeten staan tijdens of degene die op uw plaats zit,
j- j.- f T\_X niet erg de uere je2US daar mag ont-
dat de kos- moeten. Bedenkt het toch, dat de
.wat dóén kerk haar greep op een groot
deel van de jeugd verloren heeft
laten we zielsdankbaar zijn,
in deze tijd nog
■1^1 predikers geeft, die deze weg
je toch zeker zwervende jeugd nog weten te
trekken. Het is de Heer der kerk
juist om hen te doen!
Bedenkt óók, dat
de dienst. Dat
Maar wél erg was,
ter hen toesnauwde:
al die vreemdelingen hier ook
de kerk?!"
Nu schrijft de heer v. M.: dat God
„Van wellevendheid gesproken.
Mevrouw! Die zou je toch zekei
het éérst in de kerk verwachten.
U begrijpt wel, dat we er nu
geen voet meer zetten. We heb-
bijbel. wij geloven
De i
B. G. schrijft, hoe hij de preekstoel) staat, gemeentes.
die practisch herderloos zijn.
Laat mij hier even vaststellen,
dat ik niet tot de
kerk geweest zijn, door
levensomstan
digheden ertoe
gedrongen wer-
n een kerk bin-
n te lopen.
,Wij hongerden
ar iets,
of iemand,
boven alle
uit kon tillen.
Want wat zoeken
al
dit stukje be
doelde nalopers
behoor. Er is dus
van persoonlijke
geraaktheid geen
sprake. Ik ben
nog nooit in die
bedoelde kerk ge-
Maa:
toch anders iede-
zondag in de
kerk? Zó dachten
wij. In de kerk
gekomen, waar vele lege banken gezien
gingen wij, wat onwennig Kerk veel kou hebben voelen uit-
mUl1 j_ „..or, n uur vroe-
ken wèl
achtig dorstenden
die daar heen
gingen, ik ken
óók jongeren, die
véél van de ellen
de in dit leven
van hun plaatselijke
Zij hadden
stel kinderen, die ger opstaan voor OI„ aie
meer beledigd ken- dominee te horen, die hun harten
'vij op haar wist te raken. Zelf ben ik óók
- een „vreemde" kerk
koster dusdanig afge-
;s, hoewel wij dit niet had- door
den kunnen weten, waar er geen snauwd, dat ik dacht: „Man, als
„gereserveerd" op die plaatsen ik nu een buitenkerkelijke was
stond en gingen twee banken zou ik er voorgoed tabak van
naar voren. Toen wij ook daèr- hebben." Waarom geen vriende-
uit op onheuse wijze verjaagd lijke commissie van ontvangst
werden zijn we eruit geslopen bij al onze kerkdeuren? Twec-
ik heb gezegd^ „Ze kunnen maal heb ik dit in een hervorm-
I leegemaakt er
slukje in gang, die
:erkbode over het nalo- je een psalmen- oo
dominees, dat wel zó plus een gestencilde orde°
ten hemel schreiend is, dat ik dienst overhandigt. Zc hóórt het
gaat het toch toch eigenlijk" Ligt "hier" geen
kerken? Er wordt mooie gelegenheid, om de jonge
afvraag:
héén met om.
in dit snikje o.m. aldus gegene- kerkleden
raliseerd:,,.Zitten op de plaats
van een ander, desnoods in de
gereserveerde banken van de be
jaarden of de verpleegsters?
geef je als na-loper niet
te schakelen?
de zoekende liefde
gevonden! Hoe staan
S"' J- »recht"! Récht op een plaats"in
Zo'n naloper denkt alleen het huls van God! En laat die
inder dan maar zwerven of
_.o jeestelijk verkommeren. Een
zit- week later stond er in dezelfde
klacht van een an-
het teruglo-
In verband
denken hiermee werd de tekst aange-
haald d„ li,fd. van valin,
zal verkoelen, omdat de
aan zichzelf. Dat hoort
bij het nalopen! Desnoods dring geestelijk
je net zo lang tot je een -:i
plaats hebt. Daarom negeert
kerkbode
„doper ook het bekende groene dere gemeente
lampje. Zeker nog wachten ook, Pend Kerkbezoek,
totdat dit brandt" Geei
aan? Je staat als nalopei
mers boven alle
Die behoef je niet wets verachting toeneemt,
in acht te nemen! 't Zijn won
derlijke gasten, die nalopers.
dan ongenode gasten
danig helemaal niet welkom!"
Ik heb mijn ogen uitgewreven.
Sprak hier de kerk wérkelijk
Dit is nu óók weer opeens zulk
daverend geschut. Precies in te-
lui richting. Men
die juist toen
eis heerste. Maar dat de kerk-
collecten daalden was zo erg
Tja. dat is óók alweer een veel
vernomen klacht van nieuwe-in-
gekomen kerkleden: „Voor de
K®rk®lijlte bijdrage weten ze je
Hij nodigt altijd maar weer
ALLEN. Zonder één uitzonde
ring: ALLEN. Er. Hij alleen kan
oordelen over de beweegredenen,
die de „na-lopers" in die kerk I,,, u
brachten. Hij kent onder hen de breken i
werkelijk hongerenden en dor- de eerst. r._.
stigen, die met brandende har- zo aan m'n h«
ten daarheen zijn gegaan, om >'en ontvang
Hém te ontmoeten. Hij kent on- Ie«-
der die „nalopers" Zijn dolende "JtottlH^jkgaalJu
cehanon Als een gemeente een Koninkrijk Gods. _Dai
ik zulke brie-
elijke stukjes
schapen. Als
dominee
heeft, in wien het vui
Heilige Geest brandt
begaafd prediker
dingen niet
die e
i de
klein gezier
-kelijk beléven,
laten die zullen we niet ve
dan toch God op hun Plaats ln de kerk.
blote knieën daarvoor danken, ajiaer ook eens var
En waar het hier een grote
stadskerk betreft, kunnen dc ui8 moet
mensen uit die wijk toch best
V.
sl worden.!
MARGARITHA
Z
